Miracle Throne Chapter 178 Artisan palace

Miracle Throne Chapter 178 Artisan palace

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 178 ตำหนักหัตกรรม

บทที่ 178 ตำหนักหัตกรรม

เหล่าอัศวินเกราะเหล็กเหล่านี้จะได้รับคะแนนตัวละ 2 แต้ม.

พวกเขาทั้งเจ็ด,ได้โจมตีอยู่เพียงฝ่ายเดียว,พวกเขาได้จัดการอัศวินเกราะเหล็ก,ไปหลายร้อยตนแล้ว,คะแนนรวมตอนนี้ได้มากกว่า 200 แต้ม,ฉู่เทียนคนเดียวก็ได้มากกว่า 50 แต้ม.

นี่คือผลจากการที่พวกเขาสามารถเปิดการใช้งานหุ่นกลยักษาได้นั่นเอง.

มันน่าเศร้าไม่น้อย,เหล่าอัศวินเหล็กเองที่ถูกจักการไปเป็นจำนวนมากมีสินสงครามหล่นมาแค่นิดหน่อยเอง,แน่นอนว่าวัตถุดิบเหล่านี้ล้วนแล้วแต่หายาก,เป็นสิ่งของล้ำค่าที่ไม่สามารถหาข้างนอกได้.

"หากว่าเราสามารถจัดการศัตรูได้เร็วขนาดนี้,พวกเราต้องรวยแน่เลย!"

"ในทางทฤษฏีแล้วการที่พวกเราได้ระดับคะแนนมากกว่าเดิมสิบเท่านั้นเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก!"

ทุกคนตอนนี้เปี่ยมไปด้วยกำลังใจ!

ทฤษฏีก็คือทฤษฏีนั่นล่ะนะ.

หอคอยฝึกฝนแห่งนี้นั้นมีสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายเป็นอย่างมาก,หากแต่ด้วยหุ่นกลยักษาของพวกเขาสามารถที่จะทำให้ทุกอย่างง่ายดายลงไปได้,สามารถร่นระยะเวลาของพวกเขาได้ห้าถึงสิบชั่วโมงเลยก็ว่าได้,หากว่าสามารถจัดการเหล่าศัตรูได้อย่างง่ายดายเช่นนี้,พวกเขาจะต้องได้รับกำไรมากมายอย่างแน่นอน!

"อัศวินเหล็กไปใหนหมดแล้ว?"

"ไม่มีแล้วเหรอ!"

"ขุ่นแม่ยังไม่สาแก่ใจเลย!"

ท่าทางของพวกเขาตอนนี้ทุกคนต่างก็ต้องการที่จะสู้อีก,การสังหารพวกมันหนึ่งตนได้ถึงสองแต้ม,นั่นก็จะหมายความว่าพวกเขาจะมีโอกาสได้รับยาทิพย์จิตวิญญาณอีกหลายอย่าง,รวมถึงสามารถที่จะได้รับสมบัติที่ไม่สามารถหาได้ไม่ใช่รึ?ขณะที่คนทั้งเจ็ดยังต้องการสู้แต่ก็ไม่เหลือเหล่าอัศวินเหล็กให้พวกเขาจัดการแล้ว.

พวกเขาทั้งเจ็ดตอนนี้ได้แต่จ้องมองหาและวิ่งไปรอบๆเท่านั้น.

พวกเขาตอนนี้ได้เปลี่ยนไปเป็นผู้ล่าหลังจากที่ก่อนหน้านี้เป็นเหยื่อถูกไล่ล่า.

ความสามารถในการล่าของพวกเขาเพิ่มมากขึ้นสูงเลยทีเดียว.

ฉู่เทียนที่ถอนหายใจยาว"หอคอยทดสอบแห่งนี้ไม่ได้โง่ขนาดนั้น,เขาไม่ปล่อยให้มีคนที่สามารถเก็บแต้มได้อย่างสบายเช่นนี้ตลอดแน่,ไม่เช่นนั้นการทอดสอบจะมีความหมายอะไร,ไปกันต่อเถอะ!พวกเราไม่สามารถหาคะแนนได้เพิ่มอีกแล้ว,สิ่งที่สำคัญที่สุดพวกเราจะต้องรีบไปยัง ตำหนักสมบัติยักษ์ให้ได้!"

หยุนเซียวและหนานกงหยุนถึงกับทอดถอนใจ"โชคไม่ดีเลย!"

ช่างน่าเศร้าอยู่ไม่น้อย.

หุ่นกลของพวกเขาที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก,ยากที่จะมีศัตรูสามารถต้านทานได้,พวกเขายังไม่สาแก่ใจ,ทว่ากลับพบว่าการกำจัดเหล่าศัตรูนั้นกลับมีจำกัด,ด้วยสิ่งที่เกิดขึ้นนี้จะไม่ทำให้พวกเขาต้องหดหู่ได้อย่างไร?

เส้นทางเขาวงกตขนาดใหญ่ตอนนี้ได้ทอดยาวตรงไปยังตำหนักด้านหน้า,ถึงแม้จะไม่มีแผนที่,ก็ไม่ยากที่จะหาตำหนักสมบัติได้,ด้วยหุ่นกลยักษา,พวกเขาก็จะยิ่งสามารถทำแต้มการทดสอบได้มากขึ้นกว่าเดิม,ทว่าฉู่เทียนนั้นไม่ต้องการที่จะทำเช่นนั้น.

ด้วยเวลานั้นมีค่าเป็นอย่างมาก!

พวกเขาไม่ต้องการที่จะเสียเวลาเปล่าไปกับสถานที่อื่น,แทนที่จะเข้าไปเสี่ยงยังห้องโถงข้างๆ,เข้าไปเสี่ยงในห้องโถงหลักเลยจะดีกว่า,ด้วยการออกแบบหอคอยฝึกฝนแห่งนี้,สมบัติที่ล้ำค่าที่สุดย่อมต้องอยู่ภายในห้องโถงหลักอย่างแน่นอน,นั่นก็หมายความว่าไม่ควรที่จะเอาชีวิตไปเสี่ยงกับห้องด้านข้างที่มีสมบัติเล็กน้อย?ทักษะต่อสู้ของพวกเขาเองตอนนี้ก็เพิ่มสูงขึ้นแล้ว,ทางที่ดีควรที่จะพุ่งไปที่ห้องโถงหลักไปเลยก่อนที่เหล่าศัตรูจะแข่งแกร่งขึ้นกว่านี้!

ต้องไม่ลืมว่าเวลาที่พวกเขาเข้ามาในหอคอยทดสอบแห่งนี้เพิ่งผ่านมาเพียงแค่หกชั่วโมงเท่านั้นเอง.

ฉู่เทียนที่นำพาคนอื่นๆมุ่งตรงไปยังทางเดินที่ลากยาวออกไปนั้น,และยังสังหารเหล่าอสูรที่แปลกประหลาดหลายตัว,ลำพังแค่เขาคนเดียวก็ได้มากกว่าสิบคะแนนแล้ว,นอกจากนี้ยังได้วัตถุดิบและสินสงครามอื่นๆอีกมากมายหลากหลายทีเดียว.

ที่ด้านหน้าของพวกเขาตอนนี้คือทางออกของทางเดินแล้ว!

เป็นทางเข้าไปยังตำหนักช่างฝีมือ

ห้องโถงหลักที่ปรากฏขึ้นมาต่อหน้าพวกเขาในตอนนี้นั้น,ทำให้ทุกคนถึงกับตื่นตกใจประหลาดใจสุดๆ!

ห้องโถงแห่งนี้มีขนาดใหญ่อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน,บางทีอาจจะเท่ากับ 4-5 เท่าของจุตรัสกลางเมืองของรัฐกลางเลยก็ว่าได้,ทุกหนทุกแห่งนั้นเต็มไปด้วยเตาอบขนาดมหึมา,และยังมีเหล่ายักษาที่มีความสูงกว่า 30 เมตรกำลังเหวี่ยงค้อนยักษ์เพื่อสร้างชุดเกราะและอาวุธอยู่.

เหล่ายักษาช่างฝีมือนั้นดูแตกต่างจากยักษาองค์รักษ์,ร่างของพวกมันนั้นมีขนาดความหนาเท่ากับองค์รักษ์ยักษาหากแต่มีความสูงที่เตี้ยกว่า,นอกจากนี้ร่างกายของมันที่ไม่ได้สวมหมวกเหล็กและชุดเกราะ,เผยให้เห็นผิวที่หยาบก้านสีดำน้ำเงินราวกับศิลาหิน,พวกมันมีหนวดยาวเฟิ้ม,ราวกับเป็นมนุษย์ยุคหินก็ไม่ปาน.

พวกมันสวมเพียงกางเกงขาสั้น,ทำให้เห็นกล้ามเนื้อขนาดมหึมาจนสามารถมองเห็นเป็นภูเขาขนาดย่อมๆ,แขนสองข้างของมันนั้นมีกล้ามเนื้อที่ใหญ่จนสามารถที่จะยกค้อนขนาดมหึมาได้อย่างสบายๆ,มีอักษรรูนสีแดงที่ส่องประกายถูกปล่อยออกมาเป็นสายหมุนวนไปทั่วค้อนของพวกมันที่ฟาดลงไปบนเหล็กที่ร้อนจัดจนส่องประกายสีแดง,มันเกิดประกายทุกครั้งที่ถูกค้อนเหล็กฟาดลงไป.

ห้องโถงแห่งนี้คือห้องตีเหล็กขนาดมหึมานั่นเอง.

ความร้อนที่แผ่ออกมากระทบพวกเขาเป็นระลอกๆ!

"พวกมันเป็นยักษาหมดเลย!"หยุนเซียวที่กล่าวออกมาเสียงสั่น"เจ้านาย,พวกมันมีมากมายทีเดียว,พวกเราจะสู้กับมันใหม?"

ฉู่เทียนที่กำลังชั่งใจจ้องมองไปรอบๆ.

ดูเหมือนว่าจะมีปัญหาไม่น้อยเลย.

หุ่นกลยักษาของพวกเขานั้นมีขนาดใหญ่,เป็นไปไม่ได้ที่จะลอบโจมตีหรือลอบผ่านออกไปได้,นั่นก็หมายความว่าหากไม่จัดการเหล่ายักษากว่าร้อยตนนี้ก็ไม่สามารถที่จะผ่านไปยังตำหนักด้านหน้าได้,การจะจัดการเหล่ายักษากว่าร้อยตนนี้จะทำได้สำเร็จโดยง่ายอย่างงั้นรึ?ความแข็งแกร่งของยักษาเหล่านี้เองก็ไม่รู้ว่ามีพลังเทียบเท่ากับเหล่าองค์รักษ์ยักษาหรือไม่,ทว่าไม่ว่าอย่างไรพวกมันย่อมไม่อ่อนแออย่างแน่นอน!

"พวกเราไม่มีทางเลือกอื่น!"ฉู่เทียนที่ตัดสินใจเด็ดขาด"จัดการพวกมัน!"

การจะมุ่งหน้าไปยังห้องโถงหลักตำหนักสมบัติมีเพียงแค่เส้นทางเดียวให้เลือก,พวกเขาไม่มีเส้นทางลับเส้นอื่นแล้ว,ดังนั้นแล้วการตัดสินใจสู้,คือวิธีเดียวที่พวกเขาสามารถทำได้.

"พวกเราจะต้องล่อพวกมันเข้าไปในทางเดินเขาวงกตแยกพวกมันออกจากกันเพื่อลดความรุนแรงในการต่อสู้,แยกพวกมันให้มีจำนวนน้อย!"ฉู่เทียนที่วางแผนอย่างรวดเร็ว"หนานกงเจ้ารับผิดชอบไปล่อพวกมันออกไป,ส่วนที่เหลือพวกเราจะเข้าไปจัดการพวกมันให้หมด."  

"ได้!"

ทุกคนเตรียมตัวในทันที.

หนานกงหยุนที่ได้ควบคุมหุ่นกลของนางออกไปเพื่อที่จะล่อเหล่ายักษาช่างฝีมือที่โหดร้ายออกไปยังทางเดิน.

นางที่พุ่งออกไปภายในห้องโถง.

หมัดหุ่นกลยักษาของนางต่อยไปยังหน้าของเหล่ายักษาช่างฝีมือทันที!

อักษรรูนที่หมัดหมุนวนส่องประกายบนกำปั้นของหุ่นกลของหนานกงหยุน!

ตูมมมม!

เสียงระเบิดดังสนั่น,ยักษาช่างฝีมือล้มลงกระแทกพื้นราวกับขุนเขาขนาดมหึมากำลังพังทะลายลง

"ตายไปซะ!"

หนานกงหยุนที่กระแทกหมัดของหุ่นกลยักษาของนางอย่างบ้าคลั่งราวกับได้กวัดแกว่งค้อนยักษ์ที่บ้าคลั่ง,พร้อมกับกระโดดถีบกระแทกมันลงไปในพื้นเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น.

"สังหารยักษาช่างฝีมือ!ได้รับ 5 คะแนน!ตอนนี้มีคะแนน 55 แต้ม!"

เมื่อหนานกงหยุนได้ระเบิดหัวของยักษาไปแล้ว,ทำให้สัญญาณบนแผ่นหยกเปลี่ยนไปในทันที,การสังหารยักษาเหล่านี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะได้รับคะแนนถึง 5 คะแนน,หนานกงหยุนไม่คิดเลยว่านางจะมีความสุขขนาดนี้,เพราะว่านางได้รับคะแนนเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากทีเดียว,นั่นก็อธิบายได้ว่ายักษาเหล่านี้เป็นตัวตนที่น่าเกรงขามไม่น้อย.

"ผู้บุกรุก!"

"สังหาร! สังหาร!"

เหล่ายักษาตนอื่นๆต่างก็คำรามลั่นด้วยความโกรธ,มันได้คว้าไปยังค้อนสีแดงพร้อมกับพุ่งออกมาพร้อมๆกัน!

มารดามันเถอะ!มันจะน่ากลัวอะไรขนาดนี้!

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเหล่ายักษามายมายที่กลายเป็นบ้าคลั่งกำลังพุ่งออกมา,จะไม่ทำให้น่าหวาดกลัวได้อย่างไรกัน?

หากว่านางถูกพวกมันจับได้ล่ะก็,ไม่อยากคิดเลยว่าผลที่นางจะได้รับนั้นจะเป็นเช่นใด?

หนานกงหยุนที่เร่งรีบนำหุ่นกลยักษาของนางพุ่งออกไปวิ่งไปยังทางเดินเขาวงกต,มีเหล่ายักษาช่างฝีมือจำนวยมากที่เหวี่ยงค้อนด้วยความโกรธเกรี้ยวไล่ล่านางด้วยความเร็วที่มากมายกว่าองค์รักษ์ยักษาซะอีก,ทว่าเทียบกับหุ่นกลยักษาแล้วยังคงไม่สามารถเทียบได้.

"พวกมันวิ่งออกไปแล้ว!"

"เร็วเข้า!ใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด!"

หนานกงหยุนได้ล่อเหล่ายักษาวิ่งออกไปด้านนอก,ฉู่เทียนและพวกที่เหลือก็พุ่งออกไปในทันที,เข้าไปในตำหนักช่างฝีมือ.แผนของเขานับว่าเป็นไปด้วยดีเลยก็ว่าได้,พวกเหล่ายักษ์ช่างฝีมือนั้นถูกหนานกงหยุนล่อออกไป,ที่เหลืออยู่ตอนนี้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ.

"รีบสังหารพวกมันให้เร็วที่สุด!"

"ได้!"

พวกเขาตอนนี้กำลังเครื่องร้อนได้ทีเลยก็ว่าได้พวกเขาได้พุ่งเข้าโจมตีเหล่ายักษาช่างฝีมืออย่างดุร้าย,ยักษาช่างฝีมือนั้นนับว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก,มีพลังทำลายที่สูงไม่ใช่ย่อย,อาจจะบอกได้เลยว่าอยู่ในเขตแดนดวงจิตปรากฏขั้นปลายเลย แต่เปรียบกับองค์รักษาแล้วอ่อนแอกว่าเล็กน้อย,พวกมันมีกันทั้งหมดราวๆ 100 ตน,และถูกหนานกงหยุนล่อออกไปกว่า 60 ตน,ฉู่เทียนและพวกเขาทั้งหมดต้องแบ่งกันไปเพียง 5-6 ตนเท่านั้น,แม้ว่าจะยากอยู่ไม่น้อย,ทว่าก็ไม่เกินความสามารถ.

"คิดจะทำให้ข้าได้อายอย่างงั้นเหรอ!"หยุนเหยาที่ตะโกนออกไปเสียงดัง"เอาหมัดของข้าไปกิน!"

ตูมมมม!

เหล่ายักษาช่างฝีมือที่ถูกหมัดของนางปลิวกระเด็นออกไป.

คนอื่นๆก็ลงมือรุนแรงรวดเร็วเช่นกัน,จัดการได้ก่อนที่พวกมันจะรวมตัวกันได้ด้วยซ้ำ,พวกเขาสามารถสังหารพวกมันไปแล้วคนล่ะ 4-5 ตัว,พวกมันล้มลงด้วยการโจมตีเดียว.

"ระวัง!"

หุ่นกลของเฟิงไฉ่เตี๋ยที่ถูกค้อนทุบลงมา,ค้อนเหล็กขนาดมหึมาของมันได้ทิ้งรอยไหม้ไว้ที่หลังหุ่นกลยักษาของเฟิงไฉ่เตี๋ย,

เลว!

แม้ว่านางจะรู้ดีว่าหุ่นยักษ์นั้นไม่สามารถนับออกไปข้างนอกได้,หากแต่เมื่อนางเห็นหุ่นกลของนางได้รับความเสียหาย,ก็ทำให้นางรู้สึกเจ็บอยู่เหมือนกัน.

ค้อนของเหล่ายักษาช่างฝีมือของพวกมันถึงจะไม่ได้มีพลังโจมตีที่รุนแรงนัก,หากแต่มันมีพลังของธาตุไฟที่แฝงเอาไว้อยู่,หากค้อนดังกล่าวนี้ทุบไปยังเหล็กธรรมดาล่ะก็ย่อมมีพลังความสามารถที่จะทำให้เหล็กเหล่านั้นหลอมละลายได้เลย.

เหล่ายักษาช่างฝีมือ 40 ตนนั้นนับว่าแข็งแกร่งไม่น้อย,ทว่าเปรียบกับหุ่นกลยักษาแล้ว,ก็ยังไม่สามารถเทียบกันได้,สิ่งสำคัญที่สุดหอคอยฝึกฝนแห่งนี้นั้น,เป็นการสร้างเหล่าอสูรเหล่านี้ขึ้นมา,สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงแค่ภาพลวงตาที่ทรงพลัง,เหล่าอสูรทั้งหมด,จึงมีเชาว์ปัญญาที่ค่อนข้างจำกัด.

แน่นอนว่าพวกมันนั้นไม่รู้จักคำว่าร่วมมือกัน,มันรู้เพียงแค่คำสั่งเดียวคือพุ่งออกไปสังหารศัตรู,แน่นอนว่าพวกมันจะสามารถต่อกรพวกเขาได้อย่างงั้นรึ?

การต่อสู้ไม่ถึง 15 นาทีด้วยซ้ำ.

เหล่ายักษาช่างฝีมือกว่า 40 ตนก็ถูกจัดการไปจนหมด.

ฉู่เทียนที่เพิ่งจัดการพวกมันเหล่านี้เรียบร้อยก่อนที่หนานกงหยุนจะวนกลับมา,ทำให้เขารุ้สึกวางใจได้,ทันใดนั้นที่ภายในห้องโถงก็มีเสียงคำรามดังขึ้นมา.

"โฮกกกกก!"

เหล่าคนทั้งหกที่หันหน้ากลับไปพร้อมๆกัน.

ค้อนสีแดงเพลิงขนาดมหึมาถูกขวางลอยออกมาอย่างไม่คาดคิด,ตูมมม แล้วก็ตูมมม,กระแทกไปยังหัวของหุ่นกลหยุนเหยา,จนทำของมันแยกออกเป็นเสี่ยงๆ,ก่อนที่จะระเบิดส่งผลให้หุ่นกลของหยุนเหยาล้มลงกระแทกพื้นเสียงดัง.

"บัดซบ!"

"เจ้าเวรนั่นบังอาจทำลายหัวหุ่นกลของข้า!"

ฉู่เทียนไม่มีเวลาที่จะใส่ใจเรื่องนั้น,เขาได้เปิดใช้ทักษะเนตรแห่งใจในทันที,หลังจากที่ค้อนดังกล่าวนั้นได้ลอยผ่านอากาศมา,ราวกับว่ามันมีพลังแม่เหล็กแฝงเอาไว้อยู่ก่อนที่จะลอยกลับไปยังมือของยักษาตนหนึ่ง.

ยักษาตนนี้ดูแตกต่างกับยักษาตนอื่นเป็นอย่างมาก!

ร่างกายของยักษาตัวนี้เป็นสีแดงชาดทั่วร่างของมัน,ผิวหนังของมันนั้นถูกปกคลุมไปด้วยรอยแตกมากมาย,และรอยแตกดังกล่าวนั้นก็ยังพ่นควันร้อนออกมา,ราวกับเป็นหินลาวาที่ถูกแรงดันความร้อน,ดูเหมือนกับเป็นอสูรยักษาโลหิตก็ไม่ปาน,เป็นเหมือนกับมนุษย์หินที่เพิ่งออกมาจากเตาหลอม.

หนวดและผม,ดวงตา,ทุกอย่างเป็นสีแดงทั้งหมด,บางครั้งก็เป็นเปลวเพลิงที่ลุกไหม้ขึ้นมาเป็นครั้งคราวบนร่างของมัน.

กลิ่นอายแรงกดดันวิญญาณที่มหาศาลเป็นอย่างมาก.

หลินมู่ถึงกับอุทานออกมาเสียงดัง"มันจะต้องเป็นตัวหัวหน้าแน่นอน!"

ฟางหานที่แค่นเสียง"ข้าไม่เชื่อว่าพวกเราตั้งหกคนจะไม่สามารถจัดการมันได้!"

หุ่นกลของหยุนเหยาที่ค่อยๆลุกขึ้นมาจากพื้น,หัวหุ่นกลของนางนั้นถูกทำลายไปครึ่งหนึ่ง,เหลือเพียงแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น,ยังดีที่ยังไม่ถูกส่วนสำคัญ,จึงทำให้ไม่ได้มีผลและยังสามารถเคลื่อนไหวได้อยู่.

"จัดการมันซะ!สังหารมัน!"

หยุนเหยาที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.

ในเวลาเดียวกัน,ห้องโถงก็สั่นสะเทือนไปมา,หนานกงหยุนที่วิ่งกลับมาด้วยท่าทางลำบากอยู่ไม่น้อย,บนร่างหุ่นกลของนางนั้นมีรอยของค้อนยักษ์ 4-5 ที่,เป็นรอยไหม้บุบเข้าไปข้างในเล็กน้อย,และยังมีควันกำลังลอยขึ้นอีกด้วย"พวกเจ้าจัดการหมดรึยัง?ข้าจะไม่สามารถต้านพวกมันได้แล้วนะ!"

แย่แล้ว!

ดูเหมือนว่าสถานการณ์ตอนนี้ปัญหาจะวิ่งเข้ามาพร้อมกันแล้ว!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน