Miracle Throne Chapter 241 Marvelous spatial ship

Miracle Throne Chapter 241  Marvelous spatial ship

 นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 241 เรือเหาะแห่งปาฏิหาริย์

บทที่ 241 เรือเหาะแห่งปาฏิหาริย์

   

ปืนพกพลังเวทย์นั้นเริ่มพัฒนาอย่างจริงจังแล้วตอนนี้.

ไม่เพียงเมิ่งชิงอู๋เท่านั้นที่จะต้องใช้เวลาดูแลทั้งสถานบันวิจัยและหอการค้าด้วยตัวนางเอง,คนอื่นๆของหอการค้าปาฏิหาริย์,ทุกคนต่างก็ไม่มีเวลาให้พักหายเหนื่อยเลย.

พี่สาวของนางที่ยุ่งทั้งวันทั้งคืน,ทำให้เมิ่งหยิงหยิงค่อนข้างเป็นห่วงเป็นอย่างมาก.

หยิงหยิงที่รู้ว่าความสามารถของตัวเองไม่ได้ดีเด่นอะไรเลย,ยกเว้นการควบคุมการผลิตและขายอาหารกระป๋องและดูแลภัตตาคารอาหารพลังเวทย์,เรื่องอื่นๆนางไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย.

หนานกงหยุนและสองพี่น้องหยุนเหยา,ทุกคนต่างก็วุ่นวายในการขยายห้องเรียนกิเลน,หลายวันมานี้ไม่เห็นพวกเขาเลย.

พี่เฟิงไฉ่เตี๋ยล่ะ? ทำอะไรอยู่นะ!

ฉู่เทียนที่มอบหมายให้นางเป็นผู้จัดการสถานีการส่งคลื่นสัญญาณแห่งปาฏิหาริย์ที่รับผิดชอบสถานีกระจายเสียง,เสียงของเฟิงไฉ่เตี๋ยที่ไพเราะเสนาะหู,และยังมีรูปร่างหน้าตาที่งดงาม,เป็นคนที่เหมะสมเป็นอย่างมาก,ภายในรัฐกลางแห่งนี้ทุกๆคนต่างก็รู้จักเป็นอย่างดี,นางจะเป็นคนออกแบบรายการต่างๆที่ชื่นชอบให้กับผู้คนในช่วงเวลาต่างๆ,ตอนนี้กลายเป็นยิ่งกว่าวีรสตรีในใจของทุกๆคนเลย.

เมิ่งหยิงหยิงที่ไม่ได้มีทักษะพิเศษอื่นๆ,อดไม่ได้เลยที่จะเป็นกังวล,ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,พนักงานหอการค้าปาฏิหาริย์ได้เร่งรีบเข้ามาหา"ท่านหญิงรอง,ท่านประธานให้ท่านไปพบ!"

เจ้าคนกระล่อนนั่น!

น่าโมโหชะมัด!

เมิ่งหยิงหยิงที่ควันออกหูในทันที!

ข้าไม่มีความสามารถพอที่จะช่วยคนอื่นได้,ทว่าเจ้ากระล่อนนั้นล่ะ?เห็นได้ชัดเจนว่าความรู้ของเขานั้นเป็นสิ่งจำเป็น,แต่กลับปล่อยให้คนอื่นๆต้องทำงานหนัก,ส่วนตัวเองเจ้าเล่ห์เล่นสนุกวิ่งเต้นไปรอบๆ,มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย!

หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นไม่มีใครที่จะว่ากล่าวฉู่เทียนได้.

หนานกงหยุนและเฟิงไฉ่เตี๋ยที่เทิดทูนฉู่เทียนเป็นอย่างมาก,หยุนเหยาและเมิ่งชิงอู๋ที่เคารพต่อฉู่เทียน,หยุนเทียนเหอและผู้ติดตามคนอื่นๆต่างก็นับฉู่เทียนเป็นผู้นำ,ย่อมไม่มีใครกล้าที่จะว่าอะไรฉู่เทียน,บางทีคนที่กล้าที่จะว่ากล่าวฉู่เทียนได้นั้น,คงจะมีแค่ตัวข้า,แม่นางหยิงหยิงผู้นี้เท่านั้นแล้ว.

ใช่แล้ว!

แม้ว่าข้าจะไม่สามารถช่วยเหลือท่านพี่ได้.

แต่ข้าสามารถที่จะสั่งสอนฉู่เทียน,ให้เขาไปสถาบันวิจัยช่วยเหลือท่านพี่ได้!

ท่านพี่และปู่หยุน ที่ต้องศึกษาสิ่งประดิษฐ์อย่างหนักมาหลายวันแล้ว,ตอนนี้ฉู่เทียนไม่ได้เข้าไปช่วยเลย,แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องกำลังลำบากอยู่เป็นแน่!

ถูกแล้วล่ะ!

ทันใดนั้นเมิ่งหยิงหยิงก็พบเข้ากับภารกิจของตัวเองที่จะต้องทำให้สำเร็จให้จงได้!

"แล้วเขาอยู่ใหนล่ะ?"

"ท่านประธานตอนนี้อยู่ที่โรงานแปรรูปหนังสัตว์ที่นอกเมือง."

"อะไร?อะไรนี่?แล้วเขาไปโรงงานหนังสัตว์ทำอะไรกัน?เอาล่ะ,ข้ารู้แล้ว!"

นางได้นำแรดขาวของนางออกมาจากคอก,เป็นสัตว์อสูรที่นำมาจากเมืองเทียนหนานนั่นเอง,และแน่นอนว่านางยังมีรถเทียมอสูรที่หรูหราส่วนตัวอีกด้วย,แต่ถึงกระนั้นด้วยสถานะของนางในตอนนี้รถเทียมสัตว์อสูรดังกล่าวดูแล้วไม่ได้เหมาะกับสถานะของนางเท่าไหร่นัก.

หลังจากที่ฉู่เทียนได้ยึดทรัพย์สินของสามตระกูลใหญ่,ก็พบกับรถเทียมอสูรที่หรูหรามากมาย,และยังมีกวางอสูรเขาทองคำที่ได้จากตระกูลลวอได้มอบให้กับเมิ่งชิงอู๋,ซึ่งกวางเขาทองคำนั้นเป็นสัตว์อสูรระดับ 2 ,และยังมีเชาว์ปัญญาอยู่ด้วย,นับว่าเป็นสัตว์อสูรที่สามารถปกป้องเจ้าของได้,และยังมีรูปร่างงดงาม,แน่นอนว่ามันเป็นสิ่งที่งดงามเหมาะสำหรับใช้เป็นพาหนะให้กับเหล่าสตรีสุงศักดิ์,ราคารวมๆของมันแล้วมีมูลค่าถึง 20 ล้านเหรียญเลยก็ว่าได้!

ถึงแม้ว่าเมิ่งชิงอู๋จะไม่ค่อยแสดงท่าทางอะไรออกมา,ทว่าในความเป็นจริงนางรู้สึกดีอกดีใจเป็นอย่างมาก.

และฉู่เทียนเองก็ได้มอบรถเทียบอสูรที่ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันให้กับเมิ่งหยิงหยิงที่ได้มาจากตระกูลฉู่อีกด้วย

อย่างไรก็ตามเมิ่งหยิงหยิงก็ไม่ได้นำมันออกมาจากคอกเพื่อใช้งานแต่อย่างใด.

เมิ่งหยิงหยิงนั้นเป็นคนที่ซาบซึ้งกับมิตรภาพเก่าก่อนเป็นอย่างมาก,แรดขาวที่อยู่กับนางมาเป็นเวลานาน,ทำให้นางมีความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมกับมัน,และยังนับว่ามันเป็นสัตว์อสูรเทียมรถตัวแรกของนางอีกด้วย!

หอการค้าปาฏิหาริย์ที่พัฒนาขึ้นทุกวันสามารถทำเงินได้มากมาย,แน่นอนว่าไม่ใช่ว่านางไม่สามารถซื้อสัตว์อสูรที่หรูหราได้,ทว่าหยิงหยิงนั้นก็ไม่ต้องการที่จะขายรถเทียมสัตว์อสูรคันเดิมเพื่อซื้อคันใหม่,แม้ว่านางจะได้รับเงินมากมายที่ได้จากการขายอาหารกระป๋องก็ตามที,หากแต่นางก็ยังยินดีกับสิ่งที่นางมีอยู่แล้วนั่นเอง.

เขตแดนทิศตะวันออก,ใกล้ๆกับเทือกเขาฝั่งตะวันออก.

สถานทีแห่งนี้มีโรงงานมากมาย,เป็นเขตชุมชนหลักของการทำเหมือง,โรงงานไม้แปรรูป,สวนสมุนไพรและยังมีโรงแปรรูปเนื้อสัตว์,สถานที่แห่งนี้เป็นโรงงานหนังสัตว์ของฉู่เทียนแห่งนี้,ทุกๆวันจะมีการชำแหละเนื้อสัตว์อสูรและหนังสัตว์ทั้งหมดก็จะถูกส่งต่อมา,และทำการกำจัดกลิ่นและแปรรูปยังสถานที่แห่งนี้.

"หยิงหยิง,ข้าอยู่นี่!"

เมิ่งหยิงหยิงที่เพิ่งลงมาจากรถเทียมอสูรแรดขาวของนาง,ฉู่เทียนที่เนื้อตัวมอมแมมเดินเข้ามา,ใบหน้าที่ประณีตของเขาตอนนี้เปื้อนไปด้วยฝุ่น,ทว่ามีอุปกรณ์อีกหลายชิ้นส่วนที่อยู่ในมือของเขา,ซึ่งฉู่เทียนกำลังสร้างสิ่งของบางอย่างอยู่ขณะตะโกนออกมา.

"เจ้ามาอยู่ที่นี่เองเหรอ?"เมิ่งหยิงหยิงที่ก้าวเข้ามาหาด้วยความมุ่งมั่น,นางที่เตรียมตัวมาราวกับเป็นทูตแห่งความตาย,เต็มไปด้วยความยุติธรรมที่ต้องการที่จะตำหนิฉู่เทียนที่ไม่ไปช่วยงานคนอื่นๆ."เจ้ารู้......"

"อย่าพึ่งพูดอะไรเลย!"ฉู่เทียนที่คว้าไปที่แขนของหยิงหยิงก่อนที่จะลากนางขึ้นมา"ข้ามีสิ่งประดิษฐ์ใหม่,ที่จะทำให้เจ้ายินดีและประหลาดใจด้วยล่ะ!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ถูกคว้าไปที่แขนทำให้ใบหน้าของนางแดงระเรื่อขึ้นมาในทันที.

สิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวนั้นดูเหมือนกับบอลขนาดใหญ่,ที่สร้างขึ้นมาจากหนังสัตว์,มองจากด้านนอกเป็นลูกบอลทรงรี,และมีตะกร้าที่แขวนไว้อยู่ด้านล่างห้อยบอลยักษ์อยู่.

สิ่งดังกล่าวนี้ดูแปลกประหลาดจัง?

"ไม่ต้องถามอะไรแล้ว."ฉู่เทียนลากหยิงหยิงขึ้นมา"เข้าไปนั่งข้างในเร็วเข้า!"

บอลยักษ์ทรงรีที่สร้างขึ้นมาจากหนังสัตว์และยังมี ตะกร้าขนาดใหญ่,มีที่นั่งสองที่,และยังมีโต๊ะวางอยู่ข้างใน,มีที่นั่งเพียงพอต่อคน 3-5 คนเลยทีเดียว,ในตอนนี้จิ้งจอกน้อยที่กำลังนั่งอย่างสบายใจอยู่บนโต๊ะ,พร้อมกับเต๊ะท่าดื่มชาที่หอมหวน,ทำตาพริ้มกับรสชาติของชาที่กำลังดื่ม!

"จับหมวกของเจ้าเอาไว้ให้แน่น!"

"เอ๊ะ!"

?อะไรกัน!

เมิ่งหยิงหยิงที่ไม่มีเวลาให้สอบถามอะไรเลย,ฉู่เทียนที่กระตุ้นการทำงานของแบตเตอรี่พลังเวทย์,บอลยักษ์ทรงรีก็พองตัวขึ้นมาทันที,เกิดแสงสว่างของวงเวทย์,ก่อนที่จะปะทุพลังความร้อนที่รุนแรงขึ้น.

บอลยักษ์ที่สั่นอยู่หลายๆครั้ง,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะเริ่มยกตัวขึ้นไปบนท้องฟ้าช้าๆ.

„!”

"ฟิ้ว,ฟิ้ว!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นประหลาดใจ,บอลยักษ์ที่ขยายใหญ่ขึ้นพร้อมกับพาพวกเขาขึ้นไปบนอากาศช้าๆด้วยความเร็วคงที,ก่อนที่จะไปหยุดอยู่กลางอากาศ,ฉู่เทียนที่ควบคุมพลังเวทย์ผ่านแบตเตอรี่,ก่อนที่จะควบคุมความเร็วเอาไว้,ทุกอย่างนั้นเป็นกระบวนการที่จะต้องทำด้วยมือเกือบทั้งหมด.

บอลยักษ์ขนาดใหญ่ที่ทำมาจากหนังสัตว์อสูรขยายใหญ่และนำพาพวกเขาไปหยุดอยู่กลางอากาศที่ความสูง 200 เมตร.

"แปลกประหลาดจริงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเราจะขึ้นมาอยู่สูงถึงขนาดนี้."

"ข้าไม่ได้หรอกเจ้า!"ฉู่เทียนที่หัวเราะเสียงดัง"สิ่งประดิฐนี้เรียกว่า เรือเหาะ เป็นอย่างไรล่ะ?"

空艇 Kōng tǐng เรือเหาะ

"มันบินได้อย่างไรล่ะ!"

"ก็ไม่ได้ยากอะไร,ที่จริงเรือเหาะขนาดเล็กนี้มันยังหยาบจนเกินไป,ตราบเท่าที่ข้ามีเวลาพอล่ะก็,ไม่ว่าจะเป็นบินบนอากาศ,วิ่งบนพื้นดิน,หรือว่าดำอยู่ใต้น้ำ,ข้าก็สามารถทำได้ทั้งนั้น!"ฉู่เทียนที่กลับไปนั่งบนเก้าอี้,ก่อนที่จะนำกาน้ำพลังเวทย์ที่มีควันสีเขียวโชยออกมา,กาน้ำที่ทำจากหยกหยกนี้ก็มีการติดตั้งวงเวทย์ผนึกเอาไว้"พวกเรายุ่งยากมานานแล้ว,พักผ่อนบ้างก็ดีเหมือนกัน,ด้วยสมุนไพรมากมายและเนื้อสัตว์อสูรตุ๋นปรุงรส,ทำให้ได้สุรารสเลิศที่ไม่ธรรมดาเลย,และยังได้ทำการหมักด้วยน้ำผึ้งจิตวิญญาณหมื่นปีและวารีแห่งชีวิต,มีรสหวานที่อร่อยมาก,นับว่าเป็นยอดสุราชั้นยอดเลยก็ว่าได้."

ฉู่เทียนที่กล่าวถึงกาน้ำที่ทำมาจากหยกพร้อมกับรินของเหลวสีทองออกมาบนแก้วน้ำชา,ส่งกลิ่นหอมออกมายั่วน้ำลาย"เชิญดื่มได้."

จิ้งจอกน้อยที่กลืนน้ำลายลงคออยู่ข้างๆ.

เร่งรีบดื่มชาของมันให้หมด,ก่อนที่จะนำถ้วยน้ำชามาวางข้างๆ,ใบหน้าที่แสดงความคาดหวัง.

ฉุ่เทียนที่ทำเป็นขึงขังกล่าวออกมา"ไม่มีส่วนของเจ้า!"

จิ้งจอกน้อยที่ประท้วงเสียงดัง!

"เจ้ารังแกจิ้งจอกน้อยทำไม?มาๆ,มาดื่มกับข้าก็ได้นะ!"สุราหวานที่อยู่ในถ้วยของเมิ่งหยิงหยิงที่ได้รินให้กับจิ้งจอกน้อยครึ่งหนึ่ง,ก่อนที่จะยกขึ้นมาดื่ม,เพียงแค่กลิ่นหอมของมันที่โชยออกมานั้นก็ทำให้ร่างกายพลุ้งพล่านแล้ว,มีพลังวิญญาณมากมายที่ทำให้อวัยวะทั้งห้าซาบซ่านไปเลย"รสชาติดีจริงๆ!"

จิ้งจอกน้อยที่ดื่มเข้าไป,ถึงกับเลียริมฝีปาก,นับเป็นเหล้าหวานที่ยอดเยี่ยมที่สุดที่เคยดื่มมาเลย.

ไม่รู้อะไร.

แก่นน้ำผึ้งหมื่นปีที่เป็นวัตถุดิบเป็นถึงวัสดุหมื่นปี.

บางทีเหล้าหวานถ้วยนี้,อาจจะมีราคาหลายสิบล้านเหรียญ,ถึงจะมีเงินก็ไม่ใช่ว่าจะสามารถซื้อได้.

"เจี่ย เจี่ย เฉินไม่มาเหรอ."

"นางที่บ้าคลั่งการฝึกตน,อีกไม่นานนางจะต้องก้าวไปถึงระดับปลุกดวงจิตระดับ 9 ขั้นปลายอย่างแน่นอน,ตอนนี้นางจึงคิดแต่จะเลือนไปให้ถึงระดับ 9 ขั้นปลายให้ได้,ดังนั้นจึงได้ปิดตัวฝึกฝนไม่ไปใหน."

"เจี่ย เจี่ยเฉิน คงกำลังฝึกฝนอย่างเต็มที."

ที่จริงหยิงหยิงรู้ว่าเฉินปิงยวีนั้นถูกฉู่เทียนส่งไปทำงานบางสิ่งบางอย่างอยู่.

ฉู่เทียนเองก็ยากที่จะหาเวลาอยู่กับสาวน้อยผู้นี้อย่างยากลำบากเช่นกัน,แม้ว่าเฉินปิงยวีจะเป็นสาวงามก็ตามทว่ากับดูเย็นชาอยู่ตลอดเวลา,ไม่ได้ทำให้เขากระชุ่มกระชวยเท่าไหร่,การได้มาอยู่กับสาวน้อยผู้นี้ก็ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายอยู่ไม่น้อย,นับว่าเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดนัก.

"เอาล่ะ,วันนี้ข้าจะพาเจ้าไปเที่ยวชมเมืองหลวงรัฐกลางแห่งนี้!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ลืมเป้าหมายของตัวเองที่จะมาว่ากล่าวฉู่เทียนไปโดยสมบูรณ์,นางที่เฝ้ามองการบังคับเรือเหาะด้วยอุปกรณ์บางอย่าง,ทำให้ใบพัดหมุนทำให้พ่นกระแสลมที่รุนแรงออกมา,ทันใดนั้นเรือเหาะก็เคลื่อนที่ไปในทันที,มันกำลังเคลื่อนที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ,ล่องลอยไปยังเมืองหลวงของรัฐกลาง.

คนทั่วทั้งรัฐกลางที่เห็นวัตถุบินได้ลอยอยู่บนอากาศ,ทำให้ทุกคนรู้สึกประหลาดใจอย่างแน่นอน.

”!”

"นั่นคืออะไรกัน!"

เหล่าคนของรัฐกลางต่างก็จับจ้องมองไปตามๆกัน,ถุงหนังสัตว์ขนาดใหญ่ที่สามารถลอยอยู่บนอากาศ,"หอการค้าปาฏิหาริย์" เหมือนดั่งมังกรบินหรือหงส์เพลิงขนาดใหญ่ที่กับร่ายรำอยู่บนอากาศ!

"สวรรค์,นั่นมันผลงานชั้นยอดของหอการค้าปาฏิหาริย์อย่างแน่นอน!"

"หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ผลิตวัตถุบินได้ขึ้นมาแล้ว!"

"มันช่างเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่นัก,มันมีราคาเท่าไหร่กัน,ข้าจะซื้อ,ข้าจะต้องซื้ออย่างแน่นอน!"

ประชาชนมากมายนับไม่ถ้วนที่ได้ออกมาจ้องมองไปยังเรือเหาะที่กำลังเคลื่อนที่ช้าๆเข้ามาในเมือง,ทุกคนต่างเผยสีหน้าชื่นชมเป็นอย่างมาก,ควรค่าแล้วจริงๆที่เป็นหอการค้าแห่งปาฏิหาริย์,หลายวันมานี้หากไม่มีหอการค้าปาฏิหาริย์ที่คอยช่วยเหลือพวกเขา ชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขาคงจะยากลำบากกว่านี้แน่.

"ดูที่ด้านล่างสิ,ข้าเห็นคนเป็นจำนวนมากที่กำลังมองมาด้วยล่ะ!"ใบหน้าที่แดงระเรือของเมิ่งหยิงหยิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น"แต่ว่านะฉู่เทียน,ข้าเกรงว่าพวกเขาจะได้ยินพวกเราพูดกันใหม?"

"อะไรนะ?"ฉู่เทียนที่แสดงท่าทางไม่หวั่นเกรงใคร"รัฐกลางในตอนนี้เราคือผู้มีอำนาจ,แม้แต่ราชายังไม่กล้าเลย,อยากพูดอะไรก็พูดไป?ไม่เห็นจะต้องกระซิบกระซาบเลย,ยิ่งเราอยู่สูงก็ยิ่งพูดอะไรก็ได้,แน่นอนว่าไม่เห็นต้องซ่อนเลย!"

พูดจาใหญ่โตชะมัด.

"เดี๋ยวข้าจะแสดงให้ดูว่าพวกเขาได้ยินพวกเราจริงหรือไม่!"ฉู่เทียนที่นำลำโพงกระจายเสียงออกมาจากน้ำเต้าอู๋จี้,พร้อมกับตะโกนออกไปเสียงดัง "สวัดดี! ข้าคือฉู่เทียน!"

เหล่าฝูงชนมากมายด้านล่างวุ่นวายไปในทันที,ทุกคนต่างส่งเสียงตอบรับเสียงดัง."

"นี่คือสิ่งประดิษฐ์ เรือเหาะพลังเวทย์ลำแรกของหอการค้าปาฏิหาริย์,เริ่มบินเป็นครั้งแรกในวันนี้,ยังไม่มีชื่อเลย,ข้าจะต้องชื่อว่า หยิงหยิง,พวกเจ้าคิดว่าดีใหม!"

"ดี!!"

ฝูงชนทั่วทั้งเมืองต่างตะโกนเสียงดังราวกับคลื่นสึนามิ.

ใบหน้าของเมิ่งหยิงหยิงที่แดงซ่าน, เพ่ย!! ใครให้เอาชื่อข้าไปตั้งเช่นนั้น!

"ทุกคนพูดตามข้า!"

"ได้!"

"ข้าเป็นคนหน้าตาดี!"

"หน้าตาดี!"

"แม่นางหยิงหยิงเป็นคนสวย!"

"สวย!"

”......”

จริงแล้วฉู่เทียนไม่รู้ว่ามีคนได้ยินมากมายเท่าไหร่,เขาได้นำเรือเหาะลำนี้โคจรไปรอบๆรัฐกลาง,ซึ่งทุกคนรอบๆเมืองต่างก็โบกมือทักทายพวกเขาไม่หยุดหย่อน,เมิ่งหยิงหยิงที่อยู่ข้างๆรู้สึกเขินอายจนแทบพ่นโลหิต.

คนทั่วเมืองนั้นต่างรู้สึกเคารพเขาเป็นอย่างมาก.

ทุกๆคนราวกับรู้สึกมีความสุข,ตอนนี้ฉู่เทียนคือบุคคลอันดับหนึ่งของรัฐกลาง,ไม่มีใครที่จะไม่รู้จักเขา,แม้ว่าตอนนี้เขาจะดูหน้าหนาไปหน่อย,ทว่าทุกคนต่างก็สนับสนุนเขา!

"ดูที่ตรงนั้น!"

"ดูตรงนั้น!"

คนมากมายที่จับจ้องมองไปยังชายหนุ่มหญิงสาวที่อยู่บนท้องฟ้าที่กำลังหยอกล้อกันอยู่.

ใบหน้าของหยิงหยิงที่ร้อนฉ่า,มีความสุข,ใจเต้นไปมาด้วยความยินดี,ทว่ากับรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมาก,ไม่สามารถที่จะทนฟัง,คำต่างๆนาๆของฉู่เทียนให้จบได้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทำให้ข้าขายหน้าได้,ไม่ดีแน่.

เมิ่งหยิงหยิงที่แย่งลำโพงกระจายเสียงมาจากฉู่เทียน"ทุกคนอย่าไปฟังเขาพูดนะมีแต่เรื่องไร้สาระ!"

เมิ่งหยิงหยิงเร่งรีบตะโกนออกไปด้านล่าง"สวัสดีทุกท่าน,ข้าหยิงหยิงเอง,พวกเรากำลังทดสอบเรือเหาะกันอยู่,นี่คือสิ่งประดิษฐ์เรือเหาะหของหอการค้าปาฏิหาริย์, สิ่งประดิษฐ์ชิ้นใหม่ที่จะทำให้ทุกคนสนใจ."

ทุกคนต่างหัวเราะเสียงดัง.

ดูแปลกตาและน่าสนใจเป็นอย่างมาก!

ทวีปแห่งนี้เองก็มีการเดินทางบนท้องฟ้าเช่นกัน,ซึ่งแน่นอนว่าต้องใช้สัตว์อสูรที่บินได้,ทว่าสัตว์อสูรที่บินได้นั้นมีราคาแพงเป็นอย่างมาก,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าคนธรรมดานั้นไม่มีโอกาสได้ใช้อย่างแน่นอน,ส่วนเรือเหาะที่เห็นนี้ดูต้นทุนแล้วไม่แพงมากนัก,วัสดุที่ใช้ทำดูเหมือนจะไม่ได้หายากอะไร.

"เล่นตรงนี้เหนื่อยแล้ว,พวกเราไปที่อื่นดีกว่า."ฉู่เทียนกล่าวกับเมิ่งหยิงหยิง,"พวกเราไปลาท่านหญิงก่อนดีกว่า."

"ไปเลย!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ตะโกนเสียงดัง.

"ท่านพี่,พวกเราจะออกไปด้านนอกชั่วคราว,ท่านไม่ต้องเป็นห่วงนะ!"

เมิ่งชิงอู๋ที่จ้องมองขึ้นไปบนฟ้า,จ้องมองไปยังเรือเหาะช้าๆ,กวาดตามองก่อนที่จะยิ้มออกมาเฝื่อนๆ.

"มันดูน่าสนุกจังเลย!"เมิ่งหยิงหยิงที่ต้องการจะลอง"ให้ข้าลองขับเรือเหาะนี้ดูหน่อย!"

"เจ้าแน่ใจนะ?"

"ไร้สาระ,แน่ยิ่งกว่าแน่ซะอีก!"เมิงหยิงหยิงที่ขยับไปที่แท่นบังคับ,"ข้าหยิงหยิงจะเป็นคนขับเรื่อเหาะก่อนใคร,ในเมื่อเจ้ายังทำได้,ข้าจะต้องทำได้แน่นอน!หลบๆ!"

เมิ่งหยิงหยิงที่ขยับคันบังคับอย่างแรงเพื่อเปลี่ยนทิศทาง.

เรือเหาะที่ส่ายไปส่ายมา.

เหล้าหวานของฉู่เทียนที่จิ้งจอกน้อยกำลังเล็งเอาไว้เพื่อที่จะหาวิธีลอบกิน,ก็กระฉอกออกไปด้านนอก,มันเร่งรีบขยับเหินออกไปดูดกินทั้งหมด,ก่อนจะกลับมาบนตะกร้าขนาดใหญ่,ทำให้มันพอใจที่เดียว,ที่เหล้าหวานนั่นกระฉอกออกมา.

เรือเหาะที่สั่นไหวไปมาอยู่บนท้องฟ้า.

"อะไรกัน!"เมิ่งหยิงหยิงที่ตื่นตะหนกร้องออกมาเสียงดัง"ข้าไม่สามารถควบคุมได้อย่างไรกัน!"

"ทำอย่างนี้!"ฉู่เทียนที่ยืนมือโอบแขนทั้งสองข้างพร้อมกับเข้ามาโอบร่างของเมิ่งหยิงหยิง,กุมมือที่ขาวเนียนราวหยกสลัก,เพื่อควบคุมให้มันสามารถทรงตัวอยู่ได้"เจ้าดูเหมือนจะใหญ่โตขึ้นมานะ,พวกเราต้องขยับเบาๆ,เช่นนี้!"

มือทั้งสองข้างของฉู่เทียนที่กุมมือเล็กๆของหยิงหยิงเอาไว้.

ตอนนี้ฉู่เทียนที่อยู่ด้านหลัง,โดยมีเมิ่งหยิงหยิงอยู่ในอ้อมกอดของเขา.

"ไม่ได้การแล้ว! ชายผู้นี้กำลังเอาเปรียบข้า!"ใบหน้าของหยิงหยิงที่แดงซ่านไปถึงลำคอ,ขวยเขินสับสน,กระสับกระส่าย,ทว่ากับไม่ต่อต้าน"เรื่องหน้าอายเช่นนี้,ข้าจะไม่ปล่อยให้เขา..!"

ฉู่เทียนที่เห็นสาวน้อยที่เขินอายในอ้อมกอด,แอบที่ยิ้มชั่วร้ายอยู่ในใจ.

สาวน้อยคนนี้ยังมีนิสัยแบบเด็กๆ,เป็นสาวใสบริสุทธ์จริงๆ.

นางที่ค่อยๆเติบโตอยู่กับฉู่เทียนมาเป็นเวลานานมากมาย.

เขาที่หวังว่าไม่ว่าจะเป็น 100 ปี หรือ 1000 ปี ,นางจะยังมีนิสัยที่ง่ายๆสบายๆเช่นนี้,ฉู่เทียนที่ต้องการที่จะปกป้องนางตลอดไป.

”!”

หยิงหยิงที่ยังคงควบคุมเรือเหาะ,บินผ่านเส้นของฟ้า,มุ่งหน้าไปด้านหน้าอย่างช้าๆๆ

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน