Miracle Throne Chapter 215 Fights Wuyang

Miracle Throne Chapter 215 Fights Wuyang

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 215 ต่อสู้กับอู๋หยาง

บทที่ 215 ต่อสู้กับอู๋หยาง

ใบหน้าของสองพ่อลูกซ่างกวนหงถึงกับเปลี่ยนเป็นถมึงทึง,เหว่ยหลงที่แข็งแกร่งกว่าพ่ายแพ้ให้กับหญิงสาวที่ดูเซ่อซ่าคนนี้,นี่คือการตบหน้าพรสวรรค์ของรัฐใต้อย่างแรง,หากว่าข่าวแพร่ออกไปล่ะก็,พวกเขาไม่ต้องแทรกแผ่นดินหนีหรอกรึ?

"ข้าไปได้ยัง?"เมิ่งหยิงหยิงที่ดูตื่นเต้นเป็นอย่างมากเกาศีรษะไปมา"ข้าต้องไปแจกอาหารกระป๋องต่อ!"

"ไม่มีอะไรแล้ว."ฉู่เทียนพยักหน้า,"เจ้าไปได้!"

เหว่ยหลงพ่ายแพ้นั้นเป็นเพราะประมาทจนเกินไป,ด้วยกระบวนการจำลองวิชาการต่อสู้,จำเป็นต้องผลาญพลังวิญญาณไปเป็นจำนวนมาก,หากว่าเหว่ยหลงนั้นต่อสู้อย่างระมัดระวัง,เมิ่งหยิงหยิงก็ใช่ว่าจะชนะเขาได้.

ใครจะรู้ล่ะว่าเหว่ยหลงนั้นช่างโหดเหี้ยมนัก,กระบวนท่าแรกก็ใช้พลังทั้งหมดหวังว่าจะสังหารเมิ่งหยิงหยิง!

ทำให้แรงสะท้อนกลับมานั้นรุนแรงเป็นอย่างมาก,พลังสะท้อนกลับมานั้นยังมีพลังที่เสริมเข้าด้วยพลังของเมิ่งหยิงหยิงอีกเท่าหนึ่ง,ทำให้โล่พลังป้องกันของเหว่ยหลงนั้นพังทะลายไปอย่างรวดเร็ว,เป็นเหตุให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส,เกรงว่าในเวลาอันสั้นนั้นคงยากที่จะรักษากลับคืนมาได้.

โหวเยว์ศัลย์ทองเจียงซ่งหัวเราะเสียงดัง"ร้ายกาจ!ร้ายกาจ!โหวเย่ว์วายุเทพท่านทำให้เจียงซ่งผู้นี้ได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ!"

"โหวเย่ว์วายุเทพที่คิดใคร่ครวญเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย"เป็นเพียงแค่โชคดีเท่านั้น."

เหว่ยหลงที่เป็นสุดยอดพรสวรรค์ที่มีชื่อเสียงพ่ายแพ้แต่เมิ่งหยิงหยิงที่ไร้นาม,ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.

ทายาทของโหวเย่ว์ศัลย์ทองเจียงซาน ถึงกับปรบมือ"คนของรัฐกลางนี้ช่างโดดเด่นจริงๆ,สี่ต้าซือแห่งรัฐกลางนั้นไม่ได้มาถึงสามคน,ส่วนคนที่มาแทนนี้ไม่สามารถประมาทได้จริงๆ!"

เหลียนโพ่วจวินและหลินจ้างต่างก็พยักหน้า.

ที่จริงแล้วพวกเขาพบกับเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดอยู่ไม่น้อย.

แม้ว่าฉู่เทียนนั้นจะมีพลังฝึกตนที่ไม่สูง,ไม่ต้องเอ่ยถึงเลยว่าหยุนเหยานั้นมีพลังฝึกตนปลุกดวงจิตระดับ 5 ,ไม่ว่าจะเป็นหนานกงหยุนหรือจะเป็นเฟิงไฉ่เตี๋ยบุตรสาวของโหวเย่ว์วายุเทพ,ที่ดูไม่ธรรมดาเอาซะเลย,คาดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้ต่างก็อยู่รอบๆกายเขา,ถึงทีมนี้จะมีหยุนเหยานำทีมก็ตามที,หากแต่ผู้นำที่แท้จริงนั้นน่าจะเป็นฉู่เทียน.

คนผู้นี้ราวกับว่าเป็นคนที่บงการทุกอย่าง.

"ข้าไม่ยอมรับ!"อู๋หยางนั้นออกมาด้วยคำแนะนำจากซ่างกวนเฟยเฉิน"เหว่ยหลงนั้นประมาท,เขายังไม่ได้แสดงพลังที่แท้จริงออกมาเลย,จะให้สรุปได้อย่างไรว่าสุดยอดพรสวรรค์ของรัฐใต้นั้นอ่อนด้อยกว่าสุดยอดพรสวรรค์ของรัฐกลาง?"

"ข้าอู๋หยางขอแก้มือให้กับรัฐใต้!"อู่หยางที่ชัดกระบี่ออกมา,ชี้ไปยังฉู่เทียนและกล่าวออกมาเสียงดัง,"เจ้ายังเป็นผู้ชายอยู่อีกรึ,ยังหดหัวอยู่ได้,มาประลองกันอย่างตรงไปตรงมาดีกว่า!"

โหวเย่ว์วายุเทพค่อนข้างไม่พอใจทีเดียว"โหวเย่ว์ซือฟางท่านแน่ใจนะว่าจะไม่ห้ามพวกเขา?"

ทว่าท่าทางของโหวเย่ว์ซือฟางกับเมินเฉย"ที่จริงแล้วข้าได้สนับสนุนให้เหล่าหนุ่มสาวรู้จักตัดสินใจด้วยตัวเอง,ไม่เคยเข้าไปยุ่ง,พวกเขาจะเป็นคนตัดสินทุกอย่าง."

โหวเย่ว์ศัลย์ทองขมวดคิ้วแน่น.

โหวเย่ว์ซือฟางต้องการให้เหล่าผู้เยาว์เป็นคนรู้จักตัดสินใจด้วยตนเองอย่างงั้นรึ?

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ามีความแค้นอะไรกัน,ทว่าด้วยสถานการณ์ตอนนี้เขาก็คงทำได้แค่ต้องปล่อยไปเท่านั้น.

อย่างไรก็ตามโหวเย่ว์ศัลย์ทองนั้นก็ไม่ได้ต้องการที่จะสร้างความขุนเคืองกับโหวเย่ว์ซือฟางในตอนนี้,รัฐสายฟ้านั้นจำเป็นต้องการพลังของโหว์เยว์ซือฟางในการแก้ปัญหา,ราวกับว่าจะได้บอกล่าวว่าเป็นการเปิดหูเปิดตาไม่ได้สร้างความขัดแย้งแต่อย่างใด,และแน่นอนว่าการประลองเองย่อมมีการบาดเจ็บ,ไม่ได้มีอะไรสำคัญแต่อย่างใด.

"ก็ดี."ฉู่เทียนที่ชักกระบี่อเวจีเดินออกมา,เปลวเพลิงสีขาวน้ำเงินที่กำลังลุกโชนเสียงดังหึ่งๆเผาไหม้ที่ปลายกระบี่"ข้ายอมรับคำท้าทาย!"

โหวเย่ว์วายุเทพที่เห็นได้แต่ทอดถอนใจ.

เป็นกังวลว่าหากฉู่เทียนทำลายฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บอีก,เกรงว่าความแค้นนี้จะลึกยิ่งกว่าเดิม!

"เจ้าฟังนะ,วิชาตกทอด<วิชาดาบเพลิงสวรรค์>ของข้านั้นต้องซื้อภูติเพลิงเพื่อใช้ในการฝึกฝน,มีชื่อเสียงดังกระฉ่อนรัฐใต้,ไร้เทียมทาน!"อู๋หยางเผยสายตาที่โหดร้าย,ดาบยาวของเขากำลังพ่นเปลวเพลิงสีแดงเข้มออกมา"ดาบของข้านั้นผสานรวมเข้ากับเปลวเพลิงปฐพี,สามารถที่จะหลอมโลหะและเหล็กในทันที,แม้แต่พลังป้องกันของเหว่ยหลงยังไม่สามารถป้องกันได้,เพราะว่ามันทรงพลังจนเกินไป,เกรงว่าข้าคงยากที่จะปราณีเจ้าได้,หากว่าตายไปล่ะก็,อย่างมาโทษข้าก็แล้วกัน."

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของฉู่เทียน"ดูไปแล้วดาบของเจ้าก็น่าสะพรึงกลัวไม่เบา,แต่กระบี่ของข้าเองก็คมที่สุด,ยิ่งเปลวเพลิงปฐพีของเจ้าร้อนมากเท่าไหร่,กระบี่อเวจีของข้านั้นก็ยิ่งคมมากขึ้นเท่านั้น."

"อวดดีเกินไปแล้ว,งั้นก็ตายไปซะ!"เปลวเพลิงของอู๋หยางที่กำลังรวมตัวกันขึ้นอย่างสมบูรณ์,เขาปลดปล่อยภูติวิญญาณออกมาในทันที,พลังวิญญาณที่หนักหน่วงกำลังถูกปล่อยออกมา,พลังความแข็งแกร่งที่ปะทุขึ้นมา"เพลงกระบี่ผลาญสวรรค์!"

ดาบยาวที่กวัดแกว่งราวกับว่ามีเปลวเพลิงจากใต้พิภพที่ได้ถูกเรียกมา,มันเป็นพลังที่ทำลายที่เผาไหม้อากาศอย่างรุนแรงราวกับจะกลืนกินทุกอย่างภายในตำหนักโหวเยว์แห่งนี้ให้หมดสิ้นไป.

"เข้ามาได้เลย!"

เคล้ง!

อาวุธทีทรงพลังเข้าปะทะกัน,ตำหนักโหยวเย่ว์ถึงกับสั่นสะเทือน,ปราณดาบและปราณกระบี่ที่พลุ้งพล่านกำลังเข้าชนกัน,ทำให้พลังที่รุนแรงสองสายผลักดันไปมา,พลังทั้งสองที่หยุดนิ่งเป็นพลังที่เท่าเทียมกัน.

อู๋หยางรุ้สึกประหลาดใจเหมือนกัน,ชายคนนี้สามารถรับดาบเต็มกำลังของเขาได้อย่างงั้นรึ?

ฉู่เทียนเองก็ประหลาดใจเล็กน้อย,แม้แต่ลวอเซี่ยงหลงยังไม่สามารถรับกระบี่นี้ได้,พลังของอู๋หยางนั้นแข็งแกร่งเกินคาด!

คนทั้งสองที่เข้าประทะกันอย่างสูสี,ทว่าเหมือนอู๋หยางจะดีกว่าหน่อย,เพราะขณะที่อาวุธทั้งสองปะทะกัน,เปลวเพลิงก็ระเบิดออกมา,เปลวเพลิงส่วนมากนั้นถูกกระแทกมายังร่างของฉู่เทียน,หากว่าไม่มีพลังกายานิรันดร์,ฉู่เทียนคงได้รับบาดเจ็บไปแล้ว.

เปลวเพลิงปฐพีของดาบอู๋หยางนั้นอาบไปด้วยเปลวเพลิงแห่งความโกรธเกรี้ยว!

อาวุธของอู๋หยางนั้นเป็นศาสตราวิญญาณระดับดีเยี่ยม!

ภูติวิญญาณของฉู่เทียนนั้นน่าสะพรึงกลัวกว่ามาก,หากแต่พลังฝึกตนของอู๋หยางนั้นลึกล้ำและมีพลังวิญญาณที่มากกว่า!

"ฮ่า ฮ่า,ดูเหมือนว่าดาบข้องข้าจะดูเหนือกว่านะ!"เปลวเพลิงบนดาบยาวของอู๋หยางที่ลุกโชนขึ้นรุนแรงขึ้นและก็รุนแรงขึ้น!"เจ้าจะสามารถรับดาบที่สองของข้าได้อย่างงั้นรึ?"

อู๋หยางนั้นเข้าใจดีว่าพลังฝึกตนของเขานั้นเหนือกว่าอย่างมากมาย!

ผู้เชี่ยวชาญปลุกดวงจิตระดับ 4 จะเอาผู้ฝึกตนปลุกดวงจิตระดับ 3 มาเทียบได้อย่างไร,ไม่เพียงในแง่ของพลังวิญญาณที่มีมากกว่าแล้ว,ความเร็วในการเผาไหม้พลังวิญญาณเองก็รวดเร็วกว่ามาก,ดังนั้นอู๋หยางจึงเหนือกว่าอย่างสมบูรณ์,ในเวลาชั่วขณะเขาได้โจมตีออกไปอีกครั้งด้วย"เพลงดาบเพลิงผลาญสวรรค์"ทว่าฉู่เทียนนั้นไม่มีเวลาในการที่จะใช้ทักษะเพลงกระบี่ที่สองออกมาได้ทันแน่นอน.

ใครจะรู้ล่ะพลังของอู๋หยางที่รวบรวมได้ครึ่งหนึ่งนั้น,มุกหลีกเปลวเพลิงที่ข้อมือของฉู่เทียนก็ส่องแสงจ้า,เพลิงอเวจีที่พวยพุ่งออกมาอย่างรุนแรง,พร้อมกับอาบไปทั่วตัวกระบี่.

"อะไร?!"สายตาของอู๋หยางที่ตื่นตระหนกจับจ้องไปยังกระบี่ของฉู่เทียนที่ฟันลงมา"ช้าก่อน...,ข้ายอมแพ้!"

สายไปแล้ว?!

ประกายแสงของกระบี่ที่ลุกโชนอย่างรุนแรงกระแทกไปยังดาบยาว!

เปลวเพลิงที่แหลมคมกระแทกไปยังพลังวิญญาณของอู๋หยาง,เพลิงอเวจีที่ร้ายกาจและรุนแรงแทรกเข้าไปยังร่างของเขาในทันที,อู๋หยางร้องออกมาโหยหวนก่อนที่จะสลบไป.

พ่ายแพ้แล้วรึ?

นอกจากนี้ยังพ่ายแพ้อย่างขาดลอยอีกด้วย!

ไม่ใช่ว่าเหล่าสุดยอดพรสวรรค์ปลุกดวงจิตระดับ 4 ขั้นปลายสองคน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะพ่ายแพ้ต่อระดับปลุกดวงจิตระดับ 3 ขั้นปลายทั้งสองคนเลยรึ?

ซ่างกวนเฟยเฉินที่ใช้พลังวิญญาณตรวจสอบอาการบาดเจ็บของอู๋หยางในทันที,หลังจากที่ใคร่ครวญอยู่สักพัก,ทันใดนั้นเขาก็ระเบิดความโกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที"เส้นปราณ,อวัยวะภายในทั้งห้า,ของอู๋หยางได้รับบาดเจ็บสาหัส,บางทีหากไม่ใช้ยาทิพย์ระดับศักดิ์สิทธิ์คงไม่สามารถรักษาได้!"

"บัดซบ!"ใบหน้าของซ่างกวนหงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวเต็มไปด้วยจิตสังหาร,"นี่เป็นเพียงการประลองฝีมือเท่านั้น,แล้วอู๋หยางก็ขอยอมแพ้ไปแล้ว,เจ้ากับโจมตีมาอย่างโหดเหี้ยมรุนแรงหวังผลทำลายคนอื่น,เหล่าผู้เยาว์ของรัฐกลางบ่มเพราะคนที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ได้อย่างไรกัน!"

"หากว่าข้าไม่ออมมือ,เจ้าขยะนี้ตายไปแล้ว!"ฉู่เทียนที่เก็บกระบี่ตัวเอง"หากมีครั้งหน้าแล้วล่ะก็ช่วยดูฝีมือตัวเองก่อนค่อยมาท้าคนอื่น,รู้จักที่จะประมาณฝีมือของฝ่ายตรงข้ามด้วย,ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นการยื่นมือออกมาตบหน้าตัวเองได้."

หลายปีมาแล้วไม่เคยมีใครกล้ากล่าวเช่นนี้กับโหวเย่ว์ซือฟาง.

จะดีจะร้ายโหวเย่ว์ซือฟางก็เป็นหนึ่งในโหว์เยว์ทั้งแปดของหนานเซี่ย!

โหวเย่ว์ศัลย์ทองรู้สึกชื่นชมฉู่เทียนทีเดียว,ความกดดันที่เขาแสดงออกมานั้นยากที่เหล่าหนุ่มสาวทั่วไปจะต้านทานได้,ซ้ำเมื่ออยู่ต่อหน้าโหวเย่ว์ซือฟางยังสามารถสงบนิ่งไม่หวั่นไหวอยู่ได้,กล้าที่จะกล่าวเหน็บแนมฝ่ายตรงข้าม,เป็นคนที่กล้าหาญจริงๆ.

"เกินไปแล้ว!"ซ่างกวนเฟิยเฉินลุกขึ้นตะโกนออกมาด้วยความเกรี้ยวโกรธ"ข้าจะเป็นคู่มือให้กับเจ้าเอง!"

ซ่างกวนเฟยเฉินคือทายาทของโหวเยว์ซือฟาง,ในอนาคตของเขาคือความหวังที่จะรับสืบทอดโหวเย่ว์คนต่อไป,ทรัพยากรมากมายที่ได้ลงทุนไปกับเขา,แม้แต่ซ่างกวนหมิงที่เป็นถึงอาวุโสยังไม่สามารถเทียบกับเขาได้อย่างแน่นอน,ดังนั้นความแข็งแกร่งของซ่างกวนเฟิยเฉินนั้น,จึงเหนือล้ำบางทีอาจจะแข็งแกร่งกว่าซ่างกวนหมิงด้วยซ้ำ,ถึงแม้ว่าจะเป็นฉู่ซิงเหอเองก็ยังไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะชนะเขาได้.

โหวเยว์วายุเทพเองเกรงว่าฉู่เทียนนั้นจะทำอะไรบ้าคลั่งไป.

ฉู่เทียนนั้นสามารถจัดการอู๋หยางได้,ทว่าคงเป็นไปได้ยากที่จะชนะซ่างกวนเฟยเฉินได้,คนที่มีฝีมือสูสีกับฉู่ซิงเหอหรืออาจเหนือกว่าก็เป็นได้!

"พอได้แล้ว!"โหวเยว์วายุเทพที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวขึ้นมาเช่นกัน,"โหวเยว์ซือฟางมันเริ่มเลยเถิดกันไปแล้วไม่ใช่รึ?ท่านยังไม่คิดที่จะหยุดการประลองนี้อีก!"

โหวเย่ว์วายุเทพที่แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมาอย่างเห็นได้ชัด.

ถึงซ่างกวนหงจะมีตระกูลใหญ่หนุนหลัง,แต่ก็ไม่ถึงขนาดจะไม่ไว้หน้าโหวเย่ว์วายุเทพ,เพียงแค่ปลาซิวปลาสร้อยอย่างฉู่เทียน,มันไม่มีความจำเป็นถึงขนาดต้องสร้างความบาดหมางกลายเป็นศัตรูกับหนึ่งในโหวเย่ว์หนานเซี่ยได้แน่.

"น้องเฟิง,เจ้าก็กล่าวหนักเกินไป."ซ่างกวนหงแสร้งทำเป็นตำหนิออกมา"เฟยเฉิน,เจ้าเป็นถึงผู้สืบทอด,จะลดสถานะตัวเองไปท้าท้ายคนที่มีพลังต่ำกว่าเช่นนั้นมันรังแก่คนอื่นเกินไป?เหว่ยหลงและอู๋หยางไร้ความสามารถ?แพ้ก็คือแพ้,การประลองจบแค่นี้พอ!"

ซ่างกวนเฟยเฉินแค่นเสียงอย่างเย็นชา.

โหวเย่ว์ศัลย์ทองที่ส่ายหน้าไปมาฝืนยิ้มออกมา"การเดินทางมาช่วยรัฐกลางในครั้งนี้,พวกท่านอาจจะยังไม่รู้สถานการณ์ดีนัก?เจียงซาน,เจ้าพาเหล่าพรสวรรค์ของทั้งสองรัฐไปพักก่อน,ข้าจะหารือแผนการในการจัดการหายนะครั้งนี้กับโหวเยว์ทั้งสอง."

เจียงซานพร้อมกับพรสวรรค์จากรัฐสายฟ้าคนอื่นๆเดินเข้ามาหาเหล่าพรสวรรค์รัฐอื่นอื่นๆ"รัฐสายฟ้านั้นมีสุราเลิสรส,ข้าขอเชิญพวกท่านดื่มสังสรรค์เพื่อปลอบประโลมใจ!"

"ข้าขอลา!"ซ่างกวนเฟิยเฉินนั้นยังคงเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,จะให้ไปอยู่สถานที่เดียวกันกับกลุ่มของฉู่เทียนได้อย่างไร,"เหว่ยหลงและอู๋หยางบาดเจ็บหนักเช่นนี้,ข้าจะต้องพาพวกเขาไปรักษา,ไม่ต้องการไปสังสรรค์!"

ถึงจะพูดเช่นนั้น

แต่ก็ไม่ได้จากไปใหน.

หนานกงหยุนที่กล่าวเหน็บแนม"คิดเล็กคิดน้อย,ใจแคบนัก,เป็นผู้ชายจริงๆเหรอ!"

เจียงซานที่ไม่ต้องการที่จะให้เกิดปัญหา,เขาจึงได้พากลุ่มของฉู่เทียนจากไปในทันที.

กลุ่มทั้งสามของเจียงซานและกลุ่มสี่คนของฉู่เทียน,ก็เดินทางมายังโรงเตี้ยมที่อยู่ไม่ไกลนัก.

"ความแข็งแกร่งของพี่ฉู่นั้นช่างร้ายกาจจริงๆ!"ทายาทของโหวเย่ว์ศัลย์ทองเจียงซานกล่าวออกมาขณะที่นั่งอยู่,ก่อนที่จะหัวเราะออกมาในทันที"พูดตามจริงเลยนะ,ข้าเองเห็นคนของตระกูลซ่างกวนแล้วรู้สึกไม่ดีเหมือนกัน,ไม่คิดเลยว่าจะทำตัวโดดเด่นอยู่ตลอดเวลาเลยไม่ใช่รึ? ทำเป็นโบกไม้โบกมือกันทั้งบิดาและบุตร,ท่าทางรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง!ถูกสั่งสอนซะบ้างก็ดีแล้ว,ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!"

"ข้าเองก็ไม่คาดคิดเช่นกันว่าพี่ฉู่จะสามารถโค่นอู๋หยางลงได้!"ใบหน้าของเหลียนโพ่วจวินที่เต็มไปด้วยเครา,ถึงแม้ว่าจะอายุเพียงแค่ 17-18 ปี,ทว่ากลับดูคล้ายกับคนมีอายุ 30-40 ปีแล้ว"ถึงเป็นข้ายังไม่กล้ารับประกันเลยว่าจะชนะเขาได้,ทั้งที่ข้ามีพลังฝึกตนระดับ 4 ขั้นปลายแล้ว,แต่ว่าพี่ฉู่กลับอยู่ในเขตแดนดวงจิตเสมือนเท่านั้น,เป็นเรื่องที่ไม่อยากเชื่อจริงๆ!"

หลินจ้างถอนหายใจ,"ตระกูลฉู่มีฉู่ซิงเหอ,แล้วยังมีฉู่เทียน,ช่างเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยพยัคฆ์ซ่อน มังกรหมอบ,ตระกูลฉู่แห่งรัฐกลางนี้ไม่ธรรมดาเลย!"

"ผิดแล้ว!"หนานกงหยุนรีบกล่าวออกมาในทันที"ฉู่ซิงเหอก็คือฉู่ซิงเหอ,ส่วนฉู่เทียนก็คือฉู่เทียน,ไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดกัน,นอกจากนี้ฉู่เทียนแม้ว่าจะใช้สกุลฉู่ก็ตาม,ทว่าก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับตระกูลฉู่แห่งรัฐกลางหรอกนะ."

เจียงซาน,เหลียนโพ่วจวินและหลินจ้างต่างก็จ้องมองหน้ากันและกัน.

ความสามารถของฉู่เทียนนั้นน่าพรั่นพรึงยิ่งนัก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ใช่คนที่มาจากตระกูลฉู่แห่งรัฐกลาง?

เฟิงไฉ่เตี๋ยที่กล่าวอธิบายออกมา"หากจะกล่าวตรงๆล่ะก็,ทั้งฉู่ซิงเหอ,ลวอเซียงหลงและเย่เทียนหลาง,ที่ไม่สามารถร่วมภารกิจในครั้งนี้นั้น,ล้วนเกี่ยวข้องกับฉู่เทียน."

"ข้าได้ยินข่าวเช่นกัน!"เหลียนโพ่วจวินโพลงออกมาทันที"ท่านเป็นคนโค่นคนทั้งสามอย่างงั้นรึ?!"

หลินจ้างเองที่ได้ยิน,พร้อมกับยกนิ้วโป้งให้ทีเดียว"แข็งแกร่ง!ท่านช่างร้ายกาจจริงๆ!"

"ไม่แปลกใจเลยว่าโหวเย่ว์วายุเทพเองจะออกหน้าแทนพี่ฉู่เช่นนี้!ที่จริงแล้วเป็นเป็นความหวังใหม่นั่นเอง,สักวันคงจะได้ร่วมต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพี่ฉู่กับเหล่าอสูรวิญญาณในวันข้างหน้า!"ระหว่างที่เจียงซานกล่าวได้ยกแก้ว,แสดงความนับถือ"ข้าเจียงซานนั้นชื่นชมเหล่าผู้กล้าเป็นอย่างมาก,วันนี้ได้พบกับเหล่าบุคลจากรัฐกลางที่จะเป็นวีรบุรุษในวันข้างหน้า,นับจากวันนี้ไปพวกเราเป็นสหายกัน,อย่าได้เกรงใจ,ทุกท่านดื่มๆ!"

ที่จริงแล้วโหวเยว์ศัลย์ทองนั้นก็นับได้ว่าเป็นคนรุ่นหนึ่งในอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้ที่โดดเด่น.

แม้ว่าเขาจะเกิดในตระกูลขนาดเล็ก,แต่ก็มีพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดา,ด้วยการที่ได้พบโชคลาภโดยบังเอิญ,ได้รับมรดกทักษะยิ่งธนูของยุคโบราณกาลมา,และการใช้ชีวิตเกือบครึ่งชีวิตในกองทัพของทหารม้า,เพื่อค่อยๆใต่เต้าสร้างชื่อเสียง,จนท้ายที่สุดก็ได้กลายเป็นโหวเยว์ศัลย์ทองในที่สุด,จนสามารถที่จะมีกองกำลังทหารของราชอาณาจักรในกำมือ,เป็นผู้นำกองทัพในรัฐสายฟ้าแห่งนี้!

แม้ว่าโหวเย่ว์ศัลย์ทองนั้นจะไม่ได้เข้าร่วมสงครามต่อสู้กับอสูรวิญญาณทางภาคเหนือ,แต่อย่างน้อยเหล่าทหารฝีมือฉกาจหนึ่งในสามก็เป็นกองทัพที่ถูกฝึกฝนมาจากรัฐสายฟ้าแห่งนี้,โหวเยว์ศัลย์ทองนั้นมีความสามารถในการฝึกฝนเหล่าทหารเป็นอย่างมาก,บางทีถึงจะไม่สามารถเทียบได้กับกองทัพเทวะของจักรพรรดิ์อ๋านได้,แต่ก็นับว่ามีความสามารถสูงมากอยู่ดี.

โหวเยว์ศัลย์ทองนั้นมีความสามารถในการฝึกฝนทหารเป็นพิเศษ,มีหน้าที่ในการฝึกฝนและสร้างทหารที่แข็งแกร่งให้กับอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้,คนจากรัฐสายฟ้ามากมายที่สามารถเข้ารับตำแหน่งใหญ่โตในกองทัพ,ดังนั้นนับว่าพวกเขาเป็นเหมือนกับผู้อุปถัมสร้างเหล่าวีรบุรุษขึ้นมาไม่น้อยเลย,เจียงซาน,เหลียนโพ่วจวิน,และหลินจ้าง,พวกเขาที่ฝึกฝนอยู่ในกองทัพเดียวกัน,ปีแล้วปีเล่าที่ใช้ชีวิตในกองทัพ,ร่วมทุกร่วมสุข,จนตอนนี้นับว่ามีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในรัฐสายฟ้าแห่งนี้.

เจียงซานที่มีศักดิ์เป็นถึงผู้สืบทอด,เขาไม่ได้มีท่าทางหยิ่งยโสเหมือนกับเหล่าตระกูลขุนนางเลย.

เหลียนโพ่วจวินและหลินจ้างเอง,แม้ว่าจะเกิดในตระกูลขุนนางใหญ่,พวกเขาเองก็ไม่มีนิสัยเอาแต่ใจโมโหร้ายเช่นกัน.

คนเหล่านี้ควรค่าแล้วที่จะสามารถเรียกว่าสหายได้.

"พวกเจ้ามาอยู่นี่เอง!"ขณะที่คนหลายคนกำลังดื่มสังสรรค์กันนั้น,เมิ่งหยิงหยิงก็เดินทางเข้ามาหา,โดยมีหลินมู่และฟางหานเป็นลูกมือให้กับนาง"พวกเราได้นำอาหารกระป๋องกว่า 100 หีบมาแจกแก่เหล่าทหารทั้งสามกองทัพไปแล้ว,ตอนนี้ทุกคนต่างก็ชื่นชอบเป็นอย่างมาก,พวกเขาให้การสนับสนุนเป็นอย่างดีทีเดียว,เหลืออยู่บ้างนิดหน่อย,ข้านำมาให้พวกเจ้าได้กินกัน!"

เจียงซานที่รู้สึกอยากรู้เป็นอย่างมาก"อาหารกระป๋องคืออะไร?"

"หอการค้าปาฏิหาริย์แห่งรัฐกลางนั้นได้ประดิษฐ์อาหารกระป๋องเพื่อให้สามารถสะดวกในการกินและเก็บรักษา!"เฟิงไฉ่เตี๋ยที่อธิบายให้คนทั้งสามฟัง"บอกได้เลยว่าสะดวกสะบายมาก,พี่ฉู่คือประธานหอการค้าปาฏิหาริย์,หากว่าพวกท่านอร่อยล่ะก็,สามารถเจรจากับเขาได้!"

"หอการค้าปาฏิหาริย์รึ?"เหลียนโพ่วจวินที่ได้ยินเป็นครั้งแรกเช่นกัน"พี่ฉู่เป็นประธานหอการค้าปาฏิหาริย์อย่างงันรึ?ฮ่า ฮ่า, ข้าเพิ่งรู้จริงๆ!พี่ฉู่เริ่มธรรมธุรกิจตั้งแต่ยังอายุน้อยเลยทีเดียว!"

ฉู่เทียนที่กล่าวตอบ,"ข้านั้นไม่ได้เป็นคนของตระกูลใหญ่,ไม่ได้มีทรัพยากรในตระกูลให้ใช้,การฝึกฝนนั้นต้องใช้จ่ายเป็นจำนวนมาก,หากไม่ทำธุรกิจแล้วคงไม่สามารถอยู่รอดได้."

ระหว่างที่พูดคุยกันนั้น,เหล่าคนทั้งสามเองก็เปิดอาหารกระป๋อง.

"เอ๊ะ?นี่มันเนื้อสัตว์อสูร!"

เมิ่งหยิงหยิงกล่าวออกมาอย่างมั่นใจ"พวกท่านรีบชิมเร็วเข้า,รับรองว่าอร่อยแน่นอน!"

คนทั้งสามเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งกับรสชาติดังกล่าว,พวกเขาเองไม่เคยกินอาหารกระป่องเช่นนี้มาก่อน,และมันยังเป็นเนื้อสัตว์อสูรจะอร่อยได้จริงๆนะรึ?

"นี่มัน...."

"ไม่อยากเชื่อเลย!"

"เนื้อสัตว์อสูรอร่อยถึงเพียงนี้เลยเหรอ!"

เหลียนโพ่วจวินและหลินจ้างต่างก็เผยท่าทางไม่อยากเชื่อเลย.

เจียงซานกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น,"อาหารกระป๋องนี้สามารถเก็บได้นานเท่าไหร่รึ?"

เมิ่งหยิงหยิงที่เผยยิ้มออกมาอย่างขวยเขิน"ด้วยเทคโนโลยีของหอการค้าปาฏิหาริย์ตอนนี้,หากในสภาพอากาศปรกติล่ะก็จะสามารถเก็บได้หนึ่งปี!"

"อะไรน่ะ?หนึ่งปี!"

นี่คืออาหารกระป๋อง!

สามารถเก็บได้นานถึงหนึ่งปีเลยรึ!

เจียงซานสามารถตระหนักได้ในทันทีถึงอาหารสำหรับกองทัพ,นอกจากเป็นอาหารที่เพิ่มพลังฝึกตนได้แล้ว,ยังเป็นอาหารที่อร่อยเป็นอย่างมาก,ยิ่งเป็นผู้ฝึกตนปลุกดวงจิตด้วยแล้ว,จำเป็นที่จะต้องใช้พลังวิญญาณเป็นอย่างมาก,ดังนั้นนี่จะเป็นการทดแทนพลังงานส่วนนั้นได้เป็นอย่างดี,สำหรับกองทัพแล้วนี้คืออาหารที่เหมาะสมที่สุด,เป็นเนื้อสัตว์อสูรที่อุดมไปด้วยพลังงานและสารอาหาร!

โดยทั่วไปแล้วเนื้อสัตว์อสูรนั้นจะมีความเหนียวแน่นเป็นอย่างมาก,แม้แต่ดาบที่คมกริบยังยากที่จะตัดผ่าน,ไม่เพียงแค่หยาบและรสชาติห่วย,และไม่สามารถกินได้ในทุกมือ,ไม่เช่นนั้นอาจจะได้รับอันตรายได้.

หากแต่อาหารกระป๋องนี้แตกต่างออกไป!

อาหารกระป๋องเหล่านี้,สามารถกินได้ในทุกๆวัน,ยังมีอาหารกระป๋องที่มีระดับหนึ่งเหมาะสมกับผู้เชี่ยวชาญระดับปรุงร่าง,และยังมีอาหารกระป๋องระดับ 2 ที่เหมาะกับผู้เชี่ยวชาญปลุกดวงจิต,มีการแบ่งแยกอย่างชัดเจนเกี่ยวกับส่วนประกอบของสัตว์อสูร,นับว่าเป็นอาหารที่จะช่วยเพิ่มศักยภาพในการต่อสู้เป็นอย่างมาก.

"อาหารนี้มันยอดเยี่ยมจริงๆ!"เจียงซานกล่าวชื่นชม"พี่ฉู่,ข้าจะทำการปรึกษากับท่านพ่อ,ท่านจะสามารถจัดอาหารกระป๋องในทุกๆปีได้มากสุดเท่าไหร่?"

ฉู่เทียนมเผยยิ้มอย่างนุ่มนวล"เรื่องเช่นนี้ต้องถามหยิงหยิงแล้ว."

"โรงงานอาหารกระป๋องของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นเพิ่งสร้างขึ้นมาได้แค่สองแห่ง,ในอนาคตอันใกล้นี้จะสามารถเพิ่มเป็นสิบแห่งได้,คาดว่าในสถานการณ์ในปัจจุบัน,จะสามารถผลิตได้ 20,000-30,000 กระป๋องในแต่ละวันได้."

อาหารกระป๋องนี้นับว่าเป็นสินค้าที่ยอดเยี่ยมมาก!

ดวงตาของเจียงซานนั้นเปล่งประกาย,แสดงท่าทางตื่นเต้นเป็นอย่างมาก!

"จากจำนวนของอาหารที่ต้องการในตอนนี้,อาหารกระป๋องของเรานับว่ายังผลิตได้ไม่เต็มที"เมิ่งหยิงหยิงนั้นคิดอยู่ชั่วขณะ"ในทุกๆเดือนนั้นพวกเราสามารถส่งอาหารกระป๋องระดับ 1 ,ได้ราวๆ 300,000 กระป๋อง หากว่าเพื่อกองทัพคงจะมีความต้องการสูงซื้อด้วยจำนวนที่มาก,ราคาที่พวกเราต้องการก็ประมาณ 10-15 ล้านเหรียญทอง!"

อาหารกระป๋องนี้นับว่ามีราคาที่ถูกเป็นอย่างมาก!

ด้วยสถานะภาพที่ขาดแคลนที่กำลังจะเกิดในเวลาอันสั้นนี้ละก็

"300,000 กระป๋องต่อเดือนนั้นนับว่าเป็นจำนวนที่น้อยมาก!"เจียงซานคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"เอาเป็นว่า 600,000 กระป๋องทุกๆเดือนเป็นจำนวน 40 ล้านเหรียญทองเป็นอย่างไร?"

นับว่าเป็นราคาที่ยอดเยี่ยมทีเดียว.

เมื่อเห็นเมิ่งหยิงหยิงที่ดูลังเลยใจ,เจียงซานเร่งรีบกล่าวออกไปในทันที,"ตระกูลเจียงนั้นไม่ได้ต้องการที่จะกักตุนอาหารกระป๋องเอาไว้อย่างแน่นอน,อาหารกระป๋องเหล่านี้จำเป็นที่จะต้องขนส่งไปยังภาคเหนือในแนวหน้าด้วย,เพื่อที่จะสนับสนุนกองทัพของอาณาจักร,พวกเราไม่ได้ต้องการนำไปขายต่อแน่นอน,ดังนั้นหอการค้าปาฏิหาริย์ยังสามารถค้าขายกับเหล่าพ่อค้าคนอื่นๆของรัฐกลางได้อีกด้วย."

แน่นอน,ว่าจะสามารถค้าขายกับราชอาณาจักรได้ด้วย.

ที่จริงแล้วการขนส่งจากรัฐกลางมานั้นนับว่ามีปัญหาไม่น้อย,รัฐสายฟ้านั้นเป็นดินแดนที่มีสภาพอากาศที่พิเศษเป็นอย่างมาก,แต่ว่าทุกๆเดือนก็จะสามารถได้กำไรไม่น้อยกว่า 40 ล้านในทุกๆเดือนและยังอาจจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆแน่นอนว่าทางกองทัพของอาณาจักรย่อมไม่มีปัญหาในการจ่าย,และยังสามารถที่จะเป็นการเพิ่มพลังของกองทัพให้แข็งแกร่งขึ้นอีกด้วย.

"เอาล่ะ!"เมิ่งหยิงหยิงที่ตัดสินใจเด็ดขาด," 600,000 ก็ได้!

เมิ่งหยิงหยิงที่เดินทางมารัฐสายฟ้านับว่าสามารถสร้างคู่ค้ารายใหญ่ได้ทีเดียว,โดยตระกูลเจียงแห่งรัฐสายฟ้า,ทุกๆเดือนเขาก็จะสามารถที่จะได้รับผลกำไร 2-3 เท่าเลยทีเดียว!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน