Immortality Chapter 1366 Southern Flower Heavenly Scripture
Chapter 1366 Southern Flower Heavenly
Scripture
南华天经
เคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัว,(หนานฮัวเทียนจิง)
ทักษะเทวะกุยนั้น,จงซานย่อมเข้าใจมันได้อย่างทะลุปรุโปร่ง,เพราะว่าจงซานเป็นคนสร้างมันขึ้นมา.
ร่างจำแลงจงซานทั้งหนึ่งหมื่น,ที่ใช้ทักษะเทวะกุยออกมาพร้อมกัน,ทว่าทักษะดังกล่าวนี้จงซานที่จงใจวางไว้เพื่อจัดการกับปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าต้องนำมาใช้เวลานี้,หากมันได้ใช้เมื่อพบกลับปราชญ์เทพจงกลายเป็นพลังที่ไม่ธรรมดาแน่.
ทักษะเทวะมากมายที่บินกลบคืนไปยังร่างจำแลงจงซาน,หลุมน้ำวนที่หมุนย้อนเข็มนาฬิกา,ที่ถูกจงซานควบคุมไปแล้ว,เวลานี้มันได้โจมตีไปยังฝ่ายตรงข้าม.
"วูซซซซ!"
ทักษะเทวะกุยที่สามารถใช้รับมือปราชญ์เทพ,แน่นอนว่าย่อมทรงพลังเป็นอย่างมาก.
หลุมน้ำวนกลับด้านที่เข้าไปปกคลุมจงซานร่างปลอม,ทำให้ไม่สามารถขยับได้.
"อ๊ากก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~! ”
"อ๊ากก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~! ”
..............................
..................
......
เสียงครวญครางโหยหวนที่ดังออกมาจากร่างจำแลงจงซานทั้งหนึ่งหมื่นคน.
"ปัง!” "ปัง!”..............................
ร่างแล้วร่างเล่าที่ระเบิดออกมา,จงซานร่างแปลงถึงจะมีระดับเซียนบรรพชนทว่าก็ยากจะต้านทาน.
ครึ่งชั่วยาม,หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม,ร่างจำแลงจงซานก็ระเบิดแตกสลายหายไปทั้งหมด.
ใบหน้าของเซียนเซิงซือที่กระตุกจ้องมองด้วยความตะลึง
10,000 เซียนบรรพชน!
แม้นว่าเซิ่งหวังจะฉวยโอกาส,ทว่าเรื่องนี้ก็น่าหวั่นเกรงเกินไปแล้ว,ครึ่งชั่วยาม?
ถูกกำจัดไปทั้งหมด? นอกจากนี้เซิ่งหวังยังใช้เพียงกระบวนท่าเดียว.
ไม่ต้องบอกเลยว่ามันน่ากลัวขนาดใหน,เรื่องนี้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นจวงจื่อที่รับรู้,คงพ่นโลหิตออกมาคำโต,หนึ่งหมื่นจงซาน,เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดา,เขาต้องลงทุนไปมหาศาลแน่นอน,แม้นว่าจวงจื่อจะสะสมทรัพยากรหลายแสนปี,หากแต่เวลานี้เมื่อพบกับจงวาน,ทุกอย่างที่หายไปเพียงครึ่งชั่วยามอย่างงั้นรึ?
ที่ด้านนอก,บนท้องฟ้าที่ไกลห่าง,จวงจื่อที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
"ทักษะเทวะกุย? ทักษะเทวะกุย? สารเลว~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จวงจื่อที่คำรามลั่น,เฉิงโห่วที่อยู่ข้างๆจ้องมองจวงจื่อด้วยความประหลาดใจ,ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น,ขณะที่เขากำลังจะถามออกไป.
"พุ!"
จวงจื่อที่โกรธเกรี้ยวจนเลือดลมตีกลับ,พ่นโลหิตออกมาคำโต.
ความไม่พอใจ,โกรธเกรี้ยวอย่างที่สุด,จนไม่สามารถหาคนใดมาบรรยายความรู้สึกของจวงจื่อเวลานี้ได้,ในเวลานี้เขาที่ใบหน้าซีดเซียว,ทำให้เฉิงโห่วต้องการถามต้องหยุดลง.
"เฉิงโห่ว,เพิ่มความเร็วอีกได้หรือไม่?"จวงจื่อที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"อืม!"เฉิงโห่วพยักหน้ารับ.
บนท้องฟ้าที่มืดมน,จวงจื่อและเฉิงโห่วเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง.
ภายในวิหารจวงจื่อโลกใบเล็ก.
จงซานที่จัดการร่างจำแลงตัวเอง,ความโกรธเกรี้ยวไม่พอใจของเขา,ทำให้แววตาของเขาดูจริงจังเป็นอย่างมาก.
"เซียนเซิงซือ!"จงซานที่เอ่ยออกมาเสียงเข้ม.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เจ้าพบอะไรหรือไม่?"จงซานที่กล่าวสอบถาม.
"เซิ่งหวัง,เฉินสัมผัสได้ถึงเทียนเต๋าจำลอง,ส่งผ่านออกมาจากทิศทางนั่น,นอกจากนี้ยังรุนแรงเป็นอย่างมากด้วย!"เซียนเซิงซือที่ชี้ไปยังทิศๆหนึ่ง.
"ไป!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
จงซาน,เซียนเซิงซือที่พุ่งตรงไปยังทิศเหนือ,ส่วนแปดหางสวรรค์ที่เปลี่ยนร่างเป็นจวงจื่อนั้นถูกจงซานเก็บกลับมาแล้ว.
ทั้งสองที่มุ่งไปยังทิศเหนือ.
"หยุดก่อน!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ในเวลานั้น,เซียนเซิงซือก็จ้องมองลงไปยังหุบเขาแห่งหนึ่ง.
"นี่มัน?"เซียนเซิงซือที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ภายในหุบเขาดังกล่าวนั้น,มีศพที่นอนเรียงรายหนึ่งพันศพ,ทว่ารูปร่างของศพเหล่านั้น.
"หยวนซือเทียนจุ้น?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
หยวนซือเทียนจุ้น,หนึ่งพัน,เป็นศพหยวนซือเทียนจุ้นทั้งหนึ่งพัน?
นี่จวงจื่อต้องการสร้างเขาขึ้นมา.
"เซิ่งหวัง,ดูเหมือนว่าจวงจื่อจะสร้างคนขึ้นมาอยู่มากมายเพียงแต่ล้มเหลว!"เซียนเซิงซือที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ไป!"จงซานที่ไม่หยุดบินต่อไป.
จากนั้นไม่นาน,พวกเขาก็ไปหยุดที่หุบเขาแห่งหนึ่ง.
"ศพของปราชญ์เทพไท่ซ่าง?
ดูเหมือนว่าจะล้มเหลวเช่นกัน?"เซียนเซิงซือที่เผยใบหน้าอัปลักษณ์.
ทั้งสองที่เผยท่าทางจริงจัง,พวกเขายังคงไปอีก,ซึ่งพบกับศพของเจี่ยหยินหนึ่งพัน,ศพของจุนถีอีกหนึ่งพัน,ศพของทงเทียนอีกหนึ่งพัน.
"จวงจื่อ?"จงซานที่เผยท่าทางระมัดระวัง.
จวงจื่อที่ปิดเงียบ,กระทำเรื่องที่สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนอย่างคาดไม่ถึง,หากไม่เพราะว่าตบตาจวงจื่อได้ในวันนี้,ทำให้เขาลอบเข้ามาในเขตแดนเสี่ยวเมิ่ง,ต้าเจิ้งคงจะเสียหายอย่างหนัก.
"ที่ด้านหน้า,ใกล้แล้ว,เซิ่งหวัง,แหล่งกำเนิด....!"เซียนเซิงซือที่กล่าวได้ครึ่งคำ,หากแต่ไม่ได้กล่าวอีกต่อไป.
ที่ด้านหน้านั้น,มีเต๋ายักษ์,ที่เป็นเหมือนกับแก้วใส,ส่องแสงหลากสีออกไป,แต่ละสีที่แตกต่างกันไปในแต่ละด้าน! แสงหลากสีที่ส่องประกายออกมานับหมื่นจั้ง.
รูปร่างของมันไม่ได้สำคัญอะไรนัก,ที่สำคัญคือกุ่มแสงที่ส่องประกายลอยอยู่บนด้านต่างๆ,ในเวลานี้มีร่างหกร่าง.
ทั้งหกร่างนั้น,มีแท่นบูชาฟ้าดิน,คล้ายกับแท่นบูชาฟ้าดินองจงเทียนก่อนหน้านี้.
ทว่าแท่นบูชาฟ้าดินเวลานี้มีร่างหกร่างยืนอยู่,ประกอบด้วย,จงซาน,ไท่ซ่าง,หยวนซือ,ทงเทียน,เจี่ยหยิน,จุนถี!
หกร่าง,ที่ส่องประกายแสงวับวาว,แสงที่เจิดจรัสทะลวงเหล่ามวลเมฆา,ร่างทั้งหกนั้นแผ่กลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมาจากแท่นบูชา.
"ปราณสวี? นี่คือปราณสวี,อาบไล้ร่างทั้งหกอย่างงั้นรึ?
เซิ่งหวัง,จวงจื่อต้องการสร้างปราชญ์เทพ!"เซียนเซิงซือที่เผยท่าทางตื่นตระหนก.
"สร้างปราชญ์เทพ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยนท่าทางตกใจ.
"ไม่สงสัยเลยว่า,ฟ้าดินต้องการประทานตำแหน่งปราชญ์เทพให้เขา,จวงจื่อกลับไม่ยอมรับ,เพราะว่าเขานั้นต้องการจำลองปราชญ์เทพ,ไม่สงสัยเลยว่า,เขานั้นเตรียมที่จะเข้าร่วมพิพาทกับต้าเจิ้ง,เดินทีก็มีความลับเช่นนี้ซ่อนเอาไว้,เมื่อต้าเจิ้งเข้าโจมตีสถานที่ดังกล่าว,สถานที่แห่งนี้คงจะเผยเขี้ยวเล็บที่น่าเกรงขามออกมา!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"แสงหลากสีบนแท่นบูชาฟ้าดิน!"เซียนเซิงซือที่อุทานออกมา.
จงซานที่หันหน้าจับจ้องมองไปบนแท่นบูชา,แสงที่ส่างวับวาว,มีอักขระขนาดเล็กลอยอยู่.
--------------
หนานฮัวบนชั้นฟ้า.
-------------
"หนานฮัวบนชั้นฟ้า?
หนานฮัวบนชั้นฟ้า?"เซียนเซิงซือที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"เจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางสงสัย.
"ในบันทึกตระกูลจางนั้น,หนานฮัวบนชั้นฟ้านั้นก็เหมือนกับหยกเจาหัว,เป็นอุปกรณ์ช่วยฝึกเคล็ดวิชาสวรรค์,เคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัว!
ไม่มีใครรู้ว่าอยู่ในมือใคร,แท้จริงแล้วอยู่ในมือของจวงจื่อนี่เอง."เซียนเซิงซือที่อุทานออกมา.
"เคล็ดวิชาสวรรค์?
เคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัวอย่างงั้นรึ?
"ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็ก,แท้จริงแล้วจวงจื่อก็มีเคล็ดวิชาสวรรค์นั่นเอง.
"วูซซซ!"แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ปากของมันอ้ากวางก่อนที่จะพุ่งไปยังหนานฮัวบนชั้นฟ้าที่อยู่ไกลออกไป.
"พรึด!"
บนแท่นบูชาฟ้าดินอันหนึ่ง,ปราชญ์เทพทงเทียนที่ลืมตาขึ้น.
"ซี่!"
แสงสีม่วงที่พุ่งออกมาทันที.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
กระบี่จูเซียนของทงเทียนที่โจมตีมายังกระบี่จูเซียนของแปดหาง,เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวหยุดการพุ่งเข้าไปของแปดหางเอาไว้.
"ไป!"จงซานที่ตะโกนเสียงดัง.
เซียนเซิงซือและจงซานที่หนีออกมา,ทว่าในเวลานั้น,อีกหลายร่างจำลองที่ลืมตาขึ้น.
ร่างจำลองของจงซานที่ถือตราราชวงศ์.
ทงเทียน,ที่ใช้ชุดกระบี่สังหารเซียนทั้งสี่!
ร่างจำแลงไท่ซ่าง,ที่ใช้แผ่นทีไท่จี!
ร่างจำแลงหยวนซือ,ในมือถือธวัชหยวนซือ.
ร่างจำแลงเจี่ยหยิน,ถือบัวทองคำเก้ากลีบ.
ร่างจำแลงจุนถี,ที่ถือต้นไม้วิเศษเจ็ดสี!
หกยอดฝีมือ,ที่จ้องมองมายังจงซานและเซียนเซิงซือที่กำลังจะจากไป.
"วูซซซซ!"
กลุ่มยอดฝีมือร่างจำแลงที่พุ่งตรงไปยังทิศทางจงซานและเซียนเซิงซือ.
แรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงที่โถมทับออกไป,แม้ว่าจะไม่เท่ากับปราชญ์เทพแท้จริง,ทว่าก็ทรงพลังไม่ห่างไกลนัก,จงซานที่ตัดสินใจจากไป,ภายในใจที่ตื่นตกใจ,เคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัว,ร้ายกาจเกินไปแล้ว.
"ไม่ได้การ,จวงจื่อและเฉิงโห่ว,กลับมาเร็วขนาดนี้เลยรึ?"จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
---------------------------------------------------
อาณาเขตเสี่ยวเง.
"ไป,เร็วเข้า!"จวงจื่อที่เผยท่าทางกระวนกระวายใจ.
"อืม!"เฉิงโห่วพยักหน้ารับ.
สองลำแสงที่พุ่งตัดอากาศด้วยความเร็วสูง.
ทว่าขณะที่พวกเขากำลังจะเข้าเขตแดนเสี่ยวเมิ่ง,ที่ขอบฟ้าไกลก็ปรากฏอีกริ้วแสงที่พุ่งตามมา,จงเทียนบนดอกบัวสีทอง,พร้อมกับนำคนสิบคนไล่ตามมา.
"จินเผิง,ส่งสัญญาณชีพหนูไปยังท่านพอ,จวงจื่อเข้าไปยังดินแดนเสี่ยวเมิ่งแล้ว,พวกเราเองก็มาถึงแล้วเช่นกัน!"จงเทียนกล่าว.
"รับทราบ!"จินเผิงที่ส่งสัญญาณชีพหนูไปยังเมืองซ่างภพหยินอย่างรวดเร็ว.
ร่างแยกเงาจงซานที่รับฟังการแปลสารจากหวังจินเหวิน,ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้วไปมา,จงซานในเวลานี้เองก็รับรู้สถานการณ์ด้านนอกด้วยเช่นกัน.
ริ้วแสงสองลำแสงที่พุ่งตรงมาจากพื้นที่ไกลพุ่งตรงไปยังวิหารจวงจื่อ.
"ไม่ได้การแล้ว,มีบางคนกำลังโจมตี! รับมือ!"ด้านนอกวิหารจวงจื่อที่ตะโกนสั่งเสียงดัง.
"วูซซซซ!"
เทียนเต๋าสิบสองเส้นที่พวยพุ่งปรากฏขึ้นมา.
ในเวลานั้น,เทียนเต่า 12
เส้นที่โจมตีออกไป,ยังริ้วแสงสองแสงที่พุ่งมาด้วยความเร็วเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่แตกสลาย.
เฉิงโห่วและจวงจื่อถูกทำให้หยุดในทันที.
จวงจื่อที่หยุดกลางอากาศ,จ้องมองเซียนบรรพชนทั้งสิบสองคนที่คอยปกป้องด้านนอกเอาไว้,รอบๆวิหารมีหมอกปกคลุมหนาแน่น,เวลายิ่งโกรธเกรี้ยวมากกว่าเดิม,แทบพ่นโลหิตออกมา.
"พุ!"
ตลอดการเดินทาง,จวงจื่อที่ได้คาดเดาเรื่องต่างๆมากมาย,คาดเดาว่า
12 เซียนบรรพชนคงจะได้รับบาดเจ็บสาหัส,พ่ายแพ้ให้กับคนของจงซานไปแล้ว,ทว่าจวงจื่อคาดไม่ถึงเลยว่าทั้งศิษย์ตัวเองและสิบเซียนบรรพชนที่เขาเชิญมา,จะกลายเป็นผู้คุ้มกันให้กับจงซานไปแล้ว?
เป็นไปได้อย่างไร?
"เจ้าเป็นใคร?"ศิษย์ของจวงจื่อที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ซือฉี? เจ้า
..................!”
จ้องมองไปยังศิษย์ตัวเอง,จวงจื่อเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและหดหู่.
"อาจารย์?นั่นเฉิงโห่ว?"เซียนบรรพชนอีกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ไม่ๆ,อาจารย์ได้กลับมาก่อนแล้ว,แม้ว่าเขาและเฉิงโห่วจะอยู่ในที่เดียวกัน,ก็ไม่ได้แปลว่าเจ้าเป็นอาจารย์ข้า!"ซือฉีที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ซือฉี,ไปให้พ้น!"จวงจื่อที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"อาจารย์ข้ามีเนตรดอกเหมย,มีต้าเต๋าผีเสื้อ,เจ้ามีหรือไม่?"ซือฉีที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"วูซซซซ!"
ที่ด้านหลังจวงจื่อ,ต้าเต๋าผีเสื้อปรากฏบินไปมา,และดวงตาของจวงจื่อที่กลายเป็นเนตรดอกเหมย.
"หืม?"ซือฉีถึงกับผงะ.
ทุกคนที่ตื่นตะลึง,หมายคามว่าอย่างไร?
เขาคือจวงจื่อ? ทว่าแล้วจวงจื่อที่เข้าไปในวิหารล่ะ?
"อา,อาจารย์?"ซือฉีที่กล่าวเสียงติดขัด.
"บัดซบ,ยังไม่หลบไปอีก!"จวงจื่อที่ตะโกนเสียงดัง.
ในเวลานี้,ซือฉีและเหล่าเซียนบรรพชนไม่กล้าขวางอีกแล้ว,ทว่า.
"ตูมมมม!"
จวงจื่อที่สะบัดแขนเสื้อ,หมอกรอบๆวิหารระเบิดออกมาเสียงดัง.
เฉิงโห่วที่จ้องมองออกไปด้วยสายตาแปลกประหลาด,มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่.
ขณะที่ทุกคนบินเข้าใกล้วิหาร,บนวิหารสูงสุดเวลานี้.
ที่ด้านในทางเข้า,ในเวลานี้มีจวงจื่ออีกคน.
"อสูรแม่พิมพ์?
คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะสบคบกับเฉิงโห่ว,เจ้ามายังวิหารข้าต้องการทำอะไร?"ที่ปากทางเข้าวิหาร,อีกหนึ่ง"จวงจื่อ"ที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
จวงจี่ออีกคน,12เซียนบรรพชนที่ผง่ะอีกครั้ง,เฉิงโห่วที่ใบหน้าตะลึงงัน,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
ใครคือร่างจริง?
Chapter 1366 Southern Flower Heavenly
Scripture
南华天经
เคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัว,(หนานฮัวเทียนจิง)
ทักษะเทวะกุยนั้น,จงซานย่อมเข้าใจมันได้อย่างทะลุปรุโปร่ง,เพราะว่าจงซานเป็นคนสร้างมันขึ้นมา.
ร่างจำแลงจงซานทั้งหนึ่งหมื่น,ที่ใช้ทักษะเทวะกุยออกมาพร้อมกัน,ทว่าทักษะดังกล่าวนี้จงซานที่จงใจวางไว้เพื่อจัดการกับปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าต้องนำมาใช้เวลานี้,หากมันได้ใช้เมื่อพบกลับปราชญ์เทพจงกลายเป็นพลังที่ไม่ธรรมดาแน่.
ทักษะเทวะมากมายที่บินกลบคืนไปยังร่างจำแลงจงซาน,หลุมน้ำวนที่หมุนย้อนเข็มนาฬิกา,ที่ถูกจงซานควบคุมไปแล้ว,เวลานี้มันได้โจมตีไปยังฝ่ายตรงข้าม.
"วูซซซซ!"
ทักษะเทวะกุยที่สามารถใช้รับมือปราชญ์เทพ,แน่นอนว่าย่อมทรงพลังเป็นอย่างมาก.
หลุมน้ำวนกลับด้านที่เข้าไปปกคลุมจงซานร่างปลอม,ทำให้ไม่สามารถขยับได้.
"อ๊ากก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~! ”
"อ๊ากก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~! ”
..............................
..................
......
เสียงครวญครางโหยหวนที่ดังออกมาจากร่างจำแลงจงซานทั้งหนึ่งหมื่นคน.
"ปัง!” "ปัง!”..............................
ร่างแล้วร่างเล่าที่ระเบิดออกมา,จงซานร่างแปลงถึงจะมีระดับเซียนบรรพชนทว่าก็ยากจะต้านทาน.
ครึ่งชั่วยาม,หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม,ร่างจำแลงจงซานก็ระเบิดแตกสลายหายไปทั้งหมด.
ใบหน้าของเซียนเซิงซือที่กระตุกจ้องมองด้วยความตะลึง
10,000 เซียนบรรพชน!
แม้นว่าเซิ่งหวังจะฉวยโอกาส,ทว่าเรื่องนี้ก็น่าหวั่นเกรงเกินไปแล้ว,ครึ่งชั่วยาม?
ถูกกำจัดไปทั้งหมด? นอกจากนี้เซิ่งหวังยังใช้เพียงกระบวนท่าเดียว.
ไม่ต้องบอกเลยว่ามันน่ากลัวขนาดใหน,เรื่องนี้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นจวงจื่อที่รับรู้,คงพ่นโลหิตออกมาคำโต,หนึ่งหมื่นจงซาน,เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดา,เขาต้องลงทุนไปมหาศาลแน่นอน,แม้นว่าจวงจื่อจะสะสมทรัพยากรหลายแสนปี,หากแต่เวลานี้เมื่อพบกับจงวาน,ทุกอย่างที่หายไปเพียงครึ่งชั่วยามอย่างงั้นรึ?
ที่ด้านนอก,บนท้องฟ้าที่ไกลห่าง,จวงจื่อที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
"ทักษะเทวะกุย? ทักษะเทวะกุย? สารเลว~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จวงจื่อที่คำรามลั่น,เฉิงโห่วที่อยู่ข้างๆจ้องมองจวงจื่อด้วยความประหลาดใจ,ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น,ขณะที่เขากำลังจะถามออกไป.
"พุ!"
จวงจื่อที่โกรธเกรี้ยวจนเลือดลมตีกลับ,พ่นโลหิตออกมาคำโต.
ความไม่พอใจ,โกรธเกรี้ยวอย่างที่สุด,จนไม่สามารถหาคนใดมาบรรยายความรู้สึกของจวงจื่อเวลานี้ได้,ในเวลานี้เขาที่ใบหน้าซีดเซียว,ทำให้เฉิงโห่วต้องการถามต้องหยุดลง.
"เฉิงโห่ว,เพิ่มความเร็วอีกได้หรือไม่?"จวงจื่อที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"อืม!"เฉิงโห่วพยักหน้ารับ.
บนท้องฟ้าที่มืดมน,จวงจื่อและเฉิงโห่วเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง.
ภายในวิหารจวงจื่อโลกใบเล็ก.
จงซานที่จัดการร่างจำแลงตัวเอง,ความโกรธเกรี้ยวไม่พอใจของเขา,ทำให้แววตาของเขาดูจริงจังเป็นอย่างมาก.
"เซียนเซิงซือ!"จงซานที่เอ่ยออกมาเสียงเข้ม.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เจ้าพบอะไรหรือไม่?"จงซานที่กล่าวสอบถาม.
"เซิ่งหวัง,เฉินสัมผัสได้ถึงเทียนเต๋าจำลอง,ส่งผ่านออกมาจากทิศทางนั่น,นอกจากนี้ยังรุนแรงเป็นอย่างมากด้วย!"เซียนเซิงซือที่ชี้ไปยังทิศๆหนึ่ง.
"ไป!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
จงซาน,เซียนเซิงซือที่พุ่งตรงไปยังทิศเหนือ,ส่วนแปดหางสวรรค์ที่เปลี่ยนร่างเป็นจวงจื่อนั้นถูกจงซานเก็บกลับมาแล้ว.
ทั้งสองที่มุ่งไปยังทิศเหนือ.
"หยุดก่อน!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ในเวลานั้น,เซียนเซิงซือก็จ้องมองลงไปยังหุบเขาแห่งหนึ่ง.
"นี่มัน?"เซียนเซิงซือที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ภายในหุบเขาดังกล่าวนั้น,มีศพที่นอนเรียงรายหนึ่งพันศพ,ทว่ารูปร่างของศพเหล่านั้น.
"หยวนซือเทียนจุ้น?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
หยวนซือเทียนจุ้น,หนึ่งพัน,เป็นศพหยวนซือเทียนจุ้นทั้งหนึ่งพัน?
นี่จวงจื่อต้องการสร้างเขาขึ้นมา.
"เซิ่งหวัง,ดูเหมือนว่าจวงจื่อจะสร้างคนขึ้นมาอยู่มากมายเพียงแต่ล้มเหลว!"เซียนเซิงซือที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ไป!"จงซานที่ไม่หยุดบินต่อไป.
จากนั้นไม่นาน,พวกเขาก็ไปหยุดที่หุบเขาแห่งหนึ่ง.
"ศพของปราชญ์เทพไท่ซ่าง?
ดูเหมือนว่าจะล้มเหลวเช่นกัน?"เซียนเซิงซือที่เผยใบหน้าอัปลักษณ์.
ทั้งสองที่เผยท่าทางจริงจัง,พวกเขายังคงไปอีก,ซึ่งพบกับศพของเจี่ยหยินหนึ่งพัน,ศพของจุนถีอีกหนึ่งพัน,ศพของทงเทียนอีกหนึ่งพัน.
"จวงจื่อ?"จงซานที่เผยท่าทางระมัดระวัง.
จวงจื่อที่ปิดเงียบ,กระทำเรื่องที่สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือนอย่างคาดไม่ถึง,หากไม่เพราะว่าตบตาจวงจื่อได้ในวันนี้,ทำให้เขาลอบเข้ามาในเขตแดนเสี่ยวเมิ่ง,ต้าเจิ้งคงจะเสียหายอย่างหนัก.
"ที่ด้านหน้า,ใกล้แล้ว,เซิ่งหวัง,แหล่งกำเนิด....!"เซียนเซิงซือที่กล่าวได้ครึ่งคำ,หากแต่ไม่ได้กล่าวอีกต่อไป.
ที่ด้านหน้านั้น,มีเต๋ายักษ์,ที่เป็นเหมือนกับแก้วใส,ส่องแสงหลากสีออกไป,แต่ละสีที่แตกต่างกันไปในแต่ละด้าน! แสงหลากสีที่ส่องประกายออกมานับหมื่นจั้ง.
รูปร่างของมันไม่ได้สำคัญอะไรนัก,ที่สำคัญคือกุ่มแสงที่ส่องประกายลอยอยู่บนด้านต่างๆ,ในเวลานี้มีร่างหกร่าง.
ทั้งหกร่างนั้น,มีแท่นบูชาฟ้าดิน,คล้ายกับแท่นบูชาฟ้าดินองจงเทียนก่อนหน้านี้.
ทว่าแท่นบูชาฟ้าดินเวลานี้มีร่างหกร่างยืนอยู่,ประกอบด้วย,จงซาน,ไท่ซ่าง,หยวนซือ,ทงเทียน,เจี่ยหยิน,จุนถี!
หกร่าง,ที่ส่องประกายแสงวับวาว,แสงที่เจิดจรัสทะลวงเหล่ามวลเมฆา,ร่างทั้งหกนั้นแผ่กลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมาจากแท่นบูชา.
"ปราณสวี? นี่คือปราณสวี,อาบไล้ร่างทั้งหกอย่างงั้นรึ?
เซิ่งหวัง,จวงจื่อต้องการสร้างปราชญ์เทพ!"เซียนเซิงซือที่เผยท่าทางตื่นตระหนก.
"สร้างปราชญ์เทพ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยนท่าทางตกใจ.
"ไม่สงสัยเลยว่า,ฟ้าดินต้องการประทานตำแหน่งปราชญ์เทพให้เขา,จวงจื่อกลับไม่ยอมรับ,เพราะว่าเขานั้นต้องการจำลองปราชญ์เทพ,ไม่สงสัยเลยว่า,เขานั้นเตรียมที่จะเข้าร่วมพิพาทกับต้าเจิ้ง,เดินทีก็มีความลับเช่นนี้ซ่อนเอาไว้,เมื่อต้าเจิ้งเข้าโจมตีสถานที่ดังกล่าว,สถานที่แห่งนี้คงจะเผยเขี้ยวเล็บที่น่าเกรงขามออกมา!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"แสงหลากสีบนแท่นบูชาฟ้าดิน!"เซียนเซิงซือที่อุทานออกมา.
จงซานที่หันหน้าจับจ้องมองไปบนแท่นบูชา,แสงที่ส่างวับวาว,มีอักขระขนาดเล็กลอยอยู่.
--------------
หนานฮัวบนชั้นฟ้า.
-------------
"หนานฮัวบนชั้นฟ้า?
หนานฮัวบนชั้นฟ้า?"เซียนเซิงซือที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"เจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางสงสัย.
"ในบันทึกตระกูลจางนั้น,หนานฮัวบนชั้นฟ้านั้นก็เหมือนกับหยกเจาหัว,เป็นอุปกรณ์ช่วยฝึกเคล็ดวิชาสวรรค์,เคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัว!
ไม่มีใครรู้ว่าอยู่ในมือใคร,แท้จริงแล้วอยู่ในมือของจวงจื่อนี่เอง."เซียนเซิงซือที่อุทานออกมา.
"เคล็ดวิชาสวรรค์?
เคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัวอย่างงั้นรึ?
"ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็ก,แท้จริงแล้วจวงจื่อก็มีเคล็ดวิชาสวรรค์นั่นเอง.
"วูซซซ!"แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ปากของมันอ้ากวางก่อนที่จะพุ่งไปยังหนานฮัวบนชั้นฟ้าที่อยู่ไกลออกไป.
"พรึด!"
บนแท่นบูชาฟ้าดินอันหนึ่ง,ปราชญ์เทพทงเทียนที่ลืมตาขึ้น.
"ซี่!"
แสงสีม่วงที่พุ่งออกมาทันที.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
กระบี่จูเซียนของทงเทียนที่โจมตีมายังกระบี่จูเซียนของแปดหาง,เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวหยุดการพุ่งเข้าไปของแปดหางเอาไว้.
"ไป!"จงซานที่ตะโกนเสียงดัง.
เซียนเซิงซือและจงซานที่หนีออกมา,ทว่าในเวลานั้น,อีกหลายร่างจำลองที่ลืมตาขึ้น.
ร่างจำลองของจงซานที่ถือตราราชวงศ์.
ทงเทียน,ที่ใช้ชุดกระบี่สังหารเซียนทั้งสี่!
ร่างจำแลงไท่ซ่าง,ที่ใช้แผ่นทีไท่จี!
ร่างจำแลงหยวนซือ,ในมือถือธวัชหยวนซือ.
ร่างจำแลงเจี่ยหยิน,ถือบัวทองคำเก้ากลีบ.
ร่างจำแลงจุนถี,ที่ถือต้นไม้วิเศษเจ็ดสี!
หกยอดฝีมือ,ที่จ้องมองมายังจงซานและเซียนเซิงซือที่กำลังจะจากไป.
"วูซซซซ!"
กลุ่มยอดฝีมือร่างจำแลงที่พุ่งตรงไปยังทิศทางจงซานและเซียนเซิงซือ.
แรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงที่โถมทับออกไป,แม้ว่าจะไม่เท่ากับปราชญ์เทพแท้จริง,ทว่าก็ทรงพลังไม่ห่างไกลนัก,จงซานที่ตัดสินใจจากไป,ภายในใจที่ตื่นตกใจ,เคล็ดวิชาสวรรค์หนานฮัว,ร้ายกาจเกินไปแล้ว.
"ไม่ได้การ,จวงจื่อและเฉิงโห่ว,กลับมาเร็วขนาดนี้เลยรึ?"จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนสี.
---------------------------------------------------
อาณาเขตเสี่ยวเง.
"ไป,เร็วเข้า!"จวงจื่อที่เผยท่าทางกระวนกระวายใจ.
"อืม!"เฉิงโห่วพยักหน้ารับ.
สองลำแสงที่พุ่งตัดอากาศด้วยความเร็วสูง.
ทว่าขณะที่พวกเขากำลังจะเข้าเขตแดนเสี่ยวเมิ่ง,ที่ขอบฟ้าไกลก็ปรากฏอีกริ้วแสงที่พุ่งตามมา,จงเทียนบนดอกบัวสีทอง,พร้อมกับนำคนสิบคนไล่ตามมา.
"จินเผิง,ส่งสัญญาณชีพหนูไปยังท่านพอ,จวงจื่อเข้าไปยังดินแดนเสี่ยวเมิ่งแล้ว,พวกเราเองก็มาถึงแล้วเช่นกัน!"จงเทียนกล่าว.
"รับทราบ!"จินเผิงที่ส่งสัญญาณชีพหนูไปยังเมืองซ่างภพหยินอย่างรวดเร็ว.
ร่างแยกเงาจงซานที่รับฟังการแปลสารจากหวังจินเหวิน,ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้วไปมา,จงซานในเวลานี้เองก็รับรู้สถานการณ์ด้านนอกด้วยเช่นกัน.
ริ้วแสงสองลำแสงที่พุ่งตรงมาจากพื้นที่ไกลพุ่งตรงไปยังวิหารจวงจื่อ.
"ไม่ได้การแล้ว,มีบางคนกำลังโจมตี! รับมือ!"ด้านนอกวิหารจวงจื่อที่ตะโกนสั่งเสียงดัง.
"วูซซซซ!"
เทียนเต๋าสิบสองเส้นที่พวยพุ่งปรากฏขึ้นมา.
ในเวลานั้น,เทียนเต่า 12
เส้นที่โจมตีออกไป,ยังริ้วแสงสองแสงที่พุ่งมาด้วยความเร็วเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่แตกสลาย.
เฉิงโห่วและจวงจื่อถูกทำให้หยุดในทันที.
จวงจื่อที่หยุดกลางอากาศ,จ้องมองเซียนบรรพชนทั้งสิบสองคนที่คอยปกป้องด้านนอกเอาไว้,รอบๆวิหารมีหมอกปกคลุมหนาแน่น,เวลายิ่งโกรธเกรี้ยวมากกว่าเดิม,แทบพ่นโลหิตออกมา.
"พุ!"
ตลอดการเดินทาง,จวงจื่อที่ได้คาดเดาเรื่องต่างๆมากมาย,คาดเดาว่า
12 เซียนบรรพชนคงจะได้รับบาดเจ็บสาหัส,พ่ายแพ้ให้กับคนของจงซานไปแล้ว,ทว่าจวงจื่อคาดไม่ถึงเลยว่าทั้งศิษย์ตัวเองและสิบเซียนบรรพชนที่เขาเชิญมา,จะกลายเป็นผู้คุ้มกันให้กับจงซานไปแล้ว?
เป็นไปได้อย่างไร?
"เจ้าเป็นใคร?"ศิษย์ของจวงจื่อที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ซือฉี? เจ้า
..................!”
จ้องมองไปยังศิษย์ตัวเอง,จวงจื่อเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและหดหู่.
"อาจารย์?นั่นเฉิงโห่ว?"เซียนบรรพชนอีกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ไม่ๆ,อาจารย์ได้กลับมาก่อนแล้ว,แม้ว่าเขาและเฉิงโห่วจะอยู่ในที่เดียวกัน,ก็ไม่ได้แปลว่าเจ้าเป็นอาจารย์ข้า!"ซือฉีที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ซือฉี,ไปให้พ้น!"จวงจื่อที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"อาจารย์ข้ามีเนตรดอกเหมย,มีต้าเต๋าผีเสื้อ,เจ้ามีหรือไม่?"ซือฉีที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"วูซซซซ!"
ที่ด้านหลังจวงจื่อ,ต้าเต๋าผีเสื้อปรากฏบินไปมา,และดวงตาของจวงจื่อที่กลายเป็นเนตรดอกเหมย.
"หืม?"ซือฉีถึงกับผงะ.
ทุกคนที่ตื่นตะลึง,หมายคามว่าอย่างไร?
เขาคือจวงจื่อ? ทว่าแล้วจวงจื่อที่เข้าไปในวิหารล่ะ?
"อา,อาจารย์?"ซือฉีที่กล่าวเสียงติดขัด.
"บัดซบ,ยังไม่หลบไปอีก!"จวงจื่อที่ตะโกนเสียงดัง.
ในเวลานี้,ซือฉีและเหล่าเซียนบรรพชนไม่กล้าขวางอีกแล้ว,ทว่า.
"ตูมมมม!"
จวงจื่อที่สะบัดแขนเสื้อ,หมอกรอบๆวิหารระเบิดออกมาเสียงดัง.
เฉิงโห่วที่จ้องมองออกไปด้วยสายตาแปลกประหลาด,มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่.
ขณะที่ทุกคนบินเข้าใกล้วิหาร,บนวิหารสูงสุดเวลานี้.
ที่ด้านในทางเข้า,ในเวลานี้มีจวงจื่ออีกคน.
"อสูรแม่พิมพ์?
คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะสบคบกับเฉิงโห่ว,เจ้ามายังวิหารข้าต้องการทำอะไร?"ที่ปากทางเข้าวิหาร,อีกหนึ่ง"จวงจื่อ"ที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
จวงจี่ออีกคน,12เซียนบรรพชนที่ผง่ะอีกครั้ง,เฉิงโห่วที่ใบหน้าตะลึงงัน,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
ใครคือร่างจริง?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
อ่านต่อที่ MyNovel | ชุมชนสำหรับนักอ่าน นักเขียน นิยายออนไลน์ บนโลกแห่งจินตนากา
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น