Miracle Throne Chapter 302 Elf guest

Miracle Throne Chapter 302 Elf guest

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 302 การมาเยือนของเอลฟ์.

บทที่ 302 การมาเยือนของเอลฟ์.

ภาพยนตร์ได้ทำการเปิดฉายมา 7-8 วันแล้ว,ความนิยมของผู้คนในตำหนักจักรพรรดินั้นไม่ได้ลดน้อยถอยลงเลยแม้แต่น้อย,แทนที่กลับกลายเป็นว่าได้รับความนิยมอย่างบ้าคลั่งเลยก็ว่าได้,ในเวลานี้ไม่ว่าจะเป็นตระกูลขุนนาง,คนรวย,และเหล่าพ่อค้านอกเมืองต่างก็เดินทางมายังเมืองหลวงเป็นจำนวนมาก,มีผู้คนมากมายนอกจากคนตำหนักจักรพรรดิยังมีคนจากที่อื่น,เพื่อที่จะมาชมภาพยนตร์ที่สมจริงด้วยตาของตัวเอง!

โรงหนังทั่วตำหนักจักรพรรดิในเวลานี้แทบจะไม่มีที่ว่างเลย,ทุกๆวันถูกจับจองเต็มทั้งหมด,และตั๋วเข้าชมเองก็มีราคาถูกที่ทุกคนสามารถเข้าถึงได้,ทำให้ดูเหมือนว่าแนวโน้มความนิยมนั้นจะเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุดเลย,แต่ถึงกระนั้นถึงจะมีความนิยมอย่างไรก็ตามที,หลังจากผ่านไปอีกหนึ่งเดือน,ด้วยไม่สามารถนำต้นทุนที่ลงทุนไปแล้วกลับมาใช้ใหม่ได้,นั่นก็มายความว่าพวกเขาจะต้องลงทุนในหนังเรื่องถัดไปแทน.

สีแห่ง!

ตอนนี้มีเพียงโรงหนังขนาดใหญ่เพียงสี่แห่งเท่านั้น.

หอการค้าปาฏิหาริย์ที่ปรับใช้โรงหนังเพียงแค่ไม่กี่แห่งนั้น,กลับสามารถทำให้ประสบความสำเร็จเกินกว่าที่จะคาดการณ์ได้เลย,หากมีสักแปด,16,32...หรือ100 แห่งล่ะ?

ใครกล่าวกันล่ะว่าธุรกิจโรงภาพยนตร์ไม่สามารถสร้างเงินได้กันล่ะ?

เห็นได้อย่างชัดเจนว่านี้คือโอกาสที่ไร้ขีดจำกัด!

นี่ยังไม่นับรวมกับรายได้อื่นๆที่ได้รับเพิ่มเข้ามา!

....

ภายในนครจักรพรรดิตอนนี้มีร่างๆหนึ่งที่สูงเพรียวเป็นชายหนุ่มรูปงาม,ร่างกายที่สูงโปร่งชุดสวมใส่สีเขียวเข้ม,พร้อมกับหมวกใบใหญ่ที่ปกปิดใบหน้าที่งดงาม,ผมสีเขียวเข้มที่ทิ้งลงด้านหลัง,ดูสลวยอ่อนนุ่ม,ดึงดูดตา,ผิวของฝ่ามือที่ละเอียดประณีตราวกับหยกสลัก,นับว่าเป็นหนุ่มรูปงามที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าหญิงสาวเลย.

นักเดินทางในครั้งนี้เข้าในโรงหนังตำหนักจักรพรรดิ,สายตาที่จับจ้องมองด้วยความสนใจเป็นอย่างมาก.

หากมีใครรู้รูปร่างที่แท้จริงของพวกเขาแล้วล่ะก็,จะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน,ใบหน้าของชายผู้นี้ไม่เพียงแต่ประณีตงดงามเท่านั้น,ใบหน้าของเขาที่สามารถทำให้หญิงสาวจำนวนมากต้องอิจฉา,ใบหูที่น่าสนใจยาวเรียวออกมา,มีรูปร่างที่แตกต่างจากเผ่ามนุษย์โดยสิ้นเชิง,ไม่ต้องสงสัยเลยว่า...นี่คือเผ่าเอลฟ์!

เผ่าเอลฟ์นั้นเป็นเผ่าเก่าแก่จากโบราณกาลยิ่งกว่าเผ่าอสูรวิญญาณซะอีก,เผ่าเอลฟ์ไม่เพียงแต่มีอายุที่ยาวนาน,ชีวิตของพวกเขานั้นยังมากกว่ามนุษย์ถึงแปดเท่าทีเดียว!

ยิ่งมีอายุที่ยาวเท่าไหร่,ยิ่งมีความเพลิดเพลินในการใช้ชีวิตให้สงบสุข,ชื่นชมในศิลปะวัฒนะธรรมเป็นอย่างมาก,เอลฟ์แต่ละตนนั้นมีความรู้ทางวิชาการที่ลึกซึ้งเป็นอย่างมาก,มีความสามารถทางศิลปะที่มากมาย,รอบๆอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้ไม่มีใครรู้เลยว่ามีอาณาจักรเอลฟ์อยู่,เผ่าเอลฟ์เองก็เดินทางท่องเทียวผ่านไปยังอาณาจักรหนานเซี่ยบางโอกาสเท่านั้น,หลังจากที่ได้ยินข่าวที่น่าสนใจ,ดังนั้นจึงเดินทางมาดูด้วยตนเอง.

ภาพยนตร์?

น่าสนใจทีเดียว!

เป็นภาพยนตร์ที่สามารถมอมเมาผู้คนได้เลย,สำหรับเผ่ามนุษย์แล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีศิลปะที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้,สามารถทำให้คนทั่วไปตื่นตะลึงได้.

利欲熏心 ความหมายคือ (lì yù xūn xīn)ลาภยศได้ครอบงำจนหน้ามืดตามัว จิตใจที่ถูกครอบงำด้วยลาภยศจนหน้ามืดตามัว

นักเดินทางนั้นได้เดินทางไปยังอาณาจักรเผ่าของมนุษย์มากมาย,มีเพียงอาณาจักรเล็กๆเช่นหนานเซี่ยเท่านั้น,ที่ทำให้เขารู้สึกพิเศษ,แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่อาณาจักรขนาดเล็ก,ทว่ายังมีอีกหลายสิ่งที่เขารู้สึกประหลาดใจเช่นกัน,ยกตัวอย่างเช่น,หลอดไฟฟ้า,กะทะพลังเวทย์,และเครื่องขยายเสียงตลอดจนสิ่งประดิษฐ์อื่นๆอีกมากมาย,และยังมีสถานีกระจายเสียงอีก,ไม่รู้เลยว่ามันทำงานได้อย่างไร!

แม้ว่าตั๋วเข้าชมภาพยนตร์นั้นจะถูกขายออกไปหมดมาหลายวันแล้ว,ทว่านักเดินทางก็สามารถที่จะจองที่นั่งพิเศษได้,ซึ่งที่นั่งพิเศษดังกล่าวนั้นมีราคาสูงถึง 100,000 เหรียญทอง,เป็นค่าใช้จ่ายในการลดเวลาในการเข้าชมภาพยนตร์ก่อนใครนั้นเอง.

นักเดินทางที่เดินทางมาไกลนั้นไม่ยินดีที่จะเสียเวลาแม้แต่นาทีเดียว.

"ข้าต้องการจองที่นั่งพิเศษในการเข้าชมภาพยนตร์!"นักเดินทางที่กล่าวไปด้วยภาษาของเผ่ามนุษย์,แม้ท่วงทำนองนั้นจะดูราวกับร้องเพลง,แต่ก็สามารถที่จะเข้าใจได้ถึงความสละสลวยของน้ำเสียงและภาษา,มือที่ขาวประณีตได้ยืนศิลาก่อเกิดหลายชิ้นวางไว้บนโต๊ะ,"นี่เพียงพอหรือไม่?"

ศิลาก่อเกิด?

พนักงานของหอการค้าปาฏิหาริย์รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย.

ศิลาก่อเกินที่ส่องประกายแสงวับวาว,ไม่เพียงแต่มีคุณภาพสูง,ยังแผ่พลังที่น่าพรั่นพรึงออกมา,ศิลาก่อเกิดเหล่านี้,,มีจำนวนกว่า 100 ชิ้น,ซึ่งแน่นอนว่า เพียงแค่หนึ่งศิลาก่อเกิดระดับต่ำก็มีมูลค่า 10,000 เหรียญทองแล้ว.

กล่าวอีกอย่างหนึ่ง.

จำนวนดังกล่าวนี้มีมูลค่าหลายล้านเหรียญทองเลยก็ว่าได้!

"เพียงพอ,ยิ่งกว่าเพียงพอ!"พนักงานหอการค้าปาฏิหาริย์ไม่กล้าที่จะเฉยเมย,เพราะว่าการที่จะสามารถซื้อที่นั่งพิเศษด้วยศิลาก่อเกิดนั้น,จะต้องเป็นผู้ฝึกตนจากอาณาจักรต่างแดนที่ยิ่งใหญ่แน่นอน,ลำพังท่าทางยิ่งใหญ่เต็มไปด้วยสง่าราศีที่แผ่ออกมานั้นก็ด้วย"ขอให้นายท่านโปรดรอสักครู่."

ที่นั่งพิเศษในการชมภาพยนตร์นั้นแตกต่างกันออกไป.

ไม่เพียงแต่ได้ตำแหน่งชมที่ยอดเยี่ยมแล้ว,ยังเป็นห้องพิเศษไม่มีใครรบกวน,และยังมีพนักงานบริการเป็นพิเศษคอยบริการด้านข้างอีกด้วย.

นักเดินทางได้เข้ามาภายในโรงหนัง,ก่อนที่จะสั่งอาหารที่ปรุงมาจากกระทะพลังเวทย์มาหลายอย่าง,พร้อมกับมอบเงินพิเศษเป็นศิลาก่อเกินเป็นรางวัลสำหรับพนักงานด้วย,เป็นเงินพิเศษที่ทำพนักงานบริการถึงกับยิ้มออกทีเดียว,เงินพิเศษนี้เทียบเท่ากับเงินเดือน 50 ปีเลย.

"ออกไปได้แล้ว,หากว่าข้าไม่เรียกอย่ามารบกวนข้า."

"ขอรับ,ขอรับ!"

ใบหน้าที่มีความสุขของพนักงานบริการเร่งรีบออกไปในทันที.

นักเดินทางที่ค่อยๆหั่นเนื้อออกมาก่อนที่จะใช้ตะเกียบคีบเข้าปาก,สายตาที่เปล่งประกาย,ปรากฏท่าทางประหลาดใจไม่น้อย,อาหารของมนุษย์น่าอัศจรรย์ใจขนาดนี้เลยรึ?ไม่ได้ด้อยไปกว่าอาหารของเผ่าเอลฟ์นักชิมเลย!

อาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้นับว่าเป็นสถานที่น่าประทับใจจริงๆ!

ในเวลาเดียวกันนั้นฉากม่านขนาดใหญ่เริ่มส่องประกายแสง,ภาพยนตร์ก็เริ่มฉายอย่างเป็นทางการ,เสียงหวีดร้องของเหยี่ยวดังสนั่นไปทุกทิศทุกทาง,เสียงดังก้องกังวานอยู่ในโรงหนัง,พร้อมกับปรากฏภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ,ทำให้ทุกคนต่างก็รู้สึกตื่นตะลึงกับฉากที่เห็นไปพร้อมๆกัน.

น่าสนใจ,น่าสนใจยิ่งนัก!

นักเดินทางรู้สึกถูกดึงดูดเคลิบเคลิ้มเป็นอย่างมาก.

ไม่ว่าเนื้อหาของมันจะเป็นอย่างไรก็ตาม,แต่ภาพและเสียงนี้มันยอดเยี่ยมจนไม่สามารถโต้แย้งได้เลย.

เนื้อเรื่องของภาพยนตร์ที่เริ่มปรากฏขึ้นมาช้าๆ,เป็นเนื้อเรื่องที่มีความเกี่ยวข้องกันอย่างลงตัว,การต่อสู้ของคนกับปิศาจ,และยังมีเรื่องราวของความรัก,พลิกผันไปมา,เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา,จนท้ายที่สุดตัวเอกของเรื่องก็สามารถได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข.

"เยี่ยม!"

"ยอดเยี่ยมมาก!"

ทุกคนทั่วทั้งโรงภาพยนตร์ต่างก็ลุกขึ้นปรบมือชื่นชมเสียงดังสนั่น.

นักเดินทางรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,เขาที่ท่องเทียวไปทั่วทุกสถานที่,นับเป็นครั้งแรกที่มีสิ่งที่ทำให้เขาสนใจได้ขนาดนี้,การเดินทางมายังอาณาจักรหนานเซี่ยที่มีขนาดเล็กๆเช่นนี้นับว่าไม่เสียเวลาเปล่าจริงๆ!

ขณะที่ทุกคนเตรียมตัวที่จะออกจากโรงภาพยนตร์,ที่ฉากของโรงหนังยังคงส่องประกายแสงขึ้นมาอีกครั้ง,ปรากฏหญิงสาวคนหนึ่งที่ดูฉลาดเฉลียว,ยืนอยู่ตรงกลางฉาก,ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม,จ้องมองมายังทุกคน.

”!”

"นั่นไม่ใช่องค์หญิงหรอกรึ!"

"โง่,นั่นเป็นสถานะในการแสดงเท่านั้น,นี่คือแม่นางเมิ่งหยิงหยิงผู้บริหารของหอการค้าปาฏิหาริย์ต่างหาก!"

ชายเผ่าเอลฟ์ถึงกับประหลาดใจอีกครั้ง,เขาไม่คิดเลยว่าจะมีเทคโนโลยี,ที่สามารถส่งภาพและเสียงระยะไกลเช่นนี้ได้!

"สวัดดีทุกท่าน,ข้าเมิ่งหยิงหยิง,ภาพยนตร์ของพวกเขานั้นได้ฉายมาหนึ่งอาทิตย์แล้ว,ต้องขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับหอการค้าปาฏิหาริย์."

เหล่าผู้คนต่างก็ปรบมือต้อนรับอย่างอบอุ่น.

สิ่งดีๆเช่นนี้,แล้วยังมีราคาถูกแสนถูก,จะไม่ให้ทุกคนสนับสนุนได้อย่างไรล่ะ?

หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นนับได้ว่าได้ครอบครองใจคนของตำหนักจักรพรรดิไปเรียบร้อยแล้ว!

ก่อนที่เมิ่งหยิงหยิงจะกล่าวออกไปว่า"เพื่อขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุน,หอการค้าปาฏิหาริย์ได้จัดทำเครื่องเล่นที่ระลึก!"ก่อนที่เมิ่งหยิงหยิงจะนำสิ่งของบางอย่างออกมา,เป็นสิ่งประดิษฐ์อย่างหนึ่งนำมาประมูลเสนอขายกับทุกคนก่อนการผลิตจริง"

สิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวนี้มีจอภาพขนาดใหญ่,น่าจะยาวสองเมตรและสูงหนึ่งเมตร,เป็นกระจกของศิลาซ่อนเงาที่น่าดึงดูดใจเป็นอย่างมาก,และยังมีการติดตั้งเครื่องขยายเสียงเป็นรูปรังผึ้งด้านข้างของมันด้วย,และด้านหลังนั้นมีกล่องสีดำขนดใหญ่อยู่,ดูเหมือนว่าจะมีช่องใส่สิ่งของบางอย่างลงไป.

"นี่คือสิ่งประดิษฐ์ใหม่ของหอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราที่เรียกว่าเครื่องเล่น,ตราบเท่าที่มีเครื่องเล่นดังกล่าวนี้,ทุกท่านจะสามารถชมภาพยนตร์ของหอการค้าปาฏิหาริย์ได้ทุกทีและตลอดเวลา,สิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวนี้มีอยู่เป็นจำนวนจำกัดเพียงแค่สิบชิ้นเท่านั้น,อย่างไรก็ดีในอนาคตนั้นพวกเราจะมีการผลิตออกเป็นจำนวนมาก,เพื่อให้ทุกท่านได้เป็นเจ้าของ,และสามารถหาซื้อกันได้ในวันข้างหน้า!"

นี่คือโฆษณาสินค้านั่นเอง.

เครื่องเล่นดังกล่าวนี้ทำให้ประชาชนทั่วไปรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.

อย่างไรก็ตาม,ในเวลานี้มีอยู่สิบชิ้น,นับว่าเป็นจำนวนน้อยมากๆ.

สำหรับประชาชนทั่วไปที่ขาดทุนทรัพย์และอำนาจ,คงไม่สามารถเป็นเจ้าของได้,คงทำได้แค่เพียงรอคอยให้ผลิตเป็นจำนวนมากเท่านั้นถึงจะสามารถเลือกซื้อได้อีกครั้ง.

เอลฟ์หนุ่มตอนนี้รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,ทันใดนั้นก็ได้มุ่งไปยังสถานที่เพื่อที่จะสามารถซื้อสิ่งของดังกล่าวได้,เครื่องเล่นสิบชิ้นที่ทำการประมูลขาย,และยังมีแผ่นภาพยนตร์เรื่อง สงครามโลหิตสีชาดแถมให้อีกด้วย.ทำให้สามารถทำให้ไม่ว่าใครๆก็จะสามารถได้ชมภาพยนตร์ดังกล่าวได้ทุกที,นอกจากนี้หากว่ามีเครื่องเล่นในมือแล้วล่ะก็,ในอนาคตข้างหน้าหากว่ามีงานเพิ่มเติม,ก็จะสามารถซื้อมาสะสมและชมได้ในทันที.

ประชาชนมากมายตอนนี้ได้เข้ามาร่วมประมูลสินค้ามากมายเป็นจำนวนมาก,งานประมูลเองก็เริ่มไปเรียบร้อยแล้ว.

"500,000!"

"1 ล้านเหรียญ!"

”......”

"ข้าให้ 5 ล้านเหรียญทอง!"

ใบหน้าของแต่ละคนที่หน้าดำหน้าแดงของเหล่าตระกูลขุนนางที่กำลังพยายามประมูลสู้กันเสียงดัง,ทันใดนั้นก็มีเสียงที่ดังผ่านแทรกฝูงชนเข้ามา" 100 ล้านเหรียญทอง!"

ทุกคนตอนนี้แทบจะพุ่งโลหิตออกมาจากปากทีเดียว!

มารดาเถอะใครกัน!

มีเงินเหลือใช้ขนาดนั้นเลยรึไง?

ถึงแม้ว่าจะเป็นตำหนักจักรพรรดิก็ตามที,แต่ 100 ล้านเหรียญทองนั้นก็ไม่ใช่เงินเล็กน้อยเลย!

พนักงานของหอการค้าปาฏิหาริย์ถึงกับตื่นตระหนก,ในโลกนี้ยังมีคนที่บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ?

นักเดินทางนั้นไม่เข้าใจว่าเผ่ามนุษย์จะประหลาดใจอะไร,เพราะว่าสำหรับ 100 ล้านเหรียญทองนั้นไม่ได้มากมายสำหรับเขาแต่อย่างใดเขาที่เดินเข้ามายังเวที,แหวนที่อยู่ในมือของเขาที่ส่องประกายวับวาว,ก่อนที่ศิลาก่อเกิดมากมายจะหล่นออกมากองพะเนินอยู่ด้านหน้า.

"ข้านำมันไปได้หรือยัง?"

"แต่ว่า....ตกลง!"

พนักงานของหอการค้าปาฏิหาริย์แทบจะจ้องตาไม่กระพริบกับศิลาก่อเกิดมากมายที่กองเพนินอยู่,เอลฟ์ที่เดินมาด้านหน้าเครื่องเล่น,ก่อนที่จะสะบัดมือขวาเบาๆ,เครื่องเล่นดังกล่าวก็หายไปในทันที,ถูกเก็บเข้าไปในแหวนเก็บของต่างมิติ.

"แหวนเก็บของ!"

"นี่มันแหวนเก็บของในตำนาน?"

"สิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวนี้มีราคาอย่างต่ำที่สุดหลายพันล้านเหรียญทองทีเดียว!"

ทุกคนที่เห็นถึงกับอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ.

อุปกรณ์เก็บของนั้นเป็นสมบัติวิเศษที่ประเมินค่าไม่ได้,และยังสามารถเก็บของได้มากมายด้วยตัวคนเพียงคนเดียว.

ชายลึกลับผู้นี้ไม่เพียงแต่มีเงินมากมายมหาศาล,นอกจากนี้ยังมีอุปกรณ์เก็บของในมือ,แน่นอนว่าจะต้องมาจากอาณาจักรขนาดใหญ่เป็นแน่,ซึ่งการที่ประชาชนของอาณาจักรหนานเซี่ยที่มีขนาดเล็กเช่นนี้ถึงกับรู้สึกหวั่นเกรงอยู่ไม่น้อยเลย.

คนผู้นี้พวกเขาไม่สามารถที่จะยุแหย่ได้อย่างแน่นอน,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าถึงจะเป็นตระกูลชั้นสูงของอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้,หากว่าไปยุแหย่คนของอาณาจักรขนาดใหญ่เข้าแล้วล่ะก็,มีเพียงแต่นำพาหาภัยพิบัติมาให้กับตัวเองเท่านั้น.

นักเดินทางไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของเผ่ามนุษย์เลยแม้แต่น้อย.

หากว่าเขาไม่ได้สนใจในเครื่องเล่นดังกล่าวนี้แล้วล่ะก็,เขาคงจะไม่เข้ามาในฝูงชนที่มากมายเช่นนี้เช่นกัน!

นักเดินทางไม่คิดเลยว่าการเดินทางมาครั้งนี้ของเขา,จะสามารถเก็บเกี่ยวสิ่งที่น่าประทับเช่นนี้ได้,นักเดินทางยังไม่เร่งรีบเดินทางจากไป,ทว่าเขายังเลือกซื้อเครื่องบันทึกเสียงและวิทยุอีกมากมายจากภายในตลาด,พร้อมกับจานแม่เหล็กบันทึกเสียง,ใช้เงินไปในการซื้อของต่างๆมากกว่าหลายพันล้านเหรียญเพียงคนๆเดียว.

เงินตรานั้นหาได้ใช่สิ่งสำคัญสำหรับเขา?

นักเดินทางได้นำสิ่งประดิษฐ์มากมายที่พึงพอใจไปกับเขาเรียบร้อยแล้ว.

ก่อนที่จะออกเดินทางนั้นองค์หญิงเล็ก,ได้กำชับเขาเป็นอย่างมากว่าต้องนำของขวัญชิ้นเยี่ยมกลับไปมอบให้นาง,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่านักเดินทางรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมาก,ไม่ใช่ว่าองค์หญิงเล็กนั้นมีสิ่งใดที่ยังไม่เคยมีกัน?หากว่าเขาไม่สามารถซื้อสิ่งสำคัญอย่างเช่นมังกรหนุ่มกลับไปแล้วล่ะก็!

เขาย่อมไม่สามารถไปพบหน้าองค์หญิงเล็กได้แน่,หากว่าไม่สามารถนำสิ่งของที่ทำให้นางชื่นชอบได้แล้วล่ะก็,ผลกระทบที่นักเดินทางจะได้รับนั้นไม่กล้าที่จะคิดถึงเลย.

ตอนนี้เขาสามารถที่จะวางใจได้แล้ว.

ด้วยเครื่องเล่นภาพยนตร์,องค์หญิงเล็กจะต้องชอบอย่างแน่นอน!

อย่างไรก็ตาม,นักเดินทางอดคิดไม่ได้เหมือนกันว่าหากนำเครื่องเล่นดังกล่าวนี้มอบให้กับองค์หญิงเล็กแล้ว,จะนำพาปัญหามากมายมาให้กับเขาหรือไม่,จะนำปัญหามากมายไปให้กับป่าเอลฟ์หรือไม่,ไม่สามารถบอกได้เลย...

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว