Miracle Throne Chapter 314 Intercontinental communication

Miracle Throne Chapter 314 Intercontinental communication

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 314 โครงข่ายสื่อสาร

บทที่ 314 โครงข่ายสื่อสาร

  

สถานบันวิจัยแห่งปาฏิหาริย์สาขาตำหนักจักรพรรดิได้ทำการรวบรวมศิลาคลื่นแสงเหนือในการสร้างหอคอยรับส่งสัญญาณขึ้นถึงสามวันสามคืนก็เสร็จสิ้น.

ในวันเดียวกันนี้,ฉู่เทียนและเมิ่งชิงอู๋,หนานกงหยุนและเมิ่งหยิงหยิงและผู้บริหารคนอื่นๆ,รวมทั้งกู่เซียนชิว,และเจาพู่ เหล่านักวิจัย,ได้รวบตัวกันอยู่ในห้องทดลอง.

กู่เซียนชิวที่แทบจะทนไม่ได้ถูมือไปมา"พวกเราจะเริ่มได้หรือยัง?"

เจาพู,และพรรกพวกเองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน,กลุ่มพวกเขาที่ได้เข้าร่วมการทดสอบสิ่งประดิษฐ์ที่สำคัญ,ที่จะกลายเป็นอุปกรณ์ที่มีชื่อเสียงอันจะถูกบันทึกในประวัติศาสตร์,ดังนั้นด้วยนักวิชาแก่ๆอย่างพวกเขาจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร,โอกาสเช่นนี้ใช่ว่าจะมีกันทุกคน,ถึงแม้แต่เหล่านักวิชาการของจักรวรรดิขนาดใหญ่ยังไม่มีโอกาสเลย.

ฉู่เทียนที่จ้องมองดูเวลา"ได้เวลาแล้ว,เริ่มทดสอบได้."

เมิ่งชิงอู๋ที่อยู่ด้านหน้าวิทยุแบบใหม่.

วิทยุเครื่องนี้,หลังจากที่เมิ่งชิงอู๋เปิดการใช้งาน,ก็เกิดเสียงแทรกอู้อี้ขึ้นทันที,ก่อนที่จะค่อยๆกระจ่างใสขึ้นช้าๆ,สิ่งที่ทุกคนได้ยินกันอยู่ในเป็นการกระจายเสียงที่มีเนื้อหาของตำหนักจักรพรรดิ.

"เริ่มปรับเปลี่ยนคลื่นความถี่ได้!"

เมิ่งชิงอู๋ที่ปรับหมุนเปลี่ยนคลื่นความถี,คลื่นแทรกดังอู้อี้,ก่อนที่จะได้ยินเสียงของคนกลุ่มหนึ่งอยู่ภายใน,ทว่ายังไม่ค่อยชัดเจนนัก,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าสัญญาดังกล่าวนั้นค่อนข้างต่ำ,เมิ่งชิงอู๋ที่พยายามอยุ่หลายครั้ง,พยายามปรับจูนให้ดีขึ้น.

ทันใดนั้น.

คลื่นแทรกที่หายไป.

เสียงของหญิงสาวผู้หนึ่งที่ดูยั่วยวนก็ดังผ่านออกมาจากด้านใน"สวัดดีทุกท่าน,ยินดีต้อนรับสถานีข่าวของรัฐกลาง,ข้าเสี่ยวหลิง ผู้ประกาศข่าวของรัฐกลาง,วันนี้มีหัวข้อข่าวที่จะประกาศดังต่อไปนี้...."

ทุกคนที่ได้ยินต่างก็นิ่งอึ้งไปอยู่ชั่วขณะ.

นี่คือสถานีการกระจายเสียงจากที่อื่น,ขณะที่ทุกคนกำลังนิ่งอึ้งอยู่นั้น,ไม่คิดเลยว่าจะทำให้เลือดสูบฉีดขึ้นมาทันที,ตื่นเต้นอย่างที่สุด.

"ฮ่า ฮ่า."

"สำเร็จแล้ว!"

"พวกเราสามารถได้รับคลื่นสัญญาณจากรัฐกลางได้แล้ว,พวกเราสามารถที่จะได้ยินเสียงจากรัฐกลางได้แล้ว!"

กลุ่มของชายชรารู้สึกฉีดเลือดไก่เป็นอย่างมาก,เมิ่งหยิงหยิงและหนานกงหยุนเองถึงกับกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ,หรือแม้แต่คนที่สุขุมอยู่ตลอดเช่นเมิ่งชิงอู๋เอง,ในเวลานี้ยังต้องเผยยิ้มออกมาอย่างเฉิดฉายหัวใจเต้นโครมครามไปมา.

มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย.

หอการค้าปาฏิหาริย์ที่ก่อตั้งจวนจนถึงตอนนี้กว่าหกเดือนแล้ว,แม้ว่าจะสร้างสิ่งประดิษฐ์ชั้นยอดมากมาย,ทุกสิ่งล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่จะเปิดศักราชใหม่ทั้งนั้น,หากแต่ในเวลานี้เท่านั้นถึงนับว่าเป็นการก้าวเดินไปบนประวัติศาสตร์หน้าใหม่อย่างแท้จริง.

นี่คือสัญลักษณ์ของหอการค้าปาฏิหาริย์ที่จะสามารถเชื่อมโยงข้อมูลของทวีปแห่งนี้ไว้เป็นหนึ่ง,รัฐกลางและตำหนักจักรพรรดิที่อยู่ห่างกันหลายหมื่นลี้,ผู้คนสามารถที่จะพูดคุยติดต่อกันได้,เสียงที่ดังจากรัฐกลางสามารถส่งผ่านอากาศมาไกลขนาดนี้,ข้ามผ่านเขตแดนหวังหยีที่ยิ่งใหญ่ซ้ำยังมีความชัดเจนเป็นอย่างมากอีกด้วย!

ในคือการสื่อสารผ่านสถานีส่งสัญญาณที่จะสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลกันได้ในทันทีแม้ว่าจะอยู่ห่างกันข้ามแคว้นก็ตาม.

ดินแดนภาคพื้นทวีปแห่งนี้นับตั้งแต่โบราณกาลที่ผ่านมายังไม่เคยมีการสื่อสารเช่นนี้เกิดขึ้น,ในเวลานี้ได้มีการก้าวผ่านขีดจำกัดดังกล่าวได้แล้ว,โลกใบนี้จะกลายเป็นของหอการค้าปฏิหาริย์,ที่สามารถปฏิวัติการแลกเปลี่ยนข้อมูลแบบใหม่ในครั้งนี้ได้.

เมิ่งชิงอู๋ที่สอบถามออกไป"พวกเราจะประกาศออกไปในทันทีเลยรึ?"

"ไร้สาระ!เรื่องที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้,ไม่ประกาศได้รึ?"ฉู่เทียนที่ทุบโต๊ะเสียงดังฉาด"เอาล่ะ,ทำการกระจายเสียงไปยังสถานีกระจายเสียง,ไปยังช่องความถี่ทุกช่อง,พวกเราจะประกาศข่าวดีเช่นนี้ออกไป!"

"ยอดเยี่ยม!"

"หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ทำการแจ้งข่าวเกี่ยวกับสถานีกระจายเสียงที่รัฐกลางนั้นสามารถที่จะให้ทุกคนในตำหนักจักรพรรดิรับสัญญาณไดแล้ว!แน่นอนว่า,สามารถที่จะให้คนในรัฐกลางเองได้รับสัญญาณเสียงจากสถานีกระจายเสียงจากตำหนักจักรพรรดิได้ด้วยเช่นกัน!"

เรื่องดังกล่าวนี้ฉู่เทียนไม่ได้ต้องการที่จะซ่อนเอาไว้อย่างแน่นอน!

หลังจากที่หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ประกาศข่าวดังกล่านี้ออกไป,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าจะสามารถทำให้ประชาชนทั่วทั้งตำหนักจักรพรรดิรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,ส่งผลให้วิทยุและเครื่องบันทึกเสียงขายดีเพิ่มขึ้นมาในทันที,เพียงแค่วันเดียวก็ทำให้ของไม่มีขายไปแล้ว.

ราชาหนานเซี่ยเองก็ตื่นตระหนกกับเรื่องดังกล่าวด้วยเช่นกัน.

สามารถบอกได้ว่าสถานีกระจายเสียงดังกล่าวนี้จะกลายเป็นส่วนหนึ่งที่จะมีความสำคัญในการปกครองของเขาเช่นกัน.

ราชาหนานเซี่ยที่เดินทางไปยังหอการค้าปาฏิหาริย์เพื่อทำการเจรจาเพื่อร่วมมือกับกับหอการค้าปาฏิหาริย์,เพื่อที่จะสร้างสถานีกระจายเสียงของราชอาณาจักรขึ้นมา,ด้วยข่าวที่ออกมานั้น,ทำให้กลายเป็นข่าวใหญ่ที่น่าอัศจรรย์ใจขึ้นมาในทันที.

หอการค้าปาฏิหาริย์ในตอนนี้ได้ทำการคิดค้นเครื่องมือสื่อสารที่จะสามารถสื่อสารกันได้ในเวลาเดียวกันแล้วด้วย!

ก่อนหน้านี้มีการวิจัยเกี่ยวกับเครื่องสื่อสารดังกล่าวนี้มานานแล้ว,โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำนักเมฆา,ถึงจะไม่ใช่ความลับ,แต่ก็เพิ่งจะเผยให้คนนอกได้ยินเช่นกัน.

ในเวลานี้,อาณาจักรหนานเซี่ยตระหนักได้ถึงความสามารถของหอการค้าปาฏิหาริย์แล้ว!

เครื่องสื่อสารที่เปิดตัวออกมานั้น,นับว่ามีความสำคัญเป็นอย่างมาก,เป็นสินค้าแห่งอนาคต,ที่ทุกคนจะต้องคว้าเอาไว้,และจะทำให้หอการค้าปาฏิหาริย์กลายเป็นหอการค้าอันดับต้นๆของทวีปแห่งนี้ได้ในทันที.

"เซวซือฉู่, เซวซือฉู่,เจ้าช่างเป็นคนที่มีความสามารถสร้างแต่สิ่งแต่อัศจรรย์."

ราชาหนานเซี่ยที่จ้องมองไปยังฉู่เทียนอยู่ชั่วครู่หนึ่งด้วยท่าทางสนใจ,หากว่าเขาได้รับความรู้สัก 1 เปอร์เซ็นต์มาจากฉู่เทียนแล้วล่ะก็,ตระกูลราชวงศ์ของเขาคงจะยิ่งใหญ่ไปนับร้อยนับพันปี!

นี่คือสุดยอดพรสวรรค์ที่เกิดขึ้นในอาณาจักรหนานเซี่ยอย่างแท้จริง,ไม่เพียงแต่สามารถทำให้ราชาเช่นเขาต้องตื่นตะลึงกับหลายๆสิ่ง,ยังสามารถทำให้เขาต้องปวดหัวอีกหลายอย่างด้วยเช่นกัน,ในเวลานี้ความสามารถนี้ควรที่จะให้ความนับถือ,ราชาหนานเซี่ยที่ตอนนี้สามารถนั่งบัลลังค์ได้นั้น,เป็นเพราะความแข็งแกร่งของตระกูลตงฟางเท่านั้น,หากวันข้างหน้าเป็นกลุ่มอื่นที่แข็งแกร่งกว่า,ที่สามารถคุกคามตระกูลตงฟางได้,ราชาหนานเซี่ยจะทำอย่างไรดี?

ตัดต้นอ่อนตั้งแต่ตอนนี้?

ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะเลยแม้แต่น้อย!

ปล่อยไปเช่นนี้รึ?

เกรงว่าในเวลาข้างหน้านั้นจะไม่สามารถควบคุมได้เลย.

ราชานหนานเซี่ยนั้นรู้สึกหวั่นเกรงกับฉู่เทียนนับเป็นเรื่องสำคัญเลยก็ว่าได้,ความสามารถของเขานั้นโดดเด่นจนเกินไป!

ฉู่เทียนไม่ได้สนใจในบัลลังก์ของเขาจริงๆหรือไม่,เป็นปมอยู่ภายในใจของราชาหนานเซี่ยอยู่มากมาย,แต่ไม่ว่าอย่างไรราชาหนานเซี่ยก็ไม่หวังที่จะให้อาณาจักรของตัวเอง,ต้องตกไปอยู่ในอิทธิพลของฉู่เทียน,ถึงแม้ว่าชายคนนี้จะมีความมุ่งหมายอย่างใดก็ตามไม่สามารถรับประกันได้เลย,รวมไปถึงลูกหลายของเขาด้วยไม่ใช่รึ?

อย่างไรก็ตามในอนาคตจะเกิดอะไรก็คงไมสำคัญ.

ในเวลานี้ราชาหนานเซี่ยต้องการประสบความสำเร็จมากกว่า.

เขาที่เดินทางมายังหอการค้าปาฏิหาริย์ด้วยตัวเอง,ไม่เพียงแต่เป็นสักขีพยานในเวลาแห่งปาฏิหาริย์.

การทดสอบของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นได้เลือกสำนักงานย่อยแห่งหนึ่ง,ตอนนี้มีพนักงานของหอการค้าปาฏิหาริย์และนักวิจัยหลายร้อยคน,ตลอดจนราชาหนานเซี่ย,จักรพรรดิเหวินเฉิงและจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผา,ทุกคนต่างก็รอคอยชม,การเผยแพร่ออกอากาศของกระจกซ่อนเงา,โดยส่งผ่านจากตำหนักจักรพรรดิไปยังสถานที่อื่นๆ.

"เริ่มได้!"

ฉู่เทียนที่อยู่ด้านหน้าเครื่องสื่อสารด้วยตัวเอง,อันดับแรกเขาได้ใส่รหัสสื่อสารลงไปในเครื่องสื่อสาร,ก่อนที่จะได้ยินเสียงดังคึกคักก้องกังวานขึ้นมาในทันที,ภายในใจของทุกคนตกใจกับเสียงดังกล่าวในทันที.

สำเร็จแล้วอย่างงั้นรึ?

ฉู่เทียนสามารถที่จะสร้างเครื่องมือสื่อสารสองทางได้จริงๆนะรึ?

สถานที่ดังกล่าวเองก็อยู่ห่างกันนับหมื่นลี้เลยด้วย!

ระหว่างทางเองยังมีคาบสมุทรทั้งสี่,และทุกหนึ่งพันลี้ก็มีภูเขาสูงใหญ่ขวางกั้นเอาไว้อีก!

ทุกคนต่างไม่มีใครคิดว่าจะสามารถติดต่อกันได้ด้วยระยะที่ไกลถึงเพียงนั้นได้.

เสียงอู้อี้ดังผ่านออกมาจากลำโพง,ก่อนที่จะกลายเป็นเสียงชองชายชรา"สวัสดี? นี่คือสำนักเมฆาแห่งรัฐกลาง, เหล่าฟู่ หยุนเทียนเหอ,เจ้าคือ...."

ฉู่เทียนที่หัวเราะออกมา"เฒ่าหยุน,ไม่ได้คุยกันนานแล้วนะ!"

"ท่านประธาน? ท่านเป็นอย่างไร,ที่ตำหนักจักรพรรดิสร้างโครงข่ายสื่อสารเสร็จแล้วอย่างงั้นรึ?"

ฉู่เทียนที่คุยกับหยุนเทียนเหอ,เป็นการสนทนาที่ราบรื่น,ไม่มีขาดตกบกพร่องเลย,ทำให้ทุกคนตอนนี้ตื่นตะลึงตาค้างไปตามๆกัน.

ทุกคนที่รอคอยเป็นสักขีพยานต่างก็ลุกขึ้นมาปรบมือ.

ราชาหนานเซี่ยที่ลุกขึ้นยืนตะโกนออกมาเสียงดังด้วยความตื่นเต้น"เยี่ยม,ยอดเยี่ยม!เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่จะทำให้อาณาจักรหนานเซี่ยรุ่งโรจน์,เซวซือฉู่ช่างล้ำเลิศยิ่งนัก,เพื่อเป็นการตอบแทนมอบทองคำ 1.002 ล้าน,มอบฉายาจากเซวซือ,ให้เป็นต้าเซวจื่อ!"

อาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้นั้นสามารถแต่งตั้งนักวิชาการได้สูงสุดเพียงแค่ตำแหน่งต้าเซวจื่อ.

ทว่าตอนนี้ใครจะต้องสนใจในรายละเอียดดังกล่าวด้วยล่ะ? ด้วยสิ่งประดิษฐ์ทั้งหมดทั้งมวลของฉู่เทียนนั้น,ไม่ใช่แค่เพียงต้าเซวจื่อ,ถึงจะเป็น กว๋อจื่อหรือต้ากว๋อจื่อ ยังไม่เพียงพอเลย.

นับจากนี้เป็นต้นไป,อาณาจักรหนานเซี่ยจะมีต้าเซวจื่อสองคนแล้ว.

หนึ่งคือกู่เซียนชิวที่มีอายุร้อยปี.

หนึ่งคือฉู่เทียนที่ไม่ถึง 20 ปีด้วยซ้ำ!

ราชอาณาจักรที่ประกาศข่าวเช่นนี้ออกมา,สร้างความตื่นตะลึงต่อประชาชนเป็นอย่างมาก,แต่ก็ไม่มีใครที่จะกล้ากล่าวหาตำหนิราชาหนานเซี่ยได้ว่าทำลายประเพณี,ฉู่เทียนอาจจะไม่ได้มีศักดิศรีและเกียรติเทียบเท่ากับกู่เซียนชิวที่กระทำมาเป็นเวลานาน,อย่างไรก็ตามด้วยหอการค้าปาฏิหาริย์ที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในเวลานี้,ก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนนั้นยอมรับฉายา ต้าเซวจื่อของเขาได้.

เมื่อฉู่เทียนได้รับตำแหน่งดังกล่าวแล้ว.

แน่นอนเหล่าผู้คนมากมายที่ซ่อนอยู่ในเงามืดตอนนี้ไม่สามารถที่จะเงียบอยู่เฉยได้อีกต่อไปแล้ว.

............

เวลากลางคืนในวันเดียวกันนี้.

ที่คฤหาสน์ของหลีฮวอโหวได้มีแขกพิเศษเดินทางเข้ามาหา.

นับตั้งแต่บุตรชายของหลีฮวอโหว,หนานกงเจี้ยนได้รับบาดเจ็บหนัก,หลีฮวอโหวก็ไม่ออกจากคฤหาสน์ตัวเองเลย,ไม่มีใครรู้ว่าเขาทำอะไร,จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาและราชาหนานเซี่ยเองก็เดินทางมาเยี่ยมหลายครั้งหลายครา,ทว่าก็ยังไม่มีผลอะไรเกิดขึ้น,ดูเหมือนว่าความเกลียดชังของเขานั้นมากมายเหลือคณา.

ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าราชานหนานเซี่ยและจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผานั้นไม่สามารถจะทำอะไรได้เลย.

ภายในห้องของหลีฮวอโหว,นั้นดูสลัวมีแสงเทียนที่จุดอยู่,พลังวิญญาณสีแดงที่กำลังหมุนวนรอบๆร่างกายของเขากลายเป็นฉากม่านปกปิดร่างกายของเขาทำให้ดูสลัวๆ,เสียงทีแหบเคลือดังผ่านออกมา,จากเงาที่มืดมิด.

"หยิงหวู่โหวเดินทางมายามค่ำคืน,ไม่รู้ว่ามีจุดมุ่งหมายใดกัน?"

ผู้มาเยือนผู้นี้ก็คือหวังเทียนหลง.

หลีฮวอโหวนั้นจงใจหรือไม่สนใจกับท่าทางของหวังเทียนหลง ที่เขาได้เอ่ย หยิงหวู่โหวเช่นนั้นออกมา,ภายในสายตาของหวังเทียนหลิงที่ปรากฏท่าทางโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที,ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นดำมืด,ที่แฝงไปด้วยความอับอายกับเรื่องที่เกิดขึ้น!

หวังเทียนหลงที่ไม่พูดไม่จากล่าวออกมาในทันที"หลีฮวอโหวท่านรู้ความต้องการของข้าดี,ทำไมท่านยังต้องถามอะไรอีกล่ะ?"

หลีฮวอโหวเงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกมา"เกี่ยวกับต้าเซวจื่อ ฉู่เทียนอย่างงั้นรึ?"

หวังเทียนหลงกล่าวออกไปอย่างนุ่มนวล"ใช่,ท่านจะปล่อยให้เป็นเช่นนี้เหรอ."

หลีฮวอโหวยังคงสุขุมกล่าวออกไปอย่างใจเย็น"หยิงหวู่โหวต้องการสิ่งใด?"

"หากว่าเจ้ากับข้าร่วมมือกัน,ฉู่เทียนก็ไม่อยู่ในสายตา."

"ท่านไปเถอะ."หลีฮวอโหวนั้นไม่ได้มีความสนใจแต่อย่างใด"จักรพรรดิคือชีวิตของข้า,ตระกูลหนานกงไม่อนุญาตให้ทำอะไรฉู่เทียน,โหวเช่นข้าจะขัดคำสั่งจักรพรรดิได้อย่างไร."

หวังเทียนหลงที่แค่นเสียงออกมา"ข้าไม่เชื่อว่าหลีฮวอโหวจะยอมกลืนความอัปยศเช่นนี้,คิดถึงลูกชายของท่าน!เขาที่พิการ! ชั่วชีวิตนี้ไม่สามารถมีทายาทได้,ตำแหน่งโหวของท่านเกรงว่าคงไม่มีคนสืบทอดแล้ว."

หุบปาก!

จิตสังหารที่ระเบิดออกมาในทันที.

ประกายแสงของตระเกียงดับพริบไปทุกๆดวง.

หลีฮวอโหวกล่าวออกมาอีกครั้ง"อย่าให้ข้าได้กล่าวซ้ำ,โปรดกลับไปเถอะ!"

หวังเทียนหลงนั้นไม่ได้หวาดเกรงจิตสังหารแต่อย่างใด,"เรื่องครั้งนี้เป็นโอกาสหนึ่งในพัน,หลีฮวอโหว,หากว่าท่านไม่รับแล้วท่านจะเสียใจ."

จิตสังหารของหลีฮวอโหวที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ."หยิงหวู่โหวไม่เข้าใจคำพูดที่ข้ากล่าวไปอย่างงั้นรึ?"

"ก็ดี,ทว่าก่อนที่ข้าจะจากไป,ข้าต้องการที่จะบอกข่าวลือที่น่าสนใจให้ท่านฟัง,ข้าเพิ่งได้ยินเรื่องราวบางอย่างจากคนของเผ่าเฉวียนหยง,ข้าคิดว่าน่าจะมีคนจำนวนมากที่สนใจ."

"เจ้าต้องการจะกล่าวสิ่งใด?"

หวังเทียนหลงที่ดูไม่รีบกล่าวออกไปช้าๆ"สิบปีที่แล้วโห่วผู้หนึ่งแข็งแกร่งเกรียงไกรในทุ่งหญ้าเฉวียนหยง,เขาที่เก่งกาจไร้เทียมทาน,เป็นตัวตนที่น่าพรั่นพรึง,วันหนึ่ง,เขาได้รับข่าวที่ผิดพลาดถูกล่อไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง,จนต้องพบเข้ากับกองกำลังลอบโจมตีศัตรูจำนวนมาก,ท้ายที่สุดเกิดการต่อสู้ที่หนักหน่วงและถูกสังหารไปจนหมดในคืนเดียว."

เทียนไขรอบๆห้องเริ่มสั่นก่อนที่จะถูกจุดขึ้นและก็สว่างขึ้นและสว่างขึ้น,ทั่วทั้งห้องในเวลานี้เต็มไปด้วยแสงสว่าง.

ท่าทางของหวังเทียนหลงที่ดูมีความสุขก่อนที่จะเผยผ้าคลุมออก"มีคนบางคนได้สร้างเรื่องขึ้นมา,อาจจะคล้ายๆกับของใครบางคน,มีน้องชายที่เต็มไปด้วยอิจฉาโหวหนานเซี่ย,จึงได้วางแผนสังหารพี่ชายตนเอง."

"เจ้าคิดว่าจะมีใครเชื่ออย่างงั้นรึ?

"ถ้ามีสารลับเกี่ยวกับการสมรู้ร่วมคิดของใครบางคนกับเผ่าเฉวียนหยงอยู่ในมือของข้าล่ะ?"

แสงเทียนที่ลอยตัวออกมา,พร้อมกับรวมตัวขึ้นเป็นกระบี่ขนาดเล็กเล่มหนึ่ง,พร้อมกับพุ่งทะลวงกระแพงป้องกันในทันที,หวังเทียนหลงที่ยืนนิ่งไม่ขยับไปใหน,หลังวิญญาณที่กลายเป็นมังกรวารีหมุนวนอย่างรุนแรง,ป้องกันกระบี่เปลวเพลิงที่โชติช่วงดังกล่าว.

ทั่วทั้งห้องได้กลายเป็นความมืด.

"ท่านกำลังสับสนอันใดกัน?"เสียงของหวังเทียนหลงที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา"ต้องการที่จะสังหารข้าทำลายข้อมูลสำคัญอย่างงั้นรึ? บางทีคงไม่ใช่เรื่องดีนัก,ถึงข้าจะไม่ได้แข็งแกร่งเทียบกับท่านได้,แต่ก็ใช่ว่าข้าจะหนีจากท่านไม่พ้น,เช่นนั้นหลีฮวอโหวท่านคิดว่าจะสามารถเผชิญหน้ากับจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาและราชานหนานเซี่ยอย่างไร."

ความมืดความเงียบที่นิ่งงั้นไปนานเหมือนกัน.

เสียงที่ทุ้มลึกแหบห้าวดังก้อง"เจ้าต้องการที่จะจัดการกับฉู่เทียนอย่างงั้นรึ?"

หวังเทียนหลงที่หัวเราะออกมา"ข้าบอกแล้ว่าไม่ใช่แค่ข้าที่ต้องการจัดการฉู่เทียน,แต่เป็นพวกเราที่ต้องการ."

คลื่นๆๆ!

ความมืดที่ปกคลุมไปทั่วห้อง,ทันใดนั้นก็ลุกโชติช่วงสว่างสะไวไปทั่วทั้งห้องและปราสาทของเขาในทันที.

ระดับของนักวิชาการ.

学者 นักวิชาการ,เซวจื่อ Scholar =   学士 บัณฑิต เซวซือ Bachelor

学士 Xuéshì เซวซือ (บันฑิต) ต่ำ ไป สูง
 大学士 DaXuéshì ต้าเซวซือ (บันฑิตใหญ่)
 国士 Guóshì กว๋อซือ นักวิชาการระดับอาณาจักร
 大国士 Dàguó shì ต้ากว๋อซือ นักวิชาการอาวุโสระดับอาณาจักร
 贤者 Xián zhě เซียนเจื่อ (ปราชญ์)
 大贤者 แปล Dà xián zhě ต้าเซียนเจื่อ (ปราชญ์อาวุโส)

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว