Immortality Chapter 1370 The gluttons it ate
Chapter 1370 The gluttons it ate
吃货它又吃了
กินมันอีกครั้ง.
"ตูมมมม!”
จงเทียนที่เคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน,ขวางกันเฉิงโห่วเอาไว้ในทันที.
"วูซซซซ!"
จินเผิงและเซียนบรรพชนคนอื่นๆที่ปลดปล่อยเทียนเต๋าเข้าขวางเฉิงโห่วร่วมกับจงเทียนเช่นกัน.
"จงซานจะเป็นจะตายไม่รู้,เจ้าไม่สนใจรึไงหากจงซานตายไป,เจ้ามาขวางทางข้าทำไม?"เฉิงโห่วที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"นี่คือคำสั่งบิดาของข้า,เฉิงโห่ว,อย่าได้ขัดขืน!"จงเทียนกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
"ข้ารู้,หากจงซานตาย,เจ้าที่เป็นไท่จื่อลำดับหนึ่ง,เจ้าก็จะเป็นผู้สือบทอดอย่างงั้นรึ?เจ้าต้องการเป็นราชาอย่างงั้นรึ?
ต้องการใช้วิหารต้าหมิง,ควบคุมแผ่นดิน!"เฉิงโห่วกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
แน่นอน,ว่าคำพูดนี้กล่าวกระตุ้นจินเผิงและพรรคพวก.
"ชิ,ไร้ประโยชน์,เซิ่งหวังไม่เคยแพ้,เฉิงโห่ว,เจ้าตัดใจซะเถอะ!"จินเผิงที่กล่าวเหยียดหยัน.
คนอื่นๆก้เช่นกัน,พวกเขาไม่สนใจแม้แต่น้อยพวกเขาที่ได้รับสัญญาณที่มีในโลกเขตแดนรับมาจากภายในภพหยินเมืองซ่าง,เกี่ยวกับสถานการณ์ต่างๆที่แจ้งพวกเขาทุกคนว่าไม่เป็นไร,พวกเขายังต้องเป็นกังวลอีกรึ?
"หืม?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยว.
แม้นว่าเฉิงโห่วจะเป็นปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,ทว่าการจะรับมือกับปราชญ์เทพอีกคนและสิบเซียนบรรพชนไม่มีทางทำได้,ดังนั้นเขาจึงได้จ้องมองเท่านั้น,ภายในใจที่ได้แต่เศร้าใจ,คาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่าคนเหล่านี้ไม่เป็นห่วงชีวิตจงซานเลยรึ?
ด้านล่าง,สามพันเทียนเต๋าที่ปรากฏ,ห้วงมิติที่สั่นไหว,กรรมวาสนามากมายและวาสนาได้มารวมกัน.
"ไม่เป็นไรอย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วที่หยุดโต้เถียงในทันที.
"นี่ไม่ใช่สามพันเทียนเต๋าของโลกใบใหญ่,ทว่าเป็นเทียนเต๋าจำลองอย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ของปลอมอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ปลอม!"จงเทียนที่พยักหน้ารับอย่างจริงจัง.
ที่ด้านล่าง,กรรมวาสนาและวาสนารวมตัวกัน,ปกคลุม,จวงจื่อ,จงซานและ"จวงจื่อ".
แม้ว่าวาสนาจะมากมาย,ทว่าก็มีเพียงวาสนาทั่วดินแดนเสี่ยวเมิ่งเท่านั้น,แน่นอนว่าไม่สามารถเทียบกับวาสนาต้าเจิ้งได้,นอกจากนี้วาสนานี้ยังไร้เจ้าของ,รวมทั้งกรรมวาสนาด้วย.
"โฮกๆๆ!"
ร่างจงซานที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว,ได้ยินเสียงมังกรที่ดังคำราม,หลังจากที่มังกรคำราม,วาสนามากมายก็พุ่งเข้าไปในร่างของจงซานในทันทีพลังที่เพิ่มมากขึ้น,ส่วนกรรมวาสนามากมายเองก็อาบไล้ทั่วร่างของจวงจื่อเช่นกัน.
ทั้งสองที่ดูดซับกรรมวาสนาและวาสนา,ร่างของพวกเขาที่ส่องประกายแสงสีทอง,เวลานี้พวกเขากำลังต่อสู้กันในโลกจิตสำนึกอย่างรุนแรง.
ที่ข้างๆแปดหางสวรรค์ที่เปลี่ยนร่างเป็น"จวงจื่อ"ที่จริงก็หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว,เพราะว่าแปดหางสวรรค์สามารถขยับได้หรือจงซานเข้าไปในเขตแดนหนานฮัว,ทำให้สัมผัสไม่ถูกส่งออกมายังด้านนอก,สัมผัสที่อยู่ภายในโลกจิตสำนึกทั้งหด,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเองก็ถูกอาณาเขตหนานฮัวทำให้วุ่นวายเช่นกัน.
