วันอังคารที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 191 Issues the challenge

Miracle Throne Chapter 191 Issues the challenge

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 191 ท้าประลอง


บทที่ 191 ท้าประลอง


Chapter 191  Issues the challenge

"เจ้าเด็กน้อย,ออกมา!"

ฉู่เทียนที่กำลังล่องลอยอยู่ในมิติแห่งนี้,ขนาดของสถานที่แห่งนี้มีขนาดใหญ่โตมาก,เจ้าจิ้งจอกน้อยมันไปซ่อนตัวอยุ่ที่ใหนกัน?

"ข้าขอเตือนเจ้า,ส่งคะแนนนั่นมาซะโดยดี,เจ้าได้ใช้มันแลกเปลี่ยนกับข้าไปแล้วครึ่งหนึ่งหากว่าเจ้ากล้ายักยอกมันล่ะก็,ข้าจะต้องลงโทษเจ้าแน่!"


ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถเห็นตัวจิ้งจอกน้อยเลย!

มันน่าสงสัยเป็นอย่างมาก!

หลังจากที่จิ้งจอกน้อยได้เก็บชิ้นส่วนของกระดูกเทพเจ้า,ก็ดูเหมือนว่ามันจะหมดแรงไร้กำลัง,แล้วทำไมมันถึงได้ลื่นไหลหลบหนีได้อย่างรวดเร็วถึงเพียงนี้,หรือว่า!

ฉู่เทียนราวกับว่าเข้าใจอะไรได้บางอย่าง!

เจ้าตัวเล็กนี้มันจะเหลี่ยมจัดเกินไปแล้ว,เจ้านายอย่างข้าคาดไม่ถึงเลยว่าจะตกหลุมมันเข้าให้แล้ว,บังอาจแกล้งทำว่าหมดแรงเพื่อที่จะเข้ามายังพื้นที่แลกรางวัลโดยไม่ให้ฉู่เทียนสงสัย,ไม่คิดเลยว่ามันจะแอบลักลอบไปแลกคะแนนเอง!

"บัดซบ!ทำให้ข้าโกรธแล้วนะ!"ฉู่เทียนถึงกับเป่าปากออกมาอย่างเย็นชา"เจ้าคิดว่าข้าจะไม่สามารถหาเจ้าเจออย่างงั้นรึ?"

เนตรเพลิงแผดเผา,ขับเคลื่อนสัมผัสเทวะ!

ฉู่เทียนบินไปมาในมิติแลกของรางวัลอย่างรวดเร็ว,สัมผัสเทวะของเขา สำรวจมิติรับรางวัล,จิ้งจอกน้อยไม่มีทางที่จะหลบพ้นเขาได้อย่างแน่นอน,ด้วยพันธะของผู้เป็นนาย,ทำให้มันไม่สามารถขัดขืนได้เลย.

ร่างที่ฟูฟ่องของมัน,ที่แอบหลบอยู่มุมหนึ่ง.เหมือนกำลังหมอบอยู่.

ฉู่เทียนที่กำลังดีดนิ้วอยู่"ส่งมันมา!"

ทันใดนั้นจิ้งจอกน้อยได้ถอดสร้อยหยกแสดงสถานะออกมา,พร้อมกับชูขึ้นแสดงท่าทางน่าสงสาร,มอบมันให้กับฉู่เทียนไป.

"อย่าให้ข้าต้องออกแรง!"ฉู่เทียนที่จับป้ายหยกแสดงสถานะขึ้นมาดูก่อนที่จะปรากฏความโกรธเกรี้ยวควันออกหูอีกครั้ง"นี่มันอะไรเจ้าวายร้าย?แต้มมันหายไปใหนหมด!"

ป้ายหยกแสดงสถานะผู้เข้าร่วมทดสอบ แสดงตัวอักษร"ศูนย์"ปรากฏอยู่!

เจ้าวายตัวร้ายนี่ใช้แต้มไปหมดแล้วอย่างงั้นรึ?

สายตาของจิ้งจอกน้อยกระพริบปริบๆมีประกายตาแห่งความเจ้าเล่ห์แฝงอยู่,ก่อนที่จะจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยสิ่งของ,แสดงท่าทางไร้เดียวสา,ว่าไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น.

"อย่ามาแสดงละคร!"ฉู่เทียนที่ยกหางของมันขึ้นก่อนที่จะตบไปยังก้นของมัน"ในรังผึ้งตอนนั้น,เจ้าได้ตกลงกับข้าแล้วว่าจะมอบคะแนนให้ข้าครึ่งหนึ่ง,เจ้าคิดจะผิดสัญญาเรอะ!เจ้าไปแลกอะไรมา?เอามาให้ข้าดู!"

จิ้งจอกน้อยที่อยู่ในกำมือของฉู่เทียนยกหัวของมันขึ้น,สายตาที่เป็นประกายจ้องมองไปยังเจ้านายของมัน,ดวงตาลุกโชติช่วง,ราวกับว่าแอบหัวเราะอยู่,ราวกับบอกออกไปว่า"ท่านเพิ่งรู้จักจิ้งจอกน้อยวันแรกรึอย่างไร?ไม่รู้อย่างงั้นรึว่าบางครั้งท่านเองไม่รักษาคำพูดเช่นกัน?"

เรื่องตลกอะไรกัน.

จิ้งจอกน้อยรู้ดีว่าคะแนนที่มันได้รับนั้นแตกต่างกันมากมาย?

ไม่คุ้มกับแก่นน้ำผึ้งจิตวิญญาณ,ที่เล็กน้อยไม่พอติดซอกฟันมันด้วยซ้ำ!

"เจ้าคิดว่าเจ้านายของเจ้าเป็นอย่างไร?ไม่รู้รึว่าเจ้านายของเจ้านั้นเป็นคนที่มีคุณธรรมพอ ไม่เอาเปรียบสัตว์เลี้ยงอย่างแน่นอน"ฉู่เทียนเทียนที่ลูบหัวเจ้าตัวเล็ก,พร้อมกับเผยยิ้มออกมา"เจ้าไม่ได้รับการสั่งสอนมา,คำอธิบายบางคำเจ้ายังไม่รู้มากมายนัก,ดังนั้นเจ้าจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งที่เจ้าแลกมานั้นเป็นของปลอมหรือไม่?เจ้านายของเจ้ามีความรู้แตกฉานและจะสามารถช่วยเจ้าวิเคราะห์ของเหล่านั้นได้,ดังนั้นเจ้าจงนำมันออกมาให้ข้าได้ดูว่าเจ้าได้แลกอะไรมา!สิ่งที่เจ้าแลกมานั้นใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง?"

ถึงเขาจะยิ้มแต่ในใจแต่ก็แฝงไปด้วยความชั่วร้าย,แสดงว่ามีเจตนาร้ายอย่างแน่นอน!

จิ้งจอกน้อยที่หันหน้าไปอีกข้าง,ทักษะการแสดงของท่านไม่ได้ยอดเยี่ยมเท่าไหร่หรอก!

ไม่ว่าจะขู่ก็แล้ว,บังคับก็แล้ว,เพื่อให้มันเผยสิ่งของดังกล่าวออกมา,แกล้งทำเป็นปิดตาก็แล้ว,จิ้งจอกน้อยก็ยังขัดขืนอย่างรุนแรงราวกับว่ายอมตายดีกว่าที่จะแสดงสิ่งของที่แลกมาให้เขาเห็น.

"ก็ได้,เจ้าวายร้าย,เจ้านี่มันตัวหลอกลวง!"ฉู่เทียนที่มีชีวิตถึงสองชาติภพนี่นับเป็นครั้งแรกที่เขาถูกเอาเปรียบ,ปรกติเขานั้นจะปั่นหัวคนอื่นเล่นมาโดยตลอด,มีเพียงเจ้าสัตว์ตัวนี้น้อยนี้นับเป็นครั้งแรกของเขาจริงๆ"เจ้าเป็นคนบอกเองว่าจะมอบคะแนนให้ข้าครึ่งหนึ่ง,แต่ว่าเจ้ากับไม่รักษาคำพูดงั้นเรอะ,เช่นนั้นก็คายแกนน้ำผึ้งหมื่นปีออกมาเลย!"

ไม่คาย!

จิ้งจอกน้อยยังคงไม่ยอม.

โอ้ว,เจ้านี่มันช่างอวดดีจริงๆ,หลังจากนี่เจ้าจะต้องถูกลงโทษอย่างโหดร้ายสามวัน.!

แต้มที่จิ้งจอกน้อยได้รับมานั้นเป็นจำนวนไม่น้อยเลย,ถึงจะไม่ได้เท่ากับฉู่เทียน,แต่ก็ไม่ห่างกันมากนัก,และเหนือกว่าทุกๆคนที่ออกไปก่อนนี้อย่างเทียบกันไม่ติดเลย.

คะแนนของมันนั้นเพียงพอที่จะแลกเปลี่ยนยาทิพย์ศักดิ์สิทธิ์ได้เจ็ดถึงแปดอย่าง!

ตัวตะกละอย่างมัน,แน่นอนว่าสิ่งของทั้งหมดต้องเป็นของกินอย่างแน่นอน!

ทว่าห้องแลกสมบัติก็มีขนาดใหญ่จนเกินไป,ฉู่เทียนย่อมไม่รู้ได้อย่างแน่นอนว่ามันได้แลกสิ่งใดไปบ้าง!

บางทีจิ้งจอกน้อยอาจจะแลกเปลี่ยนสมบัติหายากทั่วไป,สิ่งของที่เหมือนกับหมุดวิญญาณที่มันมีอยู่ก็ได้,ของทุกสิ่งตอนนี้ก็ถูกซ่อนเอาไว้ในท้องของมันแล้ว,ยังไงเขาจะต้องรู้สักวันแต่อาจจะต้องใช้เวลาหน่อย.

จิ้งจอกน้อยที่ยืนกรานไม่ยอมโดยเด็ดขาดไม่ว่าเจ้านายมันจะใช้วิธีใดก็ตาม,เจ้านายคงจะไม่เจาะกระเพาะของมันเข้ามา ใช่ใหม?เขาคงจะไม่คิดลงโทษมันที่โหดเหี้ยมเช่นนั้น,ในเมื่อจิ้งจอกน้อยช่วยเก็บกระดูกสันหลังเทพเจ้านะ,อย่าได้ลืมเรื่องนี้ด้วยล่ะ.

"ข้าไม่มีเวลามาเล่นกับเจ้าแล้ว!"

"ไว้กลับไปเมื่อไหร่ค่อยคิดบัญชีกับเจ้าก็แล้วกัน!"

ฉู่เทียนที่ยกเจ้าจิ้งจอกน้อยก่อนที่จะกระแทกมันไปบนไหล่ของเขาและลอยออกไปยังประตูห้องแลกสมบัติหอคอยโบราณ.

ผืนปฐพีที่กำลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง,พลังที่บ้าคลั่งกำลังฉุดกระชากร่างของเขา,เคลื่อนย้ายร่างของเขาออกมาจากหอคอยฝึกฝนโบราณ,เมื่อฉู่เทียนได้สติกลับมา,เขาก็ยืนอยู่ด้านนอกประตูหอคอยฝึกฝนแห่งรัฐกลางแล้ว.

ในเวลาเดียวกัน,ท้องฟ้าที่ส่องสว่าง,แจ่มใสไร้เมฆ,จนสามารถมองเห็นท้องฟ้าไร้ซึ่งขอบเขต.

ฉู่เทียนสามารถอยู่ภายในหอคอยฝึกฝนโบราณแห่งนี้ได้ถึงสองคืนสามวัน,เปรียบได้กับคนอื่นๆที่ใช้เวลาอยู่ได้นานกว่าถึงสองเท่า.

จิ้งจอกน้อยแอบหัวเราะอยู่ในใจ,สุดท้ายแล้วเจ้านายก็ปล่อยมันไปจริงๆ,แม้ว่าจะขู่ว่าจะลงโทษมันอย่างโหดเหี้ยม,ทว่ามันก็ยังคุ้มค่า,กับสิ่งที่มันเก็บเกี่ยวมา.

จิ้งจอกน้อยยื่นเด่นบนไหล่ของฉู่เทียน,จ้องมองไปรอบๆ,เห็นเหล่าตระกูลใหญ่ที่ได้ตั้งค่ายอยู่รอบๆ,มีเพียงตระกูลฉู่ที่ได้ถอนตัวไปแล้ว,อย่างไรก็ตามคนที่อยู่ในตอนนี้ต่างก็ตกอยู่ในสภาพตื่นตะลึง.

หอคอยแห่งรัฐกลางที่ส่องแสงสว่างวับวาวแสดงตัวอักษรขนาดใหญ่ที่บนยอด 1352!

ทะลวง...ทะลวงหนึ่งพันแต้ม!

เรื่องเช่นนี้มันเป็นไปได้ด้วยรึ!

สถิติของหอคอยแห่งนี้ถูกทำลายถึงสามครั้งติดต่อกัน,นับตั้งแต่สามร้อยแต้ม,ไปเป็นสี่ร้อยแต้ม,และสุดท้ายที่หนักหนาที่สุดมากกว่าหนึ่งพันแต้ม,สถิติสุดท้ายนี่มันมหัศจรรย์ยิ่งนัก!

เป็นเรื่องที่ไม่เคยมีมาก่อน!

จะไม่ให้พวกเขาประหลาดใจได้อย่างไร?

จะไม่ให้พวกเขาตื่นตะลึงได้อย่างไร?

ฉู่เทียนโค่นเย่เทียนหลาง,โค่นลวอเซียงหลง,แม้แต่ฉู่ซิงเหอ,จากนั้นยังทำให้พวกเขาระเบิดความตกใจ,ได้รับคะแนนทดสอบมากกว่า1300 แต้ม!

อัจฉริยะมากมายก่อนหน้านี้ไม่สามารถเทียบได้แม้แต่เศษเสี้ยวของเขาเลย!

"อ๋า,ฮี่ๆๆ.."เมิ่งหยิงหยิงที่ดีใจพุ่งเข้าไปหาฉู่เทียน"ฉู่เทียน!เจ้ายอดเยี่ยมที่สุด!ข้านับถือเจ้าที่สุด!กับความสำเร็จของเจ้า!"

เมิ่งชิงอู๋ที่อยู่ด้านหลังน้องสาว,แม้ว่าจะไม่ได้ออกท่าทางเช่นน้องสาวของนาง,ทว่าใบหน้าที่งามดั่งหยกสลักของนางก็เปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ,ตื่นเต้นดีใจ,จนไม่สามารถควบคุมความยินดีได้เลยเช่นกัน!

สถิติของฉู่เทียนในครั้งนี้จะต้องกลายเป็นตำนานของรัฐกลางอย่างแน่นอน!

จิ้งจอกน้อยที่เกลือกกลิ้งตาไปมา,ก่อนที่จะคายกระจกทองแดงโบราณออกมาจากปากของมัน,คู คู ร้องเรียกสองครั้ง,พร้อมกับกวักมือเรียกเมิ่งหยิงหยิง.

"อู้ฮู้!เป็นกระจกที่งามอะไรเช่นนี้!"เมิ่งหยิงหยิงที่ดีใจ ประหลาดใจพร้อมกับรับสิ่งดังกล่าวมา "จิ้งจอกน้อยเจ้าช่างมีน้ำใจอะไรเช่นนี้!ไม่คิดเลยว่าจะมอบนำขวัญมาฝากข้าด้วย!นี่เป็นศาสตราวิญญาณระดับสูง!เป็นของล้ำค่ายิ่งนัก!"

จิ้งจอกน้อยที่กวัดแกว่งขาหน้าของมันไปมา เหมือนจะสื่อว่า

ของฝากเล็ก,เรื่องเล็กน้อย,ไม่ต้องเกรงใจ.

จากนั้นมันก็คายเกราะใหมอ่อนออกมาอีกอัน,ก่อนที่จะใช้ขาหน้ากวักเรียกเมิ่งชิงอู๋.

เมิ่งชิงอู๋ที่เผยยิ้มหน้าบาน"ให้ข้าอย่างงั้นรึ? ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้,ขอบใจเจ้ามาก!"

ฉู่เทียนที่เห็นดังนั้นถึงกับลมออกหูอีกครั้ง,ที่บิดาไม่มีของขวัญเช่นนี้,เป็นเพราะว่าเจ้าวายร้ายตัวน้อยนี่แอบเอาคะแนนครึ่งหนึ่งที่เขาควรจะได้ไปแลกของเอาหน้าอย่างงั้นเหรอ!

สิ่งของสองสิ่งนั้นนับว่าเป็นศาสตราวิญญาณระดับสูง,อย่างน้อยก็ต้องใช้แต้มทดสอบอย่างละร้อยเป็นอย่างต่ำ,แต่เปรียบกับคะแนนรวมที่มันได้รับ,นี่เป็นเพียงแค่สิ่งเล็กน้อย,เจ้าโจรน้อยนี้บังอาจใช้สิ่งของซื้อใจของพวกนางไว้!

สิ่งที่เขารู้สึกสลดไปเหมือกัน,แต้มทดสอบหอคอยนั้นแสดงเพียงแค่คะแนนของเขาและไม่แสดงคะแนนของจิ้งจอกน้อย,หรือเพราะว่ามันแอบเข้าไปอย่างงั้นรึ?

สองพี่น้องมิ่งชิงอู๋ต่างก็ชื่นชอบจิ้งจอกน้อยมากขึ้นและก็มากขึ้น!

หยุนเทียนเหอที่ตื่นตะลึงจะนิ่งเงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะค่อยๆตั้งสถิติได้,ชายหนุ่มคนนี้ไม่เพียงไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงแต่อย่างใด,เขายังสามารถสร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกๆคนเลยไม่ใช่รึ?

ความสามารถของเขานี้ช่างน่ามหัศจรรย์มาก!

การเข้าร่วมทดสอบหอคอยโบราณแห่งนี้ทำให้ฉู่เทียนพึงพอใจเป็นอย่างมาก,ขณะที่พวกเขาเตรียมนำทุกคนกลับ,ตระกูลเย่และตระกูลลวอได้เข้าล้อมเขาในทันที,พวกเขาได้ขวางกั้นไม่ให้ฉู่เทียนไปใหน.

หยุนเทียนเหอที่แสดงท่าทางขึงขัง"พวกเจ้าต้องการทำอะไร!"

เหล่าคนที่ได้รับความเสียหายมากที่สุดก็คือ ตระกูลลวอ,ตระกูลเย่หรือแม้แต่ตระกูลฉู่ เพราะด้วยฝีมือของฉู่เทียน,ฉู่ซิงเหอถึงได้ล่วงหล่นจากอันดับสุดยอดซึ่งนับว่าเป็นเรื่องอับอายสำหรับพวกเขามาก.

ฉู่ซิงเหอที่เปี่ยมไปด้วยชื่อเสียง,ที่ทุกคนมุ่งหวังว่าเขาจะได้กลายเป็นคนรับหน้าที่แทนโหวเย่ววายุเทพในอนาคต.

แต่ใครจะรู้ว่าความหวังของตระกูลฉู่จะถูกทำลายแทบไม่เหลือเป็นชิ้นดี.

ชื่อเสียงที่มากมายของฉู่ซิงเหอต้องถูกทำลายย่อยยับพวกเขานับว่าเสียหายเป็นอย่างมาก.

ตอนนี้ตำนานได้เปลี่ยนไปแล้ว,ไม่รู้เลยว่าจะเกิดเหตุโกลาหลใดขึ้นต่อไป!

ตระกูลฉู่ที่กังวลต่ออาการบาดเจ็บของฉู่ซิงเหอ,ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้รอจนจบ,จึงได้กลับไปก่อน.


ตระกูลลวอและตระกูลเย่ได้พูดคุยวางแผนร่วมกันเรียบร้อยแล้ว.

ไม่สามารถปล่อยฉู่เทียนไปได้!พวกเขาต้องจัดการฉู่เทียนให้ได้!

ลวอเหลียนเฉิงที่ยืนอยุ่สงบแค่นเสียงอย่างเย็นชา"พวกเราได้ข่าวมาว่า,ฉู่เทียนได้เปิดผนึกห้องสมบัติหอคอยแห่งรัฐกลางออกมาได้!สมบัติหอคอยแห่งรัฐกลางนั้นมีความสำคัญที่สุดต่อความมั่นคงของรัฐกลาง,ดังนั้นสมบัตินั่นจะต้องเป็นสมบัติของคนทุกคนในรัฐกลาง.ดังนั้น,พวกเราต้องการให้เจ้ามอบสมบัตินั่นมาซะ!หากว่าเจ้ากล้านำสมบัติไปใช้เองล่ะก็,พวกเราจะไม่มีทางยกโทษให้กับเจ้าอย่างแน่นอน!"

"เหตุผลเหลวไหล!"หยุนเทียนเหอรุ้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก"นับตั้งแต่รัฐกลางก่อตั้งขึ้นมา,ได้กำหนดเอาไว้นานแล้วว่าผลประโยชน์ที่ได้ในการเข้าร่วมหอคอยแห่งรัฐกลางนั้นต้องเป็นของผู้เขาร่วมแข่งขัน,ผู้เข้าร่วมการแข่งขันนั้นมีสิทธิ์ตัดสินใจได้ว่าจะทำอย่าไรกับมัน,กับการกรรโชคเช่นนี้,ไม่รู้สึกละอายใจบ้างรึอย่างไร?"

เย่เทียนหลางแค่นเสียงอย่างเย็นชา"หากเป็นเพียงสมบัติทั่วไปล่ะนะ!สมบัติตกทอดหอคอยโบราณแห่งรัฐกลางนั้นมันมีความสำคัญเกี่ยวข้องกับความเจริญรุ่งเรื่องของรัฐกลางจะตกไปอยู่ในมือของไอ้เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมได้ได้อย่างไร!หากว่าไม่ยอมมอบมันออกมาล่ะก็,พวกเราจำเป็นต้องใช้กำลังแย่งเอามา!"

"ใช่แล้ว!"

"ส่งสมบัติตกทอดมา!"

"ส่งสมบัติตกทอดมา!"

คนสองร้อยคนของตระกูลใหญ่ทั้งสองที่ร่วมมือกันเพื่อรีดไถสมบัติดังกล่าว.

ดวงตาที่ดุร้ายของเย่อู๋เต๋าที่จดจ้องออกมาลุกโชนด้วยความโหดร้าย"หากไม่มอบมันมาล่ะก็หย่าหวังว่าจะมีชีวิตรอดออกไปได้!"

ที่จริงแล้ว,พวกเขานั้นไม่ได้สนใจสมบัติเลยแม้แต่น้อย,พวกเขานั้นมีความคิดเดียว,คือจัดการฉู่เทียนซะ!

หยุนเทียนเหอและเฉินปิงหยูที่เป็นผู้เชี่ยวชาญเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงถึงกับโกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที.

แรงกดดันวิญญาณที่หนักหน่วงของกลุ่มคนทั้งสองก็ระเบิดออกมาในทันที!

ลวอเหลียนเฉิงและเย่อู๋เต๋าไม่ต้องการที่จะถอยเลยแม้น้อย"พวกเราต้องเห็นต่อผลประโยชน์ของรัฐกลาง! เจ้าคนแซ่หยุน,เจ้ายังมีเกียรติในสี่ตระกูลใหญ่อีกเหรอ,พวกเจ้าตระกูลหยุนที่แสดงท่าทางเช่นนี้ก็ไม่ต่างกับการขโมยสมบัติตกทอดสมบัติของรัฐกลาง!พวกเราทุกคนเพื่อผลประโยชน์ของรัฐกลางพวกเราจะสู้จนตายแม้โลหิตจะแห้งเหือดจนหยดสุดท้าย!"

"ใช่แล้ว!"

"พวกเราจะต้องสังหารคนทรยศฉู่เทียน!"

"พวกเราจะต้องรักษาผลประโยชน์สมบัติตกทอดของรัฐกลางเอาไว้!"

ตระกูลเย่และตระกูลลวอ,อาศัยว่าพวกเขานั้นมีจำนวนคนมากกว่า,มีผู้เชี่ยวชาญปลุกดวงจิตนับร้อย,แม้ว่าหยุนเทียนเหอและเฉินปิงยวีจะมีพลังฝึกตนที่เหนือกว่า,หากว่าเข้าปะทะกันล่ะก็,การต่อสู้ที่หนักหน่วงเช่นนี้,ท้ายที่สุดต้องได้ผลลัพธ์ที่รุนแรงทั้งสองข้างอย่างแน่นอน.

ในเวลาเดียวกัน,เสียงที่ทุ้มลึกก็ดังขึ้น,"พวกท่าน,ใจเย็นระงับความโกรธกันก่อน!"

แม่ทัพแห่งรัฐกลางซ่งอู๋จี้ที่นำกลุ่มทหารจำนวนมากเข้ามา,ซ่งอู๋จี้นั้นเป็นแม่ทัพใหญ่ของรัฐกลางและควบคุมกองทัพทั้งหมดของรัฐกลาง,ตระกูลซ่งเองก็นับว่าเป็นตระกูลชั้นหนึ่งเช่นกัน,ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเทียบกับตระกูลใหญ่ทั้งสี่ได้ก็ตาม,ความแข็งแกร่งของซ่งอู่จี้เองก็นับว่าแข็งแกร่ง,ไม่มีทางพ่ายแพ้ตระกูลฉู่,ลวอและเย่อย่างแน่นอน.

"ซ่งอู๋จี้,เจ้าเป็นถึงแม่ทัพของรัฐกลาง,เจ้าควรที่จะคิดถึงผลประโยชน์ของรัฐกลาง ของพวกเราด้วย!"ใบหน้าของเย่อู๋เต๋าที่เย็นชากล่าวออกไปอย่างสุขุม"ดังนั้นขอให้ท่านรู้จักแยกแยะความถูกต้อง,ยืนบนฝั่งที่ถูกต้องและไม่ทำเรื่องผิดพลาด!"

"แม่ทัพซ่งท่านจงนึกถึงผลประโยชน์ของรัฐเป็นสำคัญ"ลวอเหลียนเฉิงที่กล่าวออกมา"แน่นอนว่าตระกูลซ่งเองก็ควรจะได้รับส่วนแบ่งนั่นด้วย!"

หยุนเทียนเหอรุ้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย!

ซ่งอู๋จี้เป็นที่เป็นกองกำลังป้องกันเมือง!

โดยปรกติตระกูลเย่,ตระกูลลวอเองก็นับว่าน่ากลัวแล้ว,หากว่านับแม่ทัพประจำเมืองเข้าไปอีกด้วยล่ะก็,บางทีวันนี้คงเป็นปัญหาอย่างแน่นอน.

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!"


"คนแซ่ซ่ง,มีสิ่งใดน่าขำอย่างงั้นรึ?"

"ข้าหัวเราะพวกเจ้าที่โง่งมตาบอด! ข้าหัวเราะในความเขลาพวกเจ้า!ข้าหัวเราะพวกเจ้าที่เล่าความเท็จ!รางวัลของหอคอยฝึกฝนแห่งรัฐกลางแห่งนี้จะต้องตกเป็นของผู้เข้าแข่ง,เป็นไปได้อย่างไรที่จะแบ่งปันรางวัลดังกล่าวได้?"ใบหน้าที่ถมึงทึงของซ่งอู๋จี้กล่าวออกมา"และฉู่เทียนเองก็ยังเป็นคนในกองทัพของพวกเราด้วย,ดังนั้นหากว่ามีใครต้องการจัดการเขา,เจ้าควรที่จะถามข้าที่เป็นแม่ทัพดูแลว่ายอมรับหรือไม่!"

"อะไร?เขาเป็นคนในกองทัพอย่างงั้นเหรอ!"

ทุกคนต่างตื่นตะลึง.

"ใช่แล้ว!"ซ่งอู๋จี้พูดออกไปเสียงดัง"ฉู่เทียนนั้นคือขุนพลม้าพเนจร!เป็นบุคคลในกองทัพของพวกเรา!"

คนของสามตระกูลใหญ่นั้นคงโกรธเกรี้ยวแทบระเบิดตายไปแล้วในตอนนี้.

ไม่เพียงแค่ตระกูลหยุนที่ขัดแย้งกับพวกเขา,ซ่งอู๋จี้เจ้าบัดซบนั่น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้ายุแหยพวกเขาอีกด้วย!คนตระกูลซ่งที่ไม่มีอะไร!กล้าแส่หาความตายเลยรึ?

เย่เทียนหลางที่ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป"ถ้าฉู่เทียนไม่ตาย,รัฐกลางแห่งนี้จะไม่มีทางสงบสุข!"

ลวอเซียงหลงที่ตะโกนออกไปเสียงดัง"คนผู้นี้ต้องตายไป!"

เย่เทียนหลางที่โกรธเกรี้ยวตะโกนออกไปเสียงดัง"ฉู่เทียน,เจ้ากล้ามาประลองกับข้าหรือไม่?"

ประลอง?

ทุกคนต่างก็เพ่งพิศ!

ลวอเซียงหลงถึงกับอุทานออกไปเสียงดัง"เจ้า,หากว่าเป็นลูกผู้ชายล่ะก็,อย่ามาใช้วีธีต่ำๆ,มาสู้กันอย่างตรงไปตรงมาเพื่อจัดการความขัดแย้งครั้งนี้!เจ้ากล้าหรือไม่?"

"คิดจะใช้พลังฝึกตนที่เหนือกว่ากดขี่คนอื่นสินะ!"หนานกงหยุนที่กล่าวเสียงดังด้วยความโกรธ"หากคิดว่าตรงไปตรงมาก็ใช้พลังฝึกตนเท่ากันประลองกับฉู่เทียนซิ!"

เย่เทียนหลางและลวอเซียงหลงไม่สนใจหนานกงหยุนเลย"เจ้ากล้าต่อสู้หรือไม่!"

"เอาล่ะ,เอาล่ะ!นายน้อยหมาข้างทางและนายน้อยแมวประกวดต้องการที่จะได้รับการสั่งสอนกระมั้ง,คงไม่รู้สึกสินะว่าจะเป็นอย่างไรหากว่าต้องการสังหารข้า?"ตอนแรกนั้นเขาแสร้งทำไม่สนใจนับตั้งแต่ตอนแรก,ทว่าในตอนนี้เขาก็ตะโกนออกไปเสียงดังเพื่อให้ทุกคนได้ยิน"ลำพังพวกเจ้านี่นะ!ข้าได้ให้โอกาสให้พวกเจ้าแล้ว!แต่ไม่คิดเลยว่ายังต้องการสร้างความอัปยศให้กับตัวเอง,ขยะทั้งสองชิ้นอย่างพวกเจ้าเข้ามาพร้อมกันได้เลย!"

หยุนเทียนเหอประหลาดใจเป็นอย่างมาก"ฉู่....."

ฉู่เทียนกล่าวห้ามทุกคนไว้"การต่อสู้ครั้งนี้!ไม่ต้องให้ใครเข้ามายุ่งเกี่ยว,ข้าจะจัดการเอง!"




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน

2 ความคิดเห็น: