Immortality Chapter 8 Jackdaw attack
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 8 อีกาเหมันตร์
บทที่ 8 อีกาเหมันตร์
寒鸦来袭
ในวันที่สามนั้น,เสื้อผ้าของเหล่าเยว่จื่อจงเป็นรอยฉีกขาดชำรุดไปทั่วร่าง,ทว่าเขาก็ยังคงมุ่งมั่นเดินทางไปยังเป้าหมายต่อ.
เวลานี้เขายืนอยู่บนภูเขาลูกหนึ่งกวาดตามองไปรอบๆ,ที่ด้านซ้ายของเทือกเขานั้น,มีฝูงยุงพิษกลุ่มหนึ่งที่ขวางทางอยู่,มากมายน่าหวาดกลัวกว่าเหล่าสัตว์ร้ายซะอีก.
ส่วนทางด้านขวานั้น,มีแม่น้ำขนาดใหญ่ที่ไหลจากทิศเหนือไปยังทิศใต้,เป็นสายน้ำขนาดมหึมาที่งดงามอยู่ไม่น้อย.
"ฟูๆ."(หอบ หอบ)
เสียงหายใจเข้าอย่างหนักหน่วง,พร้อมกับจ้องมองไปยังแผนที่,ซึ่งหากเป็นไปตามแผนที่
ที่เข้ามีนี้ละก็,เขาน่าจะไปถึงสำนักไคหยางได้ในเวลาสองเดือน.
สายตาของเขาที่มุ่งมั่นจ้องมองออกไปด้านหน้าไกลออกไป,เหล่าเยว่จื่อจงที่กระโดดข้ามเนินพร้อมกับเตรียมตัวมุ่งไปยังด้านเหนือ,ทว่า,เพียงแค่ลงมาถึงเชิงเขา,เหล่าก็ต้องหยุดก้าวไปในทันที.
"เอ๊ะ.นี่มัน."เหล่าเยว่จื่อจงที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปรอบๆ.
ต้นไม้ที่หักโค่น?
เนินหญ้าที่บี้แบน?ไม่ใช่ว่ามีการต่อสู้ใหญ่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานนี้หรอกเหรอ?แล้วนี่,ยังเป็นการต่อสู้ที่รุนแรงเป็นอย่างมากอีกด้วย.
เหล่าเยว่จื่อจงที่ค่อยๆสำรวจพื้นที่รอบๆ,พื้นที่ที่มีการต่อสู้อย่างรุนแรง,ก่อนที่จะเห็นที่ด้านหน้านั้นมีซากศพร่างหนึ่งนอนอยู่.
หมาป่าที่ตายแล้ว.
นี่มันหมาป่าเมื่อวานนี้ไม่ใช่รึ?เหล่าเยว่จื่อจงที่ตื่นตระหนกขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นร่างของมัน,ดูเหมือนว่าร่างกายของมันจะไม่มีบาดแผลใดๆจากคมอาวุธดูเหมือนว่าร่างกายของมันนั้นถูกแช่แข็งไปทั่วร่าง?
ถูกแช่แข็ง?
เหล่าเยว่จื่อจงที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ฤดูร้อนแต่อย่างใด,ทว่าดวงตะวันก็ยังส่องแสงลงมาถึง,แล้วมันจะถูกแช่แข็งได้อย่างไร?
เขาที่เพิ่งพิศจ้องมองไปรอบๆ,ขณะที่เห็นรอยดาบสั้นของเขาบนร่างของมัน,เหล่าเยว่จื่อจงก็ยิ่งมั่นใจว่านี้คือหมาป่าเงินที่พยายามจะกินเข้าเมื่อวานนี้.
หมาป่าเงินตายแล้ว? ดูเหมือนว่าจะมีสัตว์อสูรที่ทรงพลังกว่าสังหารมัน?เป็นไปได้ว่าหมอกกำหนัดหงหลวนนั้นจะทำให้มั่นงุ่นงานจนถูกสัตว์อสูรตัวอื่นสังหารไปอย่างง่ายดายอย่างงั้นรึ?
เขาที่คิดใคร่ครวญความเป็นไปได้ต่างๆ,เหล่าเยว่จื่อจงจ้องมองไปยังศพของมันอย่างพินิจพิเคราะห์,ก่อนที่จะใช้มีดสั้นชำแหละแทงเข้าไปต้องท้องของหมาป่า.
มีดสั้นแม้จะมีขนาดเล็กกว่าดาบสั้นทว่ากลับมีความคมกว่ามาก.
หมาป่าเงินแม้ว่าหนังของมันจะค่อนข้างหนา,ทว่าในเวลานี้มันได้ตายไปแล้วไม่มีปราณอสูรคุ้มกายอีกแล้ว,ทำให้มีดธรรมดาก็สามารถทะลวงเข้าไปยังศพของมันได้,เพียงแค่เวลาไม่นานเหล่าเยว่จื่อจงก็ผ่าท้องของมันได้.
ดูเหมือนว่าความเย็นนั้นจะกัดกินเข้าไปถึงด้านใน,เหล่าเยว่จื่อจงจ้องมองไปรอบๆ,ท้ายที่สุดก็พบกับลูกปัดสีเงินขนาดเท่ากับหัวแม่โป้ง.
แกนอสูร,มันคือแกนอสูรของหมาป่าเงิน,นี่คือความแตกต่างระหว่างสัตว์ร้ายกับสัตว์อสูร,สัตว์อสูรทุกตัวนั้นจะมีแกนอสูร,ส่วนสัตว์ร้ายนั้นไม่มี.
内丹 Nèi dān inner core แก่นอสูร.
แกนอสูรของสัตว์อสูรนั้นได้ดูดซับพลังวิญญาณของสรรพสิ่ง,แก่นของสุริยันจันทรา,อัดแน่นเข้าไปในแกนอสูรนี้,สำหรับผู้ฝึกตนแล้ว,แกนของอสูรกระจอกๆนี้ไม่อยู่ในสายตาของพวกเขาแน่,ทว่าสำหรับเหล่าเยว่จื่อจงตอนนี้,นับว่าเป็นสมบัติล้ำค่า.
เขาที่เก็บมันเอาไว้ด้วยความระมันระวัง,ก่อนที่จะเดินทางต่อไป.
"กาๆๆ.."
ทันใดนั้น,เหล่าเยว่จื่อจงที่ได้ยินเสียงบางอย่างจากด้านหลัง.
ด้วยความตกใจเร่งรีบจ้องมองไปยังเสียงดังกล่าวทันที,อีกา?ไม่ๆ,อีกาสีขาว,อีกาเหมันตร์?
ปีกของมันสยายออกมาได้กว่าสองเมตรเลยไม่ใช่เหรอ.
อีกาเหมันตร์? สัตว์อสูร?
อีกาเหมันตร์จับจ้องมองมายังเหล่าเยว่จื่อจง,ดวงตาของมันกลายเป็นสีแดงโลหิต,เห็นเหล่าเยว่จื่อจงเป็นปฏิปักษ์อย่างรุนแรง.
เหล่าเยว่จื่อจงที่เห็นเห็นท่าทางของมันแล้ว,เขาตระหนักได้ว่า
ภัยได้มาเยือนแล้ว,อีกาเหมันตร์? อาคมเยือกแข็ง? หมาป่าเงินถูกแช่แข็ง?
เป็นฝีมือของมันหรือไม่?
"กาๆๆ"
อีกาเหมันตร์ที่สร้างคลื่นควันสีขาวขึ้นมาพร้อมพ่นตรงมายังร่างของเหล่าเยว่จื่อจง.
เหล่าเยว่จื่อจงที่พลิกตัวหลบตามสันชาติญาณ,คลื่นสีขาวที่เหินพลาดเป้า,ปะทะเข้ากับต้นไม้ใหญ่,เพียงพริบตาเดียวเท่านั้นต้นไม้ใหญ่กลายเป็นน้ำแข็ง,ถูกแช่แข็งอย่างงั้นรึ?
หนี!
วิ่งให้เร็วที่สุด!
ดาบสั้นที่กวัดแกว่งไปข้างหน้า,ตวัดแหวกต้นไม้ที่หนา,วิ่งรุดเข้าไปในป่าเพื่อที่จะหาที่ซ่อนตัว.
เหล่าเยว่จื่อจงนั้นวิ่งเร็วเป็นอย่างมาก,ทว่าอีกาเหมันตร์ก็ยังตามเขาไปทุกที,ต้นไม้,ใบหญ้าที่ถูกแช่แข็งตลอดทาง,ไล่หลังเหล่าเยว่จื่อจงที่หลบได้อย่างหวุดหวิดแทบจะทุกครั้ง.
หลายต่อหลายครั้ง,แม้ว่าเขาจะหลบอาคมเยือกแข็งได้อย่างฉิวเฉียดทว่าไอเย็นที่แพร่ออกมานั้นไม่สามารถที่จะหลบได้เลย,แขนขาของเขาในเวลานี้เริ่มชาไปแล้ว.
สถานการณ์เวลานี้ย่ำแย่เป็นอย่างมาก,เขาจะต้องตายในทันทีหากว่าเขาหมดแรง,ตอนนี้เหล่าเยว่จื่อจงวิ่งมาตลอดสองชั่วโมงแล้ว,อีกาเหมันตร์ตามเขาไม่ห่างเลย,ขณะที่เขากำลังกระวนกระวายหนีอย่างทุกลักทุเลอยู่นั้น,ทันใดนั้นก็ปรากฏอีกาเหมันตร์อีกตัวปรากฏขึ้นมา,พร้อมกับร่วมมือกันไล่ตามเขาอีก,อีกาเหมันตร์สองตัวอย่างงั้นรึ?
อีกาเหมันตร์สองตัวที่ไล่ล่าเหล่าเยว่จื่อจง.
ด้วยแขนที่ด้านชา,เหล่าเยว่จื่อจงไม่รู้ว่าเขาได้ทำดาบสั้นหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่และเขาไม่มีอารมณ์ที่จะสนใจมันด้วย,ตอนนี้คิดได้อย่างเดียวต้องหนี,แต่,เขาจะหนีอีกาเหมันตร์ได้อย่างไร?
ตอนนี้มันมีอยู่ด้วยกันถึงสองตัว.
กับสถานการณ์ที่หนักอึ้ง,ยากที่จะตัดสินใจอะไรได้,ขณะที่เขาวิ่งสุดแรงนั้น,ขณะที่วิ่ง,มือขวาของเขาที่ชาจนขยับไม่ได้,ไร้ซึ่งลังเลมือซ้ายที่ล้วงเข้าไปในถุงนำเม็ดยาเม็ดสีดำออกมา.
เม็ดยาไป่จ้าง,เป็นเม็ดยาต่อต้านยุงพิษ!
หลังจากที่กินยาไปแล้วก็เปลี่ยนเส้นทาง,วิ่งตรงไปยังพื้นที่ฝูงยุงพิษ.
เหล่าเยว่จื่อจงนั้นนับว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพร,ซึ่งเป็นความสามารถที่เกินกว่ามนุษย์ปุถุชนทั่วไปจะสามารถทำได้.
เม็ดยาไป่จ้างนั้นสามารถที่จะป้องกันพิษยุงได้ทุกชนิด,ทว่าไม่มั่นใจเหมือนกันว่าพิษยุงในป่าลึกนี้,จะได้ผลหรือไม่?
หากแต่ไม่วิธีอื่นแล้ว,หากเขาไม่ลองล่ะก็,อีกาเหมันตร์สองตนนี้จะต้องสังหารเขาให้ตายในไม่ช้านี้แน่.
เหล่าเยว่จื่อจงพุ่งตรงไปยังพื้นที่ยุงพิษ,เท้าของเขาเวลานี้เริ่มมีน้ำแข็งเกาะเต็มไปหมด.
"หึ่งๆๆๆ.."
เขาที่ผ่านเข้ามาในพื้นที่ยุงพิษแล้ว.
"กา กา ,กา กา".....
สัตว์อสูรดูเหมือนว่าพวกมันจะมีอาณาเขตเป็นของตัวเอง,อีกาเหมันตร์ไม่กล้าเข้ามาในพื้นทีของอาณาเขตยุงพิษ,พวกมันยังคงร้องลั่นบินชะงักอยู่นอกพื้นที่.
ปล่อยภัย,ตอนนี้เขาปลอยภัยแล้วจริงๆรึ?
เหล่าเยว่จื่อจงที่ปาดเหงื่อบนหน้าผากและใช้ปราณแท้พยายามขับไล่ความหนาวเย็นออกจากแขนและขา,ซึ่งตอนนี้มันอาบไปด้วยเกล็ดน้ำแข็ง,เหล่าเยว่จื่อจงยังรู้สึกหวาดกลัวไม่หาย,เทือกเขาเหล่านี้เต็มไปด้วยอันตรายจริงๆ,หากว่าเขาไม่ได้ก้าวไปถึงระดับเซียนเทียน,คงตายไปแล้ว.
ในเวลาเดียวกันนั้น,เหล่าเยว่จื่อจงรู้สึกวิงเวียนหน้ามืดขึ้นมาทันใด.
หน้ามืด? เม็ดยาไปจ้างไม่ได้ผลอย่างงั้นรึ?
เหล่าเยว่จื่อจงที่ตื่นตกใจและขวัญผวาขึ้นมาทันที,นี่เขาถูกพิษ,พิษของยุงพิษที่เข้ามาภายในร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว,แขนของเขาที่ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างช้าๆ.
ขณะที่จ้องมองไปยังแขนทั้งสองข้างที่กำลังเปลี่ยนแปลง,เหล่าเยว่จื่อจงกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก,เขาจะทำอย่างไรดีที่นอกเขตแดนก็มีอีกาเหมันตร์สองตัวเฝ้าอยู่?
เขาที่พยายามโคจรพลังภายในอย่างรวดเร็ว,ทว่ากลับช่วยอะไรได้ไม่มาก,พิษมาเลเลียกำลังเข้ามาในร่างของเขาแล้ว.
แต่ถึงกระนั้น,เหล่าเยวจื่อพบว่าแม้ว่าแขนทั้งสองจะเริ่มชาไปแล้วทว่าเขากับรู้สึกวิงเวียนเท่านั้น,เขาในเวลานี้ยังคงมีสติสมบูรณ์.
มีสติสมบูรณ์อย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้นเหล่าเยว่จื่อจงก็มีความคิดบ้างอย่างขึ้นมา,เขาเริ่มใช้วิชาหลงหลวนเทียน,เมื่อใช้ทักษะพลังดังกล่าว,พลังสีชมพูก็ปรากฏเป็นโล่ป้องกันร่างกายของเขาเอาไว้,แม้ว่าโล่นี้จะไม่สามารถป้องกันการโจมตีทางกายภาพได้,ทว่าดูเหมือนว่ามันกลับสามารถป้องกันพิษมาลาเลียได้อย่างงั้นรึ?
หมอกหงหลวน?หมอกหงหลวนสามารถใช้เป็นโล่ป้องกันพิษมาลาเลียได้?
หลังจากตระหนักได้ว่ามันได้ผล,เหล่าเยว่จื่อจงก็รู้สึกตื่นเต้น,พร้อมกับใช้พลังจิตผสมเข้ากับปราณแท้สร้างหมอกหงหลวนพร้อมกับผลักดันพิษมาลาเลียออกจากร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง.
ผ่านไปเพียงชั่วขณะเท่านั้น,เขาก็สามารถขับพิษออกจากร่างกายได้ทั้งหมด.
ที่ด้านนอก,อีกาเหมันตร์สองตนไม่กล้าเข้ามา,ทำอย่างไรดี?ถึงแม้ว่าจะเป็นทักษะหงหลวนเทียนขั้นแรก,ทว่าก็ใช่ว่าเขาจะใช้ทักษะดังกล่าวนี้ได้อย่างไร้ขีดจำกัด.
ไม่,ยังไงเขาก็ต้องออกไปจากพื้นที่นี้ให้เร็วที่สุด,พื้นที่ด้านหน้านั้นมีเนินเขาขนาดเล็กอยู่,ภูเขานั่นน่าจะสามารถใช้เป็นที่หลบการเฝ้ามองของอีกาเหมันตร์ได้,และนั่นก็เป็นโอกาสให้เขาหลบหนีได้.
เหล่าเยว่จื่อจงเร่งรีบตรงไปยังทิศเหนือในทันที.
ขณะที่เขามาถึงเนินเขานั้น,กำลังที่จะขึ้นไปบนเนินเขา,เพื่อที่จะหาสถานที่หลบการจับจ้องของอีกาเหมันตร์.
ขณะที่ปีนอยู่นั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าเหล่าเยว่จื่อจงจะได้ยินเสียงๆหนึ่ง.
เสียงที่ดังผ่านมาจากอีกฝั่งของเนินเขาอย่างงั้นรึ?
เหล่าเยว่จื่อจงที่ค่อยขยับขึ้นไปช้าๆกวาดสายตาจ้องมองอย่างระมัดระวัง,หลายสิบปีมานี้เขาที่สามารถสร้างธุรกิจระดับอาณาจักรขึ้นมาได้นั้น,เขาได้เรียนรู้ทักษะเล็กๆน้อยในการเอาตัวรอดมากมาย,วิธีการแอบมองของเขานั้นไม่ธรรมดาเลย,ยากที่จะมีใครสามารถรับรู้ตัวตนของเขาได้,แน่นอนยิ่งสามารถแอบมองเห็นเรื่องต่างๆโดยที่คนอื่นๆไม่รู้ตัวได้,ยิ่งสร้างผลกำไรมหาศาลให้กับเขา,ถึงบางครั้งมันจะไม่ได้อะไรกลับมา,ทว่าก็ไม่มีอะไรเสียหายเช่นกัน.
ดูเหมือนว่าเนินเขาแห่งนี้ที่ไม่ได้สูงใหญ่มากทัน,อาจเป็นไปได้ว่ามีคนสร้างมันขึ้นมา,เพราะว่าศิลามากมายที่ซ้อนกันไปมานั้นกลายเป็นชั้นที่มั่นคง,ทว่าชั้นดินกลับอยู่ด้านล่างบนเนินเขานี้,ไม่มีดินแทรกอยู่เลย,และยังเป็นศิลาที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
เห็นเหตุการณ์ที่ผิดปรกติเช่นนี้,เหล่าเยว่จื่อจงยิ่งอดสงสัยไม่ได้เลย,แม้ว่าวิชาหงหลวนเทียนจะอยู่ได้ไม่นาน,ทว่าเขาก็ยังต้องการที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น,ในเวลาเดียวกันนั้น,เหล่าเยว่จื่อจงที่ค่อยๆขยับขึ้นไป,ก็พบว่ามีถ้ำลับซ่อนอยู่.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น