Miracle Throne Chapter 299 Severely wounded prince

Miracle Throne Chapter 299 Severely wounded prince

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 299 หวังซือบาดเจ็บ

บทที่ 299 หวังซือบาดเจ็บ

ขณะที่ตงฟางเห่าเหรียนและฉู่เทียนต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงอยู่นั้น,ราชาหนานเซี่ยนั้นรู้สึกเป็นกังวลอยู่ไม่น้อย,เขาทีกำลังปรึกษาพูดคุยกับเหล่าเสนาธิการ,เกี่ยวกับการตัดสินใจโยกย้ายกำลังไปประจำการที่ชายแดนอยู่.

ความจริงเขามั่นใจในบุตรชายของตัวเองอย่างแน่นอน.

นิสัยของตงฟางเห่าเหรียนนั้นเป็นคนที่ตรงไปตรงมาพูดน้อย,เพียงอายุ 27 ปีก็ก้าวไปยังปลุกดวงจิตระดับ 9 ได้แล้ว,ทั่วทั้งอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้คงมีเพียงแค่หวังเทียนหลงที่พอเทียบได้,หากว่ามีโอกาสได้สั่งสอนฉู่เทียนล่ะก็นับว่าเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเช่นกัน.

木讷 ความหมายคือ (mù nè)ซื่อๆ และพูดน้อย

นิสัยของตงฟางเห่าเหรียนนั้นจะมีใครไม่รู้กัน?

จักรพรรดิอู๋อานและต้าเซวจื่อเองก็ยังพูดอะไรไม่ได้เลย.

...

จักรพรรดิอู๋อานที่กล่าวต่อราชาหนานเซี่ย,"เผ่าเฉวียนหยงในเวลานี้กระทำการที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก."

ข่าวคราวที่เกิดขึ้นแต่ละวันนี้,ราชาหนานเซี่ยดูเหมือนว่าไม่มีกระจิตกระใจสนใจเท่าไหร่นัก,คิดแต่เรื่องของฉู่เทียน,ดังนั้นเขาจึงกล่าวออกมาอย่างไม่สนใจนัก"หลายปีมานี้เกิดเรื่องหลายอย่างขึ้นตั้งมากมาย,เป็นเรื่องปกติของพวกมันไม่ใช่รึ?"

จักรพรรดิอู๋อานที่กล่าวตอบกลับ"เผ่าเฉวียนหยิงนั้นมีอยู่กันหลายเผ่า,เผ่าเกอตี้ยวี,นับเป็นเผ่าใหญ่ที่มีอิทธิพลมากในทุ่งหญ้าเฉวียนหยง,ดังนั้นข้าจึงได้จับตามองเป็นสำคัญ,อย่างไรก็ดี,ในหลายเดือนมานี้,พวกมันราวกับว่ากำลังตัดสัมพันธ์กับเผ่าอื่นๆอยู่,นับว่าเป็นเรื่องที่ผิดปรกติไม่ใช่รึ?!"

歌地狱 Gē dìyù เกอตี้ยวี, เสียงเพรียกแห่งโลกันตร์

เหวินเฉิงกล่าวโต้กลับไปในทันที"หลายเดือนมานี้ข้าเองก็ได้ทำการจับตามองเผ่าเฉวียนหยงอยู่ตลอดเวลา,จากที่ดูแล้วก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรแปลกแต่อย่างใด,เผ่าเกอตี้ยวีเอง,เป็นเผ่าที่เป็นกลางและยังมีการค้าขายลับๆกับพวกเราด้วย,หากว่ามีสถานการณ์ที่แปลกไปล่ะก็,ข้าจะต้องได้รับข่าวคราวแล้ว,จักรพรรดิอู๋อานท่านคิดมากไปกระมั้ง."

"แม้ว่าพวกเราจะจับตามองเป็นอย่างดี,ทว่าในเวลาสถานการณ์ทุ่งหญ้าเฉวียนหยงไม่ได้เหมือนเดิม,มีหลายอย่างที่แปลกไป! ส่วนข่าวที่ท่านได้นั้นมันเป็นเพียงแค่ข่าวการค้าขาย,จะสามารถรับรู้สถานการณ์ที่แท้จริงได้อย่างถ่องแท้ได้อย่างไร,ไม่สามารถที่จะบอกความถูกต้องได้,ฝ่ายตรงข้ามเองก็ใช่ว่าจะยินดีเปิดเผยความลับของพวกมันออกมาร."จักรพรรดิอู๋อานที่กล่าวต่อราชาหนานเซี่ย"ข้าคิดว่าข้าจะรวมกำลังกลุ่มหนึ่งเพื่อไปสืบส่วนเรื่องราวในทุ่งหญ้าเฉวียนหยงให้แน่ใจ."

"กองกำลังของเผ่าเฉวียนหยงนั้นดุร้ายโหดเหี้ยม,จักรพรรดิอู๋อานต้องการที่จะไปสืบเรื่องนี้ด้วยตัวเองรึอย่างไร,หากว่าท่านเข้าไปในทุ่งหญ้าเฉวียนหยง,ไม่ทำให้สถานการณ์ของอาณาจักรหนานเซี่ยของเราต้องตกอยู่ในอันตรายหรอกรึหากพวกมันยกทัพมาจะลำบาก!ภายในอาณาจักรหนานเซี่ยก็มีทัพหน้าที่ทรงพลัง,ข้าคิดว่าเรื่องเช่นนี้ควรจะมอบให้กับกองกำลังมังกรสงครามที่อยู่ไม่ไกล,ทำการสืบสวนสถานการณ์ที่แท้จริง,ไม่จำเป็นให้จักรพรรดิอู๋อานไปด้วยตัวเองเลย."

ด้วยคำพูดดังกล่าว.

สถานะของจักรพรรดิอู๋อานนั้นค่อนข้างจะละเอียดอ่อน,และเป็นเหตุให้เผ่าเฉวียนหยงในตอนนี้ระมัดระวังในการโจมตีเข้ามา.

ขณะที่คนอื่นๆต่างก็แสดงความคิดเห็นกับเรื่องดังกล่าว,ที่ด้านหน้าของตำหนัก,มีองค์รักษ์กลุ่มหนึ่งที่เร่งรีบเข้ามารายงาน"องค์เหนือหัวไม่ได้การแล้ว,ที่สำนักงานใหญ่ปาฏิหาริย์ได้เกิดเรื่องใหญ่แล้ว,ต้าหวังซือและฉู่เทียนได้ต่อสู้กัน!"

"ต่อสู้กัน?"ราชาหนานเซี่ยที่เผยท่าทาสสรวลออกมา,ทว่าทันใดนั้นก็ซ่อนเอาไว้ในทันที,ก่อนที่จะแสดงทำท่าประหลาดใจ"พวกเขาต่อสู้กันอย่างงั้นรึ?แล้วมีใครได้รับบาดเจ็บหรือไม่?"

ใบหน้าขององค์รักษ์ที่แสดงท่าทางซับซ่อนกล่าวออกมาอย่างแปลกประหลาด"บาดเจ็บหนักทีเดียว,ในเวลาอันสั้นคงยากที่จะฟื้นฟู,บางทีล่ะนะ...."

"เอาล่ะ,ไม่ตายก็ไม่เป็นไร,คนหนุ่มสาวก็มักจะใจร้อนเช่นนี้ล่ะ,ไม่ต้องไปสนใจเรื่องราวการแข่งขันกันของพวกเขา,ยังไงก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่รึ?,ข้าเองก็สนับสนุนยกย่องสนับให้เหล่าหนุ่มสาวต่อสู้เพื่อแลกเปลี่ยนฝีมือในการต่อสู้,ไม่เช่นนั้นแล้วหลายปีมานี้พวกเราจะมีความแข็งแกร่งต้านทานเผ่าเฉวียนหยงได้อย่างงั้นรึ?"ราชาหนานเซี่ยที่ดูไม่สนใจนัก,ภายในใจแอบหัวเราะด้วยซ้ำ"เจ้าออกไปได้แล้ว,เรื่องเช่นนี้,ไม่เห็นต้องมารายงานราชาเช่นข้าด้วยซ้ำ."

ใครที่ได้รับบาดเจ็บต่างก็ได้ถูกกำหนดมาตั้งแต่แรกแล้ว!

ในเวลานี้หากเป็นฝีมือของเห่าเหรียนแล้วล่ะก็,อย่างมากสุดก็แค่ตำหนิเล็กๆน้อยๆ,ไม่จำเป็นต้องเอามาคิดอีก,จึงทำให้เขาไม่คิดว่าจะต้องเอามาใส่ใจเลยด้วยซ้ำ.

เหล่าองค์รักษ์ที่อยู่ด้านหน้าตำหนัก,ต่างรู้สึกประหลาดใจ"แต่ว่าท่านราชา,เรื่องนี้จะให้จบเช่นนี้จริงๆรึ?"

"ราชาหนานเซี่ยนั้นต้องเป็นกลาง นี่เป็นการประลองกันของเหล่าหนุ่มสาวไม่ใช่รึ?" ราชาหนานเซี่ยที่แค่นเสียง"เรื่องตลกอะไร! การต่อสู้นั้นต้องมีแพ้มีชนะ,หากไร้ความสามารถจะมีปัญญาเข้าร่วมส่งครามอย่างงั้นรึ? ด้วยนิสัยของตงฟางเห่าเหรียนนั้น,ทุกคนต่างก็รู้ดี,แม้ว่าเขาจะบ้าคลั่งในการต่อสู้,ทว่าเขาก็ไม่เคยข่มเหงรังแกใครด้วยอำนาจ,การต่อสู้ทุกครั้งเองก็เป็นไปอย่างยุติธรรมโดยตลอด! การต่อสู้การจะพ่ายแพ้หรือได้รับบาดเจ็บมันก็เป็นเรื่องธรรมดา!"

เหล่าองค์รักษ์ที่กำลังจ้องมองหน้ากันอย่างอักอ่วน.

นิสัยใจคอของตงฟางเห่าเหรียนนั้นนับว่าเป็นที่โจษจันไปทั่วตำหนักจักรพรรดิ.

ชายคนนี้เป็นคนที่บ้าคลั่งในการต่อสู้เป็นอย่างมาก,วันแล้ววันเล่าจะออกไปท้าทายต่อสู้ไปทั่ว,แต่เขาก็มีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวหากคู่ต่อสู้ไม่รับคำท้าทาย,เขาก็ไม่เคยบังคับ,ส่วนการต่อสู้กับฉู่ทียนนั้น,เป็นไปได้ว่าฉู่เทียนนั้นได้รับคำท้าทายดังกล่าวอย่างแน่นอน.

ด้วยธรรมเนียมของอาณาจักรหนานเซี่ยนั้น,หากว่านี่เป็นการต่อสู้อย่างเป็นทางการแล้วล่ะก็,ก็นับว่า เรื่องดังกล่าวนี้เป็นเรื่องธรรมดา,คนอื่นๆย่อมไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้.

เหล่าองค์รักษ์ต่างก็แสดงท่าทางแปลกใจและก็มากขึ้น"ถ้าเป็นเช่นนั้น,แล้วล่ะก็,ข้าขอให้ท่านราชาเตรียมการรักษาเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้,ไม่เช่นนั้น...."

ราชาหนานเซี่ยที่ไม่ใส่ใจโบกมือไปมาอย่างทนไม่ได้"หอการค้าปาฏิหาริย์ร่ำรวยจะตายไป,ทำไมต้องให้ราชาหนานเซี่ยเช่นข้าเตรียมรักษาด้วย,ให้พวกเขาจัดการกันเองซิ."

เหล่าองค์รักษ์ถึงกับเบิกตากว้าง,"องค์ราชาคงจะเข้าใจผิดอยู่,คนที่ได้รับบาดเจ็บเป็นหวังซือต่างหาก!"

!!!!

ราชาหนานเซี่ยถึงกับทรุดนั่งลงไปบนบันลัง,ดวงตาที่ลุกวาวเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวคำรามออกมาเสียงดังลั่น"เจ้าพูดอะไร? เห่าเหรียนได้รับบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?นี่มันเป็นไปไม่ได้!"

เหล่าองค์รักษ์วังหลวงต่างเร่งรีบคุกเข่าลงในทันที"ต้าหวังซือได้เร่งรีบเดินทางไปยังสำนักงานใหญ่เพื่อท้าต่อสู้กับฉู่เทียน,ท้ายที่สุดแล้วหลังจากจบการต่อสุ้ก็ถูกฉู่เทียนจัดการไปในที่สุด,ตอนนี้ได้รับบาดเจ็บหนักทีเดียว,มีคนจำนวนมากที่เป็นพยาน,หากองค์ราชาไม่เร่งรีบช่วยเหลือแล้วล่ะก็,บางทีต้าหวังซือคงจะต้องได้รับอันตรายเป็นแน่!"

"ดวงอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตกหรืออย่างไร!"

ใบหน้าของราชาหนานเซี่ยถึงกับแดงกล่ำ,เขาจะทำอย่างไรดี? นี่คือบุตรชายสุดรักของเขา,เรื่องเช่นนี้เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ใหน,ด้วยถูกฉู่เทียนทำร้ายบาดเจ็บเช่นนี้,หากว่าข่าวเช่นนี้กระจายไปทั่วตำหนักจักรพรรดิ,ตระกูลราชวงศ์เช่นเขาไม่ต้องเอาหน้าไปกวาดพื้นหรอกเหรอ!

颜面扫地 yán miàn sǎo dìความหมาย เสียหน้า อุปมาอุปไมเหมือนเอาหน้าไปกวาดพื้น

"ฉู่เทียน,เจ้า...."

"องค์ราชาโปรดระงับความโกรธก่อน,"เป็นกู่เซียนชิวนั่นเองที่กล่าวออกมาอย่างอึกอักพยายามปิดกั้นความดีใจเอาไว้"อาณาจักรหนานเซี่ยของพวกเรานั้นได้มีบทบัญญัติเกี่ยวกับการประลองการต่อสู้ไว้อยู่แล้ว,หากเป็นการต่อสู้ที่ยุติธรรมแล้วล่ะก็,ไม่มีใครสามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้,การที่หวังซือได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้อย่างยุติธรรมจากฉู่เทียนนั้น,จะไปโกรธฉู่เทียนได้อย่างไร."

เจาพู่เองก็ได้กล่าวมาอย่างขึงขัง"เมื่อสักครู่นี้,ดูเหมือนว่าองค์ราชาก็เห็นด้วยมิใช่รึ!"

ใบหน้าของราชาหนานเซี่ยที่ทั้งโกรธและอาย,ในเวลานี้เขาไม่สามารถที่จะลงจากหลังพยัคฆ์ได้แล้ว,คำพูดของเขานั้นราวกับว่ามันได้กลับมาบีบคอของเขาเอง,เขาจะรักษาหน้าตาของตัวเองเอาไว้ดีหรือไม่ดี? หากว่าเรื่องดังกล่าวนี้ได้กระจายไปยังหูของประชาชน,ตอนนี้คำสาปแช่งก่นด่า เขาจะสามารถกลืนมันลงได้เหรอ,สิ่งดังกล่าวนี้มันได้เลยจุดนั้นไปแล้ว,เขาไม่มีเหตุผลพอที่จะไปลงโทษฉู่เทียนได้เลย,ซ้ำมีแต่จะไปช่วยเพิ่มชื่อเสียงให้กับฉู่เทียน

[ 骑虎难下 ความหมายคือ (qí hǔ nán xià)ขี่บนหลังเสือ (ลงยาก)

要不要 yao4 bu3 yao4 = เอาไม่เอา
แต่ถ้าจะแปลให้ได้ความหมายหน่อยก็ต้องแปลว่า เอามั้ย หรือ ต้องการหรือไม่ นั่นเองครับ
敢不敢 gan3 bu4 gan3 = กล้าไม่กล้า ซึ่งแปลให้ได้ความหมายว่า กล้ามั้ย, กล้ารึเปล่า นั่นเอง ]

"พวกท่านทั้งสองคิดอะไรกัน?แน่นอนราชาเช่นข้าจะตำหนิฉู่เทียนได้อย่างไร,เห่าเหรียนหลายปีมานี้เต็มไปด้วยความหยิ่งยะโส,ท้าทายคนไปทั่ว,ในเวลานี้ได้รับบทเรียนซะบ้างก็ถือว่าดี,ข้าจะลงโทษฉู่เทียนได้อย่างไร,มีแต่ต้องขอบคุณด้วยซ้ำ!วันนี้การประชุมจบเท่านี้แล้วกัน."ราชาหนานเซี่ยที่โบกมือไปมา"เตรียมรถ,ข้าจะไปยังสำนักงานใหญ่หอการค้าปาฏิหาริย์!"

ทันใดนั้นราชาหนานเซี่ยก็เร่งรีบขึ้นรถเทียมอสูรเร่งรีบไปยังสำนักงานใหญ่หอการค้าปาฏิหาริย์ในทันที.

ความจริงแล้วตงฟางเห่าเหรียนนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บมากมายอย่างที่องค์รักษ์รายงานไป,หลังจากที่เขาเห็นฉู่เทียนรวมร่างกับอสุรกายเพลิงโลกันตร์,ตงฟางเห่าเหรียนที่ไม่ต้องการพ่ายแพ้,ดังนั้นจึงเพิ่มพลังฝึกตนไปเป็นระดับปลุกดวงจิตระดับ 7 เพื่อรับมือกับฉู่เทียนที่มีพลังเทียบเท่าเขตแดนดวงจิตที่แท้จริง.

เขาไม่อยากเชื่อเลย.

ฉู่เทียนสามารถที่จะต่อกรกับคนที่มีระดับเหนือกว่าได้เลยอย่างงั้นรึ?

ไม่เพียงแต่ข้ามระดับธรรมดา,แต่เป็นระดับปลุกดวงจิตระดับ 6 เขตแดนดวงจิตปรากฏ,สามารถที่จะต่อกรกับปลุกดวงจิตระดับ 7 เขตแดนดวงจิตที่แท้จริง,ซึ่งเป็นระดับพลังที่ห่างกันมากมายลิบลับ!

ทำให้ตงฟางเห่าเหรียนนั้นรู้สึกหดหู่เป็นอย่างมก,หลังจากที่ฉู่เทียนรวมร่างกับอสูรกายเพลิงแล้ว,พลังของฉู่เทียนนั้นได้ก้าวไปถึงเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงไปแล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถล้มตงฟางเห่าเหรียนที่ยับยั้งพลังในระดับเดียวกันได้!

ตงฟางเห่าเหรียนนั้นนับตั้งแต่เด็กก็เป็นโอรสสวรรค์ที่มีพรสวรรค์ที่หายากติดตัวมา.

เขาที่สามารถล้มเหล่าผู้เชี่ยวชาญที่มีระดับเหนือกว่ามาโดยตลอด,แต่กลับกลายเป็นว่าเขาจะต้องพ่ายแพ้ให้กับคนอื่นที่มีระดับต่ำกว่าได้อย่างไร? ซ้ำคนที่ล้มเขา,ยังเป็นคนที่เขาเหยียดหยันเป็นอย่างมากอีกด้วย.

ตงฟางเห่าเหรียนไม่อยากจะเชื่อเลย.

ฉู่เทียนช่างเป็นคนที่น่าพรั่นพรึงอย่างแท้จริง?

เมื่อตงฟางเห่าเหรียนที่เสียเปรียบได้รับบาดแผลเต็มร่างกาย,เขาที่ถูกฉู่เทียนเล่นงานแต่เพียงฝ่ายเดียว,จนท้ายที่สุดเขาต้องยกระดับพลังเพิ่มขึ้นกลายเป็นปลุกดวงจิตระดับ 8,ท้ายที่สุดแล้วจึงสามารถที่จะต่อสู้ได้อย่างสูสีกับฉู่เทียน.

อย่างไรก็ตาม.

ในเวลาเดียวกันนี้.

จากมุมหนึ่งของหอการค้าปาฏิหาริย์,มีพลังกระแสความเยือกเย็นที่ร่วงหล่นลงมา,ก่อนที่ร่างในชุดดำที่กระโดดลงมา,คนผู้นี้ไม่ใช่ใครที่ใหน,เป็นองค์รักษ์ประจำตัวของฉู่เทียน,เฉินปิงยวี!

นับตั้งแต่เฉินปิงยวีเดินทางมาถึงตำหนักจักรพรรดินางก็ปิดตัวฝึกฝนมาโดยตลอด.

ในเวลาเดียวเดียวกันนางก็เข้ามาขวางหวังซือในทันที,ความแข็งแกร่งของนางนั้นมากมายเหนือล้ำกว่าเมื่อก่อนมาก,ด้วยกลิ่นอายในตอนนี้,เป็นผู้เชี่ยวชาญปลุกดวงจิตระดับ 9 ขั้นปลายไปเรียบร้อยแล้ว! พลังฝึกตนที่ลึกล้ำนี้,เทียบเท่าได้กับโหวเยว์ทั้งแปดของอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้ได้เลย.

ตงฟางเห่าเหรียนที่แทบจะพ่นโลหิตออกมาทีเดียว.

อายุของเฉินปิงยวีราวกับว่ายังไม่ถึงสามสิบปีด้วยซ้ำ!

นี่เขาไม่สามารถแม้แต่เทียบกับผู้หญิงได้อย่างงั้นรึ?,เขาที่มีทรัพยากรฝึกฝนไม่จำกัด,เทียบกับหญิงสาวคนดังกล่าวที่มีทรัพยากรอันจำกัดคาดไม่ถึงเลยว่าจะก้าวไปถึงปลุกดวงจิตระดับ 9 เลยรึ? เรื่องเช่นนี้จะไม่ทำให้เขานั้นหดหู่ใจได้อย่างไร?

"ใครกันที่มาขัดขวางการต่อสู้ของข้า!"

"ท่านป้าเฉิน,เขาคือ..!"

บุฟผาเหมันตร์ของเฉินปิงยวีที่ถูกยิงออกไปในทันที,ทะลวงเกราะหมวกและชุดเกราะพลังของตงฟางเห่าเห่าเหรียนในทันที,ส่งผลให้เขาถึงกับลอยออกไป,ท้ายที่สุดตงฟางเห่าเหรียนไม่สามารถที่จะยืนได้,ใบหน้าที่โอหังของเขานั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจ,เขาพ่ายแพ้ง่ายดายขนาดนี้เลยเหรอ.

กลุ่มคนพวกนี้ผิดปกติกันทั้งนั้น.

นับตั้งแต่หนานกงหยุน,ไปยังฉู่เทียนตลอดจนเฉินปิงยวี,ไม่มีใครธรรมดาเลย.

พลังวิญญาณของฉู่เทียนที่ถูกเผาผลาญไปอย่างรวดเร็ว,ก่อนที่เขาจะคลายสภาพรวมร่างกับอสุรกายเพลิง,ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขาจ้องมองไปยังตงฟางเห่าเหรียน,"ต้าหวังซือรู้สึกอย่างไรบ้าง?"

"ข้าแพ้ก็ได้!"ตงฟางเห่าเหรียนที่พยุงตัวลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก"แต่ว่า,ข้ายังไม่ยอมรับหรอกนะ,ข้าจะต้องชนะอย่างแน่นอน."

ฉู่เทียนที่หัวเราะออกมา"ข้าจะรอท่านชนะข้าก็แล้วกัน!"

ในเวลาเดียวกันเสียงที่ดังก้องกังวานผ่านออกมาจากด้านนอก"ราชาหนานเซี่ยมา!"

ทุกคนในตอนนี้,สองพี่น้องเมิ่งชิงอู๋,เฉินปิงยวีและคนของหอการค้าปาฏิหาริย์,ทุกคนที่กำลังชมการต่อสู้อย่างเพลิดเพลินใจ,ทันใดนั้นก็เผยท่าทางตื่นตะลึงในทันที,ก่อนที่จะโก่งโค้งคำนับและตะโกนออกไปเสียงดัง"คารวะองค์ราชา!"

ชายในชุดของราชวงศ์,ก้าวผ่านฝูงชนเข้ามา,ใบหน้าที่สงบนิ่งเข้ามายังหอการค้าปาฏิหาริย์.

สายตาแรกที่ประสบกับบาดแผลของตงฟางเห่าเหรียน,ใบหน้าเขาถึงกับซีดเซียวทีเดียว"ข้าให้เจ้ามาจัดการเรื่องงานให้,นี่เจ้าทำอะไร? กล้าละเลยงานการและคำแนะนำของราชาอย่างงั้นรึ?"

ตงฟางเห่าเหรียนเร่งรีบคำนับโกงโค้งในทันที"เอ่อเฉินรู้ว่านี้เป็นความผิด!"

[“兒臣 (อ่านว่า érchén)” โดยคำนี้เป็นคำเดียวกับที่พระราชโอรสและพระราชธิดาใช้เรียกแทนตนเองเมื่อสนทนากับจักรพรรดิ์ อัครมเหสีและพระสนม]

ก่อนที่เขาจะกล่าวต่อ"การประลองในครั้งนี้เป็นเอ่อเฉินเองที่ท้าทายพวกเขา,และได้รับความพ่ายแพ้กลับมาเอง,ขอให้บิดาอย่าได้ตำหนิฉู่เทียนเลย."

"ยังไม่รีบกลับวังอีก!"ราชานหนานเซี่ยที่มองอย่างดุร้าย,จ้องมองไปยังอาการบาดเจ็บของตงฟางเห่าเหรียน,หลังจากนั้นก็จ้องมองอย่างลึกล้ำไปยังฉู่เทียน" เซวซือฉู่ ช่างร้ายกาจยิ่งนัก,ข้าที่เป็นราชามาหลายปี,ไม่เคยเห็นใครที่สามารรถทำร้ายเห่าเหรียนไห้ได้รับบาดเจ็บขนาดนี้."

กำลังยกยอเขารึ..

องค์ราชาที่ยิ่งต้องระวังในตัวของฉู่เทียน.

คนผู้นี้ไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดา,ทักษะการต่อสู้เองก็เหนือกว่าจะจินตนาการมาก,ดังนั้นในอนาคตข้างหน้าไม่สามารถบอกได้เลยว่าจะเติบโตไปถึงขนาดใหน,คงยากจะคาดการณ์ได้เลย!

ฉู่เทียนที่เผยยิ้มออกมา"ราชาหนานเซี่ยชื่นชมเกินไปแล้ว,ที่จริงแล้วหวังซือได้ออมมือให้กับเสี่ยวเหรินต่างหาก."

"ในเมื่อเจ้ารู้เช่นนั้น,ยังทำให้เขาบาดเจ็บถึงเพียงนี้เลยรึ?"

"ความแข็งแกร่งของหวังซือนั้นลึกล้ำ,ด้วยการต่อสู้ที่หนักหน่วงเช่นนั้น,เสี่ยวเหรินไม่กล้าที่จะออมมือตัวเองแน่นอน,การทำให้หวังซือได้รับบาดเจ็บนั้นเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุ!"ก่อนที่ฉู่เทียนจะยักไหล่"ราชาหนานเซี่ยที่มาเยือนด้วยตัวเองเช่นนี้,ในเมื่อเดินทางมาแล้ว,จะให้เสี่ยวเหรินได้ยกสุราเพื่อขออภัยได้หรือไม่?"

ราชาหนานเซี่ยนั้นรู้อยู่แก่ใจ.

เรื่องในครั้งนี้เขาไม่สามารถที่จะใช้เป็นเหตุผลลงโทษฉู่เทียนได้,นอกจากนี้เขาเองก็ต้องการที่จะร่วมมือบางอย่างกับฉู่เทียน,ดังนั้นจึงจำเป็นต้องกลืนความโกรธลงไป"ก็ดี,ในเมื่อข้าได้เดินทางมาแล้วก็ต้องการขอลองชิมสุราของหอการค้าปาฏิหาริย์สักหน่อยว่าจะเลิศรสเพียงใด."

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว