Miracle Throne Chapter 210 Thorough enemy nest

Miracle Throne Chapter 210 Thorough enemy nest

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 210 ก้าวสู่รังศัตรู

บทที่ 210 ก้าวสู่รังศัตรู

เมื่อฉู่เทียนกดหัวของชายหนวดเฟิ้มลงไปในถังนั้น,ทำให้เหงือกของชายหนวดเฟิ้มปรากฏออกมา,เมื่อยกขึ้นมาจากน้ำก็จะค่อยๆหายไป.

เหล่าผู้คนต่างก็อุทานออกมาเสียงดังอื้ออึง.

ทำไมถึงได้มีทักษะเช่นนี้ได้ล่ะ?

แน่นอนว่าไม่ใช่วิชาบำเพ็ญใดๆอย่างแน่นอน!

"ข้าคิดว่ามันแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,เหล่าโจรสลัดเหล่านี้สามารถซ่อนตัวอยู่ในน้ำได้เป็นระยะเวลานาน,ถึงแม้ว่าจะเรือของพวกเขาจะถูกทำลายจมไปหมดแล้ว!"หนานกงหยุนที่จ้องมองไปยังชายหนวดเฟิ้มก่อนที่จะกล่าวออกมา"หรือว่าคนเหล่านี้มีเป็นสัตว์ประหลาดประเภทหนึ่ง,จงบอกออกมาให้ชัดเจนเดี๋ยวนี้!"

"สัตว์ประหลาดประเภทหนึ่งอย่างงั้นรึ?โง่เง่าโดยแท้!"ชายหนวดเฟิ้มหัวเราะออกมาอีกหลายครั้ง,กล่าวออกมาอย่างภาคภูมิใจ"นี่คือความสามารถที่พระเจ้าประทานมาให้,พวกมดปลวกจะไปเข้าใจได้อย่างไร!ในดินแดนน่านน้ำทั้งหมดนี้,ไม่มีใครกล้ามาท้าทายกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์,ถึงแม้ว่าจะเป็นจักรพรรดิหนานเซี่ยเดินทางมาเองก็ยังไม่กล้าที่จะท้าทายกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ของพวกเรา ไม่งั้นต้องได้รับผลตอบแทนอย่างสาสมอย่างแน่นอน!"

ด้วยท่าทางแสดงออกมาอย่างไม่แยแส,ราวกับจะสื่อว่าเชิญสังหารได้ตามสบาย!

[不屑一顾Bùxiè yī gù แปลว่าไม่แยแสพอที่จะเหลือบแล]

กลุ่มของโจรสลัดเหล่านี้ต่างเหมือนกับเหล่ามัจฉาที่อยู่ในน้ำได้อย่างสบายๆ,ถึงแม้ว่าจะยกกองทัพขนาดใหญ่มาก็ยากที่จะสามารถจัดการพวกเขาได้ทั้งหมด,หากว่ากลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ต้องการจะตอบโต้แล้วล่ะก็,เหล่าเรือทุกลำในคาบสมุทรทั้งสี่ของอาณาจักรหนานเซี่ยจะต้องได้รับความเสียหายเป็นอย่างมากแน่นอน!

"เป็นของขวัญจากพระเจ้าอย่างงั้นรึ?"ขณะที่ทุกคนต่างรู้สึกหวั่นไหว,มีเพียงแค่ฉู่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างเหยียดหยัน"ในความเห็นของข้า,ความสามารถนี้มันไร้ค่าจริงๆ,ควรจะกล่าวว่าเป็นคำสาปแช่งจะดูเหมาะสมกว่ามาก!"

คำสาปแช่ง?คำสาบจากทะเลสาบเทวะ!

ใบหน้าของชายหนวดเฟิ้มทีเปลี่ยนเป็นแดงซ่าน,ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว"เจ้ากล้าลบหลู่เทพเจ้าแห่งท้องทะเล!"

"แล้วมันอย่างไร!เทพเจ้าแห่งท้องทะเลอะไรรึ?เป็นแค่นิทานหลอกเด็ก!"ฉู่เทียนที่ราวกับว่าสามารถมองเห็นทุกอย่างได้อย่างแจ่มแจ้ง"มันไม่มีอะไรเลยเพียงแค่เจ้าสามารถค้นพบสมบัติบางอย่างใต้ท้องทะเลได้,พร้อมกับได้รับสืบทอดสิ่งตกทอดโบราณมา,อย่างไรก็ตามสิ่งที่พวกเจ้าคาดไม่ถึงนั้น,หลังจากที่ได้รับสมบัติตกทอดที่ซ่อนอยู่นั้น,ทำให้พวกเจ้าต้องชดใช้ไปด้วยราคาที่แพงลิบลิ่ว!ข้ากล่าวถูกใช่ใหม?"

"ไร้สาระ!"ชายหนวดเฟิ้มที่โกรธเกรี้ยวกล่าวออกมาเสียงดัง,"กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ของพวกเรานั้นได้รับการอวยพรจากเทพเจ้าแห่งท้องทะเล,ตอนนี้มีสมาชิกกว่า 100,000 คน,มีอาณาเขตไปทั่วท้องทะเลสี่คาบสมุทรหลายพันลี้,ทุกหนทุกแห่งในน้ำแห่งนี้เป็นเขตแดนของพวกเรา!"

"ถูกต้อง,เจ้ามีความสามารถคล้ายกับเผ่าแห่งท้องทะเล,สามารถมีชีวิตและอาศัยอยู่ในน้ำได้,หากเป็นสี่คาบสมุทรล่ะก็พวกเจ้าคือกองกำลังที่แข็งแกร่ง,หากแต่ออกจากสี่คาบสมุทรไปแล้ว,พวกเจ้าก็จะถูกจัดการได้อย่างง่ายดาย?"

"เจ้า...."

ฉู่เทียนที่ไม่ปล่อยโอกาสให้ชายชราหนวดเฟิ้มได้โต้เถียง,เขาได้กล่าวขัดชายหนวดเฟิ้มในทันที"กลุ่มของฉลามเขี้ยวยักษ์นั้นมีสมาชิก 100,000 คน,นอกจากนี้ยังมีผู้เชี่ยวชาญเขตแดนที่แท้จริงอยู่ตั้งหลายคน,ไม่ว่าจะมองมุมใหน,กองกำลังของพวกเจ้าก็มีอิทธิพลชั้นหนึ่ง,อย่างไรก็ตามหลายปีมานี้,พวกเจ้ากับทำการบุกปล้นอยู่เพียงแค่น่านน้ำทั้งสี่เพื่อยังชีวิตเท่านั้น,ซ้ำยังไม่กล้าแม้แต่บุกเข้ามาบนชายฝั่งเลยแม้แต่น้อย,ทั้งที่มีพลังขนาดนั้น,ทำไมล่ะเจ้าบอกข้าได้ใหม?"

ประมุขห้าถึงกับสบถไปมา.

"เจ้าไม่กล้าที่จะบอกอย่างงั้นสินะ,เพราะว่ากลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์นั้น,ไม่สามารถที่จะออกไปจากสี่คาบสมุทรนี้ได้,ใช่ใหม?"

เมิ่งหยิงหยิงที่อยากรู้อยากเห็นราวกับเด็กๆ,ใบหน้าของนางที่เอียงคอทำเป็นสงสัย"พวกเขาไม่สามารถใช้ชีวิตบนพื้นดินได้อย่างงั้นรึ?"

"กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์เหล่านี้คงจะได้รับสมบัติตกทอดของเผ่าแห่งท้องทะเลมา,พร้อมกับรับสิ่งตกทอดของเผ่าแห่งท้องทะเลมาด้วย,จะเป็นมนุษย์ก็ไม่ใช่ จะเป็นเผ่าแห่งท้องทะเลก็ไม่เชิง,ใช่ใหมล่ะ? ดังนั้น เพื่อยึดครองพลังจากสมบัติตกทอดนั้นมาจึงต้องรับคำสาบมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้,ตราบใดที่พวกเขาออกไปจากสี่คาบสมุทรล่ะก็,จะทำให้มีชีวิตของพวกเขาอ่อนแอลงและตายไปในที่สุด!"

"นอกจากนี้ยิ่งพวกเขารับพลังมากมายมายเท่าไหร่,พลังของพวกเขาก็จะยิ่งเปลี่ยนไปเรื่อยๆ,ยกตัวอย่างตอนนี้เริ่มมีครีบและเหงือกขึ้นมา,มันจะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ,ตามแขนขาก็จะเริ่มมีผังผืดโผล่ออกมา,แต่ด้วยพวกเขาที่เป็นมนุษย์ไม่ใช่เผ่าแห่งท้องทะเล,ทำให้ร่างกายต่อต้านเมื่อส่วนที่เป็นมนุษย์ถูกเปลี่ยนไปจนหมดพวกเขาก็จะตายไปเพราะการต่อต้าน ทางสายเลือดอย่างรุนแรง!"

ชายหนวดเฟิ้มที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยันและโกรธเกรี้ยวก่อนหน้านี้,ท้ายที่สุดก็เปลี่ยนเป็นตื่นตะลึง.

ทำไมกัน?ความลับของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์!เจ้าเด็กคนนี้ถึงรู้ได้ล่ะ?

เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดมาก,เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดมาก่อนเลย,ทว่าดูจากสีหน้าของชายหนวดเฟิ้มนี้แล้ว,บางทีนี่คือเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?

มีเรื่องราวที่แปลกประหลาดถึงเพียงนี้เกิดขึ้นจริงๆรึ?

แน่นอนว่ามี!

ฉู่เทียนนั้นเคยศึกษาและอ่านข้อมูลตำราโบราณมามากมาย,เมื่อเขาเห็นขนาดและความแข็งแกร่งของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์แล้วก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ด้วยความแข็งแกร่งที่มีพวกเขามีนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,ทำไมโหวเย่ววายุเทพถึงไม่รู้จักคนเหล่านี้ล่ะ?"

หากจะบอกกล่าว่าพวกเขานั้นไม่ใส่ใจกับลาภยศชื่อเสียง,เป็นไปได้ด้วยรึ?

กับสิ่งที่ทำอยู่นี้ไม่ต่างจากโจรเลยไม่ใช่รึ?สังหารปล้น สดมภ์,สร้างความเสียหายกับฝ่ายตรงข้าม!

ด้วยความแข็งแกร่งและจำนวนของพวกเขา,แทบจะไม่มีอะไรที่จะไม่สามารถทำได้!

ก่อนนั้นโหวเย่ว์วายุเทพที่ไม่ได้คิดที่จะไล่ล่าจัดการเหล่าสมาชิกฉลามเขี้ยวยักษ์ที่หล่อนลงไปในน้ำเลย,หากแต่คนเหล่านั้นกับหายไปราวกับเป็นอสูรแห่งท้องทะเล,ซ้ำโลหิตของบางคนก็มีสีม่วงแกมฟ้า,เพียงเท่านี้ฉู่เทียนก็สามารถที่จะยืนยันได้ว่าร่างกายของคนเหล่านี้ได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว!

打落水狗 ความหมายคือ (dǎ luò shuǐ gǒu)ตีกระหน่ำซ้ำเติมหมาที่ตกน้ำ

มีซากปรักหักพังของประวัติศาสตร์ที่เหลือทิ้งเอาไว้มากมาย,ทั้งยุคโบราณและยุคบรรพกาลต่างก็หลงเหลือกระจายอยู่ทุกที.

ฉู่เทียนแทบจะคาดเดาได้ถูกต้องเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์,ทว่าเพียงแต่ต้องการทดสอบอะไรบางอย่างกับชายชราหนวดเฟิ้มก็เท่านั้น,เพื่อยืนยันเรื่องที่เขาได้คาดการณ์เอาไว้,เมื่อเห็นเหงือกและครีบของเขาแล้ว,ทำให้บอกได้ว่านี่คือลักษณะพิเศษของเผ่าแห่งท้องทะเล,ทำให้ฉู่เทียนสามารถยืนยันได้เต็มร้อยในที่สุด.

"เจ้าเป็นใคร!"

"ข้าเป็นใครนั้นไม่สำคัญ."ฉู่เทียนที่กล่าวต่อชายหนวดเฟิ้ม"สิ่งสำคัญที่สุด,ข้าสามารถช่วยเจ้าแก้คำสาบนั่นได้!"

"เป็นไปไม่ได้!"ชายหนวดเฟิ้มที่ร่างกายสั่นสะท้าน,ใบหน้าของเขานั้นแสดงท่าทางไม่เชื่อเรื่องดังกล่าว,หลังจากนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นความเกรี้ยวโกรธ" 20ปีแล้ว!ไม่มีใครสามารถหนีพ้น!เจ้าอย่ามาหลอกข้าด้วยวิธีนี้เลย!"

"เจ้าเคราดก,เจ้าโชคดีแล้วไม่รู้รึไง!"เมิ่งหยิงหยิงที่อยู่ข้างๆกล่าวเสริม"นี่คือฉู่เทียน,ผู้ก่อตั้งหอการค้าปาฏิหาริย์,หากเขาบอกว่าสามารถทำได้,แน่นอนว่ามันต้องทำได้แน่นอน!"

ฉู่เทียน,หอการค้าปาฏิหาริย์?

หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นไม่รู้แน่ชัดว่าทำการค้าขายอะไร,หากแต่มีพ่อค้ามากมายที่ต้องการซื้อสินค้า,มีการซื้อขายกับหอการค้าปาฏิหาริย์ในจำนวนมหาศาล,มีการขนส่งในราคาสูงเพื่อนำไปยังแคว้นอื่นๆ,และมีสินค้าหลายเที่ยวที่เหล่ากลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์สามารถปล้นมาได้,แน่นอนว่าสินค้าเหล่านั้นมีตราของสินค้าปาฏิหาริย์จึงทำให้ชายหนวดเฟิ้มพอจะได้ยินชื่อเสียงมาบ้าง.

แต่เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นเพียงเจ้าเด็กยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นถึงผู้ก่อตั้งหอการค้าปาฏิหาริย์?

อย่างไรก็ตามเขาเป็นผู้ก่อตั้งหอการค้าปาฏิหาริย์แล้วมันอย่างไรล่ะ?

กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์รับประโยชน์จากสมบัติตกทอด,ถึงแม้ว่าจะมีข้อจำกัด,แต่ก็เป็นสิ่งตกทอดที่ทำให้พวกเขาน่าสะพรึงกลัว,ถึงจะเป็นสิ่งตกทอดที่ทำให้พวกเขาสูญเสียอิสรภาพก็ตาม,หากแต่การจะได้สิ่งใดมาก็จะต้องแลกไปด้วยสิ่งหนึ่งเสมอ.

"เจ้าไม่เชื่ออย่างงั้นรึ?"

ฉู่เทียนได้นำสิ่งของบางอย่างออกมาจากน้ำเต้าอู๋จี้,เจ้าดูของเหลวสีแดงที่ส่องสว่างนี้.

"หนานกง,ให้เขาดื่ม."

หนานกงหยุนที่ง้างปากของชายหนวดเฟิ้มออก,ก่อนที่จะเทของเหลวในขวดใส่เข้าไปในปากของชายหนวดเฟิ้ม.

ชายหนวดเฟิ้มที่ดื่มของเหลวดังกล่าวลงไป,ร่างของเขางอเป็นกุ้งไปในทันที,ก่อนที่จะล้มลงไปนอนกลิ้งเกือกอยู่บนพื้น,ร่างกายสั่นไหวตะเกียกตะกายกระตุกไปมา,ตอนนี้มีแสงสีแดงเพลิงที่แผ่แสงออกมาปกคลุมไปทั่วร่างของเขา.

"ร้อน!ไหม้ไปหมดแล้ว!ข้ากำลังจะละลายแล้ว!"

"บัดซบ,เจ้าเอาอะไรให้ข้าดื่ม!"

ชายหนวดเฟิ้มรู้สึกราวกับว่าโลหิตที่เย็นยะเยือบของเขาถูกเผาไหม้,ด้วยตัวยาที่แปลกประหลาดและรุนแรง,ก่อนที่จะทำให้โลหิตของเขาเริ่มที่จะอบอุ่นขึ้นมาช้าๆ,มีพลังมากมายที่ไหลพล่านไปทั่วร่าง,ก่อนที่มันจะค่อยๆหลอมรวมกับพลังก่อนหน้าของเขาและก็หายไป.

นี่มัน...

นี่มัน,เป็นไปไม่ได้?

ฉู่เทียนออกคำสั่ง"เฉือนไปที่แขนของเขา,มาดูกันว่ามันมีผลอย่างไร."

หนานกงหยุนที่ควักมีดสั้นที่คมกริบออกมา,ก่อนที่จะเฉือนไปที่แขนชายหนวดเฟิ้ม,โลหิตของเขาที่หล่นลงมาบนถังไม้,โลหิตของพวกเขาไม่ได้แปลกประหลาดเป็นสีม่วงแกมฟ้าอีกต่อไปแล้วตอนนี้มันได้กลายเป็นสีแดงเข้ม,ดูแล้วแทบจะไม่ต่างไปจากมนุษย์ธรรมดาทั่วไป.

ชายหนวดเฟิ้มที่จ้องมองไปยังโลหิตของเขา นานมาแล้วที่มันไม่สามารถรักษาได้.

กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์นั้นก่อตั้งมายี่สิบปีแล้ว,ไม่มีใครสามารถหนีพ้นจากคำสาบนี้ได้!

ชายหนุ่มคนนี้ได้นำขวดยาที่แปลกประหลาดออกมารักษาเขาอย่างง่ายดาย.

คาดไม่ถึงเลยว่าคำสาบที่ร้ายกาจนี้ได้ถูกกำจัดไปแล้ว!

"ความสามารถในการหายใจในน้ำของเจ้ายังอยู่."ฉู่เทียนที่ท่าทางตื่นเต้นเหมือนกัน,โลหิตเทวะเจือจางนั้น,เขายังไม่มีเวลาทดสอบให้แน่นอนเลย"ผลของยานั้นมีไม่มีผลข้างเคียงใดๆ,นับจากนี้,เจ้าเป็นอิสระแล้ว!"

ชายหนวดเฟิ้มถึงกับงงเป็นไก่ตาบอด,ท้ายที่สุดเขาก็เข้าใจได้ในที่สุด!

หากว่าคนของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ถูกรักษาได้ทั้งหมด,คนของพวกเขากว่า 100,000 คนก็จะพ้นจากคำสาบ,พวกเขาก็จะมีโอกาสได้กลับบ้านเกิดของพวกเขาได้!

ชายหนวดเฟิ้มคุกเขาลงในทันที"นายท่านช่วยพวกเราไว้!"

ฉู่เทียนกล่าวออกไปอย่างนุ่มนวล"สั่งคนของพวกเจ้าให้ถอยไปได้แล้ว!"

"ได้!ตามที่ท่านปรารถนา!"

ชายหนวดเฟิ้มที่ปล่อยคลื่นสั้นๆออกไป,หากแต่เสียงดังก้องกังวาน,รอบๆบริเวณปรากฏร่างของคนหลายร้อยคน,ทุกๆคนต่างก็ซุ่มโจมตีอยู่,ที่ด้านหลังของพวกเขานั้นต่างก็มีครีบและเหงือกกันทุกคน.

"ประมุขห้า!"

"ประมุขห้าไม่ต้องตกใจ!"

"พวกเรากำลังไปช่วยท่าน!"

"ทุกคนถอยกลับไปให้หมด!"ชายหนวมเฟิ้มที่ตะโกนออกไปด้วยเสียงอันดังด้วยความโกรธเกรี้ยว,กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ที่ต้องทนทุกข์มาตลอดยี่สิบปี,โอกาสที่จะได้รับอิสรภาพมาถึงแล้ว,หากว่าไม่สามารถคว้ามันเอาไว้ล่ะก็,พวกเขาคงจะไปหาโอกาสเช่นนี้ได้จากใหนกัน?"แจ้งไปยังเหล่าประมุขคนอื่นๆเตรียมต้อนรับแขกผู้มีเกียรติเร็วเข้า!"

เหล่ากลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ถึงกับเปลี่ยนเป็นโง่งม.

แขกผู้มีเกียรติ?

กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์นั้นไม่เคยอนุญาตให้ใครก้าวเข้าไปยังรังของพวกเขามาก่อน,ด้วยเกรงว่าจะทำให้เหล่าเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเกรี้ยวโกรธ,หากแต่ท่าทางของประมุขห้าในตอนนี้กลับมีความคิดที่แปลกประหลาด.

ชายหนวดเฟิ้มตะโกนออกไปเสียงดังด้วยความโกรธ"หูหนวกรึไง?ยังไม่รีบไปอีก!"

"ขอรับ!"

"พวกเราไปแล้ว!"

เหล่ากลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ที่มุดลงไปในน้ำกันทั้งหมด,เหล่าคนหลายพันคนต่างถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว.

โหวเย่ว์วายุเทพและเฉินปิงยวี รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,เมื่อเขาเห็นเหล่าโจรสลัดที่ถอยกลับไป,และกลับมายังดาดฟ้าเรือ,ก่อนที่จะเห็นชายหนวดเฟิ้มยืนต่อหน้าฉู่เทียนด้วยความเคารพ,พร้อมกับกล่าวออกไปอย่างนอบน้อม,"ขอให้คุณชายได้ช่วยเหลือเหล่าสมาชิกของพวกเราที่ต้องพบกับความยากลำบากในครั้งนี้ด้วย!"

ผ่านไปกี่นาทีกัน,ชายคนนี้เปลี่ยนท่าทางรวดเร็วถึงเพียงนี้เลยรึ?

"เป็นความจริงที่ข้าสามารถช่วยเหลือพวกเจ้าจัดการโลหิตของเผ่าแห่งท้องทะเลออกไปได้."ฉู่เทียนหยุดชั่วครู่ก่อนจะกล่าวต่อไปอีก"ทว่า,การที่ข้าช่วยพวกเจ้านั้นข้าเองก็จะต้องจ่ายไปด้วยทรัพยากรจำนวนไม่น้อยเลย,เจ้าบอกซิว่าทำไมเข้าจะต้องช่วยเจ้าด้วย?"

"ใช่แล้ว!"เมิ่งหยิงหยิงกล่าวเสริมไปในทันที"คนพวกนี้เป็นคนไม่ดีต่างก็ปล้นฆ่าผู้คนมากมาย!พวกเราไม่มีหน้าที่ต้องช่วยเหลือพวกวายร้าย!ไม่เช่นนั้นแล้วหากพวกเขากลายเป็นคนธรรมดาแล้ว,ยังไม่รู้เลยว่าคนอีกมากเท่าไหร่ที่จะต้องพบกับภัยพิบัติ!"

โหวเย่ว์วายุเทพที่ยืนอยู่อย่างสงบกล่าวออกมาอย่างสุขุม"กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ก่ออาชญากรรมเอาไว้มากมาย,หลังจากที่เสร็จสิ้นภารกิจของรัฐสายฟ้าจบสิ้น,พวกเราจะนำโหวเย่ว์ทั้งสี่รัฐออกมาปราบปรามให้หมดสิ้น,ดูสิว่าพวกเจ้าจะยังกล้าระรานไปทั่วอยู่อีกใหม?"

ชายหนวดเฟิ้มเร่งรีบกล่าวออกมาในทันที"พวกเราไม่มีทางเลือก!"

"โหวเย่ว์ไม่ต้องรีบร้อน"ฉู่เทียนที่เข้าใจถึงตัวตนของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์ได้,แน่นอนว่าเขาเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวดี,เขาได้กล่าวกับชายหนวดเฟิ้ม,"เอาอย่างนี้,ข้าจะเดินทางไปกับเจ้าเป็นการส่วนตัว,เพื่อพูดคุยเงื่อนไข,เจ้าคิดว่าอย่างไร."

"ไม่มีปัญหาแน่นอน!"

"พี่ฉู่!"เฟิงไฉ่เตี๋ยรีบค้านไปในทันที"คนเหล่านี้เป็นโจรสลัดที่โหดร้าย,มันอันตรายเกินไปที่เจ้าจะไปเสี่ยง!"

โหวเย่ว์วายุเทพเองก็ไม่ต้องการให้ฉู่เทียนไปเสี่ยงเช่นเดียวกัน.

"ให้เฉินปิงยวีตามมาเพื่อคุ้มกันข้าก็เพียงพอแล้ว,พวกท่านรอคอยสนับสนุนที่ด้านนอกก็พอแล้ว."ฉู่เทียนกล่าวอย่างมั่นใจ"โปรดวางใจ,ข้าสามารถจัดการเรื่องนี้ได้!"

กลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์นั้นมีสมาชิกมากมายมหาศาล,หากว่าไม่สามารถที่จะหาทางจัดการพวกเขาได้ล่ะก็,บางทีก็คงยากที่จะผ่านไปได้อย่างราบรื่น,โหวเย่ววายุเทพที่เห็นฉู่เทียนสงบนิ่งใจเย็น,เหมือนว่ามั่นใจเป็นอย่างมาก,เช่นนั้นแล้วเขาจึงไม่ได้ห้าม.

อีกอย่างหนึ่งดูจากท่าทางแล้ว,คนเหล่านี้คงไม่กล้าที่จะทำอะไรอย่างแน่นอน.

ฉู่เทียนพร้อมกับเฉินปิงยวีทั้งสองคนได้ตาม หยีเหลาหวู่,ขึ้นเรือลำหนึ่ง,เป็นเรือที่จะพาพวกเขาไปยังรังของกลุ่มฉลามเขี้ยวยักษ์.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน