Immortality Immortal Chapter 46 Qiu Dragon
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 46 มังกรเขา.
บทที่ 46 มังกรเขา.
"มีเม็ดยาปู่เทียนเหลืออยู่เพียงแค่สองเม็ด."เหล่าเหว่ยที่นำมันออกมาจากกำไลเก็บของ,ซึ่งอยู่ในขวดหยกสองขวด.
จ้องมองไปยังลวดลายสลักบนขวดหยกทั้งสอง,บนใบหน้าของเห่าซานก็เต็มไปด้วยความหดหู่เศร้าสร้อย.
เขาที่รับมันมาขวดหนึ่ง,ก่อนที่จะจ้องมองอย่างระมัดระวังและกล่าวว่า,"แค่นี้ก็พอ,เพียงแค่สองขวด,ก็สามารถอัญเชิญขั้นสุดท้ายได้."
เขาที่เปิดขวดขนาดเล็กออกมา,เห่าซานที่ยกขวดหยกขวดแรกขึ้น,เทของเหลวสีขาวที่เหนียวหนืดที่อยู่ในขวดหยดออกมา,ดูเหมือนว่าเมื่อมันหล่นลงมายังปากของเขา,ก็รวมตัวเป็นเหมือนกับเม็ดยาลูกกร,ก่อนที่จะไหลลงเข้าไปในปาก.
เขาที่กลืนมันลงไปทั้งหมดจนไม่เหลืออะไรในขวด.
ใบหน้าของเห่าซานเวลานี้กำลังรู้สึกเจ็บปวด,ดวงตาทั้งสองข้าเบิกกว้างราวกับว่าจะหลุดออกมาจากเบ้า,จากนั้น,ควันสีขาวที่หลั่งไหล่ออกมาจากร่างกายของเขาและค่อยๆปกคลุมไปทั่วร่างของเขา.
ที่ด้านข้างของเขา,เหล่าเหว่ยจ้องมองด้วยสายตาที่เศร้าสร้อยด้วยเช่นกัน.
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,หมอกสีขาวที่หายไปหมด,เหลือเพียงร่างของเห่าซาน.
เพียงแค่หนึ่งก้านธูป,หลังจากที่ทนความเจ็บปวดทนทุกข์ทรมานได้,ใบหน้าที่ขาวซีดของเห่าซาน,ชั่วระยะเวลาต่อมา,ดูเหมือนว่าจะดูมีน้ำมีนวลดูสงบราวกับเปลี่ยนเป็นคนละคน,ดวงตาที่ทอแสง,ผมสีเทาตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีดำทั้งหมด.
"ไท่จู่เห่าซาน."เหล่าเหว่ยกล่าว.
"เหล่าเหว่ย,ออกไปยืนด้านหลัง"เห่าซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า."เหล่าเหว่ยที่มายืนด้านหลังของเห่าซานในทันที.
จากนั้น,เห่าซานที่หายใจลึกเข้าและร่ายอาคมบางอย่างออกมา,หลังจากร่ายอาคม,มือซ้ายของเขาที่ตวัดเขียนอักขระสีดำบนอากาศ,ซึ่งมันค่อยๆกลายเป็นควันสีดำๆปรากฏขึ้นมา.
หลังจากนั้นสองลมหายใจ,ดวงตาของเห่าซานที่เปล่งประกาย,มือขวาของเขาที่ประทับลงไปบนพื้น,พร้อมกับคำรามออกมาเสียงดัง.
"ต้าหง,ออกมา."
ขณะที่ฝ่ามือของเขาสัมผัสกับพื้น,หลังมือของเขานั้นก็พ่นควันสีดำทมิฬออกมา,ทันใดนั้น,มังกรหมอกเก้าตนก็ปรากฏตัวออกมาล้อมรอบเห่าซานทันที,แต่ละตัวนั้นมีขนาดสิบห้าเมตร,กำลังขดวนล้อมรอมเห่าซาน,เป็นมังกรที่มีหมอกสีดำทมิฬหมุนวนรอบๆร่างของมัน.
มังกรหมอกทมิฬทั้งเก้าทันใดนั้น,พวกมันก็กระแทกร่างลงไปบนพื้น,ปรากฏเป็นเหมือนกับหมึกสีดำสนิทที่เขียนวาดวงเวทย์กระแทกลงไปบนพื้น,ไม่ใช่สีดำทั่วไป,แต่ดูเหมือนกับหลุมดำ,ร่างของพวกมันที่ผุดลงผุดว่ายไปมาระหว่างพื้นหมุนวนไปรอบๆร่างของเห่าซาน,ราวกับว่าร่างของพวกมันนั้นจะทะลวงผ่านทุกอย่างไปได้.
จากนั้นมังกรทั้งเก้าตนก็สร้างวงเวทย์อักขระขนาดใหญ่ขึ้นมา,เพียงแค่อึดใจเดียวเท่านั้น,ก็ปรากฏแท่นบูชาที่ลอยขึ้นมาจากวงเวทย์.
"ตูมมมมมมม"
แท่นบูชาสีดำทมิฬที่กำลังผุดขึ้นมา,และปลดปล่อยหมอกสีดำทมิฬปกคลุมไปทั่ว,ทรงกลมครึ่งซีกปิดทับวงเวทย์ขนาดใหญ่จากบนลงล่างเต็มไปด้วยหมอกทมิฬ.
เหล่าเหว่ยที่เฝ้ามองจากด้านนอก,รู้สึกกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก.
"วู๊ซซซซซซซซซซ"
หลังจากที่หมอกสีดำทมิฬที่ได้จางหายไป,ราวกับว่ามันสลายหายไปในอากาศ.
แท่นบูชาที่โผล่ขึ้นมาก็หายไปด้วย,ซึ่งตอนนี้เห็นเพียงร่างของเห่าซานที่ยืนนิ่ง,ตลอดจนร่างกายของเห่าซานเวลานี้,ผมของเขาที่กลับมาขาวโพลนและมีสีดำเป็นจุดๆกระจายไปรอบศีรษะของเขา,ใบหน้าที่ซีดขาวขึ้น,ทั้งที่ก่อนหน้านี้หลังจากที่เขากินเม็ดยาปู่เทียนเข้าไปแล้ว,ผมของจงซานก็ได้กลายเป็นสีดำไปหมดแล้ว.
คลื่นสีขาวที่สาดซัดไปทั่วร่างของเขา,ร่างกายที่สั่นสะท้านราวกับว่าเขาจะล้มลงได้ทุกเมื่อ.
เหล่าเหว่ยที่เร่งรีบ,เข้าไปประครองเขาในทันที,สีหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นกังวล.
ร่างของเห่าซานที่ดูอ่อนแอเป็นอย่างมาก,อย่างไรก็ตามประกายสายตาของเขาที่ปรากฏความตื่นเต้นดีใจไม่น้อย,เพราะที่ด้านหน้าของเห่าซานนั้นมีสัตว์อสูรขนาดมหึมาปรากฏขึ้นมา.
อสรพิษขนาดยักษ์ตนหนึ่ง,ร่างสีแดงฉานมีความยาวสามสิบเมตร,ปากที่ใหญ่โตของมันสามารถกลืนคนสองคนเข้าไปพร้อมๆกันได้อย่างสบายๆ,หัวของมันที่ส่ายไปมา,หางที่บิดเกลียวแลบลิ้นออกมาพร้อมกับโน้มตัวเข้ามาหาจงซาน.
นี่คือสัตว์อัญเชิญที่เห่าซานทำการเรียกออกมา,อสรพิษสีชาดยักษ์.
หลังจากนั้น,หัวของอสรพิษตนนี้โค้งเข้ามาถูไปที่แขนของเห่าซานไปมา.
เห็นท่าทางของอสรพิษที่ดูเป็นมิตรเป็นอย่างมาก,เห่าซานก็เผยยิ้มออกมา,เขาพยุงตัวเองขึ้นจากการพยุงของเหล่าเหว่ย,พร้อมกับลูบไปที่หัวของอสรพิษ.
"ต้าหง,ฮ่าฮ่า,ข้าคิดว่าข้าจะอยู่ได้ไม่นานสำหรับโลกนี้,นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่พวกเราจะได้พบกัน."เห่าซานที่กล่าวออกมาด้วยความเศร้าใจ.
อสรพิษที่เฝ้ามองเห่าซานราวกับว่ามันเข้าใจคำพูดของเขา,มันที่ใช้หัวสะกิดร่างของเห่าซานเบาๆ,เหมือนว่ามันไม่ต้องการให้เขาตายไป.
"ไม่มีประโยชน์,ครั้งนี้ต่างจากทุกครั้ง,ข้ากำลังจะตายแน่นอน,เจ้าคือสหายของข้า,ตลอดชีวิตของข้า,หลายสิบปี,ที่เจ้าอยู่กับข้า,ปกป้องตำหนักมังกร,เจ้าคือสหายคนเดียวที่ข้าเชื่อใจ,เพราะว่าเจ้าคือเพื่อนที่ดีที่สุดของข้านั่นเอง."เห่าซานกล่าว,มือของเขาที่ลูบไปมาที่หัวของอสรพิษสีแดง.
"ฟู่,ฟู่."
อสรพิษที่ตะวัดลิ้นของมันไปมา,ราวกับว่ามันกำลังรู้สึกขมขื่น.
เห็นต้าหงเป็นเช่นนั้น,เห่าซานที่ถอนหายใจและกล่าวออกไปว่า,"ด้วยพลังของเจ้า,เทียบเท่ากับระดับแกนทองของมนุษย์,ด้านนอกนั้นมีผู้ฝึกตนมากมายต้องการสังหารข้า,เจ้าไม่สามารถช่วยข้าได้,ในครั้งนี้,ข้าอัญเชิญเจ้าออกมานั้น,ต้องการให้เจ้าช่วยข้านำสิ่งของสิ่งหนึ่งไปยังตำหนักมังกร,มอบให้กับสายโลหิตสุดท้ายของตระกูลเห่าที่เหลืออยู่."
"ฟู ฟู."
อสรพิษยักษ์ที่พยักหัวไปมาพร้อมกับตวัดลิ้นออกมาไม่หยุด.
ด้วยท่าทางระมัดระวัง,เห่าซานที่นำกล่องไม้ที่สร้างขึ้นมาจากต้นท้อ,และสลักด้วยอาคมอักขระมากมายจนดูเหมือนกับศิลปะชั้นสูง.
"ข้าเชื่อใจเจ้า,เพราะว่าเจ้าคือสหายที่ยอดเยี่ยมที่สุด,,มีเพียงแค่เจ้าที่ไม่เคยขัดแย้งและต้องการผลประโยชน์ใดๆกับข้า,ต้าหง,นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ข้าต้องการขอร้องเจ้า,กล่องไม้กล่องนี้,เจ้าจงนำมันไปมอบให้กับทายาทคนสุดท้ายของตระกูลเห่า."เห่าซานที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจังและเสียงที่เศร้าสร้อย.
อสรพิษสีชาดที่จ้ององไปยังเห่าซาน,ดวงตาของมันที่มีน้ำตาไหลออกมาช้าๆ,มันที่ใช้ลิ้นตวัดกล่องไม้พร้อมกับนำลงไปในท้องของมัน,ก่อนที่จะนำหัวของมันถูไปยังร่างของเห่าซานไปมา.
เห่าซานที่จ้องมองไปยังอสรพิษดังกล่าว,พร้อมเผยยิ้มด้วยท่าทางห่อเหี่ยวใจก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"ก่อนหน้านี้,ข้าได้ทำการอัญเชิญเพื่อนๆของเจ้ากว่าห้าสิบตัวที่ด้านหลัง,เจ้าควรที่จะไปทักทายพวกเขาก่อนและหลังจากนั้นก็ทำตามคำแนะนำของข้าและหนีไป."
"ฟู่,ฟู่."
อสรพิษเลื้อยไปมาพันร่างของเห่าซานรอบหนึ่ง,จากนั้นก็ใช้ลิ้นของมันเลียที่ใบหน้าของเห่าซานและค่อยๆจากไปช้าๆ,อย่างไรก็ตาม,ที่ด้านหลังของวิหารนั้น,มีอสรพิษห้าสิบตัว,พวกมันมีรูปร่างเหมือนกับต้าหงเว้นแต่สีของร่างเท่านั้น.
ที่ด้านหน้าของวิหารนั้น,มีเพียงเห่าซานและเหล่าเหว่ยเท่านั้นที่เหลืออยู่.
เหล่าเหว่ยที่เร่งรีบเข้ามาประครองเห่าซานไว้.
"ไท่จื่อเห่าซาน."เหล่าเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล.
"เหล่าเหว่ย,นำเม็ดยาปู่เทียนเม็ดสุดท้ายมาให้ข้า."เห่าเทียนกล่าว.
เหล่าเหว่ยที่จ้องมองไปยังเห่าซาน,สีหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดก่อนที่จะนำขวดยาสุดท้ายออกมา.
เหมือนก่อนหน้านี้,เมื่อกินเม็ดยาปู่เทียนเข้าไป,จงซานก็กลับมามีพลังวังชาอีกครั้ง,ตอนนี้สีผมของเขากลายเป็นสีดำอีกครั้งแล้ว.
เห่าซานที่ยืนนิ่ง,จ้องมองไปยังเหล่าเหว่ย,"เหล่าเหว่ย,ไปยืนด้านหลังไกลๆ".
เหล่าเหว่ยจ้องมองไปยังเห่าซาน,น้ำตาที่ไหลอาบแก้ม,เขาที่ถอยห่างออกไปไกลระยะหนึ่ง.
เหมือนดังเช่นก่อนหน้านี้,เห่าซานที่เร่งรีบท่องอาคมออกมา,ก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า"ด้วยชีวิตของข้า,ขออัญเชิญมังกร."
เห่าซานที่คำรามออกมาเสียงดัง,ฝ่ามือของเขาที่ประทับลงไปบนพื้นเหมือนเมื่อครั้งที่แล้ว,วงเวทย์อักขระวงเกลมขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นมาบนพื้น,แทบจะในเวลาเดียวกันแท่นบูชาขนาดใหญ่ที่มีขนาดใหญ่ร้อยห้าสิบเมตรก็ปรากฏขึ้นมา,เป็นแท่นบูชาที่ดูลึกล้ำเป็นอย่างมาก,เหมือนกับว่ามันถูกส่งผ่านมิติมาจากดินแดนอันไกลโพ้น.
หมอกดำทมิฬวงกลมครึ่งซีกปรากฏขึ้นมาอีกครั้งคลุมไปทั่วพื้นที่บริเวณ,จากนั้นเมื่อหมอกค่อยๆสลายไป,เห่าซานที่ยืนอยู่ตรงกลาง.
ผมของเห่าซานในเวลานี้ได้กลายเป็นสีขาวทั้งหมด.เวลานี้ไม่มีเส้นใหนที่มีสีดำเลยแม้แต่น้อย,เขาที่กลายเป็นชายแก่ขึ้นมาทันที,ประกายแสงในตาของเขาที่มีแต่ความบ้าคลั่งถูกทิ้งเอาไว้.
"ไท่จื่อเห่าซาน."เหล่าเหว่ยที่เร่งรีบไปประครองเห่าซานที่อ่อนแอเอาไว้,และเขาที่นำเม็ดยาหลายอย่างให้กับเห่าซานกิน,แม้ว่ามันจะอ่อนด้อยกว่าเม็ดยาปู่เทียน,ทว่าก็ยังพอทำเนาให้เห่าซานดีขึ้นบ้าง,แม้ว่าผลเขาจะไม่กลับมาดำอีกครั้ง,ทว่าก็ยังคงทำให้เขายังประครองสติอยู่ได้.
ที่ด้านหน้าของพวกเขาทั้งสองคนนั้นเหมือนกับอสรพิษยักษ์,อาจไม่ใช่,นี่น่าจะถูกเรียกว่ามังกรมากกว่า,อย่างไรก็ตาม,มังกรตนนี้กลับมีเพียงแค่เขาเดียว,เหมือนกับดาบยาวที่ยื่นออกไปด้านหน้าราวกับจะทะลวงท้องฟ้า,ทั่วร่างของมันนั้นมีเกล็ดมากมายนับไม่ถ้วน.
มังกรเขาเดี่ยว
มังกรเขาที่ขดตัวไปรอบๆมีความยาวถึงร้อยห้าสิบเมตร,หมุนวนโค้งเป็นวงกลมกระจายตัวไปทั่วบริเวณ,หัวของมันที่กำลังจับจ้องมองมายังเห่าซาน.
"เห่าซานรึ?"มังกรเขาที่กล่าวออกมา,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะพูดภาษามนุษย์ได้.
"ไม่คาดคิดเลยว่าจะเป็นท่าน,ข้าคิดว่าจะเป็นมังกรวารีซะอีก."เห่าซานที่เผยยิ้มออกมาอย่างคาดไม่ถึง.
"เจ้าได้ใช้อายุไขทั้งหมดที่มีของเจ้าในการอัญเชิญข้า,เจ้ามีตอนนี้มีอายุแปดสิบปี,อยู่ในขั้นเซียนเทียน,อายุไขที่เหลือน่าจะมีร้อยยี่สิบปี,ตามที่ได้ทำพันธะสัญญาทั่วไปการถูกอัญเชิญจะได้รับอายุไขเพียงแค่หนึ่งในสิบปี,นั่นก็คือสิบสองปี,ทว่าสิบสองปีนั้นมันน้อยเกินไป,สำหรับข้า,
อย่างไรก็ตาม,ตอนนี้เจ้าได้ใช้ชีวิตที่เหลือทั้งหมด,ทำไมข้าจะไม่มาล่ะ,นับจากนี้เจ้าจะมีอายุไขเหลือเพียงแค่ก่อนตะวันตกดินเท่านั้น."มังกรเขากล่าว.
"ตะวันตกดินอย่างงั้นรึ?
นั่นก็เพียงพอแล้ว,ท่านเพียงแค่นำข้าหนีออกไปจากที่นี่,ก่อนตะวันตกดินก็พอ,เพียงแค่นี้ก็ทำให้ข้าพึงพอใจแล้ว."เห่าซานกล่าว.
"อืม,กล่าวตามจริง,ตระกูลเห่าตกต่ำเช่นนี้,ข้ารู้สึกไม่คุ้นเคยนัก,เอ่อใช่,ผู้หญิงของเจ้า,ที่ตำหนักมังกร,นางได้ให้กำเนิดทารกแล้ว,แม้ว่าจะให้กำเนิดทารกได้,ทว่านางกลับตายไปด้วย."มังกรเขากล่าว.
"กำเนิด?จริงๆรึ?กำเนิดแล้ว?เป็นชายหรือหญิงกัน?"เห่าซานที่กล่าวออกไปในทันที.
"โชคไม่ดีนัก,นางเป็นหญิง,คงยากที่จะสืบทอดตระกูลเห่าของเจ้าต่อไปได้."มังกรเขากล่าว.
"ผู้หญิง?เป็นผู้หญิงได้อย่างไร? ช้าก่อน,เป็นผู้หญิงก็ดี,ใช่แล้วเป็นผู้หญิงก็ดีเช่นกัน."เห่าซานที่โกรธเกรี้ยวก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นหัวเราะอย่างพออกพอใจ.
"ผู้หญิงของเจ้านางเป็นใครมาจากใหนอย่างงั้นรึ?หลังจากที่นางให้กำเนิดบุตร,ธิดาของเจ้าเหมือนว่ามีกลิ่นอายปิศาจที่รุนแรงแผ่ออกมา,ทั้งที่ผู้หญิงของเจ้าไม่มี,กลิ่นอายปิศาจของธิดาของเจ้านั้น,ทำให้พืชพรรณรอบๆตายไปหมด."มังกรเขาที่สอบถามออกไปด้วยความสงสัย.
"ใช่แล้ว,ถูกต้องแล้ว! ฮ่าฮ่า,ร่างสถิตหมื่นปิศาจ,นั่นคือร่างสถิตหมื่นปิศาจ!"เห่าซานที่อุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อะไรนะ?ผู้หญิงของเจ้าคือมารพยาบาทเก้าชีวิตอย่างงั้นรึ?และเจ้าก็ทำให้นางท้องอย่างงั้นรึ?"มังกรเขาที่จ้องมองเห่าซานด้วยความมาอยากเชื่อ.
"มารพยาบาทเก้าชีวิต,นางตายด้วยความขุ่นเคืองอย่างรุนแรงตลอดเก้าชีวิต,นางที่เป็นปิศาจแห่งความมืด,หากว่านางให้กำเนิดบุตรชาย,เช่นนั้นก็จะเป็นเรื่องดี,เขาจะสามารถทำงานสร้างตระกูลเห่าขึ้นมาอีกครั้ง,ทว่าในเมื่อนางเป็นหญิงสาว,ความอาฆาตแค้นที่นางมีตลอดเก้าชีวิต,มันจะถูกส่งไปยังร่างของบุตรสาว,และทำให้นางเป็นร่างสถิตหมื่นปิศาจ,ฮ่าฮ่าฮ่า,และนางจะเป็นรุ่นที่สิบของตระกูลเห่า,และเป็นลูกหลานรุ่นสุดท้าย,ท้ายที่สุดข้าก็จะมีโชค,ทุกอย่างมันถูกฝากเอาไว้ที่นางแล้ว,ฮ่าฮ่าฮ่า."เห่าซานที่หัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้วยความตื่นเต้น.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ที่หุบเขาด้านนอกของภูเขาหมอกนั้นมีเงาร่างของคนสองคนที่กำลังเดินทางมายังหุบเขาดังกล่าว.
"โปรดวางใจ,ศิษย์พี่ใหญ่จะต้องอยู่ข้างหน้าแน่นอน."จงซานที่บอกต่อเทียนหลิงเอ๋อที่อยู่ข้างๆเขา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น