Miracle Throne Chapter 291 Deliberation hall sharp debate

Miracle Throne Chapter 291 Deliberation hall sharp debate

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 291 การโต้แย้งในท้องพระโรง

บทที่ 291 การโต้แย้งในท้องพระโรง

ห้องโถงหลักพระราชวังราชาหนานเซี่ย.

เหล่าตัวตนระดับสูงต่างก็มารวมตัวกันในที่แห่งนี้.

บนบันใดหยกเก้าขั้นเป็นบันลังก์ที่สูงที่สุดซึ่งแน่นอนว่าเป็นของราชาหนานเซี่ย.

บนบันใดหยกเก้าขั้นนั้นก็มีบันลังก์หยกอีกสามอันในขั้นที่เจ็ด,เป็นของเหล่าเฟิงจินของอาณาจักรหนานเซี่ยนั้นเอง,ด้านซ้ายเป็นเหวินเฉิง,ด้านขวาเป็นของสุริยันต์แผดเผา ซึ่งตรงกลางเป็นของจักรพรรดิอู๋อาน,พวกเขาทั้งสามเองก็มาถึงแล้วในเวลานี้.

"เซวซือฉู่เทียน!"

เสียงที่ดังก้องกังวานดังผ่านเข้ามาภายในห้องโถง.

เหล่าคนระดับสูงต่างก็ให้ความสนใจในทันที.

คนเหล่านั้นที่มองออกไป,เห็นผู้เยาว์ในชุดสีขาวคนหนึ่ง,ก้าวย่างเข้ามาโดยที่ไม่หวั่นเกรงต่อความกดดันรอบๆห้องโถงแห่งนี้ที่แผ่ออกมา,เขาที่ยังเป็นผู้เยาว์ยิ่งนัก,ดวงตาทั้งสองข้างส่องสว่างสุกไสว,ราวกับดาวฤทธิ์ที่สุกสกาวบนท้องฟ้าอันมืดมิด,กับท่าทางของเขานั้นไม่ได้หวาดกลัว,หรือกังวลเลยแม้แต่น้อย.

นี่คือฉู่เทียนที่มีชื่อเสียงที่สุดของรัฐกลาง?

คนที่อยู่รอบๆต่างกระซิบกระซาบกันเงียบๆ.

จักรพรรดิอู๋อานพยักหน้าให้เล็กน้อย,เหวินเฉิงที่หรี่ตาเล็กลง,ใบหน้านิ่งไม่แสดงอาการอะไรออกมา,ดวงตาที่ลึกล้ำนั้นซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้มากมาย,ส่วนจักรพรรดิสุริยันแผดเผานั้นแสดงท่าทางออกมากมาย,จ้องมองมายังฉู่เทียนด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยว.

ในสามเฟิงจวิ้นนั้น,จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาเป็นเพียงคนเดียวที่ดูอายุมากที่สุด.

ไม่มีคนเข้าใจในฉู่เทียนเลยจริงๆว่าชายคนนี้สามารถที่จะซื้อตำแหน่งจักรพรรดิได้อย่างไร.

ใต้บังลังก์มาอีกเป็นหวังซานจวิ้น,แน่นอนว่าเขาเป็นเสนาธิการของราชสำนักตำแหน่งสูงในอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้.

มีต้าเซวจื่อกู่เซียนชิวที่เป็นผู้นำ,และคนอื่นๆประมูขตระกูลชั้นสูงมากมาย,ในขณะที่ฉู่เทียนก้าวเข้ามานั้นมีสายตาที่เป็นปฏิปักษ์มากมายที่จับจ้องมองมา,ราวกับว่าเป็นศัตรูตัวร้ายภายในราชสำนักแห่งนี้เลย.

"ฉู่เทียนเจ้ากล้านักนะ!"

เสียงที่ดุดันดังลั่นกวาดไปทั่วทั้งห้องโถง,ราวกับจะทำให้ทำขึ้นหูหนวก,เป็นลม,เป็นเสียงราวกับฟ้าร้องก้องกังวานไปทั่วบริเวณ.

แรงกดดันราวกับแผ่นดินเลื่อนโถมกระหน่ำเข้ามา,บ้าคลั่งปกคลุมไปทั่วร่างของฉู่เทียน.

คนผู้นี้ก็คือหวังเหว่ย!

นี่คือพลังขององค์รักษ์ราชาหนานเซี่ยอย่างงั้นรึ??ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าพลังของราชาหนานเซี่ยนั้นไม่ธรรมดา,แน่นอนว่าต้องมีเหล่าองค์รักษ์ชั้นยอดที่ฝึกฝนมาอย่างดีทีเดียว.

เป็นราชาแล้วอย่างไร?ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าเป็นเพียงราชาในอาณาจักรอันกระจิดริด,ก่อนหน้านี้เขาที่อยู่ในจักรวรรดิขนาดใหญ่ในทวีปที่ใหญ่ที่สุด,ในการต้อนรับเขานั้นเขาได้รับการต้อนรับอย่างดี,ในอนาคต30,000 ปีหลังจากนี้,ถึงจะเป็นราชาเองก็ยังต้องพูดจากับเขาด้วยความสุภาพเลย.

ฉู่เทียนนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรกับพลังกดดันดังกล่าวเลยแม้แต่น้อย,ในเวลาเดียวกัน,เขาเองก็ควรที่จะไว้หน้าราชาหนานเซี่ยซะหน่อย,ต้องไม่ลืมว่าการล่วงเกินราชาหนานเซี่ยนั้นไม่ได้เป็นประโยชน์อะไรเลย,ซ้ำยังทำให้ทุกคนมีปัญหากับเขาด้วย,ดังนั้นเขาจึงโน้มตัวถวายบังคมและกล่าวออกมาว่า"ขออภัยที่เสียมารยาท,ขอเชิญองค์ราชาเชิญกล่าวประสงค์!"

"เจ้าก่อเรื่องที่รัฐกลาง,มีคนที่ออกหน้าแทนเจ้า,และความจริงที่เจ้าทำความชอบในรัฐสายฟ้าและรัฐชิง,ทำให้ข้าไม่เอาเรื่องของเจ้า"ใบหน้าของราชาหนานเซี่ยที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองไปยังฉู่เทียน"ทว่าหลังจากที่เจ้าได้รับราชโองการ,เจ้ากลับจงใจเดินทางล่าช้าไม่รีบกลับมายังตำหนักจักรพรรดิ,ละเลยไม่สนใจในราชโองการ!ซ้ำเมื่อกลับมายังตำหนักจักรพรรดิ,ควรที่จะมาเข้าเฝ้าข้า,เจ้ากับกระทำการไร้ความคิด!ทำลายกงซือของตระกูลหวัง,จงใจละเลยกฎหมายของตำหนักจักรพรรดิ!เจ้าบอกมาว่าเจ้าควรจะได้รับโทษอย่างไร!"

"แค๊ก!"กูเซียนชิวที่ไอสองสามครั้งก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"องค์ราชา,เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิด,ยังไงไม่ให้ฉู่เทียนอธิบายก่อนล่ะ."

"อธิบาย!"จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาปรากฏท่าทีโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง"ถึงแม้ว่าราชาจะไม่สอบถามว่าเขาสร้างปัญหาอะไร,เขาได้ทำการยุแหย่ให้เหล่าลูกหลานตระกูลข้าผิดใจกัน,ซ้ำอาวุโสหลักที่ต้องพิการไป,ยังจะให้มันอธิบายอยู่อีกใหม!"

เจ้าแก่คนนี้!

ฉู่เทียนที่จับจ้องมองไปยังจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาอย่างเฉื่อยชา"เรื่องดังกล่าวนั้นไม่เกี่ยวกับหนานกงหยุน,ข้าเป็นคนทำเอง,หนานกงจีเป็นคนโลภโมโทสันต์,คิดจะจับเสือมือเปล่าต้องการที่จะครอบครองหอการค้าปาฏิหาริย์ทั้งหมด,นับว่าเป็นเรื่องที่ฝันเฟื่องจริงๆ."

"เหลวไหล!"จักรพรรดิสุริยันตร์แผดเผาที่ยืนขึ้นจากบันลังก์,กลิ่นอายเปลวเพลิงที่พวยพุ่งกระจายไปทั่วห้องโถง,"หนานกงจีเพียงเสนอเงื่อนไขภายนอกเท่านั้น,ไม่ได้ต้องการทั้งหมดอย่างที่เจ้ากล่าว!"

"เงื่อนไขภายนอก?ฮ่า ฮ่า!" ฉู่เทียนที่แสร้งเป็นคนเจียมเนื้อเจียมตัว,จ้องมองตรงไปยังจักรพรรดิสุริยันตร์แผดเผา"ในสายตาของข้านั้นหอการค้าปาฏิหาริย์ร่ำรวยมากกว่าตระกูลหนานกงซะอีก,ข้าต้องการถามจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาจริงๆ,หากว่าข้าให้ตระกูลหนานกงทำงานรับใช้สิบปีก่อนที่จะเลื่อนให้เป็นเพียงพนักงานธรรมดา,เป็นท่านจะยอมทำหรืออย่างไร!"

"สามหาว!"

จักรพรรดิสุริยันแผดเผาที่กำหมัดแน่น,เปลวเพลิงที่ถูกยิ่งขึ้นฟ้าก่อนที่จะโถมกระหน่ำราวกับก่อตัวที่จะพุ่งโจมตีฉู่เทียน.

"ทุกท่านโปรดดู!"ฉู่เทียนที่แสดงท่าทางเป็นผู้บริสุทธิ์โบกมือไปมา,ก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างรวดเร็ว,"เฟิงจวินในเวลานี้,จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผานั้นไม่คิดจะรักษากฏ,ใช้สถานะที่สูงส่งกดดันข้า,จะให้ข้าต้องยอมรับด้วยเหรอ."

จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาที่โกรธเกรี้ยวอย่างบ้าคลั่ง"เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าทำร้ายเจ้าอย่างงั้นรึ?"

"ที่นี่คือวังหลวง!"จักรพรรดิอู๋อานที่ยังคงสงบกล่าวออกไปอย่างสุขุม"ไม่ใช่ว่าจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาไม่เข้าใจธรรมเนียมอย่างงั้นรึ?"

จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผากำหมัดแน่น"ไม่ว่าอย่างไร,คนของตระกูลหนานกง,ตระกูลหนานกงจะต้องเป็นคนจัดการ,หนานกงหยุนจะต้องกลับมา!"

"ข้าต้องยินยอมด้วยรึ?"

"เจ้า..."

เหวินเฉิงกล่าวออกมาในทันที"เรื่องภายในของตระกูล,มันคงไม่เหมาะที่คนอื่นจะมาจัดการ,เจ้าดูจะไร้เหตุผลจนเกินไป!"

"เรื่องของครอบครัวนั้น,ข้าไม่สามารถยุ่งเกี่ยวได้แน่นอน,ทว่าหนานกงหยุนเป็นสมาชิกของหอการค้า,มีสัญญาการค้ากับหอการค้าปาฏิหาริย์!"ฉู่เทียนที่ได้โอกาส,กล่าวออกมาเสียงดังชัดเจน"เรื่องนี้,ท่านต้องสอบถามนางว่าต้องการไปหรือไม่,และหากต้องการให้นางกลับตระกูลก็จะต้องจ่ายค่าเสียหายให้กับพวกเราก่อนด้วย,ก็ไม่ได้มากมายอะไรนักเพียงแค่แสนล้านเหรียญทอง!"

ค่าเสียหายแสนล้านเหรียญทองอย่างงั้นรึ?

จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาแทบพ่นโลหิตออกมาด้วยความแค้น!

ราชาหนานเซี่ยที่ขมวดคิ้วแน่น"เอาล่ะ,เรื่องนี้เอาไว้แค่นี้,พวกเราไม่ได้มีเวลาที่จะฟื้นฟูถามหารายละเอียด,เรื่องตระกูลหนานกงของเจ้า,ควรที่จะไปจัดการกันเป็นการส่วนตัว,ที่แห่งนี้เป็นราชวังหลวง!"

จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาได้แต่กำหมัดกัดฟันแน่นนั่งลง.

"เจ้าเด็กนี่!"

กู่เซียนชิวที่เป็นกังวลอยู่ไม่น้อย.

ฉู่เทียนร้ายกาจนัก,คิดไม่ถึงเลยว่าจะจงใจยั่วจักรพรรดิสุริยันแผดเผา,ในเวลานี้ถึงกับทำให้จักรพรรดิสุริยันแผดเผากดข่มความโกรธจนหน้าแดงไปหมด,ทว่าเขาคงจะรู้ว่าจักรพรรดิอู๋อานและต้าเซวจื่ออยู่ข้างเขา,ถึงแม้ว่าจะโกรธเกรี้ยวก็ไรความหมาย,ทำอะไรไม่ได้ในตอนนี้.

ราชาหนานเซี่ยยังคงสุขุมกล่าวออกมาอย่างใจเย็น"เช่นนั้นเจ้ามีคำพูดแก้ตัวอะไรล่ะ?"

ฉู่เทียนเริ่มสาธยาย"ที่ข้าต้องเดินทางล่าช้านั้น,ในราชโองการเองถึงจะระบุว่าให้เดินทางเร็วที่สุดให้มาถึงตำหนักจักรพรรดิ,แต่ความจริงก็ไม่ได้ระบุเวลาเอาไว้ว่าเวลาใด,นอกจากนี้ในระหว่างเดินทางมายังตำหนักจักรพรรดินั้น,ข้าได้พบเข้ากับปัญหา,ดังนั้นจึงทำให้เกิดความล่าช้าขึ้น."

เสนาธิการเฉาซ่งลุกขึ้นยืนในทันที"อย่ามาสำบัดสำนวน,หากว่าทุกคนพูดจาเล่นลิ้นเช่นเจ้ากันทุกคน,กฏหมายของอาณาจักรหนานเซี่ยยังจะใช้การได้อย่างไร?"

"ใช่แล้ว,เจ้ากล้าที่จะแก้ตัวว่าเกิดเรื่องระหว่างทาง,เหตุผลของจ้านั้นเป็นการละเลยผัดผ่อนต่อราชโองการ?!เป็นการลบหลู่องค์ราชา!"ชายที่สวมชุดสีม่วงลุกขึ้นยืนในทันที"นอกจากนี้,เจ้ายังทำลายกงซือหวังเหยี่ยน,ตระกูลหวังของข้ายังไม่ได้คิดบัญชีกับเจ้าเลย!"

ฉู่เทียนที่เห็นฝ่ายตรงข้ามก็แสดงท่าทางมีความสุขในทันที"เรื่องที่ข้าทุบตีเจ้าสารเลวหวังเหยี่ยนนั้น,ข้าจะอธิบายเรื่องถัดไป,ขอกล่าวในเรื่องที่เดินทางล่าช้าก่อน,คนอื่นๆนั้นอาจจะไม่รู้,ทว่าจอมพลหวังถูนั้นสามารถที่จะเป็นพยานให้กับข้าได้!"

"เจ้ากล่าวอะไร?!"

ชายในชุดเกราะสีม่วงนั้นไม่ใช่ใครคนอื่น,แต่เป็นขุนพลหวังถูที่ต้องได้รับความขมขื่นในวิหารโลหิตสีชาดนั่นเอง.

ฉู่เทียนกระแอ่มหนึ่งครั้งก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า"เรื่องดังกล่าวนี้เริ่มตั้งแต่ที่เสี่ยวเหรินออกมาจากรัฐกลาง,เสี่ยวเหรินที่ได้รับราชโองการนั้น,ได้ออกเดินทางไม่หยุดเลย,เรือของข้านั้นไม่สามารถที่จะเทียบท่าเข้ามาเขตแดนหวังยวีได้,ใครจะรู้ล่ะว่าหลังจากที่เข้าสู้อาณาเขตของรัฐซังนั้น,จวนจะเข้าอาณาเขตหวังหยี,ก็เกิดเหตุฆาตกรรมขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด,มีหมู่บ้านและเมืองขนาดเล็กมากมายในเขตแดนรัฐซังถูกไล่ล่าสังหารไปทั้งหมู่บ้าน,ประชาชนผู้บริสุทธิ์หลายพันคนต้องพบกับความตาย!"

小人 ความหมายคือ (xiǎo rén)คนต่ำต้อย, คนต่ำทราม

"เสี่ยวเหรินนั้น,แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่คนธรรมดา,ทว่าเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น,มีคนบริสุทธิที่ต้องตายมากมาย,จะให้ปิดตาอยู่ได้อย่างไร?เสี่ยวเหรินได้นำคนออกไปสืบส่วนในทันที,ท้ายที่สุดก็ได้ร่องรอยของฆาตกร,ในตอนนี้แรกพวกเราได้พบเข้ากับผู้ฝึกตนสายมารจำนวนหนึ่ง,หลังจากที่ข้าได้สังหารพวกเขาไปหมดแล้ว,ทว่าไม่คิดเลยว่าเรื่องมันไม่ได้จบเช่นนั้น,เมื่อเตรียมตัวจะเร่งรีบเดินทางต่อไปยังตำหนักจักรพรรดินั้น,ข้าก็ได้พบเข้ากับคนพวกหนึ่ง"

"คาดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้นั้นเป็นสมาชิกของลัทธิปิศาจสวรรค์ที่ยังเหลือรอด,พวกเขานั้นเตรียมตัวที่จะกลับไปยังวิหารโลหิตสีชาด,เพื่อฟื้นคืนชีพเซียนโลหิตขึ้นมาใหม่."

ทุกคนต่างก็เพ่งพิศ.

ใบหน้าของราชาหนานเซี่ยและจักรพรรดิทั้งสามถึงกับเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.

ใบหน้าของจอมพลหวังถูถึงกับเปลี่ยนเป็นดำมืด,ราวกับว่าเขาจะนึกถึงเรื่องบางอย่างได้.

ฉู่เทียนที่บอกกล่าวเรื่องที่ได้ปลอมตัวเข้าไปอยู่ข้างกายของถังจู่ลัทธิปิศาจสวรรค์,ท้ายที่สุดก็เข้าไปในวิหาร,หลังจากนั้นเขาก็อธิบายออกมาอย่างระเอียด,ทั้งเรื่องที่เขาได้ตีไข่ใส่น้ำและแก้ไขข้อมูลไปหลายอย่างแบบแนบเนียน.

"จอมพลหวังถู,ข้าต้องการที่จะถามท่านจริงๆ!"ฉู่เทียนที่จ้องมองไปยังจอมพลหวังถูที่ยืนอยู่อย่างสุขุม"ท่านรู้อย่างชัดเจนว่าวิหารโลหิตสีชากำลังจะปรากฏออกมา,ท่านรู้อย่างชัดเจนว่าเซียนโลหิตที่ชั่วร้ายนั่นอาจจะฟื้นคืนชีพ,ท่านไม่รายงานเรื่องนี้ต่อองค์ราชา,ท่านเห็นแก่ตัว สนใจในสมบัติ,ลอบเดินทางไปค้นหาวิหารโลหิตสีชาด,เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว,ไม่คิดว่าอาณาจักรแห่งนี้อาจจะต้องเจอกับหายนะอย่างงั้นรึ?,ท่านมีเจตนาร้าย,อาจจะทำให้โลกนี้พบกับภัยพิบัติ,ข้าอยากจะตำหนิว่ากล่าวท่านจริงๆ!"

จอมพลหวังถูกแทบพ่นโลหิตออกมา!

ที่จริงเป็นเจ้าสารเลวนี้นี่เอง,เป็นไอ้บัดซบนี้นี่เอง!

คนที่มายกเค้าสมบัติวิหารโลหิตสีชาดไปจนหมด,ถึงจะสังหารยังไม่หายแค้น,ทว่าตอนนี้จอมพลหวังถูไม่สามารถจัดการเขาได้แล้ว,ซ้ำยังถูกฟ้องร้องโดยฉู่เทียนซะอีก!

"ท่าน,จักรพรรดิสุริยันแผดเผา!"ฉู่เทียนที่หันหน้าไปมองจักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาที่โกรธรุมๆอยู่"ท่านที่สนใจแต่เรื่องของตัวเอง,ปล่อยให้เสนาธิการตัวเองลอบกระทำเรื่องไม่ควร,เกือบจะนำภัยร้ายมาแล้ว!หากเสี่ยวเหรินไม่พบเข้าคงจะแย่,หากข้าไม่กำจัดเซียนโลหิตก่อนแล้วล่ะก็,หากว่ามันฟื้นฟูความแข็งแกร่งกลับมาได้เมื่อไหร่,ถึงจะเป็นท่านหรือจักรพรรดิคนอื่นๆก็ไม่ใช่คู่มือมัน,ซ้ำยังร่วมมือกับเผ่าเฉวียนหยงเพื่อต่อสู้กับเซียนโลหิต,ซึ่งหากลัทธิปิศาจสวรรค์กลับมาได้แล้วล่ะก็,อาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้เป็นท่านนั่นล่ะที่ทำลายมัน!"

ราชาหนานเซี่ยที่ได้ยิน,ใบหน้าถึงกับเปลี่ยนเป็นขาวซีด"เรื่องดังกล่าวนี้สำคัญเป็นอย่างมาก,จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผา,จอมพลหวังถู,ท่านจะอธิบายอย่างไร!"

จักรพรรดิสุริยันต์แผดเผาถึงกับเซ่อไปเลยทันที"เรื่องนี้...ข้าเองก็ไม่รู้ไว้ข้าจะกลับไปถามจวอเหยี่ยนก็แล้วกัน."

ราชาหนานเซี่ยถึงกับแค่นเสียง,แสดงท่าทางขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก.

หน้าผากของจอมพลหวังถูกที่ปรากฏเส้นเอ็นปูดด้วยความโกรธพร้อมกับโต้แย้งไปในทันที"องค์ราชา,ข้าถูกใส่ความ! จะบอกว่าข้าเห็นแก่ตัวได้อย่างไร,ข้าที่ออกไปสืบข่าวและรับรู้ว่าเซียนโลหิตที่กำลังจะเกิดใหม่,จึงได้เข้าไปสอบส่วนเพียงเท่านั้น."

冤枉 ความหมายคือ (yuān wàng)ความผิดที่ถูกใส่ร้ายกลั่นแกล้งอย่างไม่เป็นธรรม

ราชาหนานเซี่ยจ้องมองไปยังฉู่เทียน"แล้วเจ้าหนีออกมาจากเซียนโลหิตได้อย่างไรจงอธิบายมา?"

"หนีเหรอ,ข้าสังหารมันไปแล้วต่างหาก,เพื่อที่ตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต!"ฉู่เทียนที่กล่าวออกมาราวกับว่าเต็มไปด้วยความยุติธรรม"จะปล่อยไปได้อย่างไรกัน!"

จอมพลหวังถูที่อยากจะเข้าไปบีบคอฉู่เทียน"เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเซียนโลหิตได้ตายไปแล้ว,อย่าบอกนะว่าเจ้ากระจอกเช่นเจ้าจะสังหารเซียนโลหิตไปแล้วนะ?"

ภายในใจของทุกคนถึงกับเย็นยะเยือบ.

จักรพรรดิทั้งสามถึงกับขมวดคิ้ว.

ใช่แล้ว!

นี่เป็นแค่คำพูดฝ่ายเดียวเท่านั้น,ที่ฉู่เทียนได้กล่าวว่าฉู่เทียนได้ทำการสังหารเซียนโลหิตไปแล้ว,และแน่นอนกลับกันหากเซียนโลหิตยังไม่ตายล่ะ?หากว่าเซียนโลหิตหนีไปได้จริงๆ,อาณาจักรหนานเซี่ยต้องเจอะปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน.

ในขณะนั้น!

จอกโลหิตสีแดงชาดที่ส่องสว่างถูกโยนลงไปบนพื้น.

นี่คือวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของลัทธิปิศาจสวรรค์จอกโลหิต!"ฉู่เทียนที่กล่าวเสียงดัง"นี่คือศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตที่สำคัญที่สุดของเซียนโลหิต,ตามบันทึกเกี่ยวกับลัทธิปิศาจโลหิตที่มาหลายร้อยปีนั้น,ตอนนี้สิ่งของชิ้นนี้ไม่มีเจ้าของแล้ว,ศาสตรวุธเช่นนี้เชื่อมต่อกับวิญญาณของเซียนโลหิต,ดังนั้นมั่นใจได้ว่าเขาตายไปแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย!"

ทุกคนที่เห็นถึงกับส่งเสียงอื้ออึง.

คาดไม่ถึงเลยว่าฉู่เทียนจะสามารถสังหารเซียนโลหิตได้.

หากว่าเรื่องนี้กระจายออกไปแล้วล่ะก็,เพียงพอที่จะสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งอาณาจักรหนานเซี่ยทีเดียว!

"นายเหนือหัว!"กู่เซียนชิวที่ลุกขึ้นยืนกล่าวออกมาในทันที"ตาเฒ่าคนนี้เชื่อว่าฉู่เทียนนั้นไม่ได้ทำความผิดแต่อย่างใด,ซ้ำการกระทำครั้งนี้ยังมีความดีความชอบระดับอาณาจักรเลยทีเดียว!"

ในเวลานี้.

เหล่าลูกศิษย์ของกู่เซียนชิวต่างก็ส่งเสียงดังสนั่นลั่นห้องโถงทีเดียว.

"ฉู่เทียนช่วยอาณาจักรแห่งนี้เอาไว้น่าชื่นชมยิ่งนัก!"

"ฉู่เทียนช่วยอาณาจักรแห่งนี้เอาไว้น่าชื่นชมยิ่งนัก!"

กู่เซียนชิวที่กล่าวเสริมอีก"ในทางตรงกันข้าม"ขุนพลหวังถูนับว่าเห็นแก่ตัวเกือบทำร้ายอาณาจักรแห่งนี้,ถึงแม้ว่าการร่วมมือกับเผ่าเฉวียนหยงจะเพื่อกำจัดเซียนโลหิต,ข้าคิดว่าเป็นเรื่องที่เลวร้ายไม่สามารถอภัยได้!หากว่าเหนือหัวไม่ลงโทษอะไรบ้าง,คงจะต้องถูกติฉินเป็นแน่!"

"ลงโทษจอมพลหวังถู!"

"ลงโทษให้อภัยไม่ได้!"

คนกลุ่มหนึ่งที่กำลังตะโกนส่งเสียงอยู่ด้านข้าง.

ฉู่เทียนที่บ่นออกมาอีก"ส่วนเรื่องที่ข้าได้ทำร้ายกงซือหวังเหยี่ยนตระกูลหวังนั้น,เป็นเพราะว่าเขาต้องการที่จะใช้กำลังบังคับหยิงหยิง,ต้องการที่จะใช้คนจำนวนมากบังคับให้แต่งงานด้วย,ข่มเหงรองประธานเมิ่งชิงอู๋ของหอการค้าปาฏิหาริย์,ข้าคิดว่าคนของตระกูลหวังช่างอหังการไม่เห็นแก่กฎหมายเลยแม้แต่น้อย,ยืนอยู่อยู่เหนือกฎหมาย!เสี่ยวเหรินเองก็รู้สึกผิดที่ได้กระทำไปเช่นนั้น,ทว่าหากท่านจะลงโทษข้าเพียงคนเดียว,ข้าคิดว่าองค์ราชาคงจะไม่ยุติธรรม!"

ในเวลานี้ราชาหนานเซี่ยได้พบเข้ากับสถานการณ์ยากลำบากในทันที.

จอมพลหวังถูเองก็ถูกว่ากล่าวเรื่องนั้นเรื่องนี้พร้อมๆกันจนรับมือไม่ทันเหมือนกัน.

措手不及 ความหมายคือ (cuò shǒu bù jí)รับมือไม่ทัน

บัดซบ,ข้าเป็นเหยื่อ,ในเวลานั้นที่เดินทางไปวิหารสีชาด,ข้าไม่ได้อะไรติดมือมาแม้แต่ชิ้นเดียว,ยังเสียแม้กระทั่งสัตว์ขี่,แล้วเขาจะโต้แย้งออกไปได้อย่างไร?ตอนนี้เจ้าโจรร้ายได้ควบคุมทุกอย่างเอาไว้แล้ว!

เรื่องดังกล่าวนี้ไม่ง่ายที่จะทำ.

ในตอนแรกนั้นราชาหนานเซี่ยตั้งใจที่จะเรียกฉู่เทียนมาเพื่อแสดงอำนาจให้เขาได้เห็น,ท้ายที่สุดยังไม่ได้ทำอะไรกับกลายเป็นว่าต้องชื่นชมฉู่เทียนอีกรึ? หากคนผู้นี้ได้รับการยกย่องล่ะก็,เกรงว่าศักดิ์ศรีของราชาหนานเซี่ยนับว่าเสียหายไม่น้อย.

"จักรพรรดิอู๋อาน,ท่านมีความคิดเห็นว่าอย่างไร?"

"ข้าคิดว่าฉู่เทียนควรที่จะได้รับการสรรเสริญ,ทว่าด้วยความชอบก็ทดแทนกับความผิดของเขา.จักรพรรดิอู๋อานที่ได้โอกาสกล่าวออกมาอีก"ของที่ได้จากวิหารสีชาดที่เขาได้มานั้นก็ให้เป็นของเขาแล้วกัน,นี่ก็ถือว่าเป็นรางวัลแล้ว."

"ก็ดี!"

ราชาหนานเซี่ยรู้สึกพึงพอใจกับวิธีการดังกล่าวทีเดียว.

ฉู่เทียนแทบพ่นโลหิต,มารดาเถอะ,จักรพรรดิอู๋อาน,เจ้าอยู่ฝ่ายใหนกัน?,สิ่งของนั่นมันเป็นของข้าอยู่แล้ว,แล้วยังจะมอบให้ข้าอะไรกันเล่า? เจ้าควรที่จะมอบรางวัลพิเศษให้ข้าสัก 2 พันล้านlb!

"ส่วนจอมพลหวังถู,ด้วยความเห็นแก่ตัวของเจ้าเกือบทำลายอาณาจักร,ตัดเงินเดือนสิบปี,ให้กลับไปคิดทบทวนความผิดของตัวเองที่ได้ก่อ."

"วันนี้จบเพียงเท่านี้,ทุกคนกลับไปได้!"

ราชาหนานเซี่ยเร่งรีบตัดบทไม่ปล่อยให้ใครโต้แย้งเลย,ก่อนที่จะสะบัดแขนเสื้อจากไปในทันที.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว