วันอังคารที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 365 Spider count

Miracle Throne Chapter 365 Spider count

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 365 คานูเอิล


บทที่ 365 คานูเอิล



   

เหล่าโจรร้ายหลายสิบคนที่มาจากต่างเผ่าพันธุ์,ต่างก็เข้าล้อมพื้นที่ดังกล่าว,พวกมันแต่ละคนที่ใช้ลูกศรยิงเข้าไปในโรงแรมดังกล่าว,ลูกศรแต่ละลูกนั้นมีพลังของวงเวทย์อักขระที่น่าพรั่นพรึง,สามารถทะลวงสิ่งก่อสร้างได้โดยง่าย.

ออคเหล่าปันถูกลูกศรยิงตายไปแล้ว.


"ใครที่ยุแหย่พวกเรามันจะต้องได้รับชะตากรรมเช่นนี้!"

หัวหน้าที่เป็นเผ่าอสรพิษหัวของมันมีหงอนขนาดใหญ่อยู่,พร้อมปล่อยลูกศรเพลิงมากมายออกไป.

โรงแรมที่ถูกฉีกกระชากระเบิดแหลกออกเป็นชิ้นๆ,เปลวเพลิงที่รุนแรงโหมกระหน่ำไหม้ทุกอย่างให้หายไป,ผ่านไปชั่วระยะเวลาหนึ่งความร้อนก็อ่อนลง,ปรากฏเป็นศพที่ถูกเผาและเถ้าถ่านดำเมี่ยมเป็นตอตะโกของโรงแรม.

"ช้าก่อน!"หัวหน้ากลุ่มเผ่าอสรพิษ,"พวกมันน่าจะตายไปแล้วไปลากศพพวกมันออกมา,ให้ทุกคนได้เห็น,ข้าจะให้ได้เห็นกันทุกคน,ใครกล้าสังหารลูกน้องคนตระกูลซือของข้ามันต้องพบจุดจบเช่นนี้!"

"ขอรับ!"

เหล่าโจรร้ายที่เร่งรีบเข้าไปยังซากปรักหักพัง,ก่อนที่จะเริ่มค้นหาศพ.

"เจ้านายไม่มีใครเลย?"

"เจ้าพูดอะไรนะ?"

ใบหน้าของชายเผ่าอสรพิษที่ดูงุนงง.

เป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่คนที่อยู่ภายในนั้นจะรอดชีวิตออกมาได้,เป็นไปได้ด้วยเรอะที่คนเหล่านั้นจะระเหิดหายไปหมดแล้ว?

ในเวลานั้นก็มีเสียงที่ดังผ่านมาจากด้านหลัง คนเหล่านั้น.

"เฮ้,พวกเจ้ากำลังมองหาข้าอยู่อย่างงั้นรึ?"

คนตระกูลซือต่างก็หันหน้ากลับมาพร้อมๆกัน,คนทั้งห้านั้นได้ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของพวกเขา,ห่างออกไปไม่ถึงสิบเมตรด้วยซ้ำ,พวกเขายืนอยู่ที่แห่งนี้มาซักระยะแล้ว,ทว่าคนของตระกูลซือกลับไม่สามารถตรวจจับได้เลย.

สี่มนุษย์กับเอลฟ์หนึ่งตน.

คนเหล่านี้ไม่ใช่ว่าคือคนที่ยุแหย่พรรคพวกเขาหรอกเหรอ!

ตอนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ซ้ำยังปรากฏมาอยู่ข้างหลังพวกเขาอีก.

เมิ่งหยิงหยิงจ้องมองไปยังฝ่ายตรงข้ามด้วยท่าทางรังเกียจ,"เป็นเผ่าพันธุ์ใดกัน,ถึงได้กระทำตัวชั่วช้าถึงเพียงนี้!"

เผ่าอสูรพิษนั้นไม่ใช่อสูรวิญญาณ,เป็นเผ่าที่แยกออกมาอีกต่างหาก,ลำตัวส่วนล่างของพวกมันเหมือนกับอสรพิษ,แต่ส่วนบนเป็นมนุษย์,ทว่าผิวหนังของพวกมันเต็มไปด้วยเกล็ดมากมาย,ดวงตาที่เย็นเยือบเย็นชา,ลำเสียงที่แปบเครือ,มีลิ้นยาวแฉกแลบออกมาอยู่เป็นระยะ,ดังนั้นจึงดูน่าเกียจน่ากลัวเป็นอย่างมาก.

ชายคนนี้น่าจะเป็นกลุ่มเดียวกันกับชายเผ่าตะกวดก่อนหน้านี้,เป็นกลุ่มโจรร้ายที่มีเผ่าพันธุ์ผสมรวมตัวกัน,เป็นได้อย่างชัดเจนว่าสถานที่แห่งนี้เป็นที่ซ่องสุมของเหล่าโจรร้าย.

"สารเลว,กล้าใช้เล่ห์กลกับข้าเหรอ!"

ฉู่เทียนที่เผยสีหน้าเหยียดหยัน,"ใช่เล่ห์กลกับเจ้าอย่างงั้นรึ?ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่คู่ควร!"

ลิ้นของชายเผ่าอสูรพิษตระกูลซือตะวัดไปมาดวงตาที่ขยายใหญ่เต็มไปด้วยความโกรธ,"เจ้ารู้ใหมว่าข้าเป็นใคร?"

"มารดาเถอะ,ใครสนกันว่าเจ้าเป็นใคร!"ฉู่เทียนที่โบกมือไปมาอย่างหมดความอดทน,"น่ารำคาญจริงๆ,ใครก็ได้ช่วยหุบปากพวกมันให้หน่อย?"

เฉินปิงยวีและตงเฟางเห่าเหรียนที่ก้าวออกมา.

หัวหน้าคนตระกูลซือที่คว้าสามงามออกมา"เจ้าพวกบัดซบกล้าท้าทายตระกูลซือ,มั่นใจเกินไปแล้ว,ตายไปซะ!"

ชายหัวหน้าตระกูลซือที่มีรูปร่างขนาดสามเมตรกระโดดพุ่งตัวออกไป,สามง่ามที่พุ่งขึ้นมาจากด้านล่าง,พุ่งออกไปราวกับอุกกาบาต,พลังวิญญาณอสรพิษสีเขียวเข้มถูกปลดปล่อยออกมา,หมุนวนพ่นกลายเป็นหมอกสีเขียวในทันที.

นี่คือภูติวิญญาณธาตุพิษอย่างงั้นรึ?

นับว่าเป็นเผ่าพันธุ์ที่ต่อกรยากเลยทีเดียว.

อย่างไรก็ตามชายเผ่าอสรพิษนั้นมีพลังปลุกดวงจิตระดับ 7,แม้ว่าจะสำเร็จเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงก็ตามที,หากอยู่ในสามตระกูลหลักของหนานเซี่ย,อาจจะถูกยกให้เป็นระดับผู้อาวุโสได้เลย,ทว่าการที่ต้องมาพบกับกลุ่มของฉู่เทียนนั้น,นับว่าเป็นเรื่องที่โชคร้ายอยู่ไม่น้อย.

เฉินปิงยวีที่คว้าไปยังสามง่ามตรงๆ,

คนของตระกูลซือเผยสีหน้าเหยียดหยันออกมา"แส่หาความตายเอง!"

สามง่ามนั้นมีพิษของอสรพิษสีเขียวเข้มมากมาย,ระเบิดพุ่งออกไป,ทว่าสัมผัสเทวะของเฉินปิงยวีที่แผ่ออกมา,พิษดังกล่าวนั้นมีพลังกัดกร่อนที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงยังไม่ง่ายเลย,หญิงสาวนางนี้กับกล้ารับการโจมตีโดยตรง,นางคงไม่ต่างจากคนตายแล้วในเวลานี้.

ใครจะรู้ล่ะว่าเฉินปิงยวีกับไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย.

พิษอสรพิษนั่น,ไม่มีพลังเพียงพอกัดกร่อนพลังกายานิรันดรโอบแสงดาราของนางได้,ทำให้เฉินปิงยวีไม่ได้รับบาดเจ็บเลย,ซ้ำพลังความเย็นที่เย็นยะเยือกก็ปะทุออกมาจากร่างของนางแช่แข็งพิษเหล่านั้น,ลามไปถึงสามง่ามแพร่กินไปยังร่างกายของชายเผ่าอสรพิษ.

ชายเผ่าอสรพิษที่เห็นท่าไม่ดี,ถอยหลังกรูดๆๆ.

อ๊ากกก!

เสียงเจ็บปวดทรมานดังก้องกังวานไปทั่ว.

ชายตระกูลซือถอยหลังออกมา,ไม่เพียงแต่สามง่ามของเขาเท่านั้น,แม้แต่แขนของเขายังถูกแช่แข็งไป,ก่อนที่จะเปราะแตกหล่นลงมาบนพื้น.

แขนของเขาถูกทำลายหายไป!

เหล่าคนอื่นๆเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง,ความแข็งแกร่งของชายตระกูลซือนั้นไม่ได้อ่อนแออย่างแน่นอน,กลับพ่ายแพ้ง่ายๆเช่นนี้,หญิงเผ่ามนุษย์ผู้นี้ยังไม่ลงมือเต็มทีด้วยซ้ำ,นั่นก็หมายความว่าเผ่ามนุษย์เหล่านี้จะต้องมีความแข็งแกร่งเหนือเกินจินตนาการอย่างแน่นอน.

"เจ้า,เจ้า...กล้าทำลายแขนข้า,เจ้าจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน!"

ชายตระกูลซือหวาดผวาถอยห่างออกมาไม่หยุด,ภูติวิญญาณของตงฟางเห่าเหรียนเปลี่ยนเป็นกระบี่ขนาดมหึมา,พร้อมกับพุ่งออกมา,กลายเป็นริ้วแสงสับมายังด้านหน้าชายตระกูลซือ.

"ช้าก่อน! เข้าเป็นลูกน้องของเคานต์นายท่านคานูเอิลแมงมุมผู้ยิ่งใหญ่..."
伯爵 - はくしゃく ความหมายคือ ยศขุนนางชั้นที่ 3 (ในระบบ 5 ขั้น),ท่านเคานต์,เอิร์ล

ยังกล่าวไม่จบด้วยซ้ำ.

ตงฟางเห่าเหรียนที่ตัดร่างของเขาออกมอย่างดุร้าย,กระบี่ยักษ์ที่เห็นเพียงแค่แสงแวบเดียวสับลงมาแบ่งร่างออกเป็นสองซีกโลหิตที่พุ่งกระฉูดออกมา,กลายเป็นสองส่วนล้มลงไปกองอยู่บนพื้น!

"เจ้านายตายแล้ว!"

"ทุกคนหนีเร็วเข้า!"

เหล่าลิ่วล่อที่คอยข่มเหงคนอื่นๆในหมู่บ้านเล็กอยู่เป็นประจำ,วันนี้กลับต้องมาพบเจอกับเหล่าตัวตนที่ร้ายกาจอย่างงั้นรึ?

ความหวาดกลัวที่แผ่พุ่งขึ้นมากัดกินไปยังเหล่าลิ่วล่อเหล่านั้น,เฉินปิงยวีและตงฟางเห่าเหรียนที่พุ่งเข้าประชิดตัว,เห็นคนเหล่านั้นที่กำลังโค้งคำนับขอความเมตตา,ทว่าเหตุเกิดขึ้นเร็วจนเกินไป,เพียงพริบตาเดียวเหตุการต่างๆก็กลับสู่ปกติ.

คนเหล่านั้นถูกสับกลายเป็นกองชิ้นเนื้อ,ไม่มีใครเหลืออยู่เลย.

"ตระกูลซือตายแล้ว!"

"ตระกูลซือตายแล้ว!"


กลุ่มโจรร้ายที่น่าสะพรึงกลัวข่มเหงคนไปทั่วเมืองเล็กนี้,เมื่อชายเผ่าอสรพิษและลูกน้องถูกสังหาร,คนอื่นๆในเมืองเล็กแห่งนี้,ทุกคนต่างหวาดผวาด้วยความหวาดกลัวอย่างแท้จริง!

"ทุกคนใจเย็น,ไม่ต้องตกใจ!"ฉู่เทียนที่กล่าวออกมามั่นหน้าอย่างหนัก,พร้อมกับยกมือชูขึ้นกล่าวออกมาว่า"ทุกคนไม่ต้องขอบคุณข้า,ไม่จำเป็นต้องยกย่องข้า,การกำจัดโจรพวกนี้,ข้าไม่ต้องการรางวัลเป็นสิ่งที่ข้าควรทำอยู่แล้ว!"

เหว่ยเหว่ยอันที่กล่าวออกมา"ต้าเกอฉู่เทียน,พวกเขาไม่ได้คิดจะขอบคุณพวกเราเลย."

แล้วมันอย่างไรล่ะ?

ฉู่เทียนที่ชำเลืองมองออกไปเล็กน้อย,เมื่อสายตาของเขาที่จ้องมองไปยังคนทุกคน,คนเหล่านี้ไม่ได้ซาบซึ้งเขาเลยแม้แต่นิดเดียว,ซ้ำยังเผยท่าทางหวาดกลัวอีกด้วย.

"ตระกุลซือถูกสังหารแล้ว!"

"เมืองเล็กนี้จบแล้ว,เมืองนี้จบสิ้นแล้ว!"

"บัดซบ,พวกนี้เป็นใครกัน,พวกเรากว่าจะสร้างเมืองเล็กนี้ขึ้นมาอย่างยากลำบาก,กับถูกคนเหล่านี้ทำลาย!"

"พวกเรารีบหนีเร็วเข้า! นายท่านเคานต์คานูเอิลโกรธล่ะก็พวกเราจะไม่มีเวลาหนีแน่!"

คนเหล่านี้ไม่ได้มีความสุขแต่อย่างใด,ซ้ำยังรู้สึกว่าหายนะกำลังมาเยือนพวกเขาแล้ว,พวกเขาไม่สนท่าทางและสายตาของฉู่เทียนและคนอื่นๆ,ไม่มีสักคนที่ต้องการขอบคุณ,ซ้ำยังโกรธเกรี้ยวด้วยซ้ำ,หากไม่เพราะว่ากลุ่มคนเหล่านี้ทรงพลัง,บางทีพวกเขาคงจะเข้าคุมตัวคนเหล่านี้เพื่อมอบให้กับนายท่านคานูเอิลเพื่อขออภัย!

"นี่มันอะไรกัน?"เมิ่งหยิงหยิงที่ยืนเกาศีรษะไปมา"การสังหารพวกอันธพาลชั่วช้าเช่นนี้,พวกเราทำอะไรผิดอย่างงั้นรึ? นี่มันอะไรกัน!"

เมื่อเห็นแววตาที่โกรธเกรี้ยว,ตื่นตะหนก,พร้อมกับสายตาตำหนิพวกตน.

เมิ่งหยิงหยิงก็คิดว่าคนเหล่านี้คงจะเป็นบ้าไปหมดแล้ว.

ก็เห็นอยู่ว่าสังหารพวกอันตรายที่ชั่วร้ายไป,พวกเขากลับกายเป็นคนชั่วร้ายกว่าอย่างงั้นรึ?

ฉู่เทียนขมวดคิ้วแน่น,คนเหล่านี้จะต้องมีผู้หนุนหลังที่ไม่ธรรมดาเป็นแน่,กลุ่มอิทธิพลภายในป่าแห่งความวุ่นวายนั้นมีระดับชั้นเป็นขั้นๆไป,คนเหล่านี้อาจจะเป็นเพียงแค่ระดับปลายแถวเท่านั้น,ดังนั้นจึงได้ถูกส่งมาควบคุมเมืองเล็กๆแห่งนี้,บางทีที่เมืองเล็กนี้ยังไม่ถูกบดขยี้หรือถูกทำลายไป,อาจเพราะมีเส้นสายที่แข็งแกร่งอยู่เบื้องหลังก็เป็นได้!

"อย่าได้ตำหนิพวกเขา."ฉู่เทียนที่ตบไปยังไหล่ของหยิงหยิง"คงจะมีผู้มีอิทธิพลที่หนุนหลังเมืองเล็กนี้อยู่,สถานที่แห่งนี้มีหมู่บ้านมากมายหลากหลายที่ต้องอาศัยใช้เพื่อดำรงชีวิต,ตอนนี้เมืองเล็กไม่ปลอดภัยแล้ว,พวกเขาต้องเกลียดพวกเราอย่างแน่นอน."

"เช่นนั้นเราควรทำอย่างไรดี?"

"พวกเราทำถูกต้อง!"ฉู่เทียนที่ยักไหล่"เป็นเรื่องยากที่จะปล่อยพวกที่หาเรื่องพวกเราไป,อย่างไรก็ฝังพวกมันไปแล้ว,ใยต้องสนใจคนอื่นด้วยรึ? นั่นไม่ใช่รูปแบบของข้าที่ต้องใส่ใจคนพวกนี้! ไม่เห็นต้องคิดมาก,ในโลกนี้ยังมีเรื่องราวอีกมาก,พวกเราไม่ได้ทำอะไรผิด,พวกมันมาหาเรื่องพวกเราก่อน,มันอาจจะเป็นประโยชน์ก็ได้,คงจะเป็นเรื่องดีถ้าใช้เรื่องนี้ในการสืบหาข้อมูล,ข้าไม่คิดว่ามันจะเป็นปัญหาอะไรเลย."

ใครคือ เคานต์แมงมุมคานูเอิล?

เหว่ยเหว่ยไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลย,เป็นไปได้ว่าจะไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่อะไรนัก!

ก่อนหน้านี้คนตระกูลซือและพรรคพวก,คนเหล่านี้เป็นพ่อค้าทาส,ทว่าเมื่อได้ไปพบเข้ากับเคานต์แมงมุม,ดังนั้นจึงถูกรับมาให้กลายเป็นลิ่วล่อ,พวกเขาที่มาเป็นตัวแทนของเคานต์แมงมุม,คอยเก็บค่าคุ้มครองและเงินพิเศษจากการซื้อขาย,แน่นอนว่าเงินเหล่านั้นจะถูกส่งไปให้กับเคานต์แมงมุม.

ป่าแห่งความวุ่นวายนี้,หากไม่มีร่มเงาที่แข็งแกร่งให้อยู่ ก็ยากที่จะรอด.

เคานต์แมงมุมต้องมีชื่อเสียงในเมืองเล็กไม่ธรรมดาแน่,ด้วยชื่อเสียงของเขาจึงสามารถปกป้องเมืองเล็กๆจากบุคคลภายนอกได้,ทำให้ตะกูลซือที่เป็นลิ่วล่ะ,จึงไม่มีใครกล้ายุแหย่เขา,ดังนั้นการที่พวกเขาจะกร่างในเมืองเล็กนี้,หรือจะกระทำเรื่องอะไรโหดร้าย,จึงไม่มีใครกล้าต่อปากต่อคำด้วย.

"เจ้าพวกปิศาจร้ายนี้ไม่มีสมบัติอะไรเลยเหรอ!"

ฉู่เทียนที่ค้นที่อยู่อาศัยของตระกูลซือ.

ที่แห่งนี้มีห้องขังที่มีเหล่าทาสอยู่เกือบร้อยคน,คนเหล่านี้เป็นสินค้าที่ตระกูลซือรวบรวมมา,ก่อนที่ฉู่เทียนจะพบศิลาก่อเกิดระดับต่ำจำนวน 100-200 ชิ้น,ด้วยจำนวนนี้สำหรับคนทั่วไปไม่ใช่จำนวนน้อยๆเลย,ทว่าก็ยังไม่ได้เป็นที่พึงพอใจต่อฉู่เทียนแม้แต่น้อย!

"เปิดห้องขัง,ปล่อยทาสเหล่านี้ไปซะ."

ฉู่เทียนไม่ได้มีความสนใจที่จะเป็นพ่อค้าทาสแต่อย่างใด,ดังนั้นจึงได้เปิดห้องขังให้คนเหล่านี้หนีไป.

อย่างไรก็ตามในเวลานั้น,เขาได้เห็นทาสที่พิเศษมากๆ,ทำให้กลายเป็นที่สนใจต่อฉู่เทียน,เป็นชายสามคนที่มีความสูงเพียงหนึ่งเมตร,เตี้ยกว่าเหว่ยเหว่ยด้วยซ้ำ,ทว่ากล้ามเนื้อของพวกเขาที่เป็นมัดๆ,มีหนวดสีแดง,อายุน่าจะเทียบกับมนุษย์ที่มีอายุ 50 ปี.

คนแคระ?

มีคนแคระได้อย่างไร!

เผ่าคนแคระนั้นมีความสามารถในการหลอมอุปกรณ์เป็นอย่างมาก!

เผ่าคนแคระนั้นเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีฝีมือในการหลอมอุปกรณ์สร้างสิ่งของมาแต่กำเนิด,ดังนั้นราคาของทาสคนแคระจึงไม่ต่ำอย่างแน่นอน! และยังมีสิ่งสำคัญที่สุด,เผ่าคนแคระโดยปกติจะใช้ชีวิตอยู่ในเมือง,ตราบเท่าที่พบคนแคระแล้ว,เช่นนั้นไม่ใช่ว่าเขาจะสามารถหาแร่ที่ตัวเองต้องการได้อย่างงั้นรึ?

ฉู่เทียนที่เร่งรีบสั่งให้คนเหล่านั้นอยู่ก่อน.

ตงฟางเห่าเหรียนที่เร่งรีบยกแขนขึ้นขวางทางคนแคระเหล่านั้น,เพื่อให้ไปพบกับฉู่เทียน.

เผ่าคนแคระเหล่านั้นบนพึมพำทันที,ดวงตาที่กลมโตเบิกตากว้าง,ราวกับว่ากำลังโกรธอยู่.

เมิ่งหยิงหยิงที่ไม่รู้ภาษาคนแคระจึงได้ถามออกไป"พวกเขาพูดอะไรอย่างงั้นรึ?"

เหว่ยเหว่ยอันกล่าวตอบ"คนแคระเหล่านี้กำลังกล่าวหาพวกเรา!คิดว่าพวกเราเป็นพ่อค้าทาส!"

ฉู่เทียนที่อธิบายด้วยภาษคนแคระ,หลังจากนั้นเขาได้กล่าวเกี่ยวกับเรื่องแร่,เกี่ยวกับสถานที่แหล่งกำเนิดแร่ในป่าแห่งความวุ่นวาย,ตลอดจนกล่าวต้องการซื้อแร่ต่างเป็นเรื่องหลักของเขา.

แน่นอนว่าคนแคระเหล่านี้ต้องรู้เรื่องเกี่ยวกับแร่ต่างๆเป็นอย่างดี.

พวกเขากินอาหารที่ฉู่เทียนมอบให้!

คนแคระจ้องมองไปยังฉู่เทียนเชื่อครึ่งหนึ่งสงสัยอีกครึ่งหนึ่ง,พร้อมกับสอบถามออกมาด้วยภาษาของมนุษย์"ไม่ใช่ว่าพวกเจ้าเป็นลูกน้องของคานูเอิลหรอกรึ?

"ความจริงพวกเจ้าก็พูดภาษามนุษย์ได้นี่นา!"เมิ่งหยิงหยิงที่กรอกตาไปมา"ใครคือคานูเอิลกันพวกเราไม่เห็นรู้จัก,ขอเพียงพวกเจ้าบอกพวกเราว่าจะซื้อแร่ได้จากใหน,พวกเราต้องการจริงๆ!"

คนแคระคนหนึ่งที่แสดงท่าทางหดหู่"เผ่าคนแคระของพวกเรามีเหมืองแร่มากมาย,เพียงแต่ว่า..."

"เพียงแต่อะไรอย่างงั้นรึ?"

ใบหน้าของคนแคระอีกคนที่แสดงท่าทางขุ่นเคืองโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก"เหมืองของพวกเราถูกยึดไปแล้ว!"

"ใคร?เป็นคนยึด!"

"เคานต์แมงมุมคานูเอิล!"

ให้มันได้เช่นนี้,ฉู่เทียนถึงกับตบกะบาลตัวเอง,ดูเหมือนว่าเรื่องจะยุ่งยากเข้าแล้ว!


แต่ถึงกระนั้น,คนผู้นี้เป็นใครกัน?


ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click


-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น