ด้วยอาณาเขตหนานฮัวและอาณาเขตหงหลวน,กำลังปะทะกันอย่างหนักหน่วงรุนแรงนั่นเอง.
พลังงานสีชมพู,แน่นอนว่ามันคือหมอกหงหลวน,ที่พวยพุ่งออกไปเป็นระลอกคลื่น,จวงจื่อที่ปลดปล่อยพลังงานสีดำออกไปต้าน,พลังทั้งสองที่เหมือนกับน้ำและไฟ,ทำให้โลกจิตสำนึกสั่นไหวไปมา.
ด้วยวาสนาไหลเข้าไปสู่ร่างกายทำให้โลกจิตสำนึกของจงซานมั่นคง,และอีกฝั่งกรรมวาสนาที่อาบไล้ไปทั่วร่างจวงจื่อ,ทำให้โลกจิตสำนึกของเขามั่นคงเช่นกัน.
"ขั้นที่สิบ? เจ้าอายุพันกว่าปี,เจ้าฝึกไปถึงขั้นสิบแล้วอย่างงั้นรึ?"จวงจื่อที่ตะโกนออกมาเสียงดังด้วยน้ำเสียงไม่อยากเชื่อ.
ระดับสิบ?
จวงจื่อที่ฝึกฝนเคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัวอย่างหนักมานับล้านปี,ทว่าจงซานที่ใช้เวลาพันปีกว่ากับไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาอย่างงั้นรึ?
"เจ้าเองก็มีระดับสิบอย่างงั้นรึ?
ระดับสิบ,ข้าใช้เวลานับพันปี,ข้าแอบคิดว่ามันค่อนข้างช้าเหมือนกัน."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จวงจื่อ," ............!”
เคล็ดวิชาสวรรค์มีทั้งหมดสิบสองขั้น,ใช้เวลาพันปีกกว่าฝึกไปถึงระดับสิบ,นี่ยังช้าอีกรึ?
"แต่ดูเหมือนว่าการฝึกฝนของเจ้าจะฝึกฝนได้ช้ามากมายจริงๆ!"จงซานที่กล่าวด้วยน้ำเสียงดูแคลน.
จวงจื่อ," .................!”
"ข้าฝึกฝนได้เร็วกว่าเจ้า,มีอยู่ด้วยกันสองเหตุผล.
"หืม?"จวงจื่อที่จ้องมองจงซานเขม็ง.
"ข้อแรก,เคล็ดวิชาสวรรค์หงหลวนของข้าแข็งแกร่งกว่าเคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัวของเจ้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"น่าขัน,มีเคล็ดวิชาสวรรค์ใดที่แข็งแกร่งกว่าเคล็ดวิชาสวรรค์อื่น,ไม่ว่าจะเคล็ดวิชาสวรรค์ใดก็บ่มเพาะสามพันเทียนเต๋า,มีเขตแดนที่แตกต่างกัน,ไม่มีลำดับอย่างแน่นอน,เคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัวของหงจวินเองก็เช่นกัน!"จวงจื่อที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ส่วนเหตุผลที่สอง!"จงซานเอ่ย.
"หืม?"
"พรสวรรค์เจ้ามันแย่!"จงซานที่กล่าวโจมตี.
จวงจื่อ,"
.............................!”
พรสวรรค์? พรสวรรค์แย่?
นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล่าวเช่นนี้กับจวงจื่อ,แม้แต่ปราชญ์เทพหลายคนยังสู้เขาไม่ได้,ก่อนหน้านี้แม้แต่สวรรค์และปฐพียังต้องการตำแหน่งปราชญ์เทพให้เขาก่อนหน้านี้?
ทว่าความจริงที่ปรากฏเวลานี้,ก็ไม่สามารถที่จะอธิบายได้จริงๆ.
"รากร่างกาย? แน่นอนต้องเป็นรากร่างกายแน่,เป็นไปได้ว่า,เป็นไปได้ว่า
..................!”จวงจื่อที่ชี้ไปยังจงซานด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
"เป็นไปได้ว่าอะไร?"
"เหมือนกับผ่านกู่,ที่มีรากร่างกาย,แบกรับฟ้าดิน,และเหมือนเฉิงโห่วที่รากร่างกายอันใหญ่โตสามารถบรรจุตำหนักจื่อเซียวได้,เจ้า,เจ้ามีรากร่างกายเช่นนี้ได้อย่างไร?"จวงจื่อที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"รากร่างกายแบกรับฟ้าดินอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"ไม่ใช่,บางที่อาจจะไม่ใช่รากร่างกาย,รากร่างกายของเจ้าพลังฝึกตนจะเชื่องช้าอย่างที่สุด,แม้แต่ดูซับซ้อนสับสน,หากแต่เจ้าใช้เวลาพันปีกว่ากลายเป็นเซียนบรรพชน,เจ้าทำได้อย่างไร?"จวงจื่อที่ไมเข้าใจ.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียง.
ดอกบัวบนฝ่ามือ,ขณะที่ปรากฏพลังงานสีชมพูพวยพุ่งออกไป,กำราบจวงจื่อด้านหน้า.
------------------------------------------------------
ทว่าขณะที่จวงจื่อกำลังต่อสู้กับจงซานอย่างหนักหน่วง,ภายในวิหารจวงจื่อ,ปรากฏกลิ่นอายหนึ่งแผ่ออกมา.
"วูซซซซ!"
เซียนเซิงซือที่เหนือยล้าอยู่ภายในโลกใบเล็ก.
เซียนเซิงซือที่จ้องมองไปยังรูนาดใหญ่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
ศพปราชญ์เทพ,ที่ไม่ได้หยุดร่ายอาคมเลย.
"ไม่ได้การ,ล้มเหลว,ถึงจะมีเจียงซือแต่คงต้านไม่ได้นานแน่!"เซียนเซิงซือที่กล่าวถลางถอนหายใจ.
ศพปราชญ์เทพี่ยังคงร้ายอาคม,ขณะที่ออกมาที่ปากทางเข้า,เซียนเซิงซือเองก็เช่นกัน,เวลานี้เขาที่จ้องมองไปยังจงซาน,จวงจื่อ,"จวงจื่อ"
ที่ไม่เคลื่อนไหว.
"หืม?"เซียนเซิงซือที่ตกใจเล็กน้อย.
ก่อนที่จะเร่งรีบส่งสัญญาชีพหนูไปยังภพหยินเมืองซ่าง.
เมืองซ่าง,ห้องอักษร,ร่างแยกเงาจงซาน.
"เซิ่งหวัง,เซียนเซิงซือออกมาแล้ว,ตอนนี้ส่งสัญญาณออกมาไม่เข้าใจสถานะการร์,ภายในโลกใบเล็กไม่สามารถป้องกันได้แล้ว,ห้าร่างจำแลงปราชญ์เทพ,ร้ายกาจเกินไป!"หวังจิงเหวินกล่าว.
"ส่งสารนี้ไปยังเซียนเซิงซือให้ครบ!"ร่างแยกเงาจงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"
จากนั้นไม่นาน,ภพหยาง,เซียนเซิงซือที่เข้าใจทุกอย่าง.
ดวงตาของเซียนเซิงซือเป็นประกาย,ก่อนที่จะเร่งรีบบินตาออกไป,ยังร่างของ,"จวงจื่อ"
ด้วยจงซานที่หลุดการควบคุม,"จวงจื่อ"
เซียนเซิงซือที่เผยยิ้มแปลกๆออกมา,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังจวงจื่อ,ส่ายหน้าไปมาเบาๆ.
เสียงกระดิ่งที่ดังขึ้นข้างหู"จวงจื่อ"
เป็นสัญญาณจากร่างแยกเงาจงซาน.
"กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!"
เสียงกระดิ่งที่ดังก้องกังานมุดเข้าไปในหูของ"จวงจื่อ"ทันที.
"วูซซซซซ!"
"จวงจื่อ"สั่นไปมา,ทันใดนั้นก็ฟื้นขึ้นมา.
"พรึดๆๆ!"
"จวงจื่อ"
ที่เปลี่ยนร่างกลับคืนเป็นแปดหางสวรรค์ทันที.
"ฟริบๆ!"
แปดหางสวรรค์ต้องการกลืนจวงจื่อ.
"ไม่!
เข้าฝึกเคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัว,เวลานี้กำลังเปิดโลกจิตสำนึกอยู่,แต่ก็ยังระมัดระวังตัว,เพียงแค่เข้าใกล้เข้าในรัศมีพันจั้ง,เขาจะฟื้นขึ้นมาทันที!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"ฟริบ,ฟริบ!"แปดหางสวรรค์ที่ยินดีนัก.
"กินโลกใบเล็กซะ,จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นจวงจื่อรอ,ที่ด้านในนั้นมี
............!”เซียนเซิงซือที่ส่งผ่านข้อความ.
ทว่ายังกล่าวไม่จบแปดหางสวรรค์ก็บินตรงเข้าไปในห้องโถงทันที,กล่าวเกี่ยวกับการกิน,ใครจะหิวกระหายเท่ากับแปดหางสวรรค์กัน?.
เซียนเซิงซือที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ในโลกใบเล็กนั้น,มีห้วงมิติที่ซ้อนทับ,ดังนั้นมิติจึงมั่นคงมาก,อย่างน้อยสามพันเทียนเต๋าด้านนอก,ต้องกินทั้งหมด,กินเทียนเต๋าที่ตั้งอยู่ด้านนอกด้วย,รวมทั้งมิติรอบๆ,โลกใบเล็กนั้นเป็นส่วนของภพหยิน,ช่างน่าเสียดายจริงๆ."เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"ฟริบ!"ขณะที่เซียนเซิงซือเอ่ยแปดหางสวรรค์ร้องและนำเซียนเซิงซือไปแล้ว.
”~~~~!”
"ตูมมมม!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบสัมผัสได้ถึงพลังงานของโลกใบเล็กที่น่าสะพรึงมาก,ต้องไม่ลืมว่ามีห้าปราชญ์เทพจำแลงและยังมีศพปราชญ์เทพจำแลงอีกหลายพัน,จะไม่มีพลังมากได้อย่างไร?
และยังมีสามพันเทียนเต๋าของเคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัวบนชั้นฟ้าอีก.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แปดหางสวรรค์ที่ขยายใหญ่ยักษ์นับหมื่นจั้ง,กลืนกินพื้นดินและห้วงมิติทั้งหมดไปพร้อมๆกัน.
เซียนเซิงซือที่เก็บศพปราชญ์เทพไปเรียบร้อยแล้ว,ขณะจ้องมองออกไปด้วยความพึงพอใจ.
กิน, กิน, กิน!
บนท้องฟ้าไกลออกมา,เฉิงโห่วที่มองเห็นเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด,แปดหางสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่อสูรแม่พิมพ์?
"แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเลื่อนขั้นแล้วรึ?"เฉิงโห่วที่จ้องมองไปยังจงเทียนด้วยความประหลาดใจ.
"ถูกต้อง!"จงเทียนที่กล่าวอย่างไม่ปิดบัง.
เฉิงโห่วที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์,จ้องมองไปยังแปดหางที่อ้าปากกว้างกลืนกินวิหารทั้งหมดของจวงจื่อไป.
ในเวลานี้อารมณ์ของเฉิงโห่วที่เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก,ความลับของจวงจื่อ,ถูกกิน,ถูกกินหมดแล้ว?
เขาที่ยังไม่ได้รู้เลยว่ามีความลับที่สั่นสะเทือนสวรรค์คืออะไร,เวลานี้มันถูกกินไปทั้งหมด,ไม่มีเหลือ.
เฉิงโห่วที่เป้นกังวล,ทว่าจงเทียนไม่เปิดโอกาสให้เข้าลงไปด้านล่างได้เลย.
จะปล่อยให้ทุกอย่างถูกกินไปหมดอย่างงั้นรึ? ไม่ได้การ,ถึงแม้นว่าจะไม่ได้รับ,แต่ก็ไม่สามารถปล่อยให้จงซานได้ไปเช่นกัน.
"จวงจื่อ,ตื่นได้แล้ว!"เฉิงโห่วที่ตะโกนออกมาเสียงดังในทันที.
"หุบปาก!"จงเทียนที่ร้อนใจ.
เฉิงโห่วที่เคลื่อนย้ายอำนาจสวรรค์เพื่อใช้ในการตะโกน,ทำให้ไม่สามารถป้องกันได้,ทั่วทั้งดินแดนเสี่ยวเหมิ่ง,เวลานี้เสียงของเฉิงโห่วที่กระจายไปทั่ว.
"จวงจื่อ,ตื่นได้แล้ว~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทั่วทั้งดินแดนเสี่ยวเมิ่งได้ยินเสียงของเฉิงโห่ว,คลื่นเสียงที่ถูกส่งไปยังวิหารจวงจื่อห่างออกมาหนึ่งแสนลี้,ทันใดนั้นก็ปรากฏม่านป้องกันวิหารจวงจื่อเอาไว้.
คลื่นเสียงที่กระแทกไปยังม่านดังกล่าว,ผีเสื้อมากมายที่บินกระจายปิดล้อมคลื่นเสียงจากด้านนอก.
"หืม?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
"นี่มัน?
ไท่จื่อ,ม่านเสียงที่จวงจื่อสร้างขึ้น?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน.
"ก่อนหน้านี้จวงจื่อฟู่หวงคุยกัน,เขาคงเตรียมการเอาไว้?"จงเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,จวงจื่อนำความอัปยศมาให้ตัวเองนี่เอง,เขากลัวที่จะมีคนล้วงความลับเขา,จึงได้สร้างม่านเสียงเพื่อไม่ให้เฉิงโห่วได้ยิน,ฮ่าฮ่าฮ่า............!”จินเผิงและพวกที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
Chapter 1370 The gluttons it ate
吃货它又吃了
กินมันอีกครั้ง.
"ตูมมมม!”
จงเทียนที่เคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน,ขวางกันเฉิงโห่วเอาไว้ในทันที.
"วูซซซซ!"
จินเผิงและเซียนบรรพชนคนอื่นๆที่ปลดปล่อยเทียนเต๋าเข้าขวางเฉิงโห่วร่วมกับจงเทียนเช่นกัน.
"จงซานจะเป็นจะตายไม่รู้,เจ้าไม่สนใจรึไงหากจงซานตายไป,เจ้ามาขวางทางข้าทำไม?"เฉิงโห่วที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"นี่คือคำสั่งบิดาของข้า,เฉิงโห่ว,อย่าได้ขัดขืน!"จงเทียนกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
"ข้ารู้,หากจงซานตาย,เจ้าที่เป็นไท่จื่อลำดับหนึ่ง,เจ้าก็จะเป็นผู้สือบทอดอย่างงั้นรึ?เจ้าต้องการเป็นราชาอย่างงั้นรึ?
ต้องการใช้วิหารต้าหมิง,ควบคุมแผ่นดิน!"เฉิงโห่วกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
แน่นอน,ว่าคำพูดนี้กล่าวกระตุ้นจินเผิงและพรรคพวก.
"ชิ,ไร้ประโยชน์,เซิ่งหวังไม่เคยแพ้,เฉิงโห่ว,เจ้าตัดใจซะเถอะ!"จินเผิงที่กล่าวเหยียดหยัน.
คนอื่นๆก้เช่นกัน,พวกเขาไม่สนใจแม้แต่น้อยพวกเขาที่ได้รับสัญญาณที่มีในโลกเขตแดนรับมาจากภายในภพหยินเมืองซ่าง,เกี่ยวกับสถานการณ์ต่างๆที่แจ้งพวกเขาทุกคนว่าไม่เป็นไร,พวกเขายังต้องเป็นกังวลอีกรึ?
"หืม?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยว.
แม้นว่าเฉิงโห่วจะเป็นปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง,ทว่าการจะรับมือกับปราชญ์เทพอีกคนและสิบเซียนบรรพชนไม่มีทางทำได้,ดังนั้นเขาจึงได้จ้องมองเท่านั้น,ภายในใจที่ได้แต่เศร้าใจ,คาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่าคนเหล่านี้ไม่เป็นห่วงชีวิตจงซานเลยรึ?
ด้านล่าง,สามพันเทียนเต๋าที่ปรากฏ,ห้วงมิติที่สั่นไหว,กรรมวาสนามากมายและวาสนาได้มารวมกัน.
"ไม่เป็นไรอย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วที่หยุดโต้เถียงในทันที.
"นี่ไม่ใช่สามพันเทียนเต๋าของโลกใบใหญ่,ทว่าเป็นเทียนเต๋าจำลองอย่างงั้นรึ?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ของปลอมอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ปลอม!"จงเทียนที่พยักหน้ารับอย่างจริงจัง.
ที่ด้านล่าง,กรรมวาสนาและวาสนารวมตัวกัน,ปกคลุม,จวงจื่อ,จงซานและ"จวงจื่อ".
แม้ว่าวาสนาจะมากมาย,ทว่าก็มีเพียงวาสนาทั่วดินแดนเสี่ยวเมิ่งเท่านั้น,แน่นอนว่าไม่สามารถเทียบกับวาสนาต้าเจิ้งได้,นอกจากนี้วาสนานี้ยังไร้เจ้าของ,รวมทั้งกรรมวาสนาด้วย.
"โฮกๆๆ!"
ร่างจงซานที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว,ได้ยินเสียงมังกรที่ดังคำราม,หลังจากที่มังกรคำราม,วาสนามากมายก็พุ่งเข้าไปในร่างของจงซานในทันทีพลังที่เพิ่มมากขึ้น,ส่วนกรรมวาสนามากมายเองก็อาบไล้ทั่วร่างของจวงจื่อเช่นกัน.
ทั้งสองที่ดูดซับกรรมวาสนาและวาสนา,ร่างของพวกเขาที่ส่องประกายแสงสีทอง,เวลานี้พวกเขากำลังต่อสู้กันในโลกจิตสำนึกอย่างรุนแรง.
ที่ข้างๆแปดหางสวรรค์ที่เปลี่ยนร่างเป็น"จวงจื่อ"ที่จริงก็หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว,เพราะว่าแปดหางสวรรค์สามารถขยับได้หรือจงซานเข้าไปในเขตแดนหนานฮัว,ทำให้สัมผัสไม่ถูกส่งออกมายังด้านนอก,สัมผัสที่อยู่ภายในโลกจิตสำนึกทั้งหด,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเองก็ถูกอาณาเขตหนานฮัวทำให้วุ่นวายเช่นกัน.
ด้วยอาณาเขตหนานฮัวและอาณาเขตหงหลวน,กำลังปะทะกันอย่างหนักหน่วงรุนแรงนั่นเอง.
พลังงานสีชมพู,แน่นอนว่ามันคือหมอกหงหลวน,ที่พวยพุ่งออกไปเป็นระลอกคลื่น,จวงจื่อที่ปลดปล่อยพลังงานสีดำออกไปต้าน,พลังทั้งสองที่เหมือนกับน้ำและไฟ,ทำให้โลกจิตสำนึกสั่นไหวไปมา.
ด้วยวาสนาไหลเข้าไปสู่ร่างกายทำให้โลกจิตสำนึกของจงซานมั่นคง,และอีกฝั่งกรรมวาสนาที่อาบไล้ไปทั่วร่างจวงจื่อ,ทำให้โลกจิตสำนึกของเขามั่นคงเช่นกัน.
"ขั้นที่สิบ? เจ้าอายุพันกว่าปี,เจ้าฝึกไปถึงขั้นสิบแล้วอย่างงั้นรึ?"จวงจื่อที่ตะโกนออกมาเสียงดังด้วยน้ำเสียงไม่อยากเชื่อ.
ระดับสิบ?
จวงจื่อที่ฝึกฝนเคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัวอย่างหนักมานับล้านปี,ทว่าจงซานที่ใช้เวลาพันปีกว่ากับไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาอย่างงั้นรึ?
"เจ้าเองก็มีระดับสิบอย่างงั้นรึ?
ระดับสิบ,ข้าใช้เวลานับพันปี,ข้าแอบคิดว่ามันค่อนข้างช้าเหมือนกัน."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จวงจื่อ," ............!”
เคล็ดวิชาสวรรค์มีทั้งหมดสิบสองขั้น,ใช้เวลาพันปีกกว่าฝึกไปถึงระดับสิบ,นี่ยังช้าอีกรึ?
"แต่ดูเหมือนว่าการฝึกฝนของเจ้าจะฝึกฝนได้ช้ามากมายจริงๆ!"จงซานที่กล่าวด้วยน้ำเสียงดูแคลน.
จวงจื่อ," .................!”
"ข้าฝึกฝนได้เร็วกว่าเจ้า,มีอยู่ด้วยกันสองเหตุผล.
"หืม?"จวงจื่อที่จ้องมองจงซานเขม็ง.
"ข้อแรก,เคล็ดวิชาสวรรค์หงหลวนของข้าแข็งแกร่งกว่าเคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัวของเจ้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"น่าขัน,มีเคล็ดวิชาสวรรค์ใดที่แข็งแกร่งกว่าเคล็ดวิชาสวรรค์อื่น,ไม่ว่าจะเคล็ดวิชาสวรรค์ใดก็บ่มเพาะสามพันเทียนเต๋า,มีเขตแดนที่แตกต่างกัน,ไม่มีลำดับอย่างแน่นอน,เคล็ดวิชาสวรรค์เจาหัวของหงจวินเองก็เช่นกัน!"จวงจื่อที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ส่วนเหตุผลที่สอง!"จงซานเอ่ย.
"หืม?"
"พรสวรรค์เจ้ามันแย่!"จงซานที่กล่าวโจมตี.
จวงจื่อ,"
.............................!”
พรสวรรค์? พรสวรรค์แย่?
นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล่าวเช่นนี้กับจวงจื่อ,แม้แต่ปราชญ์เทพหลายคนยังสู้เขาไม่ได้,ก่อนหน้านี้แม้แต่สวรรค์และปฐพียังต้องการตำแหน่งปราชญ์เทพให้เขาก่อนหน้านี้?
ทว่าความจริงที่ปรากฏเวลานี้,ก็ไม่สามารถที่จะอธิบายได้จริงๆ.
"รากร่างกาย? แน่นอนต้องเป็นรากร่างกายแน่,เป็นไปได้ว่า,เป็นไปได้ว่า
..................!”จวงจื่อที่ชี้ไปยังจงซานด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
"เป็นไปได้ว่าอะไร?"
"เหมือนกับผ่านกู่,ที่มีรากร่างกาย,แบกรับฟ้าดิน,และเหมือนเฉิงโห่วที่รากร่างกายอันใหญ่โตสามารถบรรจุตำหนักจื่อเซียวได้,เจ้า,เจ้ามีรากร่างกายเช่นนี้ได้อย่างไร?"จวงจื่อที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"รากร่างกายแบกรับฟ้าดินอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"ไม่ใช่,บางที่อาจจะไม่ใช่รากร่างกาย,รากร่างกายของเจ้าพลังฝึกตนจะเชื่องช้าอย่างที่สุด,แม้แต่ดูซับซ้อนสับสน,หากแต่เจ้าใช้เวลาพันปีกว่ากลายเป็นเซียนบรรพชน,เจ้าทำได้อย่างไร?"จวงจื่อที่ไมเข้าใจ.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียง.
ดอกบัวบนฝ่ามือ,ขณะที่ปรากฏพลังงานสีชมพูพวยพุ่งออกไป,กำราบจวงจื่อด้านหน้า.
------------------------------------------------------
ทว่าขณะที่จวงจื่อกำลังต่อสู้กับจงซานอย่างหนักหน่วง,ภายในวิหารจวงจื่อ,ปรากฏกลิ่นอายหนึ่งแผ่ออกมา.
"วูซซซซ!"
เซียนเซิงซือที่เหนือยล้าอยู่ภายในโลกใบเล็ก.
เซียนเซิงซือที่จ้องมองไปยังรูนาดใหญ่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
ศพปราชญ์เทพ,ที่ไม่ได้หยุดร่ายอาคมเลย.
"ไม่ได้การ,ล้มเหลว,ถึงจะมีเจียงซือแต่คงต้านไม่ได้นานแน่!"เซียนเซิงซือที่กล่าวถลางถอนหายใจ.
ศพปราชญ์เทพี่ยังคงร้ายอาคม,ขณะที่ออกมาที่ปากทางเข้า,เซียนเซิงซือเองก็เช่นกัน,เวลานี้เขาที่จ้องมองไปยังจงซาน,จวงจื่อ,"จวงจื่อ"
ที่ไม่เคลื่อนไหว.
"หืม?"เซียนเซิงซือที่ตกใจเล็กน้อย.
ก่อนที่จะเร่งรีบส่งสัญญาชีพหนูไปยังภพหยินเมืองซ่าง.
เมืองซ่าง,ห้องอักษร,ร่างแยกเงาจงซาน.
"เซิ่งหวัง,เซียนเซิงซือออกมาแล้ว,ตอนนี้ส่งสัญญาณออกมาไม่เข้าใจสถานะการร์,ภายในโลกใบเล็กไม่สามารถป้องกันได้แล้ว,ห้าร่างจำแลงปราชญ์เทพ,ร้ายกาจเกินไป!"หวังจิงเหวินกล่าว.
"ส่งสารนี้ไปยังเซียนเซิงซือให้ครบ!"ร่างแยกเงาจงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"
จากนั้นไม่นาน,ภพหยาง,เซียนเซิงซือที่เข้าใจทุกอย่าง.
ดวงตาของเซียนเซิงซือเป็นประกาย,ก่อนที่จะเร่งรีบบินตาออกไป,ยังร่างของ,"จวงจื่อ"
ด้วยจงซานที่หลุดการควบคุม,"จวงจื่อ"
เซียนเซิงซือที่เผยยิ้มแปลกๆออกมา,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังจวงจื่อ,ส่ายหน้าไปมาเบาๆ.
เสียงกระดิ่งที่ดังขึ้นข้างหู"จวงจื่อ"
เป็นสัญญาณจากร่างแยกเงาจงซาน.
"กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!"
เสียงกระดิ่งที่ดังก้องกังานมุดเข้าไปในหูของ"จวงจื่อ"ทันที.
"วูซซซซซ!"
"จวงจื่อ"สั่นไปมา,ทันใดนั้นก็ฟื้นขึ้นมา.
"พรึดๆๆ!"
"จวงจื่อ"
ที่เปลี่ยนร่างกลับคืนเป็นแปดหางสวรรค์ทันที.
"ฟริบๆ!"
แปดหางสวรรค์ต้องการกลืนจวงจื่อ.
"ไม่!
เข้าฝึกเคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัว,เวลานี้กำลังเปิดโลกจิตสำนึกอยู่,แต่ก็ยังระมัดระวังตัว,เพียงแค่เข้าใกล้เข้าในรัศมีพันจั้ง,เขาจะฟื้นขึ้นมาทันที!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"ฟริบ,ฟริบ!"แปดหางสวรรค์ที่ยินดีนัก.
"กินโลกใบเล็กซะ,จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นจวงจื่อรอ,ที่ด้านในนั้นมี
............!”เซียนเซิงซือที่ส่งผ่านข้อความ.
ทว่ายังกล่าวไม่จบแปดหางสวรรค์ก็บินตรงเข้าไปในห้องโถงทันที,กล่าวเกี่ยวกับการกิน,ใครจะหิวกระหายเท่ากับแปดหางสวรรค์กัน?.
เซียนเซิงซือที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ในโลกใบเล็กนั้น,มีห้วงมิติที่ซ้อนทับ,ดังนั้นมิติจึงมั่นคงมาก,อย่างน้อยสามพันเทียนเต๋าด้านนอก,ต้องกินทั้งหมด,กินเทียนเต๋าที่ตั้งอยู่ด้านนอกด้วย,รวมทั้งมิติรอบๆ,โลกใบเล็กนั้นเป็นส่วนของภพหยิน,ช่างน่าเสียดายจริงๆ."เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"ฟริบ!"ขณะที่เซียนเซิงซือเอ่ยแปดหางสวรรค์ร้องและนำเซียนเซิงซือไปแล้ว.
”~~~~!”
"ตูมมมม!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบสัมผัสได้ถึงพลังงานของโลกใบเล็กที่น่าสะพรึงมาก,ต้องไม่ลืมว่ามีห้าปราชญ์เทพจำแลงและยังมีศพปราชญ์เทพจำแลงอีกหลายพัน,จะไม่มีพลังมากได้อย่างไร?
และยังมีสามพันเทียนเต๋าของเคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัวบนชั้นฟ้าอีก.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แปดหางสวรรค์ที่ขยายใหญ่ยักษ์นับหมื่นจั้ง,กลืนกินพื้นดินและห้วงมิติทั้งหมดไปพร้อมๆกัน.
เซียนเซิงซือที่เก็บศพปราชญ์เทพไปเรียบร้อยแล้ว,ขณะจ้องมองออกไปด้วยความพึงพอใจ.
กิน, กิน, กิน!
บนท้องฟ้าไกลออกมา,เฉิงโห่วที่มองเห็นเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด,แปดหางสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่อสูรแม่พิมพ์?
"แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเลื่อนขั้นแล้วรึ?"เฉิงโห่วที่จ้องมองไปยังจงเทียนด้วยความประหลาดใจ.
"ถูกต้อง!"จงเทียนที่กล่าวอย่างไม่ปิดบัง.
เฉิงโห่วที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์,จ้องมองไปยังแปดหางที่อ้าปากกว้างกลืนกินวิหารทั้งหมดของจวงจื่อไป.
ในเวลานี้อารมณ์ของเฉิงโห่วที่เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก,ความลับของจวงจื่อ,ถูกกิน,ถูกกินหมดแล้ว?
เขาที่ยังไม่ได้รู้เลยว่ามีความลับที่สั่นสะเทือนสวรรค์คืออะไร,เวลานี้มันถูกกินไปทั้งหมด,ไม่มีเหลือ.
เฉิงโห่วที่เป้นกังวล,ทว่าจงเทียนไม่เปิดโอกาสให้เข้าลงไปด้านล่างได้เลย.
จะปล่อยให้ทุกอย่างถูกกินไปหมดอย่างงั้นรึ? ไม่ได้การ,ถึงแม้นว่าจะไม่ได้รับ,แต่ก็ไม่สามารถปล่อยให้จงซานได้ไปเช่นกัน.
"จวงจื่อ,ตื่นได้แล้ว!"เฉิงโห่วที่ตะโกนออกมาเสียงดังในทันที.
"หุบปาก!"จงเทียนที่ร้อนใจ.
เฉิงโห่วที่เคลื่อนย้ายอำนาจสวรรค์เพื่อใช้ในการตะโกน,ทำให้ไม่สามารถป้องกันได้,ทั่วทั้งดินแดนเสี่ยวเหมิ่ง,เวลานี้เสียงของเฉิงโห่วที่กระจายไปทั่ว.
"จวงจื่อ,ตื่นได้แล้ว~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทั่วทั้งดินแดนเสี่ยวเมิ่งได้ยินเสียงของเฉิงโห่ว,คลื่นเสียงที่ถูกส่งไปยังวิหารจวงจื่อห่างออกมาหนึ่งแสนลี้,ทันใดนั้นก็ปรากฏม่านป้องกันวิหารจวงจื่อเอาไว้.
คลื่นเสียงที่กระแทกไปยังม่านดังกล่าว,ผีเสื้อมากมายที่บินกระจายปิดล้อมคลื่นเสียงจากด้านนอก.
"หืม?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
"นี่มัน?
ไท่จื่อ,ม่านเสียงที่จวงจื่อสร้างขึ้น?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน.
"ก่อนหน้านี้จวงจื่อฟู่หวงคุยกัน,เขาคงเตรียมการเอาไว้?"จงเทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,จวงจื่อนำความอัปยศมาให้ตัวเองนี่เอง,เขากลัวที่จะมีคนล้วงความลับเขา,จึงได้สร้างม่านเสียงเพื่อไม่ให้เฉิงโห่วได้ยิน,ฮ่าฮ่าฮ่า............!”จินเผิงและพวกที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น