Miracle Throne Chapter 318 Paroxysmal incident

Miracle Throne Chapter 318 Paroxysmal incident

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 318 สถานะการณ์ฉุกเฉิน

บทที่ 318 สถานะการณ์ฉุกเฉิน

ไม่กี่วันถัดจากนั้นมา.

ราชาหนานเซี่ยที่เริ่มตรวจสอบการป้องกันของชายแดน.

กองกำลังปกป้องกำแพงยักษ์นั้นมีหลายกองประจำการในแต่ละป้อมปราการแยกกันไป,ซึ่งกองกำลังทั้งหมดมีอยู่รวมกันทั้งหมด 600,000 ,และแต่ละกองนั้นจะมีจำนวนรวมๆ 100,000 ,ทุกๆป้อมปราการนั้นจะมีหนึ่งกองกำลังรักษาการณ์อยู่,เป็นกองกำลังที่แยกจากกองกำลังหลักของอาณาจักรหนานเซี่ย.

ราชาหนานเซี่ยที่ได้ทำการตรวจสอบป้อมปราการด้วยตัวเอง,ทำให้เหล่าทหารเต็มไปด้วยความฮึกเหิม,เพื่อเสริมสร้างกำลังใจ,ราชานหนานเซี่ยได้ทำการแจกจ่ายเงินตราและอาหารเพื่อเป็นรางวัลกับเหล่าทหารชาญศึก,เพื่อเป็นขวัญกำลังใจ,เตรียมพร้อมที่จะบุกภาคเหนือ.

ฉู่เทียนและเมิ่งชิงอู๋ที่วุ่นอยู่กับงาน.

 หอกคอยคลื่นแม่เหล็ก,หอหอคยคลื่นซ่อนเงา,และหอกคอยคลื่นแสงเหนือ,ทำการก่อสร้างเพียงหนึ่งอาทิตย์ก็เสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว,สถานที่แห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากตำหนักจักรพรรดิ,เมื่อเปิดใช้งาน,สัญญาณต่างๆก็จะครอบคลุมทั่วบริเวณในทันที.

ทุกๆคนที่ยุ่งอยู่กับงาน,จิ้งจอกน้อยรู้สึกเบื่อเหลือเกิน,ดังนั้งมันจึงได้ออกมาเตร็ดเตร่ด้วยตัวมันเอง.

จิ้งจอกน้อยที่หายตัวไปมาอยู่บนกำแพงเหล็กที่สูงใหญ่อยู่บนส่วนบนของป้อมปราการที่สูงที่สุด,นั่งอยู่บนเสาเหล็กพร้อมกับไถร่างไปมา,ใช้ลิ้นเลียกงเล็บของมัน,และขนที่ฟูฟ่องไปทั่วร่าง,จ้องมองไกลออกไปยังสถานที่ไกลสุดสายตาอย่างเหนื่อยหน่าย.

จิ้งจอกน้อยคิดว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ได้เรื่องเลย,ไม่มีของอร่อย,ไม่มีเรื่องสนุก,ไม่รู้ว่าเจ้านายจะพามันกลับเมื่อไหร่กัน,โชคดีที่ภายในท้องของมันได้เก็บอาหารเอาไว้เพียงพอ,ไม่เช่นนั้นคงเศร้าใจแย่เลย.

จิ้งจอกน้อยที่พ่นขวดยาเม็ด ขวดหนึ่งออกมา,ภายในนั้นบรรจุยาศักดิ์สิทธิ์อยู่เต็มขวด,ก่อนที่มันจะนำออกมา,พร้อมกับนำมาเคี้ยวเล่นเหมือนกับขนมหวาน,เหล่ายาทิพย์ศักดิ์สิทธิมากมายที่เข้าไปในปากของมันเทียบเป็นจำนวนเงินมากมามหาศาล หากมีใครเห็นคงคลั่งตายอย่างแน่นอน,หากแต่สำหรับจิ้งจอกน้อยแล้วกลับเป็นเรื่องน้อยนิดเป็นอย่างมาก.

หากว่าฉู่เทียนเห็นว่ามันนำออกมาเคี้ยวเล่นมากมายขนาดนี้,จะต้องยึดของมันไปแน่.

จิ้งจอกน้อยที่กินยาศักดิสิทธิ์ไปแล้วขวดหนึ่ง,ถึงจะรู้สึกไม่อิ่มหนำก็ตามที,แต่ก็ไม่คิดที่จะนำออกมาอีกขวดแน่นอน,เจ้านายมันนานแล้วที่ไม่ได้มอบอาหารให้มันเลย,แม้ว่าตอนนี้มันจะมีของกินเก็บไว้เป็นจำนวนมากก็ตาม,แต่ของกินเหล่านี้,ก็เป็นเพียงแค่ของเคี้ยวเล่นของมันเวลาหิวเท่านั้น.

จิ้งจอกน้อยที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ,ได้นำสิ่งของบางอย่างออกมา,กงเล็บของมันที่กำลังยกสิ่งของดังกล่าวออกมาจับจ้องมองอย่างระมัดระวัง,สิ่งของดังกล่าวนี้ดูเหมือนกับบอลหยกที่มีเนื้อนุ่มสีขาวเป็นวัตถุที่มีคุณภาพดีเยี่ยม,เป็นเงาและลื่น,พร้อมกับส่งพลังงานที่ลึกลับออกมาจากภายใน,เมื่อจิ้งจอกน้อยกำลังหมุนบอลหยกไปมา,ทันใดนั้นก็ปรากฏเป็นดวงตาลืมขึ้นในทันที,พร้อมกับจ้องมองเขม็งมายังตัวของมัน.

พลังที่น่าเกรงขามปะทุขึ้นมา,เป็นพลังที่ราวกับจะทะลวงเข้าไปในจิตวิญญาณได้!

นี่คือลูกตา,หากจะกล่าวให้ถูกต้องแล้วล่ะก็จะต้องบอกว่าเป็นลูกตาของเทพบรรพกาล!

จ้องจอกน้อยเมื่อครั้งเขาไปฝึกฝนในหอคอยโบราณในรัฐกลาง,ซึ่งในเวลานั้นมันได้เสี่ยงตายกลืนกินสิ่งดังกล่าวนี้ลงไป,ด้วยพลังงานที่มากมายมหาศาลที่มันใช้เวลาในการย่อยสลายมาหลายเดือน,ในที่สุดก็ทำให้พลังของมันเติบโตขึ้นเป็นอย่างมาก,พลังส่วนใหญ่ของลูกตาถูกใช้ไปเกือบหมดแล้ว.

ลูกตาที่จิ้งจอกน้อยมีในตอนนี้นั้นมีขนาดเล็กกว่าเมื่อก่อนมาก,มันมีเพียงแค่ขนาดหนึ่งในสามจากของเดิม,แต่ก็ยังดูใหญ่กว่าดวงตาของมนุษย์1-2 เท่า.

พลังที่ได้จากดวงตานั้นมากมายมหาศาล,จนสามารถทำให้ร่างกายของจิ้งจอกน้อยเติบโตขึ้นได้,ตอนนี้ทำให้มันสามารถใช้พลังพิเศษเพิ่มขึ้นได้อีกหลายอย่าง.

หวังว่าส่วนที่เหลืออยู่ตอนนี้จะยังใช้ประโยชน์ได้!

จิ้งจอกน้อยที่ชูดวงตาขึ้นสูงก่อนที่ดวงตาดังกล่าวนั้นจะค่อยๆลอยขึ้นไปบนอากาศ,ดวงตาดังกล่าวได้ถูกควบควบด้วยวิชาปิศาจโบราณ,เพียงแค่พริบตาเดียว,ก็ลอยสูงขึ้นไปหลายสิบจ้าง,จิ้งจอกน้อยที่หลับตาลง,พร้อมกับใช้สัมผัสเทวะเชื่อมต่อกับดวงตา,ก่อนที่ดวงตาเทพบรรพกาลจะขยับไปมา,พร้อมกับค่อยๆจับจ้องมองออกไป,ดวงตาที่ลืมขึ้นกระพริบไปมาราวกับว่ามีชีวิต.

จิ้งจอกน้อยที่ใช้สัมผัสเทวะควบคุมดวงตา,ทำให้มันรู้สึกราวกับว่าสัมผัสเทวะของมันขยายเพิ่มขึ้นมาอีกหลายหมื่นเท่า,เพียงแค่พริบตาเดียวภาพทุกอย่างทั่วทั้งกำแพงเหล็กก็อยู่ในดวงตาของจิ้งจอกน้อย.

นี่คือมุมมองที่คมชัด,มุมมองของเทพเจ้า,เป็นภาพที่สามารถมองผ่านสิ่งกีดขวางได้ทั้งหมด,ทำให้สัมผัสเทวะนั้นมีพลังที่มากมาย,ไม่เท่านั้นยังสามารถมองเห็นในสิ่งที่ไม่มีใครมองเห็น,ทะลวงผ่านโครงสร้างของกำแพงเหล็กได้อย่างสมบูรณ์,ตอนนี้อยู่ในการมองของจิ้งจอกน้อยแล้ว.

ห้องลับแต่ละห้อง,คลังสินค้า,ที่พักทหาร,ทุกมุมมองล้วนแล้วแต่ไม่สามารถซ่อนจากดวงตาของจิ้งจอกน้อยได้.

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นจิ้งจอกน้อยสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน,อาวุธลับ,ห้องลับ,คลังสินค้าที่เก็บสิ่งของน่าอร่อย,ความลับทางทหารที่ตั้งทุกตำแหน่งถึงจะดูซับซ้อนราวกับเป็นใยแมงมุม,แต่ก็ไม่หลุดรอดสายตาของจิ้งจอกน้อยได้.

จิ้งจอกน้อยที่เผยยิ้มอกมาอย่างเจ้าเล่ห์.

ดวงตาพระเจ้านี้ยอดเยี่ยมจริงๆ,หากว่ามีสิ่งนี้อยู่ในมือละก็,ไม่จำเป็นต้องกลัวแล้วว่าจะไม่มีอะไรกิน.

จิ้งจอกน้อยที่ตัดสนใจที่จะทดสอบดวงตาเทพเจ้าให้ไกลยิ่งขึ้นกว่าเดิม,ดังนั้นจึงได้เล็งไปยังทางทิศเหนือ,สัมผัสเทวะที่ปะทุขึ้นมา,ส่งผ่านออกไปหลายร้อยลี้,ข้ามผ่านทุ่งหญ้าเฉวียนหยงออกไป.

จิ้งจอกน้อยพบว่าดวงตาเทพเจ้านั้นมีพลังที่พิเศษเป็นอย่างมาก,สามารถที่จะมองผ่านได้ทุกอย่าง,กว้างไกลหลายร้อยหลายพันลี้,เป็นรัศมีที่กว้างใหญ่เป็นอย่างมาก,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ระทางที่กวาดตามองออกไปนั้นไม่มีจุดบอดเลย.

ไม่เพียงแต่มองผ่านหมอกเมฆได้,ยังเป็นพื้นที่กว้างเป็นอย่างมากด้วย.

นอกจากนี้ยังสามารถมองออกไปได้ไกลเป็นอย่างมาก,และยังเป็นมุมกว้างอีกด้วย,ซ้ำยังเห็นได้อย่างชัดเจน,โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ได้มองห่างไปไปในทุ่งหญ้าเฉวียนหยิงที่อยู่ห่างออกไปหลายร้อยลี้ได้อย่างคมชัด,แม้จะอยู่บนกำแพงเหล็กเช่นนี้ก็ยิ่งมองเห็นชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า.

บางทีอาจจะเกี่ยวข้องกับสัมผัสเทวะที่เข็มข้นของมันด้วย.

สัมผัสเทวะของจิ้งจอกน้อยยังอ่อนแออยู่ในตอนนี้,หากว่ามันทรงพลังมากขึ้นกว่านี้ล่ะก็,แม้แต่อยู่ห่างออกไปหลายหมื่นลี้,จิ้งจอกน้อยย่อมสามารถมองออกไปเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจนแน่นอน.

ใช้งานได้ยอดเยี่ยมนัก!

เยี่ยมๆ!

จิ้งจอกน้อยพอใจกับดวงตาเทพเจ้าเป็นอย่างมาก,ก่อนที่มันจะจับตามองกวาดไปยังทุ่งหญ้าเฉวียนหยงอีกครั้ง,สามารถมองเห็นเหล่าวิหกในทุ่งหญ้า,จิ้งจอกน้อยที่คอยสอดส่องไปรอบๆ,ดูเหมือนว่ารอบๆนี้จะไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจเลย.

จิ้งจอกน้อยที่จ้องมองไปรอบๆอย่างสนุก,คิดว่าเริ่มเหนื่อยแล้ว,สัมผัสเทวะที่ใช้ออกไปนั้นกินพลังไม่น้อยเลย,ขณะที่มันกำลังจะเตรียมเก็บดวงตาเทพเจ้ากลับมา.

ทันในนั้น!

จิ้งจอกน้อยที่ลุกขึ้นยืนขึ้นมาทันใด.

เอ๊ะ,มีสิ่งใดเกิดขึ้น!

สายตาของจิ้งจอกน้อยปะทะเข้ากับบางอย่าง,เป็นกองกำลังกลุ่มหนึ่ง,มีมากมายเหลือคณา,เป็นจำนวนที่ใหญ่โตน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,แรดขนาดมหึมาและดุร้าย,ร่างกายขนาดมโหฬาร,พร้อมกับชายธงที่โบกสะบัด,แม้ว่าจะดูค่อนข้างวุ่นวาย,แต่ขนาดของมันนั้นใหญ่โตนัก.

ไม่ได้การแล้ว!

จิ้งจอกน้อยที่เก็บดวงตาเทพเจ้า,ก่อนที่จะพุ่งกลายเป็นกลุ่มหมอก,หายไปอย่างรวดเร็ว,ก่อนที่จะมาปรากฏตัวข้างๆฉู่เทียน,พร้อมกับกุมชายเสื้อกระตุกไปมา,เต้นไปมาบรรยายสิ่งที่มันเห็นกับเขาในทันที.

เมิ่งชิงอู๋ที่อยู่ข้างๆฉู่เทีน,นางไม่เคยเห็นจิ้งจอกน้อยที่แสดงท่าทางกระวนกระวานใจเช่นนี้มาก่อนเลยจึงได้ถามออกไปว่า"เจ้าตัวเล็กต้องการจะกล่าวสิ่งใดรึ?"

ฉู่เทียนที่ขมวดคิ้วแน่นก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า"มันบอกว่าได้พบเข้ากับกองทัพขนาดใหญ่,มุ่งหน้ามาทางนี้."

"เผ่าเฉวียนหยงอย่างงั้นรึ?"

"คิดว่าใช่!"

"เจ้าคงไม่ได้ดูผิดไปหรอกนะ?"ฉู่เทียนที่ค่อยๆถามจิ้งจอกน้อยอย่างจริงจังอีกครั้ง"กองกำลังศัตรูมีขนาดใหญ่ขนาดนั้นเลยรึ?"

จิ้งจอกน้อยที่พยักหน้าอย่างจริงจัง,พร้อมกับกวาดขาหน้าไปมา,บรรยายจำนวนที่มากมาย,พร้อมกับชี้ไปยังทิศใต้,บอกว่าให้เร่งรีบหนีไปในทันที!"

เมิ่งชิงอู๋ที่ขมวดคิ้วแน่น"ฉู่เทียนเจ้าคิดว่าอย่างไร?"

"เจ้าตัวเล็กนี้ถึงแม้ว่าปรกติมันจะไม่แก่นแก้ว,เจ้าเล่ห์,แต่ว่าในเวลาที่จริงจังก็ไม่เคยหลอกลวง"ฉู่เทียนที่ครุ่นคิดอย่างหนัก"เรื่องนี้คงเป็นเรื่องจริง!"

เมิ่งชิงอู๋ที่ประหลาดใจและกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก.

เรื่องดังกล่าวนี้ดูไม่สมเหตุสมผลเลย!

เผ่าเฉวียนหยงที่รวมกองกำลัง 400,000 ตน บุกโจมตีรัฐซัง!

ด้วยจำนวนกว่า 400,000 ก็นับว่าเป็นจำนวนมากแล้วสำหรับเผ่าเฉวียนหยง,ทว่ากลับยังมีอีกกองกำลังที่มีมากกว่านั้นอีกรึอย่างไร? กองกำลังอีกกองนี้ที่กำลังบุกเข้าโจมตีเขตแดนเผ่าเฉวียนหยิงแห่งนี้นั้น! ต้องไม่ลืมว่าเขตแดนหวังยวีนั้นแข็งแกร่งกว่าเขตแดนรัฐซังหลายเท่านั้น,กองกำลังที่ทรงพลังของเผ่าเฉวียนหยงมีจำนวนมากเท่าไหร่กันถึงต้องการที่จะบุกเขตแดนแห่งนี้!

เผ่าเฉวียนหยงนั้นไม่สามารถรวมตัวกันได้จริงๆรึ?

ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงเผ่าใหญ่ที่สุดเพียงเผ่าเดียว,ก็ยากมากที่จะสามารถบุบผ่านกำแพงยักษ์นี้ข้ามไปได้,กองกำลังของพวกมันที่ได้บุกเข้าโจมตีรัฐซังกว่า 400,000 ตนแล้ว,แล้วยังเหลือจำนวนมากมายเพียงพอที่จะบุกเขตแดนหวังยวีได้อีกรึ? นอกจากนี้,ในเมื่อตั้งใจจะบุกเขตแดนหวังยวีแล้ว,ทำไมต้องแยกกองกำลังไปโจมตีรัฐซังด้วยล่ะ,นำกองกำลังทั้งหมดบุกเข้าโจมตีเลยไม่ดีกว่ารึ?

ฉู่เทียนและเมิ่งชิงอู๋นั้นไม่ได้เข้าใจเกี่ยวกับกลยุทธ์ทางการทหาร,เพียงแต่คิดในฐานะพลเรือนเท่านั้น,กองกำลังของป้อมปราการทั้งห้านั้นมีอยู่ 600,000 นาย,และยังเป็นกองกำลังระดับสูงของอาณาจักรหนานเซี่ย,เผ่าเฉวียนหยงต้องมีมากเท่าไหร่ถึงจะสามารถจัดการกองกำลังของป้อมปราการแห่งนี้ได้กัน.

เผ่าเฉวียนหยงที่เกิดสงครามภายใน,เพียงแค่เผ่าใหญ่เผ่าเดียวไม่สามารถมีกองกำลังมากมายขนาดนั้นได้,เพียงแค่เผ่าเดียวนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีกองกำลังมากกว่า 1 ล้าน!

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม,เผ่าเฉวียนหยงก็มีความตั้งใจจะบุกเข้าโจมตีก็เป็นเรื่องจริง,เรื่องนี้จะต้องบอกราชาหนานเซี่ยและตงฟางเจวียน,ให้เตรียมกองกำลังป้องกันเอาไว้.

ฉู่เทียนเดินทางไปพบกับราชาหนานเซี่ยในทันที.

"อะไรนะ?!"

ราชาหนานเซี่ยที่ทำการตรวจสอบป้อมปราการทั้งห้า,ก่อนที่จะกลับมาดื่มชากับตงฟางเจวียน,ขณะที่ได้ยินข่าวดังกล่าว,ถ้วยชาถึงกับหล่นลงกับพื้นทีเดียว.

"เผ่าเฉวียนหยิงต้องการที่จะโจมตีสายฟ้าแลบเขตแดนหวังยวีอย่างงั้นรึ?"ราชาหนานเซี่ยที่โกรธเกรี้ยวราวกับสายฟ้าฟาด,"ก็ดี,กล้าแส่หาความตาย,ข้าจะให้พวกมันลิ้มลองความร้ายกาจของกองกำลังอาณาจักรหนานเซี่ยซะบ้าง! ตงฟางเจวียน,เตรียมตัวให้พร้อมในทันที!"

ตงฟางเจวียนไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรเลย.

ที่จริงแล้วตงฟางเจวียนนั้นรู้สึกมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นอยู่เหมือนกัน,ในหลายวันก่อนหน้านี้,กองกำลังแนวหน้าไม่กลับมารายงานสถานการณ์เกี่ยวกับสถานการณ์ที่ป้อมปราการเลย,ซึ่งไม่เคยเกิดเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น,นอกจากนี้,ตงฟางจินอาน,ที่คอยสอดแนมทุ่งหญ้าเฉวียนหยงนั้น,เป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่เห็นกลับมาจากการสอดแนมด้วยเช่นกัน.

สัญญาณทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้สามารถบอกได้ว่าต้องมีเหตุการณ์บางอย่างขึ้นเป็นแน่!

ขณะเดียวกันนี้เสียงดังสนั่นดังไปทั่วกำแพงยักษ์,เหล่าทหารภายในป้อมปราการถูกเรียกรวมตัวกันในทันที,เหล่ามือธนูหลายหมื่น,ที่เข้าประจำตำแหน่ง,,เครื่องยิงหน้าไม้ที่ถูกจัดเตรียมเรียบร้อย,พร้อมที่จะโจมตีศัตรูไดทุกเมื่อ,สัญญาณฉุกเฉินที่ดังสนั่นไปทั่วทั้งป้อมปราการเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว.

นับตั้งแต่ที่จิ้งจอกน้อยได้พบเข้ากับเผ่าเฉวียนหยง,อย่างน้อยที่สุดก็ต้องใช้เวลาถึงสองชั่วโมงในการรวมกำลัง,ซึ่งตอนนี้นับว่าเป็นการเตรียมความพร้อมได้อย่างมีประสิทธิภาพเลยทีเดียว.

"สนามรบนั้นมีอันตรายเป็นอย่างมาก,เพื่อความปลอดภัยของฝ่าบาท,ข้าขอให้องค์ราชา,เดินทางกลับไปยังตำหนักจักรพรรดิพร้อมกับอัศวินซีจิวในทันที!"

"ในเวลานี้นั้นกองกำลังทัพหน้าทั้งหมดรู้ว่าราชาได้เดินทางมา,หากว่าราชาเช่นข้าไม่กล้าเผชิญหน้าจะไม่ถูกกล่าวหาว่าตาขาวหรอกรึ?ในเมื่อพวกมันมาแล้วจะไม่ให้สู้ได้อย่างไร?ราเช่นข้าต้องการที่จะเผชิญหน้ากับพวกมันอยู่แล้ว!"ราชาหนานเซี่ยที่ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย"การต่อสู้ในวันนี้ข้าจะควบคุมด้วยตัวเอง,ต่อสู้ร่วมกับกองทัพเหล่าทหารทุกคนในป้อมปราการต่อต้านเผ่าเฉวียนหยง!"

แม้ว่าตงฟางเจวียนต้องการแนะนำอย่างไร,ทว่าราชาหนานเซี่ยก็ไม่ยอมจากไปในตอนนี้,ช่างเป็นราชาที่อหังการจริงๆ.

ต้องไม่ลืมด้วยว่าราชาหนานเซี่ยนั้นเป็นผู้เชียวชาญเขตแดนภูติแท้,เป็นคนหนึ่งที่มีความแข็งแกร่งกว่าเหล่าทหารเป็นจำนวนมาก,แน่นอนว่าย่อมสามารถปกป้องตัวเองได้อย่างไม่มีปัญหา,ถึงจะมีองค์รักษ์นักรบซีจิวที่น่าหวั่นเอง,ทว่าหากศัตรูลอบโจมตีขณะอพยพล่ะก็ไม่ต้องบอกเลยว่าการอยู่ที่ใหนก็มีความปลอดภัยไม่ต่างกัน.

!

สงครามครั้งนี้มีความสำคัญเป็นอย่างมาก!

ตงฟางเจวียนนั้นได้ทำการสังการกองกำลังต่างๆในทันที.

กองกำลังทุกกองภายในกำแพงยักษ์ตอนนี้ต่างก็เตรียมพร้อมกันเรียบร้อยแล้ว.

เสียงกองรบที่ดังสนั่นเลื่อนลั่นปฐพี,พร้อมกับกองกำลังทางอากาศที่มืดฟ้ามัวดิน,ปกคลุมท้องฟ้ามืดสนิท,เสียงคำรามกังก้อง,ส่งผลให้รู้สึกน่าหวาดหวั่น,กองกำลังเผ่าเฉวียนหยงนั้นมีจำนวนมากมายเหลือคณา,ตอนนี้ปกคุลมทุ่งหญ้าเฉวียนหยงเป็นพื้นที่กว้างลากยาวไกลไปหลายสิบลี้,อย่างน้อยที่สุดตอนนี้สามารถบอกได้เลยว่ามีจำนวน 700,000-800,000 ตน!

เมื่อเห็นจำนวนดังกล่าวแล้ว,แม้แต่ตงฟางเจวียนยังตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก.

ด้านหน้าจำนวนศัตรูมากมายทำให้เกิดความกดดันที่หนักหน่วงขึ้นมาในทันที.

กองกำลังที่พวกมันส่งไปรัฐซัง 400,000,และส่งมาบุกดินแดนหวังหยีอีก 800,000.

กองกำลังทั้งสองรวมกันแล้วมีจำนวน 1.2 ล้านทีเดียว!

1.2 ล้านเป็นจำนวนมากมายมหาศาลที่จะบุกเขตแดนหวังยวีอย่างไม่ยากลำบากเลย,ทำไมถึงได้ส่งทหารอีกกอง 400,000ไปยังรัฐซังล่ะ? เหตุผลเดียว,เผ่าเฉวียนหยงคิดว่าการจะบุกเขตแดนหวังหยวีนั้น,เพียงแค่ 800,000 ก็เพียงพอแล้ว!

ถูกแล้ว!

ไม่จำเป็นต้องใช้กองกำลังมากมายขนาดนั้น,ในการโจมตีเขตแดนหวังยวีนั่นเอง!

กองกำลังป้องกันกำแพงเหล็กด่านหน้านั้นมีวัตถุประสงในการป้องกันเท่านั้น,และที่เหลือก็จะเป็นกองกำลังที่ประจำการของตำหนักจักรพรรดิ,ส่วนกองกำลังวายุ,กองกำลังหลักนั้นได้ถูกจักรพรรดิอู๋อานนำพาไปรบที่รัฐซังแล้ว.

เผ่าเฉวียนหยงที่ยกกำลังไปยังรัฐซังนั้น,ไม่ได้ต้องการโจมตีรัฐซัง,มีเพียงแต่ต้องการทำลายฟาร์มเลี้ยงอาชาอสูรเท่านั้น,ซ้ำยังเป็นเหตุให้ลดทอนกองกำลังของศัตรูลงได้อีกด้วย.

กองกำลังทั้งหมดของอาณาจักรหนานเซี่ย,เผ่าเฉวียนหยงหวาดกลัวเพียงกองกำลังของจักรพรรดิอู๋อานคนเดียวเท่านั้น.

กองกำลังทหารวายุที่แข็งแกร่งที่สุดของอาณาจักรหนานเซี่ยนั้นมีทั้งหมด 500,000,ประจำการที่กำแพงยักษ์ 100,000 นาย, 200,000 นายอยู่ในรัฐซัง, และอีกสองแสนนายอยู่ในตำหนักจักรพรรดิ,กองกำลัง 500,000 นายที่สามารถเคลื่อนที่เร็วเป็นอย่างมาก,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าทั้งจู่โจม,เสริมกำลังหรือเสริมทัพ,เป็นกองกำลังที่เผ่าเฉวียนหยงต้องเป็นกังวล.

หลังจากที่เผ่าเฉวียนหยงบุกเข้าจู่โจมรัฐซัง,ทำให้จักรพรรดิอู๋อานได้นำกองกำลังวายุเคลื่อนขบวนไปยังรัฐซัง,เพื่อสังหารเผ่าเฉวียนหยง 400,000 นาย,และไปรวมกับกองกำลังที่รัฐซังอีก 200,000 นายของรัฐซัง.

เผ่าเฉวียนหยงที่ใช้กองกำลัง 400,000 นาย,สามารถที่จะเหนี่ยวรั้งกองกำลังเคลื่อนที่เร็วของจักรพรรดิอู๋อานเอาไว้!

เมื่อกองกำลังเคลื่อนที่เร็วไม่สามารถที่จะเคลื่อนย้ายไปใหนมาใหนได้,กองกำลังจักรพรรดิอู๋อานที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไม่สามารถเคลื่อนย้ายกลับมาเสริมกำลังได้,เช่นนั้นเป้าหมายของเผ่าเฉวียนหยงก็นับว่าประสบความสำเร็จ.

กองกำลังเคลื่อนที่เร็ว 400,000 นายที่ต้องต่อสู้ติดพันในรัฐซัง,เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นกำลังเสริมบุกยกกลับมาช่วย,สถานการณ์ในตอนนี้อาจจะใช้เวลาอีกกว่าสิบวันที่จะสามารถทำลายกองกำลังเผ่าเฉวียนหยงทั้งหมดไป,ซึ่งกองกำลังป้องกันกำแพงเหล็กในตอนนั้นคงจะถูกทำลาย,และกองกำลังของพวกมันคงทะลวงผ่านกองกำลังหวังหยวีไปเรียบร้อยแล้ว.

ตงฟางเจวียนรู้ความมุ่งหมายของเผ่าเฉวียนหยงดี,แต่ที่รู้สึกไม่เข้าใจอย่างรุนแรงนั้น,ตงฟางเจวียนและเผ่าเฉวียนหยงที่ประจันหน้ากันมากว่า 50 ปี,กลยุทธ์ทางทหารเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย,แผนการที่ยอดเยี่ยมของเผ่าเฉวียนหยงนั้น,น่าพรั่นพรึงตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว