Miracle Throne Chapter 333 The war starts
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 333 เริ่มสงคราม
บทที่ 333 เริ่มสงคราม
ดาบเพลิงนรกหม่าลีมู่,รองหัวหน้าเผ่าเกอตี้ยวี,คาดไม่ถึงเลยว่าจะตายด้วยฝีมือของหญิงสาวระดับปลุกดวงจิตอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่ได้ยินตอนนี้ถึงกับระเบิดเสียงดังจอแจไปทั่วทั้งกองทัพของเผ่าเฉวียนหยง.
"เจ้าดูหมิ่นนักรบผู้กล้าของเผ่าข้าเกินไปแล้ว?!"ราชันย์แห่งเขี้ยวที่โกรธเกรี้ยวคำรามเสียงดัง"ลำพังเจ้าจะสามารถสังหารเขาได้อย่างไร?!"
"พวกเจ้าคงจะจำถุงเก็บของต่างมิตินี้ไม่ได้สินะ!"เมิ่งชิงอู๋ที่ตบไปยังถุงเก็บของต่างมิติ,ก่อนที่จะดึงดาบยาวสีดำออกมา,ดาบดำที่ห่อผ้าเอาไว้,แน่นอนว่าอาวุธชิ้นนี้เป็นศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิต,เมิ่งชิงอู๋ที่ยังไม่ได้รับการยอมรับ,ดังนั้นจึงไม่สามารถใช้มันได้,แต่ด้วยสูญเสียงผู้เป็นนายทำให้นางสามารถสัมผัสได้"ถึงแม้ว่าจะไม่รู้จักถุงเก็บของนี้,แต่ดาบนี้ข้าคิดว่าพวกเจ้าไม่แปลกใจเลยรึไง!"
"ดาบเพลิงนรก?"
"หม่าลีมู่ตายไปแล้วดาบนั่นจึงไปอยู่ในมือของนาง!"
เหล่าขุนพลของเผ่าเฉวียนหยงต่างกระซิบกระซาบกันไปมา,พร้อมกับแสดงท่าทางประหลาดใจ.
หม่าลีมู่ได้ตายไปแล้ว,ไม่มีใครรู้สึกเห็นใจเลย,ซ้ำแทบจะทุกคนยังเต็มไปด้วยท่าทางเหยียดหยัน.
ราชันย์แห่งเขี้ยวที่ควบคุมความโกรธไม่ได้,หม่าลีมู่เป็นน้องชายของเขา,เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่เขาเชื่อใจมากที่สุด,หากว่าหม่าลีมู่ตายในสนามรบโดยศัตรูที่ทรงพลัง,แน่นอนว่าจะกลับไปยังเผ่าเยี่ยงนักรบผู้กล้า,ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่าจะต้องจบชีวิตด้วยน้ำมือของหญิงสาวที่อ่อนแอ,ไม่เพียงเป็นการดูถูกหม่าลีมู่อย่างแรง,ยังเป็นการเหยียดหยันเผ่าเกอตี้ยวีอย่างรุนแรง!
กลองสายฟ้าสีทองม่วงที่ถูกฟาดออกไปอย่างหนักหน่วง!
"สายฟ้า!"
ราชันย์แห่งเขี้ยวที่สร้างสายฟ้าระเบิดออกมาเสียงดังคำรามลั่นถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน,เสียงระเบิดดังลั่นข้ามผ่านท้องฟ้าดังกระหึ่มอยู่บนเหล่ามวลเมฆา,ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเมิ่งชิงอู๋ที่อยู่บนกำแพงเมือง,เขาที่กำลังโจมตีมายังกำแพงเมืองตรงๆเลยอย่างงั้นรึ?พลังของราชันย์แห่งเขี้ยวนั้นช่างน่าพรั่นพรึงจริงๆ,เหล่านักรบของอาณาจักรหนานเซี่ยตื่นตะลึงไปตามๆกัน.
เหวินเฉิงแค่นเสียงอย่างเย็นชา,ก่อนที่จะปล่อยพู่กันออกมาจากแขนเสื้อ,พุ่งออกไปโคจรหมุดวนอยู่รอบๆ,ป้องกันสายฟ้าที่ฟาดลงมาในทันที,พู่กันยักษ์สีทองเหินออกไปกระแทกเข้ากับสายฟ้า,พลังงานที่ทรงพลังทั้งสองกระแทกเข้าหากัน,ก่อนที่จะถูกสะท้อนกลับไปยังราชันย์แห่งเขี้ยว,ก่อนที่ราชันย์แห่งเขี้ยวจะยกไม้กลองสีทองออกมากันเอาไว้,ซึ่งมันดูดพลังสายฟ้าจนหายไป.
ราชันย์แห่งเขี้ยวสอบถามออกไปอย่างนุ่มนวล"เจ้าคือจักรพรรดิเหวินเฉิงอย่างงั้นรึ?"
"องค์จักรพรรดิ!"
"เผ่าเฉวียนหยงสร้างความวุ่นวายมาหลายปีแล้ว,เจ้าที่โจมตีเข้ามาในเวลานี้,คิดว่าอาณาจักรหนานเซี่ยในวันนี้,จะไม่สามารถต่อกรกับพวกเจ้าได้จริงๆเหรอ."
"ช่างน่าเห็นใจว่ามันคงจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงถึงจะมีองค์จักรพรรดิเช่นพวกเจ้า,คิดว่าจะสามารถต้านทานพวกข้าได้อย่างงั้นรึ?องค์จักรพรรดิควรจะรู้สถานการณ์ของเผ่าเฉวียนหยงดีแล้ว,เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่พวกเจ้าจะสามารถต้านกองกำลังที่ใหญ่ขนาดนี้ได้,อย่าได้ทำอะไรที่เปล่าประโยชน์,ไม่เช่นนั้นแล้วพวกเจ้าจะล่มสลายตายกันทั้งหมด."
จักรพรรดิสุริยันตที่ยังคงยืนอยู่อย่างสุขุมกล่าวออกไปอย่างเยือกเย็น"คิดว่าจะเข้ามาข่มเหงกันได้ง่ายๆอย่างงั้นรึ?
ในเมื่อเผ่าเฉวียนหยงดุร้ายถึงพียงนั้น,เช่นนั้นก็จงรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของอาณาจักรหนานเซี่ยซะ!"
"จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผา,เหวินเฉิง,ข้าแนะนำให้พวกเจ้ายอมแพ้ซะ,"ราชันย์แห่งเขี้ยวที่ยังไม่กล่าว,หากแต่เป็นหวังเทียนหลงที่ก้าวออกมาช้าๆ"ในเวลานี้,เจ้าอย่างไร้เดียงสาดีกว่าอาณาจักรหนานเซี่ยคิดว่าจะต้านท่านอาณาจักรเฉวียนหยงได้รึ?
อย่าได้ทำอะไรผิดพลาด! อย่าได้คิดอะไรตื้นๆ!พวกเจ้าไม่รู้อะไรบ้างเลย,การต่อสุ้นี้พวกเจ้าไม่มีทางชนะอย่างแน่นอน!"
คนของอาณาจักรหนานเซี่ยในเวลานี้เริ่มสงสัยเกี่ยวกับความเป็นมาของราชันย์แห่งเขี้ยวแล้ว,เพราะว่าเผ่าเกอตี้ยวีนั้นเพิ่งจะปรากฏในทุ่งหญ้าเฉวียนหยงไม่ถึงสิบปีมานี้เอง,หากแต่กลับมีความสามารถที่จะข่มเผ่าอื่นๆได้หมดเลยอย่างงั้นรึ?,เผ่าที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นมา,ไม่คิดเลยว่าจะมีกองกำลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้.
อสูรปิศาจหมาป่า 100,000,แร้งอสูร 20,000
ตน,พวกเขาหามาจากใหน?บางที,เผ่าเฉวียนหยงที่ยังไม่เผยตัวออกมานี้,พวกเขาอาจจะเป็นกลุ่มอิทธิจากที่อื่น,ดังนั้นจึงทำให้หวังเทียนหลงมั่นอกมั่นใจขนาดนั้น!
"เผ่าเกอตี้ยวีนั้นเป็นตระกูลขุนนางใหญ่ของอาณาจักรเหยี่ยวนรก!"หวังเทียนหลงที่ตะโกนออกไปเสียงดัง"และแน่นอนว่าอาณาจักรเฉวียนหยงในเวลานี้ก็ได้เป็นหนึ่งในของกลุ่มอิทธิพลของอาณาจักรเหยี่ยวนรกแล้ว,เจ้าคิดว่าลำพังความสามารถของพวกเจ้าจะสามารถต่อกรกับอาณาจักรระดับจวั้นกว๋อได้รึ?!"
ใบหน้าของทุกคนถึงกับตื่นตะหนกไปตามๆกัน.
อาณาจักรเหยี่ยวนรกอย่างงั้นรึ?แม้ว่าอาณาจักรแห่งนี้จะไม่ได้ติดกับอาณาจักรหนานเซี่ย,ทว่าก็มีมาคนพูดถึงชื่อของราชวงศ์เหล่านี้มาบ้างเช่นกัน,อาณาจักรแห่งนี้,ได้ขยายขนายอิทธิพลจนกลายเป็นจวั้นกว๋อแล้ว!
อาณาจักรที่สามารถที่จะก้าวไปเป็นจวั้นกว๋อนั้น,ทุกคนต้องรู้ว่าอาณาจักรแห่งนั้นจะต้องแข็งแกร่งร่ำรวยและมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,นอกจากนี้ยังมีกองกำลังที่เหนือล้ำ,ดูเหมือนว่าตอนนี้พวกเขาที่กำลังขยายอิทธิพลไปเรื่อยๆจนกลายเป็นจวั้นกว๋อ!
จวั้นกว๋อนั้นก็นับว่าเป็นอาณาจักรแห่งหนึ่งเช่นกัน,เพียงแต่อาณาจักรระดับจวั้นกว๋อนั้นมีความแข็งแกร่งกว่าอาณาจักรระดับทั่วๆไป,มีขนาดที่เหนือกว่าอาณาจักรทั่วไป,ในอนาคตข้างหน้าอาจจะพัฒนาขึ้นจนกลายเป็นจักรวรรดิอีกแห่งหนึ่งก็เป็นได้!
ในอดีตที่ผ่านมานั้นลัทธิปิศาจสวรรค์เองก็นับเป็นหนึ่งในจวั้นกว๋อไม่ใช่รึ?
ลัทธิปิศาจสวรรค์ทุกคนต่างก็รับรู้ดีว่ามีความแข็งแกร่งขนาดใหน,ประมุขสาขาแต่ละสาขานั้นต่างก็เป็นผู้เชี่ยวชาญเขตแดนภูติแท้คอยสั่งการกันทั้งนั้น,ด้วยความแข็งแกร่งของอาณาจักรหนานเซี่ยที่เล็กกระจิดริดนั้นจะเอาอะไรไปเทียบกับอาณาจักรระดับจวั้นกว๋อได้อย่างไร,ไม่มีทางที่สามารถต่อกรกันได้เลย.
อาณาจักรเฉวียนหยงในเวลานี้ได้เป็นส่วนหนึ่งของจวั้นกว๋อแล้ว,และราชันแห่งเขี้ยวถึงแม้ว่าจะไม่ใช่คนของทุ่งหญ้าเฉวียนหยง,แต่ก็เป็นเฟิงจวินของอาณาจักรเหยี่ยวนรกที่เป็นจวั้นกว๋อที่แข็งแกร่ง,ถึงจะไม่ได้เป็นราชาแต่ก็มีอำนาจในการปกครองตัวเองได้!
ไม่สงสัยเลยว่าราชันย์แห่งเขี้ยวนั้นถึงได้มีกองกำลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้,นับเป็นนักรบที่สูงกว่านักรบเผ่าเฉวียนหยงทั่วไปอีก,ก่อตั้งไม่ถึงสิบปี,เห็นได้อย่างจัดเจนว่านี้เป็นหนึ่งในแผนการของอาณาจักรเหยี่ยวนรกที่ได้จัดเตรียมเอาไว้.เพราะด้วยเหตุนี้นั่นเอง,ราชันย์แห่งเขี้ยวถึงได้ก่อตั้งขึ้นมาได้ง่ายๆ,เป็นเหตุให้ป้อมปราการด่านหน้าของอาณาจักรหนานเซี่ยถูกทำลายภายในคืนเดียว!
"ตอนนี้เข้าใจดีแล้ว,คิดว่าความแข็งแกร่งเท่านี้ยังต้องการต่อต้านอีกเหรอ!"หวังเทียนหลงที่แค่นเสียงออกไป"ต่อให้พวกเจ้าชนะในวันนี้,ถึงแม้ว่าจะโชคดีอย่างไรก็ตาม,อีกไม่นานกองกำลังของอาณาจักรระดับจวั้นกว๋อ
ไม่จำเป็นต้องยกทัพใหญ่มาด้วยซ้ำ,พวกเจ้ายังคิดว่าจะทำอะไรได้อย่างงั้นรึ?คิดว่าจะสามารถป้องกันตัวเองได้รึอย่างไร!"
"ไอ้โจรขายชาติ!หุบปากไปซะ!"
"ยังไม่เข้าใจอยุ่อีกรึอย่างไร,ราชันย์แห่งเขี้ยวคือผู้ดูแลทุ่งหญ้าเฉวียนหยงแห่งนี้,ตอนนี้จงก้มหัวให้กับราชันย์แห่งเขี้ยวซะ!"หวังเทียนหลงยังคงกล่าวอย่างไม่สะทกสะท้าน"อาณาจักรหนานเซี่ยจะต้องล่มสลาย,มีแค่เพียงยอมแพ้ต่อเผ่าเฉวียนหยงเท่านั้นจึงจะสามารถรักษาชีวิตของประชากรกว่า200
ล้านคนได้,ไม่เช่นนั้นแล้วทุกคนจะต้องตายไปด้วยเพลิงสงคราม!อาณาจักรหนานเซี่ยก็ยังเป็นประเทศอยู่,ไม่มีอะไรเปลี่ยนเพียงแค่ภัคดีต่อเผ่าเฉวียนหยงและเป็นเมืองขึ้นของอาณาจักรเหยี่ยวนรกเท่านั้น,มนุษย์ทุกคนก็จะต้องไม่ตาย,และยังมีอาณาจักรที่แข็งแกร่งระดับจวั้นกว๋อคุ้มหัว,ทำไมกันไม่ดีตรงใหน?
อย่าได้โง่เง่า,รีบๆยอมแพ้ไปซะ!"
"จะให้อาณาจักรหนานเซี่ยเป็นทาสหุ่นเชิดของอสูรวิญญาณนะรึ?
และภัคดีต่อเผ่าหนึ่งของทุ่งหญ้าเฉวียนหยงนะรึ?ฝันไปเหอะ!"
"คิดว่าจะยังรอดจากความตายและภัยพิบัตินี้ได้อีกรึ?"หวังเทียนหลงที่ตะโกนออกไปเสียงดัง"ตำหนักจักรพรรดิมีประชาชนผู้บริสุทธิหลายล้านคนอาศัยอยู่,หากว่าต้านทานกองกำลังเผ่าเฉวียนหยงในวันนี้,ทุกคนจะถูกสังหารไม่เหลือ,พวกเจ้าน่าจะรู้ดี!"
เหล่าทหารในเวลานี้สองจิตสองใจ.
ความแข็งแกร่งของอาณาจักรระดับจวั้นกว๋อนั้นน่ากลัวนัก,อาณาจักรหนานเซี่ยที่เล็กกระจิดริดไม่สามารถที่จะต้านทานแม้แต่เผ่าเฉวียนหยง,หากว่ายินยอมกลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรขนาดใหญ่,อย่างน้อยก็ยังรอด,ไม่ว่าอย่างก็อาณาจักรของพวกเขาจะไปต่อกรกับอาณาจักรระดับจวั้นกว๋อได้อย่างงั้นรึ?,ในเมื่อในเวลานี้เผ่าเฉวียนหยงที่มีอาณาจักรเยี่ยวนรกที่มีความแข็งแกร่งหนุนหลัง,ด้วยอิทธิพลของพวกเขา,แม้แต่เผ่าเฉวียนหยงที่ขัดแย้งกันมาโดยตลอดยังสามารถคี่คลายลงได้.
อาณาจักรเฉวียนหยงที่เป็นเฟิงจวิน,ก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งจวั้นกว๋อ,กลายเป็นอาณาจักรหมาป่าสวรรค์,ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาอาณาจักรหนานเซี่ยไม่มีคุณสมบัติที่จะต่อกรเลยไม่ใช่รึ?
อาณาจักรในทวีปแห่งนี้นั้นโดยทั่วไปได้แยกออกเป็นสามแบบ.
อย่างแรกเป็นอาณาจักรที่ไม่ขึ้นกับใคร,คือมีอำนาจในการปกครองตัวเองอย่างสมบูรณ์สามารถที่จะจัดการทรัพยากรและสั่งสมกองกำลังตัวเองได้อย่างอิสระ,ไม่จำเป็นต้องจ่ายภาษีให้กับส่วนกลาง,หรือถูกอาณาจักรภายนอกบงการควบคุม.
อย่างที่สองนั้นเป็นอาณาจักรในการปกครอง,เป็นเมืองในปกครองของอาณาจักรขนาดใหญ่,ผู้ปกครองที่เป็นจักรพรรดิทีเป็นเฟิงจวินนั้นจะเป็นขุนนางใหญ่ของอาณาจักรขนาดใหญ่ส่งตัวมา,ซึ่งมีอำนาจในการปกครองสูงสุดไม่ต่างราชาของเขตการปกครองนั้นๆ,เหมือนกับราชันย์แห่งเขี้ยวในเวลานี้,ที่เป็นราชันย์ของอาณาจักรหมาป่าสวรรค์ในเวลานี้,ดังนั้นทุกการตัดสินใจจึงขึ้นอยู่กับราชันย์ของอาณาจักรเฉวียนหยง,การปกครองขึ้นกับราชาเป็นคนกำหนด
สถานะสูงสุดนั้นก็คือราชาของอาณาจักรเฉวียนหยง,ทุกๆปีจะต้องมอบบรรดาการเป็นทองคำและสมบัติจ่ายเป็นภาษีเป็นจำนวนมหาศาลตามแต่ที่อาณาจักรใหญ่เป็นสัดส่วนที่แน่นอน.
อย่างที่สามอาณาจักรเมืองขึ้น,แตกต่างจากสองประเภทอย่างสิ้นเชิง,เมืองขึ้นคือผู้แพ้ในสงคราม,หรือมีความแข็งแกร่งไม่เพียงพอ,โดยจะทำการปฏิญาณตนว่าจะยอมจำนนต่ออาณาจักรที่แข็งแกร่งกว่า,ซึ่งอาณาจักรเมืองขึ้นนั้นไม่มีอำนาจที่จะออกเสียงใดๆ,ไม่เพียงแต่ไม่มีศักดิ์ศรีแล้ว,ยังไม่สามารถมีกองกำลังเป็นของตัวเอง,เมืองขึ้นนั้นแทบจะไม่ต่างจากเป็นสัตว์เลี้ยงที่จะต้องทำงานเพื่อหาทรัพยากรให้กับอาณาจักรผู้ปกครอง,และสมบัติและทรัพยากรทั้งหมดนั้นจะถูกอาณาจักรแม่นำไปทั้งหมด.
หากเมื่ออาณาจักรหนานเซี่ยยอมเป็นเมืองขึ้นให้กับอาณาจักรเฉวียนหยงล่ะก็,แทบจะไม่ต่างจากการมอบแรงงานและทรัพยากรทั้งหมดให้กับเผ่าเฉวียนหยง.
แต่อย่างก็ตาม,หากว่าอาณาจักรหนานเซี่ยขัดขืน,พวกเขาจะสามารถต้านทานอาณาจักรระดับจวั้นกว๋อได้อย่างงั้นรึ?
"ไสหัวไปให้พ้น!
ไม่ละอายต่อเหล่าบรรพบุรุษของตัวเองบ้างรึอย่างไร,มีคุณสมบัติใดที่จะมาเสนอหน้าอยู่ที่นี่?"
"ข้าต้องการที่จะเห็นจริงๆ,ต่อหน้าความแข็งแกร่งของเผ่าเฉวียนหยง,พวกเจ้าจะโอหังได้สักกี่น้ำ!"หวังเทียนหลงนั้นไม่ได้คิดที่จะปล่อยพวกเขาอยู่แล้ว,แม้ว่าราชาแห่งเขี้ยวจะให้เขาได้กลายเป็นราชาหนานเซี่ยคนไหม่ก็ตาม,เขาจะไม่ยอมให้ตระกูลหลักทั้งสามคงอยู่อย่างแน่นอน,จะมีเพียงแค่ตระกูลหวังของเขาเท่านั้น,เขาที่แค้นเคืองเหล่าตระกูลหลักมาโดยตลอด,มีแต่ต้องสังหารเท่านั้น,ถึงจะสามารถบรรเทาความเกลียดชังนี่ได้!
หวังเทียนหลงนั้นรู้นิสัยของจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาดี,ในเมื่อไม่สามารถชักจูงหรือจัดการด้วยคำพูด,เป็นไปไม่ได้แล้วที่จะเจรจาใดๆ,เช่นนั้นมีเพียงแค่ใช้ความแข็งแกร่งเข้าพูดแล้ว!
ราชันย์แห่งเขี้ยวที่ไม่ต้องการให้เสียเวลา.
เพราะความแข็งแกร่งของจักรพรรดิอู๋อานทำให้ราชันย์แห่งเขี้ยวมีเวลาไม่มากนัก.
ในเลาเดียวกันเสียงแตรสงครามของเผ่าเฉวียนหยงที่กำลังสั่งให้โจมตีได้!
ที่นำหน้ามานั้นเป็นสัตว์อสูรขนาดมหึมา,นำทัพกองกำลังนักรบระดับสูงของเผ่าเฉวียนหยงห้าหมื่น,พร้อมกับอุปกรณ์ทำลายประตูเมืองและปีนกำแพง,เป็นกองกำลังโจมตีระลอกแรก!
สัตว์อสูรกอริลลาที่มีความสูงหลายเมตร,ที่กำลังขว้างของแข็งเศษหินแทบจะไม่ต่างจากการโจมตีด้วยธนูซึ่งมีระยะไกลเลยทีเดียว,หน้าไม้และคันศรของอาณาจักรหนานเซี่ยนั้นมีระยะทำการที่ค่อนข้างจำกัด,ถึงจะให้ผู้เชี่ยวชาญเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงเป็นคนยิงก็ยังยากที่จะสร้างอาการบาดเจ็บให้กับพวกมันได้.
ตรึมม!!!
เสียงกลองรบที่ดังแรงขึ้นและก็แรงขึ้น.
เหล่ากองกำลังของฝ่ายศัตรูนั้นมีความเร็วมากขึ้นและก็มากขึ้น!
จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาที่ขมวดคิ้วแน่น"มันจะได้ผลจริงๆรึ?"
"โปรดวางใจ!"เมิ่งชิงอู๋ที่กำหมัดแน่น,"ท่านรอดูได้เลย!"
ทันใดนั้นขณะที่เหล่านักรบฝ่ายตรงกันข้ามก้าวเข้ามาถึงจุดหนึ่ง,พลังงานที่รุนแรงระเบิดออกมา
พวยพุ่งขึ้นไปบนอากาศ,ปลดปล่อยประกายแสงโชติช่วงและความร้อนมหาศาล,คลื่นพลังที่รุนแรงบ้าคลั่งราวกับคลื่นสึนามิที่ซัดสาด,ทันใดนั้นก็ปกคลุมไปทั่วไปทั่วบริเวณ,พลังระเบิดที่รุนแรงกลืนกินนักรบเผ่าเฉวียนหยงหลายร้อยคน,พร้อมกับปลิวว่อนลอยละลิ่วออกไปทันที,กองกำลังของเผ่าเฉวียนหยงในเวลานี้เต็มไปด้วยความโกลาหล.
ตูมมมมมม!
ระเบิดหลายๆครั้งติดต่อกัน.
ด้วยระเบิดพลังเวทย์หลายๆลูกที่ฝังอยู่ใต้ดินระเบิดออกมา!
แทบจะไม่มีสัญญาณใดๆเลย,คาดไม่ถึงเลยว่าระเบิดจะปะทุขึ้นในทันทีทันใด,และยังระเบิดติดๆกัน,เป็นพลังระเบิดที่รุนแรงและทรงพลังเป็นอย่างมาก,เกิดขึ้นรวดเร็วปานสายฟ้าฟาด,บนพื้นเกิดเป็นแอ่งขนาดมหึมามากมายพร้อมกับเปลวเพลิงลุกไหม้ไม่หยุด.
บางทีแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงแท้หากว่าได้รับแรงระเบิดตรงๆละก็ไม่บาดเจ็บสาหัสก็จะถูกสังหารไปในทันที.
"เตรียมปืนใหญ่!"
เมิ่งชิงอู๋ที่ออกคำสั่ง.
บนกำแพงสูงนั้นมีปืนใหญ่ยิงลูกระเบิด,พร้อมกับยิ่งระเบิดพลังเวทย์ออกไป,เหินข้ามกำแพง,ก่อนที่จะบินไปตกลงตรงกลางทัพของเผ่าเฉวียนหยง.
ตูมมมมมมม!
แรงระเบิดที่พวยพุ่งกลายเป็นควันรูปเห็ดยักษ์ส่องประกายโชติช่วง!
นักรบเฉวียนหยงหลายร้อยคนถูกสังหารไปในทันที,ด้วยแรงระเบิดนั้นรุนแรงบ้าคลั่งเป็นอย่างมาก.
กองทัพระลอกแรกของเผ่าเฉวียนหยงที่บุกเข้ามายังไม่ได้เข้าโจมตีด้วยซ้ำ,ทันใดนั้นก็ได้รับความเสียหายอย่างหนักแล้ว,ขวัญกำลังใจตอนนี้หล่นฮวบๆ,หดหายไปในทันที,ไม่สามารถที่จะบอกได้แล้วว่าจะจะได้รับชัยชนะในการรบในครั้งนี้! ต้องไม่ลืมว่าจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาและเหวินเฉิงนั้นไม่ใช่คนโง่,หากว่าไม่สามารถที่จะต้านทานได้,พวกเขาก็คงสั่งการให้ประชาชนอพยพก่อนแล้ว.
"เตรียมธนู!"
ด้วยฝั่งของอาณาจักรหนานเซี่ยนั้นได้ยิงระเบิดพลังเวทย์ออกมาซึ่งมีลูกขนาดใหญ่ไม่น้อย,เป็นเหตุให้ฝั่งของอาณาจักรเฉวียนหยงนั้นได้รับความเสียหายอย่างหนัก,เหล่านักรบเผ่าเฉวียนหยงตอนนี้เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น,เมื่อระเบิดพลังเวทย์ที่กำลังลอยโด่งบนอากาศและกำลังหล่นลงมานั้น.
ผู้เชี่ยวชาญเผ่าเฉวียนหยงก็เร่งรีบยิงลูกศรออกไปใส่ระเบิดพลังเวทย์ที่กำลังจะหล่นใส่พวกเขาทันที.
ตูมมมม!
ระเบิดพลังเวทย์ที่ระเบิดกลางอากาศในทันที.
ทว่าด้วยกำแพงเมืองของอาณาจักรหนานเซี่ยที่สูงเป็นกำบังให้ทำให้เหล่าทหารของอาณาจักรหนานเซี่ยไมได้รับบาดแผล,แต่เมื่อระเบิดพลังเวทย์ระเบิดกลางอากาศมันก็แตกออกมากลายเป็นเศษระเบิดที่เป็นเปลวเพลิงกระจายวงกว้างหล่นลงไปยังพื้นด้านล่าง,และเศษของมันแต่ละชิ้นก็ยังระเบิดได้อีกครั้ง,ทำให้เผ่าเฉวียนหยงได้รับบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก.
นี่มันคืออะไรกัน?
นักรับเผ่าเฉวียนหยงที่รู้สึกตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก!
"เนตรจิต!"
หวังเทียนหลงที่ใช้สัมผัสเทวะในการตรวจสอบสิ่งดังกล่าว,ท้ายที่สุดก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ตำหนักจักรพรรดิมีอาวุธพลังงานที่ร้ายกาจมากมายเท่าไหร่กัน,ด้วยระเบิดพลังงานดังกล่าวนี้สามารถที่จะทำลายสัตว์อสูรขนาดใหญ่ของเผ่าเฉวียนหยงได้เลย.
"ชิ!"ราชันย์แห่งเขี้ยวที่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น,ทว่ายังคงสุขุมกล่าวออกไปอย่างสงบพร้อมกับยกไม้กลองสายฟ้าขึ้น"เตรียมลูกศรยิงไปด้านหน้า!"
เผ่าเฉวียนหยงที่ปล่อยลูกศรมากมายนับไม่ถ้วนออกไป,เกิดเป็นคลื่นลูกศรมากมายที่พุ่งออกไป,หากแต่ไม่เพียงแต่กระแทกไปยังระเบิดพลังงาน,เมื่อระเบิดพลังงานระเบิดกลางอากาศก็ทำให้ลูกศรมากมายสะท้อนกลับมาราวกับห่าฝน.
ด้วยวิธีดังกล่าวนี้ไม่ทำให้ระเบิดหายไปเลยแม้แต่น้อย.
แต่น่าเสียดายที่เวลาน้อยจนเกินไป,หอการค้าปาฏิหาริย์ไม่มีเวลาเพียงพอที่จะผลิตระเบิดพลังเวทย์ได้มากมายเพียงพอ,จึงทำให้เหล่ากองกำลังของเผ่าเฉวียนหยงยังคงพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่งอยู่,พวกเขาสามารถที่จะเข้ามาประชิดประตูเมืองได้ในที่สุด,ต่อไปจะเป็นการต่อสู้ที่หนักหน่วง,เป็นการต่อสู้ที่ลำบากไม่น้อยทีเดียว!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==> Click
-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น