Miracle Throne Chapter 163 The delicacy canned food of glistening sign
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 163 หยิงหยิงกับอาหารกระป๋องที่แสนอร่อย.
บทที่ 163 หยิงหยิงกับอาหารกระป๋องที่แสนอร่อย.
หุบเขาอู๋โยว,เฟิงไฉ่เตี๋ยที่สวมชุดฝึกพร้อมกับฝึกฝนกระบี่อยู่อย่างขะมักเขม้น,กระบี่เทพวายุที่ส่องประกายแสงลากยาวออกไปราวกับสายรุ้ง,ด้วยการร่ายร่ำกระบี่อย่างนุ่มนวลทำให้ความงามของนางตอนนี้ราวกับเอลฟ์ที่ทรงเสน่ห์ยิ่งนัก,เสียงคมกระบี่กรีดอากาศดังก้องกังวาน,ส่งกลิ่นอายของพลังที่แข็งแกร่งและงดงามออกมา.
เมื่อการร่ายรำกระบี่ของนางได้จบลง.
กระบี่ก็กลับคืนสู่ฝัก!
"ท่านหญิง."เซียงหู่ที่กล้าวออกมาพร้อมยกมือขึ้นคารวะ"โหวเย่ว์ให้ท่านไปพบ."
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่เรียกภูติวิญญาณของนางคืนกลับ,พร้อมกับเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะเดินเข้าไปยังกระท่อมไม้ไผ่.
เมื่อโหวเย่ว์วายุเทพเฟิงหยุนเทียนเห็นกลิ่นอายที่ทรงพลังและสง่างามของบุตรสาวและพลังฝึกตนของนางที่ก้าวหน้าขึ้นมากว่าเดิม,ภายในใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความพึงพอใจ,"หอคอยโบราณแห่งรัฐกลางเองใกล้ที่จะเปิดแล้วและการเข้าทดสอบก็นับว่าเป็นเรื่องสำคัญเป็นอย่างมาก,ข้าให้เพื่อนเก่าของข้าได้ปรุงยาขึ้นมาให้ มันจะช่วยเพิ่มพลังฝึกตนของเจ้าได้.นำมันไปใช้เถอะ."
โหวเย่ว์วายุเทพเปิดหีบออกมา,ข้างในนั้นมีขวดหยกอยู่มากมาย,กลิ่นของยาที่แปลกประหลาดโชยเข้าจมูกของนาง,เพียงเท่านั้นก็สามารถที่จะรู้สึกถึงพลังงานที่พลุ้งพล่านขึ้นมาได้.
โหวเย่ว์วายุเทพกำลังแนะนำเม็ดยาต่างๆในขวดดังกล่าวให้นาง,เซียงหู่ที่อยู่ข้างๆถึงกับจ้องมองตาแทบถลนทีเดียว,เม็ดยาเหล่านั้น,เต็มไปด้วยคุณภาพมากมายหลากหลาย,สามารถที่จะเพิ่มพลังของผู้ฝึกตนปลุกดวงจิตเขตแดนดวงจิตเสมือน,ซึ่งให้ผลเฉพาะเป็นอย่างมากทีเดียว.
แต่ล่ะขวดนั้นคงจะมีราคาราวๆ 1
ล้านเหรียญทอง,รวมทั้งหมดน่าจะราวๆ 20 ล้านเหรียญทองทีเดียว.
เฟิงไฉ่เตี๋ยกลับไม่ได้รู้สึกประหลาดใจแต่อย่างใด,นางเองเคยชินกับเรื่องดังกล่าวอยู่แล้ว,นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับนางอยู่เป็นประจำ!
นับตั้งแต่เด็กจนโต,นางที่ต้องกินยาทิพย์มากมายเป็นมื้ออาหารและยาเม็ดเหล่านี้ก็แทบจะไม่ต่างจากของขบเคี้ยว,ทรัพยากรมากมายมหาศาลที่นางได้รับนั้นมากมายยิ่งกว่าเหล่าสี่ต้าซือแห่งรัฐกลางที่ได้รับซะอีก!
เพราะว่านางต้องกินยาทิพย์มากมายมาตลอดหลายปี,ทำให้ภายในเส้นปราณของนางนั้นสะสมพลังจิตวิญญาณเอาไว้เป็นจำนวนมาก,ตอนนี้เส้นปราณต่างๆของนางสามารถใช้งานได้แล้ว,หากแต่ยังมีชีพจรอีกหลายจุดที่ยังเปิดออกมาไม่หมดและยังมีพลังที่สะสมอยู่เป็นจำนวนมาก.
"ท่านพ่อ,ท่านไม่รู้เหรอว่าภายในร่างของข้านั้นยังมีพลังจิตวิญญาณมากมายที่ยังไม่สามารถทะลวงได้หมด,ตอนนี้ถึงแม้ว่าข้าจะกินยาทิพย์เหล่านี้ไป
ก็ไม่สามารถดูดซับพวกมันได้,มีแต่จะทำให้เส้นปราณของข้าแย่ลง."เฟิงไฉ่เตี๋ยส่ายหน้าไปมา"นอกจากนี้ด้วยพลังจิตวิญญาณที่สะสมอยู่ภายในร่างของข้านั้นก็เพียงพอทะลวงไปยังเขตแดน
ดวงจิตปรากฏได้แล้ว,และยาทิพย์พวกนี้เป็นเพียงแค่ระดับเขตแดนดวงจิตเสมือน,ข้าบอกได้เลยว่ามันไม่มีประโยชน์ต่อข้าเลยแม้แต่น้อย."
โหวเย่ว์วายุเทพที่สีคางตัวเองไปมา,"ที่เจ้ากล่าวมาก็ถูก,ยาเม็ดเหล่านี้มีคุณภาพไม่เพียงพอสินะ!ข้าคงต้องหาโอกาสกลับไปยังวังหลวงแล้ว,อาจจะได้รับยาทิพย์ที่มีระดับสูงกว่านี้กลับมา."
ภายในใจของเซียงหู่นั้นราวกับโดนกรีดจนเลือดไหล,ยาทิพย์เหล่านี้มีราคาหลายล้านเหรียญเลยทีเดียว,สองพ่อลูกคู่นี้กับกล่าวราวกับว่ามันเป็นเพียงของระดับทั่วๆไปที่ไร้คุณภาพซะอย่างงั้น,ทั้งที่จริงแล้วมันเพียงพอที่จะทำให้คนอื่นแย่งชิงเพื่อให้ได้มันด้วยชีวิตของพวกเขาทีเดียว.
โหวเย่ว์วายุเทพค่อนข้างอักอ่วนอยู่ไม่น้อย"แล้วจะทำอย่างไรกับยาเหล่านี้ดีล่ะ?"
"ให้ลูกเป็นคนจัดการเอง!"เฟิงไฉ่เตี๋โยนขวดยาขวดหนึ่งไปยังเซี่ยงหู่,"พี่หู่,นี่ให้กับท่าน!"
"ขอบคุณท่านหญิง!"
เซี่ยงหู่ที่กำขวดยาดังกล่าวแน่นด้วยความตื่นเต้น.
"ฉู่เทียน,เขาได้เชิญลูกเข้าร่วมเปิดตัวภัตตาคารใหม่ของเขา."เฟิงไฉ่เตี่ยได้ปิดหีบดังกล่าวและให้เซี่ยงหู่แบกมันเอาไว้,"ข้ากังวลอยู่เหมือนกันว่าจะไปมือเปล่า,หากแต่ได้เม็ดยาเหล่านี้มาพอดีเลย."
ถึงจะไม่ได้ใช้หากแต่เม็ดยาเหล่านี้ก็มีราคาหลายสิบล้านเหรียญทองที่ต้องจ่ายออกไป,โหวเย่ว์เองไม่ได้รู้สึกเสียดายแต่อย่างใดแต่รู้สึกเป็นกังวลซะมากกว่า
"ฉู่เทียนเองก็นับว่ามีบุญคุณที่ช่วยรักษาเจ้าและแม้ว่าบิดาจะช่วยเขามาสองครั้งแล้ว,แต่ก็ยังไม่สามารถตอบแทนบุณคุณของเขาได้,หากแต่ฉู่เทียนนั้นมีทักษะปรุงยาในระดับสูงและถึงแม้ว่ายาเหล่านี้จะล้ำค่าสำหรับคนธรรมดา,หากแต่ว่า,มันคงไม่อยู่ในสายตาของเขาละมั้ง...,นอกจากนี้เขาเองก็ก้าวไปถึงระดับปลุกดวงจิตขั้นที่
2 แล้ว,เม็ดยาเหล่านี้เองก็คงช่วยเขาได้ไม่มากนัก."
"ข้างกายของฉู่เทียนนั้นมีคนมากมาย,นอกจากหนานกงหยุนแล้ว,ยังมีคนอื่นๆที่ข้ายังไม่รู้จัก,ข้าจะนำของเหล่านี้เป็นของขวัญ,เพื่อเป็นการทักทายพวกเขา!ข้าตัดสินใจแล้ว!"
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่เปลี่ยนชุดพร้อมกับออกจากหุบเขาไปกับเซี่ยงหู่,เมื่อเฟิงหยุนเทียนที่เห็นรอยยิ้มของบุตรสาวแล้ว,ภายในใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่นยิ่งนัก,เขาจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ราวกับว่ากำลังนึกถึงเรื่องราวบางอย่างอยู่.
ภรรยาของเขานั้นได้จากไปหลายปีแล้ว.
โหวเย่ว์วายุเทพรู้สึกเป็นหนี้ภรรยาของตัวเองมากมายนัก,ดังนั้นเขาจึงได้ทุ่มทุกอย่างให้กับเฟิงไฉ่เตี๋ยแทน
ถึงแม้ว่าจะรู้ดีว่ามันไร้ประโยชน์,หากแต่เขายังไม่ลังเลแม้แต่น้อยที่จะมอบทรัพยากรมากมายเพื่อที่จะหล่อเลี้ยงนาง.
ที่จริงแล้วเฟิงหยุนเทียนไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาได้ทำลงไปนั้นกลับกลายเป็นการสร้างแรงกดดันที่หนักหน่วงให้กับเฟิงไฉ่เตี๋ย,ตระกูลเฟิงนั้นมองนางด้วยท่าทางดูถูกดูแคลน,คนทั่วทั้งรัฐกลางเองต่างก็รู้สึกเหยียดหยัน,กดดันนางเป็นอย่างมาก,จนทำให้นางต้องแอบหนีไป,ทว่าไม่มีใครรู้เลยว่านางนั้นได้แอบหนีไป,ก่อนที่จะทำให้นางได้พบเข้ากับจุดเปลี่ยน
ที่ได้เปลี่ยนชะตาชีวิตของนางเอง.
"ไฉ่เตี๋ยของพวกเราตอนนี้กลายเป็นคนยอดเยี่ยมแล้วนะ,เจ้าสบายใจขึ้นหรือยัง."
เฟิงหยุนเทียนที่กล่าวพึมพำกับตัวเองไปมา ก่อนที่จะกลับเข้าไปยังกระท่อมไม้ไผ่.
............
เฟิงไฉ่เตี๋ยอาศัยอยู่ภายในหุบเขาอู๋โยวอย่างสันโดดมาหลายปีแล้ว,ดังนั้นนางจึงไม่ค่อยได้ยินข่าวลือมากมายที่เกิดขึ้น,และนางเองก็ไม่เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับหอการค้าปาฏิหาริย์,และไม่รู้ว่ามันมีความพิเศษอะไรด้วย.
ดังนั้นนางจึงไม่สามารถเข้าใจได้อย่างถ่องแท้.
ทำไมสุดยอดอัจฉริยะอย่างฉู่เทียนต้องเปิดภัตตาคารอาหารด้วยล่ะ?
ธุรกิจอาหารนั้นส่วนมากมักจะเป็นเหล่าคนชั้นกลางและชั้นล่างเป็นคนทำการค้า,สำหรับตระกูลใหญ่อย่างเช่นสี่ตระกูลใหญ่,พวกเขานั้นไม่มีการค้าที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจระดับล่างเช่นนี้อย่างแน่นอน.
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่เต็มไปด้วยความสงสัยเมื่อนางเดินทางมาถึงเมืองหลวง,เพียงแค่เดินทางเข้ามา
นางก็ได้กลิ่นหอมที่แปลกประหลาด,เป็นกลิ่นที่นางไม่เคยได้กลิ่นเช่นนี้มาก่อน.
ไม่เพียงแค่ไฉ่เตี๋ยเท่านั้น,ยังมีคนเป็นจำนวนมากเต็มถนนที่สนใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น.
"พี่ใหญ่ท่านได้กลิ่นอะไรใหม?"
"กลิ่นอะไรกัน,เป็นกลิ่นที่หอมไม่น้อยเลย!"
"ใช่แล้ว,แปลกประหลาดมาก,มันมาจากที่ใหนกัน!"
"มารดารเถอะ!พวกเขากำลังขายอะไรกัน,ถึงได้กลิ่นหอมเช่นนี้?"
"เอาล่ะ,พวกเราไปดูกัน!"
”......”
ประชาชนตอนนี้พบแหล่งกลิ่นที่โชยมาเรียบร้อยแล้ว.
ที่ด้านหน้าของภัตตาคารปาฏิหาริย์ขนาดใหญ่,มีคนมากมายหลากหลายกำลังต่อแถวยาวอยู่,คนหลายร้อยคนต่างก็เข้าแถวอยู่มากมาย,ส่วนมากเป็นทหารรับจ้าง,ผู้ฝึกตนเร่ร่อน,และยังมีเจ้าหน้าที่ของทางการอีกด้วย,องค์รักษ์คุ้มกันเมือง,และยังมีเหล่าคนรับใช้ของขุนนางอีกหลายคน.
ไม่ใช่ว่าภัตตาคารแห่งนี้เพิ่งถูกหอการค้าปาฏิหาริย์ซื้อมาด้วยจำนวนเงินมหาศาลหรอกรึ?
ได้ยินมาว่ายังทำการปรับปรุงไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ,เป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถดำเนินธุรกิจได้รวดเร็วเพียงนี้,ซ้ำยังมีคนเข้ามาต่อแถวยาวถึงเพียงนี้เลยเหรอ?
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่จ้องมองกวาดไปยังฝูงชน.
ที่ด้านหน้าประตูใหญ่ของภัตตาคารปาฏิหาริย์,มีกระทะขนาดมหึมาพร้อมกับน้ำมันที่เดือดจัดและมีเหล่าเครื่องเทศมากมายที่ถูกใส่ลงไป,และยังมีชิ้นเนื้อขนาดมหึมาที่ถูกนำลงไปทอดพร้อมกับถูกหมุนไปรอบๆกระทะ
ก่อนที่จะมีกลิ่นหอมจากเครื่องเทศและเนื้อทอดล่องลอยฟุ้งไปทั่วบริเวณ,ที่ด้านหน้าของกระทะใบมหึมานั้นมีคนหลายคนที่สวมชุดเครื่องแบบหอการค้าปาฏิหาริย์,เป็นพวกเขาที่กำลังทอดเนื้อเหล่านั้นด้วยช้อนขนาดมหึมาอยู่นั่นเอง.
ที่ข้างๆออกไปนั้นมีกล่องขนาดมหึมาตั้งอยู่ด้านหน้าภัตตาคารและยังมีอาหารกระป๋องซ้อนกันอยุ่เต็มไปหมด.
เหล่าพนักงานของหอการค้าปาฏิหาริย์เองกำลังง่วนอยู่กับการขายอาหารกระป๋องเหล่านั้นไม่หยุดหย่อน,มีคนมากมายต่างก็ผลักกันไปมาเพื่อซื้อสินค้าดังกล่าว.
"ทุกท่าน,เข้าแถวก่อนนะใครมาก่อนย่อมต้องได้ก่อน!"
"เข้ามาทีละคน,ไม่อนุญาตให้แทรกแถวเข้ามานะ!"
ในเวลาเดียวกันมีสาวงามที่สวมชุดสีเขียวยืนอยู่บนม้านั่ง,พร้อมกับในมือของนางนั้นมีเครื่องขยายเสียงรูปดอกไม้ขนาดใหญ่,ก่อนที่จะขยายเสียงที่หวานแหว๋วสดใสของนางตะโกนออกมาเพื่อโฆษณาสินค้าอยู่ท่ามกลางฝูงชน.
"ก่อนที่หอการค้าปาฏิหาริย์จะทำการเปิดตัวอย่างเป็นทางการ,พวกเราได้เตรียมอาหารพิเศษมานำเสนอพวกท่านกันก่อน!"
"อาหารกระป๋องที่พวกเราได้นำมาเสนอพวกท่านนี้ได้ปรุงขึ้นมาด้วยพลังเวทย์
วัตถุดิบที่ใช้เองก็เป็นเนื้ออสูรระดับหนึ่งและยังมีระดับสองอีกด้วย พวกเราได้นำมาปรุงคลุกเคล้ากับสมุนไพรล้ำค่า,ไม่เพียงแต่เป็นอาหารที่อร่อยเท่านั้น,มันยังสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายอีกด้วย,ทั่วทั้งอาณาจักรหนานเซี่ยไม่มีที่ใหนนำมาขาย,มีเพียงแค่เทคโนโลยีจากหอการค้าปาฏิหาริย์ของเราเท่านั้น."
"ก่อนที่ภัตตาคารอาหารพลังเวทย์ของพวกเราจะทำการดำเนินธุรกิจอย่างเป็นทางการ,พวกเราจึงได้จัดกิจกรรมให้ทุกท่านสามารถที่จะได้ชิมอาหารของพวกเราฟรี,วันนี้พวกเราได้นำเนื้อทอดผสมเครื่องเทศ,นอกจากจะทำมาจากเนื้อวัวคลั่งสัตว์อสูรระดับสูงแล้ว,พวกเรายังใช้สมุนไพรในการปรุงรสกว่า
38
ชนิดที่มีสรรรพคุณทางยา,จนท้ายที่สุดเนื้อที่ปรุงได้นี้จึงมีความอร่อยเฉพาะเป็นอย่างมาก!"
"มีจำนวนจำกัด,ใครมาก่อนได้ก่อน,ขอเชิญทุกท่านรีบเข้ามาได้เลย!"
ชิมฟรีอย่างงั้นรึ?
นับว่าเป็นเรื่องยอดเยี่ยมจริงๆ!
คนมากมายที่ถูกกลิ่นที่หอมหวนดึงดูดเข้ามาจนทำให้น้ำลายสอไปเลยทีเดียว,มีอีกหลายคนที่ได้ลิ้มลองรสชาติดังกล่าวแล้วมันทำให้พวกเขาพึงพอใจเป็นอย่างมากทีเดียว.
เฟิงไฉ่เตี๋ยไม่สามารถที่จะแทรกร่างของนางเข้าไปได้เลย,มีคนมากมายต่างก็ต้องการเข้าไปชิมอาหารดังกล่าว,และยังมีอีกหลายคนต่างก็กล่าวชื่นชมรสชาติที่เอร็ดอร่อยนั้นเป็นจำนวนมากเสียงดังอื้ออึงไปทั่วบริเวณ
"อร่อย!"
"อร่อยเหลือเกิน!"
"ไม่คิดเลยจริงๆว่าเนื้อสัตว์อสูรจะมีรสชาติที่อร่อยมากมายถึงขนาดนี้!"
"พี่ใหญ่,ให้ข้าได้กินบ้างสิ,ข้าคิดว่าท้องของท่านไม่ค่อยจะดี,ท่านจะแบ่งให้ข้าสักหน่อยได้ใหม?"
"ไปให้พ้นเลย!คิดจะแย่งเนื้อสัตว์อสูรทอดของบิดาไปเหรอ?
ถึงจะเป็นญาติกันข้าก็ไม่แบ่งเจ้าหรอกนะ!"
”......”
ด้วยท่าทางทุกคนที่พึงพอใจกับอาหาร,ทำให้ภายในใจของเมิ่งหยิงหยิงนั้นมีความสุขเป็นอย่างมาก,สิ่งประดิษฐ์เนื้อสัตว์อสูรกระป๋องที่นางได้คิดค้นขึ้นและมันยังไม่ได้วางขายในเมืองเทียนหนานด้วยซ้ำ,ด้วยเห็นการตอบรับเป็นอย่างดีภายในรัฐกลางแห่งนี้,ทำให้ภายในใจของนางนั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจ.
"เถ้าแก่เนี้ย!อาหารของเจ้าอร่อยมากเลย!ขอข้าอีกสักชิ้นจะได้ใหม?"
"พวกท่านสามารถที่จะชิมฟรีได้หนึ่งครั้งต่อวันเท่านั้น"เมิ่งหยิงหยิงที่กล่าวออกมาเสียงดัง"หากว่าท่านใหนยังไม่อิ่มหนำล่ะก็,หอการค้าของเราขอแนะนำอาหารเนื้ออสูรกระป๋อง,พวกเราจะขายพวกท่านครึ่งราคาในวันนี้!"
นีคือพระเอกของงานชิมฟรีในครั้งนี้เลยก็ว่าได้!
"อาหารกระป๋องอย่างงั้นรึ?"
"อาหารกระป๋องคือสิ่งใดกัน!"
ทุกๆคนต่างก็ไม่เคยได้ยินเลยแม้แต่น้อย!
อาหารในกล่องเหล็ก"อาหารที่ทุกท่านได้กินในวันนี้,มันได้นำไปบรรจุไว้ในกระป๋องเหล่านี้ไว้แล้ว!นี่คือสิ่งประดิษฐ์ที่หอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราได้ประดิษฐ์ขึ้นเพื่อรักษารสชาติอาหารให้อยู่นานขึ้น!"เมิ่งหยิงหยิงยังคงกล่าวออกมาอย่างมีความสุข"ด้วยเทคโนโลยีที่สลักวงเวทย์เอาไว้ทำให้สามารถอุ่นอาหารได้ตลอดเวลา,ไม่เพียงแค่สะดวกในการจัดเก็บ,ยังช่วยเพิ่มพลังให้กับทุกคนในทันที,และสามารถฟื้นฟูพลังวิญญาณของพวกท่านได้ทีละน้อย,แม้แต่กล้ามเนื้อและกระดูกและร่างกายของทุกคนจะแข็งแกร่งขึ้นอีกด้วย!"
"เนื้อสัตว์กระป๋องของพวกเรานั้นไม่เพียงแต่อร่อยเท่านั้น,ทว่ายังสามารถเก็บไว้นานอีกด้วย,สามารถที่จะนำไปที่ใหนก็ได้จำนวนเท่าไหร่ก็ตาม,สามารถเก็บได้นานถึงหนึ่งปี,และถึงแม้ว่าจะเก็บในอุณหภูมิที่ร้อนอยู่ตลอดเวลายังสามารถเก็บไว้ได้ถึงครึ่งปี!นอกจากนี้อาหารกระป่องของพวกเราได้ทำการสลักวงเวทย์อักขระไว้ด้วย,ไม่จำเป็นต้องใช้พลังวิญญาณก็สามารถที่จะอุ่นอาหารได้,ไม่ว่าจะไปที่ใหนก็สามารถที่จะรับประทานอาหารอร่อยๆได้ทุกที!"
เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
นี่คือสิ่งประดิษฐ์ที่ร้ายกาจมาก!
ไม่เคยได้ยินเลยว่าจะสามารถเก็บอาหารไว้ได้นานถึงขนาดนั้นมาก่อนเลย!
เมิ่งหยิงหยิงที่ปาดเหงื่อของนางหากแต่ยังคงยิ้มอย่างเฉิดฉายและกล่าวต่อไปเสียงดัง"เพื่อเปิดโอกาสให้ทุกคนได้ลิ้มลองอาหารและสินค้าที่มีจำกัด,ทุกท่านจะสามารถรับซื้อได้คนล่ะห้ากระป๋องต่อวันต่อคน,ในระหว่างจัดกิจกรรมในครั้งนี้,ทุกท่านที่ได้ซื้ออาหารกระป๋องของเราจะได้รับตั๋วชิงโชค,เพื่อที่จะเป็นเจ้าของ
หีบเสียงและสินค้าอื่นๆของหอการค้าปาฏิหาริย์,ทุกคนอย่าได้รอช้า!นี่เป็นโอกาสที่ทุกคนไม่ควรที่จะพลาดโดยเด็ดขาด!"
ทันทีที่ทุกคนได้ยินถึงกับโกลาหลขึ้นมาทันที.
ต่างคนต่างก็พูดออกมาไม่หยุด!
"ข้าขอซื้อ!"
"ข้าขอซื้อหากระป๋องเลย!"
คนมากมายต่างก็เร่งรีบต่อแถวกันยาวเพื่อซื้ออาหารกระป๋อง.
เฟิงไฉ่เตี๋ยที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น"ข้าต้องการสองกระป๋อง,ไปซื้อให้ข้าที."
"ได้เลย!"เซียงหู่ที่เขาไปต่อแถวซื้ออาหารกระป๋องในทันที,"ให้เป็นหน้าทีข้าเอง!"
ฝูงชนมหาศาลต่างก็เข้าไปมุงและต่อแถวยาวล้นออกมา,หีบเก็บอาหารกระป๋องขนาดใหญ่อีกหลายหีบได้ถูกยกออกมาไม่หยุด,อาหารกระป๋องที่มีวงเวทย์และพลังเวทย์อุ่นตัวเองได้,มีทั้งอาหารรมควัน,เนื้อย่าง,เนื้ออบเกลือ,อีกมากมายหลายรส...
โดยทั่วไปแล้วเนื้อสัตว์อสูรนั้นเน่าเสียง่ายเป็นอย่างมาก,เมิ่งหยิงหยิงที่คิดค้นทำอาหารกระป๋องนี้ขึ้นมาด้วยตัวเอง,ด้วยการใช้สมุนไพรพิเศษบางอย่างในการปรุง,ทำให้สามารถเก็บอาหารเอาไว้ได้นานถึงหนึ่งปีโดยที่ไม่เน่าเสีย!
นี่เป็นการยกระดับอาหารที่แปลกใหม่ จะไม่ทำให้เกิดความวุ่นวายได้อย่างไร.
ภัตตาคารอาหารพลังเวทย์เป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าแพงเกินไปสำหรับคนบางระดับที่จะสามารถเข้าถึงได้,ตอนนี้อาหารกระป๋องพลังเวทย์สามารถที่จะช่วยเพิ่มยอดขายที่สามารถขายในทุกระดับในปริมาณมหาศาลเลยไม่ใช่รึ?
สำหรับพ่อค้าคนกลางมากมาย,นี่เป็นโอกาสที่ดีแล้ว!
หากว่าสามารถนำอาหารกระป๋องนี้ออกไปขายยังเมืองอื่นๆ,แน่นอนว่าจะช่วยเพิ่มปริมาณยอดขายได้อีกมากมาย!
และมันยังเหมาะกับเหล่าผู้ฝึกตนเร่ร่อนและทหารรับจ้าง,เหล่าทหารต่างๆ,นับว่าเป็นอาหารที่สะดวกในการพกพาเป็นอย่างมาก!
มีหลากหลายอาชีพที่ต้องออกไปทำงานนอกเมือง,เหล่าผู้ฝึกตนทั่วไปที่ต้องออกไปฝึกฝน,หลายสิบวันหรือเป็นเดือนไม่สามารถกลับเข้ามาในเมืองได้,และปัญหาหลักของพวกเขาก็คือการเก็บอาหารไว้กินในสถานที่หาอาหารยากลำบาก.
นี่คือสินค้าที่สามารถแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้!
อาหารเนื้อสัตว์อสูรกระป๋อง,ไม่เพียงแต่อร่อยและอุดมไปด้วยสารอาหาร,ยังเป็นอาหารที่ปรุงง่ายดายมาก,จุดสำคัญที่สุดยังช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกาย,หรือแม้แต่ช่วยเพิ่มพลังวิญญาณให้กับพวกเขาอีกด้วย.
นี่คืออาหารที่เหมาะสำหรับคนที่ต้องออกเดินทางอย่างแท้จริง!
และยังเป็นอาหารกระป๋องที่อร่อยเป็นอย่างมาก.
มันสามารถที่จะเก็บไว้ได้นานจริงๆอย่างงั้นรึ?
ประชาชนมากมายต่างก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น,อดไม่ได้เลยที่อยากจะทำการทดสอบอาหารดังกล่าว.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP Click
-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น