Miracle Throne Chapter 147 Murdering with a borrowed knife

Miracle Throne Chapter 147 Murdering with a borrowed knife

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 147 ยืมมีดสังหาร.

บทที่ 147 ยืมมีดสังหาร.

ในขณะที่ห้องเรียนกำลังบรรยายอยู่นั้น,ฉู่เทียนและหนานกงหยุนนั้นก็ได้ปรึกษาพูดคุยกันถึงแผนขั้นต่อไป.

"ห้องเรียนกิเลนเองนับว่าได้กำไรไม่น้อยเลย,ทว่าขีดจำกัดของมันเองก็มีจำกัดอยู่,พวกเรานั้นมีหน้าที่หลักอยู่,คือปูทางให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์,ต้องสร้างรากฐานให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราขึ้นมาก่อน."

"ข้าได้ติดต่อกับจิงเห่าเอาไว้แล้ว,พวกเขาได้ทำตามคำสั่งของข้าอย่างเรียบร้อยเป็นอย่างดี,หอคอยคลื่นแม่เหล็กที่แอบสร้างขึ้นมานั้นก็สมบูรณ์แบบ,และตอนนี้ก็วางแผนที่จะสร้างแห่งที่สองและสามแล้ว,ถงเสี่ยวหยีเองก็ได้ออกแบบวิทยุตามแบบแปลนของข้าเสร็จแล้ว,ตอนนี้ก็เริ่มผลิตออกมาเป็นจำนวนมากที่โรงงานของหอการค้าเทียนเฉิน."

"นอกจากนี้,หีบเสียงเองก็ผลิตออกมาเป็นจำนวนมากเอาไว้แล้วด้วย,พร้อมที่จะผลักดันออกสู่ตลาดได้เลย."

"ได้เตรียมหีบเสียงเอาไว้เรียบร้อยแล้วรึ?"หนานกงหยุนเองก็รู้สึกสนใจไม่น้อยเลย"ไม่ว่าอย่างไร,ข้าก็อยากจะซื้อเอาไว้ซักหน่อย,พวกมันใช้ง่ายง่ายเลยทีเดียว!"

หีบเสียงนั้นนับว่าเป็นสื่อเก็บข้อมูลที่สมบูรณ์แบบทีเดียว,ในวันข้างหน้า,มันจะมีอยู่ในทุกๆแห่ง,โดยเฉพาะอย่างยิ่งแผ่นเสียงที่เป็นดนตรีและศิลปะ,คงยากจะจินตนาการถึงผลของโฆษณาต่างๆที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ได้.

ฉู่เทียนที่พยักหน้าอย่างพึงพอใจ.

ภายในห้องเรียนตอนนี้น่าจะจบแล้วและในเวลานั้น.

ก็มีคนๆหนึ่งที่เข้ามาหาพวกเขา"ต้าเจี๋ย,ที่ด้านนอกมีคนๆหนึ่งมาขอพบท่านล่ะ."

"ข้ายุ่งอยู่!"หนานกงหยุนที่ดูท่าทางฉุนเฉียวกล่าวอกไปว่า"ข้าไม่ต้องการพบใคร!ให้พวกเขากลับไป!"

"แต่ว่า..."สมาชิกห้องเรียนกิเลนที่ดูลังเลใจ,"ท่าทางของนางนั้นยืนยันหนักแน่น,ว่าจะต้องพบท่านให้ได้."

หนานกงหยุนที่เริ่มจะโกรธเกรี้ยวแล้ว.

ฉู่เทียนโบกมือไปมา"ให้หยุนเซียวออกไปดูแล้วจัดการเรื่องนี้แล้วกัน!"

หญิงสาวคนหนึ่งที่วามชุดสีดำราวกับไว้ทุกข์ใบหน้าที่ดูละเมียดละไมเย็นชา,แม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นหน้าตาของนางทั้งหมด,ทว่าด้วยรูปร่างทรวดทรงองเอวแล้ว,ผู้หญิงนางนี้จะต้องสวยงามอย่างแน่นอน.

โดยปรกติไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ไม่น่าสนใจ.

หากแต่เรื่องผู้หญิงสำหรับหยุนเซียวแล้วล่ะก็,ยิ่งเป็นสาวงามด้วยแล้ว,ภูมิคุ้มกันของเขานั้นแทบจะไม่มีเลยแม้แต่น้อย!

เมื่อหยุนเซียวเห็นฝ่ายตรงข้าม,ทันใดนั้นดวงตาของเขาถึงกับเป็นประกายเร่งรีบเข้ามาถามไถ่ทันที,"เฮ้,แม่นางคนงาม,เจ้ามีสิ่งใดให้ข้าช่วยอย่างงั้นรึ?ข้าสามารถแนะนำเจ้าได้หมด,เรียกข้าว่าหยุนเซียว...ได้เลย,มีคนมากมายเรียกข้าว่าจอมท้าทายปิศาจผู้บ้าคลั่งแล้วยังมีปรมาจารย์ยอดวิชาบำเพ็ญอีกด้วย,ข้าสามารถที่จะล้มเหล่าผู้เชี่ยวชาญกว่ายี่สิบคนในลานประลองวิหกสีชาดได้ในวันนี้เลย?เป็นอย่างไรบ้าง?ข้าน่าชื่มชมมากใช่ใหม?"

แน่นอนว่าหญิงสาวผู้เงียบขรึมคนนี้ก็คือเฉินปิงยวี,นางได้ลืมหมดแล้วว่าตอนแรกนั้นนางมีจุดมุ่งหมายอันใด.

ห้องเรียนกิเลนนั้นช่างมีเสน่ห์และน่าสนใจยิ่งนัก.

การที่มีนักเรียนจำนวนมากโดดเรียนชั้นเรียนตนเองนั้น,เป็นเรื่องที่ไม่น่าแปลกใจเลยแม้แต่น้อย.

แม้จะเป็นเฉินปิงยวีเองยังไม่สามารถต้านทานความยั่วยวนนี้ได้เลยแม้แต่น้อย!

ภูมิปัญญาที่มีอยู่ในหลักสูตรการสอนของพวกเขานั้นทำให้นางไม่สามารถลืมได้เลย,นางต้องการที่จะถามคำถามอีกมากมายหลากหลาย,และต้องการที่จะได้รับฟังในหลักสูตรที่สูงขึ้นกว่านี้,ไม่ว่าจะเป็นที่ใหนคงไม่สามารถที่จะหาฟังได้แล้วและนางยังไม่สามารถที่จะเข้าร่วมห้องเรียนกิเลนได้แล้วในตอนนี้!

"ข้าต้องการที่จะเข้าร่วมห้องเรียนกิเลน!"

"เอิ่ม?!"หยุนเซียวถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที"เรื่องนี้...มันคงไม่ง่ายเท่าไหร่นัก!"

เฉินปิงยวีรู้สึกค่อนข้างไม่พอใจอยู่เล็กน้อย"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"

"แม่นางคนงาม,เรื่องอื่นๆข้าช่วยเจ้าได้,เรื่องนี้,มันคงไม่ง่ายนัก."หยุนเซียวส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกล่าวว่า"ห้องเรียนกิเลนของพวกเขานั้นได้รับจำนวนสมาชิกจนเต็มความจุแล้ว,ตอนนี้ยังไม่ได้วางแผนที่จะเพิ่มสมาชิกเลย,ดังนั้นแม่นางคนงามหากว่าต้องการที่จะเข้าร่วมกับพวกเราล่ะก็,คงทำได้แค่รอเปิดรับสมัครอีกครั้งเท่านั้นล่ะ."

นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?

เฉินปิงยวีที่ลดสถานะตัวเองลงมาเพื่อที่จะให้สามารถได้เข้าร่วมห้องเรียนกิเลน.

คาดไม่ถึงเลยว่าห้องเรียนกิเลนนั้นกลับไม่ให้โอกาสนางเลย,ทำให้เฉินปิงยวีรู้สึกไม่พอใจยิ่งนัก.

"ในเมื่อกฏเกณฑ์มีคนกำหนดขึ้นมา,เช่นนั้นก็ย่อมสามารถปรับเปลี่ยนได้เช่นกัน,ไม่ว่าอย่างไรก็จะช่ายข้าสักครั้งจะได้ใหม,ข้าจะจ่ายค่าสมาชิกเป็นสิบเท่าเลย,แบบนี้ล่ะเป็นอย่างไร?"

"แม่นางคนงาม,กล่าวเช่นนั้นก็ไม่ถูกต้อง."หยุนเซียวส่ายหน้าไปมาพร้อมกับตอบไปว่า"กฏดังกล่าวนี้,แม้ว่าจะเป็นคนๆหนึ่งที่กำหนดขึ้นมา,ทว่าคนที่กำหนดนั้นกับเป็นคนที่ไม่ธรรมดาไม่ใช่คนทั่วไปจะไปเปลี่ยนได้,ข้าเองก็ไม่กล้าที่จะขัดกฏดังกล่าวนี้ได้เลย,ดังนั้น,ข้าต้องขออภัยจริงๆ,แม่นางคนงามโปรดกลับไปก่อนเถอะ!"

ใครกัน?

เขาเป็นใครกัน?

เฉินปิงยวีราวกับคิดอะไรบางอย่างได้,ทันใดนั้นร่างของนางถึงกับสั่นสะท้านก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า"คนผู้นี่ ที่เจ้ากล่าวคือคนที่บันทึกเสียงลงไปยังแผ่นแม่เหล็กหรือไม่?"

หยุนเซียวที่ไม่รู้ว่าจะปิดบังอย่างไรจึงได้ตอบไปตามจริง,"เป็นเขา."

เฉินปิงยวีรู้สึกราวกับถูกสายฟ้าฟาดลงมาอย่างรุนแรง.

ในเวลาเดียวกัน.

นางยากที่จะบรรยายความรู้สึกของตัวเองออกไปได้!

ความตื่นเต้น,ยินดีอย่างบ้างคลั่ง,นางไม่คาดคิดเลยว่าคนที่บันทึกหลักสูตรต่างๆนั้น,คิดไม่ถึงว่าจะอยู่ภายในห้องเรียนกิเลนด้วย!

ด้วยการเข้าร่วมห้องเรียนกิเลนนั้น!

ไม่ต้องบอกเลยว่าจะต้องจ่ายไปด้วยค่าตอบแทนที่มากมายเช่นนี้!

เฉินปิงยวีกล่าวออกมาอย่างตื่นเต้น."เจ้าเรียกหนานกงหยุนให้ข้าได้ใหม,ข้าต้องการพบนาง!"

"ต้าเจี๋ยกำลังประชุมเรื่องสำคัญอยู่,ด้วยนิสัยของตาเจี่ยแล้วทุกคนก็รู้กิตติศัพท์ดี!ตอนนี้ถ้าข้าเข้าไปรบกวนพวกเขา,เจ้าไม่คิดรึว่าข้าจะไม่ต้องเละเป็นข้าวต้มหรอกเหรอ!"หยุนเซียวถึงกับรู้สึกหดหู่ขึ้นมาในทันที"ข้าบอกก่อนเลยนะถึงเจ้าจะหน้าตางดงามก็ตาม,ทว่าเรื่องนี้ข้าไม่สามารถทำให้ท่านได้หรอก!"

คนผุ้นั้นตอนนี้อยู่ภายในห้องเรียนกิเลน!

สองคู่ชูชันที่สูงตระหง่านของนางกำลังสั่นไปมาเป็นระลอก,เฉินปิงยวีอดไม่ได้เลยที่จะสั่นไปทั่วร่าง,ทันใดนั้นนางถึงกับต้องสูดเอาอากาศเข้าไปอย่างหนักหน่วงเพื่อผ่อนคลาย.

หัวใจของหยุนเซียวเต้นโครมคราม,สตรีนางนี้สติไม่สมประกอบรึอย่างไร.

"เอิ่มงั้นเจ้าก็รอก่อน,ข้าจะลองดู."

"ไม่ๆ,ข้ายังไม่ต้องการบกวนพวกเขา,ข้าสามารถที่จะรอพวกเขาได้."

เฉินปิงยวีเกรงว่าจะไปรบกวนผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงเข้า,หากว่าการพบกันครั้งแรกไม่เป็นที่ประทับใจล่ะก็,มันคงจะเป็นเรื่องที่ไม่ดีนัก.

นางต้องการอะไรกัน?

ช่างเป็นคนที่แปลกประหลาดจริงๆ!

นางคนนี้แปลกคนชะมัด,ถึงอย่างงั้นหยุนเซียวก็ไม่ได้ใส่ใจนัก.

"เป็นเช่นนั้น,เจ้าก็รอที่นี่ไปก็แล้วกัน."

เฉินปิงยวีเองก็หาได้บ่นหรือขัดข้องอะไร.

เพราะว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญที่มีความรู้ลึกซึ้ง,เขาจะต้องเป็นสุดยอดปรมาจารย์ที่ยิ่งใหญ่ของอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้อย่างแน่นอน.

ความจริงแล้วถึงจะเป็นต้าเซวจื่อ กู่เซียนชิวที่มีชื่อเสียง,เฉินปิงยวีที่รู้สึกสนใจอยู่บ้าง,ถึงแม้ว่าเขาจะมีความรู้มากมาย,ทว่าก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้นางเทิดทูนได้เลยแม้แต่น้อย.

บุคคลที่บันทึกคำพูดดังกล่าวเอาไว้ในแผ่นแม่เหล็ก,นับตั้งแต่เด็กจนโตของเฉินปิงยวี,มีเพียงเขาคนนี้เท่านั้นที่ทำให้นางสั่นสะท้านได้.

คนผู้นี้จะเป็นคนเช่นใดกัน?

จากหลักสูตรมากมายหลากหลายที่ได้ทำการสอน,มันครอบคลุมพื้นฐานของวิชาแทบทุกศาสตร์การเรียนรู้เลย,ไม่ว่าจะเป็นวิชาบำเพ็ญ,ศิลปะการต่อสู้,การปรุงยา...อีกมากมาย,สามารถบอกได้ว่าคนผู้นี้ไม่มีอะไรเลยที่เขาไม่เข้าใจ.

ความรู้มากมายหลากหลาย,ไม่ใช่มีแค่พรสวรรค์ที่สูงล้ำแน่,จะต้องเป็นคนที่เรียนรู้มานานหลายสิบปีหรือร้อยปีเลยก็เป็นได้,ดังนั้นบุคคลคนนี้จะต้องมีอายุราวๆหยุนเทียนเหอเป็นแน่,อายุอาจจะร่วมๆร้อยปีก็เป็นได้.

เฉินปิงยวีที่รู้สึกนับถือ,ชื่นชมเขาอย่างรุนแรง.

ความรู้ชั้นสูงมากมายหลากหลาย,แน่นอนว่าไม่สามารถที่จะเรียนรู้ให้สำเร็จภายในวันเดียวอย่างแน่นอน.

นี่อาจจะเป็นไปได้ว่าคืองานทั้งชีวิตของเขาที่ได้มอบให้กับคนของห้องเรียนกิเลน,เขาที่ยอมให้เหล่านักเรียนจดบันทึกภูมิปัญญาของเขาและมอบให้กับเหล่าสำนักต่างๆประจำตระกูลของเหล่านักเรียน,เขาที่มอบความรู้ภูมิปัญญาและพัฒนาวิชาบำเพ็ญและเทคนิคความรู้ประสบการณ์ของเขาให้กับเหล่านักเรียนไปหาประโยชน์ได้อีกด้วย.

เป็นคนที่น่ายกย่องเปี่ยมไปด้วยความยุติธรรม! เสียสละยิ่งนัก!

ถึงจะเป็นเฉินปิงยวีที่ไม่ได้สนใจในลาภยศตัวเองก็ตาม,ทว่านางก็ไม่สามารถที่จะกระทำเช่นนี้ได้เลย!

ดวงตะวันที่เริ่มอับแสง,คนของห้องเรียนกิเลนที่ค่อยๆเดินทางกลับ,หากแต่เฉินปิงยวีเองยังคงนั่งเป็นรูปปั้นอยู่ที่หน้าห้องเรียนกิเลน,ราวกับว่าจะไม่เคลื่อนไหวไปใหน.

ฉู่เทียนที่นั่งอยู่ภายในห้องเรียนกิเลน,ในเวลานี้เขารู้สึกเป็นกังวลอยู่เล็กน้อย.

เหล่านักเรียนของห้องเรียนกิเลนก็เริ่มกลับกันเกือบหมดแล้ว.

ทำไมยังไม่มาล่ะ?

ขณะที่ฉู่เทียนท่าทางหดหู่อยู่นั้น,หยุนเหยาเองก็ระวังอยู่ข้างๆประตูทางเข้าเป็นอย่างดี,พร้อมกับจ้องมองมายังฉู่เทียน,สายตาของนางเองก็ค่อนข้างเป็นกังวลอยู่เหมือนกัน.

มาแล้วเหรอ?!

ทันใดนั้นดวงตาของฉู่เทียนก็ลุกวาวขึ้นมา,ทันใดนั้นก็ถามออกไปยังหยุนเซียว."หยุนเซียว,ก่อนนี้เจ้าได้ไปพบกับผู้ใดมากัน?"

"อ๋อ,ท่านหมายถึงสตรีที่แปลกประหลาดนั่นนะรึ?"ท่าทางของหยุนเซียวนั้นเผยท่าทางที่ช่วยไม่ได้"นางรอมาตั้งแต่บ่ายแล้ว,ข้าเองก็ไม่รู้ว่าจะบอกให้นางกลับไปอย่างไร!ข้าไม่มีทางเลือกเลยให้นางรออยู่ที่นั่น!"

"ในเมื่อนางสามารถรอมาตั้งแต่บ่าย,นั่นก็หมายความว่านางเองก็มีความจริงใจไม่น้อย,หนานกง,เจ้าออกไปดูซิ!หากว่านางขออะไรที่ไม่เหนือบ่ากว่าแรง,ก็ยอมรับนางก็แล้วกัน,เจ้าเข้าใจใช่ใหม?"

"เอาล่ะ!"

 "วันนี้พอเท่านี้แล้วกัน,ข้าต้องไปที่ตระกูลจิงเพื่อดูการสร้างหอคอยแม่เหล็กไฟฟ้าซะหน่อย!"

ฉู่เทียนที่เดินเข้าไปพูดข้างๆหยุนเหยา"เป็นอย่างไรบ้าง?"

หยุนเหยาตอบกลับ"พวกมันมาแล้ว!เจ้ารีบไปเถอะ,ไม่เช่นนั้นจะได้รับอันตรายไปด้วย!"

ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย"อืม,เยี่ยมเลย,ในเวลาก็ได้เวลาแล้ว,พวกเรารีบไปจากที่นี้เถอะ!"

หยุนเหยาที่คุ้มกันฉู่เทียนออกไป.

หยุนเซียวที่นำหนานกงหยุนไปยังด้านหน้าของห้องเรียนกิเลน,เมื่อนางมองเห็นเฉินปิงยวี,ทันใดนั้นดวงตาของนางถึงกับเบิกกว้างกลมโตเลยทีเดียว.

"เอ๋!ท่านป้าเฉิน,เป็นท่านได้อย่างไร?"

หยุนเซียวที่จับจ้องไปยังหนานกงหยุน,จ้องมองไปยังหญิงสาวชุดดำที่ดูเย็นชาราวกับไว้ทุกข์,หญิงสาวคนนี้เป็นคนที่ต้าเจี๋ยวรู้จักจริงๆรึ?อย่างไรก็ตามรู้สึกแปลกประหลาดมาก,หญิงสาวคนนี้ดูเหมือนจะอายุยังไม่มากเลย,ทำไมต้าเจี๋ยถึงได้เรียกนางเช่นนั้นล่ะ?

"ท่านมาเมื่อไหร่?"ใบหน้าของนางนั้นแสดงท่าทางขอโทษขอโพยกับนาง"ท่านไม่บอกพวกเขา ไปตรงๆล่ะ!"

เฉินปิงยวีที่มองไปรอบๆด้วยความตื่นเต้น,"ท่านอาวุโสที่บันทึกเสียงลงแผ่นแม่เหล็ก,เขาไม่ได้อยู่กับเจ้าอย่างงั้นรึ?"

"อาวุโส?อาวุโสใด!"ทันใดนั้นหนานกงหยุนก็ตระหนักได้,ดวงตาของนางที่เปลี่ยนเป็นกลมโต,พร้อมกับกัดฟันกล่าวออกไปว่า"อ๋อ,เขาไปแล้ว!"

อะไรนะ?ไปแล้ว!

ใบหน้าของเฉินปิงยวีที่รู้สึกหดหู่ขึ้นมาในทันที,ก่อนที่นางจะกล่าวออกไปว่า"หยุนเอ๋อ,ข้ามีเรื่องบางอย่างที่จะขอเจ้า!"

"ท่านป้า,บอกมาได้เลย!"หนานกงหยุนที่นำมือมาตบไปที่หน้าอกของนางเบาๆ"เรื่องของท่านป้าเฉินนั้น,ก็เป็นเหมือนกับเรื่องของหนานกงหยุนผู้นี้เช่นกัน!"

"ข้า,ข้าต้องการที่จะเข้าร่วมห้องเรียนกิเลนได้หรือไม่?"

ทันทีที่หนานกงหยุนได้ยินแทบจะกระโดดโลดเต้นทีเดียว!

ถึงคนอื่นจะไม่รู้ถึงสถานะของเฉินปิงยวี,หากแต่นางจะไม่รู้ได้อย่างไรล่ะ?

เฉินปิงยวีนั้นเป็นสหายกับโหวเย่ว์วายุเทพ,ด้วยการแนะนำจากโหวเย่ว์วายุเทพ,นางจึงได้กลายมาเป็นรองประธานของสถาบันการศึกษาแห่งนี้,มีสถานะเดียวกันกับหยุนเทียนเหอหรืออาจจะมากกว่า,ทว่าด้วยนิสัยที่ชอบสันโดด,จึงแทบจะไม่มีใครได้เห็นนางสักเท่าไหร่,ดังนั้นนักเรียนเป็นจำนวนมากไม่รู้จักนางนั่นเอง.

เฉินปิงยวีที่ทำงานและอุทิศตัวให้กับตระกูลหนานกงมานานแล้ว,มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับตระกูลหนานกง,นางเองก็นับว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญทีทรงความรู้และทรงพลังเป็นอย่างมาก,บางทีคงมีเพียงแค่โหวเย่ว์วายุเทพเท่านั้นที่เหนือกว่านาง.

บุคคลที่ร้ายกาจเพียงนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะขอเข้าร่วมห้องเรียนกิเลนแห่งนี้เลยรึ?

ขณะที่หนานกงหยุนรุ้สึกประหลาดใจสุดๆ,ภายในใจของนั้นถึงกับสั่นไหวไปด้วยเช่นกัน.

ใบหน้าภายนอกของนางถึงจะดูเป็นธรรมชาติ,หากแต่ภายในนั้นดูเหมือนจะกระวนกระวานใจ,ทุกๆอย่างนั้นนางเองได้คำนวณไว้หมดแล้ว,นางรู้ว่าทักษะของเฉินปิงยวีนั้นสูงล้ำไม่ธรรมดาและหากว่านางเข้าร่วมห้องเรียนกิเลนล่ะก็,คาดคำนวณได้เลยเลยว่าต่อไปนางจะไม่เกี่ยวข้องกับหอการค้าปาฏิหาริย์ได้อย่างไร.

หากว่ามีเฉินปิงยวีที่คอยยืนอยู่เบื้องหลังหอการค้าปาฏิหาริย์ล่ะก็,เช่นนั้นหอการค้าปาฏิหาริย์ที่จะเติบโตขึ้นในรัฐกลางนั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป!

นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉู่เทียนพยายามที่จะย้ายฐานของหอการค้าปาฏิหาริย์มาตั้งที่รัฐกลางแห่งนี้หรอกรึ?

เขาที่ได้ตระกูลหยุนช่วยเหลือ,หากว่าได้เฉินปิงยวีอีกคนล่ะก็,สถานการณ์ต้องเปลี่ยนไปอีกแน่นอน!

"แม้ว่าห้องเรียนกิเลนนั้นจะปิดรับสมัครแล้ว,หากแต่ท่านป้าเฉินนั้นหาได้ใช่คนอื่นคนไกลซึ่งข้าสามารถที่จะผ่อนผันกฏนี้เพื่อท่านได้,ท่านโปรดวางใจ,ข้าจะไปบอกกับเจ้านายให้เองแน่นอนว่าเขาจะต้องรับท่านอย่างแน่นอน,นอกจากนี้,ข้ายังทำให้ท่านได้เป็นสมาชิกระดับสูงอีกด้วย,ท่านจะสามารถเข้ารับฟังหลักสูตรระดับสูงได้ทันที!"

จริงๆรึ?

มันช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!

ในที่สุดความกังวลของเฉินปิงยวีก็ได้มลายหายไป!

ใบหน้าของเฉินปิงยวีนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับกล่าวออกมาว่า"ดีเลย!เรื่องนี้ต้องรบกวนเจ้าแล้ว,ข้าจะต้องตอบแทนเจ้าในอนาคตอย่างแน่นอน!"

"เฮ้,ท่านไม่จำเป็นต้องกล่าวเช่นนั้นพวกเราต่างหาใช่คนอื่นคนไกล!"หนานกงหยุนที่ฉุดกระชากเฉินปิงยวี,"อย่างแรกพวกเราเข้าไปดูข้างในดีกว่า!"

"ดีเลย!"

อารมณ์ของเฉินปิงยวีนั้นรู้สึกยอดเยี่ยมมากเลย.

ด้วยการรับปากเป็นมั่นเหมาะของหนานกงหยุนและนางเองนั้นก็มีสถานะที่ไม่ต่ำแน่นอนในห้องเรียนกิเลน,ดังนั้นการที่นางจะได้เข้าร่วมห้องเรียนกิเลนนี้มีความเป็นได้ได้กว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นแน่นอน.

ยอดเยี่ยม!

หากเป็นไปได้ล่ะก็นางจะต้องได้ฟังหลักสูตรทั้งหมดให้จงได้!

เมื่อคิดว่านางจะได้เข้ารับฟังบรรยายจากห้องเรียนกิเลนแล้ว,ราวกับว่าภายในใจของนางนั้นกำลังถูกแมวข่วนอยู่,แทบจะรอวันนั้นไม่ได้เลยในตอนนี้.

อย่างแรกนั้นหนานกงหยุนได้พานางไปดู,หีบเสียงและแผ่นแม่เหล็กบันทึกข้อมูล,ซึ่งเป็นสิ่งที่เฉินปิงยวีนั้นรู้สึกสนใจไม่น้อย.

ขณะที่พวกเขาเข้าไปในห้องเรียนกิเลนนั้น.

ทันใดนั้นใบหน้าของเฉินปิงยวีถึงกับเปลี่ยนไปในทันที.

"ดูไม่ถูกต้องนัก!"

"มีพลังวิญญาณที่กำลังแผ่กระจายแกว่งไปมาอยู่รอบๆ!"

หนานกงหยุนที่ยังไม่ทันได้รู้สึกตัว,ก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น.ตูมมมแล้วก็ตูมม,ห้องเรียนกิเลนก็เกิดเปลวเพลิงลุกไหม้โหมกระหน่ำลุกไหม้อย่างรุนแรงในทันที!

หลายๆที่เกิดระเบิดขึ้นมาต่อเนื่องอย่างรุนแรง,ทำให้เกิดคลื่นกระแทกกระแทกแผ่ออกไปทั่วห้องในพริบตาเดียว.

สถานที่แห่งนี้หาได้ใช่ห้องโถงใหญ่นัก,จะเป็นไปได้อย่างไรที่มันจะสามารถทนแรงระเบิดได้?ห้องโถงแห่งนี้ระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆและทรุดตัวลงไปในทันที.

"บัดซบบบ!"หนานกงหยุนที่โกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที,"เป็นหมาตัวใหนที่ทำเช่นนี้กัน!"

เจาคุนและหวังเมิ่งที่เป็นศิษย์พี่ของห้องเรียนกิเลนที่ดูความเรียบร้อยต่างวิ่งหนีกันจ้าระหวั่น,ทุกๆคนต่างก็ได้รับบาดแผล,"ไม่ดีแน่!มีคนลอบโจมตีพวกเรา!ไม่เพียงเท่านั้นพวกมันยังขโมยหีบเสียงและแผ่นบันทึกข้อมูลพวกเราแล้ว,แต่ว่าห้องโถงตอนนี้ก็กำลังจะพังทลายแล้ว!"

หนานกงหยุนที่โกรธเกรี้ยวอย่างหนัก,"ไอ้พวกสารเลว!"

ผู้เชี่ยวชาญสามถึงสี่คนที่พุ่งออกมา,พวกเขาที่ต่างก็เร่งรีบออกจากห้องโถงแห่งนี้ไป,วิ่งแยกย้ายกันไปในทุกทิศทุกทาง!

"หยุดพวกมันเอาไว้!"

พลังฝึกตนของผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ไม่ธรรมดาเลย,แต่ละคนนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญปลุกดวงจิตระดับ 3 กันทั้งนั้น,หากว่าพวกเขาต้องการจะหลบหนีล่ะก็,ถึงแม้ว่าจะเป็นหนานกงหยุนเองก็คงยากที่จะขวางพวกเขาเอาไว้ได้.

ในเวลาเดียวกันนั้น.

กระแสความเย็นที่หนักหน่วงน่าสะพรึงกลัว,ราวกับกำลังปกคลุมไปทั่วทั้งผืนฟ้า,มันระเบิดออกมาในทันที,ราวกับจะแช่แข็งโลกทั้งใบ,ราวกับพายุหิมะในฤดูหนาว,มันแช่แข็งร่างของคนเหล่านั้นจนกลายเป็นน้ำแข็งในทันที!

ความโกรธเกรี้ยวความบ้าคลั่งของนางตอนนี้ราวกับภูเขาไฟระเบิดออกมาด้วยเช่นกัน!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน