Immortality Chapter 1409 Defeats the sadness of Heaven and Earth by the life insurance happily!
Chapter 1409 Defeats the sadness of Heaven
and Earth by the life insurance happily!
以人寿之喜败天地之悲!
กำจัดความโศกเศร้าของฟ้าดิน,ด้วยความสุข!
ตี้เสวียนชาที่จากไปด้วยความอหังการ!
เพราะว่าอยู่ห่างไกลออกไป,ดังนั้นเหล่าผู้ฝึกตนมากมายจึงไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น.
ทุกคนที่เห็นเพียงบนอวกาศ,จงซานที่ฟาดฝ่ามืออกไป,เข้าปะทะกับตี้เสวียนชา,เรื่องนี้ทำให้ผู้คนมากมายประหลาดใจ,จงซานโจมตีอย่างงั้นรึ?
ทำไมถึงได้โจมตีตี้เสวียนชา?
สิ้นนกก็เก็บคนธนู?
เป็นไปไม่ได้ที่จงซานจะทำเช่นนั้น? นอกจากนี้ยังอยู่ต่อหน้าคนทั้งแผ่นดิน.
鸟尽弓藏= นกหมดก็เก็บคันธนู หมายถึง พอเสร็จงาน
หมดประโยชน์แล้ว ก็ถีบหัวส่ง, เสร็จนาฆ่าโคถึก
เสร็จศึกฆ่าขุนพล
ทว่าหลังจากนั้น,ตี้เสวียนชากลับเผยรอยยิ้มพึงพอใจเป็นอย่างมาก,แม้แต่หัวเราะออกมาอย่างสะใจ.
พอใจ?
หัวเราะ,ผู้คนมากมายที่งงงวยเป็นอย่างมาก,ถูกคนอื่นโจมตี,ยังหัวเราะอย่างงั้นรึ?
ชัดเจนว่า,ไม่ใช่
นกหมดก็เก็บคันธนู,เป็นไปได้ว่าต้องเป็นเหตุผลอื่น.
อย่างไรก็ตามผู้ฝึกตนมากมายย่อมไม่มีทางรู้ว่าเหตุผลคืออะไร,เพราะว่าเวลานี้ตี้เสวียนชาที่บินออกไปหายไปลับสายตาแล้ว!
จงซานที่จ้องมองตี้เสวียนชาครู่หนึ่ง,ก่อนที่จะนำจงเทียนลงมา!
”!”
เหมือนกับขึ้นไป,พวกเขาลงมาด้านล่างอย่างรวดเร็ว.
"ครืนนนน!”
จงซานที่ร่อนลงมายืนบนพื้น,บนทิศทางของกงเชวียน.
"คารวะเทียนตี้!"
"คารวะเทียนตี้!"
..............................
..................
......
เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งต่างก็เอ่ยกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานที่พยักหน้ารับก่อนที่จะจ้องมองไปยังกงเชวียน,"ประมุขตระกูลกง,ขอบคุณที่ช่วยเหลือ!"
ดวงตาของกงเชวียนที่หรี่ตาจดจ้องมองไปยังจงซาน.
จากนั้นเขาที่ครุ่นคิดกับการเติบโตของจงซาน,นับจากโลกใบเล็ก,กงเชวียนเองก็จับจ้องจงซานมาโดยตลอด,เขาที่ประเมินค่าจงซานหลายต่อหลายครั้ง,ทว่ากลับไม่สามารถตามความเร็วการเติบโตของจงซานได้เลย,สองพันปี?
เพียงแค่สองพันก็ก็สามารถกลายเป็นเทียนตี้อย่างงั้นรึ?
กงเชวียนที่สูดหายใจลึก,ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา,"เจ้าไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้า,ที่ข้ามา,อย่างแรกเพื่อน้องชายของข้า,นอกจากนี้เซียนเซิงเซิ่งยังเป็นคนเชิญ!"
"งั้นข้าขอเป็นตัวแทนของต้าเจิ้งในการขอบคุณ!"จงซานกล่าว.
"อืม!"กงเชวียนพยักหน้ารับ,และยอมรับในที่สุด.
"ในเมื่อมาแล้ว,ควรจะอยู่ต้าเจิ้งสักพัก,ข้าและคนอื่นจะได้จัดงานเลี้ยงขอบคุณอย่างเป็นทางการ!"จงซานที่กล่าวเชื้อเชิญ.
กงเชวียนที่เผยรอยยิ้มแปลกๆ,ก่อนที่จะส่ายหน้าไปมา,"ไม่จำเป็น,เพียงน้องชายของข้าสบายดีก็พอแล้ว,ข้าคงต้องขอลา!"
ไท่จื่อจงเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,เห็นชัดเจนว่าเขาไม่เข้าใจกงเชวียนเลยแม้แต่น้อย.
อย่างไรก็ตามจงซานก็ไม่ได้ตำหนิเขาแต่อย่างใด,กงเชวียนเลือกจากไปตอนนี้,เขาไม่ต้องการเปรอะเปื้อนกรรมกับต้าเจิ้ง,ทว่าการที่เรื่องมันเลยเถิดมาถึงตอนนี้แล้ว,จะบอกว่าไม่ปนเปื้อนกรรมก้อนนี้เลยก็ไม่ได้.
"ได้!
ไว้พบกันโอกาสหน้า!"จงซานเอ่ย.
กงเชวียนพยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"ไป!"
เหล่าผู้เยาว์ตระกูลกง,ที่เปลี่ยนเป็นลำแสงพุ่งตรงตามกงเชวียนไป,พริบตาเดียวก็หายไปลับตาแล้ว.
ในเวลานี้,กงเชวียนเองก็ไม่ต้องการจะเอ่ยอะไรกับจินเผิงอีกเช่นกัน!
"ข้าเองก็ต้องขอลา!"เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองมายังจงซาน.
"ข้าเองก็ควรจะกลับเช่นกัน!"เสวียนหยวนที่พยักหน้าและกล่าวออกมา.
จงซานที่จ้องมองไปยังคนทั้งสอง,ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม,"ขอบคุณ!"
จงซานที่ไม่ได้รั้ง,หรือห้ามพวกเขา,จงซานย่อมรับรู้ว่าทั้งสองย่อมมีความภาคภูมิใจเป็นของตัวเอง.
"อืม!"ทั้งคู่พยักหน้ารับ.
”!” ”!”
ทั้งคู่ที่กลายเป็นลำแสงพุ่งออกไปบนอวกาศ,ก่อนที่จะหายไปลับตา.
เหล่าสุดยอดฝีมือที่มาเยือนงานเลี้ยง,เวลานี้เหลือเพียงจงซานแล้ว.
"กลับ!"จงซานที่เอ่ยกับเหล่าเซียนบรรพชนของต้าเจิ้ง.
"รับทราบ!"เหล่าเซียนบรรพชนหลายสิบคนที่ตอบรับ,ก่อนที่จะตามจงซาน,กลับไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ที่ด้านหน้าตำหนัก,บัลลังก์ดอกบัวก่อนหน้านี้,พังทลายแตกเป็นชิ้นๆ,ทว่าจงซานก็กลับไปนั่งบนบัลลังก์ของเขาที่อยู่ในสภาพดี.
"ขุนนางทุกท่านงานเลี้ยงกับคนนอกนั้นได้จบแล้ว,เวลานี้เหลือเพียงงานเลี้ยงของพวกเรา,โปรดเข้าประจำที่!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"เหล่าเซียนบรรพชนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
เหล่าขุนนางที่เรียบจัดแจ้ง,ปรับแต่งที่นั่งและเข้าประจำตำแหน่งของตัวเองทันที.
"ประชาชนต้าเจิ้ง
~~~~~~!”จงซษนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ระหว่างที่จงซานเอ่ยนั้น,บนเมฆวาสนาเสียงมังกรคำราม,เสียงของจงซานที่ถูกส่งไปทั่วแผ่นดิน.
เหล่าประชาชนทุกคนที่เงยหน้าจับจ้องภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวบนท้องฟ้า.
"วันนี้,ข้าได้ล่าปราชญ์เทพก่อตั้งศาลสวรรค์,ขอบคุณประชาชนต้าเจิ้งทุกคน!"จงซานที่ยกสุราขึ้นขอบคุณทุกคน.
เทียนตี้,ที่กล่าวแสดงความเคารพต่อประชาชนทั่วหล้า,ทันใดนั้นทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความศรัทธาที่มีต่อจงซาน!
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ!"
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ!"
....................................
........................
............
ประชาชนที่รู้สึกซาบซึ้งตะโกนออกมาเสียงดัง,ด้วยความเคารพต่อจงซาน!
"นับจากวันนี้,ต้าเจิ้งได้เลื่อนระดับเป็นศาลสวรรค์ต้าเจิ้ง,ประชาชนต้าเจิ้งจงฟัง,นับจากนี้,ไม่ว่าพวกเจ้าจะมาจากใหน,และเมื่อไหร่,ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งพร้อมจะเป็นที่พักพิงของทุกคนตลอดไป! ต้าเจิ้งจงเจริญ!"จงซานที่เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง.
นับจากนี้,ไม่ว่าเจ้าจะมาจากใหนและเมื่อไหร?
ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งจะเป็นที่พักพิงให้กับพวกเจ้าตลอดการ?
นี่คือสิ่งที่ประชาชนทั่วหล้าปรารถนา,ไม่ว่าจะเป็นประชาชนของราชวงศ์วาสนาใดๆล้วนแต่ต้องการร่มเงาให้พักพิงทั้งนั้น.
โดยปรกติราชานั้นจะให้ความสำคัญกับประชาชนต่างถิ่นค่อนข้าน้อย,ทว่าจงซานนั้นกับเอ่ยกล่าวว่าพร้อมจะดูแลประชาชนทุกคนของศาลเทวะต้าเจิ้งตลอดไปอย่างงั้นรึ?
ช่างมีจิตใจที่หาญกล้านัก?
หลังจากที่ประชาชนทั่วแผ่นดินได้ยินคำพูดดังกล่าว,เลือดในกายที่รู้สึกสูบฉีด,เต็มไปด้วยความฮึกเหิมทันที!
"ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งทรงพระเจริญ!"
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ!"
"ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งทรงพระเจริญ!"
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ!"
................................................
..............................
............
นับจากในวันนี้,ทั่วทุกคนในทวีปเหนือ,ประชาชนทุกคนต่างก็เผยความภาคภูมิใจที่เป็นประชาชนต้าเจิ้ง,นับจากวันนี้,เหล่าผู้ฝึกตนทั่วหล้าจะต้องอิจฉาพวกเขา.
"อาจารย์,ข้าจะอยู่ต้าเจิ้ง!"
"บรรพชน,ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะไม่เปลี่ยน!"
"อาจารย์อา,ท่านไม่กลับอย่างงั้นรึ?"
....................................
........................
......
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เผยท่าทางสนใจต้าเจิ้ง! ต้าเจิ้ง,นี่เป็นหนึ่งทางเลือกที่พวกเขาต้องการ.
ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน!
จงซานที่แสดความเคารพทุกคนทั่วแผ่นดิน,ก่อนที่จะหันหน้าจับจ้องมองเหล่าเซียนบรรพชนด้านหน้า.
"เอาล่ะ,คุณงามความดีของเสนาธิการทุกคน,ต้าเจิ้งจะจดจำตลอดไป,ตอนนี้,เริ่มงานเลี้ยงได้!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"เหล่าเซียนบรรพชนมากมายที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
กับความแข็งแกร่งของจงซานนั้น,ทำให้เซียนบรรพชนนั้นเต็มไปด้วยความนับถืออย่างที่สุด,กับการอยู่ภายใต้เทียนตี้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้,ย่อมเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมยิ่งนัก.
งานเลี้ยงวันเกิด 2000 ปีของจงซาน,เริ่มอีกครั้ง,งานเลี้ยงครั้งนี้ถึงจะนับได้ว่ามันคืองานเลี้ยง.
เพราะว่า,ทุกคนที่เข้าร่วมงานเลี้ยง,ภายในใจที่เต็มไปด้วยความเคารพและยินดีต่องานวันเกิดของจงซานนั่นเอง.
บนท้องฟ้า,เพราะว่ามีฝนโลหิตตกลงมาอย่างต่อเนื่อง,ทว่าอารมณ์เศร้าหมองนั้นกับไม่สามารถคุกคามประชาชนทวีปเหนือได้,เพราะว่าความเศร้านั้นมันถูกแทนที่ด้วยความสุขและยินดี.
ตับจากวันนี้,ต้าเจิ้งได้กลายเป็นยักษ์ใหญ่ของทวีปเหนืออย่างเป็นทางการ,พร้อมที่จะยึดครองทั่วหล้า,ศาลสวรรค์ต้าเจิ้ง,จงซานที่ได้กลายเป็นเทียนตี้ต้าเจิ้งอย่างเป็นทางการ.
------------------------------------------------------
งานเลี้ยงวันเกิดจงซานที่ดำเนินไปถึงเก้าวัน,สุดท้ายก็จบสิ้น.
งานเฉลิมฉลองของจงซานที่ดำเนินไปเก้าวันเก้าคืนทั่วทวีปเหนือ,โดยเฉพาะอย่างยิ่ง,ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งที่จะเป็นที่พักพิงให้กับคนทุกคนที่ต้องการ,ทำให้ผู้คนมากมายซาบซึ้งตรึงใจ.
หลังจากผ่านเก้าวันไปแล้ว,งานเลี้ยงที่จบสิ้น,ทุกอย่างก็กลับคืนสู่สภาพเดิม.
ตำหนักซ่างเฉิง,ประชุมราชกิจ!
"เซิ่งกงเป้า!"จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่ก้าวออกมาด้านหน้า.
"ต้าเจิ้งเลื่อนระดับเป็นศาลสวรรค์,เพื่อตอบแทนผู้คนทุกคนใต้สวรรค์,เผยความเมตตา,ยอมรับผู้มีพรสวรรค์ทั่วแผ่นดิน! เจ้าเป็นผู้ดำเนินการเรื่องนี้!"จงซานสั่งการ.
"น้อมรับบัญชา!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวตอบรับในทนที.
ตอบแทนคนทั่วโลก,รับสมัครคนมีพรสวรรค์ทั่วหล้า?
ด้วยคำสั่งดังกล่าวนั้นได้กระจายไปทั่วทวีปเหนือ,รับสมัครผู้มีพรสวรรค์ทั่วโลกหล้า,ไม่ว่าจะไม่ว่าจะมาจาแผ่นดินใด,ล้วนแต่ได้รับสิทธิ์.
แทบจะในทันที,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่รอคอยต่างก็ได้ยินข่าวดังกล่าวอย่างรวดเร็ว.
---------------------------------------------
การประชุมสำคัญ,ในตำหนักเทียนหยวน.
จงซานที่นั่งอยู่ด้านหน้าโต๊ะบัญชาการ,ที่ด้านหน้าประกอบด้วยข้าราชบริพารคนสำคัญ,ทุกคนที่เผยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส,หลายคนที่อยู่ที่นี่,ล้วนแต่เป็นเสนาธิการที่ทรงพลัง,ล้วนแต่ได้รับตำแหน่งชีวิตของแท่นบูชาฟ้าดิน.
"ท่านพ่อ,ในวันนั้น,ทำไมถึงได้บรรจุหยิงเห่าลงในโลงล่ะ?
ท่านพ่อต้องการกำราบเขาอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ใช่!"จงซานพยักหน้ารับ.
"หืม?"จงเทียนที่เผยท่าทางสงสัย.
"อี้เหยี่ยน,เจ้า!"จงซานเอ่ย.
อี้เหยี่ยนที่ก้าวออกมา,กล่าวออกมาด้วยความเคารพ,"ครับ!"
"เรียนไท่จื่อ,ใต้สวรรค์แห่งนี้ปราชญ์เทพไม่น้อยที่เข้าร่วมศาลสวรรค์,ซึ่งเวลานี้เหลือเพียงม่อจื่อและหยิงเห่า,ในยุคแห่งความวุ่นวายเช่นนี้,เวลานี้,มีสี่ศาลสวรรค์ปรากฏขึ้น,ปราชญ์เทพ?
แม้นว่าจะมีปราชญ์เทพหลายคนที่ร่วงหล่นจากสวรรค์ทว่าก็สามารถบอกได้ว่าเทียนตี้ส่วนใหญ่นั้นแข็งแกร่งมาก,แต่ปราชญ์เทพเองก็ไม่ได้อ่อนแอ,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขาได้รับการยอมรับจากฟ้าดิน,จะสามารถช่วยพวกเราได้เป็นอย่างมาก,หากมีปราชญ์เทพมากขึ้น,ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เพื่อความเจริญรุ่งโรจน์ของศาลสวรรค์!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"อืม!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
"ไท่จื่อท่านเป็นปราชญ์เทพ,จะต้องเข้าใจว่าการกลายเป็นปราชญ์เทพนั้นยากลำบาก,ต้าเจิ้งของเราการจะได้ปราชญ์เทพเพิ่มนั้นมีหรือที่จะง่ายดาย?"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"ข้าเองเพราว่าท่านพ่อและเซียนเซิงซือถึงได้ตำแหน่งปราชญ์เทพมา,เพียงแค่เป็นเซียนบรรพชน,การจะได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,เป็นความจริงที่ยากลำบากแสนเข็ญนัก!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
"ดังนั้นแล้ว,เทียนตี้จึงคิดถึงหยิงเห่า,หยิงเห่าและต้าเจิ้งนั้นมีความแค้นต่อกัน,ยากที่จะสลาย,นอกจากนี้,การจะได้ปราชญ์เทพเองก็ยากลำบากดัง,ดังนั้นเพื่อความรุ่งโรจน์,พวกเราก็ต้องมีปราชญ์เทพเพิ่ม?"อี้เหยี่ยนกล่าว.
เหล่าข้าราชบริพารต่างก็พยักหน้าตอบรับ.
"ทำไมถึงได้เลือกใช้โลงศพ?"จงเทียนที่ยังคงสงสัย.
"เพราะว่าเวลานั้นจะต้องทำ! ไม่เช่นนั้น,หยิงเห่าต้องตาย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
หยิงเห่าต้องตาย?
ทันใดนั้นจงเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"หากว่าเวลานั้นหยิงเห่าตัดสินใจที่จะยอมจำนน,คนอื่นๆเองก็จะเข้าโจมตี,จับตายหยิงเห่าอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่พยักหน้ารับ,"เทียนเต๋าจื่อ,ไท่อี้,ลู่หย๋า,เทียนโจวจื่อ,แม้แต่หยิง,กุยกู่จื่อ,พวกเขาเลือกที่จะสังหารหยิงเห่าแน่นอน! ในเวลานั้น,ถึงเป็นข้าก็ไม่สามารถรับประกันชีวิตหยิงเห่าได้! หยิงเห่าเองก็เข้าใจดี,ในเวลานั้นเขาจึงไม่คิดที่จะต่อต้าน!"
"นี่คือธรรมชาติของมนุษย์!"อีเหยี่ยนที่กล่าวเสริมอีกคน.
"แฮกๆ!"เหล่าข้าราชบริพารต่างก็สูดหายใจลึก.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ชีวิตของปราชญ์เทพช่างดูไร้ค่าจริงๆ,หากสถานการณ์เบี่ยงเบน,หยิงเห่าจะต้องร่วงหล่นจากสวรรค์!
"บุตรเข้าใจแล้ว,ท่านพ่อปกป้องหยิงเห่าด้วยการปิดบัง!"จงเทียนที่สูดหายใจลึก.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
เหล่าข้าราชบริพารที่เผยความตื่นเต้นยินดีออกมา,หยิงเห่าที่ถูกจับ,ด้วยวิธีของเทียนตี้แล้ว,การกำราบเขา! แน่นอนไม่มีคนสงสัยในวิธีของเทียนตี้,วิธีของจงซาน,ยังจะมีคนสงสัยอีกรึ?
Chapter 1409 Defeats the sadness of Heaven
and Earth by the life insurance happily!
以人寿之喜败天地之悲!
กำจัดความโศกเศร้าของฟ้าดิน,ด้วยความสุข!
ตี้เสวียนชาที่จากไปด้วยความอหังการ!
เพราะว่าอยู่ห่างไกลออกไป,ดังนั้นเหล่าผู้ฝึกตนมากมายจึงไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น.
ทุกคนที่เห็นเพียงบนอวกาศ,จงซานที่ฟาดฝ่ามืออกไป,เข้าปะทะกับตี้เสวียนชา,เรื่องนี้ทำให้ผู้คนมากมายประหลาดใจ,จงซานโจมตีอย่างงั้นรึ?
ทำไมถึงได้โจมตีตี้เสวียนชา?
สิ้นนกก็เก็บคนธนู?
เป็นไปไม่ได้ที่จงซานจะทำเช่นนั้น? นอกจากนี้ยังอยู่ต่อหน้าคนทั้งแผ่นดิน.
鸟尽弓藏= นกหมดก็เก็บคันธนู หมายถึง พอเสร็จงาน
หมดประโยชน์แล้ว ก็ถีบหัวส่ง, เสร็จนาฆ่าโคถึก
เสร็จศึกฆ่าขุนพล
ทว่าหลังจากนั้น,ตี้เสวียนชากลับเผยรอยยิ้มพึงพอใจเป็นอย่างมาก,แม้แต่หัวเราะออกมาอย่างสะใจ.
พอใจ?
หัวเราะ,ผู้คนมากมายที่งงงวยเป็นอย่างมาก,ถูกคนอื่นโจมตี,ยังหัวเราะอย่างงั้นรึ?
ชัดเจนว่า,ไม่ใช่
นกหมดก็เก็บคันธนู,เป็นไปได้ว่าต้องเป็นเหตุผลอื่น.
อย่างไรก็ตามผู้ฝึกตนมากมายย่อมไม่มีทางรู้ว่าเหตุผลคืออะไร,เพราะว่าเวลานี้ตี้เสวียนชาที่บินออกไปหายไปลับสายตาแล้ว!
จงซานที่จ้องมองตี้เสวียนชาครู่หนึ่ง,ก่อนที่จะนำจงเทียนลงมา!
”!”
เหมือนกับขึ้นไป,พวกเขาลงมาด้านล่างอย่างรวดเร็ว.
"ครืนนนน!”
จงซานที่ร่อนลงมายืนบนพื้น,บนทิศทางของกงเชวียน.
"คารวะเทียนตี้!"
"คารวะเทียนตี้!"
..............................
..................
......
เหล่าเสนาธิการต้าเจิ้งต่างก็เอ่ยกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานที่พยักหน้ารับก่อนที่จะจ้องมองไปยังกงเชวียน,"ประมุขตระกูลกง,ขอบคุณที่ช่วยเหลือ!"
ดวงตาของกงเชวียนที่หรี่ตาจดจ้องมองไปยังจงซาน.
จากนั้นเขาที่ครุ่นคิดกับการเติบโตของจงซาน,นับจากโลกใบเล็ก,กงเชวียนเองก็จับจ้องจงซานมาโดยตลอด,เขาที่ประเมินค่าจงซานหลายต่อหลายครั้ง,ทว่ากลับไม่สามารถตามความเร็วการเติบโตของจงซานได้เลย,สองพันปี?
เพียงแค่สองพันก็ก็สามารถกลายเป็นเทียนตี้อย่างงั้นรึ?
กงเชวียนที่สูดหายใจลึก,ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา,"เจ้าไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้า,ที่ข้ามา,อย่างแรกเพื่อน้องชายของข้า,นอกจากนี้เซียนเซิงเซิ่งยังเป็นคนเชิญ!"
"งั้นข้าขอเป็นตัวแทนของต้าเจิ้งในการขอบคุณ!"จงซานกล่าว.
"อืม!"กงเชวียนพยักหน้ารับ,และยอมรับในที่สุด.
"ในเมื่อมาแล้ว,ควรจะอยู่ต้าเจิ้งสักพัก,ข้าและคนอื่นจะได้จัดงานเลี้ยงขอบคุณอย่างเป็นทางการ!"จงซานที่กล่าวเชื้อเชิญ.
กงเชวียนที่เผยรอยยิ้มแปลกๆ,ก่อนที่จะส่ายหน้าไปมา,"ไม่จำเป็น,เพียงน้องชายของข้าสบายดีก็พอแล้ว,ข้าคงต้องขอลา!"
ไท่จื่อจงเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,เห็นชัดเจนว่าเขาไม่เข้าใจกงเชวียนเลยแม้แต่น้อย.
อย่างไรก็ตามจงซานก็ไม่ได้ตำหนิเขาแต่อย่างใด,กงเชวียนเลือกจากไปตอนนี้,เขาไม่ต้องการเปรอะเปื้อนกรรมกับต้าเจิ้ง,ทว่าการที่เรื่องมันเลยเถิดมาถึงตอนนี้แล้ว,จะบอกว่าไม่ปนเปื้อนกรรมก้อนนี้เลยก็ไม่ได้.
"ได้!
ไว้พบกันโอกาสหน้า!"จงซานเอ่ย.
กงเชวียนพยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"ไป!"
เหล่าผู้เยาว์ตระกูลกง,ที่เปลี่ยนเป็นลำแสงพุ่งตรงตามกงเชวียนไป,พริบตาเดียวก็หายไปลับตาแล้ว.
ในเวลานี้,กงเชวียนเองก็ไม่ต้องการจะเอ่ยอะไรกับจินเผิงอีกเช่นกัน!
"ข้าเองก็ต้องขอลา!"เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองมายังจงซาน.
"ข้าเองก็ควรจะกลับเช่นกัน!"เสวียนหยวนที่พยักหน้าและกล่าวออกมา.
จงซานที่จ้องมองไปยังคนทั้งสอง,ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม,"ขอบคุณ!"
จงซานที่ไม่ได้รั้ง,หรือห้ามพวกเขา,จงซานย่อมรับรู้ว่าทั้งสองย่อมมีความภาคภูมิใจเป็นของตัวเอง.
"อืม!"ทั้งคู่พยักหน้ารับ.
”!” ”!”
ทั้งคู่ที่กลายเป็นลำแสงพุ่งออกไปบนอวกาศ,ก่อนที่จะหายไปลับตา.
เหล่าสุดยอดฝีมือที่มาเยือนงานเลี้ยง,เวลานี้เหลือเพียงจงซานแล้ว.
"กลับ!"จงซานที่เอ่ยกับเหล่าเซียนบรรพชนของต้าเจิ้ง.
"รับทราบ!"เหล่าเซียนบรรพชนหลายสิบคนที่ตอบรับ,ก่อนที่จะตามจงซาน,กลับไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ที่ด้านหน้าตำหนัก,บัลลังก์ดอกบัวก่อนหน้านี้,พังทลายแตกเป็นชิ้นๆ,ทว่าจงซานก็กลับไปนั่งบนบัลลังก์ของเขาที่อยู่ในสภาพดี.
"ขุนนางทุกท่านงานเลี้ยงกับคนนอกนั้นได้จบแล้ว,เวลานี้เหลือเพียงงานเลี้ยงของพวกเรา,โปรดเข้าประจำที่!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"เหล่าเซียนบรรพชนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
เหล่าขุนนางที่เรียบจัดแจ้ง,ปรับแต่งที่นั่งและเข้าประจำตำแหน่งของตัวเองทันที.
"ประชาชนต้าเจิ้ง
~~~~~~!”จงซษนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ระหว่างที่จงซานเอ่ยนั้น,บนเมฆวาสนาเสียงมังกรคำราม,เสียงของจงซานที่ถูกส่งไปทั่วแผ่นดิน.
เหล่าประชาชนทุกคนที่เงยหน้าจับจ้องภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวบนท้องฟ้า.
"วันนี้,ข้าได้ล่าปราชญ์เทพก่อตั้งศาลสวรรค์,ขอบคุณประชาชนต้าเจิ้งทุกคน!"จงซานที่ยกสุราขึ้นขอบคุณทุกคน.
เทียนตี้,ที่กล่าวแสดงความเคารพต่อประชาชนทั่วหล้า,ทันใดนั้นทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความศรัทธาที่มีต่อจงซาน!
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ!"
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ!"
....................................
........................
............
ประชาชนที่รู้สึกซาบซึ้งตะโกนออกมาเสียงดัง,ด้วยความเคารพต่อจงซาน!
"นับจากวันนี้,ต้าเจิ้งได้เลื่อนระดับเป็นศาลสวรรค์ต้าเจิ้ง,ประชาชนต้าเจิ้งจงฟัง,นับจากนี้,ไม่ว่าพวกเจ้าจะมาจากใหน,และเมื่อไหร่,ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งพร้อมจะเป็นที่พักพิงของทุกคนตลอดไป! ต้าเจิ้งจงเจริญ!"จงซานที่เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง.
นับจากนี้,ไม่ว่าเจ้าจะมาจากใหนและเมื่อไหร?
ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งจะเป็นที่พักพิงให้กับพวกเจ้าตลอดการ?
นี่คือสิ่งที่ประชาชนทั่วหล้าปรารถนา,ไม่ว่าจะเป็นประชาชนของราชวงศ์วาสนาใดๆล้วนแต่ต้องการร่มเงาให้พักพิงทั้งนั้น.
โดยปรกติราชานั้นจะให้ความสำคัญกับประชาชนต่างถิ่นค่อนข้าน้อย,ทว่าจงซานนั้นกับเอ่ยกล่าวว่าพร้อมจะดูแลประชาชนทุกคนของศาลเทวะต้าเจิ้งตลอดไปอย่างงั้นรึ?
ช่างมีจิตใจที่หาญกล้านัก?
หลังจากที่ประชาชนทั่วแผ่นดินได้ยินคำพูดดังกล่าว,เลือดในกายที่รู้สึกสูบฉีด,เต็มไปด้วยความฮึกเหิมทันที!
"ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งทรงพระเจริญ!"
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ!"
"ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งทรงพระเจริญ!"
"เทียนตี้ทรงพระเจริญ!"
................................................
..............................
............
นับจากในวันนี้,ทั่วทุกคนในทวีปเหนือ,ประชาชนทุกคนต่างก็เผยความภาคภูมิใจที่เป็นประชาชนต้าเจิ้ง,นับจากวันนี้,เหล่าผู้ฝึกตนทั่วหล้าจะต้องอิจฉาพวกเขา.
"อาจารย์,ข้าจะอยู่ต้าเจิ้ง!"
"บรรพชน,ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะไม่เปลี่ยน!"
"อาจารย์อา,ท่านไม่กลับอย่างงั้นรึ?"
....................................
........................
......
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เผยท่าทางสนใจต้าเจิ้ง! ต้าเจิ้ง,นี่เป็นหนึ่งทางเลือกที่พวกเขาต้องการ.
ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน!
จงซานที่แสดความเคารพทุกคนทั่วแผ่นดิน,ก่อนที่จะหันหน้าจับจ้องมองเหล่าเซียนบรรพชนด้านหน้า.
"เอาล่ะ,คุณงามความดีของเสนาธิการทุกคน,ต้าเจิ้งจะจดจำตลอดไป,ตอนนี้,เริ่มงานเลี้ยงได้!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"เหล่าเซียนบรรพชนมากมายที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
กับความแข็งแกร่งของจงซานนั้น,ทำให้เซียนบรรพชนนั้นเต็มไปด้วยความนับถืออย่างที่สุด,กับการอยู่ภายใต้เทียนตี้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้,ย่อมเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมยิ่งนัก.
งานเลี้ยงวันเกิด 2000 ปีของจงซาน,เริ่มอีกครั้ง,งานเลี้ยงครั้งนี้ถึงจะนับได้ว่ามันคืองานเลี้ยง.
เพราะว่า,ทุกคนที่เข้าร่วมงานเลี้ยง,ภายในใจที่เต็มไปด้วยความเคารพและยินดีต่องานวันเกิดของจงซานนั่นเอง.
บนท้องฟ้า,เพราะว่ามีฝนโลหิตตกลงมาอย่างต่อเนื่อง,ทว่าอารมณ์เศร้าหมองนั้นกับไม่สามารถคุกคามประชาชนทวีปเหนือได้,เพราะว่าความเศร้านั้นมันถูกแทนที่ด้วยความสุขและยินดี.
ตับจากวันนี้,ต้าเจิ้งได้กลายเป็นยักษ์ใหญ่ของทวีปเหนืออย่างเป็นทางการ,พร้อมที่จะยึดครองทั่วหล้า,ศาลสวรรค์ต้าเจิ้ง,จงซานที่ได้กลายเป็นเทียนตี้ต้าเจิ้งอย่างเป็นทางการ.
------------------------------------------------------
งานเลี้ยงวันเกิดจงซานที่ดำเนินไปถึงเก้าวัน,สุดท้ายก็จบสิ้น.
งานเฉลิมฉลองของจงซานที่ดำเนินไปเก้าวันเก้าคืนทั่วทวีปเหนือ,โดยเฉพาะอย่างยิ่ง,ศาลสวรรค์ต้าเจิ้งที่จะเป็นที่พักพิงให้กับคนทุกคนที่ต้องการ,ทำให้ผู้คนมากมายซาบซึ้งตรึงใจ.
หลังจากผ่านเก้าวันไปแล้ว,งานเลี้ยงที่จบสิ้น,ทุกอย่างก็กลับคืนสู่สภาพเดิม.
ตำหนักซ่างเฉิง,ประชุมราชกิจ!
"เซิ่งกงเป้า!"จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่ก้าวออกมาด้านหน้า.
"ต้าเจิ้งเลื่อนระดับเป็นศาลสวรรค์,เพื่อตอบแทนผู้คนทุกคนใต้สวรรค์,เผยความเมตตา,ยอมรับผู้มีพรสวรรค์ทั่วแผ่นดิน! เจ้าเป็นผู้ดำเนินการเรื่องนี้!"จงซานสั่งการ.
"น้อมรับบัญชา!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวตอบรับในทนที.
ตอบแทนคนทั่วโลก,รับสมัครคนมีพรสวรรค์ทั่วหล้า?
ด้วยคำสั่งดังกล่าวนั้นได้กระจายไปทั่วทวีปเหนือ,รับสมัครผู้มีพรสวรรค์ทั่วโลกหล้า,ไม่ว่าจะไม่ว่าจะมาจาแผ่นดินใด,ล้วนแต่ได้รับสิทธิ์.
แทบจะในทันที,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่รอคอยต่างก็ได้ยินข่าวดังกล่าวอย่างรวดเร็ว.
---------------------------------------------
การประชุมสำคัญ,ในตำหนักเทียนหยวน.
จงซานที่นั่งอยู่ด้านหน้าโต๊ะบัญชาการ,ที่ด้านหน้าประกอบด้วยข้าราชบริพารคนสำคัญ,ทุกคนที่เผยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส,หลายคนที่อยู่ที่นี่,ล้วนแต่เป็นเสนาธิการที่ทรงพลัง,ล้วนแต่ได้รับตำแหน่งชีวิตของแท่นบูชาฟ้าดิน.
"ท่านพ่อ,ในวันนั้น,ทำไมถึงได้บรรจุหยิงเห่าลงในโลงล่ะ?
ท่านพ่อต้องการกำราบเขาอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ใช่!"จงซานพยักหน้ารับ.
"หืม?"จงเทียนที่เผยท่าทางสงสัย.
"อี้เหยี่ยน,เจ้า!"จงซานเอ่ย.
อี้เหยี่ยนที่ก้าวออกมา,กล่าวออกมาด้วยความเคารพ,"ครับ!"
"เรียนไท่จื่อ,ใต้สวรรค์แห่งนี้ปราชญ์เทพไม่น้อยที่เข้าร่วมศาลสวรรค์,ซึ่งเวลานี้เหลือเพียงม่อจื่อและหยิงเห่า,ในยุคแห่งความวุ่นวายเช่นนี้,เวลานี้,มีสี่ศาลสวรรค์ปรากฏขึ้น,ปราชญ์เทพ?
แม้นว่าจะมีปราชญ์เทพหลายคนที่ร่วงหล่นจากสวรรค์ทว่าก็สามารถบอกได้ว่าเทียนตี้ส่วนใหญ่นั้นแข็งแกร่งมาก,แต่ปราชญ์เทพเองก็ไม่ได้อ่อนแอ,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขาได้รับการยอมรับจากฟ้าดิน,จะสามารถช่วยพวกเราได้เป็นอย่างมาก,หากมีปราชญ์เทพมากขึ้น,ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เพื่อความเจริญรุ่งโรจน์ของศาลสวรรค์!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"อืม!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
"ไท่จื่อท่านเป็นปราชญ์เทพ,จะต้องเข้าใจว่าการกลายเป็นปราชญ์เทพนั้นยากลำบาก,ต้าเจิ้งของเราการจะได้ปราชญ์เทพเพิ่มนั้นมีหรือที่จะง่ายดาย?"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"ข้าเองเพราว่าท่านพ่อและเซียนเซิงซือถึงได้ตำแหน่งปราชญ์เทพมา,เพียงแค่เป็นเซียนบรรพชน,การจะได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,เป็นความจริงที่ยากลำบากแสนเข็ญนัก!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
"ดังนั้นแล้ว,เทียนตี้จึงคิดถึงหยิงเห่า,หยิงเห่าและต้าเจิ้งนั้นมีความแค้นต่อกัน,ยากที่จะสลาย,นอกจากนี้,การจะได้ปราชญ์เทพเองก็ยากลำบากดัง,ดังนั้นเพื่อความรุ่งโรจน์,พวกเราก็ต้องมีปราชญ์เทพเพิ่ม?"อี้เหยี่ยนกล่าว.
เหล่าข้าราชบริพารต่างก็พยักหน้าตอบรับ.
"ทำไมถึงได้เลือกใช้โลงศพ?"จงเทียนที่ยังคงสงสัย.
"เพราะว่าเวลานั้นจะต้องทำ! ไม่เช่นนั้น,หยิงเห่าต้องตาย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
หยิงเห่าต้องตาย?
ทันใดนั้นจงเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"หากว่าเวลานั้นหยิงเห่าตัดสินใจที่จะยอมจำนน,คนอื่นๆเองก็จะเข้าโจมตี,จับตายหยิงเห่าอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่พยักหน้ารับ,"เทียนเต๋าจื่อ,ไท่อี้,ลู่หย๋า,เทียนโจวจื่อ,แม้แต่หยิง,กุยกู่จื่อ,พวกเขาเลือกที่จะสังหารหยิงเห่าแน่นอน! ในเวลานั้น,ถึงเป็นข้าก็ไม่สามารถรับประกันชีวิตหยิงเห่าได้! หยิงเห่าเองก็เข้าใจดี,ในเวลานั้นเขาจึงไม่คิดที่จะต่อต้าน!"
"นี่คือธรรมชาติของมนุษย์!"อีเหยี่ยนที่กล่าวเสริมอีกคน.
"แฮกๆ!"เหล่าข้าราชบริพารต่างก็สูดหายใจลึก.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ชีวิตของปราชญ์เทพช่างดูไร้ค่าจริงๆ,หากสถานการณ์เบี่ยงเบน,หยิงเห่าจะต้องร่วงหล่นจากสวรรค์!
"บุตรเข้าใจแล้ว,ท่านพ่อปกป้องหยิงเห่าด้วยการปิดบัง!"จงเทียนที่สูดหายใจลึก.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
เหล่าข้าราชบริพารที่เผยความตื่นเต้นยินดีออกมา,หยิงเห่าที่ถูกจับ,ด้วยวิธีของเทียนตี้แล้ว,การกำราบเขา! แน่นอนไม่มีคนสงสัยในวิธีของเทียนตี้,วิธีของจงซาน,ยังจะมีคนสงสัยอีกรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น