Miracle Throne Chapter 182 The advantage of elderly fisherman

Miracle Throne Chapter 182 The advantage of elderly fisherman

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 182 เฒ่าประมงได้กำไร

บทที่ 182 เฒ่าประมงได้กำไร***

ปิศาจร้ายก่อนหน้านี้ก็น่าสะพรึงกลัวอยู่แล้ว,ตอนนี้ได้รวมร่างกันอีก,ยิ่งกลายเป็นตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกลัวเดิมอีก,แม้แต่พลังของกระจกยังไม่สามารถทำอะไรพวกมันได้.

จะต่อกรด้วยวิธีใหนกัน?

ปิศาจแล้วที่รวมตัวกันกลายเป็นปลาหมึกที่มีหนวดหุ้มพลังมากมายเริ่มตวัดไปมาอย่างบ้าคลั่ง,พื้นที่รอบๆสั่นสะเทือนไปมา,ทำลายพื้นๆที่รอบๆอย่างรุนแรง.

มีพลังทำลายที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก,เป็นสัตว์ประหลาดที่กำลังคุ้มคลั่ง.

"ท่าทางจะแย่แล้ว!"

"ยังมีวิธีใดที่จะจัดการมันอีก!"

ฉู่เทียนยังคงสุขุม,ขมวดคิ้วครุ่นคิดเกี่ยวกับพลังคุ้มกายของสัตว์ประหลาดตนนี้อยู่,ด้วยพลังของผู้ฝึกตนปลุกดวงจิตไม่สามารถที่จะจัดการมันได้แน่,มันมีพลังป้องกันที่ไร้เทียมทาน,ถึงขนาดลำแสงจากกระจกยังไม่สามารถทำอะไรมันได้.

สัตว์ประหลาดตนนี้แข็งแกร่งมาก!

อย่างไรก็ตาม,มันจะต้องมีวิธีอะไรบางอย่างที่สามารถจัดการมันได้แน่.

หอคอยฝึกฝนแห่งนี้ถูกออกแบบมาอย่างสมบูรณ์แบบ,ไม่มีปัญหาใดที่จะไม่สามารถแก้ไขได้,ทว่าพวกเขาตอนนี้ยังหาไม่เจอเท่านั้นเอง,ฉู่เทียนที่เพิ่มสัมผัสเทวะ,ตรวจสอบทุกอย่างของบานกระจกที่อยู่ใกล้ๆ,ทันใดนั้นหัวใจของเขาถึงกับเต้นไม่เป็นจังหวะ,ราวกับว่ากำลังเข้าใจอะไรบางอย่าง.

มือขวาของเขาที่ตวัดไปมา.

กระจกเงาหลักที่หมุนกลับหลังในทันที.

ฟิ้ว!

ลำแสงของกระจกที่ถูกปล่อยไปยังกระจกอื่นอีกบาน,พร้อมกับสะท้อนไปยังอีกบานที่ตั้งฉากกัน,ก่อนที่มันจะถูกปล่อยไปยังภูติปิศาจร้ายอีกครั้ง,เกิดรูใหญ่ขึ้นกว่าเดิมบนหมอกของปิศาจร้าย,ปิศาจร้ายขนาดมหึมาถึงกับร้องโหยหวนถอยหลังห่างออกไปอีกหลายก้าว.

"ข้าเข้าใจแล้ว!"ฉู่เทียนเริ่มเข้าใจในกระจกดังกล่าว,เป็นพลังสะท้อนลึกลับที่น่าเกรงขาม"ลำแสงหลักที่ออกมาสายแรกนั้นอ่อนแอที่สุด,หากแต่เมื่อไปสะท้อนไปยังกระจกบานต่อไป,พลังของมันจะเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ,หากว่ายิ่งสามารถสะท้อนมากเท่าไหร่,ก็จะยิ่งมีพลังในการทำลายมากขึ้นกว่าลำแสงสายแรกที่ปล่อยออกมาหลายเท่าเลย."

หนานกงหยุนและหยุนเหยาถึงกับลมออกหูตกใจกับวิธีใช้ของมัน.

ความยากของมันนั้นมากมายนัก,การปล่อยลำแสงสะท้อนไปมานั้นอันตรายมาก,การจะสังหารศัตรูให้ได้ในครั้งเดียวนั้นจะต้องคำนวณให้มันสะท้อนเท่าไหร่กัน,พวกเขาต้องควบคุมลำแสงที่สะท้อนไปมากี่ครั้งกันที่ถึงจะสามารถสังหารปิศาจยักษ์ตัวนี้ได้?

ฉู่เทียนที่รีดเร้นสัมผัสเทวะไปจนถึงขีดสุด,ปกคลุมกระเงาทั้งหมด"ช่วยข้าถ่วงเวลาพวกมัน!"

"ตกลง!"

หยุนเหยาและหนานกงหยุนที่ควบคุมหุ่นกลพวกนางวิ่งออกไปรอบๆ,เพื่อสร้างความสนใจกับเจ้าปิศาจร้าย.

ฉู่เทียนที่ควบคุมเหล่ากระจกทองแดงด้วยสัมผัสเทวะ,เขาเริ่มยินดีที่เจ้าปิศาจเหล่านั้นได้ร่วมร่างกลายเป็นร่างเดียวกัน,ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องคำนวณมากนัก,เขาสามารถที่จะปรับมุมเหล่ากระจกทองแดงให้ได้มุมตั้งฉากเพื่อการโจมตีเดียวก็เพียงพอแล้ว.

กระจกทองแดงตอนนี้กำลังขยับให้ได้มุมอย่างช้าๆ.

ลำแสงจากกระจกหลักที่ถูกยิงออกไป,สะท้อนกระจกบานที่หนึ่ง,บานที่สอง,บานที่สาม...สะท้อนไปมาหลายสิบครั้ง,ท้ายที่สุดก็กลายเป็นลำแสงที่มีขนาดใหญ่กว่าเดิมหลายเท่า,เป็นพลังลำแสงทำลายล้างสูง,กระแทกเข้าไปยังหน้าอกของภูติปิศาจร้ายอย่างรุนแรง.

ภูติปิศาจร้ายร้องออกมาอย่างทรมาน,ทั่วทั้งร่างของมันตอนนี้ควันสีดำเริ่มไม่สามารถคงร่างได้,มันเริ่มกลับกลายเป็นร่างเดิม.

"มันได้ผล!"ฉู่เทียนที่หัวเราะเสียงดัง"รีบสังหารมันเร็วเข้า!"

 จิ้งจอกน้อยที่พุ่งออกไปโจมตี,ร่างวิญญาณของเหล่าปิศาจร้ายหลายตนถูกมันกลืนกินไปในทันที,หนานกงหยุนแลหยุนเหยาบังคับหุ่นกลออกไป,ต่อยออกไปอย่างบ้าคลั่ง,ร่างของปิศาจร้ายที่กำลังถูกทำลายแตกออกเป็นเสี่ยงๆ.

เหล่าสัตว์ประหลาดทีทรงพลัง,ตอนนี้ถูกพลังของลำแสงที่รุนแรงเป็นอย่างมากโจมตีออกไป,ทำให้พลังคุ้มกายของพวกมันหายไป,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าตอนนี้มันไม่สามารถต้านทานพวกเขาได้แล้ว,ตอนนี้ต่างก็ร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทรมานร่างกายแตกสลายหายไปในทันที.

"โจมตีสังหารองค์รักษ์กระจก,ได้รับ 60 แต้ม!"

ฉู่เทียนเพียงคนเดียวได้รับคะแนนถึง 60 คะแนน!

จิ้งจอกน้อย,หนานกงหยุนและหยุนเหยาที่เข้าร่วมการต่อสู้และจัดการเหล่าอสูรตัวเล็กตัวน้อยต้องได้รับคะแนนเป็นจำนวนมากแน่นอน,ด้วยสัตว์ประหลาดเหล่านี้มีพลังที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก!

ภายในห้องโถงแห่งนี้ยังคงเหลือเหล่าภูติอสูรเหลืออยู่ไม่น้อย.

"ลำแสง,ยิงลำแสงเลย!"หนานกงหยุนที่ตะโกนออกไปเสียงดัง"ใช้ลำแสงยิงพวกมันเลย!"

ฉู่เทียนที่ปล่อยลำแสงกระจกออกไปไม่หยุด,ลำแสงที่กวาดออกไปนั้น,สามารถที่จะทำลายพลังคุ้มกายหลักของพวกมันไป,ก่อนที่จิ้งจอกนั้นจะเข้าสังหารมัน,ในทันที.

หยุนเหยาและหนานกงหยุนก็ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอย.

พวกเขาไม่อยากเชื่อเลยสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้จะง่ายดายมากกว่าเดิม.

แทบจะไม่เชื่อว่าก่อนหน้านี้พวกมันคือสัตว์ประหลาดที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก!

ที่มันง่ายในครั้งเป็นเพราะฉู่เทียนนั่นเอง,หากไม่มีฉู่เทียนที่มีพลังตรวจสอบที่น่าสะพรึง,ไม่ต้องกล่าวเลยว่าหากต้องพบกับภูติปิศาจร้ายที่รวมร่างกันนั้นจะเอาอะไรไปสู้,เพียงแค่ภูติปิศาจร้ายระดับธรรมดาก็สามารถทำลายทีมทั้งทีมได้สบายๆเลย!

ฉู่เทียนผู้นี้น่าสะพรึงกลัวเกินไปแล้ว!

เขาผู้นี้เป็นใครกัน?

บางทีในโลกนี้คงจะไม่สามารถหาคนอย่างเขาได้แล้ว!

หนานกงหยุนที่อารมณ์รุนแรงยังต้องเคารพฉู่เทียนเป็นอย่างมาก,และแม้แต่หยุนเหยาที่หยิ่งยโสเองก็ยังชื่นชมชายหนุ่มคนนี้ไม่ต่างกัน.

ความรู้สึกชื่นชมที่มากมายนั้น,ยังไม่มีเวลาที่จะเอ่ยชมเลยด้วยซ้ำ.

ในเวลาเดียวกัน.

เสียงหวีดหวิวฉีกอากาศที่ลอยมาจากทิศทางของทางเดิน,กระบี่วิเศษสีทองหลายเล่มที่พุ่งทะลวงมาในทันที,กระแทกไปยังกระจกที่อยู่รอบๆ,ส่งผลให้กระจกหลายบานแตกออกเป็นเสี่ยงๆกระจายออกไปทั่วห้อง.

เหล่ากระจกที่อยู่รอบๆบริเวณนั้นเป็นเหล่ากระจกที่ฉู่เทียนได้ปรับมุมไปเรียบร้อยแล้ว,เป็นมุมที่ฉู่เทียนสามารถควบคุมลำแสงได้ทุกทิศทาง,ตอนนี้มันแตกสลายหายไปในทันที,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นต้องการที่จะปิดพลังความแข็งแกร่งของฉู่เทียนเอาไว้!

"เจ้านี่มันโชคดีจริงๆ!"ที่มุมหนึ่งของห้องโถง,ปรากฏเสียงหัวเราะและมีคนที่ยืนอยู่อย่างสงบและกล่าวออกมาอย่างสุขุม,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถเปิดใช้งานหุ่นกลที่ร้ายกาจได้,และยังสามารถล้มภูติปิศาจยักษ์ได้อีกด้วย!อย่างไรก็ตามโชคของเจ้านั้นจบเพียงเท่านี้ล่ะ,พวกข้าจะโชคดีอะไรปานนั้น,บางทีถึงเป็นพวกข้าก็คงยากที่จะการกับสัตว์ประหลาดพวกนั้นได้!"

ไม่ได้การแล้ว!

กลุ่มของฉู่ซิงเหอ!

เป็นเพราะความแค้นต่อฉู่เทียน,ทำให้คนทั้งสามได้ร่วมมือกันชั่วคราว.

กลุ่มคนทั้งสามนับว่าแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉู่ซิงเหอที่เข้าใกล้กับขั้นปลุกดวงจิตระดับ 5 เรียบร้อยแล้ว,เขามีพลังฝึกตนที่ลึกล้ำ,สามารถต่อกรกับองค์รักษ์ยักษาที่น่าสะพรึงกลัว,ด้วยความสามารถของเขาแล้วสามารถที่จะกำหนดชะตาตัวเองได้เลย!

และตอนนี้เขายังได้ลวอเซียงหลงและเย่เทียนหลางเป็นผู้ช่วย,การที่จะผ่านเหล่าแรงงานยักษ์เถื่อน,ไม่ว่าจะมีจำนวนเท่าไหร่ก็ไม่สามารถคุกคามพวกเขาได้,ขนาดการเผชิญหน้ากับเหล่าองค์รักษ์ยักษาที่น่าสะพรึงกลัว,เขายังสามารถเอาตัวรอดมาได้เลย.

เพราะด้วยเหตุนี้.

การเดินทางของพวกเขานั้นจึงราบรื่นเป็นอย่างมาก.

ขณะที่พวกเขาเห็นกลุ่มของฉู่เทียนกำลังจัดการกับเหล่าปิศาจกระจกโดยใช้หุ่นกล,พร้อมกับจัดการภูติปิศาจยักษ์ได้ด้วยลำแสง,พวกเขาเองตกใจกับความสามารถของฉู่เทียนไม่น้อย.

ถึงจะเป็นฉู่ซิงเหอยังไม่สามารถทำเช่นนั้นได้เลย.

ไม่จำเป็นที่ต้องมีความแข็งแกร่งมากมายนัก,แต่เขากับมีภูมิปัญญาที่ยอดเยี่ยมมาก!

ก่อนหน้านี้เย่เทียนหลางและลวอเซียงหลงต้องการที่จะลอบโจมตีฉู่เทียน,ทว่าเป็นฉู่เทียนเหอที่ขวางทางเอาไว้,พวกเขาที่เฝ้าดูการต่อสู้ของคนทั้งสาม,รอคอยให้พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บหนักซะก่อน.

ตอนนี้!

ดูเหมือนว่าถึงเวลาที่พวกเขาจะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์แล้ว!

หนานกงหยุนที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ"ข้ากังวลอยู่ว่าจะไม่สามารถหาพวกเจ้าเจอ,ไม่คิดเลยว่าพวกเจ้าจะแส่มาหาความตาย,ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ลิ้มลองรับหมัดของขุ่นแม่ไปกินซะ!"

เมื่อสิ้นคำพูด.

นางที่ควบคุมหุ่นกลพร้อมกับปล่อยพลัง,ดวงตาของมันถึงกับส่องสว่างขึ้นมาในทันที.

ฉู่เทียนที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย"หนานกง,ช้าก่อน!"

ฉู่ซิงเหอไม่ใช่คนโง่เหมือนกับคนอื่นๆ,คนผู้นี้มีความคิดที่ร้ายกาจและยังสงบนิ่งใจเย็น,เป็นคนที่น่าเกรงขามมาก.

 พวกเขาที่จับจ้องมองการต่อสู้ก่อนนี้มานานแล้ว,จะต้องรู้พลังของหุ่นกลนี้ดี,เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะไม่มีวิธีในการจัดการกับมัน,หากพวกเขาไม่มั่นใจเต็มร้อย,ด้วยนิสัยของฉู่ซิงเหอแล้วคงไม่ปรากฏตัวออกมาอย่างแน่นอน.

หลังจากต่อสู้หลายต่อหลายครั้ง,พวกเขานับว่าเสียหายไปไม่น้อย!

ถึงแม่ว่าจะมีหุ่นกลเหลืออยู่หลายตัว,เกรงว่าคงไม่มีพลังมากพอแน่.

หุ่นกลของพวกเขาก่อนนี้มีพลังเทียบเท่ากับผู้ฝึกตนเขตแดนดวงจิตที่แท้จริง,ทว่าด้วยการได้รับความเสียหายไม่น้อยเลย,พลังของมันจึงลดลงไปมาก,คนทั้งสามเองก็นับว่ามีประสบการต่อสู้อยู่ไม่น้อยเลย,ทำไมพวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นพลังของหุ่นกลเหล่านี้ได้ล่ะ?หากว่าจะเข้าต่อสู้แบบไม่มีแผนล่ะก็,เป็นไปได้ว่าพวกเขาอาจจะถูกจัดการได้โดยง่าย!

ด้วยพลังของพวกเขาตอนนี้,คงยากที่จะต่อกรคนกลุ่มนี้ได้!

นอกจากนี้,ฉู่เทียนที่ได้ค้นพบเหล่าหุ่นกลภายในเขาวงกตแห่งนี้,กลุ่มของฉู่ซิงเหอเองเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่พบเจอพวกมันเช่นกัน!

ดังนั้นหากพวกเขาไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์คงไม่เผยตัวออกมาแน่นอน.

พวกเขาที่เฝ้าดูการต่อสู้มาสักพักแล้ว!

เมื่อพวกเขาออกมามาสู้,กลุ่มฉู่เทียนตอนนี้ต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย!

หยุนเหยาเองก็สามารถที่จะรู้ผลชัดเจนดี,นางเข้าใจความแข็งแกร่งของฉู่ซิงเหอ,ถึงแม้ว่าจะรวมฉู่เทียนแลหนานกงหยุน,หรือแม้แต่ไม่มีเย่เทียนหลางและลวอเซียงหลง,คนผู้นี้ก็แข็งแกร่งเกินกว่าพวกเขาจะสามารถต่อต้านได้.

เขาเป็นคนที่ได้รับมรดกเพลงกระบี่ลับที่แข็งแกร่ง!

ต่อให้พวกเขามีหุ่นกลทั้งสามคน,พวกเขาทั้งสามก็ยังพ่ายแพ้อยุ่ดี!

ฉู่เทียนที่วางแผนในใจทันทีก่อนที่จะจงใจกล่าวออกมาว่า"พวกเจ้าที่สามารถมาถึงสถานที่แห่งนี้ได้,นั่นก็หมายความว่าพวกเจ้าคงจะมีแผนที่ในมือแล้ว!ข้าคิดว่าพวกเจ้าคงจะต้องรู้,ว่าที่นี้คือใจกลางของเขาวงกต!สถานที่แห่งนี้มีสมบัติตกทอดจำนวนมากอยู่ในตำหนักแห่งนี้!"

"แล้วมันอย่างไร!"ลวอเซียงหลงแค่นเสียง"พวกเราจะจัดการเจ้าก่อน,จากนั้นก็ค่อยค้นหาสมบัติเหล่านั้นก็ยังไม่สาย!"

ฉู่เทียนที่เผยรอยยิ้มอย่างเหยียดหยัน"สมบัติตกทอดที่อยู่ภายในนี้เกี่ยวข้องกับกระจกที่กระจายอยู่เป็นปริศนาที่ยากจะแก้ไขได้!เจ้าที่ไม่มีความสามารถแม้แต่แก้ไขปริศนารูบิคแล้วยังคิดว่าจะมีปัญญาหาห้องลับเจออย่างงั้นรึ?ไม่ใช่เป็นความฝันโง่ๆเท่านั้นหรอกเหรอ?!"

นี่คือการดูถูกอย่างชัดแจ้ง!

ภายในใจของนายน้อยทั้งสามนั้นเต็มไปด้วยความโกรธแค้น!

แต่ถึงกระนั้นคำพูดของฉู่เทียนก็ถูกต้อง,พวกเขาทั้งหมดที่ไม่มีความสามารถที่จะแก้ปริศนารูบิคได้สักคน,แล้วจะเอาความสามารถใหนกันที่จะสามารถหาห้องลับในตำนานได้อย่างงั้นรึ?

"ไร้สาระ!"เย่เทียนหลังที่เต็มไปด้วยความโกรธเกลียดฉู่เทียนไปจนถึงกระดูก,จิตสังหารที่แผ่กระจายออกมาอย่างรุนแรงตะโกนออกมาเสียงใด"ไม่สามารถได้สมบัติแล้วมันอย่างไร?อย่าพูดอะไรให้เสียเวลาดีกว่า!ข้าจะให้เจ้าตกตายไป ไม่ต่างกับหมา!"

เช้ง!

กระบี่วิเศษสีทองที่ชักออกมาขวางทางเย่เทียนหลางเอาไว้.

ใบหน้าของเย่เทียนหลางถึงกับเปลี่ยนเป็นจริงจัง"ฉู่ซิงเหอ,เจ้าจะทำอะไร!"

ฉู่ซิงเหอที่ไม่สนใจเย่เทียนหลางเลยแม้แต่นิดเดียว,ยังคงยืนอยู่อย่างสงบกล่าวออกไปอย่างสุขุม"เจ้ามีปัญญาหาสมบัติได้อย่างงั้นรึ?"

"ข้าไม่รู้,ทว่าหากพวกเราช่วยกันต้องสามารถหาห้องสมบัติเจอแน่,นอกจากข้าแล้วใครมันจะมีความสามารถพอ!"

ในแง่ของภูมิปัญญา!

ไม่มีใครสามารถเทียบกับฉู่เทียนได้แล้ว!

ลวอเซียงหลงและเย่เทียนหลางทั้งคู่นั้นที่เอาอารมณ์เป็นใหญ่,ไม่สนใจอะไรเกี่ยวกับสมบัติเลยแม้แต่น้อย!

สังหารฉู่เทียน,ทรมานให้เขาพิการไป,ก่อนที่จะส่งเขาออกไปจากหอคอย,นั่นคือสิ่งที่พวกเขาคิดว่าคุ้มค่ากว่าสมบัติที่ซ่อนอยู่!

ใครจะคิดล่ะว่าฉู่เทียนอาจจะกล่าวไร้สาระเพื่อถ่วงเวลาก็ได้?

ฉู่ซิงเหอสอบถามออกไป,"ใช้เวลานานเท่าไหร่?"

ฉู่เทียนตอบกลับ"ประมาณหนึ่งชั่วโมง!"

"ฉู่ซิงเหอ,เจ้าไม่เห็นรึไง?เจ้าเวรนั่นมันต้องการที่จะถ่วงเวลา!"เย่เทียนหลางที่พยายามโต้เถียง"พวกเราจะไปเชื่อมันได้อย่างไร!ในเมื่อสมบัติตกทอดนั่นไม่เคยมีใครสามารถหามันเจอ!ทำไมเจ้าเชื่อว่ามันจะหาเจอ?"

"พวกมันแค่ขยะ,มีสิ่งใดต้องกลัว?"ฉู่ซิงเหอที่ชี้นิ้วออกไปเบาๆ,กระบี่สีทองที่ลอยขึ้นไปบนอากาศ"กระบี่ของข้า,สามารถที่จะสังหารพวกมันได้ในทุกเวลา!"

ความมั่นใจของฉู่ซิงเหอนั้นมากมายเหลือคณา.

หุ่นกลยักษาที่ฉู่เทียนบังคับอยู่นั้นไม่สามารถเทียบได้กับองค์รักษ์ยักษาและตอนนี้ยังได้รับความเสียหายไปไม่น้อย,ดังนั้นพลังป้องกันของพวกมันจึงลดลงมาก,หากว่าต่อสู้กันล่ะก็ฉู่ซิงเหอล่ะก็ เขามั่นใจในชัยชนะอย่างแน่นอน,นอกจากนี้ ด้วยวิชาเพลงกระบี่ลับมังกรจักรพรรดิ ที่เต็มไปด้วยความรวดเร็ว,เพียงพอที่จะสังหารคนทั้งสามได้ในทันที!

ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าหุ่นกลทั้งสามนั้นไม่ได้มีพลังเขตแดนดวงจิตที่แท้จริง,ถึงแม้ว่าจะมีพลังเขตแดนดวงจิตที่แท้จริงก็ตามที,หากว่าเขาต้องการให้ตาย,ยังจะช่วยอะไรได้?

  鹬蚌相争，渔翁得利 สำนวน “อี้ว์ปั้งเซียงเจิง อี๋ว์เวิงเต๋อลี่” หรือ นกกับหอยทะเลาะกัน แต่คนตกปลาได้รับประโยชน์ มักใช้เพื่อตักเตือนว่า ยามที่ต้องทะเลาะ หรือมีปากเสียงกับผู้อื่น ควรใช้สติปัญญาในการแก้ไขปัญหาแทนที่จะใช้อารมณ์ มิเช่นนั้นจะทำให้เกิดความสูญเสียทั้ง 2 ฝ่าย ปล่อยให้มือที่ 3 ได้รับประโยชน์ไปฟรีๆ

ที่มา http://www.thaiday.com/China/ViewNews.aspx?NewsID=9520000087683

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน