Miracle Throne Chapter 174 Honey-comb
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 174 รังผึ้ง
บทที่ 174 รังผึ้ง
บางทีเหล่าผึ้งยักษ์เหล่านี้มีความแข็งแกร่งที่อ่อนด้อยกว่าเหล่าแรงงานยักษ์เถื่อน,ดังนั้นการสังหารผึ้งจำนวนมากนั้น,คาดไม่ถึงว่าจะไม่ทำให้พวกเขาได้คะแนนอะไรเลย,พูดอีกอย่างหนึ่งนั่นก็คือการไล่ล่าอสูรเหล่านี้กลายเป็นไม่มีประโยชน์อะไรเลยแม้แต่น้อย!
ซึ่งก็หมายความว่าควรที่จะเร่งรีบผ่านรังผึ้งนี้ไปให้พ้นเร็วที่สุดจึงเป็นทางเลือกที่ถูกต้องแล้ว,ทว่าหนานกงหยุนและเฟิงไฉ่เตี๋ยถูกจับไปแล้ว,ดังนั้นฉู่เทียนไม่มีทางปล่อยพวกเขาไปแน่,ถึงแม้ว่ามันจะมีอันตรายไม่ธรรมดา,พวกเขาก็จะต้องวิ่งเข้าไปยังฝูงผึ้งที่มากมายอยู่ดี.
ฉู่เทียน,หยุนเหยา,หลินมู่,ฟางหาน,ทั่วร่างของพวกเขาที่ฉาบไปด้วยขี้ผึ้งที่สดใหม่,สิ่งดังกล่าวนี้มีผลไม่นานนัก,พวกเขาจำเป็นต้องดำเนินแผนช่วยเหลือให้เร็วที่สุด,หากไม่ทันล่ะก็,แทนที่จะช่วยเหลือได้พวกเขาทั้งหมดก็จะตกอยู่ในอันตรายแทน.
ในคราแรกนั้นหยุนเหยาเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง,หากแต่เมื่อเดินทางต่อไปบนสะพานศิลา,พวกเขาก็พบกับฝูงผึ้งอีกหลายกลุ่ม,หากแต่เห็นได้ชัดเจนว่า
ถึงมันจะเข้ามาใกล้,แต่ก็ไม่ได้สนใจพวกเขาแต่อย่างใด,ทำให้นางรู้สึกมั่นใจเป็นอย่างมาก.
ฉู่เทียนไม่เพียงมีภูมิปัญญาที่ยิ่งใหญ่จนน่าอัศจรรย์ใจ,ทว่าทักษะเอาตัวรอดเขาเองก็ยอดเยี่ยมมาก,เขาใช้เวลากี่ปี่กันถึงได้มีความสามารถถึงเพียงนี้?ถึงจะเรียนรู้นับตั้งแต่อยู่ในท้องของมารดา,ก็ยังไม่สามารถมีความรู้มากมายถึงเพียงนี้เลย!
ในที่สุดตอนนี้พวกเขาก็พบกับรังผึ้งแล้ว!
เมื่อหลินมู่และฟางหานจับจ้องมองไปข้างหน้า,ดวงตาของพวกเขาแทบจะถลนออกมาจากดวงตา,พวกเขาที่เป็นทหารรับจ้าง,เดินทางไปมาหลากหลายที่นับไม่ถ้วน,พบเจอรังของอสูรมากมาย,ทั้งยังเข้าไปขโมยลูกของสัตว์อสูรและไข่ของมันอยู่เป็นประจำ,เป็นเหมือนกับเรื่องปกติ,กับประสบการทหารรับจ้างที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้แทบจะไม่ต่างกับการเล่นของเด็กๆไปเลย
เมื่อต้องพบเข้ากับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า!
ที่สุดขอบของสะพานศิลานั้นปรากฏหน้าผาขนาดมหึมาขึ้นอย่างรางๆ,มีทางเข้าขนาดมโหฬารให้เข้าไปข้างในที่มีเส้นทางที่ซับซ้อนถูกปกคลุมไปด้วยเหล่าผึ้งขนาดมหึมา,ที่บนพื้นนั้นเต็มไปด้วยน้ำเมือกของมันที่พ่นออกมาเต็มไปทั่วบริเวณ.
ประตูที่เข้าไปยังเส้นทางที่ยุ่งเหยิงนั้นมีขนาดเท่ากับครึ่งหนึ่งของขุนเขาขนาดใหญ่เลยก็ว่าได้.
ที่บนสุดของหน้าผานั้น,มีสิ่งของที่เหมือนกับก้อนเนื้อที่บวมออกมาของสัตว์อสูร,มันมีสีทองเข้ม,สามารถบอกได้ว่ามันมีลักษณะเป็นโลหะอย่างหนึ่ง,รังผึ้งแห่งนี้เป็นลักษณะห้องแปดเหลี่ยมประกอบกันหลายหมื่นหลายแสนห้องที่เชื่อมกันและลามออกมา,เหมือนกับสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ที่มีรูปร่างแปลกประหลาด!
มีผึ้งยักษ์มากมายสักเท่าไหร่กันในสถานที่แห่งนี้?
หยุนเหยาถึงกับรู้สึกขนลุกซู่เลยทีเดียว!
ดูเหมือนว่ารังผึ้งนั้นจะอยู่บนยอดเขาสูง,ประกอบกันจนดูคล้ายกับหลังคาของยอดเขา,สร้างเป็นรังของมันขึ้นมา,เป็นรังที่แขวนอยู่บนที่สูง,หากแต่มีขนาดมโหฬารจนแทบจะกินพื้นที่บนภูเขา,มันได้เปลี่ยนพื้นที่รอบๆนั้นกลายเป็นรังของมันจนหมด.
"อย่าเสียเวลาเลย,รีบไปกันเถอะ!"
คนทั้งสามที่จับจ้องเพ่งพิศตรงอยู่ในภวังค์,จนสะดุ้งตื่นเมื่อฉู่เทียนเรียก.
"การจะเข้าไปช่วยพวกเขา,ทว่าจะทำได้สำเร็จอย่างงั้นรึ?"หยุนเหยาที่เป็นกังวล,"เจ้าก็เห็น,รังผึ้งแห่งนี้แล้ว,เพียงแค่พื้นที่รังผึ้งของมันแต่ล่ะช่องนั้นก็มีหลายพันห้องแล้ว,บางทีข้างในนั้นคงเป็นเส้นทางมากมายหลายพันยืดขยายออกไปมากมายซับซ้อนไม่มีสิ้นสุดเป็นเหมือนกับเขาวงกต,พวกเราจะรู้เหรอว่าจะต้องเข้าไปที่ใหนกัน,หากว่าต้องใช้เวลามากมายขนาดนั้น,แล้วพวกเขาจะยังมีชีวิตรอดอยู่อีกเหรอ,ไม่ต้องเอ่ยถึงเลยว่ายิ่งเวลาผ่านไปเหล่าผึ้งยักษ์เหล่านี้ก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆด้วย."
วูซซ.
ร่างสีขาวกับขนที่ฟูฟ่องปรากฏขึ้นบนไหล่ของฉู่เทียน,สองมือกอดอกอย่างภาคภูมิ,ราวกับต้องการจะกล่าวออกมา,ดูเหมือนจะถึงตาของข้าออกโรงแล้ว!
หยุนเหยาราวกับเข้าใจอะไรได้บางอย่าง"เจ้าตัวเล็กนี้รึ?"
"เจ้าตัวน้อยนี้ไม่ได้มีความสามารถอย่างอื่นนักหรอก.แต่ว่ามันมีทักษะในการค้นหา,การหาพวกเขานั้นไม่มีปัญหาแน่นอน."
ไม่มีปัญหาอย่างงั้นรึ?
หากไม่มีปัญหาก็คงจะดี!
จิ้งจอกน้อยแสดงท่าทางไม่สบอารมณ์กับคำอธิบายของเจ้านายมัน,มันกำลังแสดงท่าทางโต้แย้งฉู่เทียนโดยใช้การปัดหางที่ฟูฟ่องของมันไปมา,หากแต่ฉู่เทียนก็คว้าไปที่หางของมันพร้อมกับยกขึ้น.
"ไปเร็วเข้า!"
เจ้านายของมันไม่มีความนุ่มนวลเอาซะเลย!
จิ้งจอกน้อยยังไม่ได้ทันต่อรองรางวัลของมันเลย!
จิ้งจอกน้อยไม่มีทางเลือกเลยต้องพุ่งเข้าไปในรังผึ้ง.
ภายในรังผึ้งนั้น,ทุกๆทีเต็มไปด้วยเมือกเหลวอยู่เต็มไปหมด,ภายในนั้นเต็มไปด้วยรังไหมและผึ้งงานอยู่แทบทุกแห่ง,และกลิ่นสาปของอสูรกระจายไปทั่ว,เป็นไปได้ว่ามันเป็นกลิ่นที่เหล่าผึ้งยักษ์ได้สร้างขึ้นมา,หากว่าเหล่าผึ้งยักษ์สามารถผ่านไปได้,พวกเขาทั้งหมดก็ย่อมผ่านไปได้ด้วยเช่นกัน.
ร่างกายของจิ้งจอกน้อยเองก็อาบไปด้วยขี้ผึ้งด้วยเช่นกัน,ขณะที่มันใช้จมูกของมันในการดมกลิ่น,พร้อมกับก้าวไปในรังผึ้งที่ซับซ้อน,และมีคนทั้งสี่ที่ตามหลังจิ้งจอกน้อยมา.
พวกเขาได้พบเข้ากับฝูงของผึ้งยักษ์เป็นจำนวนมาก,ข้างในนั้นเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่เลยก็ว่าได้,หากแต่ด้วยจำนวนผึ้งยักษ์ที่มากมายอยู่ข้างในจน
พวกเขาแทบจะไม่มีที่ยั้งเท้าเข้าไป.
จำนวนที่แออัดของผึ้งยักษ์ที่เบียดเสียดกันอยู่นี้ทำให้ขนพองสยองไปเลยทีเดียว!
โชคดีที่วิธีการของฉู่เทียนได้ผล,จึงทำให้ทุกคนสามารถเลี่ยงการโจมตีของผึ้งยักษ์เอาไว้ได้,ไม่เช่นนั้นแล้วการเดินเข้ามาในฝูงศัตรูด้วยความสามารถเท่านี้,หากไม่ถูกบดขยี้กลายเป็นเสี่ยงๆก็คงเป็นเรื่องแปลกประหลาดแล้ว!
จิ้งจอกน้อยที่ร้องออกมาอีกหลายครั้ง.
ฉู่เทียนที่เผยท่าทางดีใจ"เจอแล้ว,พวกเราไปเร็ว!"
คนทั้งสี่ที่เข้ามายังพื้นที่รังผึ้งขนาดใหญ่อีกห้องหนึ่ง,สถานที่แห่งนี้อาจจะบอกได้ว่ามันเป็นสถานที่เก็บอาหารของพวกมัน,มันมีขนาดใหญ่มาก,มีกลิ่นหอมเป็นอย่างมากเมื่อพวกเขาเข้ามาด้านใน.
หลินมู่และฟางหานนั้นรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก"กลิ่นอะไรกัน,ถึงได้หอมขนาดนี้?"
มีบ่อน้ำขนาดใหญ่อยู่ภายในห้องนี้,มีบ่อขนาดหลายสิบเมตรที่เต็มไปด้วยของเหลวสีทอง,มีเหล่าผึ้งงานที่กำลังทำงานอย่างขะมักเขม้น,นำวัตถุดิบบางอย่างมาใส่ลงไปในบ่อเหล่านั้น
นี่คือห้องกลั่นน้ำผึ้ง!ภายในห้องนี้,เหล่าผึ้งงานมากมายจะนำเหล่าเกษรดอกไม้กลับมายังห้องเพื่อที่จะสร้างน้ำผึ้ง."ขณะที่ฉู่เทียนกล่าวก่อนที่น้ำเสียงของเขาจะเปลี่ยนไป"ผึ้งยักษ์เหล่านี้มีขนาดที่ไม่ธรรมดาเลย,เป็นไปไม่ได้ว่าเหล่าเกสรดอกไม้ที่พวกมันรวบรวมมานั้นจะเป็นสิ่งของธรรมดา,และมันยังจับสิ่งมีชีวิตมากมายหลากหลาย,รวมทั้งยาทิพย์จิตวิญญาณ,สมุนไพรต่างๆ,รวมไปถึงแก่นพลังแห่งชีวิตและพลังจิตวิญญาณแห่งชีวิต,สิ่งของเขานี้เมื่อนำมาสกัดกลั่นด้วยวงเวทย์พิเศษ,ผ่านกรรมวิธีที่เหมือนกับเวทย์มนต์ของเหล่าเผ่ายักษาแล้วจะสามารถนำมาใช้ทำเหล้าหวานที่มีรสชาติยอดเยี่ยมที่สุด,หรืออาจจะเรียกว่าน้ำผึ้งของยักษาก็ได้!"
จิ้งจอกน้อยที่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น
" คู ๆๆ"
ก่อนจะพุ่งตัวไปยังบ่อน้ำผึ้งดังกล่าว,ไม่ใช่แค่เพียงน้ำผึ้งหมักที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น,มันยังมีกลิ่นหอมที่พิเศษสุดอีกด้วย!
ฉู่เทียนที่จับจ้องมองไปด้วยท่าทางตื่นตกใจ"ไม่ใช่ใช่ใหม?น้ำผึ้งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่หอคอยฝึกฝนสร้างขึ้นมาจากภาพลวงตา,ทว่ามันเป็นน้ำผึ้งจิตวิญญาณจริงๆอย่างงั้นรึ?"
จากท่าทางของจิ้งจอกน้อยก็สามารถอธิบายต่อฉู่เทียนได้ทั้งหมดแล้ว.
น้ำผึ้งในบ่อเริ่มกลายเป็นน้ำวน,บ่อน้ำผึ้งตอนนี้กำลังหมุนวนอย่างรวดเร็ว,เพียงแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้นมันก็ถูกสูบไปจนหมด!
หยุนเหยาถึงกับตาเบิกกว้างออกมาทีเดียว"อะไรกัน!ทำอย่างงั้นได้อย่างไร!"
บ่อแห่งนี้มีขนาดใหญ่ที่มนุษย์สามารถลงไปว่ายได้อย่างสบายๆ,และมันยังมีความลึก
4-5 เมตรทีเดียว,รวมทั้งน้ำผึ้งเหล่านั้นมีพลังจิตวิญญาณที่หนาแน่น,จนไม่สามารถจินตนาการได้อีกด้วย.
จิ้งจอกน้อยที่เร่อเสียงดังก่อนที่ดวงตาของมันจะหมุนติ้วๆภายในเวลาไม่กี่วินาที!
มันเกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?
ฉู่เทียนกล่าวต่อคนทั้งสาม"น้ำผึ้งของผึ้งยักษ์เหล่านี้นับเป็นสิ่งที่มีประโยชน์มากกว่ายาทิพย์จิตวิญญาณระดับสูงซะอีก,ทว่าน้ำผึ้งเหล่านี้อยู่ในครึ่งหนึ่งของกระบวนการ,ภายในน้ำผึ้งนั้นจึงมีพิษของผึ้งยักษ์อยู่,พวกเราไม่สามารถนำไปดื่มได้,ไม่เช่นนั้นแล้วจะเป็นเหมือนกับเจ้าตัวน้อยนี้ล่ะ!ไปกันเถอะ,พวกเราจะต้องหาคนให้เจอนั่นคือเรื่องสำคัญ!"
ที่ห้องด้านหลังนั้นเป็นห้องเก็บของต่างๆ,มีเหล่ายาทิพย์จิตวิญญาณมากมายภายในห้องกระจายไปจนถึงกลางห้อง,และในนั้นมีสิ่งของที่ถูกขี้ผึ้งโอบเอาไว้เป็นวุ้นหนา,จนทำให้สิ่งที่อยู่ด้านในนั้นขยับไม่ได้เลย.
"เจอแล้ว!"
กระบี่อเวจีของฉู่เทียนที่ลุกโชนไปด้วยเปลวไฟสีขาวน้ำเงิน,เขาจับจ้องอยู่ชั่วขณะ,ก่อนที่จะใช้เปลวเพลิงสีขาวน้ำเงินหยดลงไปยังขี้ผึ้งดังขาวก่อนที่มันจะค่อยๆหลอมละลายออกมาช้าๆ.
"อี๋ๆๆ!"หนานกงหยุนที่หลุดออกมาได้"น่าอึดอัดที่สุด!ข้ารู้สึกหยะแหยงที่สุดเลย!"
นางและเฟิงไฉ่เตี๋ยไม่เคยคับอกคับใจเช่นนี้มาก่อน,พวกนางต่างก็มีภาพพจน์งดงามเป็นหญิงงามที่สนใจของทุกคน,กลับกลายเป็นว่าทั่วร่างของนางตอนนี้ถูกอาบไปด้วยเมือกที่น่าอดสูยิ่งนัก.
หยุนเซียวที่กำลังโวยวายเสียงดัง"พลังของข้าถูกดูดไปจนหมดเลย!"
"นั่นเป็นเพราะเมือกจากเหล่าผึ้งยักษ์,มันจะค่อยๆดูดพลังวิญญาณของพวกเจ้าช้าๆ,ก่อนที่จะแปรเปลี่ยนกลายเป็นผนึกเพื่อกักขังพวกเจ้าเอาไว้,พวกเจ้าจะค่อยๆอ่อนแอลงและตายไปกลายเป็นวัตถุดิบของพวกมัน,ร่างกายของพวกเจ้าจะเป็นแก่นยา,และท้ายที่สุดก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของน้ำผึ้งของผึ้งยักษ์เหล่านั้น."
"เจ้านายท่านช่างเป็นคนที่ยอดเยี่ยมยิ่งนัก!ข้าคิดว่าข้าต้องจบชีวิตไปแล้ว!"
หนานกงหยุนที่แสดงท่าทางขอบคุณพลางเข้าไปกอดฉู่เทียนเอาไว้.
ฉู่เทียนไม่มีเวลาคิดอะไรชั่วร้ายกับแม่มดคนนี้,"ยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำอีก!พวกเราไปกันเถอะ!"
"อะไรรึ?"
"สังหารราชินีผึ้ง!"
"...สังหารราชินีผึ้ง!!!"
คนอื่นๆถึงกับขวัญหนีดีฝ่อจ้องมองตาโต,ผึ้งที่อยู่ในรังตอนนี้,มีมากมายหลายแสนตัว,การจะเข้าไปสังหารราชินีผึ้งนี้มันช่างเป็นเรื่องที่บ้าคลั่งยิ่งนัก!
"ที่จริงแล้ว,ข้าไม่ควรที่จะต้องมาเสียเวลาในที่แห่งนี้,แต่เมื่อมาแล้ว,ก็จะพลาดโอกาสไม่ได้."ฉู่เทียนที่เผยท่าทางลึกลับ"น้ำผึ้งที่เกิดขึ้นมาจากราชินีผึ้งนั้น,มีผลต่อการเพิ่มพลังฝึกตนเป็นอย่างมาก,หากว่าได้มาทำยาแล้วล่ะก็,จะได้เห็นผลอย่างชัดเจน!"
"ทรงพลังถึงขนาดนั้นเลยรึ?"
"น้ำผึ้งจากผึ้งยักษ์นั้นอุดมไปด้วยยาทิพย์จิตวิญญาณและแก่นชีวิต,และหอคอยฝึกฝนแห่งนี้ก็มีอายุมาหลายปีแล้ว,น้ำผึ้งดังกล่าวนั้นจะต้องหมักหมม
มาหลายปีแน่นอน,อาจจะมีคุณภาพหลายหมื่นปี,มันจะสามารถช่วยพัฒนาความแข็งแกร่งของกระดูกและยังช่วยเพิ่มอายุได้อีกหลายปีอีกด้วย!"
ยอดเยี่ยมเช่นนั้นเลย?
ทุกคนถึงกับรู้สึกตื่นตะลึง!
หยุนเหยานั้นตื่นเต้นขึ้นมาเลยทีเดียว,ปู่ของนางนั้นมีอายุมากแล้ว,หากว่าได้น้ำผึ้งหมื่นปีมาแล้วล่ะก็,ย่อมสามารถยืดอายุให้ยาวนานได้อีก,เช่นนั้นตระกูลหยุนของนางนั้นก็จะได้ผลกำไรที่ยิ่งใหญ่มากขึ้น!
นางเอ่ยถามไปในทันที"ราชินีผึ้งต้องน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมากใช่หรือไม่?"
"แน่นอนว่าต้องเตรียมพร้อมที่จะเข้าเสี่ยงแลกชีวิต,ความสามารถของราชินีผึ้งนั้นมีพลังในการโจมตีทางจิตวิญญาณที่สูงหมาก,เมื่อพวกเราเข้าโจมตีมันล่ะก็คงจะถูกจัดการในทันที."
"แล้วพวกเราจะทำอย่างไร?"
"ราชินีผึ้งนั้นไม่ต้องเป็นกังวล,ข้าจะลงอักขระวงเวทย์ไปยังร่างของพวกเจ้าเอาไว้,ซึ่งจะสามารถลดทอนพลังการโจมตีทางจิตวิญญาณได้,เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วราชินีผึ้งจะต้องมุ่งการโจมตีมายังข้าคนเดียวอย่างแน่นอน."
หนานกงหยุนกล่าวออกมาอย่างกังวล"เช่นนั้น?มันไม่ทำให้ท่านต้องเสี่ยงไปหรอกเหรอ!ท่านคือผู้นำของทุกๆคน,ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าดีใหม,ทุกคนจำเป็นที่ต้องพึงท่านในการนำพวกเราไปยังด่านต่อไป!"
"โปรดวางใจ,การโจมตีทางจิต....จริงๆแล้วไม่มีทางที่จะจัดการข้าได้,ไม่เช่นนั้นแล้ว,ข้าคงไม่มั่นใจเช่นนี้,ข้าไม่มีทางที่จะเอาตัวเองไปเสี่ยงโดยไม่มีเหตุผลแน่นอน!"
ทุกคนเองต่างก็เต็มไปด้วยความสงสัยเช่นกัน.
หัวใจของหยุนเหยาและเฟิงไฉ่เตี๋ยเองถึงกับเต้นระส่ำเหมือนกัน,พวกนางที่คิดถึงเรื่องดังกล่าวโดยละเอียด,ก่อนหน้านี้ในการแข่งขันใหญ่ของรัฐกลางนั้น,เย่เหินที่โจมตีทางจิตวิญญาณไปยังฉู่เทียน,แต่กลับกลายเป็นว่าเย่เหินกลับกลายเป็นคนที่ได้รับการโจมตีนั่นแทน.
บางทีอาจเป็นไปได้ว่าเขามีความสามารถที่พวกนางไม่รู้จัก,ที่สามารถสะท้อนพลังจิตกลับไปได้อย่างงั้นรึ?
"ราชินีผึ้งที่เข้ามาจัดการข้า,ทว่าไม่ได้หมายความว่าพวกเจ้าจะยืนอยู่เฉยๆได้."ใบหน้าของฉู่เทียนที่ดูจริงจังและแนะนำต่อไปว่า"ข้างๆกายของราชินีผึ้งนั้นจะต้องมีผึ้งกษัตริย์ที่เป็นองค์รักป้องกันอยู่,ราชินีผึ้งนั้นมีพลังในการโจมตีทางจิต,ทว่าผึ้งกษัตริย์นั้นแตกต่างกันออกไป,มันมีพลังต่อสู้ทางกายที่ทรงพลังและยังมีพลังป้องกันตัวในระดับสูง,ยากที่จะจัดการได้!เมื่อข้าและราชินีผึ้งต่อสู้กันอยู่นั้น,พวกเจ้าจะต้องคอยช่วยข้ายับยั้งเหล่าผึ้งกษัตริย์เหล่านั้นเอาไว้,ไม่เช่นนั้นแล้วความพยายามทุกอย่างจะเสียเปล่า!"
"ตกลง!"
"หากว่าท่านจัดการราชินีผึ้งไป,แล้วเหล่าผึ้งกษัตริย์และผึ้งตัวอื่นๆล่ะจะเป็นอย่างไร!"
เหล่าคนทั้งเจ็ดที่เดินออกมาพลางปรึกษาหารือกัน,จิ้งจอกน้อยที่นอนแอ้งแม้งท้องป่องกลมดิกอยู่ด้านนอก,ที่ดูราวกับลูกโป่งอัดอากาศมาเต็ม,นอนอยู่ข้างนอกพร้อมกับหายใจพะงาบๆ.
หนานกงหยุนถึงกับตื่นตกใจ"มันเป็นอะไรนะ?"
ฉู่เทียนที่กรอกตาไปมา"มันจะเป็นอะไรได้?ตะกละกินเยอะไปหน่อย!"
อย่างไรก็ตาม,ดูแปลกไป,ก่อนหน้านี้ท้องของเจ้าตัวเล็กมันป่องกว่านี้นี่นา!
หยุนเหยา,หลินมู่และฟางหาน,ทั้งสามต่างจ้องมองกันและกันด้วยท่าทางประหลาดใจ,น้ำผึ้งมากมายที่อยู่ภายในห้องนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่เหลือทุกอย่างหายไปและมาอยู่ในท้องเจ้าตัวน้อยนี้นะรึ?น้ำผึ้งเหล่านี้นั้นมีแก่นแห่งชีวิตมากมารวมทั้งยาทิพย์จิตวิญญาณ,แต่ละหยดของน้ำผึ้งนั้นมีพลังจิตวิญญาณที่สูงล้ำเป็นอย่างมาก!
พลังของมันนั้นทั้งหนักหน่วงและรุนแรงเลยไม่ใช่รึ?
ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับโหวเย่ว์วายุเทพยังไม่สามารถทนได้ถึงหนึ่งในสิบของแก่นแห่งชีวิตนี้ได้เลย.
ส่วนเจ้าจิ้งจอกน้อยนี้ที่กินทุกอย่างไม่มีเหลือ,นอกจากนี้เพียงแค่เมาและท้องป่องเท่านั้นเอง!
สัตว์ประหลาดชัดๆ!
ทั้งเจ้านายและสัตว์เลี้ยง
ทั้งคู่ไม่ต่างจากสัตว์ประหลาดจริงๆ!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP Click
-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น