Miracle Throne Chapter 238 Wang Shu issues

Miracle Throne Chapter 238 Wang Shu issues

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 238 ผู้ตรวจการจากวังหลวง

บทที่ 238 ผู้ตรวจการจากวังหลวง

"รายงานท่านพี่!"เมิ่งหยิงหยิงที่กลับมายังสำนักงานใหญ่"ข้าได้มอบสิ่งของต่างๆที่ท่านได้สั่งไปให้พวกเขาแล้ว,พวกเขาดีใจเป็นอย่างมากเลย!แต่ถึงกระนั้นข้าก็อดสงสัยไม่ได้ว่า,ในเมื่อพวกเราส่งมอบยาและเครื่องบันทึกคลื่นแม่เหล็กเพื่อช่วยพวกเขาฝึกฝนตัวเองแล้ว,ทำไมพวกเราไม่ช่วยเรื่องการเงินพวกเขาด้วยล่ะ?ข้าคิดว่าชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขาจะได้ดีขึ้นกว่านี้."

เมิ่งชิงอู๋ที่ส่ายหน้าไปมา"หยิงหยิงเจ้าจะต้องเข้าใจ,ทุกเรื่องมีขอบเขต,หากทำเลยเถิดก็จะไม่สามารถก้าวไปถึงใหนได้."

*** 过犹不及 ความหมายคือ (guò yóu bù jí )ทำเลยเถิดก็เหมือนกับไม่ค่อยได้ทำนั่นแหละ,ทุกเรื่องมีขอบเขต หากทำเลยเถิดเท่ากับไปไม่ถึงไหน

ถึงจะได้ยินสิ่งที่พี่สาวนางกล่าว,เมิ่งหยิงหยิงก็ยังไม่เข้าใจความคิดของพี่สาวนาง,ในเมื่อจะต้องช่วยคนอื่นแล้ว,เช่นนั้นก็ควรจะช่วยให้ถึงที่สุด,ด้วยกำลังและทรัพยากรของหอการค้าปาฏิหาริย์ตอนนี้,การจะจ่ายออกไปสัก 2-3 ล้านเหรียญไม่ใช่เรื่องยากอะไร!

ขณะที่เมิ่งชิงอู๋กำลังจะอธิบายออกไปนั้น.

"พี่ชิงอู๋!"เฟิงไฉ่เตี๋ยเร่งรีบวิ่งเข้ามา,"ข้าได้รับข่าวมา,ท่านพ่อกลับมาแล้ว,และยังมีทูตพิเศษจากตำหนักจักรพรรดิมาด้วย,บางทีตำหนักจักรพรรดิคงจะส่งคนมาสืบส่วนเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นในรัฐกลางเป็นแน่!"

อะไร?

ตำหนักจักรพรรดิส่งคงมาแล้ว!

สองสาวตอนนี้ถึงกับรู้สึกตื่นตกใจไปเลยทีเดียว!

"ทูตพิเศษ,คนผู้นี้มีสถานะเช่นใดในนครจักรพรรดิ?"

"ข้าเองก็ไม่รู้."

เมิ่งชิงอู๋รู้สึกเป็นกังวลเป็นอย่างมากเกรงว่าคนที่ทูตพิเศษของตำหนักจักรพรรดินั้นจะเป็นคนที่มาจากตระกูลซ่างกวน,ฉู่เทียนที่ได้ทำการยุแหย่ตระกูลซ่างกวนมา,เกรงว่าอาวุโสของตระกูลซ่างกวนจะต้องการที่จะแก้แค้น,และยิ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในรัฐสายฟ้าเมื่อเร็วๆนี้,ทายาทโหวเยว์ซือฟางที่ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก,และโหวเยว์ซือฟางก็เป็นตระกูลสาขาหลักของตระกูลซ่างกวนอีกด้วย!

ขออย่าให้เป็นคนจากตระกูลซ่างกวนเลย!

ไม่เช่นนั้นแล้ว,ไม่รู้ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น.

เมิ่งชิงอู๋ไม่กล้าที่จะประมาท,ทันใดนั้นนางได้ให้หยิงหยิงเดินทางไปยังสำนักเมฆาในทันทีเพื่อที่จะไปแจ้งฉู่เทียนให้เตรียมตัว.

ฉู่เทียนได้พบกับทูตพิเศษที่ตำหนักจักรพรรดิได้ส่งมา,ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย,ตอนนี้รัฐกลางได้กลายเป็นโลกของหอการค้าปาฏิหาริย์ไปแล้ว,หากตำหนักจักรพรรดิต้องการใช้กำลังกับหอการค้าปาฏิหาริย์ล่ะก็,บางทีคงจะไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว.

"โหวเยว์วายุเทพ!"

"ทูตพิเศษหนานกงจีจากตำหนักจักรพรรดิ!"

ชายวัยกลางคนแต่งกายราวกับนักศึกษา,สวมชุดคลุมสีน้ำเงินเดินเข้ามากับชายวัยกลางคนที่สวมชุดเกราะสีแดง.

ทูตพิเศษตระกูลหนานกง?

เฟิงไฉ่เตี๋ยเผยท่าทางอุ่นใจอยู่เหมือนกัน!

ฉู่เทียน,เมิ่งชิงอู๋และเมิ่งหยิงหยิง ทั้งสามนั้นต่างก็เป็นทูตทางการของตระกูลหนางกงเช่นกัน.

หนานกงหยุนเองก็เป็นหนึ่งในพรสวรรค์ของตระกูลหนานกง,ในเมื่อเป็นคนตระกูลหนานกงเหมือนกันก็น่าจะคุยกันได้ง่ายกว่า.

ฉู่เทียนและเมิ่งชิงอู๋นั้นยังคงดูจริงจังอยู่,เพราะว่ายังไม่รู้เจตนาของฝ่ายตรงข้ามแน่นอน,ตระกูลหนานกงนั้นไม่ได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแน่นอน,ไม่เช่นนั้นแล้วพรสวรรค์อย่างหนานกงอี้และหนานกงหยุน,พวกเขาไม่ควรที่จะถูกปล่อยปะละเลยไม่ใช่รึ?หากว่าได้รับการฝึกฝนและสนับสนุนอย่างดีจากตระกูลล่ะก็,พวกเขาทั้งคู่คงไม่ถูกส่งให้ไปอยู่ในเมืองเทียนหนานแน่นอน,และเห็นได้ชัดเจนด้วยว่าพรสวรรค์ของสองพ่อลูกนั้นไม่ใช่ระทั่วไปด้วย.

ทูตทางการของตระกูลหนานกงอย่างพวกเขา,ซึงได้หลังจากที่หนานกงอี้ได้กลายเป็นอาวุโส,ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ได้สูงส่งอันใด,ไม่สามารถที่จะนำมาใช้ประโยชน์อะไรได้มากนัก.

"ใครคือฉู่เทียน?"หนานกงจี ที่เดินวางมาด "ออกมา!"

大摇大摆 ความหมายคือ (dà yáo dà bǎi)เดินวางมาด,เดินเต๊ะท่า

ท่าทางที่ไม่เป็นมิตรเลยแม้แต่น้อย.

ฉู่เทียนที่ขมวดคิ้วแน่น,สถานการณ์ตอนนี้ไม่ชัดเจนเลย,เขาไม่ต้องการที่จะยุแหย่ตระกูลหนานกงอย่างไร้เหตุผล,จึงได้ยื่นมือคารวะออกมาด้านหน้า"ผู้น้อยฉู่เทียน,คารวะท่านทูตพิเศษ!"

"ฉู่เทียน,เจ้าบังอาจมาก!"สายตาของหนานกงจี ที่เผยสีหน้าแววตาที่ดุร้ายออกมา"เจ้ากล้าสร้างความวุ่นวายในรัฐกลาง,ทำลายสามตระกูลใหญ่,เป็นเหตุให้ผู้บริสุทธ์หลายพันต้องตายไป,สายน้ำย้อมเป็นสีโลหิต,สร้างความแตกตื่นไปทั่วอาณาจักร,สิ่งที่เจ้าทำอภัยให้ไม่ได้,และเจ้ายังกล้าใช้ทหารล้อมตำหนักเจ้าเมือง,ไม่ว่าเจ้าเมืองจะทำสิ่งใดไป,ไม่ใช่หน้าที่เจ้าที่จะตัดสิน,นี่คืออาชญากรรมที่ให้อภัยไม่ได้!"

ฉู่เทียนแค่นเสียง"แล้วราชอาณาจักรอยากจะทำอะไรกับข้าล่ะ?"

หนานกงจีที่พ่นลมหายใจฮืมๆ " รับราชโองการ!"

มีกล่องสีทองม่วงที่ปิดผนึกมาอย่างดี,ที่ด้านในนั้นมีม้วนอักษรที่ส่องประกายแสง,เป็นราชโองการของราชวงศ์อู๋อานนั่นเอง.

หนานกงจีตะโกนออกไปเสียงดัง"ต่อหน้าราชโองการ,เจ้ายังไม่คุกเข่าอีกรึ?!"

ฉู่เทียนยังคงยืนตรง,บัดซบ,จะให้บิดาผู้นี้คุกเข่า,ต่อหน้าจักรพรรดิอันกระจ่อยร่อยของอาณาจักรเล็กๆเช่นนี้นะรึ?!

จักรพรรดิอู๋อานนั้นเป็นหนึ่งในบุคคลที่ยืนอยู่เหนือตระกูลหลักทั้งสาม.

ตอนนี้เพียงแค่ต่อหน้าของราชโองการเท่านั้น,หากว่าอยู่ต่อหน้าจักรพรรดิล่ะก็,บางทีอาจจะนับว่าร้ายแรงเป็นอย่างมาก.

"ทูตพิเศษหนานกง."โหวเยว์วายุเทพที่รู้จักถึงนิสัยของฉู่เทียนดี"ฉู่เทียนนั้นเป็นนักวิชาการที่มีชื่อเสียงของรัฐกลาง,ด้วยความรู้ของเขานั้นเหนือกว่าหยุนเทียนเหอ,เกี่ยวกับกฎเกณฑ์ของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่อยงนี้,นักวิชาการที่มีชื่อเสียงนั้นได้รับสิทธิ์ไม่ให้ต้องคุกเข่าต่อราชา."

"นักวิชาการ? น่าขันยิ่งนัก,อย่างมันนี้เหรอที่เป็นนักวิชาการ!"หนานกงจีหัวเราะออกมาเสียงดัง"ก็ได้,ในเมือโหวเยว์วายุเทพที่ออกหน้าให้มัน,ข้าจะยกเว้นไม่ใส่ใจซักครั้งก็ได้!"

หนานกงจีนั้นไม่ได้ใส่ใจฉู่เทียนอีกต่อไป"อ่านราชโองการ!"

"รัฐกลางที่ต้องประสบเหตุร้ายครั้งใหญ่ทำให้มีคนล้มตายไปหลายพันคน,สายน้ำย้อมไปด้วยโลหิต,สั่นสะเทือนไปทั้งอาณาจักรหนานเซี่ย,นับเป็นความวุ่นวายที่มีมานานหลายร้อยปี,ฉู่เทียนที่นำกองกำลังบุกเข้าโจมตีตระกูลใหญ่,และยังจับตัวเจ้าเมืองเอาไว้,เคลื่อนย้ายกองกำลังวายุโดยพลการ,ไม่รายงานราชอาณาจักรลักลอบยึดทรัพย์ของตระกูลฉู่,ลวอ,และเย่,ทุกสิ่งที่ได้ทำนั้นได้ทำการละเมิดกฎหมายของอาณาจักรหนานเซี่ยอย่างรุนแรง,จะต้องได้รับโทษหนัก..."

ใบหน้าของเมิ่งชิงอู๋ที่เปลี่ยนเป็นขาวซีด.

มีบางคนที่ต้องการที่ฟ้องร้องเรื่องดังกล่าวที่ตำหนักจักรพรรดิแน่นอน,นอกจากนี้ยังจงใจหลบเลี่ยงเรื่องสำคัญๆเอาไว้ด้วย,ไม่ได้บอกเหตุผลที่เกิดขึ้น กล่าวถึงแต่ผลลัพธ์เพียงอย่างเดียว,ราวกับว่าต้องการที่จะให้ฉู่เทียนนั้นต้องได้รับการลงโทษอย่างหนัก!

"อย่างไรก็ตาม,ฉู่เทียนที่เดินทางไปยังรัฐสายฟ้า,ได้ขจัดปิศาจร้าย,ช่วยเหลือให้รัฐสายฟ้ารอดพ้นจากภัยพิบัติ,ซึ่งนับว่าเป็นความดีความชอบที่ไม่สามารถมองข้ามได้! เกียรติยศที่เขาควรจะได้ให้ชะลอเอาไว้ก่อนชั่วคราว,โดยได้ทำการแต่งตั้งหนานกงจี้เป็นทูตพิเศษ,ให้เดินทางมายังรัฐกลางเพื่อสอบสวนเรื่องที่แท้จริงในครั้งนี้,รางวัลและการลงโทษค่อยตัดสินอีกครั้ง,หลังจากที่ทำการสืบสวนเรื่องทั้งหมดจบสิ้นแล้ว!"

ราชโองการในครั้งนี้.

โหวเยววายุเทพและโหวเย่วศัลย์ทองที่เพิ่งเดินทางไปยังตำหนักจักรพรรดินั้น,ก่อนที่จะร่างราชโองการนั้น,พวกเขาได้ช่วยเหลือฉู่เทียนเอาไว้,ดังนั้นทำให้จักรพรรดิของอาณาจักรหนานเซี่ยจึงยังไม่ตัดสินใจที่จะลงโทษในตอนนี้.

ซึ่งแน่นอนจากราชโองการนั้น,ได้บ่งบอกแล้วว่า.

ไม่ว่าจะให้รางวัลหรือลงโทษนั้น,ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นขึ้นอยู่กับทูตพิเศษหนานกงจีที่ส่งมาสืบสวนเรื่องราวในครั้งนี้!

โหวเยว์วายุเทพที่กล่าวต่อหนานกงจี"ท่านทูตพิเศษเดินทางมากไกลคงเหนื่อยล้า,โหวเย่ว์เช่นข้าได้ทำการจัดงานเลี้ยงต้อนรับเพื่อบรรเทาความเหนื่อยล้าของท่านทูตแล้ว,เรื่องสืบสวนนั้นไม่ต้องเร่งรีบในตอนนี้ก็ได้."

"ต้องรบกวนโหวเยว์แล้ว!"

หนานกงจีกล่าวเสร็จก็เดินวางมาดออกไป.

เมิ่งหยิงหยิงที่ลุกขึ้นฮึดฮัดกล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ,"ไม่ยุติธรรมเลย!จักรพรรดิของอาณาจักรหนานเซี่ยไม่ยุติธรรมเลย!ฉู่เทียนที่ช่วยรัฐสายฟ้านั้นเป็นเรื่องจริง,ส่วนเรื่องที่สามตระกูลใหญ่นั้นเป็นพวกเขาที่โจมตีมาเอง,พวกเราป้องกันตัวเองเท่านั้น,เรื่องเช่นนี้จะมาโทษพวกเราเป็นต้นเหตุได้อย่างไร?จักรพรรดิอาณาจักรหนานเซี่ยไม่ให้รางวัลยังไม่พอ,ยังส่งทูตพิเศษที่เกลียดชังพวกเราเช่นนี้มา,ไม่ใช่ว่าต้องการที่จะลงโทษพวกเราอยู่แล้วหรอกรึ?"

ทว่าเมิ่งชิงอู๋นั้นได้แต่ส่ายหน้าไปมา"หยิงหยิง เจ้าอย่าได้กล่าวเช่นนั้น,หากทูตพิเศษได้ยินจะเป็นผลเสียเปล่าๆ."

"ข้ารู้เรื่องทุกอย่างดี."โหวเยว์วายุเทพที่ส่ายหน้าไปมาเช่นกันพร้อมกับกล่าวต่อฉู่เทียน"เรื่องนี้มันเกิดรวดเร็วเกินไป,โชคดีอยู่บ้างที่ข้าอยู่ที่ตำหนักจักรพรรดิ,ไม่เช่นนั้นแล้วกลุ่มคนที่นั่นคงรวมหัวหาเรื่องให้เจ้าต้องตายไปอย่างแน่นอน!"

สถานการณ์ที่ตำหนักจักรพรรดินั้นสถานการณ์ไม่สู้ดีนัก!

ไม่จำเป็นต้องเอ่ยเลยว่าตระกูลซ่างกวนนั้นได้คอยหาโอกาสทุกวิธีทางเพื่อจัดการเขา.

แน่นอนว่าเกี่ยวกับผลประโยชน์ที่พวกเขานั้นไม่ได้รับอันใดเลย,มีเพียงหอการค้าปาฏิหาริย์ได้รับแต่เพียงฝ่ายเดียว.

"ข้าได้ใช้ความพยายามไม่ให้เป็นคนของตระกูลซ่างกวน,สุดท้ายแล้วก็ได้หนานกงจีคนนี้,หากว่าเขาเรียกร้องอะไรที่พอจะเป็นไปได้,เจ้าก็ตอบสนองเขาให้เขาพึงพอใจหน่อยก็แล้วกัน."จากท่าทางของโหวเยว์วายุเทพแล้ว,สถานการณ์ในตอนนี้บางทีอาจจะหนักหนาเกินกว่าที่จะจินตนาการได้,"เจ้าตอนนี้ไม่มีพันธมิตรใดนครจักรพรรดิ,หากว่าล่วงเกินตระกูลหนานกงแล้ว,นับจากนี้ไปคงยากที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาได้."

ฉู่เทียนค้านกับคำเตือนของโหวเยว์วายุเทพที่ให้ลอมชอม,เมื่อบิดาผู้นี้คิดจะเป็นใหญ่,ไฉนเลยจะต้องหวั่นเกรงกับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้?

 

จากท่าทางของหนานกงจีแล้ว,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าได้แสดงอำนาจบาดใจกดข่มฉู่เทียน,เพื่อที่จะให้ฉู่เทียนกลัว,เหมือนกับราชสีห์ที่คำรามดังก่อนที่จะล่าเนื้อ.

น่าขัน!

คนอย่างฉู่เทียนนั้นไม่มีทางปล่อยให้คนอื่นเคี้ยวง่ายๆแน่!

โหวเยว์วายุเทพนั้นไม่รู้ว่าภายในใจฉู่เทียนนั้นคิดอะไรอยู่,"เจ้าควรจะเตรียมตัวไว้ให้ดี,วันนี้มีงานเลี้ยงในตอนเย็น,ทางที่ดีควรนำหนานกงหยุนมาด้วย,ไม่ว่าอย่างไรหอการค้าปาฏิหาริย์ก็ยังมีคนตระกูลหนานกงคนหนึ่ง,หากพูดถึงผลประโยชน์แล้ว,เขาอาจจะไว้หน้านางก็ได้."

มาดูกัน.

ฉู่เทียนยังไม่สามารถคาดเดาสิ่งที่ทูตพิเศษคนนี้จะทำได้,ซึ่งแน่นอนว่าต้องรู้ความคิดเขาก่อนที่จะใช้วิธีการและวางแผนดำเนินการใดๆ.

หนานกงหยุนที่รู้ว่าตระกูลของนางนั้นได้ส่งคนมา,คิ้วของนางขดไปมาเลยทีเดียว.

หนานกงหยุนเองก็ไม่ได้มีความรู้สึกใดๆต่อตระกูล,เพราะว่านางนั้นไม่ได้มีความประทับใจใดเลยในตระกูล,บิดาของนางนั้นถูกเอารัดเอาเปรียบ,แม้แต่นางเองที่มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมกลับได้รับการปฏิบัติที่เลวร้ายและถูกกีดกัน.

หลายปีมาแล้วที่,หนานกงอี้ถูกส่งตัวมาทำงานที่เมืองเทียนหนาน,เป็นเพียงเจ้าเมืองในเมืองเล็กๆ,พร้อมกับหนานกงหยุนที่ต้องเดินทางมาอยู่ในเขตทุรกันดาร.

เมืองเทียนหนานที่ไม่มีทรัพยากรในการฝึกฝนเลย,ดังนั้นทำให้พัฒนาการของนางนั้นเป็นไปอย่างเชื่องช้า,อย่างไรก็ตาม,หลายปีมานี่,กับทำให้นางนั้นรู้สึกยินดีมีความสุขเป็นอย่างมาก,นางเป็นคนที่เลือกทุกอย่างเอง,ถึงแม้ว่าตระกูลจะต้องการนางไปฝึกฝน,ตอนนี้นางก็จะไม่กลับไปสถานที่อัปยศเช่นนั้นอีกแน่นอน.

ฉู่เทียนกล่าวปลอบหนานกงหยุน"เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับข้า."

"ใช่แล้ว,ข้าหยิงหยิง!"เมิ่งหยิงหยิงที่เอ่ยออกมาก่อน."เจ้าคนตระกูลหนานกงนั่น,หากว่ากล้ารังแกท่าน,ข้าหยิงหยิงจะช่วยท่านทุบเขาเอง!"

เมิ่งชิงอู๋อดไม่ได้เลยที่จะกล่าวออกไป"เก็บลมหายใจของเจ้าเอาไว้ดีกว่า,หนานกงจีนั้นเป็นอาวุโสหลักของตระกูลหนานกง,ซึ่งอาวุโสหลักของตระกูลใหญ่นั้นอย่างน้อยที่สุดก็เป็นผู้ฝึกตนเขตแดนดวงจิตที่แท้จริง,ไม่เห็นรึอย่างไรขนาดโหวเยว์วายุเทพยังต้องไว้หน้าเขาเลย?"

เมิ่งหยิงหยิงที่กล่าวต่อ"ผู้เชี่ยวชาญเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงแล้วอย่างไรล่ะ?พวกเราก็เคยล้มมาแล้ว!บรรพชนสามตระกูลใหญ่เองก็ไม่ใช่ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงหรอกเหรอ!"

เมิ่งชิงอู๋ที่ถอนหายใจ"มันแตกต่างกัน,หนานกงจีนั้นไม่เหมือนกัน,เขาอันตรายเพราะมีตระกูลหนานกงคงสนับสนุน,หรือแม้แต่..จักรพรรดิหนานเซีย!"

"ไม่ต้องคิดให้มันมาก"ฉู่ทียนที่กล่าวอย่างไม่ทุกข์ร้อน" พวกเจ้าเข้าร่วมงานเลี้ยงให้สบายใจ,อยากกินก็กิน,อยากดื่มก็ให้ดื่ม,อย่าได้คิดอะไร,เรื่องอื่นๆนั้นให้ข้าเป็นคนจัดการเอง!"

ในเวลาเย็น,คนอีกหลายคนที่เดินทางมายังตำหนักเจ้าเมือง.

โหวเยว์วายุเทพที่ได้กลับมาจัดการเรื่องทั้งหมด,และนั่งตำแหน่งเจ้าเมือง,เฟิงหยุนหลงที่ได้ถูกลดขั้นให้เป็นรองเจ้าเมืองเท่านั้น,ตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างของเจ้าเมืองจะเป็นโหวเยว์วายุเทพที่จัดการด้วยตัวเอง,ลูกพี่ลูกน้องของเขาก่อนหน้านี้ที่ละเลยหน้าที่ของตัวเอง,จนทำให้รัฐกลางนั้นต้องตกไปสู่ความวุ่นวายไปในที่สุด!

งานเลี้ยงตอนเย็นได้เริ่มขึ้นแล้ว.

หนานกงจีที่เห็นหนานกงหยุน,ดวงตาทั้งสองข้างของเขาปรากฏท่าทางผิดหูผิดตา"ข้าไม่คิดเลยว่าจะได้มาเห็นลูกหลานตัวเองในสถานที่เช่นนี้,หนานกงอี้ถือเป็นคนรุ่นใหม่ที่มีศักยภาพที่เดียว,ที่ตระกูลได้ส่งมายังรัฐกลาง,เขาคงจะไม่อึดอัดใจ,จนก่อปัญหาอะไรหรอกนะ."

หนานกงหยุนที่ขมวดคิ้วแน่น,"บิดาของข้านั้นรู้สึกคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตในรัฐกลางเป็นอย่างดีแล้ว."

"นั่นก็ดีแล้ว!"หนานกงจีพยักหน้าพึงพอใจ"หนานกี้อี้นี้ช่างโชคดีจริงๆ,ที่ได้เป็นประธานหอการค้าปาฏิหาริย์,ในเมื่อเขามีความก้าวหน้าถึงเพียงนี้ก็ถือว่าดีแล้ว,ทว่าหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นมีประธานถึงสองคน,และยังเป็นทูตทางการของตระกูลหนานกง,แน่นอนว่าก็เป็นเหมือนของตระกูลหนานกงเช่นกัน."

ทุกคนได้แต่เงียบ.

ทันใดนั้นหนานกงจีก็เผยธาตุแท้ออกมาแล้วเหรอ?

ดูเหมือนว่าเขาจะอดกลั้นไม่ไหวแล้วอย่างงั้นรึ?แต่เจตนาดังกล่าวก็ยังคลุมเครืออยู่!

กลยุทธ์ของเขานั้นไม่ได้มีอะไรมาก,ทว่ามันโรยด้วยกลีบกุหลาบโดยได้ดำเนินการพร้อมกันทั้งสองวิธีการโดยมีเป้าหมายเดียว,แสดงถึงอำนาจบาดใหญ่ก่อนในตอนแรก,จากนั้นก็เริ่มต้นเจรจากับหอการค้าปาฏิหาริย์,โดยใช้เสียงข่มขู่เหมือนดั่งเสียงคำรามของราชสีห์ให้หวาดกลัวก่อนเริ่มเจรจา.

"ภัยพิบัติของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลย,แม้ว่าเจ้าจะเป็นคนของตระกูลหนานกง,ทว่าข้านั้นมาในฐานะตัวแทนของตำหนักจักรพรรดิเพื่อทำภารกิจสืบสวนเรื่องราวในรัฐกลางอย่างตรงไปตรงมา,เรื่องนี้อยู่ในความสนใจขององค์จักรพรรดิ,ไม่สามารถที่จะเห็นแก่ความสัมพันธ์ในตระกูลได้,ดังนั้นข้าหวังว่าเจ้าเองจะเข้าใจข้า."

หนานกงจีที่กล่าวออกมานั้นราวกับว่าเต็มไปด้วยความชอบธรรม.

ฉู่เทียนสอบถามออกไปอย่างนุ่มนวล"เช่นนั้นจักรพรรดิต้องการอะไรล่ะ?"

"ข้าเพิ่งจะพูดคุยเรื่องเหตุผลความวุ่นวายที่เกิดขึ้นที่รัฐกลาง,ในเวลานี้ตระกูลใหญ่ทั้งสามเป็นคนหาเรื่องใส่ตัวเอง,ดังนั้นเรื่องหลักๆจึงไม่ใช่ความผิดของพวกเจ้าทว่า...หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นแอบที่จะยึดทรัพย์สินของตระกูลใหญ่ทั้งหมดไป,เป็นเหตุให้มีหลายคนในตำหนักจักรพรรดินั้นไม่พอใจ,เจ้าเองจะต้องรู้ถึงสิทธิ์,ชื่อเสียง,และประวัติความเป็นมาด้วย,หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นย่ำแย่,มีชื่อเสียงเพียงแค่ในรัฐกลางแห่งนี้,เจ้าคิดว่าจะทำให้ตระกูลอื่นๆเชื่อใจได้อย่างไรล่ะ?"

หนานกงจีที่กล่าวมาถึงตรงนี้,พร้อมกับหยุดในทันที.

"สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้,หากต้องการจะรอดแล้วล่ะก็,หอการค้าปาฏิหาริย์จะต้องสร้างความเชื่อใจกับตระกูลอื่นๆ!ทรัพย์สินทั้งหมดนั้นเป็นของร้อนที่ควรจะปล่อยไป,หากหอการค้าปาฏิหาริย์กลายเป็นธุรกิจของตระกูลหนานกงล่ะก็,ข้ารับรองว่าพวกเจ้าจะต้องปลอดภัย."

ใบหน้าของเมิ่งชิงอู๋และทุกคนถึงกับเปลี่ยนไป.

หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นกว่าจะเติบโตมาถึงขนาดนี้ต้องผ่านความลำบากอะไรมาบ้าง,ตระกูลกงที่ไม่ต้องทำอะไร,ใช้เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำคิดจะกลืนกินไปทั้งหมดเลยรึ?

ฉู่เทียนที่ไม่ได้โกรธหรือตกใจแต่อย่างใด"หากพวกเราไม่มีหอการค้าปาฏิหาริย์แล้ว,พวกเราจะเอาอะไรกินกัน?"

"เรื่องนี้เจ้าสบายใจได้."หนานกงจีกล่าวออกมา"ถึงจะเป็นของร้อนด้วยสถานะของเจ้าที่เป็นทูตเป็นทางการของตระกูลหนานกง,เจ้าจะได้กลายเป็นผู้รองประธาน,มีสถานะเท่ากับอาวุโสหลัก,ตราบเท่าที่เจ้าทำงานให้ตระกูลหนานกงสิบปี,หากเจ้าทำหน้าทีได้ดี,สถานะของเจ้าจะสูงกว่าอาวุโสหลักซะอีก!"

"ข้าเข้าใจดี."ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล"หากพูดอีกอย่างหนึ่ง,ไม่เพียงแต่ยอมยกหอการค้าให้กับตระกูลหนานกง,ทว่าให้ข้าขายตัวเป็นวัวเป็นควายให้พวกเจ้าจิกหัวใช้สักสิบปีอย่างงั้นรึ?"

ภายในใจของโหวเยว์วายุเทพถึงกับหล่นวูบเลยทีเดียว.

ทว่าคนของตระกูลหนานกงเองก็โลภจนเกินไปจริงๆ!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน