Miracle Throne Chapter 254 Lobbied Wu'an Monarch
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 254 โน้มนาวจักรพรรดิอู๋อาน
บทที่ 254 โน้มนาวจักรพรรดิอู๋อาน
ความสามารถของฉู่เทียนไม่เพียงพอ!
คนผู้นี้กล้าท้าทายคำสั่งของตำหนักจักรพรรดิ,ไม่ไว้หน้าราชาแห่งอาณาจักรหนานเซี่ย.
ฉู่เทียนที่อายุน้อยกว่า 20 ปีด้วยซ้ำ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะบ้าคลั่งถึงเพียงนี้เลยรึ?หากว่าเขาเติบโตขึ้นมากกว่านี้,หรือมีสถานะที่สูงกว่านี้,ไม่ก่อการปฏิวัติเลยเหรอ?
ฆ่าหนึ่งเพื่อเตือนร้อยคน!
杀一儆百 ความหมายคือ (shā yī jǐng bǎi)ฆ่าหนึ่งเพื่อเตือนร้อยคน
ไม่เช่นนั้นราชาอาณาจักรหนานเซี่ยต้องเสื่อมเสียเกียรติเป็นแน่!
ราชาหนานเซี่ยเพื่อให้ซ่างกวนหงของรัฐใต้สามารถจับกุมฉู่เทียนในรัฐกลางได้อย่างแน่นอน.
เพื่อความปลอดภัยเขาได้ส่งองค์รักษ์วังหลวง
100 คน,ให้ต้าเซวจื่อบัญชาการในครั้งนี้ด้วย.
องค์รักษ์วังหลวงนั้นเป็นทหารทรงเกียรติที่คัดมากจากทหารม้าระดับสูงของอาณาจักรหนานเซีย,เป็นเหล่าคนที่แข็งแกร่งโดดเด่นที่คัดเลือกมาจากกองกำลังวายุ,ไม่เพียงแต่เป็นกองกำลังส่วนตัวของวังหลวง,แต่พวกเขายังเป็นเหล่ากองกำลังส่วนตัวที่ซื่อสัตย์และขึ้นตรงกับราชวงศ์!
เหล่าองค์รักษ์ประจำวังหลวงนั้นจะไม่ได้เข้าร่วมส่งครามอีกตัวไป,พลังของพวกเขานั้นแข็งแกร่งและน่าพรั่นพรึง,หน้าที่ของพวกเขานั้นจะคอยกำจัดอุปสรรค์ต่างๆที่เกิดขึ้นในอาณาจักร,สมาชิกแต่ละคนนั้นคือเหล่านักรบระดับสุดยอดของกองทัพหนานเซีย,กองกำลังองค์รักษ์ราชวงศ์
100
คนที่ส่งออกไปนั้นไม่ใช่ธรรมดาเลย,พวกเขาเป็นองค์รักษ์ที่แข็งแกร่งและขึ้นตรงต่อราชาหนานเซียเพียงผู้เดียว!
ความรู้สึกเวทนาของจักรพรรดิอู๋อานนั้นไม่ได้เสแสร้ง.
ที่จริงแล้วเขาเข้าใจราชาหนานเซี่ยเลยทีเดียว.
ราชาหนานเซี่ยนั้นดูเหมือนว่าจะเห็นด้วยกับมุมมองของจักรพรรดิอู๋อาน,เขาจำเป็นต้องเพิ่มความมั่นใจด้วยการใช้,ความเฉลียวฉลาดของต้าเซวจื่อและความแข็งแกร่งที่เด็ดขาดควบคู่กัน,โดยส่งองค์รักษ์วังหลวงออกไป,เพื่อที่จะให้ฉู่เทียนนั้นไร้ซึ่งทางสู้!
ในความคิดของราชาหนานเซียนนั้น,ถึงจะมีความสามารถแต่หากควบคุมไม่ได้ก็ไม่จำเป็น,แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้มองว่าฉู่เทียนนั้นมีความสามารถไม่พอไปซะทีเดียว,แต่ตราบเท่าที่ไม่สามารถควบคุมได้,ก็ยากที่จะมอบหมายงานสำคัญให้ได้.
จักรพรรดิอู๋อานเองก็ทำได้เท่านี้.
ท้ายที่สุดแล้วจะเป็นหรือตายก็ขึ้นกับโชคของฉู่เทียนแล้ว.
แน่นอน,ไมว่าราชาหนานเซี่ย,หรือจักรพรรดิอู๋อาน,หรือจะเป็นจักรพรรดิสุริยันแผดเผาหรือจักรพรรดิเหวินเฉิง,ภายในใจของพวกเขานั้นไม่ได้เห็นฉู่เทียนอยู่ในสายตาเลย,ถึงจะมีพรสวรรค์ก็เป็นเพียงตัวตนอันกระจ้อยร่อย,คนของตระกูลใหญ่ทั้งสามมีมากมายที่มีความสามารถ,ใยต้องสนใจว่าจะเขามีพรสวรรค์สักเท่าไหร่กัน?
ส่วนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในรัฐสายฟ้านั้นนะรึ?
ที่จริงภายในอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้,ก็มีปัญหาอีกมากมายที่ยังไม่แก้.
มีภัยพิบัติของสัตว์อสูรเกิดขึ้นทุกที,ซ้ำยังมีโรคระบาด,แผ่นดินเลื่อน,รัฐสายฟ้าที่เป็นเหตุการณ์เร่งด่วนที่จำเป็นต้องเข้าแก้ไข,ตำหนักจักรพรรดิเองก็คิดว่าเป็นเหมือนกับหายนะที่เกิดขึ้นกับที่อื่นๆไม่ได้ต่างกันมากมายนัก.
โหวเยว์วายุเทพและโหวเยว์ศัลย์ทองให้ความเชื่อใจกับฉู่เทียนเป็นอย่างมาก,และโหวเยว์ทั้งสองเองก็นับว่าเป็นสหายที่ดีของเขาเป็นอย่างมาก,หากว่าโหวเยว์วายุเทพให้ความสำคัญต่อฉู่เทียนถึงขนาดนี้,ก็ยากที่จะรับไปประกันได้ว่าภารกิจครั้งนี้จะประสบความสำเร็จโดยดี.
มีอันตรายซ่อนอยู่ทุกที่ภายในอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้,มีอยู่ทุกหนทุกแหง!
ที่ดินแดนภาคเหนือเองก็มีอาณาจักรของอสูรวิญญาณเผ่าฉวันหยง!(kobold)
อาณาเขตของฉวันหยงนั้นไม่ใช่ชื่อของราชวงศ์,แต่เพียงเผ่าหนึ่งที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก,เป็นเผ่าอสูรวิญญาณที่ร่อนเร่ไปทั่ว,ประกอบไปด้วยเผ่าฉวันจู
และเผ่าหมาป่า,ดังนั้นพวกมันจึงถูกเรียกว่าเผ่าพันธ์ฉวันหยง,และเป็นเผ่าที่ร่อนเร่ไปบนพื้นที่ราบทุ่งหญ้า.
เผ่าพันธ์ฉวันหยงนั้นเป็นเผ่าพันที่รวบตัวกันเป็นสังคมของสัตว์อสูรวิญญาณ,พวกมันไม่มีจิตใจ,ไม่มีกฏเกณฑ์,และยังไม่มีความเมตา,พวกมันไม่ชอบอยู่เป็นหลักแหล่ง,ชอบเปลี่ยนที่พักไปเรื่อยๆ,เป็นตัวตนที่โหดเหี้ยมดุร้าย,ก่อนหน้านี้พวกมันได้บุกโจมตีอาณาจักรต้าเซี่ย,ปล้นชิงทุกอย่างทั่วทั้งอาณาจักร,กองกำลังของพวกมันมีเผ่าที่แข็งแกร่งทั้ง
12 ของเผ่าพันธ์ฉวันหยงเข้าร่วมรบในครั้งนั้น.
เผ่าพันธ์ของพวกมันมีการรวบกลุ่มเป็นระบบปกครองเช่นเดียวกัน,โดยมีราชาของพวกมันที่มีชื่อเรียกว่า"ราชาแห่งเขี้ยว."ส่วนเผ่ามนุษย์นั้นจะเรียกพวกมันว่าว่า"ราชาฉวันหยง"!
เหล่าราชันย์แห่งเขี้ยวนั้นได้นำกองกำลังฉวันหยงของพวกมันทั้ง
12 เผ่าที่ดุร้ายเป็นอย่างมาก,จู่โจมทุกอาณาจักรที่ขวางทางมัน,และเข้าโจมตีอาณาจักรหนานเซี่ยอยู่ตลอดเวลา.
อาณาจักรของสัตว์อสูรวิญญาณนั้นมีระบบสังคมที่เปราะบางมาก,เผ่าฉวันหยงนั้นยากที่จะอยู่รวมกันได้เป็นเวลานาน.
หลังจากราชันย์แห่งเขี้ยวแต่ละรุ่นตายไป,แต่ละเผ่าที่รวมตัวกันต่างก็แย่งชิงตำแหน่งของราชันย์แห่งเขี้ยวฆ่าฟันกันเกิดเป็นสงครามภายใน.
ในความเป็นจริง,เมื่อ 100 มานี้,เผ่าฉวันหยงเกิดสงครามภายใน,พวกมันไม่มีราชันย์แห่งเขี้ยว,และไม่สามารถที่จะตกลงกันได้,เหล่าเผ่าต่างๆที่รวมตัวกันก่อนหน้าต่างก็ต้องการเป็นผู้นำ,เผ่าที่แยกออกมานั้นเข้าจู่โจมเผ่ามนุษย์บ้างแต่ไม่ได้รุนแรง,และไม่ได้ร่วมมือกันเหมือนแต่ก่อน,บางทีพวกมันอาจจะกำลังระแวงกันและกันอยู่ก็เป็นได้.
เพราะด้วยเหตุนี้,เผ่าฉวันหยงจึงไม่ได้ก่อสงครามใหญ่กับอาณาจักรหนานเซี่ยนานแล้ว,ด้วยหวั่นเกรงกันและกัน,จึงไม่มีสงครามที่รุนแรงเกิดขึ้นเลย....ทำให้อาณาจักรหนานเซี่ยตอนนี้กำลังจ้องหาโอกาสอยู่!
จักรพรรดิอู๋อานและราชาหนานเซี่ยจับตาอยู่อย่างใกล้ชิด.
สงครามภายในของเผ่าฉวันหยงนั้นรุนแรงเลยทีเดียว,จึงทำให้อาณาจักรหนานเซี่ยมองเห็นโอกาส,ที่จะสามารถทวงคืนดินแดน,เมื่อใดก็ตามได้โอกาสแล้วล่ะก็,จักรพรรดิอู๋อานจะต้องนำกองทัพเข้าจู่โจมทุ่งหญ้าจัดการเผ่าฉวันหยงและทวงหนี้เลือดที่มีมาหลายร้อยปีอย่างแน่นอน.
ทุ่งหญ้าฉวันหยง!
อาณาจักรหนานเซี่ยจะต้องทวงคืนกลับมาได้ไม่ช้าก็เร็ว!
ความขัดแย้งภายในแน่นอนว่า,เป็นทางเลือกที่ดีต่ออาณาจักรอื่น,และทำให้อาณาจักรนั้นๆอ่อนแอลง.
เมื่อจักรพรรดิอู๋อานกลับมายังตำหนักจักรพรรดิในเวลากลางคืน.
"เรียนองค์จักรพรรดิ!"จักรพรรดิอู๋อานที่กำลังศึกษาข้อมูลของเผ่าฉวันหยงอยู่นั้น,องค์รักษ์ของเขาก็เข้ามารายงาน,"โหวเยว์วายุเทพของรัฐกลางต้องการเข้าพบ"
"โหวเย่ว์วายุเทพ?"จักรพรรดิอู๋อายขมวดคิ้วเล็กน้อย"ออกหน้าแทนฉู่เทียนอีกแล้วรึ?ในเมื่อกล้าสร้างปัญหาใหญ่,ก็ควรที่จะรับผลของมันด้วย,ไปบอกโหวเย่ว์วายุเทพ,ให้เขากลับไป."
จักรพรรดิอู๋อานที่แสดงท่าทางไร้เหตุผลออกไป.
ที่จริงแล้วโหวเยว์วายุเทพ,ไม่ควรที่จะมาในตำหนักจักรพรรดิ,ราชาหนานเซี่ยเองก็ได้ออกคำสั่งไปเรียบร้อยแล้ว,เป็นไปไม่ได้ที่จะถอนรับสั่งได้,หากว่าโหวเยว์วายุเทพประจันหน้ากับโหวเยว์ซือฟางที่รัฐกลางและบวกกับต้าเซวจื่ออีกคน,บางทีอาจจะรับประกันได้ว่าฉู่เทียนจะไม่ตายไปก่อนตัดสินโทษ.
โหวเยว์วายุเทพที่เดินทางมายังตำหนักจักรพรรดิ,ใครจะเป็นคนที่คอยยับยั้งโหวเยว์ซือฟางอย่างงั้นรึ?
"องค์จักรพรรดิ,โหวเยว์วายุเทพไม่ยอมไป,เขาต้องการพบท่านให้ได้!"
"เฟิงหยุนเทียน!"
จักรพรรดิอู๋อานที่วางข้อมูลต่างๆไว้บนโต๊ะ,สายตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความดุร้ายเย็นชา,เขาไม่รู้หรืออย่างไรว่าได้กระทำการเรื่องใหญ่ขึ้นมาแล้ว,ไมว่าอย่างไร,เขาจะทำอะไรได้,ไม่ว่าจะพูดอะไร,มันก็ไร้ประโยชน์ไปแล้วไม่ใช่รึ?
"ก็ดี,ไปเรียกโหวเยว์วายุเทพเข้ามา!"
โหวเยว์วายุเทพที่เข้ามาภายในห้องโถงตำหนักจักรพรรดิพร้อมกับทำความเคารพ"เฟิงหยุนเทียนคารวะจักรพรรดิอู๋อาน!"
"ไม่ต้องมากพิธี."จักรพรรดิอู๋อานที่ไม่ได้มองไปที่เขาด้วยซ้ำ"โหวเยว์วายุเทพท่านกลับไปเถอะ,เจ้าเดินทางมาหลายหมื่นลี้มายังตำหนักจักรพรรดิ,ก็ไม่สามารถช่วยเหลือฉู่เทียนได้!"
"จักรพรรดิอู๋อานช่างฉลาดหลักแหลม!"โหวเยว์วายุเทพไม่ปิดความตั้งใจของเขา"ฉู่เทียนนั้นไม่ใช่คนธรรมดา,จะลงโทษเขาไม่ได้!"
"บ้านมีกฏบ้าน,เมืองมีกฏเมือง,ยากที่จะขัดขื่นได้,และยิ่งขัดขื่นต่อคำสั่งของจักรพรรดิ,ก็ยิ่งยากที่จะไว้ชีวิตได้,สมรู้ร่วมคิดกับโจรสลัดเข้าสร้างความวุ่นวายภายในรัฐกลาง,ยึดทรัพย์สินของตระกูลใหญ่อย่างลับๆ,ทำลายพลังฝึกตนของอาวุโสหลักของตระกูลหนานกงตัวแทนของตำหนักจักรพรรดิ,ด้วยความผิดมากมายขนาดนี้ยังไม่สมควรตายอยู่อีกรึ?เป็นคนที่ยโสยิ่งนัก,ถึงแม้ว่าจะมีความรู้ก็ยากที่จะมาเป็นเสาหลักของอาณาจักรแห่งนี้ได้,หากว่าข้าไม่ช่วยไว้หลายครั้ง,เขาได้ตายไปหลายสิบรอบแล้ว!"
"คำพูดนี้ไม่ถูกซะทีเดียว"โหวเยว์วายุเทพที่โต้แย้งว่ากล่าวด้วยเหตุผล"รายงานที่ตำหนักจักรพรรดิได้รับนั้นเป็นของอีกฝ่าย,ฉู่เทียนไม่ได้เป็นแบบนั้นอย่างแน่นอน,แผนการทั้งหมดนั้นเป็นของตระกูลฉู่,ลวอและเย่
ที่ได้ก่อขึ้น,ส่วนโจรสลัดสี่คาบสมุทรนั้น,เป็นปัญหาที่เรือรังมายาวนาน,ทว่าฉู่เทียนก็สามารถที่จะรับคนเหล่านั้นเข้ามาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาได้,และนั่นก็เป็นประโยชน์ต่ออาณาจักรหนานเซี่ย,เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหา,ควรจะได้รับความชอบด้วยซ้ำ."
"แล้วเรื่องที่ฉู่เทียนยักยอกทรัพย์ของสามตระกูลใหญ่ล่ะ,และยังมีเรื่องทำลายพลังฝึกตนของทูตพิเศษ,จะอธิบายเช่นไร?"
"ที่จริงแล้วทั้งสองเรื่องนี้ไม่เหมาะไม่ควรจริงๆ"ความจริงโหวเยว์วายุเทพเองก็เข้าใจฉู่เทียนผิดเช่นกัน,ทันใดนั้นเขาก็กล่าวออกมาชัดถ้อยชัดคำ"แต่ว่านะ
ตระกูลฉู่,ลวอและเย่นั้นได้บุกเข้าโจมตีฉู่เทียน,สร้างความเสียหายใหญ่หลวงมาก,เป็นเหตุให้เกิดหายนะขึ้นภายในรับกลาง,ฉู่เทียนที่ยึดทรัพย์พวกเขานั้นไม่ใช่ความผิด,และทรัพย์สินเหล่านั้นก็ถูกกระจายออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อบรรเทาความวุ่นวายที่เกิดขึ้น,ส่วนการทำร้ายหนานกงจีนั้น,เป็นเพราะหนานกงจีที่มีหน้าที่ในการสอบสวนเพียงอย่างเดียว,กับพยายามที่จะจับเสือด้วยมือเปล่า,ต้องการกลืนกินหอการค้าปาฏิหาริย์ทั้งหมด,ดังนั้นทำให้ฉู่เทียนโกรธเกรี้ยว,แม้ว่าฉู่เทียนจะทำความผิด,ทว่าเทียบกับความชอบที่เขาได้ทำนั้น,ข้าคิดว่าไม่ถึงที่จะให้เขาต้องได้รับโทษ!
"โหวเยว์วายุเทพ,เจ้าโง่จริงๆหรือว่าแกล้งโง่กันแน่?"
"ข้าเข้าใจทุกอย่างดี!"
จักรพรรดิอู๋อานเผยยิ้มออกมา"เจ้าจะพูดวกไปวนมาเพื่ออะไรกัน,ทำไมราชาหนานเซี่ยถึงไม่ควรลงโทษฉู่เทียน?นอกเหนือจากเหตุผลทั้งหมดของเจ้า,เขามีความสำคัญใดกัน,ชาติกำเนิดที่ต่ำต้อย,ในเวลานี้เขาที่ขึ้นมาเป็นใหญ่ในรัฐกลางเพียงคนเดียว,นอกจากนี้ยังมีนิสัยถือดี,รัฐกลางนั้นเป็นจุดศูนย์กลางของอาณาจักรหนานเซี่ย,เมื่อรัฐกลางมีปัญหา,เจ้าไม่คิดหรือว่ามันจะมีผลอะไรตามมา?"
เป็นความจริง.
ถึงจะเป็นเหตุผลที่ดูผิวเผินไม่มีอะไร,ที่จริงแล้วมันมีความขัดแย้งที่ลึกซึ้ง.
ทำไมถึงได้กล่าว่ารัฐกลางเป็นศูนย์กลางอย่างงั้นรึ?นั่นก็เพราะว่าด้วยภูมิประเทศที่ตั้งของรัฐกลางแล้วมันเป็นจุดศูนย์กลางของอาณาจักรหนานเซี่ย,ที่จะมีการถ่ายทอดคำสั่งและประสานงานกับรัฐอื่นๆ!
โหวเยว์วายุเทพที่อาศัยอยู่อย่างสันโดดมานานหลายปี,สี่ตระกูลใหญ่ที่ถ่วงดุลอำนาจกันไว้,จึงทำให้ตำหนักจักรพรรดิไม่ให้ความสนใจ,รัฐกลางที่มีอำนาจสมดูลมาโดยตลอด,หากว่ามีอำนาจที่เป็นสิทธิขาดเกิดขึ้นแล้วล่ะก็,นั่นจะกลายเป็นภัยคุกคามไปทั่วอาณาจักรหนานเซี่ยจนยากจะจินตนาการถึงได้.
ด้วยนิสัยของฉู่เทียนแล้ว,ทำให้พวกเขาไม่มีทางเลือกที่จะกระวนกระวายกับเรื่องดังกล่าว.
ด้วยนิสัยอันธพาลของเขาอาจจะสร้างความโกลาหลขึ้นมาได้,และนั้นจะมีผลเสียอย่างรุนแรงต่ออาณาจักรหนานเซี่ยเป็นอย่างมาก!
"ฉู่เทียนไม่ใช่คนที่จะสร้างความวุ่นวายให้กับอาณาจักรแห่งนี้!"โหวเยว์วายุเทพที่ตระหนักได้ถึงเรื่องดังกล่าวดี"คนผู้นี้มีความสามารถที่น่าตื่นตะลึง,หากว่าช่วยสนับสนุนและหากให้เวลาเขาแล้วล่ะก็,ข้าเชื่อว่าอีกสามปีรัฐกลางจะกลายเป็นรัฐอันดับหนึ่งของทั้งแปดรัฐ!"
"คำพูดเพ้อฝันไม่สามารถรับประกันได้."
"ข้าเฟิงหยุนเทยนขอเอาชีวิตเป็นประกัน,สามปีนี้รัฐกลางจะต้องเจริญรุ่งเรื่อง,หากไม่เป็นเช่นนั้นข้ายินดีรับผิดชอบแทนทั้งหมด!"
จักรพรรดิอู๋อานชำเลืองมองออกไปเล็กน้อย"โหวเยว์วายุเทพ,ข้าไม่เข้าใจเจ้าเลยจริงๆ!"
"นิสัยจองหองของฉู่เทียนไม่ใช่เรื่องผิด,แต่เขานั้นมีมารยาทที่ชัดเจนในบุณคุณความแค้น,จักรพรรดิอู๋อาน,หากว่าช่วยเหลือเขาแล้วล่ะก็,อาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้จะได้ผลประโยชน์ตอบแทนมากมายหลายร้อยเท่ากลับคืนมา."
แปลก!
เด็กคนนี้ควรค่าที่จะให้โหวเยว์วายุเทพทำเช่นนี้เลยรึ?
"เพียงแค่คำพูดก็คงเปล่าประโยชน์!"โหวเยว์ยังคงกล่าวต่อ"หากว่าจักรพรรดิอู๋อานสนใจที่จะรับประกันฉู่เทียน,ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีใครรับรอง,เขาก็จะปลอดภัย,หากว่าจักรพรรดิอู๋อานไม่สนใจที่จะปกป้องฉู่เทียน,ถึงจะชักแม่น้ำทั้งห้ามาพูดก็คงเปล่าประโยชน์,ไม่สามารถที่จะชักจูงท่านได้เป็นแน่."
"เจ้าเข้าใจก็ดีแล้ว."จักรพรรดิอู๋อายเอ่ยถามออกไป"โหวเยว์วายุเทพเข้าใจอยู่แล้ว,แต่กลับคิดที่จะเดินทางมาตำหนักจักรพรรดิเพื่อให้ข้ารับรองเขา,คิดว่ามีความมั่นใจที่จะโน้มน้าวข้าแล้วรึ?"
"ฉู่เทียนได้มอบของขวัญให้กับจักรพรรดิอู๋อาน."โหวเยว์วายุเทพได้นำกล่องคลิสตัล"ขอให้จักรพรรดิอู๋อานได้ชม."
ให้ของขวัญข้าเวลานี้?คิดที่จะติดสินบนข้ารึอย่างไร!
ภายในใจของจักรพรรดิอู๋อานนั้นเต็มไปด้วยความเหยียดหยัน,จักรพรรดิเช่นเขาที่เห็นแก่หน้าของโหวเยว์วายุเทพ,ดังนั้นจึงได้รับมาจากโหวเยว์วายุเทพ,ไม่เช่นนั้นแล้วล่ะก็เขาไม่ยุ่งกับเรื่องนี้โดดเด็ดขาด
ด้วยนิสัยของจักรพรรดิอู๋อานนั้นเป็นคนซื่อตรง,ไม่มีทางที่จะสามารถใช้สิ่งของมาชักจูงเขาได้,ตามความคิดของเขาแล้ว,เพราะการรับของตอบแทนนั้นจะทำให้อาณาจักรต้องตกต่ำลง.
แต่การกระทำดังกล่าวนี้เพื่อที่จะรักษาชีวิตของตนเองเอาไว้.
อย่างไรก็ตาม.
คนผู้นี้ได้ชักนำให้โหวเยว์วายุเทพมามอบให้เขาเวลานี้นะรึ?
จักรพรรดิอู๋อานรู้สึกเจ็บช้ำใจไม่น้อยในมุมมองของเขา!
"ข้ายินดีใช้ชีวิตของโหวเยว์เป็นประกัน,จักรพรรดิอู๋อานจะไม่เสียใจ."สายตาของโหวเยว์วายุเทพที่จ้องมองออกไป"สิ่งดังกล่าวนี้,เป็นสิ่งสำคัญมาก,ข้าหวังว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องดังกล่าวนี้."
หากไม่เพราะว่าฝ่ายตรงข้ามคือโหวเยว์วายุเทพ,จักรพรรดิอู๋อานคงไล่คนผู้นี้ไปในทันที.
ด้วยนิสัยของโหวเยว์วายุเทพนั้น,จักรพรรดิอู๋อานรู้ดี,คนผู้นี้ไม่สนใจในลาภยศและชื่อเสียงเมื่อเทียบกับโหวเยว์ทั้งแปดแล้ว,เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะทำเพื่อผลประโยชน์ส่วนตน,ทว่าตอนนี้เขาถึงกับยอมก้มหัวให้เพื่อผู้เยาว์คนหนึ่ง,เขากล้าที่จะนำศักดิศรีของตัวเองมาแลกเลยรึ?
.
จะอย่างไรก็คงต้องดูสิ่งดังกล่าวก่อน!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP (สถานปัจจุบัน แปลจบ 658 แล้ว)==> Click
-เว็ปฟรี วันละหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip ลงครบทุกลุ่มแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น