Miracle Throne Chapter 162 Two young ladies harness
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 162 การมาถึงของสาวงามทั้งสอง
บทที่ 162 การมาถึงของสาวงามทั้งสอง
สองวันหลังจากนั้น,กองคาราวานขนาดเล็กก็เดินทางเข้ามาถึงเมืองหลวง,มีคนเดินทางมาด้วยทั้งหมดมากกว่า
300 คน,มีสินค้ามากมายที่ขนมาในครั้งนี้,สัตว์อสูรแรดขาวที่ดูงดงามสองตัวลากรถเทียมอสูรอยู่กลางคาราวาน,และมีองค์รักษ์ชุดดำที่ไม่พูดไม่จาคอยอารักขาอยู่ด้านข้าง.
การค้าขายภายในรัฐกลางเองก็ดูคึกคักเป็นอย่างมาก,มีหอการค้าขนาดเล็กและขนาดกลางมากมายนับไม่ถ้วน.
ขบวนคาราวานดังกล่าวนี้ดูทั่วๆไปไม่ได้หรูหรา แน่นอนว่าใครจะสนใจกัน?
ผ้าม่านของรถเทียมสัตว์อสูรเปิดออกมาเผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามของหญิงสาวนางหนึ่ง,ลมที่พัดโกรกใบหน้าของนาง,เผยให้เห็นคิ้วที่โก่งโค้งมีเสน่ห์,ผิวที่เนียนนุ่มราวหยกสลักและริมฝีปากสีแดงราวกับลูกเชอรรี,มีเส้นผมสองเส้นที่ปัดไปมาบนแก้มของนางเบาๆทำให้ดูน่ามองยิ่งขึ้น,ดวงตาที่ใสกระจ่างราวกับสายน้ำ,ดูเหมือนกับน้ำลึกที่สะอาดใส,ลึกเข้าไปด้านในดูเหมือนจะมีประกายแสงแห่งความซุกซนอยู่ไม่น้อยและยังเผยความฉลาดเฉลียวออกมาด้วยเช่นกัน.
หญิงสาวนางนี้มีอายุราวๆ 15-16
ปี,ทว่ารูปร่างของนางก็เติบโตแทบจะสมส่วนแล้ว,กระโปรงยาวสีเขียวอ่อน,เอวคอดกิ่วแต่สมบูรณ์,เปล่งกลิ่นอายที่ดูมีชีวิตชีวาแบบผู้ใหญ่.
"ว้าว!รัฐกลางดูใหญ่โตและคึกคักจัง,เทียบกับเมืองเทียนหนานแล้วเล็กลงไปเลย,นอกจากนี้ยังดูสะอาดตาอีกด้วย,หยิงหยิงเพิ่งเคยมาเห็นครั้งแรกนี้ล่ะ!"
แน่นอนว่าหญิงสาวคนนี้ก็คือเมิ่งหยิงหยิงแห่งเมืองเทียนหนานนั่นเอง.
ฉู่เทียนที่ไม่ได้คุยกันนานแล้วและนางจะต้องอยู่ที่เมืองเทียนหนานครึ่งเดือน,นางที่ต้องอดทนอดกลั้นและแล้วเมื่อถึงกำหนดที่ฉู่เทียนตั้งไว้มาถึง นางก็เร่งรีบเดินทางมาทันที.
สองสาวนี้นับว่าโชคดีเป็นอย่างมาก.
พวกนางที่เดินทางมายังรัฐกลางได้ถูกเวลาเป็นยิ่งนัก,เหล่าตระกูลใหญ่ต่างก็จับจ้องไปยังการแข่งขันใหญ่กันทั้งหมด,ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ใส่ใจเรื่องราวของเมืองเทียนหนานแม้แต่น้อย,ทำให้สองสาวที่เดินทางมานั้น,ไม่มีอันตรายมาแผ้วพาน
นับว่าเป็นการเดินทางที่ราบรื่นเป็นอย่างมาก.
ชุดผ้าแพรยาวสีขาวราวกับหิมะ,ไม่สามารถที่จะปกปิดรูปร่างที่เพรียวงามของนางได้,ความสวยของนางนั้นราวกับเป็นหญิงงามล่มเมือง,เป็นความงามที่ทุกคนต้องมองมา,ทุกสายตาต้องจับจ้องเป็นตาเดียวกัน,ริมฝีปากที่แดงระเรื่อ,คิ้วที่ดำขลับโค้งมน,ดวงตาที่สุกใสราวกับสายน้ำในฤดูหนาวส่องประกายวับวาว
ราวกับอัญมณีคุณภาพสูงที่ดึงดูดใจผู้คน,รูปร่างสมส่วนสง่าเป็นความงามที่ดูเลอค่าสูงศักดิ์ยิ่งนัก.
เมิ่งชิงอู๋ที่นั่งอยู่ภายในรถเทียมอสูรคู่กับเมิ่งหยิงหยิง,ถึงแม้ว่านางจะยังคงดูสุขุม,ทว่าในตอนนี้นางกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น,จนอดไม่ได้เลยที่จะมองออกไปตามเมิ่งหยิงหยิง!
รัฐกลาง!
นี่คือใจกลางของแคว้นรัฐกลางแห่งนี้!
นี่คือสถานที่รวมตัวกันของตระกูลใหญ่ที่มีอิทธิพลที่สุดของรัฐกลาง!
นี่คือสถานที่รุ่งเรื่องและมีขนาดใหญ่ที่สุดของรัฐกลาง,ทว่าก็เป็นสถานที่
ที่มีการแข่งขันมากที่สุดด้วยเช่นกัน,มีร้านค้าขนาดใหญ่มากมาย,เป็นร้านค้าที่มีขนาดใหญ่และมีอิทธิพลระดับแคว้นต่างๆก็มาตั้งอยู่ที่แห่งนี้.
ฉู่เทียนได้เดินทางมาก่อนพวกนางแล้วสองอาทิตย์,ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง.
เพียงแค่คนๆเดียวจะสามารถยืนต้านน้ำที่เชี่ยวกรากของคนทั้งรัฐกลางได้จริงๆหรือ?
หากว่าเขาทำสำเร็จก็นับว่ายอดเยี่ยม,หากแต่ไม่สำเร็จล่ะก็
หวังว่าจะไม่ทำอะไรโง่ๆลงไป,ซึ่งหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นจำเป็นต้องมีเขาเป็นเสาหลักที่แท้จริง,หากว่าหอการค้าปาฏิหาริย์ขาดฉู่เทียนไปล่ะก็,ความสำเร็จนั้นคงจะไม่สามารถก้าวไปใหนได้อีกแล้ว.
เมิ่งชิงอู๋เมื่อคิดถึงเรื่องดังกล่าวแล้วก็รู้สึกกระวนกระวายใจอยู่ไม่น้อย.
คนนำทางที่กลับมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,"ท่านหญิง,ท่านต้องไม่เชื่ออย่างแน่นอน,คนทั้งถนนต่างก็พูดคุยถึงท่านประธานกันจนหมดเลยและการถามเรื่องของท่านประธานยังไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรอีกด้วย!"
"มีอะไรเข้าใจผิดหรือไม่?ไม่ใช่ว่าเขากำลังปกปิดสถานะตัวเองหรอกรึ?หากว่าทั่วทั้งรัฐกลางรู้จักเขากันหมด,นั่นไม่ได้หมายความว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรอกเหรอ!"
หัวใจของเมิ่งชิงอู๋ถึงกับเต้นระส่ำทีเดียว.
หากว่าฉู่เทียนได้สร้างปัญหาใหญ่ในรัฐกลางเข้าล่ะก็,การจะเข้ามาทำการค้าในรัฐกลางคงไม่ง่ายแล้ว.
ซ่งเทียนเหยียนที่ออกไปสอบถามสถานการณ์รอบๆและได้รับรู้ว่าฉู่เทียนได้พบเข้ากับนายน้อยกระบี่ฟ้าเมื่อเขาเข้ามาในเมืองวันแรกและเขายังสามารถต้านทานการโจมตีการฟันของนายน้อยกระบี่ฟ้าได้และทำลายตำนานกระบี่เดียวปลิดชีพของนายน้อยกระบี่ฟ้าไปด้วย.จากนั้นเขาก็เดินทางไปยังสำนักเมฆาสร้างปัญหาใหญ่และทำให้คนทั่วทั้งตระกูลหยุนชื่นชมได้.และในท้ายที่สุดเขาได้ร่วมมือกับหนานกงหยุนและคนตระกูลหยุน
สร้างห้องเรียนกิเลนที่เป็นเหตุให้สั่นสะเทือนไปทั่วรัฐกลาง.
เรื่องที่เกิดขึ้นนี้สร้างความตื่นตะลึงไปทั่วทั้งรัฐกลางจริงๆ.
นอกจากนี้ฉู่เทียนยังได้เข้าร่วมการแข่งขันใหญ่ชิงสิทธิ์หอคอยโบราณของรัฐกลาง,ล้มเหล่าพรสวรรค์ของสถาบันการศึกษาแห่งรัฐกลาง
สร้างความประหลาดใจจนเป็นที่รู้จักไปทั้งรัฐกลาง,เขาที่กลายเป็นผู้เยาว์ที่เจิดจรัสเปล่งรัศมีไปทั่ว,สามตระกูลใหญ่ที่ต้องการสังหารเขา,โดยไม่สนใจกฏใดๆทั้งนั้น,ท้ายที่สุดเป็นโหวเย่ว์วายุเทพที่ออกมาขวางและยังมีหยุนเทียนเหอและเฉินปิงยวีที่ยืนอยู่ฝั่งเดียวกับเขาอีกด้วย!
สองพี่น้องเมิ่งชิงอู๋ถึงกับตื่นตะลึงตาค้างไปเลยทีเดียว.
ฉู่เทียนที่เข้ามาภายในรัฐกลางเพียงสองสัปดาห์เท่านั้น,กลับมีอิทธิพลมากมายขนาดนี้เลยเหรอ,กลายเป็นตัวตนที่สั่นสะเทือนไปทั้งรัฐกลาง,มีอำนาจอิทธิพลขนาดนี้เลยรึ?
ชายคนนี้กระทำได้อย่างไรกัน!
"แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ใหนกัน?"
"ท่านประธานตอนนี้อยู่ที่สำนักงานใหญ่ของหอการค้าปาฏิหาริย์.ซึ่งเป็นสถานที่ของตระกูลหยุนเป็นสำนักงานใหญ่ของพวกที่ให้ท่านประธานสร้างสำนักงานปาฏิหาริย์ขึ้นที่รัฐกลาง!"
"พวกเราไปกันเถอะ!"
เมิ่งชิงอู๋ที่รู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก.
ฉู่เทียนช่างมีความสามารถยอดเยี่ยมจริงๆ!
จะมีใครกันที่จะไม่รู้จักตระกูลหยุน? ตระกูลหยุนยินดีที่จะมอบสำนักของพวกเขาให้กับฉู่เทียนอย่างงั้นเรอะ,เห็นได้อย่างชัดเจนแม้แต่คนโง่ยังมองออกว่าพวกเขาพยายามเอาใจฉู่เทียน!
ไม่เพียงฉู่เทียนสร้างชื่อกระฉ่อนไปทั้งรัฐกลาง,เขายังสามารถทำให้หอการค้าปาฏิหาริย์เป็นที่รู้จักไปทั่วรัฐกลาง,และยังได้เตรียมสำนักงานเอาไว้เรียบร้อยแล้ว,สองสาวที่มาถึงก็สามารถย้ายเข้าไปยังสถานที่ดังกล่าวได้เลย!
เป็นเรื่องที่เมิ่งชิงอู๋ไม่คาดคิดจริงๆ!
เมื่อได้รับข้อมูลพร้อมแล้วสองพี่น้องเมิ่งชิงอู๋ก็ได้นำกองคาราวานของพวกเขามุ่งหน้าไปยังสำนักงานใหญ่หอการค้าปาฏิหาริย์ในทันที,พวกเขาที่กำลังจับจ้องไปยังปราสาทขนาดใหญ่อย่างพินิจพิเคราะห์,มีรั้วสูงล้อมรอบ,นับว่าเป็นสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่และยังมีการป้องกันอย่างดี,มีป้อมปราการที่เป็นเหล็กกล้า,สถานที่กว้างขวาง,มีพื้นที่มากมายจนน่าอัศจรรย์.
ความแข็งแกร่งของมันนั้นทำให้ไม่จำเป็นต้องห่วงกับการถูกลอบโจมตีได้เลย.
สถานที่แห่งนี้ยังมีลานสมุนไพร,ฟาร์มเลี้ยงสัตว์,ห้องทดลอง,ห้องวิจัย,สนามฝึกฝนการต่อสู้,ความเป็นจริงสถานที่แห่งนี้ได้มุ่งหมายสร้างขึ้นสำหรับเหล่านักวิชาการของสำนักเมฆา,ซึ่งต้องบอกว่ามันมีอุปกรณ์ที่ครบครันมากที่สุดก็ว่าได้!
"เพ่ย!"เมิ่งหยิงหยิงที่กระทืบเท้า,แก้มทั้งสองข้างที่ป่องขึ้นมา,แสดงท่าทางขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก,พลางตะโกนออกไปเสียงดัง"ทำไมข้าต้องเป็นกังวลกับคนไม่เอาไหนคนนี้ตั้งหลายวันกัน!เจ้าคนกะล่อนนั้นใช้ชีวิตที่สะดวกสบายขนาดนี้เลย!"
เมิ่งชิงอู๋อดไม่ได้เลยที่จะเผยยิ้มออกมา"ทำไมเจ้าไม่เข้าไปเรียกเขาออกมาล่ะ."
เมิ่งหยิงหยิงรับคำก่อนที่จะดึงลำโพงขยายเสียงออกมาและเดินเข้าไปในประตูและตะโกนออกมาว่า"ฉู่เทียนคนเซ่อซ่า!เจ้าทำอะไรอยู่?ออกมาต้อนรับเราเดี๋ยวนี้!"
รอยยิ้มของเมิ่งชิงอู๋ที่เผยออกมาน่ามองยิ่งนัก,แม่นางตัวน้อยคนนี้ที่กังวลแทบกินอะไรไม่ลง,ทว่าตอนนี้ดูเหมือนว่านางจะผ่อนคลายเอามากๆเลย!
ประตูที่ค่อยๆเปิดออกมาช้าๆ.
หนานกงหยุนในชุดแดงวิ่งออกมาต้อนรับ"ฮ่า
ฮ่า ฮี ฮี่! น้องหยิงหยิง,พี่ชิงอู๋! มากันแล้วเหรอ!ขุ่นแม่คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว!มามาให้กอดหน่อย!"
เมิ่งหยิงหยิงที่ไม่ได้เห็นหนานกงหยุนมานานแล้ว,แน่นอนว่าใบหน้าของนางเองก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,นางรู้สึกราวกับว่าพลังที่แข็งแกร่งกำลังบีบรัดนางเอาไว้,แทบจะทำให้ร่างของนางแบนบี้ไปแล้ว.
"หูยย!ศิษย์พี่พลังฝึกตนของท่านเพิ่มมากมายเลยทีเดียว!"
"เจ้าเองก็ไม่เลวเหมือนกันนะ,ทำให้ข้าตกใจไม่น้อยเลย,ไปถึงปลุกดวงจิตระดับ
1 ขั้นเลยเหรอเลยเหรอ,เจ้าพัฒนาเร็วจนข้าประหลาดใจมากมายนัก!"
"แน่นอนอยู่แล้ว!"เมิ่งหยิงหยิงที่จงใจกล่าวออกมาเสียงดังราวกับว่ากลัวคนอื่นจะไม่ได้ยิน"ข้าปิดประตูฝึกฝนทั้งวันทั้งคืนเลยนะ,ข้าใช้หญ้าสะเก็ดดาวไปถึงห้ากล่องใหญ่เลย,ตอนนี้วิชาบำเพ็ญกายานิรันดรโอบแสงดาราของข้าไปถึงระดับกายแก้วขั้นสูงสุดแล้ว,อยู่ห่างจากระดับกายเพชรไม่ไกลแล้ว,ร้ายกาจใช่ใหม!"
"เจ้าจะไปถึงระดับกายเพชรแล้วเหรอ!"
หนานกงหยุนที่ประหลาดใจ,รวดเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?
หากแต่เมิ่งหยิงหยิงเองก็หาใช่คนโกหก.
วิชากายานิรันดรโอบแสงดารานั้นจำเป็นต้องใช้วัตถุดิบในการฝึกฝนเป็นจำนวนมากและตราบเท่าที่มีวัตถุดิบเพียงพอ,พลังฝึกตนเองก็จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว,เมื่อฉู่เทียนออกมาจากเมืองเทียนหนานนั้น,เมิ่งหยิงหยิงเพิ่งเลื่อนระดับไปยังขั้นกายแก้วเอง,หากว่านางฝึกฝนทุกวันแล้วล่ะก็,เช่นนั้นก็ไม่แปลกอะไรถ้านางจะไปถึงระดับกายเพชรได้.
และยังมีเรื่องที่สำคัญที่สุดอยู่ด้วย,ภูติวิญญาณของเมิ่งหยิงหยิงและเมิ่งชิงอู๋,ไม่ได้มีคุณสมบัติในการเพิ่มพลังการต่อสู้,เมื่อฝึกฝนวิชาสายป้องกันจึงทำให้พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว,เนื่องจากมุ่งเน้นฝึกฝนไปที่เส้นทางสายป้องกันเป็นหลัก,ด้วยความเหมาะสมกับวิชาดังกล่าวนี้ทำให้พัฒนาการจึงได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว.
เมิ่งหยิงหยิงทำเป็นชายตามองออกไปยังคนที่กำลังเดินตรงเข้ามา.
ใบหน้าของฉู่เทียนที่กำลังวุ่นๆอยู่กล่าวออกไปว่า"โอ้ว!ว่าแล้วทำไมเปลือกตาขวาของข้าถึงได้กระตุกไปมาจนทำให้ข้าต้องลุกจากเตียง!แท้ที่จริงแล้วเป็นท่านหญิงเดินทางมาแล้วนี่เอง!"
เมิ่งหยิงหยิงที่หรี่ตาเล็กตาน้อยให้เขา"เจ้าไม่ยินดีต้อนรับพวกเราหรือไง?"
"ใครที่ใหนจะกล้าล่ะ?"ฉู่เทียนที่เดินเข้ามา,"ไม่เจอกันนานเลย,มา
มา!ขอข้ากอดหน่อย!"
ฉู่เทียนที่เดินเข้ามากอดนางในทันที,พร้อมกับสัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลยืดหยุ่นราวสำลี,รูปร่างของแม่นางน้อยคนนี้ดูจะเติบโตขึ้นมาไม่น้อยเหมือนกัน.
เมิ่งหยิงหยิงที่ตื่นตะลึงตัวแข็งไปเลยทีเดียว.
หากแต่นางเองก็ไม่ขัดขืน,และหมดเรี่ยวแรงที่จะต่อต้าน,ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นแดงกล่ำโดยสมบูรณ์.
เจ้าคนกะล่อนกล้ากอดข้าต่อหน้าคนอื่นเหรอ!
เพ่ย!
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเอาเปรียบข้าทุกครั้งเลยสินะ!
ฉู่เทียนที่ผละจากเมิ่งหยิงหยิง,ก่อนที่จะเดินไปยังด้านหน้าท่านหญิง"ท่านหญิง,ท่านยังสง่างามเช่นเดิมเลย,มาๆมาให้ข้ากอดหน่อย!"
คิ้วของเมิ่งชิงอู๋ที่ขยับไปมา,ก่อนเท้าเรียวงามของนางจะย่ำไปที่เท้าของเขา,พร้อมกับหลบฉากไปด้านข้างฉู่เทียน.
"อูยย,ท่านหญิงทำไมต้องระวังขนาดนั้นเล่า."ฉู่เทียนที่ยิ้มออกมาอย่างอายๆ,"พวกเราก็เหมือนกับครอบครัวเดียวกัน,ไม่เห็นจำเป็นต้องอายเลย?"
ใบหน้าของเมิ่งชิงอู๋ถึงกับเปลี่ยนเป็นแดงกล่ำทีเดียว"ต่อหน้าคนตั้งมากมาย,เจ้าอย่าได้กล่าวอะไรไร้สาระ!"
ฉู่เทียนที่เผยยิ้มและยักไหล่,"บ้านใหม่ของพวกเราได้เตรียมไว้แล้ว,ท่านหญิงทั้งสองเชิญเข้ามาเลย!พวกเราได้จัดเตรียมงานเลี้ยงต้อนรับเพื่อบรรเทาความเหนื่อยล้าของทุกคนในการเดินทางครั้งนี้ด้วย!"
"ข้าชอบคำพูดนี้จริงๆ!"เมิ่งหยิงหยิงพยักหน้าพึงพอใจ,ก่อนที่จะคว้าไปที่แขนพี่สาวนางพร้อมกับเข้าไปด้านใน"ไปกันเถอะ!ไปดูบ้านใหม่ของพวกเรา!"
ซ่างหลีซิงและซ่งเทียนเหยียนที่เดินเข้ามา.
"เฒ่าซ่างดูเหมือนว่าจะดูหนุ่มขึ้นมากเลยนะ,พลังฝึกตนเองก็ไปถึงระดับปลุกดวงจิตระดับ
3 แล้ว,เรื่องยินดีเช่นนี้คงต้องฉลองแล้ว."พร้อมกับจ้องมองไปยังด้านข้างอีกคน"ตาเฒ่าซ่งพลังฝึกตนของเจ้าเองไปถึงปลุกดวงจิตระดับ
2 เลยเหรอ,พัฒนาจนน่าอัศจรรย์จริงๆ!"
"ที่มาถึงขนาดนี้ได้เป็นเพราะท่านนั่นล่ะ!"ซ่งเทียนเหยี่ยนที่หัวเราะออกมาเบาๆ,"หากไม่มีหอการค้าปาฏิหาริย์และหญ้าสะเก็ดดาวล่ะก็,มีเหรอจะพัฒนาได้รวดเร็วถึงขนาดนี้."
ซ่างหลีซิงที่ลูบเคราตัวเองไปมา,พร้อมยิ้มออกมาด้วยความชื่นชม"สำนักเมฆานั้นเป็นองค์กรที่ใหญ่โตเป็นอย่างมาก,ตอนนี้พวกเขาถึงกับยกย่องเจ้าให้กลายเป็นแขกอันทรงเกียรติ,เด็กน้อยเช่นเจ้านี้ไม่ธรรมดาจริงๆ!"
"แค่โชคดีเท่านั้น,เป็นเพียงโชคอย่างหนึ่ง!พวกท่านทั้งสองเข้ามาได้แล้ว!"
เหล่าพนักงานของหอการค้าปาฏิหาริย์เองก็เริ่มเคลื่อนย้ายสัมภาระเข้าไปในสำนักงานอย่าง
ขะมักเขม้น.
ไม่เพียงแต่มีน้ำมันคลิสตัลเหลวที่สกัดแล้วกว่า
100 ถัง,ยังมีแบตเตอรี่พลังเวทย์ที่ผลิตเสร็จแล้วอีกจำนวนมาก,ทรัพยากรอื่นๆอีกมากมาย,รวมถึงหญ้าสะเก็ดดาวอีกจำนวนไม่น้อย,และสินค้าต่างๆของหอการค้าปาฏิหาริย์อีกนับไม่ถ้วน.
มีสิ่งของบางอย่างที่ฉู่เทียนพบเข้าโดยบังเอิญ,เป็นสินค้าที่นำมาในขบวนคาราวานครั้งนี้ด้วย,เจ้าของสินค้าเหล่านี้มีประทับตราของเมิ่งหยิงหยิงเอาไว้ด้วย,มีมากมายกว่า
150 หีบเลยทีเดียว.
แต่ละหีบนั้นมีขนาดใหญ่และหนักเป็นอย่างมาก.
"สิ่งนี้มันคือกล่องอะไรรึ?"
"เรียนท่านประธาน,พวกเราเองก็ไม่รู้ว่านายท่านเมิ่งหยิงหยิงได้ประดิษฐ์สิ่งใดขึ้นมาที่เมืองเทียนหนาน,นางกล่าวแค่เพียงบอกว่ามันคืออาวุธลับ,ที่จะสามารถใช้ประโยชน์ในรัฐกลางได้!"
นับว่าเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์อยู่ไม่น้อยเลย.
สาวเอ๋อเช่นนั้นสามารถที่จะประดิษฐ์สิ่งใดออกมาได้กัน?
ฉู่เทียนที่เข้าไปในสำนักงาน,สิ่งแรกนั้นเขาได้แนะนำหยุนเหยาและหยุนเซียวสองพี่น้องให้กับทุกคนได้รู้จัก.ทั้งคู่นับว่าได้ช่วยฉู่เทียนมากมายนับตั้งแต่เข้ามาในรัฐกลาง,ดังนั้นแล้วจึงพิจารณาได้ว่าทั้งคู่นั้นก็เป็นหนึ่งในพวกเดียวกัน.
"ตอนนี้หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ตั้งหลักลงที่รัฐกลางแล้ว,ดังนั้นพวกเราจำเป็นต้องก้าวออกไปให้เร็วที่สุด!"ฉู่เทียนเริ่มที่จะปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องต่างๆกับเมิ่งชิงอู๋ในทันที."หอการค้าเทียนเฉินได้ลอบสร้าง
หีบเสียงเอาไว้กว่า 2000
ชิ้นแล้ว,พร้อมกับได้สร้างหอคอยแม่เหล็กไฟฟ้าขึ้นมาอย่างราบรื่น,ตอนนี้พวกเราได้เตรียมการหลายอย่างแล้ว,วิทยุเองก็ได้ทำการสร้างโรงงานผลิตขึ้นแล้ว,ตอนนี้พวกเรากำลังเริ่มผลิต."
ความจริงฉู่เทียนได้ใช้เงินไปจนหมดแล้ว,หากแต่เมิ่งชิงอู๋ก็นำมาเพิ่มอีก
20 ล้านเหรียญทอง.
อย่างไรก็ตามด้วยการขัดขวางแทรกแซงของสามตระกูลใหญ่,ฉู่,ลวอและเย่,คงไม่ง่ายนักที่พวกเขาจะขยายกิจการในรัฐกลาง,และคงยากเป็นอย่างมากที่พวกเขาจะสร้างร้านค้าและโรงงานขึ้น,ด้วยสามตระกูลใหญ่นั้นได้ใช้อำนาจกดดันหอการค้าปาฏิหาริย์ไม่ให้สามารถซื้อวัตถุดิบจากร้านค้าหรือสถานที่อื่นๆในรัฐกลางแห่งนี้,แม้ว่าพวกเขาจะมีเงินซื้อก็ตามที.
เหล่าโรงานขนาดใหญ่ที่มีวัตถุดิบที่พวกเขาต้องการ,ส่วนมากแล้วต่างก็เป็นตระกูลขนาดกลาง,ด้วยตระกูลเหล่านี้ย่อมไม่กล้าที่จะยุแหย่ตระกูลใหญ่และเสี่ยงขายวัตถุดิบต่างๆให้กับพวกเขาอย่างแน่นอน.
"ธุรกิจแรกของพวกเราคงต้องเปิดร้านอาหารพลังเวทย์ก่อน!"เมิ่งหยิงหยิงที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม"ธุรกิจร้านอาหารนั้นมีร้านค้าขนาดเล็กมากมายมหาศาล,ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องดังกล่าวนี้เลย,และมันยังเป็นธุรกิจที่หมุนเวียนที่ง่ายต่อการจับจ่ายที่ทุกคนจำเป็นต้องได้รับบริการอีกด้วย!"
เมิ่งชิงอู๋ที่พยักหน้า,"ข้าเองก็คิดเหมือนกับหยิงหยิง,และหยิงหยิงเองก็ได้ประดิษฐ์อาหารกระป๋องที่ยอดเยี่ยมเหมาะที่จะสร้างความสนใจกับทุกคนได้ในเวลานี้ได้ด้วย!"
ฉู่เทียนที่นึกขึ้นได้เกี่ยวกับหีบสินค้าขนาดใหญ่.
สิ่งของเหล่านั้นเป็นหยิงหยิงคิดค้นขึ้นมาอย่างงั้นรึ?
ฉู่เทียนนั้นเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งในความสามารถของท่านหญิง,หากว่าท่านหญิงเองยังมั่นใจถึงเพียงนี้,บางที่นั่นคงจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP Click
-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น