วันพุธที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2561

Miracle Throne Chapter 187 Miracle!

Miracle Throne Chapter 187 Miracle!

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 187 ปาฏิหาริย์


บทที่ 187 ปาฏิหาริย์



หยุนเหยาและหนานกงหยุนถูกสังหารในทันที.

ฉู่เทียนเพียงคนเดียว,จะสามารถต้านทานนายน้อยที่แข็งแกร่งทั้งสามได้อย่างไรกัน?

เย่เทียนหลางที่อ่อนแอที่สุด ก็อยู่ระดับปลุกดวงจิตขั้น 4 แล้ว,นอกจากนี้เขายังเข้าสู่ระดับ 4 มาหนึ่งปีแล้ว,พร้อมกับวิชาบำเพ็ญประจำตระกูล<อสูรหมาป่ากลายร่าง>ก็มีระดับ ประสบผลที่ใหญ่ยิ่งเป็นเอกลักษณ์เรียบร้อยแล้ว,และด้วยการบำรุงจากตระกูลเย่และการฝึกฝนการต่อสู้กับเย่อู๋เต๋าปีแล้วปีเล่า,ทำให้ประสบการณ์การต่อสู้ของเขามีมากมาย!ทั้งพลังทำลาย,ความเร็วนับเป็นผู้เชี่ยวชาญเขตแดนดวงจิตปรากฏที่ยากที่จะหาคู่ต่อกรในระดับเดียวกันได้.


ฉู่เทียนที่ชนะเขาได้ที่เมืองเทียนหนานครานั้นเป็นเพราะโชคช่วยไม่ใช่รึ?

ทุกๆคนต่างก็รู้ดีว่าฉู่เทียนชนะมาได้นั้นไม่ใช่เพราะพลังของตัวเอง,หากแต่ได้รับการช่วยเหลือจาศพทมิฬและพลังของค่ายกล!

หากว่าต้องต่อสู้กับเย่เทียนหลาง,ด้วยพลังฝึกตนของฉู่เทียนในตอนนี้,เกรงว่าสิบชีวิตคงจะไม่พอ!ไม่เพียงเท่านั้นนายน้อยพยัคฆ์มังกรลวอเซียงหลงอีกคนที่มีทักษะต่อสู้ระยะประชิดที่แข็งแกร่งที่สุดในรัฐกลาง,เขาคือดาวดวงใหม่ที่เจิดจรัสในรัฐกลางเป็นอย่างมากและอีกคนสุดท้าย ฉู่ซิงเหอที่ศัตรูได้ยินต่างก็หวาดกลัวไปตามๆกัน มีเหรอฉู่เทียนจะสามารถต่อกรพวกเขาได้?!

ใบหน้าของหยุนเทียนเหอนั้นถึงกับเปลี่ยนเป็นขาวซีด,ใบหน้าของเฉินปิงยวีเองก็แทบจะไม่ต่างกัน!

ตระกูลฉู่,ลวอและเยว่,ทั้งสามคนนั้นต่างก็เผยสีหน้ามีความสุข,ฉู่เทียน,เจ้าสารเลวน้อย,สุดท้ายเจ้าก็มีวันนี้?

แม้แต่สวรรค์ยังเป็นใจ,หากไม่ตายก็จะต้องกลายเป็นคนพิการอย่างแน่นอน!

เมิ่งหยิงหยิงและเมิ่งชิงอู๋อยู่ในค่ายกระโจมของตระกูลหยุน,หลังจากที่ได้ยินข่าว,พวกนางเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ,พวกนางควรจะทำอะไรต่อไป?

ฉู่เทียนในตอนนี้ได้พบเจอกับปัญหาใหญ่แล้ว!

ทันใดนั้นอาวุโสคนหนึ่งของตระกูลเย่เดินเข้ามายืนอยู่ต่อหน้าพวกเขา"ฉู่เทียน,ครานี้มันจะต้องพิการแน่,พวกเจ้าที่เป็นคนหนุนหลังมัน,คิดว่าเพียงแค่ตระกูลหยุน ตระกูลเดียวจะมีปัญญาต้านทานสามตระกูลใหญ่รึ?"

หยุนเทียนเหอถึงกับโกรธเกรี้ยว"ต้องการจะทำอะไร?"

"บังอาจล่วงเกินสามตระกูลใหญ่,ไม่มีทางให้พวกเจ้าได้ถอยกลับแล้ว,พวกเราจะปราณีพวกเจ้าก็ได้นะ,ให้สองพี่น้องสองสาวนั่นมา!ส่งหอการค้าปาฏิหาริย์มาให้พวกเราทั้งสามตระกูล,แล้วพวกเราจะไว้ชีวิตสองพี่น้องนั่นให้มาเป็นสาวรับใช้,เพียงแค่นี้ก็ถือว่าปราณีแล้ว."

"มากเกินไปแล้ว!"หยุนเทียนเหอคำรามลั่น,ถึงกับทำให้อาวุโสหน้าชาไปเลยทีเดียว"ไอ้พวกปากเหม็น,ตราบเท่าที่ข้ายังอยู่ที่นี้จะไม่มีใครกล้ามาแสดงความโอหังเช่นนี้ได้!"

สองพี่น้องเมิ่งชิงอู๋ถึงกับโกรธเกรี้ยวหน้าแดงกล่ำ.

สารเลวมาก!

ฉู่เทียนยังไม่ออกมาด้วยซ้ำ,พวกคนเลวเหล่านี้กลับทำการแบ่งหอการค้าปาฏิหาริย์ซะแล้ว!

อาวุโสตระกูลเย่ผู้นี้คิดว่าตัวเองนั้นมีสามตระกูลใหญ่หนุนหลังจึงไม่ได้หวั่นเกรงหยุนเทียนเหอ พร้อมกับกล่าวกับพี่น้องสองสาว"ด้วยนายน้อยทั้งสามต่างก็คลั่งแค้นในตัวฉู่เทียนคิดหรือไง ว่าฉู่เทียนจะได้ตายดีนะ?ถึงจะเป็นโหว่เย่ว์ก็ไม่มีทางหยุดพวกเขาได้!ผลสุดท้ายแล้ว,ถึงแม้ว่าเย่เทียนเหอจะโกรธ,โหว่เย่วไม่พอใจ,หรือแม้แต่ฝูงชนจะขุ่นข้องใจ,คิดหรือว่าโหว่เย่ว์วายุเทพต้องการจะขัดแย้งกับตระกูลใหญทั้งสามเพื่อพวกเจ้า? เจ้าควรจะรู้อยู่แก่ใจ,ตระกูลหยุนนั้นไม่มีทางปกป้องพวกเจ้าได้,หอการค้าปาฏิหาริย์ที่ไม่มีฉู่เทียนแล้ว,พวกเจ้าจะทำอะไรได้?"

ตระกูลใหญ่สี่ตระกูลนั้นต่างก็เป็นเสาหลักของรัฐกลางแห่งนี้!

ทั่วทั้งรัฐกลาง,จากเมืองหลวงไปยังเหล่าเมืองและหมู่บ้าน,ตระกูลใหญ่ทั้งสี่นับว่ามีอิทธิพลเป็นอย่างมาก,ด้วยเหล่าตระกูลชั้นสูงเหล่านั้นต่างก็มีสมบัติตกทอดมาหลายร้อยปีมา,หากว่าเกิดความขัดแย้งกันขึ้นมาล่ะก็ ย่อมจะก่อให้เกิดความวุ่นวายโกลาหลขึ้นอย่างแน่นอน,

หากว่าสามตระกูลใหญ่ร่วมมือกันทำลายฉู่เทียนในหอคอยฝึกฝน,มันไม่มีเหตุผลพอที่จะทำให้โหวเย่ว์วายุเทพหาเรื่องกับสามตระกูลได้เลย.

สามตระกูลใหญ่ในตอนนี้แสดงท่าทางราวกับว่าได้กำชัยชนะอยู่ในมือ,ฉู่เทียนเพียงแค่ตัวคนเดียวจะต่อกรกับคุณชายทั้งสามได้รึ?ไม่ต้องคิดเลยว่าผลจะออกมาเป็นเช่นใด?

การยุแหย่พวกเขา

ก็ต้องพบกับชะตากรรมที่เลวร้ายเช่นนี้ล่ะ!

ใครจะรู้ล่ะในเวลานั้น,หอคอยฝึกฝนแห่งรัฐกลางกำลังสั่นอีกครา.

คนของสามตระกูลใหญ่ต่างก็คิดหวังว่าฉู่เทียนพ่ายแพ้ไปแล้วรึ? ช่วงเวลาแห่งความภาคภูมิใจของพวกเขา,ทุกคนถึงกับจ้องมองตรงไปพร้อมๆกัน!

ที่ด้านบนหอคอยปรากฏประกายแสงสว่างโชติช่วง.

ที่บนท้องฟ้าที่มืดมิดปรากฏคะแนน"236 แต้ม!"

"ฮี่ๆๆๆ,คาดไม่ถึงเลยจะได้แค่ 236 แต้ม!"คนของตระกูลเย่คนหนึ่งที่จงใจตะโกนออกมาเสียงดัง"แทบจะไม่ต่างจากขยะตระกูลหยุนที่ได้ 188 แต้มเลย!"

คนอื่นๆต่างก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน.

หยุนเซียวทำได้แค่กัดฟันด้วยความโกรธ,ทว่าก็ไม่มีสิ่งใดที่เขาจะสามารถทำได้!

ที่จริงแล้ว,ผลคะแนนที่ได้ก็นับว่าโดดเด่นหากเทียบกับอีกหลายๆปี!หากแต่คะแนนที่ได้ตอนนี้มันกับต่ำเตี้ยเกินกว่าธรรมดา!หากเทียบกับหนานกงหยุนและหยุนเหยา!

คนของสามตระกูลใหญ่ต่างก็หัวเราะเสียงดังก้องกังวานไปรอบๆหอฝึกฝนไม่หยุดหย่อน.

คนผู้หนึ่งที่เต็มไปด้วยท่าทางคับอกคับใจ,ได้ถูกดีดออกมา,ก่อนที่จะหล่นไปกองอยู่บนพื้น.

เมื่อทุกคนเห็นรูปร่างของคนที่ออกมาแล้ว,ถึงกับจ้องมองตาโตหัวเราะค้าง,ความยะโสโอหังเย้ยหยันหายไปในทันที,ตอนนี้ทั่วบริเวณถึงกับเงียบกริบ!

ไม่ใช่ฉู่เทียนหรอกรึ?

นั่น,นั่นมัน.....ไม่ใช่,เย่เทียนหลาง!

ชายหนุ่มคนหนึ่งอายุราวๆ 24-25ปี,สวมชุดสีขาวสะท้อนแสงจันทรา,รูปร่างหน้าตาที่บอกบุญไม่รับ,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,มันเต็มไปด้วยความเดือดดาล,พร้อมกับตะเบ็งเสียงดังออกมา"ฉู่เทียน,ไอ้สารเลว!ข้าจะไม่อยู่ร่วมโลกกับเจ้า!"

เป็นเย่เทียนหลางจริงๆ!

เหล่าคนตระกูลเย่ที่เต็มไปด้วยความเย้ยหยันฉู่เทียนอย่างสนุกสนาน,ตอนนี้แทบจะพ่นโลหิตออกมา!

หยุนเซียวถึงกับอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเสียงดังพร้อมกับกล่าวออกไปอย่างไม่แยแส"โอ๋,โอ้ว! นั่นไม่ใช่นายน้อยหมาป่าสวรรค์หรอกรึ?นายน้อยหมาป่าสวรรค์ที่ทรงเกียรติมีฝีมือแค่นี้เองเหรอ?ดูเหมือนว่าน้องชายผู้นี้ถึงจะกินดื่มทุกวันเที่ยวเล่นหอนางโลมทุกเช้าค่ำ,คะแนนกับไม่ได้แย่มากมายนัก หากเทียบกับนายน้อยหมาป่าสวรรค์ผู้เปี่ยมชื่อเสียง!"

คนของตระกูลหยุนถึงกับหัวเราะออกมาเสียงดัง.

เหล่าคนของสามตระกูลใหญ่นิ่งตะลึงแข็งไปเลย!

ที่ด้านในหอคอยฝึกฝนนั้นมีนายน้อยสามคนที่ประจันหน้ากับฉู่เทียน,แล้วทำไมกลับกลายเป็นเย่เทียนหลางที่ถูกเตะออกมาแทนที่จะเป็นฉู่เทียนล่ะ?

ใบหน้าของเย่อู๋เต๋าที่มีรอยบากบนหน้า,ถึงกับกระตุก,กล่าวออกไปด้วยเสียงที่เคร่งขรึม"เกิดเรื่องอะไรขึ้น!"

ใบหน้าที่ขาวซีดของเย่เทียนหลางถึงกับเปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ.

ต่อหน้าผู้คนจำนวนวนมาก,เขาจะกล้าเอ่ยไปได้อย่างไรว่าเขาได้พ่ายแพ้ฉู่เทียน!

ใบหน้าของเย่อู๋เต๋าเริ่มถมึงทึงโกรธเกรี้ยวขึ้นเรื่อยๆ"พูดออกมา!"

"เป็นฉู่เทียน!"เย่เทียนหลางที่ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว"เจ้าวายร้ายนั่น,มันลอบโจมตีข้า!"

ฝูงชนถึงกับส่งเสียงอื้ออึง!

นี่มันเกิดเรื่องอะไรกัน!

"ฮ่า ฮ่า ฮี ฮี,ข้าฟังแล้วอยากจะขำกลิ้งจริงๆ,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าฉู่เทียนลอบโจมตีเจ้า,ถึงแม้จะแอบโจมตีเจ้า แล้วมันเป็นอย่างไรกันล่ะ?"หนานกงหยุนที่กล่าวออกมาอย่างเหยียดหยัน"ฉู่ซิงเหอเองก็ลอบโจมตีพวกเราเช่นกันนี่ก็นับว่ายุติธรรมแล้ว,มีสิ่งใดกันที่ชั่วร้าย?เจ้าควรจะหุบปากและยอมรับมันดีกว่า,จะได้ควรค่ากับชื่อเสียงนายน้อยหมาข้างทาง,ข้าคิดว่าเจ้าคงทำเป็นแค่เห่าไปวันๆเท่านั้นล่ะ!"

ใบหน้าของเมิ่งหยิงหยิงที่เปลี่ยนเป็นตื่นเต้น,พร้อมกับกล่าวเสริมออกมา"ใช่แล้ว!นายน้อยหมาข้างทาง,ที่รู้จักแต่เห่าแต่ไม่รู้วิธีกัด! อย่างพวกเจ้า,ยังคิดว่าจะมีปัญญามาฮุบหอการค้าปาฏิหาริย์อีกรึ?ฝันเฟื่อง!"

สองพ่อลูกเย่อู๋เต๋าเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.

ก่อนที่ทั้งสองจะได้ทันกล่าวอะไรออกไป,หอคอยฝึกฝนก็สั่นสะเทือนอีกครั้ง,และปรากฏแสงขึ้นบนท้องฟ้าเหนือหอคอย"257 แต้ม!"

ร่างที่สูงใหญ่ของลวอเซียงหลงเองถูกส่งออกมา,เกลือกกลิ้งไปบนพื้น,บนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอึดอัดใจเช่นกัน!

เหล่าคนของตระกูลลวอแทบจะพ่นโลหิตออกมาด้วยความอับอาย!

นี่มันอะไรกัน?

นายน้อยหมาป่าสวรรค์ถูกเตะออกมา!

ตอนนี้นายน้อยพยัคฆ์มังกรเองก็ถูกส่งออกมาอีกคนรึ?

"ฮึมๆๆ....สารเลว!"ลวอเซียงหลงที่ต้องเผชิญหน้ากับสายตาของคนจำนวนมาก,รุ้สึกโกรธเกรี้ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก"ฉู่เทียนมันลอบโจมตีข้า!"

ทันใดนั้น,เสียงหัวเราะของคนตระกูลหยุนก็ดังก้องไปทั่วเช่นกัน!

เป็นการโจมตีที่ดี!

ฉู่เทียนที่อยู่ต่อหน้าของนายน้อยทั้งสาม,ลอบโจมตีเย่เทียนหลางได้,จากนั้นก็ยังลอบโจมตีลวอเซียงหลงได้อีกเหรอ,นายน้อยทั้งสามนั้นกระจอกงอกง่อยขนาดนั้นเลย? ที่ยังปล่อยให้ถูกลอบโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า!

คนตระกุลลวอตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวเดิมทีพวกเขาก็คลั่งแค้นฉู่เทียนเป็นทุนเดิมอยุ่แล้ว,ที่บังอาจสังหารอาวุโสสองคนและพ่อบ้านของพวกเขา,ซ้ำพวกเขายังไม่ใช่อาวุโสธรรมดาอีกด้วย.

จวบจนถึงการแข่งขันใหญ่ในรัฐกลางอีก.

ฉู่เทียนยังได้จัดการนายน้อยลวอจินซีที่กลายเป็นครึ่งเป็นครึ่งตายและยังเป็นเหตุให้ความหวังของพวกเขาพ่ายแพ้หลุดออกมาจากหอคอยฝึกฝน,แน่นอนว่ามันกลายเป็นความเกลียดชังที่ฝังไปถึงกระดูก,ไม่เพียงแค่ทำให้นายน้อยลวอจินซีกลายเป็นครึ่งเป็นครึ่งตาย,ยังมอบความพ่ายแพ้ให้กับลวอเซียงหลง,ตบหน้าตระกูลลวอให้ได้รับความอับอายที่สุด!

มันคือความอัปยศที่ยิ่งใหญ่!

คนของตระกูลลวอตอนนี้ถึงกับสายตาแดงกล่ำ,กำหมัดจนเล็กจิกเข้าไปในเนื้อ,ต้องการที่จะฉีกร่างของฉู่เทียนให้กลายเป็นเสี่ยงๆ!

ทั้งตระกุลเย่และตระกูลลวอ,ต่างก็คลั่งแค้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังในตอนนี้.

มีเพียงแค่ตระกูลฉู่ทียังคงสุขุมไม่แยแสสิ่งที่เกิดขึ้น.

ลวอเซียงหลงและเย่เทียนหลางนั้น,เป็นเพียงแค่ไม้ประดับ,ในกลุ่มที่เรียกว่าสี่ต้าซือแห่งรัฐกลางเท่านั้น,ไม่เคยอยู่ในสายตาของตระกูลฉู่ตั้งแต่แรกแล้ว,จะเอาคนทั้งสามที่มีความสามารถดาดๆมาเทียบกับผู้ที่ได้รับมรดกมังกรทองวารีได้อย่างไร!

สุดยอดพรสวรรค์ของรัฐกลางนั้น.

มีเพียงคนเดียวคือฉู่ซิงเหอเท่านั้น!

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใหนๆ,ทั้งสติปัญญา,วาสนา,ความเก่งกล้า,ฉู่ซิงเหอก็อยู่อันดับต้นๆ.ซ้ำวิชาบำเพ็ญปราณลับกระบี่วิญญาณของเขาก็เข้าขั้นสมบูรณ์แบบ(4),และยังได้วิชาตกทอด<วิชาลับมังกรทองวารีกระบี่จักรพรรดิ>ซึ่งเป็นวิชาที่ไร้เทียมทานและอยู่ในระดับประสบผลที่ใหญ่ยิ่งเป็นเอกลักษณ์เรียบร้อยแล้วด้วย(3)!

แม้จะให้สามต้าซือรวมพลังกันยังเทียบกับฉู่ซิงเหอไม่ได้เลย!

ดังนั้นการเห็นเย่เทียนหลางถูกจัดการ,พร้อมกับเห็นลวอเซียงหลงที่ถูกดีดออกมา,ตระกูลฉู่ตอนนี้ก็หาได้เร่งรีบตื่นตกใจแต่อย่างใด,เพราะคนของตระกูลฉู่ทุกคนต่างก็เชื่อว่าฉู่ซิงเหอนั้นไร้เทียมทานเก่งกาจที่สุดในหมู่ผู้เยาว์รุ่นนี้!

ฉู่ซิงเหอนั้นเป็นคนที่มีชื่อเสียงมากที่สุด,จะเอาหญ้าริมทางกับพวกบ้านนอกคอกนามาเทียบกับสุดยอดพรสวรรค์ในเมืองได้อย่างไร,ด้วยความแข็งแกร่งและชื่อเสียงที่รุ่งโรจน์ มีแต่จะเหยียบทุกคนให้อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา!

ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม,เขาไม่มีทางพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!

ความสามารถของเขานั้นเหนือล้ำยิ่งกว่าคนในรุ่นเดียวกันราวกับว่าฟ้ากับเหว,เขาคือคนเดียวที่จะกลายเป็นดาวหางที่น่าสะพรึง ผู้ที่จะเป็นโหวเยว่คนต่อไป!

เย่เทียนหลางที่ถูกจัดการไป,และยังมีลวอเซียงหลงถูกจัดการไปอีกรึ? ตระกูลฉู่ที่ไม่ได้รู้สึกโกรธเคือง,ซ้ำยังแอบหัวเราะเยาะอยู่ภายในใจ,หลังจากผ่านการทดสอบครั้งนี้ไปแล้ว,พวกเขาก็จะยิ่งทิ้งระยะห่างขึ้นไปเรื่อยๆ,หลังจากที่ฉู่ซิงเหอได้รับโชคลาภจากหอคอยฝึกฝนแล้ว,อีกสามต้าซือ,คงไม่มีหวังที่จะก้าวผ่านฉู่ซิงเหอได้อีกตลอดกาล!

หลังจากนั้นผ่านไปราวๆครึ่งชั่วโมง!

คลืนๆๆๆ!

หอคอยฝึกฝนโบราณแห่งรัฐกลางได้ฉายแสงขึ้นไปบนท้องฟ้า,แสดงคะแนนออกมา 400 แต้ม!

ทะลวงสถิติใหม่ 400 แต้ม!

ใช่แล้วนั่นมัน 400 คะแนน!

ฝูงชนต่างส่งเสียงตื่นตกใจ!

สถิติสูงสุดถูกทำลายไปเพียงไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำ,เพียงพริบตาเดียวก็มีคะแนนสูงล้ำได้ทำลายสถิติอีกครั้ง,เป็นคะแนนของฉู่เทียนอย่างงั้นรึ?จากการคำนวณแล้วก็นับว่าสมเหตุสมผลแม้ว่าคนอื่นๆจะไม่อยากยอมรับ,ทว่าฉู่เทียนเองก็มีความสามารถจริงๆ.

ใครจะรู้ได้ว่าภายในคนนับหมื่นที่กำลังจับจ้องออกไปนั้น.

ร่างที่ทุกลักทะเลกำลังก้าวเดินออกมาจากหอคอยช้าๆ.

ชุดคลุมสีน้ำเงินกระบี่สีทอง,มงกุฏสีขาว,รูปร่างสูงใหญ่,กลิ่นอายที่น่าเกรงขาม,แผ่ออกมาราวกับกระบี่โบราณ!

หากแต่คมกระบี่โบราณล้ำค่าที่คมกริบ,ในวันนี้ดูเหมือนว่าจะสูญเสียความแหลมคมต่างจากหลายวันที่ผ่านมา,แทบจะไม่ต่างจากคมกระบี่ที่ได้ขึ้นสนิมไปแล้ว!

นั่นมันฉู่ซิงเหอ!

ทุกคนตอนนี้เงียบกริบจนได้ยินเสียงเข็มหล่น!

ทำไมถึงได้เป็นฉู่ซิงเหอที่ออกมาล่ะ?

ทุกคนคิดไม่ถึงตื่นตะลึงตาค้างพูดไม่ออกกับผลที่เกินขึ้น!

สมองของคนตระกูลฉู่ตอนนี้ถึงกับโล่งไปหมด,สำหรับพวกเขาแล้วมันเป็นเรื่องที่ไม่อยากจะเชื่อโดยเด็ดขาด!ตำนานของตระกูลฉู่,ฉู่ซิงเหอ,พวกเขาไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลย,คนที่พวกเขาศรัทธาราวกับเทพ,จะไม่ให้พวกเขานั้นตื่นตะลึงได้อย่างไร?

ฉู่ซานเหอที่เพ่งพิศตาค้างไปหลายวินาที,"ซิงเหอ!เกิดสิ่งใดขึ้น!"

ใบหน้าของฉู่ซิงเหอที่ขาวซีดจนแทบพยุงร่างไม่อยู่,เขาก้าวเดินออกมาก่อนที่จะหยุด,สายตาที่เคยอหังการตอนนี้,มันว่างเปล่าไร้ซึ่งประกายแสง,เขากวาดสายตาไปยังทุกคน,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

"ข้าแพ้แล้ว..."

จากนั้นเขาได้พ่นโลหิตพรวดขึ้นบนฟ้าและลมลงกองอยู่กับพื้น!

"ช่วยเขาเร็วเข้า!"

เหล่าคนตระกูลฉู่ถึงกับตื่นตกใจ,เข้ามาล้อมวงและพยุงฉู่ซิงเหอขึ้น.

ในเวลาเดียวกันนี้,ฉู่ซิงเหอที่หมดสติไปเรียบร้อยแล้วและอยู่ในอาการสาหัสเป็นอย่างมาก,ขณะที่เขาก้าวเดินออกมานั้น,เขาได้รับบาดเจ็บหนักมาก,ทว่าก็แข็งใจก้าวเดินออกมาจนมาถึงที่แห่งนี้.

"ไม่ได้การแล้ว!"อาวุโสคนหนึ่งที่ตรวจสอบชีพจรฉู่ซิงเหอ,ใบหน้าของเขาถึงกับเปลี่ยนเป็นขาวซีด,"เส้นปราณทั่วร่างถูกเผาไหม้จนหมดด้วยเปลวเพลิงปิศาจอเวจี!มันหดลีบลงไปเกือบทั้งหมด!บางทีแม้แต่พลังฝึกตนคงจะเสื่อมถอยลงไม่น้อย!"

คนของตระกูลฉู่ตอนนี้แทบจะล้มทั้งยืนไปพร้อมๆกัน!

อาการบาดเจ็บของฉู่ซิงเหอนั้นหนักหนามาก!ซึ่งไม่ใช่แค่เขาคนเดียวที่ได้รับบาดเจ็บเช่นนี้,นี่คืออาการบาดเจ็บจากการถูกเพลิงปิศาจอเวจีซึ่งเป็นทักษะของฉู่เทียนนั่นเอง!

แทบจะทันที!

เส้นเลือดของพวกเขาทุกคนถึงกับปูดขึ้นมาเลยทีเดียว.

นี่นับว่าเป็นการตบหน้าคนตระกูลฉู่อย่างหนักหน่วง!

คนที่พวกเขาภาคภูมิใจ,หัวหน้าของสี่ต้าซือ,สุดท้ายแล้วกับพ่ายแพ้ให้กับฉู่เทียนไปซะแล้ว!

"ฉู่เทียนยังไม่ถูกดีดออกมาจากหอคอยฝึกฝน,สุดท้ายแล้วกับเป็นนายน้อยทั้งสามที่ถูกจัดการให้ออกมาก่อนอย่างงั้นรึ?"

"แม้แต่ฉู่ซิงเหอยังพ่ายแพ้!"

"เขาทำเช่นนี้ได้อย่างไร!"

หยุนเทียนเหอ,เฉินปิงยวี,ซ่งอู๋จี้,และแม้แต่คนอื่นๆที่ได้รับรู้ถึงกับตื่นตะลึงไปตามๆกัน!


"พวกเราจะไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว!"

"จะต้องสังหารมันให้ได้!"

"ฉู่เทียนจะต้องตาย!"

ความโกรธเกรี้ยวคลั่งแค้นราวกับขุนเขาใหญ่ที่กดทับ,พวกเขาตระหนักได้อย่างดีแล้ว,ว่าได้ยุแหย่สัตว์ประหลาดเข้าไปแล้ว,สัตว์ประหลาดตนนี้ถึงจะยังไม่เติบใหญ่ยังน่าพรั่นพรึงถึงเพียงนี้,หากว่ายังคงปล่อยไปแล้วล่ะก็,รับกลางแห่งนี้คงจะไม่มีที่ยืนสำหรับสามตระกูลใหญ่เป็นแน่!

ห่างออกไป.

บนต้นไม้ขนาดใหญ่.

โหวเย่ว์วายุเทพที่ยืนอยู่ในชุดคลุมปิดหน้าจนไม่สามารถที่จะมองเห็นหน้าตาได้ว่าเป็นใคร,เขาในตอนนี้แทบไม่สามารถจินตนาการถึงเรื่องที่เกิดขึ้นได้เลย,คนที่ยังอยู่สุดท้ายภายในหอคอยตอนนี้คือฉู่เทียนที่มีพลังฝึกตนปลุกดวงจิตระดับ 2 เองอย่างงั้นรึ?

เหลือเชื่อ!

ไม่อยากเชื่อจริงๆ!

แม้แต่คนที่อยู่ตอนนี้เองก็ไม่มีใครเชื่อเช่นกัน!




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน

6 ความคิดเห็น: