Miracle Throne Chapter 242 Returns to South Sky City
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 242 กลับเมืองเทียนหนาน
บทที่ 242 กลับเมืองเทียนหนาน
อ้อมกอดของฉู่เทียนที่ดูไม่ใหญ่โตนัก,ทว่ากับดูอบอุ่น,ทำให้สัมผัสได้ถึงความปลอดภัยเป็นอย่างมาก
เมิ่งหยิงหยิงที่รู้สึกค่อยๆเคยชิน,ไม่ได้รู้สึกขวยเขินอีกต่อไป.
"พวกเราจะไปใหนกันดี?"
"ไปด้านหน้าเรื่อยๆ!"
"อืม!"
พวกเขาที่บังคับเรือเหาะออกมานอกเมือง,ที่ด้านนอกนั้นมีโรงงานมากมายที่กระจายอยู่รอบๆ,เมื่อมองลงไปจากบนอากาศแล้ว,สถานที่แห่งนี้นับว่าเป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่เลยก็ว่าได้.
"ข้าเห็นโรงงานอาหารกระป๋องด้วย!"
เมิ่งหยิงหยิงที่ชี้ไปด้านล่างด้วยท่าทางดีใจ,เป็นโรงงานผลิตอาหารกระป๋องที่นางทุ่มเท,เป็นโรงงานที่ก่อตั้งเป็นครั้งแรกในรัฐกลาง,และยังมีฟาร์มที่อยู่รอบๆ,นับว่าเป็นสถานที่ผลิตอาหารกระป๋องขนาดใหญ่,มีรถขนส่งมากมายหลายคัน,และมีพนักงานที่ทำงานอย่างหนักหลายพันคน.
หลังจากอาหารกระป๋องที่ผลิตออกมาเป็นจำนวนมากแล้ว,สินค้าทั้งหมดก็จะเคลื่อนที่ไปเก็บที่โรงเก็บของหอการค้าปาฏิหาริย์,ตอนนี้มีหลายแห่งที่เต็มไปเรียบร้อยแล้ว,แน่นอนว่าอาหารกระป๋องนั้นขายดิบขายดีระบายออกได้อย่างรวดเร็ว,หากปล่อยให้มีโรงเก็บใหนโล่งละก็,จะไม่มีสินค้าไว้พอขายในทันที.
เมิ่งหยิงหยิงที่รู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก.
เพราะว่าอาหารกระป๋องเป็นสิ่งประดิษฐ์ของนาง,และยังเป็นสินค้าของหอการค้าปาฏิหาริย์ที่ขายได้เป็นจำนวนมาก,เมิ่งหยิงหยิงที่แอบหวังว่าจะสามารถขายได้ทั่วอาณาจักร,หรือแม้แต่ทั่วทั้งทวีปแห่งนี้เลย!
เรือเหาะยังคงออกไปสำรวจบริเวณรอบๆ,พวกเขาที่เห็นโรงงานต่างๆอีกหลายแห่ง,ย่านโรงงานแห่งนี้นั้นเป็นของหอการค้าปาฏิหาริย์และหุ้นส่วนต่างๆที่หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ทำการเซ็นต์สัญญาว่าจ้างผลิตสินค้า.
ในช่วงระยะเวลาสั้นๆนี้ของดินแดนรัฐกลาง,ทรัพยากรครึ่งหนึ่ง,นั้นเป็นของหอการค้าปาฏิหาริย์ไปแล้ว.
ประเมินคราวๆมีพนักงาน 300,000-500,000
คนที่ทำงานให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์และจะเพิ่มขึ้นมากเรื่อยๆในอนาคต,กำลังที่หอการค้าปาฏิหาริย์ได้รับนั้นมากมายมหาศาล,ทำให้สามารถที่จะจ้างพนักงานจำนวนมากได้,เพราะว่าหอการค้าปาฏิหาริย์เจริญรุ่งเรื่อง,เศรษฐกิจของรัฐกลางตอนนี้ก็พัฒนาขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัวทีเดียว.
ความเจริญรุ่งเรื่องของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้น,ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ!
เรือเหาะปาติหาริย์ที่ล่องลอยอยู่รอบๆชายฝั่ง,ตอนนี้ท่าเรือดูคึกคักเป็นอย่างมาก,มีเรือหลายพันลำที่ล่องลอยขนส่งสินค้าไม่หยุดหย่อน,มองจากด้านบนแล้ว,มีจำนวนท่อนไม้มากมาย,ที่กำลังเคลื่อนย้ายมาด้วย,เพราะว่าหอการค้าปาฏิหาริย์จำเป็นต้องใช้ท่าเรือในการขนส่งสินค้าจำนวนมาก,ท่าเรือแห่งนี้จึงมีการสร้างท่าเทียบเรือสินค้าเพื่อใช้ขนส่งสินค้าให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์เอง.
เรือขนาดมหึมาหลายสิบลำ,ดูจากด้านบนแล้วราวกับเป็นของเล่นขนาดเล็ก,น้ำทะเลที่ดูสีฟ้าคราม,และมีขบวนเรือของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์,ที่เป็นพันธมิตรในการขนส่งสินค้าให้กับกลุ่มการค้าปาฏิหาริย์.
เพราะว่าได้รับเงินสนับสนุนมหาศาล,ทำให้กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ในตอนนี้พัฒนารวดเร็วเป็นอย่างมาก,ในเวลานี้พวกเขาที่มีท่าเรือส่วนตัวและยังมีเส้นทางทางน้ำที่ขยายออกมาอีกมากมาย!
"ก่อนหน้านี้หลายเดือน,หอการค้าเล็กๆของพวกเราเกิดขึ้นที่เมืองเทียนหนาน,ผ่านมาเพียงไม่นานก็กลายเป็นหอการค้าขนาดใหญ่ที่สุดของรัฐกลางไปแล้ว!"เมิ่งหยิงหยิงที่จ้องมองออกไป,เมื่อคิดกลับไปนางรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก!"ตอนนี้รัฐกลางกลายเป็นอาณาจักรของพวกเราแล้ว!"
"เจ้าพอใจแล้วอย่างงั้นรึ?"ฉู่เทียนที่เห็นเมิ่งหยิงหยิงขาดความทะเยอทะยานก็ส่ายหน้า"รัฐกลางนั้นช่างเล็กเสียยิ่งกระไร,อาณาจักรหนานเซียเองก็ยังเล็กด้วยเช่นเดียวกัน,แม้แต่...ทวีปแห่งนี้ยังมีขนาดเล็กอยู่,ตอนนี้มันเพียงแค่เริ่มเท่านั้น!"
ใช่แล้ว.
เส้นทางด้านหน้านั้นยังอยู่อีกยาวไกล.
เพราะด้วยเหตุนี้,ทุกคนถึงได้มีความฝันอย่างไงล่ะ.
"พวกเรากลับไปเมืองเทียนหนานดูหน่อยเป็นไง?"ฉู่เทียนที่กล่าวเพิ่มเติม"ข้าได้ยินข่าวมาว่าเมืองเทียนหนานได้พบกับเหมืองศิลาคลื่นแสงเหนือ,พวกเราลองไปตรวจสอบหน่อยเป็นอย่างไร."
"ดี!ดี!"เมิ่งหยิงหยิงที่พยักหน้าราวกับไก่จิกข้าวเปลือก"ข้าเองก็ยากจะกลับไปเยี่ยมที่นั่นเหมือนกัน!"
พวกเขามุ่งหน้าไปด้านหน้าในทันที,เรือเหาะในตอนนี้ได้พุ่งตรงไปยังเมืองเทียนหนาน.
ทิวทัศน์รอบๆนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว.
ภายใต้ท้องฟ้าสีคราม,บนผืนปฐพีที่กว้างใหญ่ไพศาลเต็มไปด้วยสีเขียวของป่าไม้,ส่วนบนพื้นดินที่แห้งแล้งเองก็สะท้อนฝุ่นทรายวับวาวดูราวกับอัญมณีที่งดงาม,สายน้ำที่คดเลี้ยวตัดผ่านป่าเขา,มีฝูงควายป่าหลายพันตัวที่กำลังเคลื่อนไหว,เป็นกองทัพสัตว์อสูรที่กำลังไล่ล่ากัน.
"สูง,สูงมากเลย! ทุกอย่างเห็นเป็นจุดไปหมดเลย,ยิ่งสูงทุกอย่างยิ่งเล็กลง!"
เมิ่งหยิงหยิงที่ตะโกนออกมาราวกับเด็กเล็ก.
เรือเหาะที่พุ่งไปด้านหน้าไม่หยุดหย่อน.
"หากไปถึงเมฆสีขาวจะเป็นอย่างไร!"
"เหล่ามวลเมฆานั้นก็ไม่ได้ต่างจากก้อนสำลี!"
ความรู้สึกที่แปลกประหลาดราวกับเป็นส่วนหนึ่งของฝูงนก,ราวกับยักษ์ใหญ่ที่มองลงไปด้านล่างอย่างไม่แยแส,สำหรับเมิ่งหยิงหยิงแล้วนับว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน.
"มันขึ้นสูงกว่านี้ได้อีกใหม่?"
"ในตอนนี้ยังทำไม่ได้."ฉู่เทียนส่ายหน้าไปมา"ข้าได้สร้างขึ้นมาอย่างเร่งด่วน,ตอนนี้คือขีดจำกัดแล้ว,หากว่าเราขึ้นสูงกว่านี้คงไม่สามารถทนแรงลมได้แน่,และเรือเหาะนี้ก็ไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้น,แน่นอนว่ามันจะต้องถูกแรงลมฉีกออกเป็นชิ้นๆอย่างไม่ต้องสงสัย."
"น่าเสียดาย,นึกว่าจะได้รับประสบการณ์ใหม่เพิ่มขึ้นมาอีก"เมิ่งหยิงหยิงที่ยังไม่ยอมแพ้"ครั้งหน้าเราสร้างเรือเหาะจากโลหะเป็นอย่างไร,จะได้บินไปถึงหมื่นเมตรเลย!"
สาวน้อยคนนี้!
คิดอะไรอยู่.
ไม่รู้จริงๆรึว่ายิ่งสูงก็ยิ่งอันตราย!
แต่ถึงอย่างงั้นฉู่เทียนก็หัวเราะออกมาเสียงดัง"ดีๆ,โอกาสหน้าพวกเราจะสร้างเรือเหาะจากโลหะ!"
การเดินทางระหว่างรัฐกลางกับเมืองเทียนหนานนั้น,อย่างน้อยที่สุดต้องใช้เวลาถึงสองวัน,หากแต่เรือเหาะนั้นมีความเร็วมากมายยิ่งกว่าอาชาอสูรซะอีก,ใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถมาถึงดินแดนของเมืองเทียนหนานแล้ว.
หลายเดือนมานี้.
เมืองเทียนหนานเปลี่ยนไปอย่างมาก.
หอการค้าปาฏิหาริย์ที่ได้กำเนิดที่เมืองแห่งนี้,ได้สร้างฐานะขึ้นมาจากที่แห่งนี้,ทุกๆที่ในเมืองแห่งนี้มีประกายแสงวับวาวส่องสว่างไปทั่วเมือง,แต่ละบ้านในตอนนี้ต่างก็มีหลอดไฟกันทั้งหมด,สินค้าของหอการค้าแห่งปาฏิหาริย์เองก็มีการติดตั้งตามถนน,ไม่ว่าจะเป็นสถานที่แห่งใหนต่างก็มีสินค้าของหอการค้าปาฏิหาริย์ปรากฏอยู่เต็มไปหมด.
"ข้าเห็นบ้านพักของพวกเราก่อนหน้านี้ด้วยล่ะ!"
เมิ่งหยิงหยิงที่ชี้เข้าไปในเมือง,สถานที่แห่งนั้นเป็นคฤหาสน์ของหอการค้าหนานหยุน,ซึ่งเป็นที่พักของหยิงหยิงที่อาศัยอยู่มาหลายปี,ครั้งหนึ่งต้องการเป็นซากปรักหักพังด้วยฝีมือของคนตระกูลเย่,และก็เป็นเมิ่งชิงอู๋ที่ทำการซ่อนแซมบูรณะขึ้นมาใหม่,ตอนนี้มีสภาพเหมือนดั่งเดิมแล้ว.
เมื่อมองเข้าไปที่ด้านหลังบ้าน,ก็หวนรำลึกขึ้นมาเช่นกัน.
ในเวลานั้นฉู่เทียนที่ถูกซื้อมาจากตลาดค้าทาส,เขาถูกลับลอบเข้าไปในห้องหยิงหยิง,ในเวลานั้นราวกับความฝัน,ไม่คิดเลยว่าการที่เขาเข้าไปในบ้านหลังนี้จะทำให้เปลี่ยนชีวิตเขาไปได้ขนาดนี้.
คฤหาสน์ของตระกูลเมิ่งไม่มีใครอยู่แล้ว,ที่จริงมันได้กลายเป็นสถานที่ที่เป็นสัญลักษณ์ทางการค้าที่เป็นตำนานของเมืองเทียนหนานไปแล้ว.
เรือเหาะลดความเร็วและระดับลงมาช้าๆ,เมื่อเข้ามาภายในเขตเมืองเทียนหนาน,คนของเมืองเทียนหนานนั้นชีวิตที่อยู่ดีกินดีกันมากขึ้นกว่าเดิมมาก,ฉู่เทียนที่ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตพวกเขา,นอกจากนี้ฉู่เทียนยังได้กลายเป็นความภาคภูมิใจของเมืองเทียนหนานไปแล้ว,หอการค้าปาฏิหาริย์มีอิทธิพลมากที่สุดในรัฐกลาง,จะไม่ให้คนของเมืองเทียนหนานภาคภูมิใจได้อย่างไร?
"ทุกๆคนไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ!"
เมิ่งหยิงหยิงที่เข้ามาภายในเมืองเทียนหนานพบว่าคนทุกคนต่างทำหน้าตาเหรอหรากันอยู่.
"ทุกๆคน,หอการค้าปาฏิหาริย์ที่ได้เจริญรุ่งเรือง,กลายเป็นหอการค้าใหญ่ที่สุดในรัฐกลาง,พวกเติบโตมอย่างรวดเร็ว,วันนี้ได้มาเยี่ยมเยือนคนของเมืองเทียนหนาน,วันนี้,ข้าขอประกาศว่า,ข้าจะมอบเงิน
30 ล้านเหรียญเป็นเงินทุน,เพื่อที่จะให้กับทุกคนในเมืองเทียนหนาน,ใช้ในการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐาน,ทำให้ประชาชนของเมืองเทียนหนานกินดีอยู่ดีขึ้น,พัฒนาคุณภาพชีวิตของทุกคนให้ดีขึ้นกว่าเดิม!"
30 ล้านเหรียญ!
ช่างน่ายินดีจริงๆ!
ฉู่เทียนที่ไม่ได้เห็นแค่ชั่วขณะ,เพียงพริบตาเดียวเขาก็มีเงินมากมายมหาศาลทำให้ทุกคนไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะร่ำรวยถึงขนาดนี้!
20-30 ล้านเหรียญสำหรับหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นไม่ได้มีอะไรเลย,ทว่าเปรียบกับเมืองเทียนหนานแล้ว,ที่นี่เป็นเพียงแค่เมืองเล็กๆเท่านั้น,เหมือนดั่งตระกูลถูและตระกูลอื่นๆ,ทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเขานั้นอาจจะมีแค่หลายล้านเหรียญเท่านั้น,หากต้องจ่าย
30 ล้านเหรียญเหมือนกับหอการค้าปาฏิหาริย์,ไม่ใช่ทำให้พวกเขาต้องเป็นลมเลยอย่างงั้นรึ?
เสียงของคนเมืองเทียนหนานที่ตั้งสติได้ก็ส่งเสียงก้องกังวานในทันที.
เมืองเทียนหนานที่มีประชากรทั้งหมด 3 ล้านคน!
ประชาชนทั่วไปหลายๆคนที่หนึ่งปียังหาเงินได้ต่ำกว่าสิบเหรียญทองซะอีก!
30 ล้านเหรียญเป็นจำนวนที่มากมายมหาศาล,หากว่านำมาแบ่งกันยังได้คนล่ะ
10 เหรียญทอง,นี่คือของขวัญจากสวรรค์เลยทีเดียว.
พวกเขาทั้งคู่ตอนนี้ได้มาเยี่ยมเยือนเจ้าเมือง.
หนานกงอี้ที่ดูมีชีวิตชีวา,ตอนนี้ไม่เพียงแต่เป็นเจ้าเมือง,ยังเป็นผู้บริหารของหอการค้าปาฏิหาริย์อีกด้วย,เป็นผู้มีอำนาจในการขยายงานของห้างสรรพสินค้าของหอการค้าปาฏิหาริย์
เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงรัฐกลางเอง,หนานกงอี้รู้ทุกอย่าง.
ตอนนี้หอการค้าปาฏิหาริย์เป็นหอการค้าขนาดมหึมาหนึ่งเดียวในรัฐกลาง,พวกเขาเป็นคนที่มีอิทธิพลและชื่อเสียงที่สุด,ทำให้เขาเองก็รู้สึกยินดีไปด้วย.
"ข้ามีของขวัญให้ท่านด้วย."ฉู่เทียนที่นำสิ่งของหลายอย่างออกมาจากน้ำเต้าอู๋จี้,หนึ่งในนั้นคือกองของสมุนไพร,มีวัตถุดิบระดับกึ่งศักดิ์สิทธิ์หลายชิ้น,และมีแม้แต่ยาทิพย์ศักดิ์สิทธ์
ระดับต่ำอีกด้วย.
หนานกงอี้รู้สึกตื่นตะลึง,สมุนไพรเหล่านี้มีมูลค่าสูงมาก,เกรงว่ารวมๆกันแล้วหลายร้อยล้านเหรียญทีเดียว"มันมีมูลค่าสูงเกินไป,ข้าไม่กล้ารับเอาไว้หรอก!"
"แม้แต่สามตระกูลหลักยังต้องการ,นี่คือสินค้าสำหรับคนของหอการค้าปาฏิหาริย์ของเรา,ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ,ท่านและบุตรสาวช่วยข้าเอาไว้มาก,เมืองเทียนหนานนั้นขาดแคลนวัตถุดิบ,ซึ่งมันจะมีผลต่อการพัฒนาพลังฝึกตนของท่าน,ยิ่งท่านแข็งแกร่งก็เป็นการช่วยหอการค้าของพวกเรา."
ฉู่เทียนที่ร่ำรวยมากจนไม่สนใจสิ่งเหล่านี้แล้วรึ?
หนานกงอี้รู้ถึงนิสัยของฉู่เทียนดี,ในเมื่อเขามอบให้คงยากที่จะปฏิเสธ,ภายในใจเองก็เต็มไปด้วยความยินดีเช่นกัน.
"คณะสำรวจจากรัฐกลาง,เกี่ยวกับเหมืองแร่ในเมืองเทียนหนานที่ต้องนำไปใช้ในการวิจัยนั้น,ซึ่งแผนกพลังงานของหอการค้าปาฏิหาริย์ต้องการนำไปพัฒนา,เพื่อว่าจะทำให้พวกเราสามารถสร้างโรงงานผลิตแบตเตอรี่พลังเวทย์ที่ภายในเมืองเทียนหนานเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้!"
"โปรดวางใจ,รองประธานได้สั่งการมาก่อนแล้ว,น้ำมันคลิสตัลหากว่าเริ่มเก็บเกี่ยวอย่างจริงจังแล้วล่ะก็,คาดว่าในอนาคตคงจะสามารถเก็บเกี่ยวได้กว่า
1 ล้านตัน ในรูปของน้ำมันคลิสตัลที่เสถียรแล้ว!"หนานกงอี้,ที่กล่าวรายงาน"นอกจานี้,ข้าได้ยินมาว่าท่านประธานกำลังมองหาศิลาแบบพิเศษอยู่สินะ,ในป่าลึกที่ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตรนั้น,พวกเราได้พบเข้ากับศิลาผลึกบางอย่าง,มันมีลักษณะพิเศษเป็นอย่างมาก."
"ข้าต้องการมาใช้บางอย่างนะ!"ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมา,"ขอข้าดูของตัวอย่างหน่อย."
หนานกงอี้ที่นำแร่ดังกล่าวออกมาจากคลังเก็บของ,มันเป็นศิลาที่ส่องประกายเหมือนกัน,มีความมันเงาราวกับหยก,และยังแสงส่องประกายออกมาด้วย,บางครั้งก็สามารถสร้างภาพที่แปลกประหลาด,และยังส่องประกายพลังงานแผ่ออกมาเป็นบางครั้ง.
เมิ่งหยิงหยิงที่หยิบขึ้นมาดูก่อนที่จะสอบถามออกไปว่า"นี่คือศิลาคลื่นแสงเหนืออย่างงั้นรึ?"
"ไม่."ฉู่เทียนที่ขมวดคิ้ว"เห็นได้ชัดเจนว่าไม่ใช่."
เมิ่งหยิงหยิงและหนานกงอี้เผยท่าทางผิดหวังอยู่เหมือนกัน.
ฉู่เทียนที่เอ่ยออกมาทันที"แต่ว่านะ,นี่คือศิลาซ่อนเงา?"
"?"เมิ่งหยิงหยิงอดสงสัยไม่ได้เลย"ศิลาซ่อนเงานั้นใช้ประโยชน์ได้อย่างงั้นรึ?"
"แน่นอน,มันคล้ายๆกับศิลาชังอวิ๋นที่สามารถเก็บเสียงได้,และสามารถที่จะเปลี่ยนให้กลายเป็นคลื่นแม่เหล็ก,ทำให้สามารถนำมาใช้ในการผลิตเครื่องมือสื่อสาร,ตลอดจนวิทยุได้,อีกหลายอย่าง,ส่วนศิลาซ่อนเงานั้นก็มีคุณสมบัติคล้ายๆกับศิลาชังอวิ๋น,สิ่งดังกล่าวนี้เก็บบางอย่างที่แตกต่าง,มันสามารถที่จะเก็บแสงเอาไว้และทำให้เกิดรูปภาพได้,หากว่าสามารถนำมาใช้งานได้ล่ะก็,เช่นนั้นมันก็จะสามารถสร้างรูปภาพได้."
เมิ่งหยิงหยิงนั้นไม่สามารถเข้าใจได้เลยแม้แต่น้อย.
"พูดง่ายๆล่ะก็,สิ่งนี้คือวัตถุดิบที่จะสามารถสร้างภาพขึ้นมาได้,หากว่าเจ้าได้เห็นจริงๆก็จะเข้าใจเอง"ฉู่เทียนไม่คิดเลยว่าการเดินทางมายังเมืองเทียนหนานกับหยิงหยิงในครั้งนี้จะเก็บเกี่ยวได้ไม่น้อยเลย"มีวิธีเก็บเกี่ยวแร่เหล่านี้หรือยัง?"
"มันมีอยู่เป็นจำนวนมากทีเดียว,หากแต่มันกับอยู่ในป่าลึก,ทำให้การขนส่งนั้นเป็นไปด้วยความยากลำบาก."
ฉู่เทียนที่ชี้ไปยังเรือเหาะ"ไม่ต้องกังวลไม่ว่าจะเป็นในหุบเขาลึก,ป่าโบราณ,หรือจะเป็นดินแดนแห้งแล้ง,ด้วยสิ่งดังกล่าวนี้,การขนส่งจะไม่มีปัญหาอีกต่อไป."
"ด้วยพาหนะบินได้ชิ้นนี้
สามารถที่จะขนส่งแร่ได้,และเก็บเกี่ยวได้อย่างสบายหายห่วง!"
"เก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุด,และส่งไปยังรัฐกลาง,พวกเรามีงานใหญ่ที่ต้องใช้เลยทีเดียว!"
"ไม่มีปัญหาแน่นอน!"
หนานกงอี้ตอบรับด้วยความตื่นเต้น.
ศิลาซ่อนเงานั้นเป็นวัสดุที่ไม่ปล่อยพลังงาน,ถึงจะเป็นวัสดุธาตุแสงก็ตาม,แต่กลับมีคุณสมบัติในการเก็บและกระจายคลื่น,ฉู่เทียนที่ต้องการหาศิลาคลื่นแสงเหนือ,ท้ายที่สุดก็ยังไม่เจอ,แต่อย่างไรก็ตามก็ได้พบศิลาซ่อนเงา,ดังนั้นการเดินทางมาครั้งนี้จึงไม่นับว่าเสียเปล่า.
วันถัดมา,พวกเขาทั้งคู่ก็เดินทางด้วยเรือเหาะ,มีคนมากมายที่ออกมาส่งพวกเขากลับรัฐกลาง.
เมิ่งหยิงหยิงรู้สึกพึงพอใจกับความเร็วและประสิทธิภาพของเรือเหาะป็นอย่างมาก,นางที่ต้องการที่จะกลับไปพร้อมกับลงทุนสร้างโรงงานและดูแลการผลิตเรือเหาะนี้ด้วยตนเองเลย.
"เรือเหาะนี้จำเป็นต้องพัฒนาอีกหลายอย่างทีเดียว,"ฉู่เทียนที่เผยยิ้มให้กับนาง"เอาอย่างนี้,ข้าจะให้ท่านหญิงใช้เงิน
100 ล้านเหรียญทองในการสร้างอีกแผนกพัฒนาขึ้น,และจัดตั้งเป็นหอการค้าเครื่องกลพลังงานแห่งปาฏิหาริย์,โดยให้เจ้าเป็นประธานและให้ถงเสี่ยวหยีเป็นรองประธาน,ให้พวกเจ้าพัฒนาร่วมกัน,เป็นอย่างไร?"
"ดีๆ!"
เมิ่งหยิงหยิงที่ค่อนข้างรู้ว่าตัวเองค่อนข้างว่าง,และนางมีความสนใจกับเจ้าเรือเหาะนี้เป็นอย่างมาก,ดังนั้นนางจะไม่ตกลงได้อย่างไร,ฉู่เทียนที่ได้มอบหน้าที่บางอย่างให้กับนางนั้นก็มีเหตุผลอยู่เช่นกัน,เมิ่งหยิงหยิงถึงจะไม่มีเชาว์ปัญญาเทียบเท่ากับเมิ่งชิงอู่,แต่ความคิดของนางนั้นโลดแล่นไม่ยึดติดกับสิ่งใด,ความคิดของนางนั้นแหวกแนว,บ่อยครั้งที่ทำให้เขาคาดไม่ถึงอยู่เช่นกัน.
วันถัดมาเมิ่งหยิงหยิงที่ได้ใช้ภูติวิญญาณกระจกด้วยทักษะเลียนแบบ,นางได้เลียนแบบภูติวิญญาณตำราสวรรค์ของเมิ่งชิงอู๋อีกครั้ง,ทำให้นางมีความรู้ความสามารถในการเรียนรู้ที่น่าพรั่นพรึง,มีความรู้ในงานวิจัยหลายอย่าง,สามารถที่จะแบ่งเบางานของเมิ่งชิงอู๋ได้อีกด้วย,เมิ่งหยิงหยิงที่เริ่มแบ่งปันงานได้หลายๆส่วนแล้ว
หอการค้าเครื่องกลพลังเวทย์แห่งปาฏิหาริย์นั้นฉู่เทียนตั้งใจจะเปิดมานานแล้ว,ที่จริงมันมีความสำคัญเป็นอย่างมาก.ฉู่เทียนยังมีสิ่งประดิษฐ์อีกหลายอย่าง,ซึ่งจะต้องให้แผนกดังกล่าวนี้เป็นแผนกปรับปรุง,ทว่ายังไม่ทันได้ทำให้เสร็จ,ก่อนหน้านี้ก็มีเรื่องวุ่นวายเข้ามาโดยตลอด.
"ข้าได้ข่าวล่าสุดเกี่ยวกับศิลาผลึกคลื่นแสงเหนือแล้ว."
เมิ่งชิงอู๋เร่งรีบวิ่งเข้ามาหาฉู่เทียน.
"พวกเราเพิ่งได้ข้อมูลมาล่าสุด,ที่รัฐชิงนั้นได้ค้นผลึกแร่ผลึกขนาดใหญ่,และมีคุณสมบัติเหมือนกับผลึกคลื่นแสงเหนือที่พวกเราต้องการเลย,มีความเป็นไปได้สูง,จำเป็นต้องส่งคนไปรับตัวอย่างกลับมา?"
"รัฐชิง? ก็ไม่ได้ไกล!"ฉู่เทียนที่สีคางไปมา"ไม่จำเป็นต้องส่งใครไป,ข้าจะไปด้วยตัวเอง."
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP Click
-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น