วันจันทร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 275 Yu evil

Miracle Throne Chapter 275 Yu evil

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 275 ปิศาจเขตแดนหวังยวี


บทที่ 275 ปิศาจยวี



ฉู่เทียนเลือกที่จะขึ้นฝั่งบริเวณของรัฐซัง.

เขตแดนรัฐซังและเขตแดนหวังยวีนั้นมีระยะห่างกันราวๆครึ่งวัน,รัฐซังนั้นอยู่ติดกับเขตแดนหวังยวี,จึงสามารถนับได้ว่าสถานที่ทั้งสองนั้นเป็นพื้นที่เดียวกัน.


เขตแดนหวังยวีและรัฐซังนั้น,ติดกับภาคเหนือทุ่งหญ้าเฉวียนหยง,นับเป็นพื้นที่ราบทั้งหมด,เป็นดินแดนที่ราบกว้างขวางยืดยาวออกไป,ในรัศมีหลายหมื่นลี้นั้นไม่มีอันตรายอะไร,และรัฐซังก็นับว่าเป็นที่ราบขนาดมหึมาของอาณาจักรหนานเซี่ยที่เป็นฐานการผลิตอาชาศึก,เหล่าทหารวายุมรกตที่มีชื่อเสียงนั้นต่างก็ถูกส่งมาจากรัฐซังแห่งนี้.

เผ่าเฉวียนหยงนั้นเป็นเหมือนกับชนเผ่าเร่ร่อน,มีที่อยู่ไม่เป็นหลักแหล่ง,ประชาชนทั้งหมดเป็นนักรบ,ไม่สามารถซุ่มโจมตีพวกมันในทุ่งราบที่กว้างขวางได้,และไม่สามารถที่จะค้นหาร่องรอยพวกมันได้ง่ายๆ,หากจะเข้าโจมตีจะต้องบุกเข้าจัดการสายฟ้าแลบและทรงพลัง,ตัดทางหนีของพวกมันให้สิ้นไปในทันที.

หากว่าไม่มีสัตว์ขี่ที่มีประสิทธิภาพเพียงพอแล้วล่ะก็,จะสามารถที่จะต้านทานเหล่าพันธมิตรของเผ่าเฉวียนหยงได้รึ?

ทุ่งหญ้ารัฐซังนั้นจึงนับว่ามีความสำคัญเป็นอย่างมาก.

อย่างไรก็ตามด้วยรัฐซังและอาณาเขตหวังยวีนั้นอยู่ติดกัน,ทำให้พื้นที่ดังกล่าวติดกับทุ่งหญ้าเฉวียนหยง,ดังนั้นจงมีเผ่าเฉวียนหยงที่บุกเข้ามาภายในรัฐซังอยู่เป็นประจำ,ทำให้รัฐซังนั้นครุ่กรุ่นไปด้วยไฟสงคราม,ท่ามกลางรัฐทั้งแปดของหนานเซี่ย,รัฐซังที่มีอาณาเขตขนาดใหญ่ถึงหนึ่งในสามของทั้งหมด,ทว่าประชากรกับเป็นตัวเลขที่สวนทางกัน.

ภายใต้ดวงตะวัน,มีลำธารตัดผ่าน,ทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา.

รัฐซังนั้นไม่ได้มีต้นไม้ใหญ่มากมายนัก,ไม่ได้มีขุนเขาที่สูงตระหง่าน,มีแต่พื้นที่กว้างขวางและอากาศที่เย็นยะเยือบหนาวไปถึงกระดูก.

"ดี,เป็นทุ่งหญ้าที่สมบูรณ์ทีเดียว,ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงสามารถหล่อเหลี่ยงอาชาวายุมรกตได้!"หลังจากที่ฉู่เทียนขึ้นฝั่งถึงกับถอนหายใจเหมือนกัน,"ในอดีตที่ผ่านมาเผ่าเฉวียนหยงและพันธมิตรเผ่าเฉวียนหยง,ราชาแห่งเขี้ยวได้บุกเข้ามา,ส่งผลให้อาณาจักรต้าเซี่ยต้องพ่ายแพ้ทำให้แหล่งผลิตอาชาชั้นดีถูกแบ่งครึ่ง,ก่อนที่จะกลายมาเป็นอาณาจักรหนานเซี่ยอย่างงั้นรึ?"

"เพ่ย!"หนานกงหยุนที่รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าใด"เจ้านายพูดอะไรออกมาในตอนนี้?หากท่านกล่าวเช่นนี้ในตำหนักจักรพรรดิ,พวกเราไม่ต้องพบกับหายนะหรอกเหรอ!"

"ก็พูดเรื่องปรกติ."ฉู่เทียนเผยยิ้มอย่างเขินๆ"เช่นนั้นก็ต้องหาที่พักก่อนแล้วกัน."

มีคนของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ที่ได้มารายงานฉู่เทียน"ภายในรัศมีพื้นที่ 100 ลี้นี้มีเมืองที่มีชื่อว่าต้าเหอ.ท่านสามารถที่จะไปพักที่เมืองต้าเหอและสามารถซื้ออาชาวายุที่นั่นได้,ระยะทางจากนี่ไปยังเขตแดนหวังยวีนั้นห่างกันอยู่ครึ่งวัน,และเดินทางอีก 3-4 วันก็จะไปถึงตำหนักจักรพรรดิ."

ฉู่เทียนพยักหน้าพึงพอใจ"สองเดือนมานี้พวกเจ้าสามารถแทรกซึมมายังรัฐซังได้,กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ไม่เลวเลย!"

"กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ได้มรดกโบราณที่ยอดเยี่ยม,ตอนนี้ยังได้หอการค้าปาฏิหาริย์สนับสนุนทรัพยากรอีก,ทำให้พวกเราสามารถเติบโตขึ้นมาอย่างรวดเร็ว"เหล่ากลุ่มคนของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ต่างก็รู้สึกยินดี"หนึ่งเดือนมานี้พวกเราได้ออกมาจากสี่คาบสมุทร,สามารถกระจายๆตัวไปทั่วทุกสารทิศในแต่ละดินแดน,และยังรับสมาชิกใหม่เพิ่มมากกว่า 10,000 คน,มีผู้เชี่ยวชาญมากมาย,ในอีกไม่ช้ากลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์จะสามารถควบคุมน่านน้ำทั้งหมดของอาณาจักรหนานเซี่ยได้อย่างแน่นอน!"

ในเวลาเดียวกัน,ที่ด้านหน้าของพวกเขานั้นมีคนจากหมู่บ้านต้าเปี่ยนกำลังเดินทางมา.

คนเหล่านั้นอุ้มทารก,จูงมือเด็ก,และยังต้อนฝูงแกะจำนวนหนึ่ง,พร้อมกับขนลากหม้อกระทะและสิ่งของต่างๆพะรุงพะรัง,เดินทางออกมาด้วยความหวาดกลัวมุ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามกับพวกเขา.

"สวัสดี!"หนานกงหยุนที่เข้าไปทัก"พวกเจ้ากำลังจะเดินทางไปใหนอย่างงั้นรึ?"

เหล่าชาวบ้านเห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว,พวกเขาต้องการที่จะหนีไปจากสถานทีแห่งนี้ในทันที,บางทีที่ด้านหลังของพวกเขานั้นอาจจะมีภูติผีปิศาจที่กำลังไล่ตามพวกเขาก็ได้.

"พวกเจ้าไม่รู้หรืออย่างไร!"

"เมื่อคืนเมืองต้าเหอถูกสังหารจนเรียบแล้ว!"

"คนทั้งเมืองหลายพันคนถูกสังหารไปจนหมดเลย!"

"น่าสยดสยองเป็นอย่างมาก,พวกเราต้องหนีให้เร็วที่สุด,ไม่เช่นนั้นหากเจ้าปิศาจมาแล้วล่ะก็,พวกเราจะต้องตายอย่างแน่นอน!"

หลังจากตอบแล้ว,เหมือนว่าคนเหล่านั้นไม่ต้องการจะคุยกับพวกเขาเร่งรีบหนีไปในทันที.

อะไร?

เมืองต้าเหอถูกสังหาร!

ฉู่เทียนที่เพ่งรู้ว่ารัฐซังนั้นอยู่ใกล้กับอาณาเขตหวังยวี,เหมือนว่าเหตุการณ์ฆาตกรรมกับปะทุขึ้นเมื่อเร็วๆนี้,ก่อนหน้าเขาต้องการที่จะสืบหาเรื่องที่เรื่องที่เกิดขึ้น,ทว่าในตอนนี้ด้วยผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นนั้นคงไม่สามารถที่จะปล่อยไปได้แล้ว,ในเมื่อมันได้เกิดขึ้นที่ด้านหน้าของเขาแล้ว.

"พวกเจ้าพูดจาเหลวไหลอะไรกัน?!"กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวขึ้นมาพร้อมกับขวางคนเหล่านั้นเอาไว้,นำชายแก่คนหนึ่งที่เหมือนจะเป็นผู้นำมา"พูดจากไม่รู้เรื่อง บอกมาให้มันชัดเจนไม่เช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าอย่างแน่นอน!"

ชายแก่ที่หวาดกลัวขวัญหนีดีฝ่อ,ถึงกับเยี่ยวรดกางเกงเลยทีเดียว.

"ช้าก่อน!"ฉู่เทียนที่หยุดชายคนหนึ่งของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ก่อนที่จะเดินไปยังด้านหน้าชายแก่ที่กำลังสั่นงันงกอยู่"ท่านลุงไม่จำเป็นต้องหวาดกลัว,พวกเราเป็นกลุ่มผู้ฝึกตน,พวกเรากำลังเดินทางไปยังเมืองเมืองต้าเหอ,ท่านช่วยบกความจริงหน่อยว่ามันเกิดสิ่งใดขึ้น?"

"ท่าน...พวกท่านคือใต้เท้าผู้เชี่ยวชาญ!"

ชายชราที่หวาดกลัวฉู่เทียนและคนอื่นๆ,ในโลกใบนี้นั้นกลุ่มผู้แข็งแกร่งนั้นแตกต่างกันออกไป,ยิ่งเป็นกลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่มีฝีมือล้ำลึกแล้วสามารถที่จะสังหารเหล่าชาวบ้านได้อย่างสบายๆ,โดยที่ไม่มีใครสนใจด้วยซ้ำ.

"พวกเรามาจากหมู่บ้านใกล้ๆเมืองต้าเหอ,ข้าเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน."

"ตอนเช้าพวกเราเดินทางไปตลาดเมืองต้าเหอ,ใครจะรู้ล่ะว่าเข้าไปในเมืองต้าเหอ....ข้าถึงกับหวาดกลัวเข่าอ่อนล้มทั้งยืน,คนทั้งเมืองตายกันหมด,พวกเขาตายอย่างทรมาน! ข้าไม่เคยเห็นภาพเช่นนี้มาก่อนเลย,มันน่าหวาดกลัวจริงๆ!"

"ใช่แล้ว!"ชายรูปร่างกำยำที่ใบหน้าขาวเผือดด้านข้างกล่าว"ข้าเองก็ไม่เคยเห็นภาพเช่นนี้มาก่อนเช่นกัน,น่าหวาดกลัวเหมือนกับหัวหน้าหมู่บ้านกล่าวเลย!"

"ระหว่างเส้นทางไปยังเมืองต้าเหอ 50 ลี้นั้น,มีฆาตกรต่อเนื่องป้วนเปี้ยนอยู่,หากพวกเราไม่รีบหนีแล้วล่ะก็,พวกมันจะไม่ปล่อยพวกเราไว้แน่,พวกมันเป็นปิศาจดื่มโลหิต!หากต้องตกอยู่ในมือพวกมันแล้วล่ะก็,พวกเราต้องจบแน่!"

"ใช่แล้ว!"

"พวกมันคือปิศาจกระหายโลหิต!"

มีหมู่บ้านมากมายที่ถูกพวกมันสังหาร.

ฉู่เทียนและคนอื่นๆที่จ้องมองหน้ากันไปมาอย่างงงวย.

"ขอให้ใต้เท้าปล่อยพวกเราไปเถอะ!"

"เจ้าปิศาจน่าหวาดกลัวจริงๆ,พวกเรายังไม่อยากตาย!"

เหล่าชาวบ้านมากมายที่ถูกขวางทางไว้,ต่างก็คุกเข่าคำนับต่อฉู่เทียนและคนอื่นๆ.

ฉู่เทียนที่จ้องมองคนเหล่านี้ด้วยท่าทางอักอ่วน.

ทำไมต้องเกิดเรื่องเช่นนี้ด้วย.

อย่างไรก็ตามจากสายตาของชาวบ้านทั่วไปแล้ว,พวกเขานั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัวจากเหตุการณ์ที่เกิดกับเมืองต้าเหอ,แม้ว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาจะไม่เอื้ออำนวย,ทว่าอย่างน้อยที่สุดก็มีผู้เชี่ยวชาญปรุงร่างระดับ 3 สองคนเอง,แน่นอนพวกเขาจะยังกล้าใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไร?

หายนะในครั้งนี้,ต้องเกิดจากฝีมือมนุษย์แน่นอน,มีคนมากมายที่ต้องตายไป,เหล่าผู้มีอำนาจ,ผู้มีกำลังกลับไม่ให้การสนใจ,ปล่อยให้เหล่าชาวบ้านมากมายต้องตกตายกลายเป็นเหยื่อ.

อดไม่ได้เลยที่จะเห็นใจคนในยุคสมัยนี้.

"พวกเจ้าไปได้!"ฉู่เทียนรู้ดีว่าถึงจะกักตัวชาวบ้านเหล่านี้ก็ไม่ได้เบาะแสเพิ่มเติมอะไร"พวกเราไปเมืองต้าเหอกัน!"

เมื่อเร็วๆนี้ที่เมืองต้าเหอนั้นมีกลุ่มสำรวจของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ได้ถูกส่งออกไปก่อนแล้ว,กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์เหล่านี้ได้ประจำการที่เมืองดังกล่าว,เช่นนั้นฉู่เทียนจึงต้องไปดูด้วยตัวเอง.

คนมากมายที่กำลังหลังไหลหนีมาจากเมืองต้าเหอ,ท้ายที่สุดเมื่อพวกเข้ามาใกล้เมืองเท่าไหร่กลิ่นคาวโลหิตก็ยิ่งเข้มข้นมากขึ้น,คงจะไม่ผิดตามข่าว,ที่แห่งนี้มีการฆาตกรรมครั้งใหญ่เกิดขึ้นแน่นอน.

ทุกๆคนถึงกับใจเสีย.

บางทีสถานการณ์คงไม่ดีนัก!

เมืองต้าเหอนั้นมีประชากรเกือบหมื่นคน,หลังจากที่เข้ามาในเมืองแล้ว,กลับไม่สามารถมองเห็นศพได้เลย,ทว่ากลับมีโลหิตแห้งเกรอะกรังอยู่ทุกที่และเมื่อพวกเขามาถึงใจกลางเมือง,ทุกคนที่เห็นภาพศพทั่วเมืองที่กองขนาดย่อมๆเปื้อนอาบไปด้วยโลหิตกองพะเนิน,นับว่าเป็นภาพที่น่าหวาดกลัว,ทำให้ทุกคนถึงกับขวัญหนีดีฝ่อเลยทีเดียว.

ไม่น่าแปลกใจจะไม่เห็นศพ,เพราะศพทุกร่างนั้นได้ถูกนำมากองอยู่ที่เดียวกัน.

ร่างเหล่านี้แทบไม่ต่างจากสิ่งของหรือขยะเลยแม้แต่น้อย,ถูกนำมากองรวมกันในสถานที่เดียวกัน,กลายเป็นกองภูเขาซากซบอย่างไม่คาดคิด.

ฉากที่เห็นนั้นทำให้ทุกคนรู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง,ผิวหนังหุ้มกระดูก,เหี่ยวแห้งไปทั้งหมด,กลายเป็นศพแห้งเหี่ยวที่ไร้ซึ่งความชุ่มชื้นราวกับว่าถูกสังหารมานานแล้ว,ทั้งที่เหตุการณ์เพิ่งเกิดขึ้นเพียงแค่คืนเดียว.

"เอ๊ะ!"กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ที่พบศพหลายศพที่เป็นพวกเดียวกัน"นี่มันพวกเรานี่นา!"

ร่างหลายร่างที่ไม่มีความชุ่มชื้น,ดวงตาทั้งสองข้างที่กลวงโบ๋,ปากอ้าปากหว๋อ,ใบหน้าแห้งเหี่ยว,ทุกร่างต่างก็ตายไปด้วยความทรมานและน่าหวาดกลัว.

"ทุกคนตายกันหมดเลย!"

"เมืองเล็กๆที่มีประชากรราวหมื่นคน,แนวหน้าของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์หลายร้อยคน,ทุกคนถูกสังหารหมดเลย!บัดซบ,เป็นใครกันที่ทำเรื่องเช่นนี้!"

กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ที่ส่งมาสอดแนมที่รัฐซังอย่างยากลำบาก,กลุ่มแรกที่เดินทางมายังเมืองต้าเหอ,เพราะว่าเมืองแห่งนี้อยู่ใกล้กับแม่น้ำ,หลังจากที่พวกเขาสามารถมองหาฐานที่มั่นได้แล้ว,กองกำลังของพวกเขาจะสามารถขยายออกไปได้อีก,ใครจะรู้ล่ะว่ายังไม่เริ่มขยายด้วยซ้ำ,คนที่พวกเขาส่งมายังรัฐซังจะต้องตายกันทั้งหมด.

คนเหล่านี้นับเป็นกองกำลังทหารระดับสูงทีเดียว!

เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ธรรมดาซะแล้วกองกำลังเขี้ยวฉลามของหอการค้าปาฏิหาริย์ได้ถูกโจมตีเข้าแล้ว!

"ทำให้ข้าโกธรเกี้ยวจริงๆเชียว!"หนานกงหยุนที่เคยเห็นภัยพิบัติจากรัฐสายฟ้ามาแล้ว,ศพเหล่านี้ถูกดูดพลังไปเป็นเป็นพฤติกรรมของเหล่าปิศาจที่คล้ายๆกัน.ทว่าทุกคนในเมืองต้าเหอนั้น,เห็นได้ชัดเจนว่าทรมาทรกรรมก่อนตาย,ต้องไม่ใช่ปิศาจแบบเดียวกันแน่นอน,การตายของทั้งคู่ยังมีลักษณะที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง"ภายในเมืองเหล่านี้คนส่วนมากเป็นประชาชนคนธรรมดา,ทำไมถึงต้องสังหารพวกเขากัน? เป็นคนของเผ่าเฉวียนหยงเป็นคนทำอย่างงั้นรึ?"

ฉู่เทียนที่ได้ทำการสังเกตุ"กองกำลังของเผ่าเฉวียนหยงจะสามารถผ่านแนวรบเขตแดนหวังยวีจนมาถึงสถานที่แห่งนี้ไม่ง่ายนัก,หากว่ามุ่งหวังจะโค่นล้มอาณาจักรหนานเซี่ย,ทำไมต้องโจมตีเมืองเล็กๆด้วยล่ะ,พวกเขาจะได้ประโยชน์อะไรกัน?"

"ท่านกล่าวอะไร?"หนานกงหยุนที่แสดงท่าทางขึงขัง"แน่นอนว่าพวกมันต้องการสร้างความวุ่นวาย! ท่านไม่รู้เหรอว่าเผ่าเฉวียนหยงนั้นพวกมันต่างก็กระหายโลหิตโหดเหี้ยม,ไม่ได้มีนิสัยเหมือนกับมนุษย์,ต้องเป็นฝีมือพวกมันอย่างแน่นอน!"

"ไม่น่าจะใช่."เฉินปิงยวีที่จ้องมองไปยังเหยื่อที่กองพะเนิน"การล่าเหยื่อเช่นนี้ไม่ใช่รูปแบบของเผ่าเฉวียนหยง."

"หากว่าพวกมันต้องการที่จะสร้างความวุ่นวายแล้วล่ะก็."ฉู่เทียนที่หรี่ตาจ้องมองไปยังด้านหน้า"พวกมันกลับทำลายหมู่บ้านและเมืองขนาดเล็กเท่านี้นะรึ?คนเหล่านี้เป็นพียงแค่คนธรรมดาไม่ได้สลักสำคัญอะไรมากนัก,เป็นไปได้ด้วยเหรอที่ตำหนักจักรพรรดิหรือตระกูลขุนนางของรัฐซังจะให้ความสนใจ? หากพวกเขาบุกเข้าโจมตีฟาร์มทุ่งหญ้าสัตว์ขี่ของรัฐซัง,ยังจะสามารถสร้างความวุ่นวายและผลกระทบมากกว่าสังหารหมู่บ้านและเมืองขนาดเล็กกว่าร้อยเมืองซะอีก."

ใช่แล้ว!

หากว่าเป็นเผ่าเฉวียนหยงแล้วล่ะก็.

ทำไมพวกมันจะต้องโจมตีเมืองขนาดเล็กๆด้วยล่ะ?

"ไม่ใช่เผ่าเฉวียนหยงอย่างงั้นรึ?"หนางกงหยุนที่คิดว่ามันแปลกอยู่เล็กน้อย"หากไม่ใช่เผ่าเฉวียนหยงเป็นคนทำ,แล้วจะเป็นใครกันที่ทำเรื่องน่ารังเกียจสยดสยองขนาดนี้.!"

ฉู่เทียนที่จับจ้องมองไปยังคราบโลหิตที่ได้รวมตัวกัน,เหมือนกับว่ามันมีพลังอะไรบางอย่างที่ฝังอยู่ภายในดูไม่ชัดเจนนัก.

คราบโลหิตเหล่านี้ราวกับว่าใช้สร้างค่ายกลบางอย่างขึ้นมา,ทว่าด้วยเวลาที่ผ่านมาระยะหนึ่งแล้ว,ดังนั้นคราบโลหิตเหล่านี้จึงได้รวมตัวกัน,และกลายเป็นน้ำเมือกกระจายไปทั่วทุกแห่ง.

"ในความเห็นของข้านั้นต้องเป็นฝีมือของผู้ฝึกตนสายมารอย่างแน่นอน."

"ผู้เชี่ยวชาญสายมาร?"

"พวกเจ้าดูร่องรอยของศพเหล่านี้,ทุกศพนั้นถูกดูดแก่นโลหิตออกมา,นอกเหนือจากผู้ฝึกฝนศาสตร์แห่งปิศาจแล้ว,ไม่ควรที่จะมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น."

การที่เมืองขนาดเล็กถูกสังหารไปอย่างง่ายดายเช่นนี้,แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องธรรมดา,หากฝ่ายตรงข้ามเป็นผู้ฝึกตนสายมารแล้วล่ะก็,จะต้องมีพลังเขตแดนดวงจิตปรากฏแล้วอย่างแน่นอน,อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ครั้งนี้ราวกับว่าไม่มีใครออกมาจัดการเลย.

"โปรดวางใจ,นี่ไม่ใช่แค่เพียงเรื่องของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์,นี่เป็นของเรื่องหอการค้าปาฏิหาริย์ด้วย."ฉู่เทียนที่กล่าวปลอบใจกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ที่เห็นเหตุการณ์"ข้าไม่สามารถที่จะปิดตาเมื่อมีคนมายุแหย่บิดาผู้นี้ได้อีกแล้ว,ถึงข้าไม่อยากยุ่งแต่ก็ต้องจัดการให้มันเรียบร้อย!"

"จัดการเหรอ!ต้องจัดการต่างหาก!เรื่องที่เพิ่งเกิดเมื่อคืนนี้,ผู้ฝึกตนสายมารจะต้องไปใหนยังไม่ไกลแน่! เจ้าพวกเวรนั้นบังอาจกระทำการโหดเหี้ยมขนาดนี้!ข้าหนานกงหยุนไม่สามารถที่จะทนได้อีกต่อไป!"หนานกงหยุนที่โกรธเกรี้ยว"พวกมันจะต้องถูกบดขยี้,ชดใช้หนี้โลหิตที่พวกมันได้กระทำการเช่นนี้อย่างสาสม!"

ถึงจะพูดเช่นนั้นแต่จะไปตามหาที่ใหนกัน?

จากสิ่งที่เห็นตอนนี้ไม่ได้เหลือร่องรอยอะไรเลย,มีเพียงค่ายกลเวทย์ที่ถูกขีดเขียนขึ้นมาด้วยโลหิต,ตอนนี้มันก็เริ่มผสมปนเปไปกับอากาศเรียบร้อยแล้ว,ทำให้ฉู่เทียนยังไม่มีวิธีการที่จะติดตาม.

จิ้งจอกน้อยที่กระโดดลงมาบนพื้น,ก่อนที่จะวิ่งไปรอบๆ,ดมกลิ่นตรงนั้นที,ตรงนี้ที,ทันใดนั้นราวกับว่ามันได้พบเข้ากับบางสิ่ง,ก่อนที่จะหันหน้ามาแสดงท่าทางหลายอย่างบอกกล่าวฉู่เทียน.

ฉู่เทียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,"เจ้ารู้เหรอว่าใครทำ!"

จิ้งจอกน้อยที่พยักหน้า,พร้อมกับนำหมุดออกมาจากปากของมัน,ก่อนที่จะเต้นโหยงเหยงและกล่าวออกมา.

"ที่จริงคนกลุ่มนี้เกี่ยวข้องกับนิกายปิศาจสวรรค์ที่อยู่ในถ้ำก่อนหน้านี้อย่างงั้นรึ?"ฉู่เทียนที่สีคางไปมา,เผยท่าทางตื่นเต้น"ลัทธิปิศาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?"

ฉู่เทียนที่นำตราประทับออกมาจากน้ำเต้า.

หากไม่เกิดเรื่องนี้แล้วล่ะก็,เขาคงจะลืมไปแล้ว.

ตราประทับดังกล่าวนี้ความจริงเป็นสิ่งของบางอย่างของลัทธิปิศาจสวรรค์ที่มีความลับอะไรซ่อนอยู่,ฉู่เทียนพบว่ามันมีผนึกอะไรบางอย่างที่สลักสิ่งของชิ้นนี้เอาไว้,ทว่าเขาก็ไม่รู้ว่าตราประทับชิ้นนี้นั้นใช้ประโยชน์อะไรได้,ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ใส่ใจมัน.

ใครจะรู้ล่ะว่าจะยังมีสมาชิกของลัทธิปิศาจสวรรค์ที่ยังมีชีวิตอยู่!


หรือว่านี่เป็นชะตากรรมอย่างงั้นรึ?



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click


-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น