Miracle Throne Chapter 225 Savior in Leizhou

Miracle Throne Chapter 225 Savior in Leizhou

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 225 ผู้กอบกู้รัฐสายฟ้า.

บทที่ 225 ผู้กอบกู้รัฐสายฟ้า.

หลังจากเกิดจลาจลขึ้นหลายชั่วโมง,คนของรัฐสายฟ้าได้ต่อแถวกันยาวเหยียด,ต่างก็จัดเตรียมของมีค่ามากมาย,พร้อมกันคนในตระกูล พร้อมที่จะหลบภัยออกไปอย่างเร่งรีบ.

แน่นอนว่า,รัฐสายฟ้าเป็นรัฐใหญ่,เป็นไปไม่ได้ที่จะหนีออกไปได้ทั้งหมด,ประชาชนทุกคนไม่ได้เป็นพ่อค้าหรือผู้ฝึกตน,พวกเขาไม่ได้ร่ำรวยกันทั้งหมด,ถึงจะหนีออกไปจากรัฐสายฟ้าได้แต่ก็เกรงว่าคงไม่สามารถหาอาหารปะทังชีวิตได้แน่.

นั่นก็หมายความว่าสำหรับประชาชนระดับต่ำย่อมไม่สามารถหนีไปใหนได้,เพราะรัฐสายฟ้าก็คือชีวิตของพวกเขา,หากพวกเขาหนีออกจากเมืองนี้ไปล่ะก็ ยังจะสามารถดำรงชีวิตกินให้อิ่มท้องได้ทุกมื้ออยู่อีกรึ?

การจากไปจากรัฐสายฟ้า,พวกเขาคงไม่ต่างจากจอกแหน.

การจากรัฐสายฟ้าไป,พวกเขาคงยากที่จะสามารถหาเลี้ยงชีพประทังชีพได้.

การจากรัฐสายฟ้าไป,พวกเขาก็ไม่ต่างจาก พวกพลัดถิ่นที่ยากไร้.

300 ปีมาแล้วของเมืองหลวงรัฐสายฟ้า,ผู้คนมากมายหลั่งไหลผ่านมาไม่ได้ด้อยไปกว่ารัฐกลางเลย,มากเท่าไหร่กันที่มีคนแน่นขนัดไม่กี่วันต่อหน้านี้,เป็นเมืองหลวงที่มีคนเดินทางมามากที่สุด,ด้วยเกิดเหตุร้ามาไม่กี่วันเพียงพริบตาเดียวตอนนี้กำลังจะกลายเป็นเมืองร้างไปแล้วอย่างงั้นรึ?

ขอให้สวรรค์คุ้มครองรัฐสายฟ้า!

ได้โปรดคุ้มครองรัฐสายฟ้าด้วย!

คนมากมายนับไม่ถ้วนทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่,ต่างคุกเข่ากันข้างๆถนน,เริ่มที่จะภาวะนาขอให้รัฐสายฟ้าปลอดภัย,ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ดีว่าไม่สามารถหวังได้มากนัก,แต่ก็ยังรอคอยปาฏิหาริย์ที่อาจจะเกิดขึ้นได้

โหวเยว์ศัลย์ทองนั่งหมดอาลัยตายอยู่อยู่ในตำหนักเจ้าเมือง.

ทั่วทั้งเมืองเต็มไปด้วยเสียงสวดภาวนาและเสียงเศร้าใจสะอึกสะอื้น,ทำให้ทุกคนต่างรู้สึกสุดล้ำเห็นอกเห็นใจกัน,รัฐสายฟ้าของเขาตอนนี้ได้ตกลงสู่ขุมนรกแล้ว,ทว่ากลับไม่สามารถที่จะช่วยอะไรได้เลย,เขาผู้นี้ไม่เหมาะที่จะเป็นเทพพิทักษ์ของรัฐสายฟ้าแห่งนี้เลย.

สถานการณ์ตอนนี้หนักหนาเกินกว่าราชวงศ์อู๋อานได้คาดการณ์เอาไว้ซะอีก.

ตอนนี้ถึงจักรพรรดิทั้งสามมาเองเกรงว่าคงจะสายเกินไปแล้ว!

รัฐสายฟ้าจะต้องพังพินาศย่อยยับจริงๆรึ?

"โหวเยว์!"เหล่าทหารหาญต่างก็เดินเข้ามาอย่างขึงขัง,พวกเขาต่างก็ตะโกนเสียงดังลั่นเต็มไปด้วยความอัดอั้นเสียงดังไปยังสวรรค์"พวกเรากองกำลังป้องกันเมืองรัฐสายฟ้าสามกองพัน,พวกเรายินดีที่จะสู้ตาย!"

โหวเยว์ศัลย์ทองค่อนข้างประหลาดใจอยู่ไม่น้อย"ไม่คิดเลยว่ากองกำลังที่พ่ายแพ้กลับมา,จะไม่หนีหายไปใหน?"

"จิตวิญญาณของกองทหารรัฐสายฟ้านั้น,เหนือล้ำกว่ากองกำลังทั้งแปดรัฐ!"พวกเขาต่างตะโกนออกมาเสียงดัง"หายนะที่เกิดขึ้นในตอนนี้,ถึงพวกเราจะต้องพบกับอันตรายจนตกตายไป,พวกเราจะถอยหนีไปได้อย่างไร? นี่คือสิ่งที่โหวเยว์สั่งสอนพวกเรามา!พวกเรายังคนยึดมั่นในคำสั่งสอนมาโดยตลอด,พวกเราจะปกป้องรัฐสายฟ้าจนตัวตาย,รัฐสายฟ้าอยู่พวกเราอยู่รัฐสายตาล่มสลายเราก็พร้อมจะตายไปด้วย,ทุกคนที่อยู่ในเมืองตอนนี้ก็เช่นกัน,หากเมืองล่มสลายพวกเขาเองก็จะต้องตายไปทุกคน!"

"ดี!ดีมาก!ยอดเยี่ยมที่สุด!"โหวเยว์ศัลย์ทองถอนหายใจยาว"ข้าเจียงซ่งสามารถมีพี่น้องร่วมทัพเช่นนี้,ไม่เสียแรงที่ทุ่มเทให้กับรัฐสายฟ้ามาหลายปี!โหวเยว์เช่นข้าจะช่วยพวกเจ้าป้องกันเมืองหลวงรัฐสายฟ้า,รอจนกว่าตำหนักจักรพรรดิส่งคนมาช่วย!"

โหวเยว์ศัลย์ทองที่ตัดสินใจเด็ดขาด.

เมืองหลวงรัฐสายฟ้าจะแตกไม่ได้,หากว่าอสุรกายโลกันตร์บุกเข้าตีเมืองหลวงรัฐสายฟ้าเมื่อไหร่,ก็จะทำให้สถานการสุ่มเสี่ยงล่มสลายของรัฐสายฟ้ามีมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม!

โหวเยว์ซือฟางและโหวเย่ว์วายุเทพที่เดินออกมา,ใบหน้าที่ซีดเผือดมอมแมม"ตอนนี้เริ่มมีเหล่าทหารกลับมาแล้ว,อย่างไรก็ตาม,ซ่างกวนเฟิยเฉิน,เจียงซานและฉู่เทียนพวกเขายังไม่กลับมาเลย."

หัวใจของโหวเยว์ศัลย์ทองถึงกับหดหู่.

หากยังไม่กลับมาล่ะก็,เป็นไปได้ว่าจะเกิดเหตุร้ายเกิดขึ้นอย่างงั้นรึ?

โหวเยว์ซ่างกวนหงกล่าวออกมา"โหวเยว์ศัลย์ทอง,ข้าต้องการให้ท่านส่งกองกำลังค้นหาออกไป,หาคนให้กับข้า!"

ค้นหา?

ส่งกองกำลังค้นหา!

"รอบๆเมืองหยกขาวเต็มไปด้วยทหารอสุรกาย,หากส่งทหารออกไปล่ะก็,คงไม่ต่างจากเดินไปสู่ความตาย,เพียงแค่แรงกดดันวิญญาณของอสุรกลายเหล่านั้น,แม้แต่กองกำลังเคลื่อนที่เร็วยังไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้เลย,เพียงแค่ทหารราบทั่วไปไม่มีทางเข้าใกล้สถานที่แห่งนั้นได้ บางทีไม่ว่าจะส่งใครออกไปก็ไม่สามารถเข้าใกล้รัศมีร้อยลี้ได้."

โหวเยว์ซือฟางที่โกรธเกรียว"โหวเยว์ศัลย์ทอง!เจ้าเป็นคนเผาสะพาน หลังจากข้ามเสร็จแล้วงั้นเหรอ!พวกเรายอมเดินทางมาช่วยเหลือรัฐสายฟ้าด้วยความยากลำบาก,ตอนนี้บุตรชายของข้าเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้,เจ้าเพียงแค่เกรงว่าเหล่าทหารราบจะเป็นอะไรอย่างงั้นรึอย่างไร!"

"เจ้ากำลังจะกล่าวว่า!ชีวิตของทายาทโหวเย่ว์ซือฟาง,ไม่สามารถเอาชีวิตของทหารไปเทียบได้อย่างงั้นรึ?"

"ทหารธรรมดาจะมีค่าอะไร!หากพวกมันต้องตายไปล่ะก็?อย่างแย่ที่สุดรัฐใต้จะชดเชยกับพวกมันเอง!"

"พอได้แล้ว!บุตรชายของข้าก็หายไปเช่นกัน!"

โหวเยว์วายุเทพรู้สึกหดหู่ยิ่งนัก,ซ่างกวนหงที่เอาแต่ใจตัวเอง,พร้อมกับโต้เถียงกันกับโหวเยวศัลย์ทอง.

โหวเย่ว์วายุเทพได้แต่ทอดถอนใจ,ขณะที่จะกล่าวห้ามปรามคนทั้งสอง.

"โหวเย่ว์!โหวเย่ว์!มีข่าวดี!"องค์รักษ์ผู้หนึ่งที่เร่งรีบเข้ามารายงาน"ทายาทของพวกท่านกลับมาแล้ว!"

"กลับมาแล้วรึ?"โหวเยว์วายุเทพที่สอบถามออกไปทันที"แล้วคนอื่นๆล่ะ?"

"โหวเยว์วายุเทพไม่ต้องเป็นกังวล,เหล่าผู้เยาว์จากรัฐกลางก็กลับมาแล้วทั้งหมด,พวกเขาปลอดภัยดี!"

โหวเยว์ทั้งสามที่ได้ยินต่างก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาในทันที.

ฉู่เทียน,เจียงซานที่นั่งอยู่บนม้าศึกเข้ามายังเมืองหลวง,เหล่าทหาร 3000 คนก่อนหน้านี้ต่างก็กระจัดกระจายกลับมาได้เพียง 500 คน,เหล่ากองกำลังทหารเคลื่อนที่เร็วส่วนมากแล้วจะโชคร้ายมากกว่าโชคดี.

เมิ่งหยิงหยิงที่วิ่งออกไปด้วยความตื่นเต้น"ฉู่เทียน,ฉู่เทียน,ข้ารู้อยู่แล้วว่าเจ้าต้องไม่เป็นอะไร!"

ฉู่เทียนเผยยิ้มอย่างนุ่มนวลให้กับหยิงหยิง"ขอโทษด้วย,ทำให้เจ้าเป็นห่วงเหรอ!"

"ใครเป็นห่วงเจ้ากันล่ะ!"เมิ่งหยิงหยิงส่ายหน้าไปมา"เจ้าจัดการเจ้าสัตว์ประหลาดนั้นรึยัง!เจ้าปิศาจอ่อนด๋อยนั้นเป็นอย่างไร!"

ที่จริงแล้วหญิงสาวผู้นี้ถึงกับจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเอาซะเลย!

อย่างไรก็ตามฉู่เทียนย่อมเข้าใจ,ว่าหยิงหยิงนั้นเป็นอย่างไร!

ในเวลาเดียวกัน,โหวเยว์ทั้งสามก็เร่งรีบออกมาในทันที.

"เฟยเฉิน,เฟยเฉิน,เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?"

โหวเยว์ซือฟางที่เห็นบุตรชายมีบาดแผลไปทั่ว ร่างสะบักสบอมกลับมา,พร้อมกับลงมาจากหลังม้าศึก,ทำให้แทบหายใจไม่ทั่วท้อง.

遍体鳞伤 เปี้ยน ถี หลิน ซาง Biàntǐlínshāng  บาดเจ็บสาหัส,มีแผลไปทั่วตัว.

"ท่านพ่อ,ท่านต้องแก้แค้นให้ข้านะ!"ซ่างกวนเฟิยเฉินที่จ้องมองไปที่บิดาตัวเอง,ใบหน้าที่ซีดเซียว,ร่างกายที่ที่ไหม้เกรียมไปทั่วร่าง,หายใจหอบๆกล่าวออกมา"ฉู่เทียนไอ้สารเลวนั่นมันละทิ้งหน้าที่หนีทหาร,ข้าที่ตำหนิมัน,กลับกลายเป็นแผนของมันที่วางแผนทำร้ายข้า!"

"กล้าทำร้ายบุตรชายของข้าเหรอ,ข้าจะให้เจ้าชดใช้ด้วยชีวิต!"

จิตสังหารของโหวเยว์ซือฟางระเบิดออกมาราวกับคลื่นสึนามิ,พร้อมกับพู่กันขนาดใหญ่พุ่งตรงเข้าไปหาฉู่เทียน,โหวเยว์วายุเทพที่ออกมาขวางในทันที,ก่อนที่จะคว้าไปที่พู่กันของโหวเยว์ซือฟาง.

ทุกคนรอบๆต่างก็จ้องมองหน้ากันและกัน.

ทุกคนที่สามารถกลับมาได้อย่างปลอดภัย,ควรที่จะได้รับการสรรเสริญ.

โหวเย่ว์ซือฟางผู้นี้กลับต้องการชีวิตของฉู่เทียนในเวลานี้อย่างงั้นรึ?

"เฟิงหยุนเทียน!เจ้ากล้าขวางข้าเหรอ!"ซ่างกวนหงที่ดวงตาแดงซ่านตะโกนออกมาเสียงดัง"บุตรชายของข้า,ถูกไอ้สารเลวนั่นรวมหัวกับบุตรสาวเจ้า,ทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส,วันนี้ข้าจะต้องสังหารมันให้ได้!"

ใช่แล้ว!

เดิมทีซ่างกวนหงต้องการที่จะสังหารฉู่เทียนอยู่แล้ว!

จิตสังหารที่รุนแรงของโหวเยว์แห่งอาณาจักรหนานเซี่ย,แทบจะทำให้ทุกคนหายใจไม่ถนัด

 "ละทิ้งหน้าที? น่าขัน!"ฉู่เทียนหัวเราะเสียงดัง"เจ้าเอาอะไรมาพูดกัน?ทุกๆคนต่างก็วิ่งหนีกลับมาทั้งนั้น!เหล่าทหารหลายพันคนต่างก็ถูกตีพ่ายวิ่งหนีกระเจิง!แม้แต่โหวเยว์ของหนานเซียยังวิ่งหนีหางจุกตูดเลย,กลับกลายเป็นข้าผู้เดียวที่ละทิ้งหน้าที,ไม่รู้จักละอายกันบ้างหรือไร!"

โหวเยว์ศัลย์ทองและโหวเยว์วายุเทพต่างเผยท่าทางอักอ่วนใจ,เจ้าเด็กคนนี้ปากร้ายจริงๆ!

ซ่างกวนหงที่ดวงตาแดงซ่าน"อย่ามาเล่นสำบัดสำนวน!"

ในเวลานั้นสถานการณ์ย่ำแย่เป็นอย่างมาก,แม้แต่โหวเยว์ทั้งสามยังหนีเอาตัวรอด,คนอื่นๆเองต่างก็หลบหนีเอาชีวิตเช่นกัน,หากว่ายังอยู่ไม่ต้องตายไปแล้วอย่างงั้นรึ?ดังนั้นการที่ทายาทของโหวเยว์ซือฟางกล่าวหาฉู่เทียนละทิ้งหน้าที่นั้น,ไม่สามารถที่จะว่ากล่าวได้เลย.

เจียงซานที่กล่าวออกมา"โหวเย่ว์ซือฟาง,ข้าขอยืนยันได้ว่าเป็นบุตรชายของท่านเป็นคนเริ่มก่อน."

"ใครจะเป็นคนเริ่มก่อนก็ตามที,ใครบังอาจทำร้ายบุตรชายของข้า,มันจะต้องตายไป!

"โหวเยว์ซือฟางอย่าเพิ่งโกรธเกรี้ยวไป,บุตรชายของท่านบาดเจ็บไม่ได้เกิดจากระบี่ของฉู่เทียนเลย"โหวเยว์ศัลย์ทองที่เข้าห้ามโหวเยว์ซือฟางโดยที่ไม่ได้สนใจความไม่พอใจของเขาเลย,เขาได้หันหน้าไปสอบถามฉู่เทียนอย่างจริงจัง"มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?"

"เกิดอะไรขึ้นรึ?ทุกคนดูนี่!"

ฉู่เทียนที่นำน้ำเต้าอู๋จี้ออกมา,ก่อนที่สะบัดนำสิ่งของออกมา,เป็นร่างของอสุรกายอัคคีโลกันตร์ขนาดมหึมา,นอนแน่นิ่ง,พร้อมกับแผ่ร่างเต็มถนนด้านหน้ากินพื้นที่ถึงครึ่งหนึ่ง.

เมิ่งหยิงหยิงที่รู้สึกประหลาดใจกล่าวออกมาเสียงดัง"นี่มันคืออะไร!"

อสุรกายอัคคีโลกันตร์ที่ถูกสังหารไปแล้ว,ทว่าร่างสีเขียวของมันตลอดจนศิลาที่ห่อหุ้มร่างกายของมันนั้นยังคงมีกลิ่นอายเพลิงโลกันตร์ที่น่าพรั่นพรึงแผ่ออกมาไม่หยุด,ไม่สามารถที่จะนำสิ่งใดมาลอกเลียนแบบได้เลย,โหวเยว์ทั้งสามที่ได้ต่อสู้กับอสุรกายอัคคีโลกันตร์ตนนี้,ดังนั้นพวกเขาสามารถที่จะระบุได้อย่างแม่นยำ,นี่คือร่างของอสุรกายอัคคีโลกันตร์อย่างแน่นอน.

โหวเยว์ทั้งสามเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง.

โหวเยว์วายุเทพที่เผยท่าทางยินดีอย่างบ้าคลั่ง"นี่คือเจ้าอสูรตนนั้นนี้,เป็นศิลาที่ห่อหุ้มร่างของมัน,เจ้าสามารถสังหารมันได้ยังงั้นเหรอ!"

กับสิ่งที่ทุกคนได้เห็น!

ร่างกายของทุกคนที่ได้เห็นถึงกับสั่นสะท้านไม่หยุด.

เจ้าตัวนี้ก็คือวายร้ายที่สร้างหายนะให้กับรัฐสายฟ้าอย่างงั้นรึ?

ฉู่เทียนที่ยืนอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมายนับไม่ถ้วน,ที่กำลังตื่นตกใจกับศิลาที่อยู่ตรงหน้า,และไม่กล้าเข้าใกล้,เขาได้ประกาศออกไปเสียงดัง"อสุรกายโลกันตร์ได้ตายไปแล้ว!ภัยคุกคามรัฐสายฟ้าจะไม่มีอีกต่อไป!"

ทุกคนที่มุงอยู่นั้นต่างเงียบกริบไม่มีเสียงอะไรหลุดออกมาแม้แต่น้อย!

เรื่องเช่นนี้?

อสุรกายที่สามโหวเยว์ยังพ่ายแพ้,ทำไมคนผู้นี้สังหารมันได้ล่ะ,เรื่องดังกล่าวนี้ทำให้พวกเขาตื่นตะลึงตาค้างไปเลยที่เดียว,จนทำให้ทุกคนไม่สามารถที่จะตอบสนองได้ทัน.

"หูหนวกกันรึไง?!"เมิ่งหยิงหยิงที่กำหมัดแน่นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น,นางคาดเดาได้ถูกต้องว่าฉู่เทียนจะสามารถจัดการทุกอย่างได้อย่างแน่นอน,ในคำพูดดังกล่าวนั้นนางไม่มีทางสงสัยเลยแม้แต่น้อย,นางได้ตะโกนออกไปเพื่อทำลายความเงียบที่ได้เกิดขึ้น"เจ้าอสุรกายร้ายถูกฉู่เทียนแห่งรัฐกลางกำจัดไปแล้ว!นับจากนี้รัฐสายฟ้าปลอดภัยแล้ว!พวกเจ้าปลอดภัยแล้ว!ทุกคนสามารถกลับบ้านได้แล้ว!"

กับสิ่งที่นางได้พบเห็นมานั้น.

ทำให้เมิ่งหยิงหยิงน้ำตาคลอไปเลยทีเดียว,เพราะว่านางเห็นจราจลที่เกิดขึ้นด้วยสายตาของนางเอง,คนที่วิ่งหนีตายกันจ้าระหวั่น,ความโศกเศร้า,ไร้ซึ่งความหวังนั่น,มีผลกระทบต่อนางเป็นอย่างมาก.

เมิ่งหยิงหยิงนั้นตระหนักได้ว่าทุกคนนั้นเจ็บปวดจนทำอะไรไม่ถูก!

ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว!

ทุกอย่างกลับสู่สภาพเดิมแล้ว,ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว,เด็กๆทุกคนสามารถกลับบ้านได้แล้ว,ทุกคนไม่จำเป็นต้องอพยพอีกแล้ว!

ประชาชนของรัฐสายฟ้าพูดไม่ออกเป็นเวลานาน,นี่คือปาฏิหาริย์ที่พวกเขาได้ภาวะนาใช่หรือไม่? เมื่อปาฏิหาริย์เกิดขึ้นทันทีทันใด,พวกเขากลับไม่อยากจะเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น!

จริงๆรึ?

นี่คือเรื่องจริง!

โหวเยว์ศัลย์ทองที่จ้องมองไปยังร่างศิลาสีเขียวเข้มของอสุรกายอัคคีโลกันตร์,เขาเองก็เงียบไปนานเช่นกัน,เขาได้เดินมาอยู่ด้านหน้าฉู่เทียน,ก่อนที่จะโน้มศีรษะให้กับฉู่เทียนพร้อมกับกล่าวออกมาอย่างจริงจัง"เจ้าคือผู้กอบกู้รัฐสายฟ้า!โหวเยว์เช่นข้าขอขอบคุณเจ้าแทนประชาชนหลายล้านคนของรัฐสายฟ้า!"

ทันใดนั้นเสียงยินดีของทุกคนก็ดังกระหึ่มขึ้นมาในทันที.

โหวเยว์ศัลย์ทองที่เป็นคนยืนยันคำตอบดังกล่าวทำให้พวกเขาไร้ข้อกังขา!

"ไชโย!ขอให้อายุยืนนาน!"

"ฉู่เทียนจงเจริญ!รัฐสายฟ้าปลอดภัยแล้ว!"

"วีรบุรุษจากรัฐกลางช่วยเหลือรัฐสายฟ้าของพวกเรา!"

"......"

ประชาชนมากมายถึงกับร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความยินดี.

"ผู้มีพระคุณที่ได้ช่วยเหลือครอบครัวของข้าไว้,โปรดรับการคารวะจากข้าด้วยเถิด!"

ชายผู้หนึ่งที่ตัวสูงใหญ่เข้ามาคุกเข่าให้กับฉู่เทียน,ทำให้หลายต่อหลายคนต่างก็เข้ามาคำนับเขา,คนอีกหลายคนต่างก็มาคุกเข่าให้เขา,คนหลายพัน,ต่างก็คุกเข่าให้กับคนของรัฐกลางโดยตรง.

หนานกงหยุน,หยุนเหยา,เฉินปิงยวี,เฟิงไฉ่เตี๋ย ตลอดจนหยิงหยิง,ที่เห็นถึงกับตื่นตะลึงเต็มไปด้วยความอัดอั้นดีใจ.

เรื่องเช่นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ!

คนมากมายต่างก็เข้ามาคำนับให้กับฉู่เทียน,หลายต่อหลายคนคุกเข่าคับนับให้กับพวกนางด้วย,อย่างไรก็ตามการคุกเข่าในครั้งนี้เป็นความขอบคุณไม่ใช่ความหวั่นเกรงในพลังอำนาจ,รัฐทั้งแปดของอาณาจักรหนานเซี่ยไม่เคยเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน,ประชาชนที่คุกเข่าให้กับพวกเขาด้วยความขอบคุณ

ทุกคนตอนนี้เต็มไปด้วยไปด้วยอารมณ์เปรมปรีดิ์,ยากที่จะสามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้,ยินดี,ตื่นเต้น...เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ!

ตั้งแต่ที่พวกนางเติบโตมา,บางทีคงจะไม่สามารถรู้สึกถึงความภาคภูมิเช่นนี้ได้ตลอดชีวิต!

พวกนางที่ต่อสู้ร่วมกับฉู่เทียน,นับว่าเป็นเกียรติเป็นเอย่างมาก,ในชีวิตนี้,ยังมีสิ่งใดให้เสียใจอยู่อีกรึ?!

หนานกงหยุนสบโอกาสตะโกนออกไปในทันที"ฉู่เทียนที่ไม่ลังเลเลยเข้าช่วยเหลือเพื่อทุกคนในรัฐสายฟ้าอย่างไม่ลังเล,กลับถูกพ่อลูกคู่หนึ่งจ้องจะทำร้าย,และยังต้องการจะสังหารด้วย,พวกเจ้าคิดว่าควรจะทำอย่างไร!"

"ฆ่า!ฆ่า!ฆ่า!"

"ใครกล้าแตะต้องมีผู้มีพระคุณ,ก็เท่ากับกลายเป็นศัตรูของคนทั่วทั้งรัฐสายฟ้า!"

ทุกคนตอนนี้ต่างก็ตะโกนออกมาอย่างไม่พอใจ,เสียงดังคำรามลั่น.

"ซ่างกวนหงออกไปจากรัฐสายฟ้าซะ!"

"ออกไปจากรัฐสายฟ้า!"

"ออกไปจากรัฐสายฟ้า!"

คนมากมายต่างก็ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง.

ซ่างกวนหงที่เป็นถึงหนึ่งในโหวเยว์ทั้งแปดของอาณาจักรหนานเซี่ย,ซึ่งสำหรับโหวเยว์ทั้งแปดในความคิดของผู้คนแล้ว,ก็แทบจะไม่ต่างจากเทพอารักษ์,ด้วยภาพพจน์เช่นนี้,จึงทำให้พวกเขานั้นเป็นคนที่พิเศษในอาณาจักรหนานเซีย!

โหวเยว์ศัลย์ทองที่กล่าวออกมาตรงๆ"ข้าคิดว่าเรื่องทั้งหมดนั้นชัดเจนแล้ว,ฉู่เทียนได้หาวิธีในการกำจัดอสุรกายนั่นไป,กลับเป็นบุตรชายของท่านที่กล่าวหาเขาอย่างเลื่อนลอย,แต่กลับกลายเป็นว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บกลับมาซะเอง,ข้าคิดว่าทายาทของโหวเยว์ซือฟางควรที่จะต้องโทษตัวเองซะมากกว่า,ฉู่เทียนที่ไม่สังหารเขาไป,นั่นก็ถือว่าใว้หน้าโหวเยว์ซือฟางมากแล้ว!หากว่าโหวเยว์ซือฟางยังต้องการจะหาเรื่องฉู่เทียนอยุ่อีกล่ะก็,เช่นนั้นข้าเจียงซ่งคงไม่สามารถทนอยู่อีกต่อไปได้!"

"เจ้า...."

กับสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น,เขาคงได้แต่ต้องกัดฟันทน,ไม่ว่าเขาจะทำอย่างไรตอนนี้,เขาก็ไม่สามารถที่จะสังหารฉู่เทียนได้แล้ว,แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะผ่านด่านป้องกันอย่างโหวเยว์ศัลย์ทองและโหวเยว์วายุเทพได้,ตอนนี้คงทำได้แค่ปล่อยไปก่อน!

เหล่าคนมากมายต่างส่งเสียงยินดีและสรรเสริญไม่หยุด,หายนะของรัฐสายฟ้า,สุดท้ายแล้วก็ถูกแก้ไขแล้ว!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน