Miracle Throne Chapter 256 The anger of scholar

Miracle Throne Chapter 256 The anger of scholar

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 256 ความโกรธเกรี้ยวของต้าเซวจื่อ

บทที่ 256 ความโกรธเกรี้ยวของต้าเซวจื่อ

รัฐชิง.

บนถนนทางทิศตะวันออก,โหวเยว์มู่ชิงที่เพิ่งกลับมา,และยังได้รับข่าวดีเป็นอย่างมาก,หุบเขามังกรทมิฬนั้นได้กลับมาใช้งานได้ปกติแล้ว

เขาไม่สามารถเชื่อว่าหลังจากเร่งรีบเดินทางกลับมายังเมืองหลวงอย่างไม่หยุดหย่อน,ท้ายที่สุดกับได้รับข่าวใหม่ที่เชื่อใจได้.

ความสับสนวุ่นวยของหุบเขามังกรทมิฬนั้นที่แม้แต่โหวเยว์มู่ชิงยังไม่สามารถจัดการได้,คาดไม่ถึงเลยว่าด้วยการนำทัพของของบุตรชายของเขา,ทำให้เขาได้รับเกียรติยศเป็นอย่างมาก,ตอนนี้มู่เฉวียนได้รับการยอมรับจากประชาชนของรัฐชิงเป็นอย่างมาก,ซึ่งด้วยเหตุดังกล่าวทำให้โหวเย่ว์มู่ชิง,รู้สึกยินดีเป็นสองเท่า!

รัฐชิงที่รวบรวมกองกำลังหลายต่อหลายวันเป็นจำนวนมาก,เพื่อที่จะใช้ในการเปิดเส้นทางหุบเขามังกรทมิฬ,จนสามารถรวมกำลังได้ 100,000 คน,เพื่อกำจัดภัยคุกคามและทำการเชื่อมต่อเส้นทางที่สำคัญให้ได้.

ทำให้โหวเยว์ชิงมู่สามารถหลีกเลี่ยงการสู้รบได้.

รัฐชิงในตอนนี้ตลอดเส้นทางได้ทำการสร้างป้อมปราการขึ้นทั่วทั้งหุบเขามังกรทมิฬ,และยังส่งทหารกว่า 30,000 คนเข้าไปประจำการในเส้นทางดังกล่าว.

การผลิตทรัพยากรบนเทือกเขาชิงหลงตอนนี้ค่อยๆกลับมาเป็นปรกติแล้ว,งานต่างๆก็เริ่มกลับเข้าที่เข้าทาง,เหล่าพ่อค้าที่ได้ขายหุ้นให้กับฉู่เทียนหรือขายทรัพยากรออกไป,คงต้องการร้องให้โดยที่ไม่มีน้ำตาตีอกชกหัวไปตามๆกัน.

捶胸顿足 ความหมายคือ (chuí xiōng dùn zú)ตีอกชกหัว

……

หลังจากผ่านมาแล้วอีกหลายวัน,สถานการณ์ต่างๆของหุบเขามังกรทมิฬได้กลับคืนสู่ความปกติ,การเก็บเกี่ยวทรัพยากรต่างๆเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ!

มูลค่าของทรัพยากรตอนนี้กลับมามีราคาเป็นปรกติ,จนทำให้พวกเขาหลายๆคนรู้สึกราวกับเพ้อฝันกลายเป็นคนปัญญาอ่อนไปในทันที!

เป็นความจริงที่ฉู่เทียนนั้นซื้อทรัพย์สินราวกับจะเฉือนเลือดเฉือนเนื้อพวกเขา,ทรัพยากรมากมายที่เขาได้ซื้อไปจนยากที่จะซื้อได้ในเวลาปกติ,หอการค้าปาฏิหาริย์ตอนนี้นับว่ากลายเป็นหอการค้าที่มีช่องทางการค้าขายที่มั่นคงเป็นอย่างมาก.

ผลกำไรที่มากมายเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากเลยทีเดียว!

 มู่เฉวียนที่กลับมายังตำหนักโหวเยว์"เรียนท่านพอห้าวันมานี้,หุบเขามังกรทมิฬได้ถูกกำจัดปัญหาไปเรียบร้อยแล้ว,เส้นทางเชื่อมของหุบเขามังกรทมิฬเองก็สามารถใช้ได้ปรกติ,ไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นแล้ว."

"เจ้าทำได้ดีมาก!"โหวเย่ว์มู่ชิงรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก,หลายเดือนมานี้ภายในใจของเขาที่หนักอึ้งก็ได้สลายไปไปในที่สุด"ปัญหาที่ยากเย็นผ่านมาหลายเดือนของรัฐชิงสามารถแก้ไขได้แล้ว!ด้วยการช่วยเหลือของคนนอก,ข้าจะต้องไปคารวะเซี่ยนเซิงชิวผู้นี้ด้วยตัวเอง,ต้องขอบคุณวีระบุรุษที่ช่วยรัฐชิงของพวกเรา!"

"บิดาตลอดห้าวันมานี้,เซี่ยนเซิงชิว,แม้ว่าจะมีความชอบก็ตาม."มู่เฉวียนที่ดูลังเลอยู่ชั่วขณะ,"ทว่าคนที่น่าชื่นชมที่สุดนั้น..."

"มู่เฉวียน."โหวเยว์มู๋ชิงแสดงสีหน้าซับซ้อน"หยีจ้างที่เขาเข้ามาช่วยเจ้า,เจ้าที่เป็นซือจื่อ,เจ้ายังไม่เข้าใจความหมายอยู่อีกรึ?"

มู่เฉวียนเพ่งพินิจ"เขาทำเช่นนี้เพื่อ...."

"เขาที่เป็นพ่อค้าใยเขาต้องสนใจเกียรติด้วย?"โหวเยว์มู่ชิงแค่นเสียง"ลำพังรางวัลและกำไรที่เขาได้ไปนั้นก็เกินจะพอแล้ว!"

"500 ล้านเหรียญทองนะรึ?"

"เจ้าคิดว่าแค่เพียง 500 ล้านเหรียญทองนะรึ?"โหวเยว์มู่ชิงที่รู้สึกขุ่นเคืองอยู่ไม่น้อย,"ตอนนี้ทรัพย์สินกว่าครึ่งหนึ่งถูกเขาซื้อหุ้นไปเป็นจำนวนมาก,ความเสียหายครั้งนี้ อาจจะหนึ่งพันล้านหรือสองพันล้านเลย!แม้ว่าเขาจะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์,ทว่าแหล่งทรัพยากรส่วนใหญ่แล้วล้วนแต่เขาที่มีหุ้นในชื่อเขาอยู่ด้วยทั้งนั้น,โหวเยว์อย่างข้ายังทำได้แค่เปิดตาข้างหนึ่งและปิดตาข้างหนึ่งเท่านั้น!"

趁火打劫 ความหมายคือ (chèn huǒ dǎ jié)ถือโอกาสผสมโรงไปด้วย

ไม่ต้องสงสัยเลย!

ชายผู้นี้เป็นพ่อค้าที่ละโมบจริงๆ!

ด้วยแผนการของคนผู้นี้,อาจจะเป็นการวางแผนเพื่อสร้างกองทุนขนาดใหญ่ขึ้นมา,และอาจจะทำลายรัฐชิงก็เป็นได้,โหวเยว์มู่ชิงที่ยังไม่ได้สืบสวนเรื่องราวดังกล่าวนี้จึงไม่ได้รู้สึกของคุณคนผู้นี้เลย,และไม่คู่ควรที่จะได้รับการตอบแทนจากโหวเยว์มูชิงด้วยซ้ำ.

รัฐชิงนั้นไม่มีใครรู้เรื่องราวของคนผู้นี้.

ทุกๆคนตอนนี้ต่างก็ออกมาเชิดชูเกียรติให้กับมู่เฉวียน.

เกียรติยศต่อเซียนเซิงชิว,แต่มันไม่ได้มีค่าต่อคุณชายหยีแม้แต่น้อย,ไมว่าอย่างไรสิ่งที่มู่เฉวียนได้รับมานั้นมันก็มากมายยากที่จะใช้เงินซื้อมาได้,เขาที่เป็นซือจื่อของโหวเยว์มู่ชิง,อีกไม่ช้าก็เร็วเขาก็จำเป็นต้องได้รับสืบทอดโหวเยว์มู่ชิง,การได้รับเกียรติยศเช่นนี้ทำให้ประชาชนมากมายเทิดทูนเขาเป็นอย่างมาก,หลังจากนี้เมื่อถึงเวลาที่เขาได้รับสืบทอดอำนาจจะทำให้เป็นไปอย่างราบรื่นด้วยการได้รับการสนับสนุนจากทุกคนจากรัฐชิงนั่นเอง.

มู่เฉวียนที่สงสัยจึงได้กล่าวกับบิดา"ข้าไม่เข้าใจเรื่องหนึ่งเป็นอย่างมาก,เซียนเซิงชิวนั้นไม่ใช่คนธรรมดาเลย,ที่จริงแล้วทำไมไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของเขาในอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้ล่ะ?...เขาเป็นนักวิชาการจากต่างแดนอย่างงั้นรึ?"

……

"ท่านยังมีสิ่งที่ไม่ได้บอกกับข้าอย่างงั้นรึ?"

"เซียนเซิงชิวผู้นี้จงใจที่จะแฝงตัวเข้ามาด้วยสถานะทั่วไป."โหวเยว์มู่ชิงกล่าวต่อไป,ทันใดนั้นเขาก็กล่าวออกมาเสียงสั่น,"แม้แต่โหวเยว์อย่างข้าก็ยังไม่สามารถมองออก,หากว่าพิจารณาให้ดีแล้วล่ะก็,ข้าบอกได้ว่าเซียนเซิงชิวผู้นี้ ก็คือต้าเซวจื่อ ตัวตนอันดับหนึ่งของอาณาจักรหนานเซี่ย,เสนาบดีลำดับหนึ่ง กู่เซียนชิวของตระกูลตงฟาง!"

卿 ความหมายคือ (qīng)ตำแหน่งเสนาบดีสมัยโบราณ,ชื่อของสกุลชาวจีน

มู่เฉวียนในเวลานี้ถึงกับสั่นสะท้านไปถึงดวงจิต

ที่จริงแล้วสถานะที่แท้จริงของเซียนเซิงชิวผู้นี้ก็คือ ต้าเซวจื่อ กู่เซียวชิว?!

สมัยที่กู่เซียนชิวยังหนุ่ม,เขาได้ออกศึกษาหาความรู้ไปทั่วสารทิศกว่า 20 ปี,เคยผ่านไปมาหลากหลายอาณาจักร,ได้รู้จักเหล่าผู้เชี่ยวชาญมากมาย,หลังจากที่เขากลับมายังอาณาจักรหนานเซี่ย,เขาก็กลายเป็นนักวิชาการที่มีชื่อเสียงที่สุดของอาณาจักรหนานเซี่ย,ตอนนี้ไม่มีใครที่จะไม่รู้จักเขา.

ในอาณาจักรหนานเซี่ยนั้นสำหรับนักวิชาการระดับสูงนั้นตัวตนของพวกเขานั้นเทียบเท่ากับเหล่าจักรพรรดิเลยก็ว่าได้,มู่เฉวียนไม่คิดไม่ฝันเลยว่าคนผู้นี้จะเป็นถึงต้าเซวจื่อ,คาดไม่ถึงเลยเขาคือนักวิชาการอันดับหนึ่งของอาณาจักรหนานเซี่ย!

ใช่แล้ว.

ภายในอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้นักวิชาอันดับหนึ่ง,ที่มีชื่อเสียงที่สุดก็คือ ต้าเซวจื่อ กู่เซี่ยนชิวและ หยุนเทียนเหอ ประมุขสำนักเมฆา,เซียนเซิงชิวที่มาปรากฏตัวอยู่ภายในรัฐชิงเวลานี้,ความรู้มากมายของเขานั้นไม่ได้ด้วยไปกว่าหยุนเทียนเหอเลย,และยังเป็นตัวตนที่พิเศษเป็นอย่างมาก,ใครจะคิดล่ะว่าคนผู้นี้คือกู่เซี่ยนชิว,แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องเหลือเชื่ออย่างสมบูรณ์!

ต้าเซวจื่อที่ปลอมตัวมายังรัฐชิง,นั้นเป็นความต้องการของเขาเอง.

อย่างไรก็ตามชื่อเสียงของต้าเซวจื่อนั้นมากมายจนเกินไป,หากว่าเปิดเผยสถานะของตัวเองออกไปแล้วต้องเป็นเหตุให้เกิดความวุ่นวายขึ้น,แทนที่จะทำให้สะดวกแต่กลับกลายเป็นว่าไม่สามารถที่จะรวมสมาธิในการศึกษาได้,นอกจากนี้ด้วยการอธิบายเกี่ยวกับลักษณะของพิษแมงป่องอสรพิษแล้ว,ทำให้มั่นใจได้ว่าคนผู้นี้คือกู่เซียนชิว,ซึ่งแน่นอนหากว่าเขาสามารถแก้พิษดังกล่าวได้,ทุกคนจะคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา,แต่หากไม่สามารถแก้ปัญหาได้ล่ะก็,จะทำให้เกิดความวุ่นวายทุกคนอกสั่นขวัญแขนจะทำให้เกิดความโกลาหลในรัฐชิงมากมายยิ่งกว่าเดิม.

ต้องไม่ลืมว่าความคาดหวังนั้นยิ่งใหญ่,และความเสียใจนั้นกับยิ่งใหญ่มากกว่า.

หากต้าเซวจื่อบุคคลเช่นนั้นไม่สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้,ภายในอาณาจักรแห่งนี้จะมีใครสามารถทำได้อีกล่ะ? ประชาชนทั่วไปทั่วทั้งรัฐชิงจะต้องสูญเสียความมั่นใจต่อราชอาณาจักร,เมื่อเป็นเช่นนั้น,พวกเขาอาจจะถึงกับอพยพหนีหายออกไปจากรัฐชิงเป็นจำนวนมาก,ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อทั้งรัฐชิงและอาณาจักรเลยแม้แต่น้อย.

ในเมื่อเรื่องดังกล่าวนี้ถูกแก้ไขแล้ว.

เช่นนั้นกู่เซียนชิวในตอนนี้ก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังสถานะตัวเองอีกต่อไป,คนที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาเยือนรัฐชิง,โหวเยว์มู่ชิงและบุตรชายแน่นอนว่าจะต้องไปคารวะ,พร้อมกับมอบของขวัญที่ทรงเกียรติให้กับเขา.

"ต้าเซวจื่ออยู่ภายในห้องทดลองอย่างงั้นรึ?"

"ครับท่านพ่อ,หลังจากวันนั้นจนถึงตอนนี้,สามวันสามคืนเขาไม่ออกไปใหนเลย."

หลังจากวันที่ได้เข้าต่อสู้กับแมงป่องอสรพิษเสร็จสิ้นแล้ว,เขายังคงหมกตัวอยู่ภายในห้องทดลองไม่ออกไปใหน,ศึกษาค่ายกลทุ่นระเบิดสายฟ้าซือฟางจากแผนผังที่เขาได้รับมาอย่างจริงจัง.

ภูมิปัญญาที่ซ่อนอยู่ในวงเวทย์เหล่านี้มันช่างเหนือล้ำมากมายยิ่งนัก!

กู่เซี่ยนชิวที่ราวกับกำลังผจญภัยท่องไปในสถานที่ฝังสมบัติ,เต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่พบกับสิ่งต่างๆมากมายที่ล้ำค่า,ทำให้สามวันสามคืนเขาถึงกับไม่หลับไม่นอนทีเดียว,ภายในสมุดจดของเขาได้เขียนบันทึกมากมายนับไม่ถ้วนอยู่เต็มไปหมด.

"โหวเยว์มู่ชิงหยง,คารวะเซียนเซิงชิว!"

กู่เซียนชิวที่ถูกโหวเยว์มู่ชิงรบกวน,สองตาของเขาที่เกลือกกลิ้งไปมา,ก่อนที่จะปิดสมุดจดและเดินออกมาจากห้องทดลอง"โหวเยว์มู่ชิงกลับมาแล้วรึ,ในที่สุดเจ้าก็จำข้าได้แล้ว."

โหวเยว์มู่ชิงนั้นที่จริงไม่ใช่คนโง่,ใบหน้าของเขานั้นแสดงท่าทางเคารพอย่างสุดซึ้ง"ต้าเซวจื่อเดินทางมาช่วยรัฐชิงด้วยความยากลำบาก,มู่หยงไม่สามารถจำท่านในทันที,วันนึ้จึงถือโอกาสมาขอขมาและขอบคุณด้วยตัวเอง,มู่เฉวียนยังไม่รีบส่งมอบของขวัญอีก."

"ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด!"กู่เซียนชิวไม่แม้แต่จะมอง,พร้อมกับทอดถอนใจ"ปัญหาของรัฐชิงที่ถูกแก้ไขนั้น,ไม่ใช่ความดีหรือเกียรติของข้าเลย!"

กู่เซี่ยนชิวที่ถือแผนผังวงเวทย์มาหลายวันแล้ว.

ยิ่งศึกษาก็ยิ่งลึกล้ำ,เขาเต็มไปด้วยความชื่นชนมากขึ้นและก็มากขึ้น,เนื้อหาที่อยู่ในแผนผังชิ้นนี้,มีมากมาย,ทำให้ยิ่งกู่เซียนซิวศึกษาเท่าไหร่ก็ยิ่งได้ประโยชน์มากขึ้นเท่านั้น.

ผู้เยาว์คนนี้คือใครกัน?

……

กู่เซียนชิวที่ต้องการจะกล่าวออกมา.

ทันใดนั้นเสียงดังหวีดก้องสะท้านเต็มไปทั่วทั้งท้องฟ้าก่อนที่จะเห็นสัตว์อสูรหลายร้อยตัวที่บินโฉบไปมา,และมีคนที่สวมชุดสีเหลืองอ่อนสะท้อนแสงแดด,นั่งอยู่บนสัตว์อสูรที่มีส่วนร่างเหมือนกับราชสีห์มีขนสีน้ำตาล,ส่วนด้านบนขึ้นมานั้นมีปีกสีทองแซมเหลืองมีหัวที่เหมือนกับเหยี่ยวและมีขาทั้งสี่เหมือนกับวิหกยักษ์,รูปร่างขนาดมหึมา,ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.

บนหลังของสัตว์อสูรซีจิว(Gryphon) นั้น,มีองค์รักษ์ถือหอกขนาดมหึมา.

"กองกำลังเคลื่อนที่เร็วซีจิว? องค์รักษ์วังหลวง!"

"คนของตำหนักจักรพรรดิเดินทางมายังงั้นรึ?"

อาณาจักรหนานเซี่ยนั้นมีขนาดเล็ก,การเดินทางทางอากาศนั้นมีน้อยมาก,ซีจิวนั้นส่วนใหญ่จะนำเข้ามาจากนอกอาณาจักร,ดังนั้นอัศวินซีจิวจึงมีทักษะการต่อสู้ที่สูงเป็นอย่างมาก,อย่างไรก็ตามจำนวนของมันก็ไม่ได้มากมายพอที่จะเป็นกองกำลังหลักได้,ทำได้แค่เพียงใช้เป็นกองกำลังสอดแนมและส่งสาร,เป็นกองกำลังที่มีเพียงราชวงศ์เป็นคนใช้งาน.

เหล่านักรบที่เต็มไปด้วยหนวดรุงรังลงมาบนพื้น,ก็เข้ามาคุกเขาคารวะ"ข้า เฉาเป่า หัวหน้าองค์รักษ์วังหลวง,คารวะต้าเซวจื่อและโหวเยว์มู่ชิง."

โหวเยว์มู่ชิงสอบถามออกไปทันที"องค์รักษ์วังหลวงที่ถูกส่งออกมา,บางทีคงจะมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น?"

"ข้าและคนอื่นได้ถูกส่งมารัฐชิงเพื่อช่วยต้าเซวจื่อให้เดินทางไปยังรัฐกลางเพื่อทำภารกิจ."เฉาป่ายกสารลับออกไป"ทางวังหลวงได้ส่งสารด่วนมาให้ท่าน,ขอให้ต้าเซวจื่อได้ยลด้วย!"

กู่เซียนชิวที่กวาดตามอง.

เขาขมวดคิ้วแน่น,หลังจากนั้นใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นดำมืด.

"ชิ,เจ้าเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!กล้าลบหลู่ชายชรา!"กู่เซียนชิวที่โกรธเกรี้ยวกระทืบพื้นเสียงดัง,อาณาจักรหนานเซี่ยจะปล่อยให้พวกยโสโอหังลบหลู่ได้อย่างไรกัน!"

โหวเยว์มู่ชิงรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก"ทำไมต้าเซวจื่อจะต้องโกรธเกรี้ยวถึงเพียงนั้นด้วยล่ะ?"

"เจ้าเด็กกะโปโลไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำจากรัฐกลาง,ไม่เพียงแต่สร้างความอัปยศกับศิษย์ข้าและยังทำลายชื่อเสียงของข้าด้วย,ถึงจะไม่ลบหลู่ข้าโดยตรง,แต่สิ่งที่น่าสาปแช่งที่สุดคือการสร้างความวุ่นวายในรัฐกลาง,เป็นเหตุให้คนหลายพันต้องตายโลหิตไหลเป็นสายธาร."

"ไม่คาดคิดเลยว่าจะมีเรื่องเช่นนี้?"

……

เรื่องราวเหล่านี้,แน่นอนว่าคนในรัฐชิงไม่มีทางรู้,พวกเขาที่ต้องเป็นห่วงตัวเอง,โหวเยว์มู่ชิงเองก็ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ด้านนอก,ซึ่งจากที่ได้ฟังมาเป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัวมาก,จากสารลับที่ส่งมานั้น,ได้แจ้งว่าฉู่เทียนนั้นถูกกล่าวหาอย่างรุนแรงและอธิบายได้ว่าเป็นคนที่ชั่วร้ายไม่สามารถที่จะให้อภัยได้.

คนผู้นี้เคยลบหลู่ศิษย์ของต้าเซวจื่อมาก่อน,แม้แต่ว่ากล่าวดูแคลนเขา,หากว่าเรื่องนี้แพร่ออกไปล่ะก็ย่อมสร้างความโกลาหลขึ้นในอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้อย่างแน่นอน.

และสิ่งที่ร้ายกาจที่สุดนั้น,เขาคือตัวการสร้างความวุ่นวาย,ทำลายสามตระกูลใหญ่และยึดทรัพย์คนเหล่านั้นมาทั้งหมด,และก่อตั้งสร้างอิทธิพลกลายเป็นผู้มีอำนาจที่สุดในรัฐกลาง.

และนอกจากนี้!

แม้ว่าจะได้ทำความผิดร้ายแรงเป็นอย่างมาก,ทว่าตำหนักจักรพรรดิกลับไม่ต้องการลงโทษเขาในทันที,และได้ส่งทูตพิเศษมาสืบสวนข้อเท็จจริง,ท้ายที่สุด? ตัวแทนที่ส่งมายังรัฐกลาง,ยังไม่ได้ทำงานก็ถูกตะเพิดกลับไป,และคาดไม่ถึงด้วยว่าจะถูกทำลายพลังฝึกตนอีกด้วย!

เป็นคนที่ยโสโอหังยิ่งนัก,เป็นคนที่ไร้เหตุผล,ยากที่จะหาเจอในโลกใบนี้!

"โหวเยว์วายุเทพก็อยู่ในรัฐกลาง,เขาปล่อยให้รัฐกลางเกิดความวุ่นวายขึ้นได้อย่างไร?"

"โหวเยว์วายุเทพ?"กู่เซียนชิวค่อนข้างไม่พอใจต่อโหวเยว์วายุเทพเป็นอย่างมาก,กับสิ่งที่เกิดขึ้น"เขาที่ปลีกตัวสันโดษไม่สนใจละเลยหลีกเลี่ยงที่จะจัดการเรื่องต่างๆของรัฐกลาง,ดังนั้นจึงได้ปล่อยให้คนบ้าคลั่งเหล่านี้เข้ามาสร้างความวุ่นวาย!ในเมื่อตาเฒ่าคนนี้ได้พบเข้า,เช่นนั้นข้าจะไม่ปล่อยให้ปิศาจร้ายเหิมเกริมสร้างความวุ่นวายอย่างแน่นอน,ข้าจะเดินทางไปยังรัฐกลางด้วยตัวเอง!"

โหวเย่ว์มู่ชิงกล่าวออกมาทันที"มู่หยงยินดีที่จะช่วยต้าเซวจื่ออีกแรงหนึ่ง."

"ไม่จำเป็น,ในอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้,ไม่มีใครกล้าท้าทายข้า,แม้แต่จักรพรรดิทั้งสามยังไว้หน้าข้าเลย,เพียงแค่ตัวตนอันกระจิดริดของรัฐกลางนะรึ?จะมาท้าทายข้าได้,อีกอย่างโหวเยว์ซือฟางก็ได้รับคำสั่งให้เข้าร่วมภารกิจในครั้งนี้,คงจะเดินทางมาถึงรัฐกลางเร็วๆนี้,ตาเฒ่าคนนี้คงจะไปถึงก่อนหนึ่งก้าว,เพื่อตรวจสอบสถานการณ์ที่แท้จริง."

กองกำลังของรัฐชิงนั้นอยู่ในสภาวะเหนื่อยล้า,จึงไม่เหมาะที่จะออกไปสู้ศึก.

"เช่นนั้นก็ดีแล้ว!"

กู่เซียนชิวไม่รั้งรออยู่ในรัฐกลางอีกต่อไป,เขาได้ขึ้นหลังซีจิวของเฉาเป่า,เดินทางมุ่งไปยังรัฐกลางในทันที.

เมื่อกู่เซียนชิวจ้องมองออกไปบนพื้นดินที่เต็มไปด้วยสีเขียว,ค่อยๆห่างออกไปเรื่อยๆ,เขาระลึกถึงชายหนุ่ม"หยีจ้าง"ชายหนุ่มผู้ที่มีพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดาไม่รู้ว่ามาจากที่ใด,ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้รับคำแนะนำจากเขาอีกครั้งหรือไม่?

กู่เซียนชิวรู้สึกชังตัวเองที่มีความพยายามไม่พอ,ในเวลานั้นเขาควรที่จะเกลี้ยกล่อมฝ่ายตรงข้ามให้มากกว่านี้,ตอนนี้เขาได้จากไปแล้ว,ใครจะรู้ล่ะว่าเขานั้นเดินทางไปที่ใหน.

เรื่องในรัฐกลางนั้นคงจะต้องสอบถามเรื่องทุกอย่างให้เข้าใจก่อน.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==>  Click

-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว