Miracle Throne Chapter 345 Officially joins

Miracle Throne Chapter 345 Officially joins

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 345 เข้าร่วมอย่างเป็นทางการ

บทที่ 345 เข้าร่วมอย่างเป็นทางการ

หลังจากที่กลั่นพลังวิญญาณที่ได้จากยาทิพย์,ฉู่เทียนก็ออกมาจากห้องเก็บตัวไม่เพียงแต่ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บหายไปแล้ว,ฉู่เทียนในเวลานี้ยังมีพลังฝึกตนมากกว่าระดับปลุกดวงจิตระดับ 7 ซะอีก,ถือว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว.

คนหอการค้าปาฏิหาริย์ในเวลานี้รู้สึกฮึกเหิมเป็นอย่างมาก,ทุกคนต่างปัดเป่าความกังวลที่มีทั้งหมดให้หายไปแล้ว.

เซี่ยนเหยาที่องค์หญิงเล็กเหว่ยเหว่ยอันนำมานั้นช่างมีประสิทธิภาพที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!

องค์หญิงเล็กที่เห็นฉู่เทียนหายดีแล้ว,ในเวลานี้นางเตรียมตัวกลับไปยังป่าแห่งความวุ่นวายแล้ว,ต้องไม่ลืมว่าองค์หญิงเล็กนั้นได้หนีออกมาจากบ้านหลายวันแล้ว,เหล่าอาวุโสเอลฟ์จะต้องตามนางมาแน่,เกรงว่าพวกเขาคงจะโกรธเกรี้ยวเป็นกังวลอยู่,หากว่าพวกเขาตามมาถึงที่นี่ล่ะก็,อาจจะเกิดปัญหากับอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้ก็เป็นได้.

เหว่ยเหว่ยอันตัดสินใจที่จะกลับในวันนี้,หลายวันมานี้นางยอมรับความผิดของนางได้แล้ว,ตราบเท่าที่ปัญหาของนางเสร็จสิ้นไป,นางก็ยังมีโอกาสกลับมาเที่ยวเล่นกับฉู่เทียนและหยิงหยิงได้.

นางยังมีคำพูดใดที่จะกล่าวกับฉู่เทียนอีกรึ?

แม้ว่าเหว่ยเหว่ยอันจะนำสมุนไพรมาให้กับเขาเพื่อให้เขาติดค้างนาง,ทว่าฉู่เทียนกลับมอบวิชาบำเพ็ญที่ล้ำค่า,มากมายกว่าที่นางให้กับเขาอีก,สิ่งที่นางต้องการก็ได้มาหมดแล้ว,คงถึงเวลาที่นางต้องกลับแล้ว.

ใบหน้าขององค์หญิงเล็กเหว่ยเหว่ยอันรู้สึกท้อแท้ใจเป็นอย่างมาก"ข้าต้องไปแล้ว,พวกเจ้าดูแลตัวเองให้ดี,หากวันใหนเดินทางไปป่าแห่งความวุ่นวายโปรดมาเยี่ยมข้าด้วย."

"องค์หญิงใยต้องรีบด้วยเล่า,พวกเราได้เตรียมแผ่นบันทึกแม่เหล็กใหท่านมากมายและสิ่งประดิษฐ์อีกหลายอย่างไว้ให้ท่านด้วย,หยิงหยิงกำลังไปเตรียมไว้ให้อยู่,ให้ท่านนั่งรอที่นี่สักครู่ได้หรือไม่?"

ระหว่างที่เมิ่งชิงอู๋กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวลนั้น,ก็จ้องมองไปยังฉู่เทียน,ฉู่เทียนรู้ดีว่าท่านหญิงนั้นต้องการจะให้เขากล่าวสิ่งใด,ขณะนั้นนางก็นำเขาออกมาจากห้องโถง.

"เจ้าไม่คิดจะใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์รึๆไง!"เมิ่งชิงอู๋ที่ล้วงเอาแผนที่ที่องค์หญิงเหว่ยเหว่ยวาดขึ้นมาให้กับฉู่เทียน,เป็นการบอกกล่าวเกี่ยวกับสถานการณ์ของป่าแห่งความวุ่นวาย,ก่อนที่จะแสดงความคิดเห็นออกมา"พวกเราในตอนนี้อาจจะไม่สามารถต่อกรกับเผ่าเฉวียนหยงก็เป็นได้,เพราะพวกเขานั้นมีอาณาจักรเหยี่ยวนรกสนับสนุน,เผ่าเฉวียนหยงไม่มีทางพ่ายแพ้ง่ายๆแน่,ในเมื่อพวกเราในตอนนี้ยากที่จะจัดการอาณาจักรเหยี่ยวนรกได้,หากว่าหอการค้าปาฏิหาริย์ไม่สามารถที่จะขยายไปทางทิศเหนือได้แล้วล่ะก็,ทำไมพวกเราไม่ขยายไปทางทิศได้ล่ะ. "

ป่าแห่งความวุ่นวายมีพลังที่แข็งแกร่งเหนือกว่าจักรวรรดิขนาดใหญ่ด้วยซ้ำ,ในป่านั้นมีนครของเผ่าต่างๆ,นครขุนเขาและนครใต้พิภพ,แม้แต่ทรัพยากรมากมายและเหล่าสัตว์ที่ร้ายกาจ,เป็นบ่อปลาที่ชุกชุมให้พวกเราสามารถตกได้."

ฉู่เทียนที่สีคางๆไปมา"เจ้าหมายความว่า..."

"ป่าแห่งความวุ่นวายนั้นมีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์เป็นอย่างมาก,หอการค้าปาฏิหาริย์อาจจะคาดหวังกับสิ่งดังกล่าวได้,ทว่าอย่างน้อยเราจะต้องหาทางแทรกซึมเข้าไปก่อน."

ฉู่เทียนเป็นคนฉลาด,แน่นอนว่าย่อมเข้าใจความหมายของเมิ่งชิงอู๋,หากว่าหอการค้าปาฏิหาริย์สามารถแทรกซึมเข้าไปในอาณาเขตภาคใต้ได้แล้วล่ะก็จะสามารถทำให้เขามีทรัพยากรที่แข็งแกร่ง,ไม่เพียงแต่มีกลุ่มอิทธิพลอื่นสนับสนุน,ไมว่าจะเป็นราชันย์มังกร,ราชาเอลฟ์และราชายักษาและอื่นๆอีกนับไม่ถ้วน,เพียงแค่กลุ่มเล็กๆก็สามารถทำลายกลุ่มอิทธิอาณาจักรเล็กใหญ่ของดินแดนแถบอื่นได้อย่างราบคาบ,พวกเขาจะปลอดภัยหากว่าแทรกซึมเข้าไปได้สำเร็จ.

อย่างแรกนั้นเขาจะต้องหาพันธมิตรดังกล่าวให้ได้ก่อน.

ในเวลานี้มีเอลฟ์ตัวน้อยตนหนึ่งที่ออกมาจากดินแดนดังกล่าว,ไม่ใช่ว่านางก็คือคนในดินแดนป่าแห่งความวุ่นวายเผ่าพันหนึ่งหรอกรึ?

ความคิดของเมิ่งชิงอู๋นั้นไม่ผิดอะไร,จึงได้บอกกล่าวต่อฉู่เทียนให้เชื่อมสัมพันธ์ไว้,ทว่าเมิ่งชิงอู๋นั้นยังไม่คิดที่จะร่วมมือในเวลาอันใกล้นี้,ต้องไม่ลืมว่าเผ่าเอลฟนั้นเก็บตัวไม่ติดต่อกับเผ่าพันธ์อื่น,พวกเขาเองก็มีพลังความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,หากว่าเร่งรีบผูกสัมพันธ์แล้วล่ะก็,ไม่เพียงแต่ไม่สามารถที่จะทำเป้าหมายประสบความสำเร็จ,ซ้ำยังหาเรื่องให้ตัวเองถูกทำลายได้อีกด้วย!

"เข้าใจแล้ว,ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าเอง!"

เมิ่งชิงอู๋ยังมีมีเวลาที่จะถามฉู่เทียนด้วยซ้ำพวกเขาก็กลับมายังห้องรับรอง.

เมิ่งหยิงหยิงและหนานกงหยุนที่กำลังล่ำลาและมอบของฝากให้นางอยู่,ใบหน้าของทุกคนในเวลานี้ที่กำลังรู้สึกเศร้ากับการจากลา,ใครจะรู้ล่ะว่าขณะที่พวกนางกำลังบอกลากันอยู่นั้น!

ฉู่เทียนที่เดินมาอยู่ด้านหน้าของเหว่ยเหว่ยอันพร้อมกับกล่าวออกไปว่า"องค์หญิงเล็ก,ข้ามีข้อเสนอ,ที่ดีกว่าเจ้าจะกลับไป,เจ้ามาเข้าร่วมกับหอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราเป็นอย่างไร."

เมิ่งชิงอู๋แทบพ่นโลหิตออกมา.

ฉู่เทียนเป็นบ้าอะไรไปอย่างงั้นรึ?

เขาไม่รู้หรืออย่างไรว่าจะเกิดผลอะไรขึ้นมา?หากว่าเหว่ยเหว่ยอาศัยอยู่รัฐกลางแห่งนี้แล้วล่ะก็,ซ้ำยังทำให้นางเข้าร่วมหอการค้าปาฏิหาริย์ซะอีก,หากว่าเผ่าเอลฟ์อื่นๆรู้เข้า จะไม่เป็นการยั่วยุพวกเขาหรืออย่างไร,หากพวกเขารู้เข้าละก็ ไม่เท่ากับว่าฉู่เทียนได้ขโมยองค์หญิงมาหรอกเหรอ,หากว่าพวกเขาจะทำลายหอการค้าปาฏิหาริย์ก็ไม่นับว่าเป็นเรื่องแปลกเลย!

เหว่ยเหว่ยอันยังไม่มีเวลาจะอ้าปากด้วยซ้ำ,เมิ่งหยิงหยิงและหนานกงหยุนก็รีบสนับสนุนไปในทันที"ข้าเห็นด้วย,ข้าตกลงเลย,เจ้ากลับไปจะต้องถูกลงโทษอย่างแน่นอน,ทางที่ดีอยู่กับพวกเราที่นี่เถอะ!"

"แต่ว่า...."

เหว่ยเหว่ยอันรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.

หลายวันมานี้นางยังรู้สึกว่ายังสนุกไม่พอเลย,ตอนนี้เมื่อนางกลับไปยังเผ่านางจะไม่สามารถออกไปใหนได้อีกเป็นเวลานาน,หากว่าสามารถเลือกได้ละก็,นางก็ต้องการที่จะอยู่เช่นกัน,อย่างไรก็ตาม,เหว่ยเหว่ยนั้นไม่ใช่คนโง่,หากนางกลับไปนั้นนางจะต้องได้รับโทษอย่างหนักที่ได้ฝ่าฝืนกฏของเผ่า,ทว่าหากว่านางยังอยู่กับมนุษย์ที่นี่,สถานการณ์อาจจะแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง,แต่ไม่ใช่ว่านางนำภัยมาให้กับฉู่เทียนกับคนอื่นๆหรอกรึ?

ฉู่เทียนที่กล่าวต่อเหว่ยเหว่ยอัน"ข้าขอถามเจ้า,หากว่าเจ้าชอบหอการค้าปาฏิหาริย์,เจ้าไม่หวังว่าหอการค้าปาฏิหาริย์และเผ่าเอลฟ์จะร่วมมือกันได้หรอกรึ?"

"แน่นอน,แน่นอนว่าข้าต้องการ!"

ด้วยคำพูดของเหว่ยเหว่ยอัน,แน่นอนว่านางไม่ได้ตอบส่งๆไปเท่านั้น,หลายวันมานี้นางได้ไปเยี่ยมชมรัฐกลางทุกหนทุกแห่ง,นางเข้าใจศักยภาพของหอการค้าปาฏิหาริย์เป็นอย่างมาก.

"ในประเทศที่ยากจนและอ่อนแอเช่นนี้,หอการค้าปาฏิหาริย์เพิ่งจะพัฒนามาได้แค่เพียงหกเดือนเท่านั้น,อีกไม่นาน,หอการค้าปาฏิหาริย์จะต้องเข้าไปยังป่าแห่งความวุ่นวายแน่..."

ร่างกายของเหว่ยเหว่ยอันที่กำลังสั่นสะท้าน.

อะไรกัน?หอการค้าปาฏิหาริย์ต้องการที่จะขยายไปยังป่าแห่งความวุ่นวายเหรอ!

ท่าทางของฉู่เทียนที่แสดงท่าทางเห็นใจนาง"ข้าได้ยินมาว่า,ป่าแห่งความวุ่นวายนั้นมีเผ่าพันธ์ต่างๆกว่าร้อยเผ่าพันธุ์,ต่างก็แก่งแย่งชิงดีสังหารกันและกัน,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าไม่มีกฎเกณฑ์อะไรเลย,ทุกๆคนต่างก็ปล้นชิง,สังหารและค้าทาส,โดยใช้อำนาจบังคับจนทำให้เกิดความวุ่นวาย,ทำให้ป่าแห่งความวุ่นวายเกิดความโกลาหลไม่หยุด,หอการค้าปาฏิหาริย์ยินดีที่จะมอบความแข็งแกร่งให้,ไม่รู้ว่าเผ่าเอลฟ์ต้องการที่จะให้ช่วยหรือไม่?"

"ต้องการ!ข้าต้องการ!"เหว่ยเหว่ยอันกระโดดไปมาด้วยความตื่นเต้น"พวกเราหวังว่าจะสามารถเปลี่ยนป่าดังกล่าวให้สงบได้!"

"เช่นนั้นอย่าได้ลังเลเลย,เข้าร่วมกับพวกเราเถอะ!"ฉุ่เทียนที่ตบไปยังบ่าของนาง"ส่วนเรื่องของเผ่าเอลฟ์นั้น,เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลข้าจะจัดการให้เอง."

"พวกอาวุโสเอลฟ์นั้นมีแต่พวกหัวโบราณ,ข้ากลัวว่าเจ้า..."

"หัวโบราณรึ? ข้าฉู่เทียนมีวิธีจัดการเรื่องนี้,เรื่องนี้ไม่ยากที่จะจัดการ,เจ้าโปรดวางใจอยู่ที่แห่งนี้,เมื่อข้าจัดการเรื่องทุกอย่างของอาณาจักรหนานเซี่ยเสร็จแล้ว,ข้าจะไปกับเจ้ายังป่าแห่งความวุ่นวายเพื่อชักจูงพวกเขาเอง!"

"จริงๆรึ?"

"มองมาที่ตาของข้าสิ,ข้าเป็นคนที่ชอบหลอกลวงรึอย่างไร?"

เมิ่งหยิงหยิงได้โอกาสกล่าวออกมาในทันที"เจ้าอาจจะยังไม่รู้จักชายผู้นี้นี้,เรื่องใหนที่เขากล้ารับปากไม่มีทางที่จะไม่สำเร็จ,เจ้าโปรดวางใจได้!"

เหว่ยเหว่ยอันลังเลอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะตัดสินใจอย่างเด็ดขาด,"ก็ได้,ข้าจะอยู่ที่นี่ต่ออีกหลายวันก็ได้!"

"ยอดเยี่ยมเลย!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ตะโกนออกมาเสียงดังด้วยความดีใจ.

ใบหน้าขององค์หญิงเล็กเหว่ยเหว่ยอันเต็มไปด้วยรอยยิ้ม,นางชอบที่แห่งนี้มาก,มีสิ่งประดิษฐ์มากมายที่สร้างสรรค์,ในเผ่าเอลฟ์ที่มีเฉพาะดอกไม้และภาพวาด,และรูปแกะสลักหากว่าต้องใช้ชีวิตเช่นนั้นไปตลอดคงจะน่าเบื่อมากเลย!

เมิ่งชิงอู๋ไม่รู้ว่าทำไมฉู่เทียนถึงได้ทำเช่นนั้น,ทว่าในเมื่อมันออกมาในรูปแบบนี้แล้วนางก็ต้องเออออไปกับการตัดสินใจของฉู่เทียน,ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจความคิดของเขาได้อยู่แล้ว.

"องค์หญิงเหว่ยเหว่ยอันเมื่อกลายเป็นคนของหอการค้าปาฏิหาริย์แล้ว,เช่นนั้นจะให้ตำแหน่งใหนกับนางดีนะ,ในเมื่อสถานะขององค์หญิงก็ทรงเกียรติอยู่แล้ว,พวกเราไม่สามารถที่จะให้นางเป็นเพียงแค่พนักงานทั่วไปได้,ท่านพี่คิดว่าควรที่จะให้ตำแหน่งใหนกับนางถึงจะดี?"

แต่ละแผนกนั้นก็ไม่ได้ขาดหัวหน้า,ตำแหน่งใหนดีที่ควรจะให้เหว่ยเหว่ยอัน?

ภายในใจของเมิ่งชิงอู๋ที่กำลังสั่นไหว"หอการค้าปาฏิหาริย์,ในเมื่อเตรียมตัวขยายไปยังป่าแห่งความวุ่นวาย,เช่นนั้นสำหรับผู้จัดการดูแลงานแผนกดังกล่าว,ในตำแหน่งประธานสาขาป่าแห่งความวุ่นวาย,เจ้าคิดว่าเป็นอย่างไร?"

ฉู่เทียนพยักหน้า"เอาล่ะ,เป็นไปตามนั้น!"

"ตกลงเลย?"เมิ่งหยิงหยิงที่เผยยิ้มออกมา"ยินดีต้อนรับองค์หญิง,ท่านได้เข้าร่วมหอการค้าปาฏิหาริย์แล้ว!"

เหว่ยเหว่ยอันถึงกับต้องหัวเราะออกมาอย่างโง่งมทีเดียว,เข้าร่วมแล้วรึ?แม้ว่านางจะไม่ค่อยเข้าใจอะไรนัก,ทว่านางคิดว่าการที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของหอการค้าปาฏิหาริย์ก็นับว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจไม่น้อย.

"เช่นนั้นข้าควรที่จะทำอะไรบ้าง?"

"ไม่ต้องใจร้อน,ไม่ต้องเร่งรีบ,ตอนนี้เจ้ายังไม่จำเป็นต้องทำสิ่งใด,อีกสองสามวัน,ข้าจะสอนเจ้าอีกครั้ง."ฉู่เทียนต้องการที่จะชักจูงกลุ่มเฒ่าหัวโบราณของเผ่าเอลฟ์ก่อน,เช่นนั้นเขาจึงยังไม่ต้องการที่จะบอกอะไรมากนัก"เจ้าจำเป็นเพียงแค่ฝึกฝนวิชาบำเพ็ญ "มิติหลบหนี" ให้ได้ก็พอแล้ว!"

เขาที่จะเป็นคนจัดเตรียมทุกอย่างให้องค์หญิงเล็ก.

ฉู่เทียนจึงยังไม่ให้นางต้องทำอะไรในเวลานี้.

.....

เซียนเหยาที่เหลืออีกสองในสามส่วน,ฉู่เทียนได้นำมาสกัดเป็นยาได้อีกสิบเม็ด.

ยาทิพย์ที่สกัดมาจากหญ้าอายุวัฒนะส่วนที่เหลือนั้น,คุณภาพของมันนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่ายาทิพย์ศักดิ์สิทธิ์ระดับดี่เยี่ยมเลย,ผลของมันพิเศษเป็นอย่างมาก,เพียงพอที่จะช่วยพรรคพวกของเขาได้.

ยาทิพย์ดังกล่าวนั้นไม่มีผลต่อฉู่เทียนแล้ว,เขาได้มอบยาทิพย์ให้กับ,ท่านหญิง,หยิงหยิง,เฟิงไฉ่เตี๋ย,หยุนเหยาและอีกหลายคน,ด้วยยาทิพย์ดังกล่าวนั้นจะทำให้พวกเขาสามารถทะลวงผ่านไปยังระดับปลุกดวงจิตระดับ 6 ได้,หนานกงหยุนที่พลังฝึกตนปลุกดวงจิตระดับ 6 ขั้นปลายสามารถช่วยนางก้าวผ่านไปยังระดับเจ็ดได้,ส่วนเฉินปิงยวีนั้นไม่มีผลอะไรนัก,เนื่องจากนางก้าวผ่านระดับมาก่อนหน้า,แต่ก็ทำให้พลังฝึกตนของนางในเวลานี้หนาแน่นขึ้นกว่าเดิม.

ส่วนคนที่ทำให้ฉู่เทียนประหลาดใจมากที่สุดนั้นคือ,ตงฟางเห่าเหรียนที่ได้รับยาทิพย์ไปแล้ว,ทำให้พลังฝึกตนของเขานั้นก้าวไปถึงระดับปลุกดวงจิตระดับ 9 ขั้นปลาย,ความแข็งแกร่งของเขานั้นเทียบได้กับโห่วของอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้แล้ว,ดูเหมือนว่าประสิทธิ์ภาพของยาทิพย์จะยอดเยี่ยมไม่น้อยเลย.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว