Miracle Throne Chapter 164 Canned food that raids
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 164 อาหารกระป๋องขาหมูต้มน้ำแดง
บทที่ 164 อาหารกระป๋องขาหมูต้มน้ำแดง
ตระกูลใหญ่ทั้งสาม
ฉู่,ลวอและเย่,พวกเขานั้นทำการปิดกั้นข้อมูลของหอการค้าปาฏิหาริย์มาโดยตลอด,แต่ก็มีหลายเรื่องที่ไม่สามารถปิดมันเอาไว้ได้,อย่างเช่น
ฉู่เทียนสังหารอาวุโสของสามตระกูลใหญ่,ฉู่เทียนจับตัวเย่เทียนหลางเอาไว้หรือแม้แต่ฉู่เทียนไล่กองทัพของเย่อู๋เต๋ากลับมา,ทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นเป็นไปได้ยากที่จะได้ถูกลงข่าวในสื่อหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นได้.
ด้วยการทำเช่นนั้นข่าวลือต่างๆจึงไม่สามารถกระจายไปทั่วเมือง,มีคนทั่วไปหรือผู้ฝึกตนระดับล่าง,ทุกคนไม่รู้จักหอการค้าปาฏิหาริย์,หรือบางคนอาจจะรู้มาบ้างอย่างเลือนลาง.
สิ่งที่พวกเขาทำขึ้นมานั้นไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก,กับกลายเป็นว่าช่วยเพิ่มกระตุ้นความอยากรู้ของหอการค้าปาฏิหาริย์เข้าไปซะมากกว่า,เมื่อหอการค้าปาฏิหาริย์เดินทางมายังรัฐกลาง,ไม่เพียงแต่ดึงดูดใจพวกเขาเท่านั้นมันยังสร้างความตื่นตะลึงกับพวกเขาอย่างรุนแรง.
เมิ่งหยิงหยิงที่ใช้ลำโพงขนาดใหญ่พูดอยู่ราวๆครึ่งชั่วโมง,ดูเหมือนว่านางจะดูอ่อนล้าและเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ.
หากแต่กำลังทำให้เมิ่งหยิงหยิงนั้นรู้สึกภาคภูมิอย่างที่สุดที่อาหารกระป๋องของนางขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่า!
อาหารกระป๋องที่เป็นความคิดของนางโดยลำพัง!
หลังจากที่หนานกงหยุนจากเมืองเทียนหนานมา,ภัตตาคารอาหารจึงกลายเป็นเมิ่งหยิงหยิงที่ดูแลจัดการเพียงคนเดียว,ภัตตาคารสามแห่งที่เมืองเทียนหนานนั้นเป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก,มีคนมากมายคับคั่งมาใช้บริการ,ซ้ำยังมีการจองล่วงหน้าหลายวันอีกต่างหาก,แทบจะไม่มีที่ว่างให้นั่งเลย!
เหล่าผู้ฝึกตนไร้สังกัดมากมายและเหล่าทหารรับจ้างเองก็คร่ำครวญอยู่หลายคน,หากพวกเขาสามารถได้กินอาหารของหอการค้าปาฏิหาริย์ไม่ว่าเวลาใหนหรือสถานที่ใดได้ล่ะก็
คงจะเป็นการดี,เพราะว่ากระทะวงเวทย์ทำอาหารนั้นไม่มีขายในต่างถิ่น,ดังนั้นความคิดที่ร้ายกาจของนางก็ผุดขึ้นมา.
คงจะไม่มีใครคาดคิดว่าเพียงแค่คำคร่ำครวญของพวกเขาเหล่านั่น,จะกลายมาเป็นแรงบันดาลใจให้กับเมิ่งหยิงหยิงอย่างคาดไม่ถึง!
หากจะกล่าวให้ถูกล่ะก็!
เพราะหอการค้าปาฏิหาริย์ต้องป้องกันเกี่ยวกับเทคโนโลยีของพวกเขาจะรั่วไหลออกไป,ดังนั้นการคัดคนจึงค่อนข้างพิถีพิถัน,ดังนั้นทำให้การเปิดสาขาเพิ่มนั้นจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะขยายออกไปได้รวดเร็ว,ด้วยเหตุดังกล่าวนี้ทำให้มีผู้คนมากมายไม่สามารถลิ้มลองรสชาติที่เอร็ดอร่อยอาหารของพวกเขาได้,ซึ่งโอกาสในตลาดที่มีขนาดมหาศาลนั้นต้องเสียไปไม่ใช่หรือ?
ทันใดนั้นความคิดที่เฉิดฉายของเมิ่งหยิงหยิงก็ผุดขึ้นมา,หากว่าสามารถใส่พลังวิญญาณเข้าไปในกระป๋องเหล็กแล้วสามารถทำอาหารได้เลยก็คงจะดี,ด้วยวิธีการในการบรรจุและลักษณ์พิเศษของอาหารกระป๋อง
จะทำให้เกิดตลาดขนาดใหญ่ขึ้นมาเลยไม่ใช่หรือ?
หลังจากที่พี่สาวของนางได้รู้แนวคิดของหยิงหยิงแล้ว,นางก็ยอมรับและสนับสนุนนางอย่างเต็มที่.
เมิ่งหยิงหยิงที่มีความมั่นใจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,นางได้ศึกษาหาความรู้จากพ่อครัวอีกมากมาย,คิดค้นอาหารกระป๋องทั้งกลางวันและกลางคืนจนออกมาสำเร็จจนได้!
ในความเป็นจริงแล้ว,เทคโนโลยีเกี่ยวกับอาหารกระป๋องนั้น,ไม่ใช่สิ่งที่ซับซ้อนอะไรมากนัก,หากแต่มันกลับกลายเป็นผลิตภัณฑ์ชั้นยอดที่ยิ่งใหญ่,ที่จะขาดไม่ได้เอาซะเลย,ซึ่งมันเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจและความสร้างสรรค์ของนางนั่นเอง
แน่นอนว่าอาหารกระป๋องนี้เมื่อมันเผยแพร่ออกไปสู่ประชาชนแล้วย่อมสั่นสะเทือนกลายเป็นที่สนใจอย่างแน่นอน.
นับว่าเป็นก้าวแรกของธุรกิจอาหารในรัฐกลางแห่งนี้เลย!
ทุกตระกูลรวมทั้งตระกูลใหญ่สามารถจับจ่ายซื้อกินได้,เหล่ากองทหารต่างๆเองก็สามารถซื้อกักเก็บเอาไว้,มีเหล่าทหารรับจ้างมากมายที่ต้องกลับมาซื้อ,เหล่าผู้ฝึกตนไร้สังกัดเองก็ไม่ต่างกัน,แม้แต่ประชาชนทั่วไปยังสามารถซื้อไปกินได้,อาหารดังกล่าวนี้มีรสชาติที่แปลกและอร่อย,มันแทบจะจัดการข้อด้อยของอาหารที่ต้องใช้เป็นเสบียงเดินทางแทบจะสมบูรณ์แบบ,และยังช่วยบรรเทาความเหนื่อยล้าและเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายอีกด้วย.
จะมีคนมากมายหลายล้านคนที่ได้รับประโยชน์จากสิ่งประดิษฐ์นี้?
เมิ่งหยิงหยิงผู้ดูแลการผลิตอาหารกระป๋องนี้ด้วยตัวนางเอง,แม้แต่ในเมืองเทียนหนานก็ยังไม่ได้นำออกจำหน่าย,นางจึงไม่อาจคาดเดาปฏิกิริยาของตลาดได้ว่าจะออกมาในรูปแบบใด,นางนั้นได้เตรียมนำอาหารกระป๋องนั้นมาเปิดขายในรัฐกลางเพื่อที่จะใช้เป็นอาวุธเด็ดในการช่วยสร้างชื่อเสียงในรัฐกลางแห่งนี้.
ใครจะรู้ล่ะว่ามันสามารถสร้างความยินดีและประหลาดใจให้คนมากมายมหาศาลทีเดียว.
