วันจันทร์ที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 258 Release conference

Miracle Throne Chapter 258 Release conference

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 258 เปิดตัวสินค้าใหม่


บทที่ 258 เปิดตัวสินค้าใหม่


ในแต่ละปีนั้นข้อมูลจะถูกส่งวังหลวงโดยตลอด,ทว่ารัฐกลางในตอนนี้เปลี่ยนไปมากมายเหลือเกิน,เป็นไปได้อย่างไรที่ตำหนักจักรพรรดิจะไม่รู้เรื่องดังกล่าวนี้!

นอกเสียจากว่า,มันเพิ่งเปลี่ยนไปในเวลาสั้นๆเท่านั้น,ตำหนักจักรพรรดิจึงไม่ได้มีเวลาสนใจเรื่องดังกล่าว,ดังนั้นกู่เซียนชิวจึงไม่รู้เรื่องดังกล่าวเลย.


ถนนของรัฐกลางในเวลานี้,ทำให้ทุกคนใช้ชีวิตราวกับก้าวเข้ามาสู่โลกอีกใบหนึ่ง.

ตลอดสองข้างทางสว่างราวกับตอนกลางวัน,ห้างร้านต่างๆก็มีป้ายโฆษณาวับวาวกระพริบระยิบระยับ,เต็มไปด้วยแสงสีดึงดูดตา,ถึงกับทำให้ทุกคนงงงงวยพิศวงเลยทีเดียว.

"ราคาพิเศษ!"

"สินค้าราคาพิเศษ!"

"หอการค้าหนานหยุนกลุ่มการค้าปาฏิหาริย์ได้ทำการเปิดตัวยันต์เวทย์เกราะศิลารุนใหม่,ใช้พลังงานน้อย,แต่แสดงผลรวดเร็ว,ไม่มีผลข้างเคียง,ต้านพลังโจมตีทางกายภาพสูงและยังใช้ง่ายราคาถูก,เหมาะสำหรับคนเดินทางที่ต้องเสี่ยงภัย!ผลิตภัณฑ์ของกลุ่มการค้าปาฏิหาริย์เป็นสินค้าระดับสูง,เร่งรีบเข้ามาซื้อเร็วเข้า!"
”......”

ที่ด้านหน้าประตูของร้านค้ายันต์เวทย์,มีลำโพงกระจายเสียงโฆษณาซ้ำมาซ้ำไปดังขึ้น.

กู่เซียนชิวพบว่าที่ด้านหน้าร้านนั่นมีการกล่าวคำโฆษณากลับไปกลับมาซ้ำๆด้วยน้ำเสียงเดียวกัน,และยังกล่าวอย่างรวดเร็ว,น้ำเสียงเหมือนกันโดยตลอด,ทำให้เขารับรู้ได้ว่ามันเป็นสิ่งประดิษฐ์บางอย่างที่สามารถปล่อยเสียงออกมาได้,ร้านค้าเหล่านี้ทำเช่นนี้ได้แล้วรึ?
 ที่จริงมันคือเครื่องขยายเสียงที่สามารถโฆษณาอัตโนมัติได้อย่างงันรึ,กู่เซียวชิวต้องการที่จะแงะกลับออกมาศึกษาจริงๆ,ท้ายที่สุดเขาก็ต้องหักห้ามใจ,ตอนนี้จะมัวเสียเวลาอยู่ไม่ได้แล้ว,เขาจะต้องหาหลักฐานความชั่วร้ายของฉู่เทียนให้เร็วที่สุด.

โรงเตี้ยมเป็นสถานที่ดีที่สุดที่จะหาข่าว,เป็นสถานที่ที่จะให้เขาได้พักด้วย.

ที่ด้านหน้าของเขานั้นมีโรงเตี้ยมที่หรูหราเป็นอย่างมาก,มีแสงไฟประดับตกแต่งมากมาย,และยังมีป้ายโฆษณาขนาดยักษ์อีกด้วย,"โรงแรมแห่งปาฏิหาริย์"ส่องประกายเป็นตัวอักษรที่มีขนาดใหญ่และส่องแสงระยิบระยับงดงามเป็นอย่างมาก.

"แปลกนัก,คนมากมายขนาดนี้เลยเหรอ!"

ภายในโรงเตี้ยมแห่งนี้มีพื้นที่ยึดครองเต็มไปหมด,และยังมีคนที่เดินทางเข้ามาใช้บริการเรื่อยๆ,ราวกับว่าเป็นสถานที่รวมตัวกันของเหล่าผู้เชี่ยวชาญ.

คงจะไม่มีสถานที่ใหนดีกว่าโรงเตี้ยมแห่งนี้อีกแล้ว.

"ยินดีต้อนรับนายท่าน"ฟู่อู๋เหยียนเข้ามาทักทายอย่างเป็นมิตร"ต้องการห้องรับประทานอาหาร,หรือว่าห้องพักดี?"
务员 ความหมายคือ (fú wù yuán)พนักงานรับใช้, พนักงานบริการ


"ห้องอาหาร."

"ขอรับ,ท่านต้องการที่จะสั่งอาหารอะไรดี?"ฟู่อู๋เหยี่ยนเข้ามาต้อนรับกู่เซียนชิวอย่างอบอุ่น"โรงเตี้ยมของเราตอนนี้มีอาหารกระป๋องที่สั่งตรงมาจากหอการค้าปาฏิหาริย์,ด้วยราคาและวัตถุดิบแล้ว,รับรองว่าท่านจะต้องพึงพอใจ."

"สิ่งประดิษฐ์ของหอการค้าปาฏิหาริย์อย่างงั้นรึ?"

"เหล่าเซียนเซิงคงจะเพิ่งเดินทางมาสินะ,สิ่งของดังกล่าวนี้เป็นอาหารที่มีรสชาติดีเป็นอย่างมาก,อาหารกระป๋องของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นเป็นที่นิยมของคนจากรัฐกลางเป็นอย่างมาก,และแม้แต่ตระกูลอื่นๆของอาณาจักรภายนอกยังต้องการ,ถึงแม้ว่าจะเป็นภัตตาคารในรัฐกลางในตอนนี้สินค้ายังหมดไปแล้วเกือบทุกร้าน,นี่นับเป็นโอกาสที่หายากเลยจริงๆ."

"เช่นนั้นก็นำมาให้ข้าได้ทดลองก็แล้วกัน!"

ฟู่อู๋เหยี่ยนได้นำเขามายังห้องรับรองและได้สอบถามออกไป"ภายในห้องอาหารของพวกเรานั้นมีการติดตั้งระบบกระจายเสียงด้วย,หากว่าเหลาเซียนเซิงต้องการแล้วล่ะก็สามารถใช้งานได้ขณะรับประทานอาหาร,บริการดังกล่าวนี้ท่านไม่จำเป็นที่จะต้องจ่ายเพิ่มแต่อย่างได."

"กระจายเสียงคืออะไรกัน?"

"เหล่าเซี่ยนเซิงคงจะเป็นคนจากสถานที่อื่นจริงๆซินะ,หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นได้ติดตั้งระบบดังกล่าวนี้เป็นสถานที่แรกในรัฐกลาง,และจะพัฒนาระบบกระจายเสียงไปทั่วทั้งทวีปในเร็วๆนี้,ไม่ว่าทุกคนจะอยู่ที่ใหน,ทำอะไรอยู่,ก็จะสามารถรับฟังข่าวสารหรือเรื่องราวที่ท่านชอบได้."

"เป็นสิ่งที่ลึกล้ำขนาดนั้นเลยรึ?"กู่เซียนชิวไม่อยากเชื่อเลย"เช่นนั้นช่วยชายแก่ผู้นี้เปิดจะได้หรือไม่!"

ฟู่อู๋เหยี่ยนได้เข้าไปเปิดวิทยุที่มีขนาดเท่ากับนาฬิกาลูกตุ้มที่ด้านข้าง,ทันใดนั้นก็มีเสียงดนตรีดังผ่านออกมา,เป็นเสียงร้องของหญิงสาวที่ไพเราะยิ่งนัก.


"ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่สถานีกระจายเสียงแห่งปาฏิหาริย์,วันนี้พวกเราจะทำการเล่าเรื่องความรักที่สวยงาม,เขาที่ได้แต่งโครงกรนี้ให้กับคนที่เป็นคนรักนอกอาณาจักร..."

เป็นเสียงของหญิงสาวที่ยวนเย้าผ่านออกมา,ทำให้ทุกคนรู้สึกสบายใจ,รับรู้ได้ถึงความนุ่มนวลราวกับเสียงดนตรี,ที่กำลังเล่าเรื่องราวบางอย่าง,ทำให้คนฟังนั้นได้รับประสบการณ์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน.

กู่เซียนชิวที่มีอายุเกือบร้อยปีแล้ว,แน่นอนว่าเขานั้นหาได้สนใจในเรื่องรักใคร่แต่อย่างใด,ทว่าเครื่องกระจายเสียงชิ้นนี้ช่างเป็นอะไรที่ลึกลับยิ่งนัก,มันทำให้กู่เซียนชิวนิ่งงันจ้องมองด้วยความตื่นตะลึง.

"ทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?"

ฟู่อู๋เหยี่ยนเผยยิ้มออกมาอย่างอบอุ่น,"เหล่าเซียนเซิง,นี่คือรายการของสถานีกระจายเสียงแห่งปาฏิหาริย์,และผู้ที่กำลังพูดอยู่นี้คือท่านหญิงไฉ่เตี๋ยธิดาของโหวเยว์วายุเทพ!หากท่านไม่ชอบรายการนี้,ท่านสามารถที่จะเปลี่ยนคลื่นความถี่ไปยังรายการบันเทิงหรือเพลงก็ได้,ขึ้นอยู่กับว่าท่านต้องการฟังคลื่นเสียงรายการใหน,แน่นอนว่า,พวกเราสามารถรับฟังเคลื่อนเสียงสาธารณะได้ทั้งหมด,แต่ก็นะ,ยังมีอีกหลายคลื่นเสียงที่ไม่สามารถรับฟังได้."

เครื่องขยายเสียงอย่างงั้นรึ?

สถานีกระจายเสียงแห่งปาฏิหาริย์?

ภายในหัวของกู่เซียนชิวนั้นถึงกับโล่งไปเลยทันที!

นี่คือเทคโนโลยีอะไรกัน?

หากจะกล่าวว่าหลอดไฟและเรือเหาะเป็นเพียงเทคโนโลยีขนาดเล็กที่สมบูรณ์แบบ,เช่นนั้นระบบกระจายเสียงเช่นนี้ล่ะ,จะให้บอกกล่าวว่าเป็นสิ่งประดิษฐ์เช่นใด,หากว่าการกระจายเสียงเช่นนี้สามารถพบได้ทั่วอาณาจักรแล้วล่ะก็,เช่นนั้นการสื่อสารกันทั่วอาณาจักรก็จะไม่กลายเป็นเรื่องยากต่อไป?

หากว่าสามารถกระจายข่าวสารได้ทั่วทวีปแล้วล่ะก็,จะสามารถรับรู้ข่าวต่างๆรวมทั้งความรู้ต่างๆเหมือนดั่งอาณาจักรแห่งเอลฟ์เลยไม่ใช่รึ?

ไม่จำเป็นต้องใช้พลังจิตที่แข็งแกร่ง,การเข้ารหัสสัญญาณในการเลือกผู้รับสารยังสามารถประยุกใช้ทางการทหารและยังสามารถแจ้งสารลับให้กับเฉพาะคนได้อีกด้วย.

"อาหารกระป๋องมาแล้ว,ขอให้ท่านได้เพลิดเพลินกับอาหารได้แล้ว."

กู่เซียนชิวที่กำลังกินอาหารกระป๋อง,ขณะที่ฟังวิทยุกระจายเสียงไปพร้อมๆกัน,อาหารกระป๋องเห็นได้อย่างชัดเจนว่าทำมาจากเนื้อสัตว์อสูร,ดูเหมือนว่าผู้เชี่ยวชาญหอการค้าปาฏิหาริย์จะมีวิธีในการปรุงมันขึ้นมา,นับว่าเป็นอาหารที่เป็นเหมือนพรแห่งสรวงสวรรค์ที่เหมาะกับเหล่าผู้ฝึกตนฝึกหัดและทหารรับจ้างทีเดียว,นี่คือสิ่งประดิษฐ์ที่สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนเป็นจำนวนมากได้!

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป.

เสียงที่ดังผ่านออกมาจากวิทยุ,ไม่ได้มีเรื่องเดียวโดยตลอด,มันมีเรื่องราวหลายอย่าง,และเสียงของมันก็ดังสม่ำเสมอได้ยินอย่างชัดเจน,และยังมีเนื้อหาของหลักสูตรการเรียน,ข่าว,เพลง,นิทานและข้อมูล,บางครั้งยังมีโฆษณาผ่านมาเป็นระยะๆ.

เป็นเรื่องที่นึกไม่ถึงเลยจริงๆ!

หอการค้าปาฏิหาริย์แห่งนี้ประดิษฐ์สิ่งประดิษฐ์ที่แปลกประหลาดเช่นนี้มากเท่าไหร่กัน?

มุมมองของกู่เซียนชิวต่อฉู่เทียนและหอการค้าปาฏิหาริย์เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ.

"ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่สถานีกระจายเสียงแห่งปาฏิหาริย์"ในเวลานี้เสียงที่ใสราวกับสายธารที่กำลังไหลผ่านแมกไม้"ตอนนี้เฟิงไฉ่เตี๋ยเพิ่งได้รับข่าวที่น่าตื่นเต้นมาแจ้งต่อทุกท่าน,สำนักวิจัยเมฆาตอนนี้ได้พัฒนาสินค้าใหม่ออกมาได้,และเป็นเทคโนโลยีที่เกิดขึ้นมาใหม่,เป็นสิ่งประดิษฐ์แห่งยุคที่น่าตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก?"

"แน่นอนว่า,เทคโนโลยีชิ้นนี้ยังไม่เปิดจำหน่าย,ยังอยู่ในช่วงทดสอบอยู่."

"ทุกท่านคงจะอยากรู้แล้วล่ะสิ?หากว่าคนใหนสนใจแล้วล่ะก็,ต้องการที่จะมารับชมสิ่งประดิษฐ์ใหม่ขอเชิญทุกท่านเดินทางมายังจตุรัสของรัฐกลางที่กำลังจะทำการทดสอบ,หากใครต้องการที่จะรับชมสินค้าไหม่,ที่กำลังอยู่ในช่วงทดสอบ,ในอีกหนึ่งชั่วโมงนี้,สำหรับท่านที่ต้องการร่วมเป็นสักขีพยานขอเชิญทุกท่านได้เลย!"
”......”

เพียงแค่สิ้นเสียงของเฟิงไฉ่เตี๋ย.

คนทั่วทั้งโรงเตี้ยมราวกับผึ้งแตกรัง.

"ว่าอย่างไรนะ????"

"กำลังจะเปิดตัวสิ่งประดิษฐ์ใหม่!"

"ข้ารอไม่ไหวแล้ว!เก็บเงิน,เก็บเงินเร็วเข้า,ข้าจะไปดู!"

"แล้ว,ฟู่อู๋เหยี่ยนไปใหนไม่ใช่หนีไปแล้วรึ?,พวกเรากำลังรีบ,รีบเก็บเงินเร็วเข้า!"

เสียงที่ดังขึ้นพร้อมกันในหลายๆห้อง,กู่เซี่ยนชิวที่รอคอยไม่ไหวเช่นกัน,ได้วางเหรียญทองไว้บนโต๊ะ,เปิดหน้าต่างและกระโดดเหินออกไปจากโรงเตี้ยมในทันที,ปีนป่ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งราวกับวานร,ท้ายที่สุดก็มาถึงจัตุรัสรัฐกลาง.

ผ่านมาไม่กี่นาทีเท่านั้นเอง?

จตุรัสรัฐกลางแห่งนี้เต็มไปด้วยผู้คน!

กู่เซียนชิวเพิ่งตระหนักได้ว่าคนที่ได้รับข้อความจากเครื่องกระจายเสียงนั้นมีเป็นจำนวนมาก,รวดเร็วยิ่งกว่าสื่อหนังสือพิมพ์ซะอีก,นี่คือสื่อที่รวดเร็วมากมายกว่าสื่อแบบเดิมหลายเท่านัก!

มีหอคอยที่ปรากฏขึ้นที่ใจกลางของจตุรัส.

เป็นหอคอยที่มีความสูงสามเมตร,เป็นสิ่งก่อสร้างที่ดูลึกลับเป็นอย่างมาก,แม้แต่กู่เซียนชิวที่มีความรู้มากมาย,ยังไม่สามารถบอกได้ถึงสิ่งดังกล่าว,เหล่าคนมากมายที่ต่างพูดคุยเสียงดังอื้ออึ้ง,ไม่รู้ว่าหอการค้าปาฏิหาริย์ได้สร้างสิ่งประดิษฐ์ที่แปลกประหลาดใจ,อะไรออกมา!

เหล่าผู้เชี่ยวชาญวงเวทย์อักขระของหอการค้าปาฏิหาริย์กำลังตรวจสอบวงเวทย์อย่างขะมักเขม้น,เวลาเปิดตัวอย่างเป็นทางการใกล้จะถึงเวลาแล้ว!

"เฮ้,สวัสดี,ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!"

ชายหนุ่มในชุดสีขาวก้าวเดินออกมา"ข้า,หยุนเซียว,คงไม่ต้องบรรยายความหล่อเหลาของข้า,ไม่ว่าจะเป็นสาวแก่,แม่หม้าย,สาวเล็ก,สาวใหญ่ต่างก็ชื่นชมข้า,ข้าคิดว่าคงมีน้อยคนที่ไม่รุ้จักข้าคนนี้!"

ฝูงชนตอนนี้กำลังหัวเราะออกมาเสียงดัง.

ทั่วทั้งรัฐกลางนั้นไม่มีใครไม่พูดถึงหยุนเซียว,หากไม่ใช่คนนอกล่ะก็ ทุกคนต่างก็รู้จักเขาดี.

หยุนเซียวที่น่าชื่นชมและน่าตำหนิ,เขาก่อนหน้านี้คือคุณชายเจ้าสำราญที่เพิ่งเปลี่ยนไปเพียงหนึ่งหรือสองเดือนนี้เท่านั้น,เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่,จนทำให้ทุกคนราวกับว่าได้เห็นคนอีกคนหนึ่งไปเลยทีเดียว.

"ทุกๆท่านโปรดใจเย็นสักนิดหนึ่ง!"หยุนเซียวที่ยกมือขึ้นสูง,ก่อนที่จะกล่าวออกมาเสียงดัง"ในวันนี้,หอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราจะทำการเปิดตัวสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่!"

หอการค้าปาฏิหาริย์กำลังจะแนะนำนวัตกรรมใหม่ออกสู่สาธารณชน.

ในวันนี้ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,นับเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ดูน่าสนใจอย่างที่สุด

"ข้าอยากจะถามทุกๆท่าน."หยุนเซียวที่เดินไปมาบนเวทีและก้าวมาด้านหน้า"ทุกท่านคิดว่าโลกใบนี้กว้างใหญ่หรือไม่?"

"ใหญ่!!"

"ไม่ใช่ว่ากำลังกล่าวไร้สาระอยู่งั้นรึ?"

"โลกนี้ช่างกว้างใหญ่,มีพื้นที่มากมายไร้ขอบเขต!"หยุนเซียวกล่าวออกมาเสียงดัง,ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาและกล่าวต่อไปอีกว่า"อย่างไรก็ตาม,มันช่างน่าเศร้าเหลือเกิน,สำหรับทุกคนรวมทั้งตัวข้าด้วย,แม้แต่เพียงแค่ภายในอาณาจักรหนานเซี่ย,ยังยากที่จะออกไปพบเห็นดินแดนอื่นๆได้ทั้งหมด,เกือบทั่วทั้งชีวิตของข้าและทุกคนยากที่จะสามารถได้ยลพื้นที่อื่นๆแม้แต่เพียงหนึ่งในร้อยล้านดินแดนรอบโลกใบนี้!"

ทุกคนตอนนี้ถึงกับเงียบไปในทันที.

ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าโลกใบนี้ช่างยิ่งใหญ่นัก,ทุกคนรับรู้ดีว่าอาณาจักรหนานเซี่ยที่พวกเขาอยู่นี้เล็กเพียงใด.

ดินแดนที่เป็นที่อยู่ของเผ่ามนุษย์นั้น,มีประชากรทั้งหมดหลายล้านล้านคน,เพียงแค่อาณาจักรหนานเซี่ยที่เล็กน้อยนี้ยังมีประชากรกว่า 200 ล้านคน,ทั้งที่ดินแดนแห่งนี้นั้นมันช่างเล็กน้อย,จนไม่สามารถเอาไปเทียบกับดินแดนส่วนใหญ่ได้เลย.

กู่เซียนชิวเองก็สัมผัสได้ถึงความลึกซึ้งของคำพูด,กว่า 20 ปีแล้วที่เขาตระเวนไปทั่วทุกสารทิศออกไปค้นหาประสบการณ์เปิดมุมมองใหม่ๆของโลกใบนี้,แม้แต่ดินแดนน้ำแข็งเขาก็เคยพบเห็นมาแล้ว,เขาสามารถบอกได้ดีว่าโลกนี้ช่างกว้างใหญ่ไพศาลยิ่งนัก!

"ประชากรหลายแสนล้านคนสำหรับจักรวรรดิขนาดใหญ่,หรือหลายหมื่นล้านคนสำหรับอาณาจักรใหญ่,มันจะดูโอฬารขนาดใหนกัน!"หยุนเซียวที่แสดงใบหน้าที่เศร้าและจริงจัง,ก่อนที่จะแสดงออกถึงความไม่ยุติธรรมต่อโชคชะตา,"พวกเราจะทำได้แค่ฝันหรือจินตนาการถึงได้เท่านั้นหรือ?"

"เผ่าเอลฟ์,เผ่าอสูรวิญญาณและเผ่ามังกร,เผ่าอื่นๆมากมายที่ได้ยินแต่เพียงแค่เรื่องเล่า,เผ่าพันธ์เหล่านั้นมีภูมิปัญญาที่ไม่ได้ด้อยหรืออาจจะเหนือกว่ามนุษย์ด้วยซ้ำ,โลกของพวกเขาเป็นอย่างไร,พวกเขามีประเพณีและวัฒนธรรมเป็นอย่างไร,มีใครบ้างใหมที่สามารถมองเห็นด้วยตาของตัวเอง?"

"อสรูเทพบรรพกาล,ยุคโบราณกาล,ทวีปต้องห้าม,พื้นที่ลับมากมาย,ดินแดนที่แปลกประหลาดและศิวิไล,ความลึกล้ำไร้ที่สิ้นสุด,ทำไมกันพวกเราไม่มีสิทธิที่จะเห็นสิ่งนี้เลยรึ?"ด้วยทักษะการแสดงของหยุนเซียวนั้นเป็นระดับอาชีพไปแล้ว,คำพูดของเขานั้นทำให้ผู้คนโลหิตสูบฉีดเป็นอย่างมาก"พิภพสวรรค์,พิภพโลกันตร์,พิภพอื่นๆ,ไม่มีใครรู้ว่ามันมีอยู่จริงหรือไม่?"

"เวลาที่ผันผ่านมานานเท่าไหร่แล้ว,โลกที่เคยเกิดภัยพิบัติมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง,เหล่าผู้เชี่ยวชาญหรือคนธรรมดาอีกมากมายได้หายไปจากสายธารแห่งประวัติศาสตร์,เมื่อถึงเวลาทุกคนก็จะถูกลืมเลือนมัน จะต้องเป็นเช่นนี้ตลอดเลยรึอย่างไร?"

หยุนเซียวได้ทำการเปิดมุมมองใหม่ๆ,ฉีกกระชากความรู้สึกของผู้คนเป็นอย่างมาก.

"ข้าไม่รู้ว่าทุกท่านคิดอะไรอยู่!แต่ตัวข้านั้นไม่เต็มใจเลย!"หยุนเซียวที่กำหมัดแน่นและกล่าวออกไปว่า"ถึงแม้ว่าข้าจะเป็นตัวตนอันกระจ้อยร่อย,ทว่าข้าก็ต้องการที่จะเห็นความยิ่งใหญ่ของเผ่ามังกร,ถึงแม้ว่าข้าจะหยาบโลนและเป็นเพียงฝุ่นผง,ทว่าข้าก็ต้องการที่จะเห็นความงดงามที่เหนือล้ำยิ่งกว่าใครของสตรีสาวเผ่าเอลฟและพรสวรรค์ของพวกนางด้วยตาของข้าเอง,ถึงแม้ว่าข้าจะมีพลังที่ต้อยต่ำ ทว่าข้าก็ต้องการที่จะมีประสบการผจญภัยในพิภพโลกันตร์,ถึงแม้ว่าข้าจะอ่อนด้อยไร้ซึ่งความสามารถ,แต่ข้าก็ต้องการที่จะให้เหล่าคนรุ่นหลังได้รู้จักและจดจำข้าได้,ข้าที่ต้องการให้พวกเขาเห็นชีวิตความเป็นอยู่ของข้าไปตลอดกาล!"

"ทุกคนคงจะคิดว่าข้ากำลังเป็นบ้าอยู่ใช่หรือไม่?"

"ใช่แล้ว,หากว่าไม่มีหอการค้าปาฏิหาริย์,ข้าเองก็คิดว่าข้านั้นคงจะเป็นบ้าไปแล้ว!"
 กู่เซียนชิวที่ได้ยินถึงกับงงงวย,เจ้าเด็กนี้ช่างขี้โม้เกินจริง,ทว่ากับไม่มีเสียงหัวเราะอื้ออึงจากคนที่อยู่รอบๆเลย,ทุกคนต่างก็เฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ,ราวกับตื่นเต้นอยากรู้ถึงสิ่งประดิษฐ์ของหอการค้าปาฏิหาริย์จนจะทนไม่ไหวแล้ว.


"ถึงแม้ว่าจะพูดพร่ำมากมายหลายแสนคำ,แต่ท้ายที่สุดแล้วเห็นด้วยตาตัวเองจะเร็วซะกว่า."หยุนเซี่ยวที่รู้สึกว่าได้ที่แล้ว,ทันใดนั้นเขาก็ถอยกลับไปด้านหลัง,พร้อมกับกวาดมือออกไป"ขอเชิญทุกท่านได้ชมนวัตกรรมใหม่ของหอการค้าปาฏิหาริย์!"


ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click


-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น