Immortality Chapter 1390 Unusuality of Clay Bodhisattva
Chapter 1390 Unusuality of Clay Bodhisattva
泥菩萨的异常
หนี่ปู่ซาที่เปลี่ยนไป.
ภพหยิน,เมืองซ่าง!
ตำหนักปู่ซือ!
”!”
เสียงของหยกสัญญาณของหวังจิงเหวินที่แตกหัก.
"เรียนเซิงหวัง,จุนเทียนเซี่ยได้มาถึงเมืองซ่างแล้ว!"หวังจิงเหวินที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"!"จงซานที่เคาะไปที่บัลลังก์มังกรเบาๆ.
"ไป!"จงซานเอ่ยออกมาเบาๆ
ระหว่างที่กล่าวนั้น,จงซานที่ลุกขึ้น,ออกมาที่ด้านนอกทางเข้าตำหนักปู่ซือเช่นกัน.
เหล่าฮวงโหวเองก็ตามออกไปเช่นนั้น,เหล่าขุนนางของต้าเจิ้งภพหยิน,เองก็ก้าวตามจงซานออกไป,ที่ด้านนอกตำหนักปู่ซือ.
ทุกคนที่ก้าวออกมาที่ด้านหน้าลานของตำหนักปู่ซือช้าๆ.
จงซานที่ก้าวนำเหล่าเสนาธิการด้านหน้า.
"มาแล้ว!"เทียนเหลิงเอ๋อที่ตื่นเต้นเล็กน้อย,เอ่ยออกมาเสียงเล็ก.
"จิบ ..................!”หงสาเพลิงที่อยู่บนไหล่ของเทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน.
"เซียนเซียนและเห่าเม่ยลี่,เข้าไปในค่ายกลกับหนานกงเซิ่ง,ชิงซือ,โหยวโหยว,หลิงเอ๋อถือว่าเป็นมือใหม่,หลังจากนี้เจ้าต้องดูแลความปลอดภัยของหลิงเอ๋อด้วย."
"โปรดวางใจ!"เนี่ยนโหยวโหยวและเป่ยชิงซือพยักหน้ารับ.
"ข้ามีเสี่ยวหงปกป้อง,ข้าจะไม่เป็นไร!"หลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาทันที.
"เจ้าเป็นคนที่โชคดีที่สุด,ทุกคนจะปลอดภัยเมื่ออยู่ข้างเจ้า,หลิงเอ๋อเจ้าต้องอยู่กับชิงซือและโหยวโหยว,อย่าได้แยกจากกันเด็ดขาด!"เป่าเอ๋อที่กล่าวขึ้นมาอีกเสียง.
แม้นว่าจะรู้ว่าเป่าเอ๋อหาเหตุผลให้,ทว่าก็ไม่สามารถโต้แย้งอะไรได้,หลิงเอ๋อที่ได้แต่พยักหน้ารับ,"อืม!"
จงซานที่ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเหล่าหญิงสาวแต่อย่างใด,เพราะว่าเขาได้เตรียมการเอาไว้อย่างดีแล้ว.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปยังทิศใต้.
"ฟิ้ว ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ทิศใต้นั้น,พายุกระหน่ำที่รุนแรงโบกพันขึ้นมาในทันที,บนท้องฟ้าเมืองซ่าง,เกิดพายุใหญ่ขึ้น,พัดผ่านทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆให้กระเจิง.
"วูซซซ!” "วูซซซ!”
"วูซซซ!”..............................
ที่ด้านนอกประตูสวรรค์ทิศใต้,ทันใดนั้น,เทียนเต๋า,พวยพุ่งขึ้น,บนอากาศ,ปรากฏขึ้นมาสามสิบเส้นทันที,เทียนเต๋าที่ค้ำยันสวรรค์,แผ่นกลิ่นอายพลานุภาพสยบ,ทำให้ห้วงมิติสั่นไหวไปมา.
ที่ด้านหน้าเทียนเต๋าสามสิบเส้นนั้น,จุนเทียนเซี่ยในชุดสีดำ,ขณะจดจ้องมองไปยังรอบๆค่ายกลเมืองซ่าง,จะจ้องมองเหล่าเสนาธิการที่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ.
"จุนเทียนเซี่ย,ท้ายที่สุดเจ้าก็มา!"จงซานเอ่ย.
"จงซาน,สถานการณ์ภพหยางเป็นอย่างไรบ้าง?"จุนเทียนเซี่ยด้านนอกประตูหนานเหมินเทียน
เอ่ยออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"เจ้าคิดว่าอย่างๆไร?"จงซานตอบกลับ.
"ข้าคิดว่ามันคงจะยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน!"จุนเทียนเซี่ยกล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"เจ้าสามารถลองได้!"จงซานเอ่ย.
"โหว?"จุนเทียนเซี่ยที่จ้องมองจงซานด้วยความเย็นชา.
"ในเมื่อมาแล้ว,ไม่เห็นต้องซ่อนตัว,เผยหางออกมาแล้ว,อีกร่างของเจ้า,ออกมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างสบายๆ.
จุนเทียนเซี่ยนที่จ้องมองไปยังจงซาน,ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,เพราะว่าการตอบสนองของจงซานดูไม่ได้การนัก,แน่นอน,บางที่เขาอาจมีแผนการซ่อนอยู่,ทว่าจุนเทียนเซี่ยที่มาในวันนี้,มีหรือที่จะไม่เตรียมตัว?
"ฟิ้ว ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แสงสีขาวที่ผุดออกมาปรากฏขึ้นด้านข่างจุนเทียนเซี่ย,เป็นบุรุษอีกหนึ่งคน.
บุรุษในชุดสีขาว,ที่มีร่างกายเหมือนกับจุนเทียนเซี่ย,ทว่าใบหน้าที่เลือนลาง,ไม่สามารถมองเห็นด้านใน.
"ปราชญ์เทพสังสารวัฏ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ชายชุดขาวและจุนเทียนเซี่ยที่ปรากฏขึ้นพร้อมกัน,ปราชญ์เทพทวีปเหนือ,ปราชญ์เทพสังสารวัฏ,ผู้ครอบครอง,สังสารวัฏวีสวรรค์!
ปราชญ์เทพจุนเทียนเซี่ยที่ไม่เอ่ยอะไร,ราชาจุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมา,"อย่างไร?"
"วูซซ!” "วูซซ!”
"วูซซ!”....................................
ที่ด้านหลังจงซาน,ทันใดนั้นเทียนเต๋า 18
เส้นก็ปรากฏขึ้นในทันที.
เทียนเต๋า 18
เส้นที่ตั้งตระหง่าน,ห้วงมิติที่สั่นไหว.
เซียนบรรพชน 18
คนของต้าเจิ้ง,ที่จ้องมองไปยังฝ่ายตรงข้าม.
"เซียนบรรพชนทวีปเหนือที่เพิ่งรับมา?
ดูเหมือนว่าเผ่าโครงกระดูกเองก็คงถูกเรียกไปยังภพหยาง?
เจ้าเชื่อว่าเซียนบรรพชนแค่นี้จะขวางพวกเราได้อย่างงั้นรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
การประจันหน้าที่เมืองซ่าง,ไม่ใช่ว่าจุนเทียนเซี่ยชอบพูดยืดยื้อ,แต่หากว่าสังหารจงซานในทันทีได้,จุนเทียนเซี่ยคงไม่เคลื่อนไหวด้วยตัวเอง,ในเวลานี้,เขาต้องการค้นหาพิจารณารายระเอียดต่างๆของจงซานให้ดี.
นอกจากนี้,สิ่งสำคัญที่สุดเซียนบรรพชนที่มีเวลานี้,เพียง
18คน ,คาดไม่ถึงพวกเขาจะไร้ซึ่งความหวาดกลัว?
พวกเขาไม่ได้ติดตามจงซานมาตั้งแต่แรก,เหมือนว่าเพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ความเทิดทูนน่าจะยังต่ำอยู่,ทว่าพวกเขากลับไม่หวาดกลัวเลยรึ?
ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น,ผิดปรกติ,ทำให้จุนเทียนเซี่ยนนั้นเต็มไปด้วยความระมัดระวัง,ดังนั้นจึงจำเป็นต้องพูดคุยหยั่งเชิงจงซานก่อน,มีอะไรซ่อนไว้หรือไม่,เพื่อป้องกันเรื่องที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น.
ภายในใจของจุนเทียนเซี่ยนั้น,การต่อสู้,มีเพียงชนะเท่านั้น,ไม่สามารถแพ้ได้!
"เกินพอ,พวกเขาเพียงแค่ขวางคนของเจ้า,ข้าจะทำการล่าสังหารเจ้าจุนเทียนเซี่ย!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า~~~~~~~~~~~~~~!”จุนเทียนเซี่ยที่หัวเราะออกมาด้วยความเหยียดหยัน.
"มีปัญหาอะไร,เจ้าไม่เชื่ออย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ลำพังเจ้านะรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ใช่!"จงซานทีเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ข้าไม่เชื่อ,เพราะเจ้านั้นไม่มีโอกาส!"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวหยัน.
"หืม?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ซือหยางเทียน,มีปัญหาอะไร?
คิดจะตะบัดสัตย์อย่างงั้นรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"ฟิ้ว ~~~ ~~~~~~~~~~~~!”
ลำแสงสีเหลือที่ปรากฏขึ้น,ปรากฏขึ้นอยู่ไม่ห่างจากจุนเทียนเซี่ยมากนัก,ร่างๆหนึ่งที่ปรากฏขึ้น,มาในชุดสีเหลืออ่อน,ใบหน้าที่เลือนล่าง,แม้นว่าจะมองไม่เห็นทว่าก็ย่อมบ่งบอกได้ถึงความสูงศักดิ์,ส่วนขุนนางของต้าเจิ้งทุกคนเคยเห็นมาก่อน.
ในอดีต,ปราชญ์เทพซือหยางเทียนและเทียนเต๋าจื่อที่ได้ร่วมมือกันเข้ามาโจมตีเมืองซ่าง.
"ปราชญ์เทพซือหยางเทียน?เจ้าก็มาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ไม่ได้เผยท่าทางตกใจ,ยังคงกล่าวออกมาอย่างไม่แยแส.
สิบแปดเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,จุนเทียนเซี่ยที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.
"จงซาน,พบกันอีกแล้ว!"ซือหยางเทียนที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"มีปัญหาอะไร?
ซือหยางเทียนเจ้ามายังต้าเจิ้งทำอะไร? กล่าวออกมาให้ชัดเจนจะเป็นการดี,ครั้งนี้มันคงจะไม่เหมือนกับครั้งก่อนอีกแล้ว!"จงซานเอ่ย.
ในอดีต? เอ่ยถึงเมื่อครั้งที่ซือหยางเทียนที่ถูกเทียนเต๋าจื่อขวางจงซานเอาไว้,ทว่าเขากลับขวางร่างแยกจงซาน,ทำให้แผนการของเทียนเต๋าจื่อล้มเหลว,แม้แต่เอ่ยกล่าวว่า,ไม่ได้ตั้งใหญ่,และจากไปในที่สุด.
"ปราชญ์เทพภพหยางเก้าคนที่ไปรวมกัน,ภพหยินเองก็เช่นกัน,ต้าเจิ้งเวลานี้รับมือทั้งสองด้าน,ช่างน่าเสียดายที่หมี่เทียนร่วงหล่นจากสวรรค์แล้ว,ซือหยางเทียนเองก็มาเหมือนกัน,ต้องการทำลายล้างต้าเจิ้งของเจ้า!"จนเทียนเซี่ยที่กล่าวกดดันซือหยางเทียนให้แสดงท่าทีออกมา.
"ใช่!"ซือหยางเทียนที่พยักหน้ารับ.
จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนจ้องมองไปยังซือหยางเทียน,"ปราชญ์เทพซือหยางเทียน,เจ้ากล่าวชัดเจนแล้ว,จะกลับคำไม่ได้อีก,จะกล่าวว่าไม่ตั้งใจไม่ได้อีกแล้ว,วันนี้ข้าคงต้องเอาชีวิตของเจ้า,ปราชญ์เทพภพหยางล่วงหล่นจากสวรรค์,ภพหยินเอง,ปราชญ์เทพก็คงต้องร่วงหล่นจากสวรรค์ด้วยเช่นกัน.
กับคำพูดของจงซาน,ที่เผยแววตาเย็นชาออกมา.
"อ่า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ภพหยิน,ปราชญ์เทพร่วงหล่นอย่างงั้นรึ?
ข้าจะดูจงซานเจ้าจะมีความสามารถเท่าใด!"แววตาของจุนเทียนเซี่ยที่เผยความดุร้ายออกมา.
"!"จงซานที่ปรบมือเบาๆ.
"ปัง!” "ปัง!”
"ปัง!”....................................
ไม่ไกลออกไปจากห้องโถง,ค่ายกลที่ถูกเผยออกมา, 15
เทียนเต๋าที่ตั้งตระหง่านขึ้นมา.
15
เทียนเต๋าปรากฏ,ใบหน้าของจุนเทียนเซี่ยที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง.
"ปัง!"
ห้องโถงระเบิดออกมา,เผยให้เห็นคนในชุดดำด้านใน.
"หวังคู? เผ่าโครงกระดูก?
นี่พวกเจ้าไม่ได้เดินทางไปยังภพหยางหรอกรึ?"ใบหน้าของจุนเทียนเซี่ยที่ซับซ้อนเคร่งขรึม.
ความเป็นจริงหวังคู,14
โครงกระดูกที่คุมตัวองค์รักษ์และข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง,พวกเขากำลังถูกคุมตัวคนทั้งเจ็ดเอาไว้,พวกเขาที่ไม่สามารถขยับได้,ใบหน้าที่กำลังหวาดผวา.
"เซิ่งหวัง,ข่วยข้าด้วย!"คนเจ็ดคนที่เอ่ยกล่าว
แน่นอนว่าคนเหล่านั้นที่เวลานี้ได้แต่จ้องมองไปยังจุนเทียนเซี่ย,ชัดเจนว่าพวกเขาก็คือสายลับที่จุนเทียนเซี่ยส่งมา,ซึ่งถูกจงซานคุมตัวอยู่.
"ไม่เช่นนั้น,เจ้าจะมาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวหยัน.
"หวังคู!"จงซานเอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"นำเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก,จับตาปราชญ์เทพซือหยางเทียนให้กับข้า."จงซานที่สั่งการ.
"น้อมรับบัญชา!"หวังคูที่รับคำทันที.
สิบห้าเซียนบรรพชนที่บินออกไป,ขณะจับจ้องมองไปยังซือหยางเทียน.
"เจ้าจงใจให้ข้ามาอย่างงั้นรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ใช่,ตอนนี้เจ้าควรเลือกจากไป,หรือจะอยู่ในแผนการของข้า,ต่อสู้กับข้า!"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,จากไป?
เจ้าถึงกับย้ายกลุ่มเซียนบรรพชนออกมาจากภพหยางเลยรึ? คิดว่ายอดเยี่ยมแล้วรึ? ช่างน่าเสียดาย,จ้าไม่มีโอกาส,เพราะว่าหากพลาดวันนี้,คงยากจะสังหารเจ้า,แผนการของเจ้ารึ?แล้วอย่างไร?
ลำพังเจ้านะรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ,วันนี้,เขาจะต้องสังหารจงซานให้จงได้.
ซือหยางเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,เพราะว่า,เวลานี้ดูเหมือนว่าแผนการจะผิดเพี้ยนไปเล็กน้อย!
สิบห้าเซียนบรรพชน? ขวางเขาอย่างงั้นรึ?
การต่อสู้ที่หนักหน่วงในภพหยิน,ที่เริ่มต้นขึ้นเรียบร้อยแล้ว.
----------------------------------------------------------
ภพหยาง,ทางใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ภายในป่าทึบแห่งหนึ่ง,มีตำหนักหลายแห่ง,มีใครบางคนที่กำลังกระวีกระวาดในการทำอะไรบางอย่าง,ที่ด้านหน้าของตำหนักหลัก.
ทางเข้าตำหนักหลัก,เจี้ยนเจิ้งเทียนเจียนของต้าเจิ้ง,หนี่ปู่ซายืนอยู่.
Clay Bodhisattva looks at Cloud Soaring
Heavenly Court
หนี่ปู่ซาที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเมฆวาสนาที่ส่องประกายภาพเหตุการณ์บนสวนสวรรค์ลอยฟ้า,ขณะจ้องมองไปยังลานตำหนักซ่างเฉิน,จงซานและเซียนเซิงโหยวหมิงที่ประจันหน้ากัน.
หนี่ปู่ซาที่ไม่ได้มองไปยังจงซาน,ขณะจ้องมองไปยังเซียนเซิงโหยวหมิง.
ในเวลานั้น,ดวงตาของหนี่ปู่ซาเป็นประกายและกล่าวออกมาว่า,"เซียนเซิงโหยวหมิง?
โลกนรกอย่างงั้นรึ? ท้ายที่สุดใครจะกลายเป็นโหยวหมิงคงบอกไม่ได้,รอดูก็แล้วกัน!"
"หนี่ปู่ซา!"เสียงของโหลวซิงเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
หนี่ปู่ซาที่ดวงตาเป็นประกายเย็นชาหายไปในทันที,ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่มีใครรู้,เขาหันหน้ากลับไปและเอ่ยบางอย่างออกมาว่า,"มีอะไรอย่างงั้นรึ?
"ที่ทิศใต้มีเสียงบางอย่าง,เจ้าเห็นหรือไม่!"โหลวซิงเฉินเอ่ย.
"อืม!"หนี่ปู่ซาพยักหน้ารับ.
จากนั้นเขาก็จ้องมองลึกเข้าไปที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องโถง.
-------------------------------------------------
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,เซียนเซิงโหยวหมิงที่เผยท่าทางอหังการออกมา,เขาไม่ต้องการอยู่ใต้ใคร,ไม่ได้ต้องการเป็นไท่จื่อต้าเจิ้ง,และนอกจากนี้ยังบอกว่าเป็นเพียงแขกชั่วคราวของศาลสวรรค์เหยาจู่อีกด้วย.
สายตาของทุกคนที่หันไปมองไท่อี้ช้าๆ.
ไท่อี้ที่หันไปมองจงซาน,กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,"ดี,เซียนเซิงโหยวหมิง,เขาที่มาอาศัยศาลสวรรค์โหยวจื่อชั่วคราว,ในอนาคตนั้น,ข้าไม่คิดจะขวางเขาอยู่แล้ว!"
คำพูดของไท่อี้,ทำให้ลู่หย๋าที่พ่นลมหายใจที่เย็นชาออกมา,ส่วนคนอื่ๆนั้นเผยใบหน้าแปลกๆ.
จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงโหยวหมิง,ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,เงียบไปชั่วครู่,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"เจ้าทรยศคฤหาสน์จง,เห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีต,ข้าจะไม่ถือความ,ทว่า,เจ้าสังหารหยิงหลาน."
ขณะที่เอ่ยถึงหยิงหลาน,แววตาของจงซานที่ระเบิดจิตสังหารออกมา!
Chapter 1390 Unusuality of Clay Bodhisattva
泥菩萨的异常
หนี่ปู่ซาที่เปลี่ยนไป.
ภพหยิน,เมืองซ่าง!
ตำหนักปู่ซือ!
”!”
เสียงของหยกสัญญาณของหวังจิงเหวินที่แตกหัก.
"เรียนเซิงหวัง,จุนเทียนเซี่ยได้มาถึงเมืองซ่างแล้ว!"หวังจิงเหวินที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"!"จงซานที่เคาะไปที่บัลลังก์มังกรเบาๆ.
"ไป!"จงซานเอ่ยออกมาเบาๆ
ระหว่างที่กล่าวนั้น,จงซานที่ลุกขึ้น,ออกมาที่ด้านนอกทางเข้าตำหนักปู่ซือเช่นกัน.
เหล่าฮวงโหวเองก็ตามออกไปเช่นนั้น,เหล่าขุนนางของต้าเจิ้งภพหยิน,เองก็ก้าวตามจงซานออกไป,ที่ด้านนอกตำหนักปู่ซือ.
ทุกคนที่ก้าวออกมาที่ด้านหน้าลานของตำหนักปู่ซือช้าๆ.
จงซานที่ก้าวนำเหล่าเสนาธิการด้านหน้า.
"มาแล้ว!"เทียนเหลิงเอ๋อที่ตื่นเต้นเล็กน้อย,เอ่ยออกมาเสียงเล็ก.
"จิบ ..................!”หงสาเพลิงที่อยู่บนไหล่ของเทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน.
"เซียนเซียนและเห่าเม่ยลี่,เข้าไปในค่ายกลกับหนานกงเซิ่ง,ชิงซือ,โหยวโหยว,หลิงเอ๋อถือว่าเป็นมือใหม่,หลังจากนี้เจ้าต้องดูแลความปลอดภัยของหลิงเอ๋อด้วย."
"โปรดวางใจ!"เนี่ยนโหยวโหยวและเป่ยชิงซือพยักหน้ารับ.
"ข้ามีเสี่ยวหงปกป้อง,ข้าจะไม่เป็นไร!"หลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาทันที.
"เจ้าเป็นคนที่โชคดีที่สุด,ทุกคนจะปลอดภัยเมื่ออยู่ข้างเจ้า,หลิงเอ๋อเจ้าต้องอยู่กับชิงซือและโหยวโหยว,อย่าได้แยกจากกันเด็ดขาด!"เป่าเอ๋อที่กล่าวขึ้นมาอีกเสียง.
แม้นว่าจะรู้ว่าเป่าเอ๋อหาเหตุผลให้,ทว่าก็ไม่สามารถโต้แย้งอะไรได้,หลิงเอ๋อที่ได้แต่พยักหน้ารับ,"อืม!"
จงซานที่ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเหล่าหญิงสาวแต่อย่างใด,เพราะว่าเขาได้เตรียมการเอาไว้อย่างดีแล้ว.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปยังทิศใต้.
"ฟิ้ว ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ทิศใต้นั้น,พายุกระหน่ำที่รุนแรงโบกพันขึ้นมาในทันที,บนท้องฟ้าเมืองซ่าง,เกิดพายุใหญ่ขึ้น,พัดผ่านทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆให้กระเจิง.
"วูซซซ!” "วูซซซ!”
"วูซซซ!”..............................
ที่ด้านนอกประตูสวรรค์ทิศใต้,ทันใดนั้น,เทียนเต๋า,พวยพุ่งขึ้น,บนอากาศ,ปรากฏขึ้นมาสามสิบเส้นทันที,เทียนเต๋าที่ค้ำยันสวรรค์,แผ่นกลิ่นอายพลานุภาพสยบ,ทำให้ห้วงมิติสั่นไหวไปมา.
ที่ด้านหน้าเทียนเต๋าสามสิบเส้นนั้น,จุนเทียนเซี่ยในชุดสีดำ,ขณะจดจ้องมองไปยังรอบๆค่ายกลเมืองซ่าง,จะจ้องมองเหล่าเสนาธิการที่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ.
"จุนเทียนเซี่ย,ท้ายที่สุดเจ้าก็มา!"จงซานเอ่ย.
"จงซาน,สถานการณ์ภพหยางเป็นอย่างไรบ้าง?"จุนเทียนเซี่ยด้านนอกประตูหนานเหมินเทียน
เอ่ยออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"เจ้าคิดว่าอย่างๆไร?"จงซานตอบกลับ.
"ข้าคิดว่ามันคงจะยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน!"จุนเทียนเซี่ยกล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"เจ้าสามารถลองได้!"จงซานเอ่ย.
"โหว?"จุนเทียนเซี่ยที่จ้องมองจงซานด้วยความเย็นชา.
"ในเมื่อมาแล้ว,ไม่เห็นต้องซ่อนตัว,เผยหางออกมาแล้ว,อีกร่างของเจ้า,ออกมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างสบายๆ.
จุนเทียนเซี่ยนที่จ้องมองไปยังจงซาน,ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,เพราะว่าการตอบสนองของจงซานดูไม่ได้การนัก,แน่นอน,บางที่เขาอาจมีแผนการซ่อนอยู่,ทว่าจุนเทียนเซี่ยที่มาในวันนี้,มีหรือที่จะไม่เตรียมตัว?
"ฟิ้ว ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แสงสีขาวที่ผุดออกมาปรากฏขึ้นด้านข่างจุนเทียนเซี่ย,เป็นบุรุษอีกหนึ่งคน.
บุรุษในชุดสีขาว,ที่มีร่างกายเหมือนกับจุนเทียนเซี่ย,ทว่าใบหน้าที่เลือนลาง,ไม่สามารถมองเห็นด้านใน.
"ปราชญ์เทพสังสารวัฏ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
ชายชุดขาวและจุนเทียนเซี่ยที่ปรากฏขึ้นพร้อมกัน,ปราชญ์เทพทวีปเหนือ,ปราชญ์เทพสังสารวัฏ,ผู้ครอบครอง,สังสารวัฏวีสวรรค์!
ปราชญ์เทพจุนเทียนเซี่ยที่ไม่เอ่ยอะไร,ราชาจุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมา,"อย่างไร?"
"วูซซ!” "วูซซ!”
"วูซซ!”....................................
ที่ด้านหลังจงซาน,ทันใดนั้นเทียนเต๋า 18
เส้นก็ปรากฏขึ้นในทันที.
เทียนเต๋า 18
เส้นที่ตั้งตระหง่าน,ห้วงมิติที่สั่นไหว.
เซียนบรรพชน 18
คนของต้าเจิ้ง,ที่จ้องมองไปยังฝ่ายตรงข้าม.
"เซียนบรรพชนทวีปเหนือที่เพิ่งรับมา?
ดูเหมือนว่าเผ่าโครงกระดูกเองก็คงถูกเรียกไปยังภพหยาง?
เจ้าเชื่อว่าเซียนบรรพชนแค่นี้จะขวางพวกเราได้อย่างงั้นรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
การประจันหน้าที่เมืองซ่าง,ไม่ใช่ว่าจุนเทียนเซี่ยชอบพูดยืดยื้อ,แต่หากว่าสังหารจงซานในทันทีได้,จุนเทียนเซี่ยคงไม่เคลื่อนไหวด้วยตัวเอง,ในเวลานี้,เขาต้องการค้นหาพิจารณารายระเอียดต่างๆของจงซานให้ดี.
นอกจากนี้,สิ่งสำคัญที่สุดเซียนบรรพชนที่มีเวลานี้,เพียง
18คน ,คาดไม่ถึงพวกเขาจะไร้ซึ่งความหวาดกลัว?
พวกเขาไม่ได้ติดตามจงซานมาตั้งแต่แรก,เหมือนว่าเพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ความเทิดทูนน่าจะยังต่ำอยู่,ทว่าพวกเขากลับไม่หวาดกลัวเลยรึ?
ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น,ผิดปรกติ,ทำให้จุนเทียนเซี่ยนนั้นเต็มไปด้วยความระมัดระวัง,ดังนั้นจึงจำเป็นต้องพูดคุยหยั่งเชิงจงซานก่อน,มีอะไรซ่อนไว้หรือไม่,เพื่อป้องกันเรื่องที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น.
ภายในใจของจุนเทียนเซี่ยนั้น,การต่อสู้,มีเพียงชนะเท่านั้น,ไม่สามารถแพ้ได้!
"เกินพอ,พวกเขาเพียงแค่ขวางคนของเจ้า,ข้าจะทำการล่าสังหารเจ้าจุนเทียนเซี่ย!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า~~~~~~~~~~~~~~!”จุนเทียนเซี่ยที่หัวเราะออกมาด้วยความเหยียดหยัน.
"มีปัญหาอะไร,เจ้าไม่เชื่ออย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ลำพังเจ้านะรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ใช่!"จงซานทีเอ่ยออกมาเบาๆ.
"ข้าไม่เชื่อ,เพราะเจ้านั้นไม่มีโอกาส!"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวหยัน.
"หืม?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ซือหยางเทียน,มีปัญหาอะไร?
คิดจะตะบัดสัตย์อย่างงั้นรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"ฟิ้ว ~~~ ~~~~~~~~~~~~!”
ลำแสงสีเหลือที่ปรากฏขึ้น,ปรากฏขึ้นอยู่ไม่ห่างจากจุนเทียนเซี่ยมากนัก,ร่างๆหนึ่งที่ปรากฏขึ้น,มาในชุดสีเหลืออ่อน,ใบหน้าที่เลือนล่าง,แม้นว่าจะมองไม่เห็นทว่าก็ย่อมบ่งบอกได้ถึงความสูงศักดิ์,ส่วนขุนนางของต้าเจิ้งทุกคนเคยเห็นมาก่อน.
ในอดีต,ปราชญ์เทพซือหยางเทียนและเทียนเต๋าจื่อที่ได้ร่วมมือกันเข้ามาโจมตีเมืองซ่าง.
"ปราชญ์เทพซือหยางเทียน?เจ้าก็มาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ไม่ได้เผยท่าทางตกใจ,ยังคงกล่าวออกมาอย่างไม่แยแส.
สิบแปดเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,จุนเทียนเซี่ยที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.
"จงซาน,พบกันอีกแล้ว!"ซือหยางเทียนที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"มีปัญหาอะไร?
ซือหยางเทียนเจ้ามายังต้าเจิ้งทำอะไร? กล่าวออกมาให้ชัดเจนจะเป็นการดี,ครั้งนี้มันคงจะไม่เหมือนกับครั้งก่อนอีกแล้ว!"จงซานเอ่ย.
ในอดีต? เอ่ยถึงเมื่อครั้งที่ซือหยางเทียนที่ถูกเทียนเต๋าจื่อขวางจงซานเอาไว้,ทว่าเขากลับขวางร่างแยกจงซาน,ทำให้แผนการของเทียนเต๋าจื่อล้มเหลว,แม้แต่เอ่ยกล่าวว่า,ไม่ได้ตั้งใหญ่,และจากไปในที่สุด.
"ปราชญ์เทพภพหยางเก้าคนที่ไปรวมกัน,ภพหยินเองก็เช่นกัน,ต้าเจิ้งเวลานี้รับมือทั้งสองด้าน,ช่างน่าเสียดายที่หมี่เทียนร่วงหล่นจากสวรรค์แล้ว,ซือหยางเทียนเองก็มาเหมือนกัน,ต้องการทำลายล้างต้าเจิ้งของเจ้า!"จนเทียนเซี่ยที่กล่าวกดดันซือหยางเทียนให้แสดงท่าทีออกมา.
"ใช่!"ซือหยางเทียนที่พยักหน้ารับ.
จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนจ้องมองไปยังซือหยางเทียน,"ปราชญ์เทพซือหยางเทียน,เจ้ากล่าวชัดเจนแล้ว,จะกลับคำไม่ได้อีก,จะกล่าวว่าไม่ตั้งใจไม่ได้อีกแล้ว,วันนี้ข้าคงต้องเอาชีวิตของเจ้า,ปราชญ์เทพภพหยางล่วงหล่นจากสวรรค์,ภพหยินเอง,ปราชญ์เทพก็คงต้องร่วงหล่นจากสวรรค์ด้วยเช่นกัน.
กับคำพูดของจงซาน,ที่เผยแววตาเย็นชาออกมา.
"อ่า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ภพหยิน,ปราชญ์เทพร่วงหล่นอย่างงั้นรึ?
ข้าจะดูจงซานเจ้าจะมีความสามารถเท่าใด!"แววตาของจุนเทียนเซี่ยที่เผยความดุร้ายออกมา.
"!"จงซานที่ปรบมือเบาๆ.
"ปัง!” "ปัง!”
"ปัง!”....................................
ไม่ไกลออกไปจากห้องโถง,ค่ายกลที่ถูกเผยออกมา, 15
เทียนเต๋าที่ตั้งตระหง่านขึ้นมา.
15
เทียนเต๋าปรากฏ,ใบหน้าของจุนเทียนเซี่ยที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง.
"ปัง!"
ห้องโถงระเบิดออกมา,เผยให้เห็นคนในชุดดำด้านใน.
"หวังคู? เผ่าโครงกระดูก?
นี่พวกเจ้าไม่ได้เดินทางไปยังภพหยางหรอกรึ?"ใบหน้าของจุนเทียนเซี่ยที่ซับซ้อนเคร่งขรึม.
ความเป็นจริงหวังคู,14
โครงกระดูกที่คุมตัวองค์รักษ์และข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง,พวกเขากำลังถูกคุมตัวคนทั้งเจ็ดเอาไว้,พวกเขาที่ไม่สามารถขยับได้,ใบหน้าที่กำลังหวาดผวา.
"เซิ่งหวัง,ข่วยข้าด้วย!"คนเจ็ดคนที่เอ่ยกล่าว
แน่นอนว่าคนเหล่านั้นที่เวลานี้ได้แต่จ้องมองไปยังจุนเทียนเซี่ย,ชัดเจนว่าพวกเขาก็คือสายลับที่จุนเทียนเซี่ยส่งมา,ซึ่งถูกจงซานคุมตัวอยู่.
"ไม่เช่นนั้น,เจ้าจะมาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวหยัน.
"หวังคู!"จงซานเอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"นำเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก,จับตาปราชญ์เทพซือหยางเทียนให้กับข้า."จงซานที่สั่งการ.
"น้อมรับบัญชา!"หวังคูที่รับคำทันที.
สิบห้าเซียนบรรพชนที่บินออกไป,ขณะจับจ้องมองไปยังซือหยางเทียน.
"เจ้าจงใจให้ข้ามาอย่างงั้นรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ใช่,ตอนนี้เจ้าควรเลือกจากไป,หรือจะอยู่ในแผนการของข้า,ต่อสู้กับข้า!"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,จากไป?
เจ้าถึงกับย้ายกลุ่มเซียนบรรพชนออกมาจากภพหยางเลยรึ? คิดว่ายอดเยี่ยมแล้วรึ? ช่างน่าเสียดาย,จ้าไม่มีโอกาส,เพราะว่าหากพลาดวันนี้,คงยากจะสังหารเจ้า,แผนการของเจ้ารึ?แล้วอย่างไร?
ลำพังเจ้านะรึ?"จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
จุนเทียนเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ,วันนี้,เขาจะต้องสังหารจงซานให้จงได้.
ซือหยางเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,เพราะว่า,เวลานี้ดูเหมือนว่าแผนการจะผิดเพี้ยนไปเล็กน้อย!
สิบห้าเซียนบรรพชน? ขวางเขาอย่างงั้นรึ?
การต่อสู้ที่หนักหน่วงในภพหยิน,ที่เริ่มต้นขึ้นเรียบร้อยแล้ว.
----------------------------------------------------------
ภพหยาง,ทางใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ภายในป่าทึบแห่งหนึ่ง,มีตำหนักหลายแห่ง,มีใครบางคนที่กำลังกระวีกระวาดในการทำอะไรบางอย่าง,ที่ด้านหน้าของตำหนักหลัก.
ทางเข้าตำหนักหลัก,เจี้ยนเจิ้งเทียนเจียนของต้าเจิ้ง,หนี่ปู่ซายืนอยู่.
Clay Bodhisattva looks at Cloud Soaring
Heavenly Court
หนี่ปู่ซาที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเมฆวาสนาที่ส่องประกายภาพเหตุการณ์บนสวนสวรรค์ลอยฟ้า,ขณะจ้องมองไปยังลานตำหนักซ่างเฉิน,จงซานและเซียนเซิงโหยวหมิงที่ประจันหน้ากัน.
หนี่ปู่ซาที่ไม่ได้มองไปยังจงซาน,ขณะจ้องมองไปยังเซียนเซิงโหยวหมิง.
ในเวลานั้น,ดวงตาของหนี่ปู่ซาเป็นประกายและกล่าวออกมาว่า,"เซียนเซิงโหยวหมิง?
โลกนรกอย่างงั้นรึ? ท้ายที่สุดใครจะกลายเป็นโหยวหมิงคงบอกไม่ได้,รอดูก็แล้วกัน!"
"หนี่ปู่ซา!"เสียงของโหลวซิงเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
หนี่ปู่ซาที่ดวงตาเป็นประกายเย็นชาหายไปในทันที,ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่มีใครรู้,เขาหันหน้ากลับไปและเอ่ยบางอย่างออกมาว่า,"มีอะไรอย่างงั้นรึ?
"ที่ทิศใต้มีเสียงบางอย่าง,เจ้าเห็นหรือไม่!"โหลวซิงเฉินเอ่ย.
"อืม!"หนี่ปู่ซาพยักหน้ารับ.
จากนั้นเขาก็จ้องมองลึกเข้าไปที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องโถง.
-------------------------------------------------
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,เซียนเซิงโหยวหมิงที่เผยท่าทางอหังการออกมา,เขาไม่ต้องการอยู่ใต้ใคร,ไม่ได้ต้องการเป็นไท่จื่อต้าเจิ้ง,และนอกจากนี้ยังบอกว่าเป็นเพียงแขกชั่วคราวของศาลสวรรค์เหยาจู่อีกด้วย.
สายตาของทุกคนที่หันไปมองไท่อี้ช้าๆ.
ไท่อี้ที่หันไปมองจงซาน,กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,"ดี,เซียนเซิงโหยวหมิง,เขาที่มาอาศัยศาลสวรรค์โหยวจื่อชั่วคราว,ในอนาคตนั้น,ข้าไม่คิดจะขวางเขาอยู่แล้ว!"
คำพูดของไท่อี้,ทำให้ลู่หย๋าที่พ่นลมหายใจที่เย็นชาออกมา,ส่วนคนอื่ๆนั้นเผยใบหน้าแปลกๆ.
จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงโหยวหมิง,ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,เงียบไปชั่วครู่,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"เจ้าทรยศคฤหาสน์จง,เห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีต,ข้าจะไม่ถือความ,ทว่า,เจ้าสังหารหยิงหลาน."
ขณะที่เอ่ยถึงหยิงหลาน,แววตาของจงซานที่ระเบิดจิตสังหารออกมา!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น