วันพฤหัสบดีที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 188 ancient god remnant body

Miracle Throne Chapter 188 ancient god remnant body

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 188 เศษร่างเทพบรรพกาลที่เหลืออยู่


บทที่ 188 เศษร่างเทพบรรพกาลที่เหลืออยู่



ทำไมกันฉู่ซิงเหอถึงได้พ่ายแพ้ต่อฉู่เทียน?

ที่จริงแล้วมันเป็นเหตุผลที่ง่ายดายมาก!

ฉู่ซิงเหอนั้นมั่นใจในความสามารถของตัวเองจนเกินไป,คิดว่าตัวเองเข้าใจในแผนของฉู่เทียนอย่างแจ่มแจ้ง,จนคิดว่าทุกอย่างอยู่ในฝ่ามือของเขาแล้ว.


ฉู่เทียนได้หยกป้องกันจากหนานกงหยุนแล้ว,เขายังได้หยกแทนตัวจากกล่องสมบัติทองม่วงอีกอันซึ่งมีผลสับเปลี่ยนร่างกับเขาเมื่อได้รับการโจมตีที่จะทำให้ถึงตายได้.

ฉู่เทียนที่ใช้ยันต์ดังกล่าวแล้ว,เขาก็จงใจซ่อนร่างอยู่ในจุดบอดด้านหลังกระจก,เมื่อฉู่ซิงเหอคิดว่าตัวเขาเองได้สังหารฉู่เทียนไปเรียบร้อยแล้ว,ด้วยการโจมตีทั้งหมดพร้อมทั้งมั่นใจว่าฉู่เทียนได้ถูกสังหารไปแล้ว.

ท้ายที่สุดฉู่เทียนก็ออกมาโจมตีในทันที,ด้วยยันต์เวทย์แทนตัวนั้น,ทำให้เขามีโอกาสลอบโจมตีที่ด้านหลังของฉู่ซิงเหอทะลวงร่างของเขาได้.

ความแข็งแกร่งของฉู่ซิงเหอนั้นนับแข็งแกร่งมาก.

ไม่มีใครสงสัย.

บอกได้ว่าฉู่ซิงเหอผู้นี้,แม้จะพลังฝึกตนปลุกดวงจิตระดับ 4 ขั้นปลายก็ตาม,ทว่าก็ไม่สามารถนำผู้ฝึกตนปลุกดวงจิตระดับ 4 ธรรมดามาเทียบได้,หรือแม้แต่ระดับ5 หรือระดับ 6 ก็ยังไม่สามารถรับประกันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ที่จะต้านพลังโจมตีของเขาได้,ทักษะเฉือนนภานั้น เป็นทักษะที่ที่ทรงพลังเป็นเป็นอย่างมากและเขาเองก็เป็นมือกระบี่ที่แข็งแกร่งอีกด้วย.

ทว่า,ด้วยนิสัยที่คิดว่าตัวเองสมบูรณ์แบบ,นั่นจึงทำให้เขาเต็มไปด้วยความอหังการ,หยิ่งยโส,จนหูหนวกตาบอด.

คนจำพวกนี้อาจดูเหมือนน่าสะพรึงกลัว,แต่ที่จริงแล้วแตกง่าย,เขาที่เชื่อว่าตัวเองแข็งแกร่งที่สุด,ไม่สามารถล้มเหลวได้,ด้วยความเชื่อมั่นนี่จึงทำให้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็ว,หากแต่เมื่อล้มมาวันใหนล่ะก็,ยากที่จะสามารถฟื้นตัวได้ในทันที.

ผ่านไประยะเวลาหนึ่งกระบี่ของฉู่เทียนไม่เพียงแต่สร้างอาการบาดเจ็บทางร่างกายจนไม่สามารถรักษาได้,ทว่าจิตใจของเขาที่มั่นใจในตัวเองมากเกินไปทำให้แตกออกเป็นเสี่ยงๆและได้รับความเสียหายอย่างหนักหนา.

ดังนั้นหากเป็นไปตามที่ฉู่เทียนคาดล่ะก็,ฉู่ซิงเหอย่อมไม่สามารถฟื้นตัวในเวลาอันสั้นอย่างแน่นอน.

ฉู่เทียนเข้ามาในประตูที่ส่องสว่างเป็นอย่างมาก,เมื่อเขาเข้ามาภายในแล้ว,ประตูข้างหลังของเขาก็หายไป,ฉู่เทียนเองก็หวั่นเกรงอยู่ไม่น้อย ว่าจะไม่สามารถกลับคืนไปยังเขาวงกตได้,ตอนนี้รู้สึกได้ถึงสถานที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.

ที่ด้านหน้านั้นมีตำหนักที่สร้างขึ้นมาจากหยกมรกตและทองคำ!

ฉู่เทียนเดินเข้ามาภายในอีกหลายก้าว,สิ่งที่เขาได้ยินคือเสียงของเงินทองที่กำลังไหลลงมากองอยู่เต็มพื้นส่องแสงประกายระยิบระยับ,และยังมีอัญมณีและแร่เงินที่กองเป็นเทือกเขาเลากาส่องประกายจบแทบไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้,มันถูกกองเป็นเนินเขาขนาดย่อมๆด้านหน้าของเขาเลย!

เป็นภาพที่เพริศพริ้งเกินกว่าที่จะจินตนาการถึงได้!

นอกจากนี้ยังมีศาสตราวุธระดับสื่อสารดวงจิต,ยาสมุนไพรระดับศักดิ์สิทธิ์มากมายพอที่จะทำให้คนอื่นๆตื่นตะลึงตาตั้ง,วัตถุดิบเหล่านี้ล้วนแล้วแต่หายากและล้ำค่าเป็นอย่างมาก,ตลอดจนยังมีวิชาบำเพ็ญตกทอดอีกมากมายนับไม่ถ้วน,เป็นสิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก.

สมบัติตกทอด!

ที่นี่คือสมบัติตกทอดที่แท้จริงอย่างงั้นรึ!

สิ่งของทุกอย่างภายในนี้,หากว่านำไปขายแล้วล่ะก็คงจะทำให้มั่งคั่งร่ำรวยเป็นอย่างมาก.

ดวงตาของจิ้งจอกน้อยเป็นประกาย,มีทองคำมากมาย,และยังมีเครื่องเงินและอัญมณี,และสมบัติระดับสวรรค์และปฐพีมากมายนับไม่ถ้วน,สมุนไพรระดับศักดิ์สิทธิ์ระรานตา,หากว่าจะประเมินสมบัติทั่วห้องโถงแห่งนี้,เกรงว่าจะเพียงพอให้มันไม่ต้องกังวลเรื่องกินอยู่อีก 100 ได้เลย.

แม้แต่ตัวกินอย่างจิ้งจอกน้อยยังสามารถอยู่ได้ถึง 100 ปี!

ไม่จำเป็นต้องบอกเลยว่ามันมากมายมหาศาลจนไม่อยากเชื่อเลย!

"ยินดีกับเจ้าด้วย,เด็กหนุ่มชาวมนุษย์."เสียงที่ทุ้มลึกดูเคร่งขรึมและน่าเคารพดังก้องอยู่ในห้องโถงแห่งนี้,"เจ้าสามารถผ่านด่านทดสอบหอคอยแห่งนี้,เจ้าจะสามารถได้รับสมบัติตกทอดมากมายที่เก็บอยู่ภายในหอคอยแห่งนี้."

จิ้งจอกน้อยจ้องมองไปรอบๆทุกทิศทุกทาง,หากแต่ไม่สามารถค้นหาเสียงคนพูดได้เลยแม้แต่น้อย.

ฉู่เทียนขมวดคิ้วแน่น "สมบัติตกทอดเป็นเพียงแค่ของธรรมดาเช่นนี้รึ?"

"ย่อมไม่ใช่อยู่แล้ว,เจ้ามีสองตัวเลือก!"

"ข้อแรก,เจ้าสามารถได้รับสมบัติทุกอย่างที่อยู่ภายในห้องสมบัติเหล่านี้,ซึ่งเป็นสมบัติที่น่าอัศจรรย์จนเจ้ายากจะจินตนาการถึงได้,แน่นอนว่าต่อไปเจ้าจะไม่จำเป็นจะต้องกังวลเกี่ยวกับอาหาร,เสื้อผ้า,และยังสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมหาเศรษฐี."

เสียงดังกล่าวนั้นหยุดครู่หนึ่ง.

"ไม่จำเป็นต้องกล่าว!"ฉู่เทียนกล่าวขัดขึ้นมา"ข้าเลือกข้อสอง!"

"หือ?"เสียงที่ดังออกมาจากห้องโถงถึงกับประหลาดใจ"เจ้าเลือกข้อสูง ทั้งที่ยังไม่รู้ว่ามันคือสิ่งใด!เจ้าได้ตัดสินใจที่จะเลือกยอมแพ้ที่จะได้รับชื่อเสียงและเกียรติยศเพียงเพื่อต้องการในสิ่งที่เจ้าไม่รู้และอาจเป็นเพียงความฝันที่ว่างเปล่า และมีความเสี่ยงสูงอย่างงั้นรึ?เจ้าดูไม่เหมือนคนบ้าที่ตัดสินใจเลือกเหตุผลเช่นนี้เลย!"

ความร่ำรวยและชื่อเสียง?

คิดว่าข้าขาดทรัพย์สมบัติรึอย่างไร?

จิ้งจอกน้อยได้แต่เกาศีรษะของมันไปมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันผิดหวังกับการเลือกของเจ้านายมันมาก.

ฉู่เทียนกล่าวยืนยันอีกครั้ง"ข้าขอเลือกข้อสอง!"

เสียงจากห้องโถงดังกล่าวได้เงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"ตัวเลือกที่สองนั้น,เจ้าจะได้โอกาสเพียงหนึ่งครั้ง,เจ้าจะได้รับมรดกอันยิ่งใหญ่ที่ผ่านเวลามาเนิ่นนาน,แต่หากว่าเจ้าเลือกมันล่ะก็,ย่อมหมายความว่ามันเสี่ยง....เจ้าอาจจะต้องตายไปก็ได้,ภูมิปัญญา,ความทะเยอทะยานและความฝัน มันจะกลายเป็นสูญเปล่า!ครอบครัวของเจ้า,เพื่อนของเจ้า,คนที่เจ้ารัก,จะจากเจ้าไปตลอดกาล,สิ่งที่ข้ากล่าว,เจ้าเข้าใจชัดเจนหรือไม่?"

ความบ้าคลั่งปรากฏอยู่ในแววตาของฉู่เทียน"เลิกพูดจาไร้สาระ,หากไม่มีความเสี่ยง,จะภูมิปัญญาหรือความใฝ่ฝันอะไรนั้นก็ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ไม่ใช่รึ?"

ตำหนักทองคำและมรกตได้หายไปเรียบร้อยแล้ว,"คู คู"จิ้งจอกน้อยถึงกับโวยวายเสียงดังกระโดดโลดเต้นไปมา สมบัติมากมายหายไปหมดแล้ว.

ภูเขาทองคำล้ำค่าหายไป

อาวุธระดับเทวะหายไป.

ยาทิพย์ศักดิ์สิทธิ์เองก็หายไปจนหมดสิ้น.
 ห้องโถงแห่งนี้มีประกายแสงสว่างจ้าจนแสบตาไปหมด,ท้ายที่สุดกลายเป็นห้องเปล่าๆและเหลือเพียงแค่ตำหนักโบราณที่ทรุดโทรมและเก่าแก่เป็นอย่างมาก,แม้ว่ามันจะมีขนาดใหญ่,แต่ก็ปรากฏความเก่าแก่โบราณแทบจะบอกไม่ได้ว่าผ่านมากี่ยุคกี่สมัยแล้ว.

"มาถึงที่นี่ได้,นับว่าเจ้ามีความสามารถเพียงพอ!"

"สามารถแก้ปัญหาที่ยิ่งใหญ่ได้,แสดงให้เห็นว่าเจ้ามีเชาว์ปัญญามากพอ!"

"สามารถต้านทานความยั่วยวนได้,แสดงให้เห็นว่าเจ้ามีจิตใจที่แข็งแกร่งพอ!"

"ด้วยสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมด,เจ้ามีสิทธิ์ในการรับมรดกของข้า!"

จิ้งจอกน้อยนอนเหี่ยวอยู่บนไหล่ของฉู่เทียน,พร้อมกับนอนครางงึมงำไปมา,ราวกับรู้สึกขัดใจอย่างที่สุด,เจ้าเสียงประหลาดนั่นไม่เห็นจิ้งจอกน้อยอยู่ที่แห่งนี้หรืออย่างไร?

เจ้านายมัน ไม่ต้องการสมบัติตกทอด,แต่จิ้งจอกน้อยต้องการนิ!

จิ้งจอกน้อยพยายามที่จะค้นหาต้นกำเนิดเสียงมาสักระยะแล้วแต่ก็ไม่สามารถที่จะหาตำแหน่งของมันได้เลย,คนผู้นี้คงไม่ได้กล่าวออกมา,หากแต่ทำการส่งพลังเข้ามาในจิตสำนึกผ่านทางร่างกาย,เป็นไปได้ว่านี่คือจิตสำนึกที่ถูกหลอมรวมกับเข้าตำหนักสัมฤทธิ์โบราณแห่งนี้.

"หลายปีแล้ว!"ราวกับว่ามันรู้สึกพึงพอใจ"เจ้าเป็นคนแรกที่มาถึงที่แห่งนี้!"

ฉู่เทียนเริ่มหงุดหงิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว.

ไม่ใช่ว่ากำลังกล่าวเรื่องไร้สาระหรอกรึ?

ความยากที่ใครๆจะสามารถผ่านหอคอยทดสอบแห่งนี้สุงเป็นอย่างมาก,ด้วยการจำกัดอายุและความยากง่ายยังเพิ่มขึ้นตามพลังฝึกตนอีกด้วย,ถึงแม้ว่าจะเป็นยุคอนาคตของฉู่เทียน,คงมีคนน้อยมากที่จะสามารถผ่านด่านทดสอบนี้ได้.

ในที่สุดตำหนักโบราณก็ยังคงกล่าวต่อ"ข้าขอเตือนเจ้าอีกเป็นครั้งสุดท้าย,ถึงเจ้าจะมีคุณสมบัติพอที่จะได้รับมรดก,ทว่าเจ้าไม่จำเป็นทีต้องยอมรับมันเอาไว้ก็ได้,หากว่าเจ้าไม่สามารถผสานเข้ากับมันได้,ร่างกายของเจ้าจะต้องสลายไป!"

ฉู่เทียนขมวดคิ้วย่นเข้าหากัน,พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างผ่อนคลาย,"?เช่นนั้น หากว่าข้าได้เห็นมรดกเฉยๆไม่ทำให้ร่างกายของข้าหายไปด้วยอย่างงั้นรึ?"

ตำหนักสัมฤทธิ์โบราณไม่ได้ตอบเขา,พลังที่เก่าแก่ของเทพโบราณตอนนี้กำลังแผ่ขยายออกมาเต็มห้องโถงแห่งนี้.

สายฟ้าคำราม,พื้นด้านหน้ากำลังแยกออกจากกัน,ของเหลวที่ส่องสว่างระยิบระยับส่องประกาย,ของเหลวปรากฏขึ้นด้านหน้าของเขาดูเหมือนกับวารีแห่งชีวิต,ดูกระจ่างใส,พร้อมกับเรืองแสงราวกับศิลาแห่งแสง,เป็นลำแสงที่อบอุ่นเป็นอย่างมาก,และยังมีพลังงานมากมายที่แฝงอยู่ในนั้นอีกด้วย,คุณภาพของมันนั้นเหนือล้ำยิ่งกว่าวารีแห่งชีวิตทั่วไปมากมายนัก.

เป็นสระน้ำที่ลึกลับเป็นอย่างมาก,ฉู่เทียนสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่มาจากยุคบรรพกาลได้!

นี่คือสิ่งของที่ยุคบรรพกาลได้ทิ้งเอาไว้อย่างงั้นรึ?

ไม่ต้องเอ่ยว่ามันเป็นวารีแห่งชีวิตหรือไม่,ลำพังพลังกลิ่นอายที่มาจากบรรพกาลนี้,สระแห่งนี้ก็เป็นสระที่เกินกว่าจะประมาณค่าได้แล้ว,ดวงตาของจิ้งจอกน้อยถึงกับเป็นประกาย,ปากของมันตอนนี้ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ,ฉู่เทียนเองยังไม่ทันที่จะขยับเลยแม้แต่น้อย,มันได้เตรียมตัวที่จะกระโดดออกไปเพื่อดื่มน้ำดังกล่าวให้สาแก่ใจ.

ทันใดนั้น!

จิ้งจอกน้อยก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่หนักหน่วงขึ้นมาในทันที!

ถึงกับทำให้มันสั่นระริกด้วยหวาดกลัว,จนต้องเร่งรีบหนีออกมาเลยทีเดียว.

ฉู่เทียนรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ในโลกนี้มีไม่มากนักที่จะทำให้จิ้งจอกน้อยหวาดกลัวได้,เมื่อเขาจ้องมองไปยังสระ,ที่ใจกลางของมันนั้นก็เกิดน้ำวนขึ้นมา,หลังจากนั้นพื้นที่สิบเมตรตรงใจกลางได้มีแท่งผลึกกำลังโผล่ขึ้นมาช้าๆ,ปรากฏขึ้นมาด้านหน้าของฉู่เทียน.

คลื่นๆ!!!

ฉู่เทียนถึงกับถอยหลังออกมาครึ่งก้าว,ส่วนจิ้งจอกน้อยตอนนี้ขนของมันถึงกับตั้งชูชันเผยให้เห็นสมผัสที่อันตรายอย่างรุนแรง.

เมื่อแท่งผลึกดังกล่าวนั้นโผล่ออกมา,กลิ่นอายที่หนักหน่วงของเทพวิญญาณจากบรรพกาลก็แผ่ออกมา,ตอนนี้มันได้กระจายพลังคละคลุ้งไปทั่วอากาศ,ทำให้ฉู่เทียนรู้สึกสั่นไปถึงจิตวิญญาณ,คาดไม่ถึงเลยว่าถึงกับทำให้ภูติวิญญาณของเขาคลุ้มคลั่งจนแทบจะไม่สามารถควบคุมมันได้,เหมือนกับว่าได้เผชิญหน้ากับบางสิ่งบางอย่างที่กำลังปลุกเร้าอยู่.

"นี่มัน..."ฉู่เทียนเผยท่าทางตื่นตกใจอยู่เล็กน้อย"เทพบรรพกาลที่เหลืออยู่อย่างงั้นรึ?"

แท่งผลึกที่สูงใหญ่นี้มีขนาดราวๆสิบเมตร,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเพียงแค่ศีรษะขนาดมหึมาที่ถูกผนึกเอาไว้.ศีรษะเป็นสีทองเข้ม,มันมีขนาดใหญ่เท่ากับบ้านหลังหนึ่งเลยก็ว่าได้,อย่างไรก็ตามศีรษะนี้ราวกับว่าได้ถูกโจมตีด้วยพลังที่น่าพรั่นพรึงมาก,จึงเหลือส่วนที่ยังไม่ถูกทำลายแค่สองในสามเท่านั้น!

ไม่รู้เลยว่าศีรษะของเทพบรรพกาลนี้อาจจะผ่านมาหลายล้านปีแล้ว,ที่จริงแล้วกลับยังคงหลงเหลือพลังที่หนักหน่วงรุนแรงอยู่ไม่น้อย,ทำให้ฉู่เทียนรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขานั้นหนักอึ้งจนไม่สามารถขยับได้,ราวกับว่าทั้งแขนและขาได้ถูกผนึก บางทีพลังของเขาเองก็ถูกผนึกเอาไว้ด้วยเช่นกัน.

นับตั้งแต่ทวีปในยุคบรรพกาลแตกสลาย ยุคสมัยบรรพกาลก็ได้ล่มสลายไปด้วย,โลกแห่งนี้จึงไม่มีเทพอสูรเหลืออยู่อีกต่อไป.

อย่างไรก็ตามก็ยังสามารถค้นพบเหล่าซากของเทพอสูรอยู่หลายครั้งและซากเหล่านั้นเองก็มีมูลค่ามหาศาลมากมายจนยากจะจินตนาการได้.

ในอดีตฉู่เทียนเองก็ต้องการศึกษาศพของเทพอสูรอยู่เหมือนกัน,ทว่ากลับไม่สามารถค้นหาได้เลยแม้แต่ชิ้นส่วนเดียว,ส่วนที่ค้นพบแล้วก็จะถูกปกปิดและซ่อนเอาไว้อย่างดีจากกลุ่มอิทธิพลที่มีอำนาจสูง,แน่นอนว่าไม่มีใครที่จะยินดีให้คนอื่นศึกษาได้อย่างแน่นอน.

ไม่คาดคิดเลย.

เขาจะสามารถค้นพบกับศีรษะของเทพอสูรในที่แห่งนี้!

ถึงศีรษะนี้จะยังคงเหลือเพียงแค่สองในสามเท่านั้น,ทว่าก็นับว่าเป็นสิ่งที่หายากโดยสมบูรณ์!

ตัวตนของเทพอสูนนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นอมตะและหากว่าสามารถได้มาล่ะก็,มันก็จะช่วยในงานวิจัยของเขาเป็นอย่างมาก....หอคอยฝึกฝนแห่งรัฐกลางแห่งนี้คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้ซ่อนสมบัติที่ล้ำค่า,ศีรษะของเทพอสูรเอาไว้,และนั่นจะเป็นสิ่งที่จะสามารถนำมาไขความลับความเป็นความตายได้,และนั่นคงจะเกี่ยวข้องกับตำนานที่เขาได้ยินมาอย่างแน่นอน.

"ไม่ตื่นตกใจกับการพบกับใบหน้าของเทพเจ้า."เสียงของตำหนักโบราณดังก้องขึ้มาอีกครั้ง"หนุ่มน้อยชาวมนุษย์,เจ้าช่างมีคุณสมบัติเหนือกว่าที่ข้าคิดเอาไว้ซะอีก."

ฉู่เทียนที่บ่นพึมพำไปมา"ศีรษะที่ตายแล้วนี่!คือรางวัลของข้างั้นรึ?ข้าพอใจที่จะรับมันไป,เช่นนั้นข้าก็ขอรับมันไปเลยก็แล้วกัน!"

"ข้าจะมอบอีกอย่างให้กับเจ้า,ไม่ใช่ศีรษะของข้า!"

"อะไร?ศีรษะของท่าน!"

ฉู่เทียนตื่นตกใจแทบเยี่ยวเล็ด,ตำหนักสัมฤทธิ์โบราณนี้,ที่ได้กล่าวกับเขา,นั่นคือจิตวิญญาณของเทพอสูร!ในโลกนี้ยังมีเทพอสูรที่เหลืออยู่อีกรึ?

ฉู่เทียนที่คิดถึงเรื่องดังกล่าว.

ทำให้เขานั้นอดไม่ได้เลยที่จะเต็มไปด้วยความตื่นเต้น!
 
จิตวิญญาณเทพ!นี่คือจิตวิญญาณเทพ!

ไม่ใช่ว่าความฝันของเขานั้นได้ใกล้เข้ามาแล้วรึ?

เกี่ยวกับเรื่องวิชาการนั้น,ฉู่เทียนมีคำถามมากมายที่ต้องการจะถาม!มีเรื่องลึกลับมากมายที่ไม่สามารถหาคำตอบได้เป็นปริศนาที่มาจากยุคบรรพกาล!หากว่าตัวตนเช่นนั้นมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาล่ะก็,มันก็ไม่มีสิ่งใหนที่จะทำให้เขานั้นตื่นเต้นได้ขนาดนี้อีกแล้ว!


ถึงแม้ว่าการเข้าร่วมหอคอยทดสอบแห่งนี้จะไม่ได้รับอะไรเลย,ตราบใดที่เขาได้พูดคุยกับจิตวิญญาณเทพเจ้า,นั่นก็นับว่ามีค่ามากมายจนเกินพอแล้ว!



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน

1 ความคิดเห็น:

  1. ท่านเทพ : คิดจะเอาศีรษะข้าไปปู้ยี่ปู้ยำที่ไหน!?

    ตอบลบ