Immortality Chapter 1408 Di Shitian returns
Chapter 1408 Di Shitian returns
帝释天归来
การกลับมาของตี้ซือเทียน.
"อะไร?"ไท่อี้ที่เบิกกว้างจ้องมองไปยังจงซาน.
"เจ้ารีบพาพวกเขาจากไปให้เร็ว,มันสัปดนอุจาดตาจริงๆ!"จงซานที่กล่าวด้วยคำพูดที่รูปสึกอับอายแทน.
ไท่อี้"........................!”
"อ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"เสียงหัวเราะดังกึกก้องไปทั่วทุกสารทิศ.
เป็นความจริง,ภาพที่เห็นนั้นดูอุจาดตาเป็นอย่างมาก,โดยเฉพาอย่างยิ่งขณะที่ไท่อี้กำลังปลุกเหรินชุนและกุยเช่อ,ร่างกายของพวกเขาที่สั่นไหว,พยายามที่จะลุกขึ้น.
บางที่ภาพที่เห็นนั้นอาจจะดูน่าเกียจ,และแปลกประหลาด,ท่ากับคำพูดของจงซานที่เอ่ยกล่าวว่าสัปดนอุจาดตา,ทันใดนั้นมันช่างกลายเป็นคำพูดที่เหมาะเจาะกับภาพดังกล่าวเป็นอย่างมาก.
กับคำพูดที่เกี่ยวพันกับอารมณ์ที่มากมายของทุกคน!
ทันใดนั้นเหล่าผู้ฝึกตนมากมายอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
........................!”
บางที่เสียงหัวเราะที่อดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่นั้นไม่ได้ต้องการจะเหยียดหยัน,แต่มันน่าหัวเราะจนอดกั้นไม่ได้,ทว่าเสียงหัวเราะนั้นมันกับให้ความหมายที่แตกต่างไปต่อไท่อี้.
เสียงหัวเราะขำขันนี้ก็ไม่ต่างกับการทำให้ไท่อี้ต้องอับอาย!
ไท่อี้ที่หันหน้าจ้องมองจงซานด้วยความขุ่นเคืองอย่างที่สุด,แววตาที่เผยจิตสังหารออกมา.
ใบหน้าของจงซานที่เผยท่าทางจริงจัง,ไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย,แม้แต่แสดงออกพร้อมที่จะตอบโต้,ไท่อี้ที่นำคนของเขามาโจมตีต้าเจิ้ง,นับเป็นศัตรูคู่แค้นที่ไม่มีทางยอมกัน,ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าแต่อย่างใด.
แม้นว่าจงซานจะไม่ได้หวาดกลัวไท่อี้,ทว่าก็รับรู้ว่าไม่ใช่เวลาที่ดีนักที่จะปะทะจัดการไท่อี้.
กับการปล่อยให้พวกเขา,ให้เปื้อนโคลนกลับไป,ให้เป็นที่จดจำต่อคนทั่วหล้าดูจะเป็นเรื่องราวที่ดียิ่งกว่า!
"จงซาน!"ไท่อี้ที่กล่าวออกมาเสียงแข็ง.
"ประชาชนทั่วทวีปเหนือของข้า,กำลังมองอยู่!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ประชาชนทั่วทวีปเหนือ,กำลังมองอยู่อย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้น,ไท่อี้ที่รับรู้ทันทีว่าทุกการกระทำที่เกิดขึ้นที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานไม่ได้ปกปิด,ผู้คนทั่วทวีปเหนือต่างก็รู้และเห็น.
คนที่เห็นในพื้นที่เล็กๆ,บางที่มันอาจจะไม่มีอะไร,ต้องไม่ลืมว่าทั่วหล้านั้นมีพื้นที่ใหญ่โต,การจะกระจายข่าวไปทั่วนั้นเป็นไปไม่ได้,หากแต่เมื่อมันทีคนรับรู้เป็นพื้นที่กว้าง,ก็ยากที่จะปกปิดเรื่องนี้เอาไว้.
ในเวลานี้,ทั่วทั้งทวีปเหนือ,ผู้คนทั้งทวีปเห็นอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้จะต้องกระจายไปทั่วหล้าอย่างแน่นอน!
เรื่องสัปดน? เพียงแค่คิดไท่อี้ก็รู้สึกขาดหน้าเป็นอย่างมาก.
ขณะจ้องมองไปยังเหรินชุดและกุยเช่อที่กำลังพยายามลุก,ใบหน้าก็เผยความโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,ก่อนที่จะยื่นมือสะบัดออกไป.
"ฟิ้ว!"
ลู่หย๋าที่อยู่ไกลออกไป,ก่อนที่จะสะบัดมืออย่างรวดเร็วเก็บเหรินชุนและกุยเช่อก่อนที่ไท่อี้จะลงมือ.
"ท่านพ่อ!"ลู่หย๋าที่จ้องมองไปยังไท่อี้,ส่ายหน้าไปมาเบาๆ.
เห็นใบหน้าของลู่หย๋าแล้ว,ไท่อี้ค่อยๆใจเย็นลง,เกือบจะสังหารคนทั้งสองไปแล้ว.
มันเป็นเรื่องที่สุ่มเสี่ยงเกินไป,หากลงมือที่ตรงนี้,การตายของข้าราชบริพารสองคนหาได้มีอะไร,ทว่ามันกับจะส่งผลต่อจิตใจของข้าราชบริพารเป็นจำนวนมากได้.
ไท่อี้ที่สูดหายใจลึก,พยายามปรับอารมณ์,จากนั้นใบหน้าก็เผยจิตสังหารขณะจ้องมองไปยังจงซาน.
"เทียนตี้ทวีปเหนือ? ชิ!"ไท่อี้แค่นเสียงเย็นชา.
จากนั้น,ไท่อี้ที่สะบัดฝ่ามือออกไป,ยังทิศต่างๆที่หมอกสีขาวปกคลุม.
"เคร้ง~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ด้านในที่ปรากฏเสียงของระฆังดังกึกก้อง.
คลื่นเสียงที่สั่นสะท้าน,ห้วงมิติที่สั่นสะเทือนหมอกสีขาวที่อยู่รอบๆ.
สายตาของทุกคนที่สามารถมองเห็นภาพด้านในนั้น,ดวงตะวันทั้งห้าสิบ,ที่ค่อยๆจมลงไปใต้พื้น,ทำให้พื้นที่รอบๆมือลง.
"ตูมมมมม!"
ค่ายกลฮวงจุ้ยทั้งหมดที่ระเบิดออกมาเสียงดัง.
ดวงตะวันหายไปแล้ว,ตำหนักสังสารวัฏเองก็หายไป,จากนั้นผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนหลายสิบคน,ที่แยกย้ายออกเป็นสองฝั่ง,เซียนบรรพชนฝั่งต้าเจิ้ง,เซียนบรรพชนฝั่งทวีปใต้,ในเวลาเดียวกันมีสองสามคนที่ตกตายไป.
"ไป ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไท่อี้ที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เลื่อนจินอู๋ซานที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ลอยมา,ก่อนที่พวกเขาทุกคนจะเคลื่อนที่ตรงไปยังทิศใต้.
จงซานที่ไม่ได้ขวางเอาไว้,เพราะว่าการลงมือตอนนี้ได้ไม่คุ้มเสีย,สิ่งสำคัญที่สุด,คือพวกเขาเพิ่งยกระดับ,ในเวลานี้จะต้องทำให้ทวีปเหนือมั่นคง!
ในเวลาเดียวกัน,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เห็นภาพความรุ่งโรจน์ของต้าเจิ้ง,มีคนมากมายที่ต้องการเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ในเวลานี้เป็นเวลาสำคัญ,ภายในใจทุกคนที่รู้สึกประทับใจต้าเจิ้งเป็นอย่างมากนั้น,หากต้าเจิ้งยังขวางทางไท่อี้เอาไว้,ความประทับใจนั้นอาจจะสลายหายไป,ผลกำไรที่ควรจะได้ย่อมไม่คุ้ม.
ไท่อี้,ลู่หย๋า,หยิง,กุยกู่จื่อ,เทียนเต๋าจื่อ,เทียนโจวจื่อ,ที่จากไปเรียบร้อยแล้ว.
เหล่าสุดยอดฝีมือที่มาร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้,ล้วนแต่มีคนตายและจากไป.
คนที่มีชีวิตอยู่ตอนนี้,มีอยู่ไม่กี่คน.
ตี้เสวียนชา!
ตี้เสวียนชา?
ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าต่อสู้กับไท่อี้หรอกรึ?
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนอวกาศ,ภายในหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์,ดวงดารามากมายที่บิดเบี้ยวแตกสลาย,ทว่าภายในหลุมดำยังมีคนๆหนึ่งเป็นตี้เสวียนชา.
เหลือตี้เสวียนชา?
เขาไม่ได้ลงมาคนเดียว,นี่เขากำลังทำอะไร?
"ไม่ได้การแล้ว!"ใบหน้าของจงซานที่เผยท่าทางจริงจัง.
”!”
จงซานที่บินตรงพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า.
จงซานที่พุ่งทะยายขึ้นไปด้วยความเร็ว,จงเทียนเองก็บินตามไปติดๆ.
เสวียนหยวน,เจี้ยนอ้าว,กงเชวียนและคนอื่นๆต่างก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ทุกคนที่ขมวดคิ้วแน่,ทว่าไม่มีใครที่ตามขึ้นไป.
"ตูมมมมม!"
จงซานที่ทะลวงเข้าไปในหลุมดำอย่างรวดเร็ว.
ตี้เสวียนชาที่กุมศีรษะไปมา,ใบหน้าเผยความเจ็บปวดออกมา,ร่างกายที่สั่นไหวไปมาอย่างบ้าคลั่ง,กลิ่นอายจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกมารอบๆ.
"อ๊ากๆๆ~~~~~~~~~~~~~! ”
"อ๊ากๆๆ~~~~~~~~~~~~~! ”
ตี้เสวียนชาคนเดียว,หากแต่ส่งเสียงสองเสียงออกมา,หนักเบาต่างกัน.
"ท่านพ่อ,ตี้เสวียนชาเป็นอย่างไร?"จงเทียนที่เอ่ยถามด้วยความกังวล.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนบิดเบี้ยว,"ตี้ซือเทียน,เป็นตี้ซือเทียน,ข้าน่าจะรู้ก่อนหน้านี้!"
"ตี้ซือเทียน?
ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าเป็นตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?
จากที่เห็น,เหมือนว่าตี้ซือเทียนถูกกำราบอย่างสมบูรณ์แล้ว,แม้แต่ไม่สามารถมองเห็นเจตจำนงของตี้ซือเทียนได้เลย!ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้!"จงเทียนที่เผยท่าทางไม่เข้าใจ.
"ตี้ซือเทียน? 90
ล้านปีที่แล้วที่สั่นคลอนโลกหล้า,ครั้งนี้เขากลับคืนมา,ฟ้าดินอวยพร,ทำให้ตี้เสวียนชากลายเป็นทรงพลังน่าเกรงขาม,และตี้ซือเทียนอ่อนแอ?
หากแต่ง่ายที่จะลบออกไปอย่างงั้นรึ?."จงซานที่ใบหน้ามืดคลึ้ม.
"หมายความว่าอย่างไร?"
"ตี้ซือเทียนเผยความอ่อนแอ,ครั้งนี้เพื่อช่วยข้าก่อตั้งศาลสวรรค์,ตี้เสวียนชาเองก็ต้องการ,ตี้ซือเทียนก็ต้องการ,ทำให้เขาแสร้งอ่อนแอเพื่อหลอกตี้เสวียนชา."
"ตี้ซือเทียนต้องการ? ทำไม?"
"เพราะตี้เสวียนชา."
"ตี้เสวียนชา?"
"ภายในใจของตี้เสวียนชานั้น,ก่อนหน้านี้ที่เคยเป็นจื่อจุ้นของอาณาจักรคู่บารมีต้าเจิ้ง,ครั้งนี้เขาต้องการช่วยต้าเจิ้ง,ตี้เสวียนชาย่อมครอบงำความคิดจดจ่อ,ตี้ซือเทียนที่ปล่อยโอกาสให้ตี้เสวียนชาเผยความคิดทั้งหมดออกมา,เพื่อให้วางใจละทิ้งการป้องกัน,จากนั้นก็ถูกลอบโจมตีจากตี้ซือเทียน!"
"ท่านพ่อกลายเป็นเทียนตี้,ทำให้ภายในใจตี้เสวียนชาเผยการป้องกันและถูกตี้ซือเทียนทะลวงอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"ใช่!"จงซานที่เผยท่าทางกังวลเช่นกัน.
"เช่นนั้นจะทำอย่างไรดี?"จงเทียนที่กระวนกระวายใจ.
"ตี้เสวียนชา,คิดถึงเซียนเซียน,เซียนเซียนกำลังรอเจ้าอยู่,คิดถึงเซียนเซียนที่กำลังเศร้า!"จงซานที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"อ๊ากๆๆ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตี้เสวียนชาที่ยังกุมศีรษะ,เผยความเจ็บปวดอย่างรุนแรงออกมา,น้ำตาที่ปรากฏเส้นโลหิตเต็มไปด้วยด้วยความเจ็บปวด.
"คิดถึงเซียนเซียน,เขาจะสังหารเซียนเซียน!"จงซานที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"โฮกกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตี้เสวียนชาที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าคำรามออกมาเสียงดังกึกก้อง,บนอวกาศ,ดวงจันที่อยู่ไกลออกไปส่องแสงสาดส่องมายังร่างของเขาในทันที.
"ตูมมมมม!"
แสงจันทร์ที่พุ่งเข้าผสานเข้าไปในร่างของตี้เสวียนชา.
"วูซซซซซ!"
ร่างของตี้เสวียนชาที่สั่นไปมาเล็กน้อย,จากนั้นใบหน้าของเขาที่เปลี่ยนเป็นจริงจังสงบเงียบ.
จงซานและจงเทียนที่ทำได้แค่จับตามอง,รอ,สงบแล้วรึ?
สุดท้ายแล้วเป็นตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียนกัน?
"วูซซซซซ!"
ตี้เสวียนชาที่ลืมตาขึ้น,จิตสังหารที่รุนแรงระเบิดออกมา,ขณะจดจ้องมองไปยังจงซาน.
"ตูมมม!"
ราวกับพายุที่ระเบิดออกมา,เสื้อผ้าชุดของจงซานที่พัดปลิวไปตามสายลม.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นไม่น่ามอง,เพราะว่าแววตาของตี้ซือเทียน,เวลานี้เผยรูปลักษณ์เป็นใบมีด.
"ตี้ซือเทียน?"จงซานที่เผยใบหน้าเย็นชามืดมน.
ตี้เสวียนชาที่เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา."ข้าเพิ่งช่วยเจ้าก่อตั้งศาลสวรรค์,มีปัญหาอะไร,แผ่จิตสังหารเช่นนี้ออกมาอย่างงั้นรึ?"
"ตี้เสวียนชา,เป็นอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ากำลังพูดอะไร?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้อยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย.
"ตี้เสวียนชาไม่สามารถลบเจ้าได้,แน่นอนเจ้าเองก็ไม่สามารถลบตี้เสวียนชาออกไปเช่นกัน,ทว่าเวลานี้เป็นเจ้าที่เป็นผู้นำชั่วคราว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ทำได้ดี,จงซาน?
เจ้านับว่ามีความสามารถ,ที่สามารถกระตุ้นตี้เสวียนชาให้กำราบข้า,ราชา,คู่ควรแล้วกับเล่ห์ราชา,ช่างน่าเสียดายที่ข้าชนะ,ข้าจะไม่ยอมให้เขาปรากฏขึ้นมาอีก,ข้าจะใช้วิธีของเจ้าในการกบฝังเขา,ข้าจะเปลี่ยนชื่อ,ข้าจะมีนามตี้เสวียนชา,หลังจากนี้ข้าก็จะใช้นามตี้เสวียนชา! ฮ่าฮ่าฮ่า..................”ตี้เสวียนชาที่หัวเราะออกมาเสียงดังสนั่น.
"ท่านพ่อ?"จงเทียนเองก็ไม่รู้จะทำเช่นไรเหมือนกัน.
ตี้ซือเทียน,ไม่เพียงทรงพลัง,ทว่ายังเจ้าเล่ห์เป็นอย่างมาก!
จงซานที่จับจ้องมองตี้เสวียนชา,หลังจากนั้นก็เอ่ยออกมาว่า,"ประทับ!"
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ขณะที่จงซานเอ่ย,ประทับ,มังกรทองวาสนาบนท้องฟ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวก็คำรามลั่น,พร้อมกับพุ่งเข้ามาในร่างกายของจงซาน.
จงซานที่,ยกฝ่ามือฟาดออกไปยังทิศทางของตี้เสวียนชา!
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ตี้เสวียนชาที่หัวเราะออกมาเสียงดังสนั่น,ก่อนที่จะฟาดฝ่ามือออกต้าน,ก่อนที่จะปรากฏเป็นกงเล็กมาป่าขนาดใหญ่ขึ้น.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่แตกสะบั้น,ดวงดารารอบๆที่ระเบิดสูญสลายไปพร้อมๆกัน.
จงเทียนเองขณะที่จะเข้าช่วย,ทว่าตี้เสวียนชานั้นไม่ได้ต้องการจะสู้,ร่างกายของเขาที่หลบหนี,พุ่งตรงไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
"จงซาน,เจ้าปฏิบัติเช่นนี้กับผู้มีพระคุณอย่างงั้นรึ?
ฮ่าฮ่าฮ่า~~~~~~~~~~~!”
เสียงของตี้เสวียนชาที่ดังกึกก้องจากพื้นที่ไกลออกไป,เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน,ยินดี,ในเวลานี้จงซานเป็นไปไม่ได้ที่จะจับตัวเอขาได้,ท้ายที่สุดเขาก็สามารถที่จะกำราบเจตจำนงของตี้เสวียนชาเอาไว้ได้.
"ท่านพ่อ!"จงเทียนที่เผยใบหน้าเป็นกังวล.
จงซานที่ฟาดฝ่ามือออกไปเพียงแค่ครั้งเดียว,จากนั้นก็ไม่กระทำอะไรอีก,พลังของตี้เสวียนชา,จงซานรู้ดี,นอกจากนี้,เขายังมีเพียงคนเดียว,การจะขวางทั้งที่มีชีวิตนั้น,มีแต่จะทำให้ตี้ซือเทียนทรงพลังมากขึ้น.
เห็นจงซานไม่ลงมืออีก,ตี้เสวียนชาที่อยู่ไกลออกไปเผยท่าทางเหยียดหยัน,เห็นชัดเจนว่าจงซานเข้าใจดี,เกี่ยวกับแผนการของเขา.
"เช่นนั้น,ไว้พบกันใหม่!"ตี้เสวียนชาที่เผยยิ้มชั่วร้ายออกมา.
เผยยิ้มที่ชั่วร้าย?
รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความชั่วร้ายนี้,จงซานเข้าใจดีไม่ได้หวังดีแน่นอน,เขายังไม่ละทิ้งเจตจำนงในตัวของตี้เซียนเซียนนั่นเอง!
"ฟิ้ว!"
ตี้เสวียนชาที่พุ่งตรงไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้ด้วยความเร็ว,พริบตาเดียวก็หายไปในทันที.
จงซานที่ไม่ได้ขวาง,ไม่สามารถขวางได้,ต้องไม่ลืมว่าตี้เสวียนชาคือสุดยอดฝีมือที่ร้ายกาจ,อีกทั้งยังดูดซับพลังจากดวงจันทรามาไว้เรียบร้อยแล้ว.
Chapter 1408 Di Shitian returns
帝释天归来
การกลับมาของตี้ซือเทียน.
"อะไร?"ไท่อี้ที่เบิกกว้างจ้องมองไปยังจงซาน.
"เจ้ารีบพาพวกเขาจากไปให้เร็ว,มันสัปดนอุจาดตาจริงๆ!"จงซานที่กล่าวด้วยคำพูดที่รูปสึกอับอายแทน.
ไท่อี้"........................!”
"อ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"เสียงหัวเราะดังกึกก้องไปทั่วทุกสารทิศ.
เป็นความจริง,ภาพที่เห็นนั้นดูอุจาดตาเป็นอย่างมาก,โดยเฉพาอย่างยิ่งขณะที่ไท่อี้กำลังปลุกเหรินชุนและกุยเช่อ,ร่างกายของพวกเขาที่สั่นไหว,พยายามที่จะลุกขึ้น.
บางที่ภาพที่เห็นนั้นอาจจะดูน่าเกียจ,และแปลกประหลาด,ท่ากับคำพูดของจงซานที่เอ่ยกล่าวว่าสัปดนอุจาดตา,ทันใดนั้นมันช่างกลายเป็นคำพูดที่เหมาะเจาะกับภาพดังกล่าวเป็นอย่างมาก.
กับคำพูดที่เกี่ยวพันกับอารมณ์ที่มากมายของทุกคน!
ทันใดนั้นเหล่าผู้ฝึกตนมากมายอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
........................!”
บางที่เสียงหัวเราะที่อดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่นั้นไม่ได้ต้องการจะเหยียดหยัน,แต่มันน่าหัวเราะจนอดกั้นไม่ได้,ทว่าเสียงหัวเราะนั้นมันกับให้ความหมายที่แตกต่างไปต่อไท่อี้.
เสียงหัวเราะขำขันนี้ก็ไม่ต่างกับการทำให้ไท่อี้ต้องอับอาย!
ไท่อี้ที่หันหน้าจ้องมองจงซานด้วยความขุ่นเคืองอย่างที่สุด,แววตาที่เผยจิตสังหารออกมา.
ใบหน้าของจงซานที่เผยท่าทางจริงจัง,ไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย,แม้แต่แสดงออกพร้อมที่จะตอบโต้,ไท่อี้ที่นำคนของเขามาโจมตีต้าเจิ้ง,นับเป็นศัตรูคู่แค้นที่ไม่มีทางยอมกัน,ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าแต่อย่างใด.
แม้นว่าจงซานจะไม่ได้หวาดกลัวไท่อี้,ทว่าก็รับรู้ว่าไม่ใช่เวลาที่ดีนักที่จะปะทะจัดการไท่อี้.
กับการปล่อยให้พวกเขา,ให้เปื้อนโคลนกลับไป,ให้เป็นที่จดจำต่อคนทั่วหล้าดูจะเป็นเรื่องราวที่ดียิ่งกว่า!
"จงซาน!"ไท่อี้ที่กล่าวออกมาเสียงแข็ง.
"ประชาชนทั่วทวีปเหนือของข้า,กำลังมองอยู่!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ประชาชนทั่วทวีปเหนือ,กำลังมองอยู่อย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้น,ไท่อี้ที่รับรู้ทันทีว่าทุกการกระทำที่เกิดขึ้นที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานไม่ได้ปกปิด,ผู้คนทั่วทวีปเหนือต่างก็รู้และเห็น.
คนที่เห็นในพื้นที่เล็กๆ,บางที่มันอาจจะไม่มีอะไร,ต้องไม่ลืมว่าทั่วหล้านั้นมีพื้นที่ใหญ่โต,การจะกระจายข่าวไปทั่วนั้นเป็นไปไม่ได้,หากแต่เมื่อมันทีคนรับรู้เป็นพื้นที่กว้าง,ก็ยากที่จะปกปิดเรื่องนี้เอาไว้.
ในเวลานี้,ทั่วทั้งทวีปเหนือ,ผู้คนทั้งทวีปเห็นอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้จะต้องกระจายไปทั่วหล้าอย่างแน่นอน!
เรื่องสัปดน? เพียงแค่คิดไท่อี้ก็รู้สึกขาดหน้าเป็นอย่างมาก.
ขณะจ้องมองไปยังเหรินชุดและกุยเช่อที่กำลังพยายามลุก,ใบหน้าก็เผยความโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,ก่อนที่จะยื่นมือสะบัดออกไป.
"ฟิ้ว!"
ลู่หย๋าที่อยู่ไกลออกไป,ก่อนที่จะสะบัดมืออย่างรวดเร็วเก็บเหรินชุนและกุยเช่อก่อนที่ไท่อี้จะลงมือ.
"ท่านพ่อ!"ลู่หย๋าที่จ้องมองไปยังไท่อี้,ส่ายหน้าไปมาเบาๆ.
เห็นใบหน้าของลู่หย๋าแล้ว,ไท่อี้ค่อยๆใจเย็นลง,เกือบจะสังหารคนทั้งสองไปแล้ว.
มันเป็นเรื่องที่สุ่มเสี่ยงเกินไป,หากลงมือที่ตรงนี้,การตายของข้าราชบริพารสองคนหาได้มีอะไร,ทว่ามันกับจะส่งผลต่อจิตใจของข้าราชบริพารเป็นจำนวนมากได้.
ไท่อี้ที่สูดหายใจลึก,พยายามปรับอารมณ์,จากนั้นใบหน้าก็เผยจิตสังหารขณะจ้องมองไปยังจงซาน.
"เทียนตี้ทวีปเหนือ? ชิ!"ไท่อี้แค่นเสียงเย็นชา.
จากนั้น,ไท่อี้ที่สะบัดฝ่ามือออกไป,ยังทิศต่างๆที่หมอกสีขาวปกคลุม.
"เคร้ง~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ด้านในที่ปรากฏเสียงของระฆังดังกึกก้อง.
คลื่นเสียงที่สั่นสะท้าน,ห้วงมิติที่สั่นสะเทือนหมอกสีขาวที่อยู่รอบๆ.
สายตาของทุกคนที่สามารถมองเห็นภาพด้านในนั้น,ดวงตะวันทั้งห้าสิบ,ที่ค่อยๆจมลงไปใต้พื้น,ทำให้พื้นที่รอบๆมือลง.
"ตูมมมมม!"
ค่ายกลฮวงจุ้ยทั้งหมดที่ระเบิดออกมาเสียงดัง.
ดวงตะวันหายไปแล้ว,ตำหนักสังสารวัฏเองก็หายไป,จากนั้นผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนหลายสิบคน,ที่แยกย้ายออกเป็นสองฝั่ง,เซียนบรรพชนฝั่งต้าเจิ้ง,เซียนบรรพชนฝั่งทวีปใต้,ในเวลาเดียวกันมีสองสามคนที่ตกตายไป.
"ไป ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไท่อี้ที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
เลื่อนจินอู๋ซานที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ลอยมา,ก่อนที่พวกเขาทุกคนจะเคลื่อนที่ตรงไปยังทิศใต้.
จงซานที่ไม่ได้ขวางเอาไว้,เพราะว่าการลงมือตอนนี้ได้ไม่คุ้มเสีย,สิ่งสำคัญที่สุด,คือพวกเขาเพิ่งยกระดับ,ในเวลานี้จะต้องทำให้ทวีปเหนือมั่นคง!
ในเวลาเดียวกัน,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เห็นภาพความรุ่งโรจน์ของต้าเจิ้ง,มีคนมากมายที่ต้องการเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ในเวลานี้เป็นเวลาสำคัญ,ภายในใจทุกคนที่รู้สึกประทับใจต้าเจิ้งเป็นอย่างมากนั้น,หากต้าเจิ้งยังขวางทางไท่อี้เอาไว้,ความประทับใจนั้นอาจจะสลายหายไป,ผลกำไรที่ควรจะได้ย่อมไม่คุ้ม.
ไท่อี้,ลู่หย๋า,หยิง,กุยกู่จื่อ,เทียนเต๋าจื่อ,เทียนโจวจื่อ,ที่จากไปเรียบร้อยแล้ว.
เหล่าสุดยอดฝีมือที่มาร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้,ล้วนแต่มีคนตายและจากไป.
คนที่มีชีวิตอยู่ตอนนี้,มีอยู่ไม่กี่คน.
ตี้เสวียนชา!
ตี้เสวียนชา?
ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าต่อสู้กับไท่อี้หรอกรึ?
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนอวกาศ,ภายในหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์,ดวงดารามากมายที่บิดเบี้ยวแตกสลาย,ทว่าภายในหลุมดำยังมีคนๆหนึ่งเป็นตี้เสวียนชา.
เหลือตี้เสวียนชา?
เขาไม่ได้ลงมาคนเดียว,นี่เขากำลังทำอะไร?
"ไม่ได้การแล้ว!"ใบหน้าของจงซานที่เผยท่าทางจริงจัง.
”!”
จงซานที่บินตรงพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า.
จงซานที่พุ่งทะยายขึ้นไปด้วยความเร็ว,จงเทียนเองก็บินตามไปติดๆ.
เสวียนหยวน,เจี้ยนอ้าว,กงเชวียนและคนอื่นๆต่างก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ทุกคนที่ขมวดคิ้วแน่,ทว่าไม่มีใครที่ตามขึ้นไป.
"ตูมมมมม!"
จงซานที่ทะลวงเข้าไปในหลุมดำอย่างรวดเร็ว.
ตี้เสวียนชาที่กุมศีรษะไปมา,ใบหน้าเผยความเจ็บปวดออกมา,ร่างกายที่สั่นไหวไปมาอย่างบ้าคลั่ง,กลิ่นอายจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกมารอบๆ.
"อ๊ากๆๆ~~~~~~~~~~~~~! ”
"อ๊ากๆๆ~~~~~~~~~~~~~! ”
ตี้เสวียนชาคนเดียว,หากแต่ส่งเสียงสองเสียงออกมา,หนักเบาต่างกัน.
"ท่านพ่อ,ตี้เสวียนชาเป็นอย่างไร?"จงเทียนที่เอ่ยถามด้วยความกังวล.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนบิดเบี้ยว,"ตี้ซือเทียน,เป็นตี้ซือเทียน,ข้าน่าจะรู้ก่อนหน้านี้!"
"ตี้ซือเทียน?
ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าเป็นตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?
จากที่เห็น,เหมือนว่าตี้ซือเทียนถูกกำราบอย่างสมบูรณ์แล้ว,แม้แต่ไม่สามารถมองเห็นเจตจำนงของตี้ซือเทียนได้เลย!ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้!"จงเทียนที่เผยท่าทางไม่เข้าใจ.
"ตี้ซือเทียน? 90
ล้านปีที่แล้วที่สั่นคลอนโลกหล้า,ครั้งนี้เขากลับคืนมา,ฟ้าดินอวยพร,ทำให้ตี้เสวียนชากลายเป็นทรงพลังน่าเกรงขาม,และตี้ซือเทียนอ่อนแอ?
หากแต่ง่ายที่จะลบออกไปอย่างงั้นรึ?."จงซานที่ใบหน้ามืดคลึ้ม.
"หมายความว่าอย่างไร?"
"ตี้ซือเทียนเผยความอ่อนแอ,ครั้งนี้เพื่อช่วยข้าก่อตั้งศาลสวรรค์,ตี้เสวียนชาเองก็ต้องการ,ตี้ซือเทียนก็ต้องการ,ทำให้เขาแสร้งอ่อนแอเพื่อหลอกตี้เสวียนชา."
"ตี้ซือเทียนต้องการ? ทำไม?"
"เพราะตี้เสวียนชา."
"ตี้เสวียนชา?"
"ภายในใจของตี้เสวียนชานั้น,ก่อนหน้านี้ที่เคยเป็นจื่อจุ้นของอาณาจักรคู่บารมีต้าเจิ้ง,ครั้งนี้เขาต้องการช่วยต้าเจิ้ง,ตี้เสวียนชาย่อมครอบงำความคิดจดจ่อ,ตี้ซือเทียนที่ปล่อยโอกาสให้ตี้เสวียนชาเผยความคิดทั้งหมดออกมา,เพื่อให้วางใจละทิ้งการป้องกัน,จากนั้นก็ถูกลอบโจมตีจากตี้ซือเทียน!"
"ท่านพ่อกลายเป็นเทียนตี้,ทำให้ภายในใจตี้เสวียนชาเผยการป้องกันและถูกตี้ซือเทียนทะลวงอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"ใช่!"จงซานที่เผยท่าทางกังวลเช่นกัน.
"เช่นนั้นจะทำอย่างไรดี?"จงเทียนที่กระวนกระวายใจ.
"ตี้เสวียนชา,คิดถึงเซียนเซียน,เซียนเซียนกำลังรอเจ้าอยู่,คิดถึงเซียนเซียนที่กำลังเศร้า!"จงซานที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"อ๊ากๆๆ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตี้เสวียนชาที่ยังกุมศีรษะ,เผยความเจ็บปวดอย่างรุนแรงออกมา,น้ำตาที่ปรากฏเส้นโลหิตเต็มไปด้วยด้วยความเจ็บปวด.
"คิดถึงเซียนเซียน,เขาจะสังหารเซียนเซียน!"จงซานที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"โฮกกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตี้เสวียนชาที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าคำรามออกมาเสียงดังกึกก้อง,บนอวกาศ,ดวงจันที่อยู่ไกลออกไปส่องแสงสาดส่องมายังร่างของเขาในทันที.
"ตูมมมมม!"
แสงจันทร์ที่พุ่งเข้าผสานเข้าไปในร่างของตี้เสวียนชา.
"วูซซซซซ!"
ร่างของตี้เสวียนชาที่สั่นไปมาเล็กน้อย,จากนั้นใบหน้าของเขาที่เปลี่ยนเป็นจริงจังสงบเงียบ.
จงซานและจงเทียนที่ทำได้แค่จับตามอง,รอ,สงบแล้วรึ?
สุดท้ายแล้วเป็นตี้เสวียนชาหรือตี้ซือเทียนกัน?
"วูซซซซซ!"
ตี้เสวียนชาที่ลืมตาขึ้น,จิตสังหารที่รุนแรงระเบิดออกมา,ขณะจดจ้องมองไปยังจงซาน.
"ตูมมม!"
ราวกับพายุที่ระเบิดออกมา,เสื้อผ้าชุดของจงซานที่พัดปลิวไปตามสายลม.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นไม่น่ามอง,เพราะว่าแววตาของตี้ซือเทียน,เวลานี้เผยรูปลักษณ์เป็นใบมีด.
"ตี้ซือเทียน?"จงซานที่เผยใบหน้าเย็นชามืดมน.
ตี้เสวียนชาที่เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา."ข้าเพิ่งช่วยเจ้าก่อตั้งศาลสวรรค์,มีปัญหาอะไร,แผ่จิตสังหารเช่นนี้ออกมาอย่างงั้นรึ?"
"ตี้เสวียนชา,เป็นอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ากำลังพูดอะไร?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้อยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย.
"ตี้เสวียนชาไม่สามารถลบเจ้าได้,แน่นอนเจ้าเองก็ไม่สามารถลบตี้เสวียนชาออกไปเช่นกัน,ทว่าเวลานี้เป็นเจ้าที่เป็นผู้นำชั่วคราว!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ทำได้ดี,จงซาน?
เจ้านับว่ามีความสามารถ,ที่สามารถกระตุ้นตี้เสวียนชาให้กำราบข้า,ราชา,คู่ควรแล้วกับเล่ห์ราชา,ช่างน่าเสียดายที่ข้าชนะ,ข้าจะไม่ยอมให้เขาปรากฏขึ้นมาอีก,ข้าจะใช้วิธีของเจ้าในการกบฝังเขา,ข้าจะเปลี่ยนชื่อ,ข้าจะมีนามตี้เสวียนชา,หลังจากนี้ข้าก็จะใช้นามตี้เสวียนชา! ฮ่าฮ่าฮ่า..................”ตี้เสวียนชาที่หัวเราะออกมาเสียงดังสนั่น.
"ท่านพ่อ?"จงเทียนเองก็ไม่รู้จะทำเช่นไรเหมือนกัน.
ตี้ซือเทียน,ไม่เพียงทรงพลัง,ทว่ายังเจ้าเล่ห์เป็นอย่างมาก!
จงซานที่จับจ้องมองตี้เสวียนชา,หลังจากนั้นก็เอ่ยออกมาว่า,"ประทับ!"
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ขณะที่จงซานเอ่ย,ประทับ,มังกรทองวาสนาบนท้องฟ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวก็คำรามลั่น,พร้อมกับพุ่งเข้ามาในร่างกายของจงซาน.
จงซานที่,ยกฝ่ามือฟาดออกไปยังทิศทางของตี้เสวียนชา!
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ตี้เสวียนชาที่หัวเราะออกมาเสียงดังสนั่น,ก่อนที่จะฟาดฝ่ามือออกต้าน,ก่อนที่จะปรากฏเป็นกงเล็กมาป่าขนาดใหญ่ขึ้น.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่แตกสะบั้น,ดวงดารารอบๆที่ระเบิดสูญสลายไปพร้อมๆกัน.
จงเทียนเองขณะที่จะเข้าช่วย,ทว่าตี้เสวียนชานั้นไม่ได้ต้องการจะสู้,ร่างกายของเขาที่หลบหนี,พุ่งตรงไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
"จงซาน,เจ้าปฏิบัติเช่นนี้กับผู้มีพระคุณอย่างงั้นรึ?
ฮ่าฮ่าฮ่า~~~~~~~~~~~!”
เสียงของตี้เสวียนชาที่ดังกึกก้องจากพื้นที่ไกลออกไป,เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน,ยินดี,ในเวลานี้จงซานเป็นไปไม่ได้ที่จะจับตัวเอขาได้,ท้ายที่สุดเขาก็สามารถที่จะกำราบเจตจำนงของตี้เสวียนชาเอาไว้ได้.
"ท่านพ่อ!"จงเทียนที่เผยใบหน้าเป็นกังวล.
จงซานที่ฟาดฝ่ามือออกไปเพียงแค่ครั้งเดียว,จากนั้นก็ไม่กระทำอะไรอีก,พลังของตี้เสวียนชา,จงซานรู้ดี,นอกจากนี้,เขายังมีเพียงคนเดียว,การจะขวางทั้งที่มีชีวิตนั้น,มีแต่จะทำให้ตี้ซือเทียนทรงพลังมากขึ้น.
เห็นจงซานไม่ลงมืออีก,ตี้เสวียนชาที่อยู่ไกลออกไปเผยท่าทางเหยียดหยัน,เห็นชัดเจนว่าจงซานเข้าใจดี,เกี่ยวกับแผนการของเขา.
"เช่นนั้น,ไว้พบกันใหม่!"ตี้เสวียนชาที่เผยยิ้มชั่วร้ายออกมา.
เผยยิ้มที่ชั่วร้าย?
รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความชั่วร้ายนี้,จงซานเข้าใจดีไม่ได้หวังดีแน่นอน,เขายังไม่ละทิ้งเจตจำนงในตัวของตี้เซียนเซียนนั่นเอง!
"ฟิ้ว!"
ตี้เสวียนชาที่พุ่งตรงไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้ด้วยความเร็ว,พริบตาเดียวก็หายไปในทันที.
จงซานที่ไม่ได้ขวาง,ไม่สามารถขวางได้,ต้องไม่ลืมว่าตี้เสวียนชาคือสุดยอดฝีมือที่ร้ายกาจ,อีกทั้งยังดูดซับพลังจากดวงจันทรามาไว้เรียบร้อยแล้ว.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น