การเปิดขายอาหารกระป๋องในวันแรกก็ได้รับการสนับสนุนอย่างบ้าคลั่ง,ส่งผลให้เมิ่งหยิงหยิงรู้สึกยินดีที่ความพยายามของนางนั้นไม่สูญเปล่า!
ในการเดินทางไกลต่อไปพวกเขาไม่จำเป็นต้องทนกับอาหารแห้งอันแสนจะเอือมระอากับรสชาดจืดชืด,ในทุกครั้งที่ต้องเดินทางไกลอีกต่อไป,พวกเขาไม่จำเป็นต้องห่วงกับสารอาหารที่จะได้รับ,ซึ่งเสี่ยงที่จะทำให้ร่างกายของพวกเขาทรุดและอ่อนแอลงทุกวันในสถานที่แห้งแล้งและหาอาหารได้ยากลำบาก.
ด้วยเนื้ออัดกระป๋อง,ที่สามารถนำมาแก้มสุรา,ที่ใหนก็ได้ที่พวกเขาไป,สามารถได้รับความเอร็ดอร่อยกับอาหารแห่งปาฏิหาริย์นี้ได้,มันช่างเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่มีประโยชน์เลอค่าระดับอาณาจักรเลย!
เสียงของเมิ่งหยิงหยิงที่เริ่มแหบแห้งเล็กน้อยด้วยการตะโกนออกมาไม่หยุด,ทว่านางไม่รู้สึกว่าเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย,นางยังคงกล่าวผ่านเครื่องขยายเสียงต่อ"ขอบคุณทุกท่าน!วันนี้อาหารกระป๋องของพวกเราได้ขายออกไปหมดแล้ว,สำหรับสหายท่านใดที่ยังไม่สามารถซื้อได้,ขอเชิญมาเข้าแถวซื้อใหม่ในวันพรุ่งนี้,ด้วยจำนวนที่มีจำกัด,ดังนั้นใครมาก่อนก็จะได้ก่อนนั่นเอง!"
"อะไรน๊า!!!"
"ขายหมดแล้วอย่างงั้นเหรอ?"
"ข้าต่อแถวมากว่าหนึ่งชั่วโมงเลยนะ!"
เมิ่งหยิงหยิงที่กล่าวขออภัยทุกคน,นางได้กล่าวผ่านเครื่องขยายเสียง"หอการค้าปาฏิหาริย์ที่เดินทางมาไกล,ดังนั้นจึงนำอาหารกระป๋องมาด้วยไม่มากนัก,ทว่าทุกท่านไม่จำเป็นต้องกังวล,หอการค้าปาฏิหาริย์กำลังจัดเตรียมที่จะเปิดทำการในเมืองแห่งนี้และจะทำการก่อสร้างโรงงานเพื่อผลิตโดยเฉพาะขึ้นที่รัฐกลางแห่งนี้!"
"นอกจากนี้,หอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราจะทำการซื้อเนื้อสัตว์อสูรในราคาสูงเป็นจำนวนมาก,เหล่าสหายทหารรับจ้างต่างๆที่ทำการสังหารสัตว์อสูรไปจะไม่เสียเปล่าอีกต่อไป,ตราบเท่าที่ทุกท่านสามารถหามาได้,ไม่ว่าจำนวนเท่าไหร่พวกเราก็จะรับซื้อ!และหอการค้าปาฏิหาริย์จะทำการเปิดฟาร์มเพาะเลี้ยงเหล่าสัตว์อสูรอีกเป็นจำนวนมากที่ด้านนอกเมืองด้วยเช่นกัน,หากว่าใครสามารถจับเหล่าสัตว์อสูรที่ยังไม่โตเต็มที่ได้ล่ะก็,หอการค้าปาฏิหาริย์จะรับซื้อในราคาพิเศษ!ไม่ทำให้พวกท่านขาดทุนอย่างแน่นอน!"
เหล่าทหารรับจ้างมากมายและเหล่าพ่อค้าขนาดเล็กต่างก็เผยท่าทางดีใจและยินดีเป็นอย่างมาก!
นี่คือโอกาสทางการค้าขนาดใหญ่เลย!
หอการค้าปาฏิหาริย์ที่กำลังเปิดภัตตาคารพลังเวทย์,และโรงงานผลิตอาหารกระป๋องขึ้นในรัฐกลาง,แน่นอนว่าพวกเขาเองก็ต้องการวัตถุดิบเป็นจำนวนมาก,ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเตรียมการในอนาคตเพื่อที่จะเพิ่มปริมาณขึ้นอีกมากมายนับไม่ถ้วน!
ในโลกใบนี้มี,สัตว์ร้ายมีมากกว่าจำนวนของมนุษย์หลายเท่านัก.
ดินแดนที่ครอบครองด้วยสิ่งมีชีวิตที่มีเชาว์ปัญญานั้นมีไม่ถึงหนึ่งในหมื่นของพื้นที่ของทวีปแห่งนี้ด้วยซ้ำ.พื้นที่ส่วนใหญ่นั้นจึงเต็มไปด้วยสัตว์ป่าและสัตว์อสูรเป็นจำนวนมาก,ดังนั้นจำนวนของสัตว์ป่าและสัตว์อสูรจึงมีปริมาณมหาศาลและยังออกอาละวาดอยู่เป็นประจำ.
รัฐกลางแห่งนี้นับว่าเป็นเมืองที่มีคนคับคั่งอยู่ไม่น้อย,และยังต้องปะทะกับเหล่ากลุ่มสัตว์อสูรอยู่เป็นประจำ,เพื่อให้เกิดความปลอดภัยต่อภายในเมือง,ดังนั้นจึงมีเหล่าทหารรับจ้างและผู้ฝึกตนไร้สังกัดออกไล่ล่าสังหารสัตว์อสูรเหล่านี้เพื่อยังชีพ,อย่างไรก็ตามด้วยจำนวนของมันนั้นมีปริมาณมากจนเกินไป,และสิ่งที่ไร้ประโยชน์ที่สุดของสัตว์อสูรก็คือเนื้อของมันนั่นเอง.
ด้วยการปรากฏขึ้นของหอการค้าปาฏิหาริย์,กลับเปลี่ยนสถานการณ์ดังกล่าวไปในทันที.
เนื้อสัตว์อสูรนับตั้งแต่นี้ก็จะมีราคาสูงขึ้น,และยิ่งการทำอาหารด้วยพลังเวทย์ของพวกเขานั้นกลายเป็นที่นิยมมากเท่าไหร่,ปริมาณเนื้อสัตว์อสูรก็จะยิ่งมีมากมายขึ้นเท่านั้น,และยิ่งพวกเขาไล่ล่าสังหารสัตว์อสูรไปมากมายเท่าไหร่,ก็จะทำให้พวกเขาได้รับผลกำไรกลับมาอีกด้วยเช่นกัน!
ผลประโยชน์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้มีเหรอที่จะทำให้พวกเขาปฏิเสธ?
หลังจากที่ทำการขายอาหารกระป๋องหมดแล้ว,พวกเขาก็เริ่มจับฉลากชิงโชค.
"ยินดีกับท่านด้วย,ท่านได้รางวัลที่สาม,เป็นยันต์เวทย์ระดับ
1 ของหอการค้าปาฏิหาริย์!"
"ยินดีกับลูกค้าผู้นี้ด้วย,ท่านได้รางวัลที่สาม,เป็นยาน้ำของหอการค้าปาฏิหาริย์!"
”......”
ทุกๆคนที่ทำการซื้ออาหารกระป๋องต่างก็มีโอกาสได้ชิงโชค,ซึ่งคนที่ได้รับรางวัลนั้นมีสูงเป็นอย่างมาก.รางวัลต่ำสุดที่ได้รับเป็นมีดสั้นหรือกระบี่สั้นที่หลอมจากเหล็กกล้าเป็นที่ระลึก,ทว่ามีคนเป็นจำนวนมากที่ได้รับยันต์เวทย์และยาน้ำ,ซึ่งเป็นสินค้าที่มีราคาเป็นอย่างมากทีเดียว.
หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นได้เตรียมของสมนาคุณหลายหมื่นเหรียญในทุกวันที่พวกเขาจัดกิจกรรมดังกล่าว.
ด้วยผลตอบแทนที่ได้รับเป็นอย่างมาก,ทำให้คนทั่วเมืองต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น!
นี่คือกิจกรรมที่เมิ่งชิงอู๋วางแผนเอาไว้,พูดอีกอย่างหนึ่งคือเป็นการสร้างภาพพจน์ที่ดีต่อคนจำนวนมากให้มองหอการค้าปาฏิหาริย์ดีขึ้น
ทรัพยากรที่แข็งแกร่ง,และจะทำให้พวกเขามีชื่อเสียงพร้อมทั้งเติบโตได้อย่างรวดเร็ว,และยังสามารถเพิ่มชื่อเสียงของสินค้าของพวกเขาอีกด้วย.
ภัตตาคารของพวกเขานั้นจะเปิดทำการในไม่ช้าในอีกแปดหรือสิบวันในเร็วๆนี้!
ด้วยการใช้อาหารกระป๋องที่มีลักษณะพิเศษ,และยังมีรางวัลมากมาย,ดังนั้นนี่คือการดึงดูดใจให้ประชามากมายสนใจในการค้าของพวกเขา.
"ยินดีด้วย!ท่านได้รางวัลที่หนึ่ง!ได้รับเม็ดยาฉีเหลียนของหอการค้าปาฏิหาริย์!"
ฝูงชนถึงกับส่งเสียงดังอื้ออึ้งเลยทีเดียว.
สินค้าอื่นๆของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นพวกเขาไม่ค่อยรู้จักนัก,หากแต่เม็ดยาฉีเหลียนนั้นมีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก,ขายในตลาดใต้ดินนั้นมีราคาที่สูงมาก,หากว่าใครได้มาเม็ดเดียวก็ทำให้ร่ำรวยได้เลย!
"ยินดีด้วย,ยินดีด้วย!ท่านได้รางวัลพิเศษที่สุด!ได้รับหีบเสียงรุ่นแรกของหอการค้าปาฏิหาริย์,เป็นสินค้าที่มีจำนวนจำกัด!นอกจากนี้ท่านยังได้แผ่นเสียงหลักสูตรการเรียนพื้นฐานหนึ่งแผ่น,สามารถที่จะเล่นได้ถึงสิบครั้ง!"
เสียงของผู้คนถึงกับกระหึ่มด้วยความยินดี!
หีบเสียง?
นี่ไม่ใช่อุปกรณ์ของห้องเรียนกิเลนหรอกเหรอ!
ที่จริงแล้วแผ่นเสียงหลักสูตรพื้นฐานนั้น,มันยอดเยี่ยมเพียงใด,ถึงจะเป็นหลักสูตรเบื้องต้นที่สุด,ยังนับว่าเป็นสมบัติที่ยากจะประมาณค่าได้แล้ว!
ทุกคนที่ได้ยินต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นส่งเสียงอื้ออึ้งไปทั่วบริเวณ.
รางวัลชิงโชคในครั้งนี้นับว่ายอดเยี่ยมนัก,นอกจากจะได้อาหารกระป๋องที่ล้ำค่าแล้วยังได้รางวัลติดไม้ติดมือกลับไปด้วย,เมื่อภัตตาคารพลังเวทย์เปิดทำการเมื่อไหร่,บางทีคงมีคนเดินทางมามากมายล้นหลามจนไม่มีที่ยืนเป็นแน่,มันช่างยากที่จะจินตนาการถึงได้จริงๆ!
"ท่านหญิง!ข้ากลับมาแล้ว!"
"ช้ามากเลยรู้ใหม?เจ้าไม่ได้อาหารกระป๋องมารึไง!"
"ข้าไม่ได้มาตอนแรก,มีคนมากมายจนเกินไป,ข้าที่อยู่ในแถวแทบไม่ขยับเลยและมันก็ถูกขายไปจนหมดก่อนที่จะถึงข้าซะอีก."ใบหน้าของเซียงหู่ที่ดูหดหู่และถอนหายใจ,ธุรกิจของหอการค้าปาฏิหาริย์ได้รับความนิยมจริงๆ"ท่านหญิงไม่ต้องตกใจ,ข้าได้ใช้เงินไปสิบเท่าของราคาเดิมซื้อมาได้สองกระป๋องจากทหารรับจ้างที่อยู่บริเวณนั้น."
ดวงตาของเฟิงไฉ่เตี๋ยที่ลุกวาว"ใหนเอามาให้ข้าดูหน่อย!"
อาหารกระป๋องนี้ที่ด้านนอกเป็นหีบห่อเฉพาะของหอการค้าปาฏิหาริย์ที่ด้านในเป็นกระป๋องทรงกระบอกที่ถูกปิดเอาไว้ด้วยทองแดง,เป็นสิ่งที่แปลกประหลาดไม่เคยเห็นมาก่อนเลย.และไม่เคยเห็นที่ใหนอีกด้วยซึ่งมันมีวงเวทย์ที่สลักเอาไว้,สามารถที่จะอุ่นอาหารและใช้งานได้ในทันที,ที่บนตัวกระป๋องนั้นมีอักษรสลักเอาไว้ว่า"อาหารกระป๋องขาหมูต้มน้ำแดง"และยังมีอักษรอีกมากมายบรรยายวิธีใช้งาน.
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่จับจ้องมองศึกษาตัวอักษรเล็กๆที่เขียนอยู่ด้านล่าง,เกี่ยวกับส่วนประกอบเครื่องเทศและวัตถุดิบ,ตลอดจนวิธีเปิดและอุ่นอาหารกระป๋องดังกล่าว,พร้อมกับระยะเวลาในการจัดเก็บถึงหนึ่งปี.
แม้ว่าสลากจะดูธรรมดาทั่วไป,ทว่าก็นับว่าเป็นสินค้าที่เต็มไปด้วยความสร้างสรรค์เป็นอย่างมาก!
จากเห็นท่าทางของคนอื่นๆรอบข้าง,เห็นได้ชัดเจนว่ามีความพึงพอใจเป็นอย่างมาก!
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่เต็มไปด้วยความสงสัยเป็นอย่างมาก,ที่ด้านในนั้นมีขาหมูสามชิ้นที่หมักเอาไว้ด้วยของเหลวที่เข้มข้นในอัตราส่วนครึ่งต่อครึ่ง
ที่ด้านข้างของกระป๋องนั้นมีอักขระสลักเอาไว้อีกหลายตัว,และยังคำอธิบายเกี่ยวกับการใช้งาน,ส่วนผสมด้านในนั้นมีสมุนไพรหกชนิดเครื่องเทศเก้าอย่างและวัตถุดิบอื่นๆอีกหลายอย่าง,ด้วยสมุนไพรและเครื่องเทศดังกล่าวทำให้มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเก็บรักษาได้ถึงหนึ่งปี.
อาหารถูกทำให้สุกแล้วสามารถเปิดออกและกินได้เลย..
หากต้องการรสชาติที่ดีขึ้น,ควรที่จะอุ่นอาหารดังกล่าวก่อน.
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่จับอาหารกระป๋อง,พร้อมกับแผ่พุ่งพลังวิญญาณลงไปด้านใน,ทำให้อักษรรูนหลายตัวที่ผุดขึ้นมาบนกระป๋อง,ก่อนที่ของเหลวด้านในที่จับตัวกันจะเริ่มเปลี่ยนเป็นของเหลวและค่อยๆร้อนขึ้นอย่างคาดไม่ถึง,บางทีคงไม่ต่างกับการนำอาหารไปต้มบนหม้อ.
"โอ้ว!"
"เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมยิ่งนัก!"
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่ได้กลิ่มหอมฉุย,กระจายออกไปทั่ว,ดูน่าดึงดูดจนทำให้น้ำลายสอทีเดียว!
เฟิงไฉ่เตี๋ยไม่รักษาภาพพจน์ตัวเองอีกต่อไป,นางที่คว้าไปที่ขาหมูน้ำแดงเข้ามากัดไส่ปากตัวเองในทันที.
ดวงตาของนางถึงกับกลมโตขึ้นมา!
คนอย่างเฟิงไฉ่เตี๋ยนั้นเป็นคนหนึ่งที่ไปกินอาหารมาเกือบทั่วทุกมุมของอาณาจักรแล้วและยังได้กินอาหารที่อร่อยมากมาย,ทว่านางไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าเนื้อสัตว์อสูรนั้นจะมีรสชาติอร่อย!ด้วยเนื้อของสัตว์อสูรนั้นยากที่จะนำมาทำอาหาร,ไม่ต้องเอ่ยถึงเลยว่าขาหมูนี้ยิ่งเป็นวัตถุดิบที่หยาบเป็นอย่างมาก,แต่ถึงกระนั้นขาหมูที่นำมาทำอาหารกระป๋องมันกำเปื่อยยุ่ยนุ่มนวลเคี้ยวได้ง่ายๆสามารถเคี้ยวได้กรุ๊บๆๆ.
เนื่อนี้นุ่มลิ้นและมีรสชาติดีมากมายนัก.
ส่วนผสมและเครื่องปรุงต่างๆเหล่านี้เข้ากันได้ดี,ยิ่งทำให้รสชาติชวนกินยิ่งขึ้น!
เฟิงไฉ่เตี๋ยไม่สามารถที่จะหยุดกันได้แม้แต่คำเดียวและนางยังคงกัดกินขาหมูน้ำแดงไม่หยุด,ทำให้ปากของนางนี่ป่องออกมาทีเดียว,นางไม่รักษาภาพพจน์หญิงงามเอาไว้เลยแม้แต่น้อย!
นี่คืออาหารจานด่วนที่สะดวกสบาย.
และเป็นอาหารจานเนื้อที่น่าพึงพอใจและอร่อยที่สุดอีกด้วย!
แค่เพียงอาหารกระป๋องเช่นนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้หอการค้าปาฏิหาริย์ได้รับชื่อเสียงมากมายแล้ว!
"รสชาติยอดเยี่ยมมากเลย!"เฟิงไฉ่เตี๋ยที่ทั้งกินทั้งชม,คาดไม่ถึงเลยว่าจะรสชาติดีขนาดนี้"มีอีกใหม?"
เซียงหู่ที่กล่าวออกมาอย่างอักอ่วน"ขออภัยท่านหญิงด้วย,อีกกระป๋องข้ากินหมดแล้ว!"
สายตาของไฉ่เตี๋ยที่แสดงท่าทางผิดหวังอยู่ไม่น้อย"ไม่เป็นไร,พวกเราไปหาฉู่เทียน,อาจจะมีอาหารกระป๋องที่เยี่ยมกว่าก็ได้,อาหารดังกล่าวนี้อร่อยมากมายนัก,และยังช่วยเสริมสร้างร่างกายและพลังฝึกตนอีกด้วย,ไม่เพียงแต่มีสารอาหารมากมายที่จำเป็นต่อการฝึกฝน,และจะต้องกลายเป็นอาหารว่างให้กับพวกเราได้อย่างแน่นอน!"
อาหารจานเนื้อนี่นะเหรอ เป็นอาหารว่าง?
สำหรับคนทั่วไปแล้วมันไม่ใช่ของราคาถูกเลย!
ราคาต่ำสุดของอาหารกระป๋องที่มีเนื้อสัตว์อสูรระดับ
1 นั้นมีราคาถึง 10 เหรียญทอง,และหากเป็นชนิดที่มีวงเวทย์อุ่นในตัว,ราคาอย่างต่ำก็
20 เหรียญทองทีเดียว!
แน่นอนว่า,เหล่าเด็กเล็กภายในตระกูลร่ำรวย,ก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว!
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่เช็ดริมฝีปากของนาง,ก่อนที่จะแสดงสถานะตัวเองและเข้าไปยังภัตตาคารด้านใน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP Click
-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน
เอาภาพสาวน้อยวัยใสของผมคืนมา กลายเป็นสาวน้อยโซ้ยแหลกไปซะแล้ว
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบ