Miracle Throne Chapter 358 Surrenders the uncivilized nationalities
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 358 ยอมศิโลราบ
บทที่ 358 ยอมศิโลราบ
ฉู่เทียนที่นำกองกำลังที่ทรงพลังและเป็นจำนวนมากเข้ามาปิดล้อมดินแดนคนเถื่อน,นับว่าสร้างความหวาดกลัวขวัญหนีดีฝ่อต่อเผ่าคนเถื่อนเป็นอย่างมาก!
พวกเขาที่ถูกรังครวญจากโหวเยว์ซือฟางมาโดยตลอด,มีเหรอที่พวกเขาจะกล้ายุแหย่เฉินกว่าจวินที่มีกองกำลังมากมายกว่าตอนนี้!
ดินแดนภาคเหนือของเผ่าเฉวียนหยงแต่ละเผ่ามีหลายล้านคน,พวกเขามีประชากรรวมกันทุกเผ่าหลายร้อยล้านตนก็ว่าได้,ส่วนเผ่าคนเถื่อนหนึ่งล้านคนก็ยังไม่ถึง,และยังเต็มไปด้วยเผ่าเล็กเผ่าน้อยไม่ยุ่งเกี่ยวกันหลายสิบกว่าเผ่า.
ถึงนับรบคนเถื่อนนั้นมีความผิวกายที่แข็งแกร่งแล้วอย่างไร?
กองกำลังเผ่าหลักของเผ่าเฉวียนหยงกว่า 600,000
ตนถูกฉู่เทียนกำจัดไปอย่างง่ายดาย!
เผ่าคนเถื่อนนั้นหวั่นเกรงว่าจะเป็นยุแหย่เฉินกว๋อจวินอยู่แล้ว,หวาดกลัวที่จะถูกขุดรากถอนโคลน,หลังจากที่รู้ว่าฉู่เทียนเดินทางมารัฐใต้,พวกเขาก็เริ่มที่จะเก็บตัวค่อยๆถอยห่างจากรัฐใต้,ไม่กล้าที่จะเข้าไปหาผลประโยชน์ในรัฐใต้,เตรียมถอนกำลังออกไปให้หมด,แม้ว่าเผ่าคนเถื่อนจะไม่ฉลาดนัก,ทว่าก็ไม่ใช่คนโง่,คงจะไม่มีใครที่ปรารถนาอยู่ในเขตแดนที่มีกลุ่มอิทธิพลที่แข็งแกร่งและน่าหวาดกลัวไม่ใช่รึ?
ก่อนหน้านี้โหวเยว์ซือฟางไม่ได้กระทำอะไรกับพวกเขาอย่างจริงจังแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเฉินกว๋อจวินผู้นี้จะไม่ทำอะไร.
บางทีหอการค้าปาฏิหาริย์คงจะรู้อยู่แล้วว่าเผ่าคนเถื่อนตอนนี้อยู่ในความสงบ,ดังนั้นในครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้,หยุนเมิ่งโหวจึงไม่คิดที่จะจัดการกับเผ่าคนเถื่อน,ใครจะรู้ล่ะว่าในเวลานี้,ไม่รู้ว่าเป็นพวกไร้สมองคนใหน,ที่ได้ทำลายความสัมพันธ์นี้
นำพาภัยพิบัติเข้ามาอย่างไม่คาดคิด!
การปล้นคาราวานสินค้านั้นเป็นเรื่องปรกติของพวกเขา!
เผ่าคนเถื่อนที่ทำการเรื่องนี้,ตราบเท่าที่ไม่กระทำเกินเลยเท่าไหร่นักก็ไม่มีคนสนใจ,ใครจะรู้ล่ะว่าจะมีคนที่เข้าโจมตีคาราวานสินค้าของหอการค้าปาฏิหาริย์,กล้าที่จะท้าทายคนของพวกเขา,ซ้ำยังสังหารพนักงานและลักพาตัวผู้บริหารสองคน!
ไม่ใช่ว่ากำลังแส่หาความตายหรอกรึ?
จบกัน,ครั้งนี้จบแล้ว,พวกเขาคงจะถูกขุดรากถอนโคนจริงๆแล้ว!
ประมุขเผ่าคนเถื่อนที่เร่งรีบปรึกษาหารือกับสมาชิกเพื่อหาวิธีการรับมือ.
อาวุโสคนหนึ่งที่มีกระดูกใหญ่ห้อยคอลุกขึ้นยืน"พวกเราได้จุดระเบิดเข้าแล้ว,อาณาจักรหนานเซี่ยเองคงจะไม่สามารถทนพวกเราได้แล้วเช่นนั้น,วันนี้ไม่เกิด,พรุ่งนี้ก็จะต้องเกิด,เผ่ามนุษย์ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องยกกำลังมาปราบพวกเรา,ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่เริ่ม,พวกเราไม่ปล้น,ก็จะไม่มีรายได้เข้ามา,มีแต่ต้องอดตาย!"
"กล่าวถูกแล้ว!"
"อาณาจักรหนานเซี่ยคงจะไม่อยู่เฉย!"
"ถึงเวลาที่พวกเราจะต้องเดินทางแล้ว!"
เผ่าคนเถื่อนนั้นไม่มีความรู้เรื่องการเพาะปลูก,พวกเขาที่เป็นคนเถื่อนแต่กำเนิด,เผ่ามนุษย์ที่เหยียดหยันที่จะเป็นพันธมิตรด้วย,พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยการปล้นเพื่อยังชีพ,อาณาเขตของรัฐใต้ในเวลานี้นับว่าเป็นเรื่องที่ย่ำแย่เป็นอย่างมาก,หากว่าเผ่าคนเถื่อนไม่สามารถปล้นได้,พวกเขายังจะสามารถมีชีวิตได้อยู่อีกรึ?
เผ่าคนเถื่อนนั้นใช้ชีวิตในรัฐใต้มานานหลายปีแล้ว,มีความขัดแย้งกับประชาชนรัฐใต้ลึกจนเกินเยียวยา,ตามปรกติของเผ่ามนุษย์แล้ว,คงไม่ยินยอมให้คนต่างเผ่ามีอิทธิพลในเขตแดนตัวเองได้เป็นเป็นเวลานาน.
ถึงแม้ว่าจะไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้น.
ในวันหนึ่งท้ายที่สุดแล้วเผ่ามนุษย์ย่อมบุกเข้าโจมตีเผ่าคนเถื่อนในสักวันอยู่ดี,ดังนั้นคงถึงเวลาที่พวกเขาจะอพยพหนีแล้ว.
ประมุขเผ่าอาวุโสพยักหน้า"พวกเรามีเสบียงเพียงพอหรือไม่?"
"เมื่อเร็วๆนี้พวกเราได้เตรียมเอาไว้เพียงพอแล้ว,ตราบเท่าที่ประมุขอาวุโสสั่งการ,พวกเราก็พร้อมเขาไปซ่อนตัวในป่าได้,เฉินกว๋อจวินฉู่เทียนถึงจะร้ายกาจ,แต่เขาคงไม่ตามพวกเราเข้าป่าไปแน่นอน!"
ประมุขอาวุโสพยักหน้า,ดูเหมือนคงมีทางเดียว,เขตแดนภายนอกรัฐใต้นั้น,แม้ว่าจะใช้ชีวิตยากไปบ้าง,ทว่าจะดีจะร้ายก็ยังมีชีวิตรอด,เปรียบกับการอยู่ในรัฐใต้ในเวลานี้มีแต่รอคอยความตาย!
"ไม่ได้การแล้ว!"
"เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!"
"ฉู่เทียนนำกองกำลังหลายแสนคนโอบล้อมทุกทิศเลย,ทุกเผ่าตอนนี้ถูกล้อมเอาไว้หมดแล้ว!ฉู่เทียนได้ออกคำสั่งออกมาว่า,หากไม่พบตัวประกัน,เผ่าใหนที่หนีไปจะถูกกำจัดทั้งเผ่า!"
ประมุขอาวุโสรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
กองกำลังอาณาจักรหนานเซี่ยต้องการที่จำกัดคนเถื่อนทั้งหมดจริงๆรึ?ตอนนี้ถึงพวกเขาต้องการหนีก็ไม่สามารถทำได้แล้ว,พวกเขาไม่รู้เลยว่าจะต้องทำเช่นไร!
ท้ายที่สุดเวลาก็ผ่านไปอีกไม่กี่นาที.
"ไม่ได้การแล้ว!"
"เผ่ามนุษย์กำลังจะมาสังหารพวกเราแล้ว!"
"ชาวเผ่าทุกคนเตรียมตัวป้องกัน!"
เมื่อประมุขอาวุโสได้ยินเสียงที่ดังมาจากด้านนอก,ถึงกับหวาดผวาไปจนถึงวิญญาณ,ทุกคนเร่งรีบวิ่งออกมา,ก่อนที่จะเห็นหญิงสาวผู้หนึ่งที่ขี่ซีจิวสีแดง,พร้อมกับนำกองกำลังซีจิวหลายร้อยร่อนลงมา.
เหล่าผู้เยาว์คนเถื่อนทั้งหมดต่างก็หยิบหอกยาว,พร้อมกับพุ่งเข้าหากองกำลังซีจิว.
"หยุด!"
"หยุดเดี๋ยวนี้!"
ประมุขเผ่าถึงกับจ้องมองตาโต!
เหล่าผู้เยาว์ของพวกเขาไม่รู้จักที่ตายเอาซะเลย,พวกเขาไม่รู้จักกองกำลังดังกล่าวนี้?นี่คือกองกำลังไพ่ตายของอาณาจักรหนานเซี่ย"กองกำลังซีจิว!" เป็นกองกำลังพิเศษที่มีไว้ปกป้องคนสำคัญของราชวงศ์,เป็นสัตว์ขี่ของราชองค์รักษ์,พวกเขาทุกคนนั้นมีพลังปลุกดวงจิตกันทั้งหมด.
不知死活 ความหมายคือ (bù zhī sǐ huó)ไม่รู้ที่ตาย รนหาที่ตาย แกว่งเท้าเข้าหาเสี้ยนเอง
ไม่คิดเลยว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีมากมายขนาดนี้.
นักรบซีจิวที่ปรากฏออกมาหลายร้อยคนสามารถที่จะกำจัดเผ่าคนเถื่อนหลายพันคนได้สบายๆเลย!
สายไปแล้ว!
นักรบผู้เยาว์เผ่าคนเถื่อน,เปรียบเหมือนกระทิงหนุ่มที่ไม่หวาดกลัวพญาเสือ,เมื่อเห็นนักรบซีจิวเข้ามาใกล้,ทันใดนั้นก็พุ่งหอกยาวออกไป,เป็นการโจมตีเพื่อที่จะทำร้ายนักรบซีจิวอย่างงั้นรึ?
อาวุธของนักรบซีจิวที่ยกขึ้นมาเป็นปืนกลยิงออกมาทำลายหอกดังกล่าวให้แหลกสลายไปในทันที.
"ก็ดี!
เจ้าพวกคนเถื่อน!
บังอาจโจมตีปล้นกองคาราวานของข้า,และยังกล้าลอบโจมตีกองกำลังอาณาจักรหนานเซี่ยอีก!"หนานกงหยุนที่เต็มไปด้วยความโกรธ,เส้นผมสีแดงที่ร่ายรำไปมาบนอากาศ,พร้อมกับยกปืนกลเจ้าพายุยิงออกมา,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยดุร้ายตะโกนออกไปเสียงดัง"หากว่าไม่ลงมือ,พวกเจ้าคงจะไม่รู้ความร้ายกาจของข้าหนานกงหยุนสินะ!"
นี่มัน...อาวุธพลังเวทย์ในตำนานอย่างงั้นรึ?
ประมุขอาวุโสเคยได้ยินมาเช่นกัน,แต่ไม่คิดเลยว่าจะได้ประสบกับมันจริงๆ!
หนานกงหยุนที่ไม่ปล่อยให้เผ่าคนเถื่อนได้อธิบายอะไรเลยแม้แต่น้อย,นางที่ยกปืนกลเจ้าวายุยิงออกมาด้วยความโกรธ,กระสุนพลังงานที่ล่วงหล่นลงมาราวกับห่าฝนโจมตีอย่างบ้าคลั่งไปยังบ้านเรือนเผ่าคนเถื่อน,เหล่าคนเถื่อนที่มีเพียงหอกยาวที่เป็นอาวุธร้ายกาจที่สุด,ถูกไล่ยิงร้องโหยหวนวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน.
抱头鼠窜 ความหมายคือ (bào tóu shǔ cuàn)หนีหัวซุกหัวซุน
น่าหวาดกลัวจนเกินไปแล้ว!
เป็นอาวุธของปิศาจร้ายชัดๆ!
ปืนกลเจ้าวายุของหนานกงหยุนที่รัวไปไม่หยุดราวๆครึ่งนาทีปล่อยกระสุนพลังเวทย์ออกมาหลายร้อยนัด,ยิงทำลายราวกับจะระเบิดสิ่งของทุกสิ่งทุกอยางรอบๆเหมือนกับพายุคลั่ง,ทำให้ประชากรของเผ่าคนเถื่อนถึงกับขวัญหายไปในทันที!
ใครจะรู้ล่ะ,หนานกงหยุนตะโกนออกมาเสียงดัง"เตรียมการยิง! ให้เจ้าพวกบ้านนอกเห็นถึงความแข็งแกร่งของหอการค้าปาฏิหาริย์!"
นักรบซีจิวหลายร้อยคนที่เก็บหอก,พร้อมกับล้วงนำปืนกลออกมา,ปืนกลนับร้อยที่เปิดฉากการยิง,กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้!
เผ่าคนเถื่อนในเวลานี้ได้เห็นความแข็งแกร่งเทคโลยีใหม่อย่างแจ่มแจ้งแล้ว,พวกเขามองตาไม่กระพริบ,กระสุนพลังเวทย์ที่ร่วงหล่นลงมาราวกับน้ำตก,บ้านเรือของคนเถื่อนที่สร้างจากศิลาพังทะลายย่อยยับ,กระโจมที่พัก
ปลิวลอยละลิ่ว,ทุกหนทุกแห่งทุกทำลายไปจนสิ้น.
"พวกเจ้ายังจะกล้าท้าทายหอการค้าปาฏิหาริย์อีกเหรอ!"
"พวกเจ้ายังจะกล้าจับคนของพวกเราอีกเหรอ!"
"พวกเจ้ายังจะกล้าต่อต้านกองกำลังอาณาจักรหนานเซี่ยอยู่อีก!"
หนานกงหยุนที่ดึงสลักระเบิดก่อนที่จะโยนลงไปบนคลังเสบียงของเผ่าคนเถื่อน,เกิดเสียงระเบิดดังลั่น,เปลวเพลงขนาดมหึมาพุ่งสูงเสียดฟ้า,คลังสินค้าถูกลบหายไปในทันที,เหล่านักรบซีจิวคนอื่นๆเองก็โยนระเบิดมือลงไปยังสิ่งก่อสร้างของเผ่าคนเถื่อน.
พลังทำลายล้างรุนแรงระเบิดออกมากลายเป็นกลุ่มควันรูปดอกเห็ดขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมา.
ประมุขเผ่าและคนอื่นๆของเผ่าคนเถื่อนในเวลานี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัวยืนตัวสั่นจ้องมองการทำลายล้างสิ่งก่อสร้างต่างๆ!
ที่พักก็ไม่มีแล้ว,อาหารก็ไม่เหลือ!
หนานกงหยุนที่ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีเหลือ เพียงแค่ห้านาทีเท่านั้น,เผ่าคนเถื่อนไม่สามารถที่จะต้านทานได้เลยแม้แต่น้อย,สิ่งก่อสร้างทังหมดถูกทำลายสิ้นซากไม่มีเหลือเลย,ทว่าก็ต้องประหลาดใจเช่นกัน,เผ่าของพวกเขาเสียหายอย่างหนัก,ทว่ายังไม่มีเผ่าคนเถื่อนคนใหนที่ได้ตายไปแม้แต่คนเดียว!
"ขออภัยด้วย!"ประมุขอาวุโสที่หวาดกลัวขวัญหนีดีฝ่อ,พาทุกคนในเผ่าคุกเข่าลงพร้อมๆกัน"พวกเราไม่ได้ทำจริงๆ!"
การโจมตีอย่างรวดเร็วสายฟ้าแลบ,เหล่านักรบซีจิวไม่เพียงแต่แสดงแสนยานุภาพออกมาเท่านั้น,ทว่าได้ประทับความหวาดกลัวด้วยอาวุธพลังเวทย์ที่ทรงพลังออกไป,แม้แต่นักรบคนเถื่อนที่ร้ายกาจ,บางทีกับเหตุการณ์เช่นนี้พลังทำลายที่พวกเขาไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน
ทำให้พวกเขาตื่นตะลึงหวาดกลัวยิ่งนัก,ความแข็งแกร่งของหอการค้าปาฏิหาริย์ทรงพลังน่าเกรงขามอย่างแท้จริง!
เหล่านักรบของเผ่าคนเถื่อนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว.
คุกเข่าลงพร้อมๆกับประมุขเผ่าเพื่อขอความเมตตา.
หนานกงหยุนที่สะพายปืนกลเจ้าวายุพร้อมกับเดินส่ายไปมา,ตะโกนออกไปเสียงดัง"ค้นให้ทั่ว!"
นักรบซีจิวที่ค้นหารอบๆ,พร้อมกับทำลายสิ่งกีดขวางไปด้วย,พวกเขาที่ทำลายไปทั้งเผ่าจนย่อยยับ,และค้นหาทุกซอกทุกมุมซึ่งก็ไม่พบคนของหอการค้าปาฏิหาริย์.
"หนานกงหยุนที่สอบถามออกไปด้วยความสงสัย"พวกเจ้าไม่ได้ทำจริงๆรึ?"
ทุกคนในเผ่าคนเถื่อนในเวลานี้เริ่มโอดครวญบ่นอยู่ในใจ,เป็นเรื่องเข้าใจผิด,นี้พวกเขาเข้าใจผิดหรอกรึ?
"มารดาเถอะ,ในเมื่อพวกเจ้าไม่ได้ทำ,แล้วขัดขืนต่อต้านทำไมกัน!"หนานกงหยุนที่ตบมือเสียงดัง,สายตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง,พร้อมกับคำรามเสียงดัง"พวกเจ้ารู้ใหมว่าทำให้ข้าเสียเวลาขนาดใหน?หากว่าคนของพวกเราไม่เป็นอะไร,หอการค้าปาฏิหาริย์ก็จะไม่สังหารพวกเจ้า,เอาล่ะ!,ไปยังเผ่าถัดไป!"
หนานกงหยุนที่นำนักรบซีจิวจากไป.
ประมุขเผ่าที่ค่อยๆลุกขึ้นจ้องมองไปยังบ้านเรือน,สิ่งก่อสร้างเผ่าของตัวเอง,สีหน้าของเขาในเวลานี้กำลังมีเสียงหึ่งๆไม่หยุด,สมองที่โล่งไปหมดไร้ซึ่งความคิดใดๆ.
"นี่มัน..หอกาค้าปาฏิหาริย์ไม่ใช่คนแล้ว,พวกเขาเป็นปิศาจ!"
"ใช่แล้ว!ไม่เพียงแต่เป็นปิศาจยังมีอาวุธเช่นนั้นอีก!"
"ถึงพวกเราจะมีคนมากกว่าเป็น 100
เท่ายังไงก็ไม่สามารถต้านคนเหล่านี้ได้!"
"หนี,พวกเราต้องหนีให้เร็วที่สุด!"
ประมุขเผ่าที่จ้องมองไปยังคนอื่นๆแล้วกล่าวออกมาเสียงดัง"หนีรึ?หนีไปใหน! อาวุธก็ไม่มี,อาหารก็ไม่มี,ที่พักก็ไม่มี,ไม่มีสิ่งใดเหลือเลย! ซ้ำยังถูกกองกำลังหนานเซี่ยล้อมเอาไว้อีก,พวกเราจะหนีไปใหนได้!"
"งั้นจะทำอย่างไรดี?ถึงพวกเราไม่ถูกเจ้าพวกปิศาจนั้นฆ่าตาย,บางทีคงจะต้องอดตายอย่างแน่นอน!"
"ใช่แล้ว,พวกเขากำลังหาคนอยู่,บางทีหากคนเหล่านั้นถูกสังหารไปแล้วล่ะ,นางมารร้ายตนนั้นบอกว่าหากตัวประกันไม่เป็นอะไร,ทุกคนถึงจะไม่ต้องตาย!"
เหล่าคนเถื่อนถึงกับสั่นสะท้าน.
เพียงแค่พริบตาเดียวคาดไม่ถึงเลยว่าบ้านเรือนทั้งหมดของพวกเขาจะถูกทำลายไม่เหลือซาก,พวกเขาไร้ซึ่งอาวุธไร้ซึ่งอาหาร,เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเดินทางเข้าไปในป่า,เส้นทางข้างหน้ามีแต่ความตายที่รออยู่,พวกเขาควรจะทำอย่างไรกันดี!
"หากพวกเรายอมจำนนล่ะ!"
"ยอมจำนน?"
ประมุขเผ่าไม่คิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย,ทว่าเมื่อคิดใคร่ครวญอย่างดีแล้ว,เขาไม่มีทางเลือกอื่นเลย,ถึงต้องการหนีก็ทำไม่ได้,ตอนนี้ต้องรักษาชีวิตเอาไว้ก่อน,หากยอมจำนนต่อหอการค้าปาฏิหาริย์,ช่วยพวกเขาค้นหาและกำจัดโจรผู้ร้าย.
บางที,ฉู่เทียนอาจจะใจดีไว้ชีวิตของพวกเขา.
แม้ว่าเผ่าคนเถื่อนนั้นจะไม่ได้มีทักษะมากนัก,ทว่าความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นมากมายมหาศาล,มีแรงมากกว่ามนุษย์
3-4
เท่า,ไม่เพียงแต่แข็งแรงเท่านั้น,ร่างกายที่เหมาะกับการทำงานหนักของพวกเขาก็นับว่ามีคุณค่าอย่างแท้จริง!
"ใช่แล้ว!"
"พวกเราจะยอมแพ้!"
"ช่วยฉู่เทียนค้นหาฆาตกร!"
เมื่อพวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของหอการค้าปาฏิหาริย์แล้ว,ประมุขอาวุโสไม่มีความคิดแม้แต่น้อยที่จะต่อต้าน,ทันใดนั้นเขาก็ตัดสินใจขอยอมจำนนต่อหอการค้าปาฏิหาริย์ในทันที,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นใด,ไม่ว่าอย่างไรก็คงจะไม่ย่ำแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว,หากว่าโชคดี,พวกเขาอาจจะสามารถรักษาชีวิตของตนเองไว้ได้,ต้องไม่ลืมว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้พวกเขาไม่ได้เป็นคนทำ,หอการค้าปาฏิหาริย์คงจะไม่สังหารคนบริสุทธ์ต่อหน้ากองทัพของตัวเองเป็นแน่!
ไม่ว่าจะเป็นเผ่าใหนในตอนนี้,ยังไม่ถึงหนึ่งวันด้วยซ้ำ,เผ่าคนเถื่อนรอบๆพื้นนี้แห่งนี้,เลือกที่จะรักษาชีวิตเอาไว้,วางอาวุธยอมจำนนต่อหอการค้าปาฏิหาริย์.
มีเพียงแค่เหตุเผลเดียวที่พวกเขาขอ,ขอเพียงไม่สังหารล้างเผ่าของพวกเขา!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==> Click
-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น