Miracle Throne Chapter 165 Loses the topic eternally

Miracle Throne Chapter 165 Loses the topic eternally

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 165 ปริศนาความเป็นนิรันดร์

บทที่ 165 ปริศนาความเป็นนิรันดร์

   

ฉู่เทียนที่นั่งจิบชาสบายอารมณ์อยู่ภายในภัตตาคาร,ที่บนตักของเขานั้นมีจิ้งจอกน้อยที่นั่งไขว่ห้าง,ขาหน้าอุ้มถ้วยชาอยู่ด้วยเช่นกัน,ท่าทางของมันตอนนี้แทบจะไม่ต่างจากเจ้านายมันเลยแม้แต่น้อย,ซ้ำยังจิบชาเลียบแบบเจ้านายของมันอีกด้วย.

เมิ่งชิงอู๋ถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว!

เป็นความจริงเจ้านายเป็นอย่างไรสัตว์เลี้ยงของเขาก็เป็นเช่นนั้น,จิ้งจอกน้อยตนนี้ไม่เคยอยู่ห่างจากฉู่เทียนเลย ดังนั้นมันจึงซึมซับนิสัยและท่าทาง แทบจะถอดแบบกันออกมาเลยทีเดียว.

ฉู่เทียนที่แสดงท่าทางเขินอยู่เล็กน้อย"ตาเฒ่าหยุนได้มอบชามรกตของเอลฟมาให้,ท่านหญิงจะลองชิมสักถ้วยดีใหม!"

เมิ่งชิงอู๋ที่ค่อยๆเทน้ำชาลงถ้วยก่อนที่จะได้กลิ่นหอมที่ฟุ้งไปทั่วอากาศ,เพียงแค่ได้กลิ่นก็ทำให้ร่างกายรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก,ราวกับว่าร่างกายเต็มไปด้วยพลังวิญญาณและถูกชำระล้างไป,ทำให้รู้สึกสดชื่นเป็นอย่างมาก,นี่เป็นชาที่ยอดเยี่ยมจริงๆ.

"นิสัยปกติของหยิงหยิงนั้นเป็นคนที่ขี้อายและเป็นคนที่เก็บตัวอยู่เสมอ,มันยากจริงๆที่จะเห็นนางกล้าแสดงออกเช่นนี้."ดวงตาคู่งามของเมิ่งชิงอู๋,คมกริบใสกระจ่างราวกับสายน้ำในฤดูหนาวจับจ้องมองไปยังฉู่เทียน,"บ่อยครั้งข้าก็เห็นนางเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างมากที่จะต้องวิ่งไปรอบๆเช่นนั้น,ทำให้บางครั้งข้ารู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก."

ภายในใจของเมิ่งชิงอู๋นั้นมีอารมณ์ที่ซับซ้อนมากมายอยู่ข้างใน,นางเองก็ปรารถนาที่จะให้หยิงหยิงนั้นแข็งแกร่งขึ้น,เพื่อที่จะสามารถดูแลตัวเองได้ในโลกที่เต็มไปด้วยกฏของผู้ที่แข็งแกร่งกว่า,อีกใจหนึ่งเองนางก็ปรารถนาที่จะให้หยิงหยิงนั้นใช้ชีวิตที่ไร้ความกังวล,ไม่ต้องการที่จะให้นางต้องลำบากและทุกข์ทนเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อเกียรติยศและชื่อเสียงเลย.

"ท่านก็เห็นว่าหยิงหยิง ถึงนางจะเหนื่อยแต่ว่านางเองก็มีความสุข,หากว่านางใช้ชีวิตที่สบายๆแล้วล่ะก็หยิงหยิงจะมีความสุขอย่างงั้นรึ?"

เมิ่งชิงอู๋ที่จ้องมองออกไปด้านนอก.

น้องสาวตัวเล็กของนางที่ยืนอยู่บนเวที,กำลังกล่าวผ่านเครื่องขยายเสียง,ที่โบกมือไปมาปัดเหงื่อที่เปียกโชก,แก้มทั้งสองข้างที่แดงระเรื่อ,พูดออกไปเสียงดังฉะฉาน,ท่าทางของนางนั้นดูพึงพอใจและมีความสุขเป็นอย่างมาก.

นางเผยยิ้มออกมาหากแต่ก็ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา.

"แต่ว่านะท่านหญิงไม่คิดว่ามันแปลกไปหน่อยเหรอ?"ฉู่เทียนที่ยกถ้วยชาขึ้นมาดื่ม,พร้อมกับกล่าวออกไปอย่างขึงขัง"หยิงหยิงที่ดูเอ๋อๆเช่นนั้นกลับมีความคิดที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้?ไม่ใช่ว่านางกำลังถูกสะกดอยู่เหรอ,สงสัยพวกเราต้องตรวจสอบนางแล้วล่ะ!"

"เพ่ย!!เจ้าพูดอะไรเช่นนั้น!เจ้านะสิที่กำลังถูกสะกดอยู่!"เมิ่งชิงอู๋ที่ยืนเด่นเป็นสง่าและสองคู่ชูชันของนางที่สั่นไปมา,นางที่แสดงท่าทีปกป้องน้องสาวของนางอย่างจริงจัง,ไม่สนใจคำไร้สาระใดๆ"นางทำงานอย่างหนักมากกว่าคนอื่นหลายเท่าเพื่อทดแทนพรสวรรค์ของนางที่ขาดไป,เจ้าไม่รู้หรืออย่างไร?"

ทำงานอย่างหนัก?

เขาที่หยุดกล่าวหยอกล้อ,สาวคนนี้เป็นอย่างไรใครจะไม่รู้ล่ะ?โดยปรกติแล้วนางแทบจะเป็นคนที่ขี้เกียจด้วยซ้ำ!

ในครั้งแรกที่พวกเขาเจอกันและเข้าไปในตระกูลเมิ่งนั้น,ไม่ใช่ว่านางเองเป็นคนที่สั่งให้เขาทำการบ้านให้หรอกเหรอ!

"เจ้าคงไม่เชื่อว่าหลังจากนั้นนางได้ใช้ภูติวิญญาณกระจกของนางเลียนแบบทักษะการเรียนรู้ทักษะภูติวิญญาณตำราสวรรค์ของข้า,ไม่เพียงนางได้ศึกษาเทคโนโลยีหลักของหอการค้าปาฏิหาริย์มากมายแล้ว,ทุกๆวันนางต้องปิดตัวเองในห้อง,ไม่อ่านหนังสือก็ฝึกฝน,ข้าเองยังไม่รู้เลยว่านางไปได้ความคิดอาหารกระป๋องเหล่านั้นมาจากใหน,ทว่ากว่าจะได้ความคิดนั้นมา,นางต้องอ่านตำราอาหารหลายสิบเล่มทั้งขอความช่วยเหลือจากพ่อครัวมากมาย,หลังจากนางปิดตัวอยู่หลายวัน,ด้วยความยากลำบากในการศึกษานางก็สามารถสร้างสินค้าดังกล่าวขึ้นมาได้."

ถึงท่าทางของเมิ่งหยิงหยิงจะดูเหนื่อยล้า,ทว่านางเองก็รู้สึกภูมิใจในตัวของนางมาก.

นางที่เห็นฉู่เทียนเต็มไปด้วยเชาว์ปัญญาชั้นยอด,เห็นพี่สาวของนางที่รอบรู้,ศิษย์พี่หนานกงที่กล้าหาญ,หากแต่นางนั้นไม่มีอะไรที่โดดเด่นเลย,นางไม่ได้มีความฉลาดนัก,และยังไม่มีความแข็งแกร่งอีกด้วย,นางที่เป็นกังวลเรื่องดังกล่าวนี้มาโดยตลอด?

ก่อนที่ฉู่เทียนจะจากนางมา,ด้วยคำพูดกระตุ้นของเขา,ทำให้กลายเป็นแรงผลักดันที่มีผลกับนางเป็นอย่างมาก.

สาวงามในกระโปรงสีเขียวที่เดินเข้ามาพร้อมกับเครื่องขยายเสียงส่วนตัว,ร่างของนางที่เต็มไปด้วยเหงื่อที่เปียกโชก,ใบหน้าของนางแดงระเรื่อ,หากแต่มีความสุข,"เรื่องทุกอย่างเรียบร้อยเป็นอย่างดี!"

น้ำเสียงที่มีความสุขและความยินดีกล่าวออกมา,ราวกับว่าเรื่องที่ได้ทำมาก่อนหน้านี้เป็นเรื่องสนุกสนาน,ทำให้คนอื่นๆนั้นรู้สึกประทับใจไปกับนางด้วย.

"ท่านพี่,ท่านคิดว่าพวกเราควรจะเพิ่มอะไรอีกใหม?"

"ไม่มีแล้ว!"เมิ่งชิงอู๋ที่ส่ายหน้าไปมา,"เจ้าดื่มชาแล้วไปพักเถอะ."

เมิ่งหยิงหยิงที่หัวเราะคริ คริ อย่างมีความสุข"ข้ายังไม่เหนื่อยเลย!ข้ามีความสุขมากเลยล่ะ!"

ที่จริงแล้วเมิ่งหยิงหยิงนั้นเป็นสาวงามเป็นอย่างมาก สำหรับฉู่เทียนแล้วนางเป็นคนที่สนิทกับเขาที่สุด,ซึ่งเป็นเมิ่งหยิงหยิงนี่เองที่ในตอนแรกพาเขาออกมาจากตลาดทาส,และหลังจากนั้นมาฉู่เทียนก็ให้คำมั่นว่าจะดูแลนางเป็นพิเศษกว่าคนอื่นเลยก็ว่าได้.

เขาตั้งใจจะดูแลนางไปตลอดชีวิตของเขาถึงแม้ว่านางจะเป็นเพียงแค่ดอกไม้ประดับแจกันก็ตามที!

ใครจะคาดคิดล่ะสาวน้อยที่ง่ายๆไร้เดียงสาเช่นนางจะกลายเป็นคนที่มีความสามารถทำให้ทุกคนตกใจ.

เมิ่งหยิงหยิงที่เริ่มอธิบายสถานการณ์ตอนนี้"ท่านแม่ทัพประจำเมือง ซ่งอู๋จี้ได้สั่งสินค้าล่วงหน้า 200,000 กระป๋อง!"

"แล้วยังมีตระกูลขุนนาง,กองกำลังทหาร,หอการค้าอื่นๆอีก,พวกเขาต่างก็สั่งสินค้าล่วงหน้ากันหมดเลย!"

"พวกเรายังไม่สร้างโรงงานเลย,หากแต่คำสั่งล่วงหน้าของอาหารกระป๋องนั้นกลับไหลมาเป็นเทน้ำเทท่า!"

"ยอดเยี่ยมเลย!"ฉู่เทียนอดไม่ได้เลยที่จะชมออกไป"อาหารกระป๋องของหยิงหยิงจะต้องกลายเป็นสินค้าระดับโลกแน่นอน!"

ใบหน้าของเมิ่งหยิงหยิงถึงกับแดงกล่ำ,เกาศีรษะไปมาด้วยความเขินอาย"ที่ข้าคิดเรื่องนี้,และพัฒนาอาหารกระป๋องออกมาได้นั่น,เป็นเพราะท่านพี่ช่วยข้าต่างหากล่ะ,และยังมีกลยุทธ์ต่างๆก็เป็นท่านพี่เป็นคนช่วยข้าทำออกมา."

เมิ่งชิงอู๋ที่ยิ้มออกมาอย่างอบอุ่น"เป็นความสำเร็จของเจ้าต่างหากล่ะ!มีสิ่งใดกันที่เกี่ยวกับข้าบ้าง?"

"ข้าว่า,พวกเจ้าทั้งสองไม่ต้องถ่อมตนไปหรอก!คนอื่นๆจะไม่รู้ได้ไงว่าพวกเจ้าทั้งสองนั้นทำงานมาด้วยความยากลำบาก!"ฉู่เทียนที่หัวเราะเสียงดัง" เช่นนั้นเจ้าเองก็ควรจะได้รับรางวัลด้วยเช่นกัน!พวกเราจะมอบกำไรครึ่งปีจากอาหารกระป๋องให้กับเจ้าเป็นอย่างไร!และพวกเราจะทำการขายอาหารกระป๋องเพื่อที่จะขยายอิทธิพลของภัตตาคารของพวกเรา!"

ให้กำไรครึ่งปีมาเป็นรางวัลเลยอย่างงั้นรึ?

มากมายขนาดนั้นเลย!

"นับจากวันนี้,หยิงหยิงจะเป็นผู้บริหารและรับผิดชอบเกี่ยวกับธุรกิจอาหารของหอการค้าปาฏิหาริย์."

หยิงหยิงสอบถามออกไปด้วยท่าทางประหลาดใจ"แล้วศิษย์พี่หนานกงล่ะ?"

"นางะเป็นรองประธานก็เพียงพอแล้ว,และตอนนี้มีเรื่องอื่นที่นางต้องทำ,บางทีคงไม่มีเวลาดูแลธุรกิจอาหารนี้ด้วยซ้ำ."

ใช่แล้ว,หนานกงหยุนนั้นจะต้องดูแลห้องเรียนกิเลนซึ่งนางนั้นเป็นหัวแรงใหญ่,ด้วยนิสัยผู้นำและฝีมือของนางแล้ว,นางควรที่จะเป็นพี่ใหญ่ของห้องเรียนกิเลน,ส่วนหยุนเหยาและหยุนเซียวเองก็จะเป็นผู้ช่วยของนาง,ซึ่งพวกเขาสองพี่น้องเองเป็นคนที่มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักของคนทั่วรัฐกลาง!

ขณะที่พวกเขากำลังสนทนากันอยู่นั้น,ก็มีหญิงนางหนึ่งที่ดูงดงามสูงศักดิ์สวมชุดที่ดูหรูหราเดินเข้ามา"พี่ฉู่,ขออภัยด้วยที่มาสาย!"

แม่นางเฟิงที่งดงามนั่นเอง.

เฟิงไฉ่เตี๋ยที่สังเกตุเห็นสองสาวตั้งแต่ก้าวเข้ามา,สาวน้อยกระโปรงสีเขียวดูน่ารักเป็นอย่างมาก,ส่วนอีกคนที่สวมชุดสีขาวเองก็มีความงามราวกับเป็นเทพธิดา,ทั้งสองคนหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกันมากเห็นได้อย่างชัดเจนว่าทั้งคู่เป็นพี่น้องกัน.

"นี่คือรองประธานหอการค้าปาฏิหาริย์,เมิ่งชิงอู๋,และนี่เป็นประธานธุรกิจอาหารเมิ่งหยิงหยิง,เจ้าคงจะเห็นนางจากด้านนอกแล้ว."ฉู่เทียนที่แนะนำแต่ล่ะคน"ส่วนนี่เป็นธิดาของโหวเย่ว์วายุเทพ,เฟิงไฉ่เตี๋ย!ที่ข้าเคยเอ่ยกับพวกเจ้ามาก่อนแล้ว!"

"ยินดีที่ได้รู้จักพี่ไฉ่เตี๋ย!"เมิ่งหยิงหยิงที่ส่งยิ้มทักทายอย่างอบอุ่น."พี่สาวดูเหมือนว่าจะงดงามจริงๆ,ไม่แปลกใจเลยว่าคนไม่เอาถ่านถึงได้เอ่ยถึงท่านตลอด."

ฉู่เทียนที่รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย.

เขาไปเอ่ยถึงตลอดที่ใหนกัน?

เคยเอ่ยไปแค่ครั้งเดียวเอง!

"พบกันครั้งแรกข้าได้เตรียมของขวัญไว้มาด้วย."เฟิงไฉ่เตี๋ยที่โบกมือไปมา,ก่อนที่จะนำหีบขนาดเล็กมาจากเซี่ยงหู่,พร้อมกับเปิดเอาขวดยาที่อยู่ด้านในออกมา"นี่เป็นยาเม็ดที่ปรุงเรียบร้อยแล้วตอนนี้มันไม่มีประโยชน์ต่อข้าแล้ว,ทว่ามันจะสามารถช่วยพวกท่านเพิ่มพลังฝึกตนเวลาสั้นๆได้,โปรดรับไว้เถอะ."

ภายในใจของเมิ่งชิงอู๋ถึงกับสะดุ้ง"ของขวัญนี่มัน...มีมูลค่าสูงมาก!"

"ไม่ได้ล้ำค่าขนาดนั้น."เฟิงไฉ่เตี๋ยกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล"เปรียบเทียบกับการช่วยเหลือข้านั้น,นี่เป็นเพียงของเล็กน้อยที่สามารถตอบแทนได้,ขออย่าได้ปฏิเสธเลย."

สองพี่น้องเมิ่งชิงอู๋ที่ดูท่าทางลังเลอยู่เล็กน้อย.

ฉู่เทียนที่เห็นเหตุการณ์ดังกล่าวก็กล่าวออกไปว่า"ท่านหญิงเฟิงมีความปรารถนาดี,ก็รับไว้เถอะ!"

แม้ว่าสองสาวจะไม่มีทักษะที่แข็งแกร่งในการต่อสู้,ทว่าพลังฝึกเองก็จำเป็นที่จะต้องพัฒนาเหมือนกัน.

"ข้ามาพบเจ้าวันนี้,มีเรื่องสำคัญอีกเรื่องที่จะกล่าวด้วย"หลังจากที่เฟิงไฉ่เตี๋ยได้ยื่นของขวัญให้กับสองสาวแล้ว,ใบหน้าของนางก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง"พวกเราจำเป็นต้องปรึกษากันเกี่ยวกับเรื่องหอคอยโบราณแห่งรัฐกลาง!"

เรื่องเข้ารับการฝึกฝนหอคอยโบราณอย่างงั้นรึ?

ฉู่เทียนเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน,เขาเองยังไม่เห็นอะไรที่จะน่าสนใจเลย.

หอคอยฝึกฝน!ก็เป็นเพียงแค่สถานที่ฝึกฝนเหล่าผู้เยาว์เอง,ดังนั้นไม่เห็นจะมีอะไรดีๆเลยไม่ใช่รึ?

"ทวีปแห่งนี้นั้นมีอารยะธรรมโบราณที่ถูกทิ้งเอาไว้และยังมีสมบัติตกทอดมากมายนับไม่ถ้วน,หอคอยฝึกฝนเองก็เป็นหนึ่งในนั้น"เฟิงไฉ่เตี๋ยกล่าวและหยุด,ก่อนที่จะถามออกไปด้วยท่าทางจริงจัง"เจ้ารู้หรือไม่ว่าหอคอยฝึกฝนนั้นใช้ทำอะไร?"

มีสิ่งใดกันที่ฉู่เทียนจะไม่รู้."ตระกูลโบราณ,อาณาจักรขนาดใหญ่,ล้วนแล้วแต่ต้องการที่จะฝึกฝนเหล่าผู้เยาว์พวกเขาให้แข็งแกร่งโดดเด่นกันทั้งนั้น,ซึ่งการสร้างสถานที่ฝึกฝนและสถานที่พิเศษเพื่อใช้ในการเก็บเกี่ยวประสบการณ์,นับว่าเป็นเป้าหมายหลักที่จะสามารถพัฒนาความแข็งแกร่งของเหล่าผู้เยาว์ได้."

"ไม่ได้มีเพียงเท่านั้นหรอกนะ,หอคอยฝึกฝนโบราณแห่งนี้ยังเป็นสำนักโบราณอีกด้วย,ไม่เพียงแต่พวกเขาแสวงหาผู้สืบทอดที่เหมาะสมที่จะได้รับมรดกเท่านั้น,พวกเขาที่รับรู้ว่าสำนักของพวกเขาจะต้องล่มสลายไปในสักวัน,ดังนั้นพวกเขาจึงได้เตรียมการสร้างหอคอยฝึกฝนนี้ขึ้นมา,มันเป็นสถานที่ลึกลับ,และไม่สามารถที่จะประเมินค่าได้เลย."

"จริงๆรึ?"

"ถึงรูปร่างภายนอกแล้ว,หอคอยโบราณแห่งรัฐกลางอาจจะดูธรรมดาก็ตามที."

ฉู่เทียนที่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย."แล้วมีสิ่งใดที่แตกต่างจากที่อื่นอย่างงั้นรึ?"

"เจ้าอย่าได้ดูแคลนสิทธิ์นี้เชียวนะ!"เฟิงไฉ่เตี๋ยที่เป็นกังวลกับท่าทางของฉู่เทียน,ราวกับว่าเขาไม่ได้ให้ความสนใจแต่อย่างใด,ทั้งที่มันเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่ทุกคนต่างฝันถึง"อย่างแรก,หอคอยโบราณแห่งรัฐกลางนั้นไม่ใช่เผ่ามนุษย์เป็นคนสร้าง,มันมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน,อาจเป็นไปได้ว่าเป็นหอคอยโบราณแห่งนี้เป็นของตกทอดสุดท้ายของอารายธรรมยุคบรรพกาล,และภายในนั้นมีสมบัติมากมายที่น่าทึ่งฝังเอาไว้อยู่,ของล้ำค่าที่อยู่ภายในหอคอยฝึฝนนั้นล้วนแล้วแต่ล้ำค่ามีราคามหาศาล!การเข้าไปในหอคอยฝึกฝนในหลายครั้งที่ผ่านมา มีหลายคนได้รับรางวัลกลับมามหาศาล โดยเฉพาะสี่ตระกูลใหญ่แม้แต่คนของตระกูลเฟิงเองยังต้องการรับสิทธิ์นี้,พวกเขาไม่ลังเลเลยที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะให้ได้สิทธิ์ดังกล่าวนี้,เจ้าเองก็เห็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาแล้ว!"

นั่นมันก็จริง!

เฟิงไฉ่เตี๋ยที่ดูลังเลอยู่พักหนึ่ง,และกล่าวบางสิ่งที่ออกไปเป็นความลับที่ไม่สามารถบอกคนทั่วไปได้"ข้ายินความลับมาจากบิดาของข้าว่ามีนักวิชาการชั้นสูงคนหนึ่งได้พบตำนานเรื่องราวเกี่ยวกับการสำรวจหอคอยโบราณแห่งนั้นมาด้วย."

ดวงตาของฉู่เทียนถึงกับเปล่งประกาย"สิ่งใดหรือ?!"

"หอคอยโบราณแห่งรัฐกลางนั้นมีความลับเกี่ยวกับปริศนาความเป็นนิรันดร์ซ่อนเอาไว้อยู่!"

"ปริศนาความเป็นนิรันดร์,เรื่องของความเป็นนิรันดร์อย่างงั้นเหรอ!"

"มันเป็นเพียงแค่ตำนาน"เฟิงไฉ่เตี๋ยที่ยักไหล่ขณะพูด,"ในเมื่อเป็นปริศนาความเป็นนิรันดร์,คงยากที่จะยืนยันได้,นับตั้งแต่โบราณกลางจนถึงตอนนี้ ก็ไม่มีใครสามารถแก้ไขปัญหาที่ถูกทิ้งเอาไว้ได้,ในเมื่อมันเป็นตำนานแน่นอนว่าส่วนมากก็จะเป็นปริศนาที่ยังไม่แก้,บางทีอาจจะมีสมบัติตั้งแต่บรรพกาลฝังอยู่ก็เป็นได้,หรืออาจจะมีความลับเกี่ยวกับความเป็นความตายอยู่..."

เพล้ง!

ถ้วยน้ำชาที่หล่นตกแตกกระจาย.

เมิ่งชิงอู๋และเมิ่งหยิงหยิงเพ่งพิศ.

พวกนางไม่เคยเห็นอาการเช่นนี้ของฉู่เทียนมาก่อนเลย.

ฉู่เทียนถึงกับยืนขึ้น,ใบหน้าของเขาถึงกับเปลี่ยนไป,ราวกับว่าท่าทางของเขานั้นแตกต่างจากปรกติทั่วไป"มีความลับเกี่ยวกับความเป็นนิรันดร์จริงๆรึ?"

"ก็เพียงแค่ตำนาน,ไม่มีใครเคยเห็น,ในเมื่อเป็นตำนานที่เผยแพร่ออกไป,บางทีอาจจะเป็นเพียงแค่ข่าวลือก็ได้,"เฟิงไฉ่เตี๋ยที่ไม่รู้ว่าฉู่เทียนจะสนใจเรื่องเช่นนี้ด้วย,"หากต้องการรู้คำตอบ,คงต้องไปดูด้วยตัวเอง!"

ฉู่เทียนที่ท่าทางเปลี่ยนไปจากตอนแรกเปลี่ยนมาสีคางตัวเองไปมา"ดูเหมือนจะน่าสนใจขึ้นมาบ้างแล้ว!หากว่ามันเป็นเหมือนอย่างที่เจ้ากล่าวจริงๆ!แล้วกฏระเบียบเข้าไปในหอคอยฝึกฝนมีอะไรบ้างล่ะ?"

"ผจญภัย!"เฟิงไฉ่เตี๋ยหยุนและกล่าวต่อ"หอคอยฝึกฝนนั้นจะให้พวกเราผจญภัย,เอาชีวิตรอดในหอคอยฝึกฝนให้นานที่สุด,ส่วนรางวัลนั้นก็จะเป็นของคนที่ได้พบเจอ."

เฟิงไฉ่เตี๋ยที่ดึงตำราเก่าแก่เล่มหนึ่งออกมา,"นี่เป็นบันทึกตลอดห้าสิบปีที่ผ่านมา,ข้าหวังว่ามันจะสามารถช่วยท่านได้บ้าง!"

"มันเป็นเพียงประสบการณ์ที่เอาไว้ใช้อ้างอิงเท่านั้น,พื้นที่และสภาพแวดล้อมของหอคอยฝึกฝนนั้นจะเปลี่ยนแปลงไปทุกครั้ง,ในการเปิดแต่ละสถานที่และด่านด้านในแทบจะไม่เหมือนกันเลย,แต่ถึงกระนั้นสิ่งที่ยังไม่เปลี่ยนนั้นก็คือ,เป็นการทดสอบความแข็งแกร่ง,ทดสอบเชาว์ปัญญา,และทดสอบโชคชะตา!"

วิทยาการในการสร้างหอคอยโบราณแห่งนี้ไม่ธรรมดาเลย.

สำหรับอาณาจักรหนานเซี่ยที่เล็กกระจิดริดและมีพลังจิตวิญญาณที่เบาบาง,แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีสถานที่ฝึกฝนที่ลึกล้ำมหัศจรรย์ถึงเพียงนี้,อย่างไรก็ตามด้วยสิ่งตกทอดดังกล่านี้,จากร่องรอยจากโบราณกาล,พื้นที่แห่งนี้ตั้งแต่โบราณอาจจะมีพลังจิตวิญญาณที่หนาแน่นไม่เหมือนกับปัจจุบันอย่างแน่นอน.

"หอคอยฝึกฝนกำลังจะเปิดในไม่ช้านี้!เจ้าลองศึกษาบันทึกต่างๆเหล่านี้ให้ดี,ไฉ่เตี๋ยไม่มีอะไรแล้วคงจะไม่รบกวนพี่ฉู่แล้ว!คงต้องของลากลับก่อน!"

ก่อนที่เฟิงไฉ่เตี๋ยจะกลับไปนั้น,นางได้ขออาหารกระป๋องจากเมิ่งหยิงหยิง,เพื่อที่จะนำกลับไปให้กับโหว่เยว่วายุเทพได้ทดลอง,เมื่อรู้เช่นนั้นมีรึ?ที่เมิ่งหยิงหยิงจะปฏิเสธ,นางได้เตรียมอาหารกระป๋องให้กับเฟิงไฉ่เตี๋ยหีบใหญ่เลยทีเดียว.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน