วันอาทิตย์ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 242 Returns to South Sky City

Miracle Throne Chapter 242 Returns to South Sky City

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 242 กลับเมืองเทียนหนาน


บทที่ 242 กลับเมืองเทียนหนาน



อ้อมกอดของฉู่เทียนที่ดูไม่ใหญ่โตนัก,ทว่ากับดูอบอุ่น,ทำให้สัมผัสได้ถึงความปลอดภัยเป็นอย่างมาก

เมิ่งหยิงหยิงที่รู้สึกค่อยๆเคยชิน,ไม่ได้รู้สึกขวยเขินอีกต่อไป.


"พวกเราจะไปใหนกันดี?"
 
"ไปด้านหน้าเรื่อยๆ!"

"อืม!"

พวกเขาที่บังคับเรือเหาะออกมานอกเมือง,ที่ด้านนอกนั้นมีโรงงานมากมายที่กระจายอยู่รอบๆ,เมื่อมองลงไปจากบนอากาศแล้ว,สถานที่แห่งนี้นับว่าเป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่เลยก็ว่าได้.

"ข้าเห็นโรงงานอาหารกระป๋องด้วย!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ชี้ไปด้านล่างด้วยท่าทางดีใจ,เป็นโรงงานผลิตอาหารกระป๋องที่นางทุ่มเท,เป็นโรงงานที่ก่อตั้งเป็นครั้งแรกในรัฐกลาง,และยังมีฟาร์มที่อยู่รอบๆ,นับว่าเป็นสถานที่ผลิตอาหารกระป๋องขนาดใหญ่,มีรถขนส่งมากมายหลายคัน,และมีพนักงานที่ทำงานอย่างหนักหลายพันคน.

หลังจากอาหารกระป๋องที่ผลิตออกมาเป็นจำนวนมากแล้ว,สินค้าทั้งหมดก็จะเคลื่อนที่ไปเก็บที่โรงเก็บของหอการค้าปาฏิหาริย์,ตอนนี้มีหลายแห่งที่เต็มไปเรียบร้อยแล้ว,แน่นอนว่าอาหารกระป๋องนั้นขายดิบขายดีระบายออกได้อย่างรวดเร็ว,หากปล่อยให้มีโรงเก็บใหนโล่งละก็,จะไม่มีสินค้าไว้พอขายในทันที.

เมิ่งหยิงหยิงที่รู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก.

เพราะว่าอาหารกระป๋องเป็นสิ่งประดิษฐ์ของนาง,และยังเป็นสินค้าของหอการค้าปาฏิหาริย์ที่ขายได้เป็นจำนวนมาก,เมิ่งหยิงหยิงที่แอบหวังว่าจะสามารถขายได้ทั่วอาณาจักร,หรือแม้แต่ทั่วทั้งทวีปแห่งนี้เลย!

เรือเหาะยังคงออกไปสำรวจบริเวณรอบๆ,พวกเขาที่เห็นโรงงานต่างๆอีกหลายแห่ง,ย่านโรงงานแห่งนี้นั้นเป็นของหอการค้าปาฏิหาริย์และหุ้นส่วนต่างๆที่หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ทำการเซ็นต์สัญญาว่าจ้างผลิตสินค้า.

ในช่วงระยะเวลาสั้นๆนี้ของดินแดนรัฐกลาง,ทรัพยากรครึ่งหนึ่ง,นั้นเป็นของหอการค้าปาฏิหาริย์ไปแล้ว.

ประเมินคราวๆมีพนักงาน 300,000-500,000 คนที่ทำงานให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์และจะเพิ่มขึ้นมากเรื่อยๆในอนาคต,กำลังที่หอการค้าปาฏิหาริย์ได้รับนั้นมากมายมหาศาล,ทำให้สามารถที่จะจ้างพนักงานจำนวนมากได้,เพราะว่าหอการค้าปาฏิหาริย์เจริญรุ่งเรื่อง,เศรษฐกิจของรัฐกลางตอนนี้ก็พัฒนาขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัวทีเดียว.

ความเจริญรุ่งเรื่องของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้น,ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ!

เรือเหาะปาติหาริย์ที่ล่องลอยอยู่รอบๆชายฝั่ง,ตอนนี้ท่าเรือดูคึกคักเป็นอย่างมาก,มีเรือหลายพันลำที่ล่องลอยขนส่งสินค้าไม่หยุดหย่อน,มองจากด้านบนแล้ว,มีจำนวนท่อนไม้มากมาย,ที่กำลังเคลื่อนย้ายมาด้วย,เพราะว่าหอการค้าปาฏิหาริย์จำเป็นต้องใช้ท่าเรือในการขนส่งสินค้าจำนวนมาก,ท่าเรือแห่งนี้จึงมีการสร้างท่าเทียบเรือสินค้าเพื่อใช้ขนส่งสินค้าให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์เอง.

เรือขนาดมหึมาหลายสิบลำ,ดูจากด้านบนแล้วราวกับเป็นของเล่นขนาดเล็ก,น้ำทะเลที่ดูสีฟ้าคราม,และมีขบวนเรือของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์,ที่เป็นพันธมิตรในการขนส่งสินค้าให้กับกลุ่มการค้าปาฏิหาริย์.

เพราะว่าได้รับเงินสนับสนุนมหาศาล,ทำให้กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ในตอนนี้พัฒนารวดเร็วเป็นอย่างมาก,ในเวลานี้พวกเขาที่มีท่าเรือส่วนตัวและยังมีเส้นทางทางน้ำที่ขยายออกมาอีกมากมาย!

"ก่อนหน้านี้หลายเดือน,หอการค้าเล็กๆของพวกเราเกิดขึ้นที่เมืองเทียนหนาน,ผ่านมาเพียงไม่นานก็กลายเป็นหอการค้าขนาดใหญ่ที่สุดของรัฐกลางไปแล้ว!"เมิ่งหยิงหยิงที่จ้องมองออกไป,เมื่อคิดกลับไปนางรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก!"ตอนนี้รัฐกลางกลายเป็นอาณาจักรของพวกเราแล้ว!"

"เจ้าพอใจแล้วอย่างงั้นรึ?"ฉู่เทียนที่เห็นเมิ่งหยิงหยิงขาดความทะเยอทะยานก็ส่ายหน้า"รัฐกลางนั้นช่างเล็กเสียยิ่งกระไร,อาณาจักรหนานเซียเองก็ยังเล็กด้วยเช่นเดียวกัน,แม้แต่...ทวีปแห่งนี้ยังมีขนาดเล็กอยู่,ตอนนี้มันเพียงแค่เริ่มเท่านั้น!"

ใช่แล้ว.

เส้นทางด้านหน้านั้นยังอยู่อีกยาวไกล.

เพราะด้วยเหตุนี้,ทุกคนถึงได้มีความฝันอย่างไงล่ะ.

"พวกเรากลับไปเมืองเทียนหนานดูหน่อยเป็นไง?"ฉู่เทียนที่กล่าวเพิ่มเติม"ข้าได้ยินข่าวมาว่าเมืองเทียนหนานได้พบกับเหมืองศิลาคลื่นแสงเหนือ,พวกเราลองไปตรวจสอบหน่อยเป็นอย่างไร."

"ดี!ดี!"เมิ่งหยิงหยิงที่พยักหน้าราวกับไก่จิกข้าวเปลือก"ข้าเองก็ยากจะกลับไปเยี่ยมที่นั่นเหมือนกัน!"

พวกเขามุ่งหน้าไปด้านหน้าในทันที,เรือเหาะในตอนนี้ได้พุ่งตรงไปยังเมืองเทียนหนาน.

ทิวทัศน์รอบๆนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว.

ภายใต้ท้องฟ้าสีคราม,บนผืนปฐพีที่กว้างใหญ่ไพศาลเต็มไปด้วยสีเขียวของป่าไม้,ส่วนบนพื้นดินที่แห้งแล้งเองก็สะท้อนฝุ่นทรายวับวาวดูราวกับอัญมณีที่งดงาม,สายน้ำที่คดเลี้ยวตัดผ่านป่าเขา,มีฝูงควายป่าหลายพันตัวที่กำลังเคลื่อนไหว,เป็นกองทัพสัตว์อสูรที่กำลังไล่ล่ากัน.

"สูง,สูงมากเลย! ทุกอย่างเห็นเป็นจุดไปหมดเลย,ยิ่งสูงทุกอย่างยิ่งเล็กลง!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ตะโกนออกมาราวกับเด็กเล็ก.

เรือเหาะที่พุ่งไปด้านหน้าไม่หยุดหย่อน.

"หากไปถึงเมฆสีขาวจะเป็นอย่างไร!"

"เหล่ามวลเมฆานั้นก็ไม่ได้ต่างจากก้อนสำลี!"

ความรู้สึกที่แปลกประหลาดราวกับเป็นส่วนหนึ่งของฝูงนก,ราวกับยักษ์ใหญ่ที่มองลงไปด้านล่างอย่างไม่แยแส,สำหรับเมิ่งหยิงหยิงแล้วนับว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน.

"มันขึ้นสูงกว่านี้ได้อีกใหม่?"

"ในตอนนี้ยังทำไม่ได้."ฉู่เทียนส่ายหน้าไปมา"ข้าได้สร้างขึ้นมาอย่างเร่งด่วน,ตอนนี้คือขีดจำกัดแล้ว,หากว่าเราขึ้นสูงกว่านี้คงไม่สามารถทนแรงลมได้แน่,และเรือเหาะนี้ก็ไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้น,แน่นอนว่ามันจะต้องถูกแรงลมฉีกออกเป็นชิ้นๆอย่างไม่ต้องสงสัย."

"น่าเสียดาย,นึกว่าจะได้รับประสบการณ์ใหม่เพิ่มขึ้นมาอีก"เมิ่งหยิงหยิงที่ยังไม่ยอมแพ้"ครั้งหน้าเราสร้างเรือเหาะจากโลหะเป็นอย่างไร,จะได้บินไปถึงหมื่นเมตรเลย!"

สาวน้อยคนนี้!

คิดอะไรอยู่.

ไม่รู้จริงๆรึว่ายิ่งสูงก็ยิ่งอันตราย!

แต่ถึงอย่างงั้นฉู่เทียนก็หัวเราะออกมาเสียงดัง"ดีๆ,โอกาสหน้าพวกเราจะสร้างเรือเหาะจากโลหะ!"

การเดินทางระหว่างรัฐกลางกับเมืองเทียนหนานนั้น,อย่างน้อยที่สุดต้องใช้เวลาถึงสองวัน,หากแต่เรือเหาะนั้นมีความเร็วมากมายยิ่งกว่าอาชาอสูรซะอีก,ใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถมาถึงดินแดนของเมืองเทียนหนานแล้ว.

หลายเดือนมานี้.

เมืองเทียนหนานเปลี่ยนไปอย่างมาก.

หอการค้าปาฏิหาริย์ที่ได้กำเนิดที่เมืองแห่งนี้,ได้สร้างฐานะขึ้นมาจากที่แห่งนี้,ทุกๆที่ในเมืองแห่งนี้มีประกายแสงวับวาวส่องสว่างไปทั่วเมือง,แต่ละบ้านในตอนนี้ต่างก็มีหลอดไฟกันทั้งหมด,สินค้าของหอการค้าแห่งปาฏิหาริย์เองก็มีการติดตั้งตามถนน,ไม่ว่าจะเป็นสถานที่แห่งใหนต่างก็มีสินค้าของหอการค้าปาฏิหาริย์ปรากฏอยู่เต็มไปหมด.

"ข้าเห็นบ้านพักของพวกเราก่อนหน้านี้ด้วยล่ะ!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ชี้เข้าไปในเมือง,สถานที่แห่งนั้นเป็นคฤหาสน์ของหอการค้าหนานหยุน,ซึ่งเป็นที่พักของหยิงหยิงที่อาศัยอยู่มาหลายปี,ครั้งหนึ่งต้องการเป็นซากปรักหักพังด้วยฝีมือของคนตระกูลเย่,และก็เป็นเมิ่งชิงอู๋ที่ทำการซ่อนแซมบูรณะขึ้นมาใหม่,ตอนนี้มีสภาพเหมือนดั่งเดิมแล้ว.

เมื่อมองเข้าไปที่ด้านหลังบ้าน,ก็หวนรำลึกขึ้นมาเช่นกัน.

ในเวลานั้นฉู่เทียนที่ถูกซื้อมาจากตลาดค้าทาส,เขาถูกลับลอบเข้าไปในห้องหยิงหยิง,ในเวลานั้นราวกับความฝัน,ไม่คิดเลยว่าการที่เขาเข้าไปในบ้านหลังนี้จะทำให้เปลี่ยนชีวิตเขาไปได้ขนาดนี้.

คฤหาสน์ของตระกูลเมิ่งไม่มีใครอยู่แล้ว,ที่จริงมันได้กลายเป็นสถานที่ที่เป็นสัญลักษณ์ทางการค้าที่เป็นตำนานของเมืองเทียนหนานไปแล้ว.

เรือเหาะลดความเร็วและระดับลงมาช้าๆ,เมื่อเข้ามาภายในเขตเมืองเทียนหนาน,คนของเมืองเทียนหนานนั้นชีวิตที่อยู่ดีกินดีกันมากขึ้นกว่าเดิมมาก,ฉู่เทียนที่ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตพวกเขา,นอกจากนี้ฉู่เทียนยังได้กลายเป็นความภาคภูมิใจของเมืองเทียนหนานไปแล้ว,หอการค้าปาฏิหาริย์มีอิทธิพลมากที่สุดในรัฐกลาง,จะไม่ให้คนของเมืองเทียนหนานภาคภูมิใจได้อย่างไร?

"ทุกๆคนไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ!"

เมิ่งหยิงหยิงที่เข้ามาภายในเมืองเทียนหนานพบว่าคนทุกคนต่างทำหน้าตาเหรอหรากันอยู่.

"ทุกๆคน,หอการค้าปาฏิหาริย์ที่ได้เจริญรุ่งเรือง,กลายเป็นหอการค้าใหญ่ที่สุดในรัฐกลาง,พวกเติบโตมอย่างรวดเร็ว,วันนี้ได้มาเยี่ยมเยือนคนของเมืองเทียนหนาน,วันนี้,ข้าขอประกาศว่า,ข้าจะมอบเงิน 30 ล้านเหรียญเป็นเงินทุน,เพื่อที่จะให้กับทุกคนในเมืองเทียนหนาน,ใช้ในการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐาน,ทำให้ประชาชนของเมืองเทียนหนานกินดีอยู่ดีขึ้น,พัฒนาคุณภาพชีวิตของทุกคนให้ดีขึ้นกว่าเดิม!"

30 ล้านเหรียญ!

ช่างน่ายินดีจริงๆ!

ฉู่เทียนที่ไม่ได้เห็นแค่ชั่วขณะ,เพียงพริบตาเดียวเขาก็มีเงินมากมายมหาศาลทำให้ทุกคนไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะร่ำรวยถึงขนาดนี้!

20-30 ล้านเหรียญสำหรับหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นไม่ได้มีอะไรเลย,ทว่าเปรียบกับเมืองเทียนหนานแล้ว,ที่นี่เป็นเพียงแค่เมืองเล็กๆเท่านั้น,เหมือนดั่งตระกูลถูและตระกูลอื่นๆ,ทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเขานั้นอาจจะมีแค่หลายล้านเหรียญเท่านั้น,หากต้องจ่าย 30 ล้านเหรียญเหมือนกับหอการค้าปาฏิหาริย์,ไม่ใช่ทำให้พวกเขาต้องเป็นลมเลยอย่างงั้นรึ?

เสียงของคนเมืองเทียนหนานที่ตั้งสติได้ก็ส่งเสียงก้องกังวานในทันที.

เมืองเทียนหนานที่มีประชากรทั้งหมด 3 ล้านคน!

ประชาชนทั่วไปหลายๆคนที่หนึ่งปียังหาเงินได้ต่ำกว่าสิบเหรียญทองซะอีก!

30 ล้านเหรียญเป็นจำนวนที่มากมายมหาศาล,หากว่านำมาแบ่งกันยังได้คนล่ะ 10 เหรียญทอง,นี่คือของขวัญจากสวรรค์เลยทีเดียว.

พวกเขาทั้งคู่ตอนนี้ได้มาเยี่ยมเยือนเจ้าเมือง.

หนานกงอี้ที่ดูมีชีวิตชีวา,ตอนนี้ไม่เพียงแต่เป็นเจ้าเมือง,ยังเป็นผู้บริหารของหอการค้าปาฏิหาริย์อีกด้วย,เป็นผู้มีอำนาจในการขยายงานของห้างสรรพสินค้าของหอการค้าปาฏิหาริย์

เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงรัฐกลางเอง,หนานกงอี้รู้ทุกอย่าง.

ตอนนี้หอการค้าปาฏิหาริย์เป็นหอการค้าขนาดมหึมาหนึ่งเดียวในรัฐกลาง,พวกเขาเป็นคนที่มีอิทธิพลและชื่อเสียงที่สุด,ทำให้เขาเองก็รู้สึกยินดีไปด้วย.

"ข้ามีของขวัญให้ท่านด้วย."ฉู่เทียนที่นำสิ่งของหลายอย่างออกมาจากน้ำเต้าอู๋จี้,หนึ่งในนั้นคือกองของสมุนไพร,มีวัตถุดิบระดับกึ่งศักดิ์สิทธิ์หลายชิ้น,และมีแม้แต่ยาทิพย์ศักดิ์สิทธ์ ระดับต่ำอีกด้วย.

หนานกงอี้รู้สึกตื่นตะลึง,สมุนไพรเหล่านี้มีมูลค่าสูงมาก,เกรงว่ารวมๆกันแล้วหลายร้อยล้านเหรียญทีเดียว"มันมีมูลค่าสูงเกินไป,ข้าไม่กล้ารับเอาไว้หรอก!"

"แม้แต่สามตระกูลหลักยังต้องการ,นี่คือสินค้าสำหรับคนของหอการค้าปาฏิหาริย์ของเรา,ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ,ท่านและบุตรสาวช่วยข้าเอาไว้มาก,เมืองเทียนหนานนั้นขาดแคลนวัตถุดิบ,ซึ่งมันจะมีผลต่อการพัฒนาพลังฝึกตนของท่าน,ยิ่งท่านแข็งแกร่งก็เป็นการช่วยหอการค้าของพวกเรา."

ฉู่เทียนที่ร่ำรวยมากจนไม่สนใจสิ่งเหล่านี้แล้วรึ?

หนานกงอี้รู้ถึงนิสัยของฉู่เทียนดี,ในเมื่อเขามอบให้คงยากที่จะปฏิเสธ,ภายในใจเองก็เต็มไปด้วยความยินดีเช่นกัน.

"คณะสำรวจจากรัฐกลาง,เกี่ยวกับเหมืองแร่ในเมืองเทียนหนานที่ต้องนำไปใช้ในการวิจัยนั้น,ซึ่งแผนกพลังงานของหอการค้าปาฏิหาริย์ต้องการนำไปพัฒนา,เพื่อว่าจะทำให้พวกเราสามารถสร้างโรงงานผลิตแบตเตอรี่พลังเวทย์ที่ภายในเมืองเทียนหนานเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้!"

"โปรดวางใจ,รองประธานได้สั่งการมาก่อนแล้ว,น้ำมันคลิสตัลหากว่าเริ่มเก็บเกี่ยวอย่างจริงจังแล้วล่ะก็,คาดว่าในอนาคตคงจะสามารถเก็บเกี่ยวได้กว่า 1 ล้านตัน ในรูปของน้ำมันคลิสตัลที่เสถียรแล้ว!"หนานกงอี้,ที่กล่าวรายงาน"นอกจานี้,ข้าได้ยินมาว่าท่านประธานกำลังมองหาศิลาแบบพิเศษอยู่สินะ,ในป่าลึกที่ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตรนั้น,พวกเราได้พบเข้ากับศิลาผลึกบางอย่าง,มันมีลักษณะพิเศษเป็นอย่างมาก."

"ข้าต้องการมาใช้บางอย่างนะ!"ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมา,"ขอข้าดูของตัวอย่างหน่อย."

หนานกงอี้ที่นำแร่ดังกล่าวออกมาจากคลังเก็บของ,มันเป็นศิลาที่ส่องประกายเหมือนกัน,มีความมันเงาราวกับหยก,และยังแสงส่องประกายออกมาด้วย,บางครั้งก็สามารถสร้างภาพที่แปลกประหลาด,และยังส่องประกายพลังงานแผ่ออกมาเป็นบางครั้ง.

เมิ่งหยิงหยิงที่หยิบขึ้นมาดูก่อนที่จะสอบถามออกไปว่า"นี่คือศิลาคลื่นแสงเหนืออย่างงั้นรึ?"

"ไม่."ฉู่เทียนที่ขมวดคิ้ว"เห็นได้ชัดเจนว่าไม่ใช่."

เมิ่งหยิงหยิงและหนานกงอี้เผยท่าทางผิดหวังอยู่เหมือนกัน.

ฉู่เทียนที่เอ่ยออกมาทันที"แต่ว่านะ,นี่คือศิลาซ่อนเงา?"

"?"เมิ่งหยิงหยิงอดสงสัยไม่ได้เลย"ศิลาซ่อนเงานั้นใช้ประโยชน์ได้อย่างงั้นรึ?"

"แน่นอน,มันคล้ายๆกับศิลาชังอวิ๋นที่สามารถเก็บเสียงได้,และสามารถที่จะเปลี่ยนให้กลายเป็นคลื่นแม่เหล็ก,ทำให้สามารถนำมาใช้ในการผลิตเครื่องมือสื่อสาร,ตลอดจนวิทยุได้,อีกหลายอย่าง,ส่วนศิลาซ่อนเงานั้นก็มีคุณสมบัติคล้ายๆกับศิลาชังอวิ๋น,สิ่งดังกล่าวนี้เก็บบางอย่างที่แตกต่าง,มันสามารถที่จะเก็บแสงเอาไว้และทำให้เกิดรูปภาพได้,หากว่าสามารถนำมาใช้งานได้ล่ะก็,เช่นนั้นมันก็จะสามารถสร้างรูปภาพได้."

เมิ่งหยิงหยิงนั้นไม่สามารถเข้าใจได้เลยแม้แต่น้อย.

"พูดง่ายๆล่ะก็,สิ่งนี้คือวัตถุดิบที่จะสามารถสร้างภาพขึ้นมาได้,หากว่าเจ้าได้เห็นจริงๆก็จะเข้าใจเอง"ฉู่เทียนไม่คิดเลยว่าการเดินทางมายังเมืองเทียนหนานกับหยิงหยิงในครั้งนี้จะเก็บเกี่ยวได้ไม่น้อยเลย"มีวิธีเก็บเกี่ยวแร่เหล่านี้หรือยัง?"

"มันมีอยู่เป็นจำนวนมากทีเดียว,หากแต่มันกับอยู่ในป่าลึก,ทำให้การขนส่งนั้นเป็นไปด้วยความยากลำบาก."

ฉู่เทียนที่ชี้ไปยังเรือเหาะ"ไม่ต้องกังวลไม่ว่าจะเป็นในหุบเขาลึก,ป่าโบราณ,หรือจะเป็นดินแดนแห้งแล้ง,ด้วยสิ่งดังกล่าวนี้,การขนส่งจะไม่มีปัญหาอีกต่อไป."

"ด้วยพาหนะบินได้ชิ้นนี้ สามารถที่จะขนส่งแร่ได้,และเก็บเกี่ยวได้อย่างสบายหายห่วง!"

"เก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุด,และส่งไปยังรัฐกลาง,พวกเรามีงานใหญ่ที่ต้องใช้เลยทีเดียว!"

"ไม่มีปัญหาแน่นอน!"

หนานกงอี้ตอบรับด้วยความตื่นเต้น.

ศิลาซ่อนเงานั้นเป็นวัสดุที่ไม่ปล่อยพลังงาน,ถึงจะเป็นวัสดุธาตุแสงก็ตาม,แต่กลับมีคุณสมบัติในการเก็บและกระจายคลื่น,ฉู่เทียนที่ต้องการหาศิลาคลื่นแสงเหนือ,ท้ายที่สุดก็ยังไม่เจอ,แต่อย่างไรก็ตามก็ได้พบศิลาซ่อนเงา,ดังนั้นการเดินทางมาครั้งนี้จึงไม่นับว่าเสียเปล่า.

วันถัดมา,พวกเขาทั้งคู่ก็เดินทางด้วยเรือเหาะ,มีคนมากมายที่ออกมาส่งพวกเขากลับรัฐกลาง.

เมิ่งหยิงหยิงรู้สึกพึงพอใจกับความเร็วและประสิทธิภาพของเรือเหาะป็นอย่างมาก,นางที่ต้องการที่จะกลับไปพร้อมกับลงทุนสร้างโรงงานและดูแลการผลิตเรือเหาะนี้ด้วยตนเองเลย.

"เรือเหาะนี้จำเป็นต้องพัฒนาอีกหลายอย่างทีเดียว,"ฉู่เทียนที่เผยยิ้มให้กับนาง"เอาอย่างนี้,ข้าจะให้ท่านหญิงใช้เงิน 100 ล้านเหรียญทองในการสร้างอีกแผนกพัฒนาขึ้น,และจัดตั้งเป็นหอการค้าเครื่องกลพลังงานแห่งปาฏิหาริย์,โดยให้เจ้าเป็นประธานและให้ถงเสี่ยวหยีเป็นรองประธาน,ให้พวกเจ้าพัฒนาร่วมกัน,เป็นอย่างไร?"

"ดีๆ!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ค่อนข้างรู้ว่าตัวเองค่อนข้างว่าง,และนางมีความสนใจกับเจ้าเรือเหาะนี้เป็นอย่างมาก,ดังนั้นนางจะไม่ตกลงได้อย่างไร,ฉู่เทียนที่ได้มอบหน้าที่บางอย่างให้กับนางนั้นก็มีเหตุผลอยู่เช่นกัน,เมิ่งหยิงหยิงถึงจะไม่มีเชาว์ปัญญาเทียบเท่ากับเมิ่งชิงอู่,แต่ความคิดของนางนั้นโลดแล่นไม่ยึดติดกับสิ่งใด,ความคิดของนางนั้นแหวกแนว,บ่อยครั้งที่ทำให้เขาคาดไม่ถึงอยู่เช่นกัน.

วันถัดมาเมิ่งหยิงหยิงที่ได้ใช้ภูติวิญญาณกระจกด้วยทักษะเลียนแบบ,นางได้เลียนแบบภูติวิญญาณตำราสวรรค์ของเมิ่งชิงอู๋อีกครั้ง,ทำให้นางมีความรู้ความสามารถในการเรียนรู้ที่น่าพรั่นพรึง,มีความรู้ในงานวิจัยหลายอย่าง,สามารถที่จะแบ่งเบางานของเมิ่งชิงอู๋ได้อีกด้วย,เมิ่งหยิงหยิงที่เริ่มแบ่งปันงานได้หลายๆส่วนแล้ว

หอการค้าเครื่องกลพลังเวทย์แห่งปาฏิหาริย์นั้นฉู่เทียนตั้งใจจะเปิดมานานแล้ว,ที่จริงมันมีความสำคัญเป็นอย่างมาก.ฉู่เทียนยังมีสิ่งประดิษฐ์อีกหลายอย่าง,ซึ่งจะต้องให้แผนกดังกล่าวนี้เป็นแผนกปรับปรุง,ทว่ายังไม่ทันได้ทำให้เสร็จ,ก่อนหน้านี้ก็มีเรื่องวุ่นวายเข้ามาโดยตลอด.

"ข้าได้ข่าวล่าสุดเกี่ยวกับศิลาผลึกคลื่นแสงเหนือแล้ว."

เมิ่งชิงอู๋เร่งรีบวิ่งเข้ามาหาฉู่เทียน.

"พวกเราเพิ่งได้ข้อมูลมาล่าสุด,ที่รัฐชิงนั้นได้ค้นผลึกแร่ผลึกขนาดใหญ่,และมีคุณสมบัติเหมือนกับผลึกคลื่นแสงเหนือที่พวกเราต้องการเลย,มีความเป็นไปได้สูง,จำเป็นต้องส่งคนไปรับตัวอย่างกลับมา?"


"รัฐชิง? ก็ไม่ได้ไกล!"ฉู่เทียนที่สีคางไปมา"ไม่จำเป็นต้องส่งใครไป,ข้าจะไปด้วยตัวเอง."



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น