Miracle Throne Chapter 285 Scarlet blood Venerable
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 285 เซียนโลหิตสีชาด
บทที่ 285 เซียนโลหิตสีชาด
ขณะที่ยืนอยู่ที่ด้านหน้าทางเข้าตำหนักที่สาม,เพียงแค่ยืนอยู่ด้านหน้าก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่มืดมิดโถมกระหน่ำเข้ามา,ถึงแม้ว่าจะยังไม่เข้าไปก็ตาม,กลิ่นคาวโลหิตที่เข้มข้น,แพร่ผ่านออกมาจากในประตู,ราวกับว่าด้านหน้านั้นเป็นสระโลหิตขนาดมหึมา,เมื่อเปิดประตูออกมาแล้วความกดดันดังกล่าวนั้นคงจะมากขึ้นกว่าเท่าตัว.
ฉู่เทียนจ้องมองไปยังสองสาว"พร้อมรึยัง,ข้าจะเปิดแล้วนะ!"
เฉินปิงยวีและหนานกงหยุนพยักหน้า,ว่าเตรียมพร้อมแล้ว.
ฉู่เทียนที่ผลักประตูโลหะขนาดใหญ่ขึ้นมา,ทันใดนั้นประกายแสงสีแดงชาดก็ส่องสว่างจ้า,ร่างของคนทั้งสามถึงกับสั่นสะท้าน,ที่ด้านหลังของประตูนั้นมีปิศาจที่ดุร้ายสีแดงโลหิตอยู่เต็มไปหมดมากมายนับไม่ถ้วน,เต็มไปทั้งตำหนักเลยก็ว่าได้.
หนานกงหยุนที่ตื่นตะหนก,"ไม่ได้การแล้ว,มีปิศาจอยู่เต็มไปหมดเลย!"
ทำไมถึงได้มีอสุรกายมากมายขนาดนี้?
ขณะที่หนานกงหยุนยกค้อนยักษ์เตรียมตัวที่เข้าไปโจมตี,ทันใดนั้นสัมผัสเทวะที่ได้พุ่งเข้าไปในจิตใจของหนานกงหยุน,ทำให้ตอนนี้นางสัมผัสได้ว่าภาพด้านหน้ากลายเป็นทุ่งดอกไม้,เหล่าปิศาจโลหิตมากมายนับไม่ถ้วนได้แตกสลายหายไปเรียบร้อยแล้ว.
"มันเกิดอะไรขึ้นกัน?"
"ภาพลวงตา,กลเด็กๆ."
ไม่ได้อยู่ในสายตาของฉู่เทียนเลย,ลำพังสัมผัสเทวะของ
เนตรเพลิง ก็เพียงพอที่จะมองผ่านภาพลวงตาทั้งหมดได้,ถึงแม้ว่าจะเป็นภูติวิญญาณที่พิเศษเพียงใดก็ตาม,ฉู่เทียนไม่เคยหวั่นเกรงวิชาภาพลวงตาใดๆเลยแม้แต่น้อย.
ซ้ำเนตรเพลิงของเขายังมีผลต่อคนรอบๆข้างอีกด้วย.
ดังนั้นฉู่เทียนจึงสามารถปลุกเฉินปิงยวีและหนานกงหยุนให้ตื่นจากภาพลวงตาได้นั่นเอง.
ตำหนักโลหิตสีชาดวิหารที่สามนั้นไม่ได้มีพื้นที่ใหญ่โตเหมือนกับตำหนักทั้งสองแห่ง,ไม่ได้มีทรัพยากรมากมายกองเป็นภูเขาแต่อย่างใด,มีเพียงแค่รูปปั้นที่ยืนอยู่อย่างเงียบงัน,ราวกับกำลังรอคอยอยู่ที่แห่งนี้มานานแสนนาน,ที่ตรงกลางศิลาก้อนหนึ่ง.
มีภาชนะสีแดงชาดขนาด 30 ซม.ตั้งอยู่ด้านบน.
สิ่งของดังกล่าวที่เปื้อนไปด้วยสีแดงชาด,ที่ด้านบนนั้นมองเห็นเส้นใยโลหิตที่กำลังขดเกลียว,พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายออกมาจากภาชนะดังกล่าว,ทำให้คนที่อยู่รอบๆรู้สึกกดดันอย่างรุนแรง.
หากว่าคาดเดาไม่ผิดแล้วล่ะก็,กลิ่นคาวโลหิตที่รุนแรงนั้นถูกส่งออกมาจากตำแหน่งดังกล่าวเป็นแน่.
"มันดูเหมือนกับภาพวาดในตำราก่อนหน้าเลย,"หนานกงหยุนที่แสดงท่าทางประหลาดใจ"สิ่งดังกล่าวนี้นะเหรอที่เรียกว่าจอกโลหิตวัตถุศักดิ์สิทธิ!"
จอกโลหิตที่อยู่ต่อหน้าคนทั้งสาม,ที่ฉู่เทียนต้องการ,สิ่งของดังกล่าวนี้,นับว่าเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ชิ้นสำคัญของลัทธิปิศาจสวรรค์,ดังนั้นมันจะต้องซ่อนทักษะความสามารถบางอย่างเอาไว้อย่างแน่นอน.
หนานกงหยุนที่กล่าวออกมาอย่างตื่นเต้น"ข้าพนันเลยว่า,อย่างน้อยที่สุดนี่คือศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิต!"
ฉู่เทียนเหลือบตามอง"เจ้ากล่าวเรื่องไร้สาระอะไรอีก!"
หนานกงหยุนตาขุ่นเขียว,ว่านางกล่าวไร้สาระอีกแล้วรึ?
ศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตนั้นนับว่าหายากเป็นอย่างมาก!
จวบจนถึงตอนนี้ฉู่เทียนก็มีศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตเพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น,รวมทั้งกระบี่อเวจีและกระดิ่งควบคุมวิญญาณ,ซึ่งเขาได้มาจากสุสานโบราณศพทมิฬหมื่นปี,สถานที่ศพทมิฬหมื่นปีนั้นไม่ได้มีข้อมูลอะไรมากนัก,ที่รับรู้ก็คือเป็นสถานที่แห่งหนึ่งของสำนักโบราณ,เกรงว่าในเวลานั้นจะมีความแข็งแกร่งกว่าลัทธิปิศาจสวรรค์เป็นอย่างมากทีเดียว,ดังนั้นศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตในสุสานศพทมิฬหมื่นปีจึงมีมากกว่า,ถึงแม้ว่าตลอดหมื่นปีมานี้จะมีการเปิดออกมาอยู่เป็นระยะๆแต่ก็ยังเหลือสมบัติระดับดังกล่าวอยู่อีกไม่น้อยทีเดียว.
ราชันย์ศพทมิฬหมืนปี.
จิ้งจอกน้อย.
สถานที่แห่งนี้ไม่สามารถเทียบได้กับสุสานศพทมิฬหมื่นปี?
สุสานศพทมิฬหมื่นปีนั้นได้ล่มสลายไปหลายหมื่นปีแล้ว.
ส่วนลัทธิปิศาจสวรรค์นั้นที่จริงเพิ่งก่อตั้งมาไม่กี่ร้อยปีเท่านั้นเอง.
ถึงศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตของลัทธิปิศาจสวรรค์จะมีไม่มากมายเทากับสุสานศพทมิฬหมื่นปี,เพียงแค่เล็กน้อยก็เป็นถึงกับศาสตร์วิญญาณสื่อสารดวงจิตที่เป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์,จอกโลหิตชิ้นนี้,ถึงจะนำไปเทียบกับกระบี่อเวจีไม่ได้,แต่ก็ไม่ได้ด้อยกว่า,และยังมีความสามารถที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมากอีกด้วย.
กล่าวให้ถูกต้องจอกโลหิตชิ้นนี้มีพลังงานสูงกว่ากระบี่อเวจีแน่นอน.
ซึ่งแน่นอนว่าจอกศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้ถูกปิดผนึกมาไม่กี่ร้อยปีเท่านั้น,ทำให้พลังของมันไม่ได้ถดถอยลงเลย,ส่วนกระบี่อเวจีที่หลับลึกมาไม่ต่ำกว่าหมื่นปี,จึงมีความแตกต่างกันนั่นเอง.
หนานกงหยุนที่กำลังจะพุ่งออกไป"ข้าจะไปเอามันมาเอง!"
จอกโลหิตนับเป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดในวิหารโลหิตสีชาด,ตอนนี้ได้ปรากฏอยู่ต่อหน้าพวกเขาแล้ว,พวกเขาจะปล่อยไปได้อย่างไร!
"ช้าก่อน!"
ฉู่เทียนเร่งรีบขวางทางหนานกงหยุนเอาไว้.
หนานกงหยุนที่ขมวดคิ้ว,"อะไรอีกล่ะ?
ก็เห็นอยู่ว่าศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตอยู่แค่เอี้อมแล้ว,จะไม่ไปเอามาเหรอ!"
"หนานกง,ข้าคงต้องว่าเจ้าหน่อยแล้ว,เจ้าไม่มีสมองเลยเหรอ,หรือสนิมมันกินไปแล้ว."
หนานกงหยุนที่พ่นลมกัดฟันกรอด,ขุ่นแม่ไม่มีสมองตรงใหน?
"เจ้าไม่เห็นรึอย่างไร?จอกศักดิ์สิทธินั้นมันจดจำเซียนโลหิตเป็นเจ้าของ,ตอนนี้ไม่สามารถที่จะนำมันมาได้,ตราบเท่าที่จอกโลหิตนั่นยังไม่ตัดขาดพันธะสัญญาณ,พวกเราก็ไม่สามารถที่จะใช้งานมันได้!"
ศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตทั้งหมดนั้น,มีจิตสำนึกเป็นของตัวเอง,ดังนั้นมันจึงเลือกเจ้านายมันด้วยตัวเอง,เมื่อก่อนนั้นภายในศพทมิฬหมื่นปีนั้น,หว่านอู๋ยี่มือกระบี่วายุน้ำแข็งต้องการเป็นเจ้าของมุกภูติวิญญาณสายฟ้า,ท้ายที่สุดก็ได้รับบาดเจ็บหนักจากภูติวิญญาณสายฟ้า,ฉู่เทียนเองก็ไม่สามารถใช้มุกภูติวิญญาณสายฟ้าได้,และเกิดการต่อต้านอย่างหนักเช่นกัน.
นี่คือจุดเด่นของมัน.
จุดแข็งที่สุดที่ศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตจะผูกพันธะสัญญากับผู้เป็นนาย,ไม่เพียงแต่ยากที่จะแยกมันออกมา,หากเจ้านายไม่ยกเลิกสัญญาหรือตายไปแล้วล่ะก็,ศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตก็จะไม่เลือกเจ้านายใหม่.
แต่ก็มีข้อเสียเช่นกัน,ด้วยการที่มีความคิดเป็นของตัวเอง,หากคุณสมบัติของพลังวิญญาณไม่เข้ากันกับมันแล้วล่ะก็,จะเกิดการต่อต้านจากศาสตราวิญญาณสื่อสารดวงจิตอย่างรุนแรง.
"แล้วจะทำอย่างไรดีล่ะ?"
"ไม่ต้องใจร้อนไป!"ฉู่เทียนที่เปิดทักษะเนตรจิต,จ้องมองจอกโลหิตอย่างละเอียด"ภายในห้องโถงแห่งนี้มีค่ายกลขนาดใหญ่อยู่,จอกศักดิ์สิทธิ์ที่จับจ้องมองไปรอบๆ,หากว่าพวกเราเร่งรีบเข้าไป,ค่ายกลดังกล่าวนั้นก็จะทำงาน,หากว่ามันทำงาน,จะทำการคืนชีพของเซียนโลหิตสีชาดในทันที."
"?"ใบหน้าของหนานกงหยุนถึงกับกระวนกระวายใจ"เช่นนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้นะสิ?และนั่นก็ไม่ได้หมายความว่า,พวกเราไม่สามารถที่จะนำจอกโลหิตนั่นมาได้อย่างงั้นรึ?"
นับว่าเป็นปัญหาจริงๆ.
ทั้งที่สมบัติล้ำค่าอยู่แค่เอื้อมแล้ว.
หากไม่สามารถคว้ามาได้,นับว่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้ายิ่งนัก!
ตูมมมมม.....
กำแพงป้องกันด้านนอกของวิหารโลหิตสีชาดได้ที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!
เฉินปิงยวีที่กล่าวเตือน."มีบางคนเข้ามาแล้ว!"
"พวกเราไม่มีเวลาแล้ว"หนานกงหยุนที่กล่าวต่อฉู่เทียน"พวกเราเก็บเกี่ยวเพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว,ตอนนี้ถอยก่อนเถอะ,หากว่าพวกเขาพบพวกเราในสถานที่แห่งนี้,จะต้องเกิดปัญหาแน่!จอกนั่น,ยังไงก็ไม่สามารถได้มา!"
ตำหนักแรกและตำหนักที่สองของวิหารโลหิตสีชาดนั้น
คนทั้งสามและจิ้งจอกน้อยยกเค้าจัดการไปเกือบหมด,โดยเฉพาะเม็ดยาล้ำค่าและวัสดุต่างๆที่ล้ำค่า,ที่เหลืออยู่ตอนนี้มีวิชาบำเพ็ญที่ไร้ประโยชน์,พร้อมทั้งยาและวัตถุดิบราคาถูก.
สมบัติวิเศษหายากนั้นไม่หลงเหลือไว้อีกแล้ว.
พวกเขาที่เห็นสถานการณ์ตอนนี้เริ่มไม่ดีแล้ว!
"พวกเจ้าทั้งสองใช้ยันต์เวทย์ปกปิดตัวตนนี้ออกไปก่อน!"ฉู่เทียนได้นำยันต์เวทย์ออกมาให้พวกนางทั้งสอง"ออกไปรอข้าด้านนอกก่อน,แล้วข้าจะตามออกไปทีหลัง!"
"เจ้าต้องการจะทำอะไรอย่างงั้นรึ?"
"ออกไปเร็วเข้า!"
หนานกงหยุนและเฉินปิงยวีที่จำต้องเชื่อใจฉุ่เทียน.
พวกนางที่เปิดการใช้งานยันต์เวทย์,ก่อนที่จะออกไปจากวิหารหลัก,ใช้ยันต์เวทย์ที่สามารถปกปิดสัมผัสเทวะออกไป,ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ที่ไม่รู้ฝ่ายตรงข้ามเป็นใคร,การปกปิดตัวตนและออกไปนับว่าปลอดภัยที่สุด.
ห้องโถงตำหนักแรกในเวลานี้ได้ยินเสียงคำรามดังลั่นผ่านออกมา.
พลังที่บ้าคลั่งระเบิดออกมามากมาย,ขวดหยกและแผ่นริ้วหยกรหล่อนออกมากองระเกะระกะ.
ฉู่เทียนรู้สึกว่าเวลาไม่เป็นใจเลย,ทันใดนั้นก็สูดลมหายใจลึกเข้าไปในปาก,พุ่งเข้าไปพร้อมกับยกจอกศักดิ์สิทธิ์ขึ้น,ลำแสงสีแดงชาด,ส่องประกายออกมาทั่วทั้งห้องโถงหลัง,ปรากฏเป็นประตูที่ซับซ้อนขนาดใหญ่,พร้อมกับปรากฏพลังหมุนวนเป็นเกรียว,ค่ายกลขนาดใหญ่ถูกเปิดการใช้งาน.
วิหารหลักตำหนักสีชาดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง.
ค่ายกลพลังเวทย์ที่เป็นสีแดง,ราวกับโลกทั้งใบได้กลายเป็นสีแดง,สายฟ้าสีแดงมากมายหมุนวนล้อมรอบเกิดประกายแปบๆ,โรงศพสีแดงชาด,ที่กำลังลอยขึ้นมาช้าๆ,พลังจากโบราณและความกดดันอันหนังหน่วงปกคลุมไปทั่ว,ความแข็งแกร่งที่น่าขนลุก,แผ่ออกไปทั่วพื้นที่.
ฉู่เทียนถูกกระแทกลอยออกไป,ร่างกายลอยละล่องกระแทกไปยังกำแพง,จอกโลหิตที่ลอยออกไป,ก่อนที่จะไปปรากฏอยู่บนโลงศพ,พร้อมกับหยุดอยู่ด้านบนของโลงศพ,ของเหลวสีแดงที่ส่องสว่างก็ไหลลดลงมาจากจอกโลหิตชโลมไปทั่วโลงศพ.
ของเหลวสีแดงส่องประกายซึมเข้าไปในโรงศพ,ท้ายที่สุดก็ซึมผ่านเข้าไปภายใน,และถูกโลงศพดูดกลืนไปจนหมด.
มารดามันเถอะ!
จอกศักดิ์สิทธิ์นั่นช่วยฟื้นฟูความแข็งแกร่งของเซียนโลหิต!
ในเวลานี้วิหารโลหิตสีชาดสั่นไหวอย่างรุนแรง.
"เสี่ยวเหรินสาวกลัทธิปิศาจสวรรค์,ยินดีต้อนรับท่านเซียน!"ฉู่เทียนที่เร่งรีบเคารพโลงศพ,ก่อนที่จะกล่าวออกไปด้วยท่าทางโศกเศร้า"ขอให้ซุนต้าเหรินฟื้นคืนชีพให้เร็วที่สุด,ประมุขสาขาตอนนี้ได้ตายไปหมดแล้ว,เหลือเพียงถังจูที่กำลังปกป้องท่านอยู่,ตอนนี้ถูกกลุ่มผู้เชี่ยวชาญกำลังล้อมกรอบอยู่,คงจะต้านไว้ได้อีกไม่นาน!"
"เจ้ากำลังพูดอะไร?"
เสียงเสียงหนึ่งที่ดังผ่านออกมาจากภายในโลงศพ.
เสียงดังกล่าวนี้ดูแปลกประหลาดหลากหลาย,ราวกับเป็นเสียงของชายและหญิงผสมกัน,เสียงแหลมสูงและนุ่มนวลพร้อมๆกัน,ดูราวกับเสียงของเด็กเล็ก,หากแต่เต็มไปด้วยความมืดมน.
"โซวซุนต้าเหริน,มีพวกโจรร้ายที่ละโมบในสมบัติสีชาดด้านนอกตำหนัก!"
ตูมมมมม!
ทันใดนั้นโลงศพสีแดงก็เปิดขึ้นมาในทันที.
ปรากฏเป็นร่างสีแดงร่างหนึ่ง.
ฉู่เทียนที่กัดฟันจ้องมองขึ้นไป,ทันใดนั้นดวงตาทั้งสองข้างก็พบเข้ากับ.
ร่างของเซียนโลหิตที่มีขนาดความสูงเพียงสามฟุต,เป็นรูปร่างเด็ก,ทั่วทั้งร่างผิวหนังที่มีสีแดงโลหิต,เล็บมือที่ยื่นออกมาจากแขนทั้งสองข้างราวกับใบมีดที่คมกริบ,นับเป็นความสามารถที่น่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก.
นับเป็นความสามารถที่น่าตื่นตระหนกอย่างที่สุด
นับว่าเป็นวิธีที่ไม่ธรรมดาที่ทำให้สามารถมีชีวิตได้เนิ่นนานขนาดนี้.!
"สถานการณ์ของลัทธิปิศาจสวรรค์ไม่คาดคิดเลยว่าจะตกต่ำลงอย่างไม่คาดคิดเช่นนี้!"เซียนโลหิตสีชาดรูปร่างเด็กที่คำรามออกมาเสียงดัง,เสียงที่แหลมคมทรงพลังราวกับฉีกกระชากอากาศให้ขาดสะบั้น,ถึงกับทำให้หัวใจของฉู่เทียนเต้นโครมครามทีเดียว"กล้าท้าทายเซียนโลหิต,พวกมันต้องตาย!"
เซียนโลหิตสีชาดเหินออกไปคว้าไปยังจอกศักดิ์สิทธิ์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ,ราวกับว่าไร้ซึ่งแรงดึงดูดต้าน,พร้อมกับเหาะเหินออกไปนอกตำหนักอย่างรวดเร็ว!
ฉู่เทียนที่ลอบตกใจเช่นกัน.
เซียนโลหิตสีชาดนั้นเพียงแค่คืนชีพก็มีพลังปลุกดวงจิตระดับ
9 ขั้นปลายแล้ว!
ด้วยพลังที่ฟืนฟูอย่างรวดเร็วเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจขอเขาเป็นอย่างมาก.แน่นอนว่ามันเป็นผลของความสามารถจอกโลหิต,โชคดีที่ฉู่เทียนได้กระตุ้นความโกรธของเซียนโลหิตซะก่อน,ทำให้เซียนโลหิตยังไม่มีเวลาในการฟื้นคืนความแข็งแกร่งมากนัก.
"ยอดเยี่ยม!"
"มาดูกันว่าจะโชคดีขนาดใหนกัน!"
ฉู่เทียนที่นำเสื้อคลุมออกมาใช้,ก่อนที่จะหายตัวเข้าไปในความว่างเปล่า.
ในเวลาเดียวกันนั้น,แม่ทัพหวังถู,จวอเหยี่ยนและผู้เชี่ยวชาญเผ่าเฉวียนหยงและถังจู่โลหิตสีชาดซีซิน,คนทั้งสี่ตอนนี้ที่เข้าต่อสู้กันไปมา,ทว่าเมื่อพวกเขาเข้ามาด้านในได้,ทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง.
ขวดยามากมายหลายพันขวดเหลือเพียงเล็กน้อย.
ซ้ำยังมีขวดเปล่าที่กองอยู่บนพื้น.
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
นี่คือสมบัติสีชาดอย่างงั้นรึ?
ผู้เชี่ยวชาญทั้งสี่ที่ตื่นตระหนก,สัมผัสได้ถึงพลังที่ระเบิดออกมาจะตำหนักรอบๆสั่นสะเทือนจนถึงสถานที่แห่งนี้,แม่ทัพหวังถู,จอวเหยียนที่รับรู้ได้ถึงวิกฤติได้ในทันที,ไม่ต้องเอยเลยว่า!เซียนโลหิตได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาแล้ว.
"เซียนโลหิตที่น่ากลัวตื่นขึ้นมาแล้วๆ!"
"บัดซบ,สมบัติสีชาดสมบัติล้ำค่าอะไร,นี่มันหลอกลวงกันชัดๆ?"
ทุกคนที่โกรธเกรี้ยวปอดแทบระเบิด,พวกเขาไม่น่าเข้ามาเผชิญอันตรายเพื่อค้นหาสมบัติเลย,ท้ายที่สุดสมบัติล้ำค่าที่ไม่เคยมีใครเคยเห็น
กลับมีเพียงเท่านี้!
เหล่าเหรินซีซินที่หัวเราะออกมา"เซียนโลหิตฟื้นคืนชีพแล้ว,พวกเจ้าจะต้องตายอย่างแน่นอน!"
แม้ว่านางจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้,แต่เรื่องสำคัญที่สุดตอนนี้คือต้องสังหารเหล่าผู้บุกรุกเหล่านี้ให้หมดก่อน.
"เซียนโลหิตนั้นไม่ว่าจะเป็นอาณาจักรหนานเซี่ยหรือเผ่าเฉวียนหยงก็นับว่าเป็นศัตรูที่ร้ายกาจ"แม่ทัพหวังถูกล่าวต่อเผ่าเฉวียนหยง"ตอนนี้พวกเราควรวางความแค้นเอาไว้ก่อน,ร่วมมือจัดการเจ้าปิศาจร้ายนั่นก่อน!"
"ก็ดี!"
มีความคิดเช่นเดียวกัน!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==> Click
-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น