Miracle Throne Chapter 146 Shen Bingyu attended a lecture

Miracle Throne Chapter 146 Shen Bingyu attended a lecture

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 146  เฉินปิงยวีเข้าฟังบรรยาย

บทที่ 146  เฉินปิงยวีเข้าฟังบรรยาย

ก่อนที่เฉินปิงยวีจะมาถึงห้องเรียนกิเลน,นางได้เปลี่ยนชุดเป็นชุดคลุมยาวสีดำ,มีฮูดขนาดใหญ่,และยืดยาวขึ้นไปปกปิดใบหน้าของนาง,นางได้ปิดกลั้นกลิ่นอายของนางจนไม่สามารถเห็นได้ว่านางนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญดินแดนปลุกดวงจิตที่แท้จริง.

ที่ด้านหน้าประตูของห้องเรียนกิเลนนั้นมีเหล่านักเรียนของสถาบันแห่งนี้หลายร้อยคนทีเดียว.

"ขายสมุดจด!"

 "ขายสมุดจด!"

"สมุดจดล่าสุดอยู่ที่นี่แล้ว,ขายแค่เพียงห้าร้อยเหรียญทอง!

เหล่าผู้เยาว์ที่มีความฉลาดเฉลียวกำลังถือสมุดจดอยู่เต็มไม้เต็มมือพวกเขากำลังตะโกนอยู่ด้านหน้าทางเข้าห้องเรียนกิเลน,ทันใดนั้นก็มีกลุ่มของนักเรียนมากมายกรูกันเข้าไปล้อมรอบ.

"ขอข้าเล่มหนึ่ง!"

"ข้าด้วยเล่มหนึ่ง!"

 "ข้าต้องการพื้นฐานการเรียนการปุรงยาสองเล่ม!"

"ข้าเองก็ต้องการพื้นฐานการเขียนวงเวทย์สามเล่มด้วย!"

กลุ่มของนักเรียนเหล่านี้ต่างก็วิ่งกันให้วุ่น,พวกเขานั้นมีพลังระดับปรุงร่างเท่านั้น,ดังนั้นจึงไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าไปในห้องเรียนกิเลน,หรืออีกหลายคนที่ค่อนข้างมีฐานะยากจน,ดังนั้นพวกเขาคงทำได้แค่ซื้อสมุดจดเหล่านี้เท่านั้น.

"เชอะ!"

ดวงตาคู่งามของเฉินปิงยวีขมวดไปมา,แสดงท่าทางขุ่นเคืองเล็กน้อย.มีคุณสมบัติใดถึงได้เปิดการเรียนการสอนแก่เหล่านักเรียน?เห็นได้ชัดเจนว่าเหล่าผู้เยาว์พวกนี้กำลังหลงผิดอยู่!

หนานกงหยุนนั้นเป็นเด็กสาวที่เอาแต่ใจริงๆ!

เฟิงหยุนหู่นั้นไม่รู้ว่าเฉินปิงยวีนั้นได้ปกปิดสถานะของตัวเอง,นางนั้นมีความสัมพันธ์กับตระกูลหนานกงไม่น้อยเลย,แม้ว่าจะมีคนที่รู้เรื่องนี้ไม่มากนักก็ตาม,หากแต่ความสัมพันธ์ดังกล่าวนั้นนางก็ไม่ต้องการที่จะเปิดเผย,ในเมื่อพรสวรรค์ของนานกงหยุนเองก็จัดว่าเป็นระดับหัวกระทิของตระกูลหนานกง,และตั้งแต่ต้นแล้วนางก็อยู่ในความดูแลของเฉินปิงยวีอย่างลับๆ.

ก่อนที่บุตรสาวของเขาจะจากไป,หนานกงอี้เคยบอกกับฉู่เทียนว่ามีคนระดับสูงของตระกูลหนานกงภายในสถาบันการศึกษาแห่งรัฐกลางและเขาก็ได้เอ่ยถึงเฉินปิงยวีด้วย.

ใครจะรู้ล่ะว่าหนานกงหยุนที่เดินทางมายังรัฐกลาง,เพียงแค่วันแรกวันเดียวเท่านั้นที่นางไปเยี่ยมเยือนเฉินปิงยวี,หลังจากนั้นนางก็ไม่เคยไปเลย,นางเองต่อสู้ระรานคนอื่นไปทั่วและยังสร้างปัญหาไปแทบทุกที่.

ตอนนี้ยังสร้างปัญหาใหญ่ขึ้นอีก.

 คาดไม่ถึงเลยว่าถึงกับกล้าสร้างห้องเรียนขึ้นมาเลยทีเดียว.

หากว่าเป็นฝีมือคนอื่นละก็,เฉินปิงยวีคงไม่รั้งรอ,นางคงมุ่งตรงเข้าไปทำลายให้แหลกสลายไปแล้ว,ทว่าด้วยนางนั้นเห็นแก่หน้าหนานกงหยุน,ขณะที่เฉินปิงยวีกำลังตัดสินใจว่าจะทำอะไรอยู่นั้น,ทันใดนั้นนางก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่สวมชุดสีทองและเสื้อคลุมสีขาวเดินออกมาจากห้องเรียน.

คนๆนั้นไม่ใช่หยุนเซียวหรอกรึ?

"ห้องเรียนรวม!"

"ห้องเรียนเพื่อทุกคน!"

"ทางห้องเรียนกิเลนของพวกเรา,ได้เปิดห้องเรียนสำหรับทุกคนชั่วคราว!ไม่ว่าจะเป็นใคร,ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกหรือไม่ก็ตาม,รับจำนวนจำกัด,ทุกๆท่านรีบจับจองโอกาสได้แล้ว!"

ห้องเรียนรวมรึ?งั้นข้าขอไปดูหน่อยก็แล้วกัน!

เฉินปิงยวีที่ปิดปังกลิ่นอายของตัวเองเอาไว้ พร้อมกับปลอมตัวได้อย่างสบายๆอยู่แล้ว,นางได้แปลงโฉมเปลี่ยนเป็นคนล่ะคน,นางตอนนี้ดูเหมือนกับผู้เยาว์ที่มีอายุยี่สิบกว่าๆแต่ยังไม่ถึงสามสิบ,ทำให้ทุกคนคิดว่านางเองก็เป็นนักเรียนคนหนึ่ง,ใครจะคิดล่ะว่านางผู้นี้จะเป็นถึงรองประธาน?

เฉินปิงยวีที่ไว้ผลยาวดูน่าตาสวยงามมีเสน่ห์!

ภายในรัฐกลางนั้นหากว่ามีหญิงสาวที่สวยงามเช่นนี้ล่ะก็,ไม่ต้องบอกเลยว่านางจะต้องเป็นคนที่มีชื่อเสียงอย่างไม่ต้องสงสัย!

แน่นอนว่าห้องเรียนกิเลนแห่งนี้นั้น,ทุกคนต่างก็เดินทางมาเพื่อต้องการความรู้,หากแต่หญิงสาวที่สวยทรงเสน่ห์คนนี้ล่ะต้องการอะไร,นางเองตอนนี้ก็มาเข้าแถวกับเข้าด้วยเช่นกัน!

เมื่อเฉินปิงยวีเข้ามาด้านใน,นางได้เลือกนั่งอยู่แถวหลังสุด,ทว่าก็ไม่มีใครที่สนใจนางเลย,ด้วยพลังฝึกตนที่สูงล้ำของนาง,คนอื่นเองก็คงไม่ต่างจากมดแมลงเท่านั้น,และถึงนางจะอยู่ใกล้เท่าไหร่ก็ตามที นางก็สามารถได้ยินทุกอย่างชัดอยู่อยู่ดี.

"เทพธิดา!"

"เทพธิดาหนานกงหยุนออกมาแล้ว!"

เหล่านักเรียนมากมายต่างสงเสียงยินดีเสียงดังเซ็งแซ่กระหึ่มไปทั้งห้อง!

หญิงสาวผมสีแดงที่สวมเสื้อผ้าถักรัดรูปเดินออกมา,รูปร่างของนางนั้นช่างยอดเยี่ยมนัก,ดูเร่าร้อนเป็นอย่างมาก,ด้วยความสวยเด่นที่เหนือกว่าใครๆ,หญิงสาวคนนี้ช่างดูโดดเด่นทรงสง่าราวกับวีรสตรี,ทำให้ทุกคนต่างรู้สึกประทับใจ,อดไม่ได้ที่จะสำลักความรู้สึกทีเดียว.

หนานกงหยุนที่ก้าวออกมาไม่เร็วไม่ช้าจ้องมองไปยังคนจำนวนมากกว่าร้อยคน,จากนั้นนางก็กล่าวออกมาอย่างอลังการ.

"ข้าบอกได้เลยว่าพวกเจ้าช่างโชคดียิ่งนัก!"

"เพื่อเป็นการขอบคุณทุกคน ห้องเรียนกิเลนจึงได้ทำการเปิดการบรรยายสารธารณะสำหรับทุกท่าน,พวกเราได้เตรียมบทเรียนที่ล้ำค่าให้กับทุกคนโดยไม่คิดเงิน!"

ภายในใจของเฉินปิงยวีนั้นรู้สึกไม่พอใจอยู่ไม่น้อย.

กี่ครั้งกันตั้งแต่เดินทางมายังรัฐกลางนางไม่เคยเดินทางมาปรึกษาอะไรข้าเลย,ทุกวันเอาแต่ต่อสู้แข่งขันกับเหล่าอันธพาลไปทั่วทุกสารทิศและตอนนี้เจ้ายังแสร้างทำว่าเป็นวิทยากรเพื่อที่จะบรรยายสอนเหล่านักเรียนอีก,ทำไมกันไม่รู้จักคิดว่ามันคุ้มค่าหรืออย่างไรถึงได้กระทำเรื่องที่ไม่เหมาะสมเช่นนี้กัน?

ด้วยคนมากมายนับไม่ถ้วนและการปลอมตัวของเฉินปิงยวี,หนานกงหยุนนั้นจึงไม่สามารถหาเฉินปิงยวีได้,หากแต่ก็คิดว่าจะต้องอยู่ในที่แห่งนี้แน่,นางยังคงกล่าวต่อไป"เมื่อเร็วๆนี้,ข้าได้ยินข่าวลือมาว่า,มีบางคนได้กล่าวหาว่าห้องเรียนกิเลนของพวกเรานั้นเป็นเพียงห้องเรียนที่บรรยายแต่เรื่องระดับพื้นๆเท่านั้นและยังไม่เคยบรรยายความรู้ระดับสูงเลยแม้แต่น้อย!เรื่องนี้เป็นความจริงรึไม่?"

"ใครกัน!"

"ใครมันกล้าพูดจาไร้สาระกัน!"

หวังเมิ่งที่ตะโกนออกไปเสียงดัง"ใครมันบังอาจใส่ร้ายห้องเรียนกิเลนกัน,ข้าจะไปสั่งสอนพวกมันเอง!"

คนจำนวนมากที่รู้สึกไม่พอใจ,บรรยากาศที่หนักอึ้งขึ้นมาในทันทีพวกเขารู้สึกโกรธเกรี้ยวคนสร้างข่าวเป็นอย่างมาก.

"ใจเย็น!เงียบก่อนทุกคน!"หนานกงหยุนที่เดินออกมาด้านหน้าก่อนที่จะยื่นมือออกมาให้ห้ามทุกคน,ทันใดนั้นทุกคนก็เงียบขึ้นมาในทันที,"ไม่ว่าอย่างไร!ในเมื่อพวกเขากล้าพูดถึงขนาดนี้ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถที่จะปิดหูปิดตาได้อีกต่อไป!ดังนั้น,วันนี้การบรรยายในครั้งนี้จะเป็นหลักสูตรที่สูงขึ้นมาสักเล็กน้อย!เป้าหมายนั้น,ข้าอยากให้ทุกคนเข้าใจว่าหากเป็นหลักสูตรที่สูงขึ้นมานั้นไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ต้องการให้พวกเจ้าได้เรียน,หากแต่การที่พวกเจ้าจะเรียนนั้น!พวกเจ้าจะต้องมีความสามารถและความรู้พื้นฐานที่เพียงพอก่อน!"

อะไรนะ?

 หลักสูตรระดับสูง!

 ดวงตาของทุกคนตอนนี้ถึงกับลุกโชนเปล่งประกายทีเดียว!

หลักสูตรนี้มีราคาหลายแสนไปถึงหลายล้านทีเดียว!

"อย่าได้ตำหนิต้าเจี๋ยคนนี้ว่าไม่ได้เตือนพวกเจ้าเอาไว้,การบรรยายในครั้งนี้มีหลายเรื่องที่พวกเจ้ายังไม่สามารถเข้าใจได้,เพื่อที่จะให้แน่ใจ พวกเจ้าจงเตรียมสมุดจดเอาไว้ให้ดีและเตรียมจดลงไปอย่าให้หายไปแม้แต่ข้อความเดียว,เมื่อพวกเจ้าได้ความรู้เหล่านี้ออกไปแล้ว,มันจะกลายเป็นโชคลาภของพวกเจ้าที่ได้รับไป,เป็นทรัพยากรที่ล้ำค่าในวันข้างหน้า!พวกเจ้าเข้าใจใช่ใหม?"

ทุกคนตอนนี้ต่างเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและตั้งใจเป็นอย่างมาก.

พวกเขาต่างก็เร่งรีบนำสมุดจดและปากกาออกมา,เตรียมพร้อมที่จะเขียนทุกอย่างลงไป.

เฉินปิงหยูที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน,ห้องเรียนสาธารณะเช่นนี้กลับกล้าเอ่ยอ้างว่าจะบรรยายหลักสูตรระดับสูงอย่างงั้นรึ?ไม่ใช่ว่านี่มันเป็นเรื่องตลกอย่างแรงรึอย่างไร!อย่างไรก็ตามในเมื่อนางตั้งใจจะมาฟังแล้วก็ฟังสักหน่อยก็แล้วกัน,เดี๋ยวต่อไปคงจะต้องสอนบทเรียนให้กับนางน้อยหนานกงหยุนนี้สักหน่อย.

"หยุนเซียว!เจ้าชักช้าอะไรอยู่!เร็วเข้านำอุปกรณ์ออกมาให้ขุ่นแม่เดียวนี้เลย!"

"มาแล้ว,ข้ามาแล้ว!"

หยุนเซียวที่อุ้มหีบเสียงออกมาวางที่กลางห้อง.

"ไม่มีอะไรแล้วก็หลบไปให้พ้น!"หนานกงหยุนที่เตะไปที่หยุนเซียว.

หยุนเซียวถึงกับร้องจ๊ากก่อนที่จะออกไป,ถึงแม้ว่าเขานั้นจะเป็นคุณชายเจ้าสำราญมาก่อน,หากแต่อยู่ต่อหน้าพี่ใหญ่คนนี้,เขาไม่สามารถที่จะเจ๊าะแจ๊ะอะไรกับนางได้เลย.

หนานกงหยุนที่นำแผ่นเสียงออกมาก่อนที่จะใส่มันเข้าไปอย่างระมัดระวัง"บทเรียนนี้มีระยะเวลาสองชั่วโมง,ชื่อหลักสูตร<ต้นกำเนิดวิถีแห่งแก่นพลังธาตุน้ำ>,พวกเราจะมาพูดคุยแนะนำเกี่ยวกับการเรียนรู้องค์ประกอบหลักและคุณภาพของพลังธาตุน้ำ!ตอนนี้พวกเรามาเริ่มกันเลย."

น่าขัน,น่าขันยิ่งนัก!

คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้านำเรื่องคุณภาพของแก่นพลังธาตุน้ำมาอธิบายเลยรึ?

วิชาบำเพ็ญของเฉินปิงยวีที่นางฝึกฝนอยู่นั้นคือ <<วิชาลับปราณหิมะน้ำแข็ง>> เป็นวิชาที่มาจากโบราณกาลซึ่งเป็นวิชาที่ลึกล้ำเป็นวิชาที่นางได้มาจากการเข้าสำรวจสุสานโบราณ,และความล้ำลึกของมันเองก็เกี่ยวข้องกับพลังธาตุน้ำเป็นอย่างมาก,เฉินปิงยวีเองก็เป็นคนที่คลั่งไคล้ในวิชาการต่อสู้เป็นอย่างมาก,และวิชาบำเพ็ญของนางที่ฝึกฝนนั้นยังเป็นวิชาพิเศษเฉพาะสายอีกด้วย.

นางตอนนี้นางเองคิดว่าตัวเองนั้นสามารถเข้าใจได้ล้ำลึกและลึกซื้เกี่ยวกับพลังแก่นธาตุน้ำแน่นอน!

ห้องเรียนกิเลนอันกระจ่อยร่อยกล้าที่จะนำแก่นพลังธาตุน้ำที่ล้ำลึกออกมามาพูด,คำพูดที่ลึกซึ้งเช่นนี้จะนำมาพูดสุ่มๆได้รึอย่างไร?หากว่าคนอื่นเข้าใจผิดๆจะไม่ต้องทำให้พวกเขาได้รับอันตรายไปด้วยอย่างงั้นเหรอ!

เพียงแค่ประเด็นนี้อย่างเดียวในการบรรยายของพวกเขาก็เพียงพอที่จะสั่งห้ามได้แล้ว.

"อย่าเสียเวลาอีกเลยพวกเจ้ามาฟังเลยดีกว่า!"

แผ่นเสียงแม่เหล็กที่ถูกหนานกงหยุนกระตุ้นด้วยพลังวิญญาณ,นางได้เปิดเสียงดังสุด,พร้อมกันนี้แผ่นเสียงที่กำลังหมุนไปอย่างช้าๆ,เสียงที่ถูกบันทึกเอาไว้อยู่ก็กำลังดังออกมาจากลำโพงรูปดอกไม้.

"สวัสดีทุกท่าน."

"วันนี้เป็นวันแรกและเป็นหลักสูตรแรกที่จะมากล่าวเกี่ยวกับ<ต้นกำเนิดวิถีแห่งแก่นพลังธาตุน้ำ>,!"

เหล่าคนมากมายต่างก็เปิดสมุดเตรียมตัวจด,ด้วยคำบรรยายนี้มีค่าหลายแสนเหรียญและหากว่าพวกเขานำกลับไปยังตระกูลได้,มันจะยิ่งมีมูลค่าสูงขึ้นยิ่งกว่านี้อีก.

ทันใดนั้นเฉินปิงยวีก็จับจ้องมองไปยังหีบเสียง,เผยท่าทางประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ท่าทางของนางนั้นไม่ต่างจากคนอื่นที่ได้เห็นหีบเสียงนี้เป็นครั้งแรก,และรู้สึกอุทานออกมาเบาๆกับสิ่งประดิษฐ์ที่ลึกลับเช่นนี้!

เครื่องมือที่ไร้ชีวิตนี้,ทำไมถึงได้มีความสามารถในการพูดได้ล่ะ?

มันช่างคาดไม่ถึงจริงๆ!

เฉินปิงยวีนั้นเป็นคนที่เห็นโลกมาไม่น้อย,แม้ว่าจะยังมีสิ่งของบางอย่างที่สามารถเก็บเสียงได้,หากแต่กลับไม่สามารถเก็บเสียงที่มากมายและซับซ้อนได้,และในความเป็นจริงแล้วก็ยังมียันต์เวทย์และวงเวทย์บางอย่างที่ทำได้เหมือนกัน,ทว่าด้วยวัตถุดิบที่มีราคาถูกนี้กลับมีความสามารถเช่นนั้นนี่เป็นสิ่งที่นางเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก.

สิ่งประดิษฐ์ที่เรียกว่าหีบเสียงนี้,ต้องไม่ใช่สิ่งของธรรมดาอย่างแน่นอน.

"น้ำ,เมื่อทำการต้มจะกลายเป็นไอ,เมื่อให้ความเย็น,ก็จะเป็นน้ำแข็ง,นี่เป็นพลังงานพื้นฐานที่สุดของมัน!"

"ธรรมชาติเด่นที่สุดของน้ำนั้น,สามารถหล่อเลี้ยงหลายสิ่งหลายอย่างมากมายและเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้,พลังของน้ำนั้นไมใช่ตัวตนที่อ่อนแอเลย,คลื่นน้ำคลื่นทะเลที่แปรปรวน,สายน้ำลำธารที่เชี่ยวกราก,พวกมันมีพลังเพียงพอที่จะทำลายผืนแผ่นดินทั้งแคว้นได้เลย,ดังนั้นพลังของน้ำนั้นทรงพลัง...."

ใบหน้าของเฉินปิงยวีนั้นเต็มไปด้วยท่าทางเหยียดหยัน.

นางเองก็ต้องการที่จะเห็นจริงๆ,ห้องเรียนกิเลนจะนำทฤษฏีที่สูงล้ำแบบใดมาบรรยายกัน.

"ที่จริงแล้วน้ำและพลังงานจากน้ำนั้นมีแนวคิดที่ต่างกัน,น้ำเป็นเพียงสสารอย่างหนึ่งเท่านั้น,ทว่าสสารดังกล่าวนี้กลับมีพลังงานที่หลากหลายแตกต่างกัน,ดังนั้นจึงไม่สามารถที่จะกล่าวรวมกันได้,พลังของน้ำนั้นมีลักษณะเฉพาะด้วยรูปร่างที่ไม่คงที่ยืดหยุ่นไปมา,และยังสามารถแพรผ่านไปได้ทุกที...."

"ดังนั้นหากจะสรุปแค่เพียงว่าในน้ำนั้นได้บรรจุแก่นพลังของน้ำอยู่นั้น?เป็นความคิดที่ผิด,นี่คือสิ่งผิดพลาดขนาดใหญ่!ที่จริงแล้วทุกสิ่งทุกอย่างนั้นล้วนแล้วแต่มีพลังของน้ำแฝงอยู่ทั้งนั้น,น้ำนั้นเป็นเพียงแค่พาชนะอย่างหนึ่งของพลัง,แต่ก็หาได้เป็นพาชนะอย่างเดียวเท่านั้น...."

คิ้วของเฉินปิงยวีขมวดคิ้วไปมา.

การบรรยายนี้ที่จริงแล้วมันค่อยๆลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ.

เหมือนว่ามันค่อยๆดูน่าสนใจขึ้นมาบ้างเล็กน้อยแล้ว.

"ขอยกตัวอย่างทอง,ที่แข็งแกร่งและมีความหนาแน่น,นี่คือลักษณะเด่นของมันแล้ว,หากแต่เมื่อถูกหลอมเลวแล้ว,มันก็จะสูญเสียความแข็งแกร่งและความหนาแน่นของมันไป ถูกแทนที่ไปด้วยความรุนแรงของการเผาไหม้ที่เป็นคุณสมบัติของธาตุไฟ และยังมีคุณสมบัติเป็นของเหลวที่เป็นลักษณะพิเศษของแก่นพลังธาตุน้ำ.ถึงแม้ว่ามันจะเป็นทองอยู่ก็ตาม,แต่กลับมีคุณสมบัติของธาตุน้ำและคุณสมบัติธาตุไฟพร้อมกันทั้งที่ธาตุทั้งสองนี้เป็นสิ่งที่ขัดแย้งกันใช่หรือไม่?ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าน้ำกับไฟนั้นขัดแย้งกันไปมาอย่างแน่นอน,ทว่าที่จริงแล้วมันก็เป็นความคิดที่ผิดเช่นกัน,น้ำและไฟนั้นต่างก็มีคุณสมบัติเฉพาะที่เป็นตัวของมันเองสามารถดำรงอยู่และสามารถสร้างวิชาบำเพ็ญที่แข็งแกร่งขึ้นด้วยเหตุผลดังกล่าวขั้นต้น."

"วันนี้ข้าคงไม่กล่าวโยงออกไปไกลถึงเพียงนั้น,ในวันข้างหน้าเราจะศึกษาหัวข้อดังกล่าวนี้ให้ลึกไปอีกและจะกล่าวถึงวิชาบำเพ็ญอย่างง่ายๆสักสองสามอย่างในวันข้างหน้า,ในวันนี้จะกล่าวถึงธรรมชาติของพลังที่เกิดจากวิชาบำเพ็ญเกี่ยวกับน้ำ,ข้าหวังว่าสิ่งดังกล่าวนี้จะสามารถช่วยทุกคนได้เป็นอย่างดี...."

เฉินปิงยวีที่ได้ยินเรื่องดังกล่าว นี้แล้ว,คิ้วของนางเริ่มขมวดแน่นขึ้นกว่าเดิม.

ที่จริงแล้วในมุมมองของนางนั้นมันนับว่าเป็นพัฒนาการที่มีประสิทธิภาพเป็นอย่างมาก.

ทำให้นางในตอนนี้งงงวยด้วยความคาดไม่ถึง.

ในเวลานี้,สิ่งที่หีบเสียงดังกล่าวนี้ได้กล่าวออกมานั้น,เป็นการแยกแยะวิชาบำเพ็ญหลายอย่างพร้อมกับรายละเอียด,เจาะลึกรายละเอียดข้างใน,จนสามารถมองเห็นภาพโดยละเอียดได้.

มันเริ่มที่จะจมลึกลงไปเรื่อยๆไปทุกที.

 ใบหน้าของเฉินปิงยวีตอนนี้ได้เปลี่ยนไป,จากจริงจังขึงขัง,กลายเป็นประหลาดใจ,ในท้ายที่สุด...ก็ตกตะลึงไปในที่สุด!

ลึกซึ้งเหลือเกิน! ยอดเยี่ยมยิ่งนัก!

ที่จริงแล้วหลักสูตรดังกล่าวนี้เป็นความรู้ที่จะให้ยกเลิกไปได้อย่างไร?

เฉินปิงยวีที่ได้ฟังมาครึ่งหนึ่งแล้ว,ความคิดปรัชญาดั้งเดิมของนางเริ่มที่จะถูกลบล้างไป!

มหัศจรรย์แห่งธาตุน้ำ,มุมมองที่เปลี่ยนไปของธาตุน้ำ,ภูมิปัญญาของธาตุน้ำ,ความลึกล้ำที่ซ่อนอยู่ข้างใน,มันช่างกระชับและตรงประเด็น,ทรงพลังและยั่วยวนเหลือเกิน,มันช่างเต็มไปด้วยสาระสำคัญและยิ่งใหญ่ยิ่งนัก,วิชาบำเพ็ญที่มีคุณสมบัติของธาตุน้ำ,ช่างเป็นวิชาที่แตกฉานอย่างแท้จริง!

มีคนหลายคนที่คิดตามไม่ทันและงงงวยอยู่ไม่น้อย.

ภูมิปัญญาเหล่านี้ราวกับว่ามันลึกซึ้งจนเกินไป,แม้ว่าจะเป็นการกล่าวที่ชัดเจนอย่างดีก็ตาม,ทว่าพวกเขาก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจเรื่องดังกล่าวได้ลึกซึ้งนัก.

เฉินปิงยวีนั้นต่างออกไป,นางสามารถที่จะเข้าใจความล้ำลึกดังกล่าวนั้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน,คำพูดของหีบเสียงดังกล่าวนี้มันช่างทิ่มแทงราวกับจะทะลวงโซ่ตรวนที่กักขังวิญญาณของนางให้ออกไป.เมฆอึมครึมที่ปกคลุมท้องฟ้าของนางตอนนี้กำลังถูกล้างออกไปจนกลายเป็นท้องฟ้าที่แจ่มใส,จนทำให้นางนั้นสามารถมองขึ้นไปจนถึงสรวงสวรรค์.

นี่คือความรู้สึกที่ดื่มด่ำที่ได้เกาไปยังส่วนที่คัน.

แต่ละจุดๆ,ชี้อธิบายไปยังจุดสำคัญได้อย่างละเอียดลออ

ราวกับว่าเฉินปิงยวีนั้นกำลังคว้าไปยังบางสิ่ง,ที่ไม่เคยเห็นและมีอยู่มาก่อน,หัวใจของนางตอนนี้รู้สึกเหมือนโดยแมวข่วน,ทำให้รู้สึกเจ็บปวด!

โดยปกติแล้วนางจะสุขุมใจเย็นอยู่ตลอดเวลา,ในเวลานี้นั้นนางแทบที่จะทนไม่ไหวต้องการที่จะวิ่งออกไปข้างหน้าพร้อมกับงัดแงะหีบเสียงดังกล่าวออกมา,พร้อมกับดึงคนที่อยู่ข้างในนั้นออกมา,ก่อนที่จะกระชากคอเขาไปมาพร้อมกับสอบถามคำถามมากมายที่นางต้องการจะถาม!

ไม่น่าเชื่อเลย!

เรื่องซับซ้อนมากมายนับไม่ถ้วนกลับสามารถอธิบายออกมาอย่างง่ายดาย,บางทีเขาคนนี้คงจะเป็นคนสร้างพื้นฐานทั้งหมดนี้ขึ้นมาก็เป็นได้.

เมื่อเฉินปิงยวีที่กำลังตื่นตระหนกและตื่นเต้นอยู่นั้น,นางตอนนี้ถึงกับหัวใจหล่นวูบลงเลยก็ว่าได้,นางตอนนี้แทบไม่ต่างจากมดตัวน้อยที่หาญกล้าจ้องมองขึ้นไปบนสวรรค์,ต่อหน้านางก็คือผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริง,นางไม่มีสิทธิ์แม้แต่เป็นผู้ช่วยเขาเลยด้วยซ้ำ!

ข้ายังไม่เข้าใจแม้แต่ความรู้พื้นฐานอีกหลายอย่าง!

ข้ามีสิทธิ์อันใดกันที่ภาคภูมิใจอหังการกับตัวเองได้ล่ะ?

หีบเสียงที่กล่าวออกมาช้าๆ,"หลักสูตรการสอนนี้มาถึงตอนจบแล้ว,เพื่อที่จะให้เข้าใจใน<ต้นกำเนิดวิถีแห่งแก่นพลังธาตุน้ำ>ให้มากขึ้นกว่านี้,ขอให้ทุกท่านเข้าร่วมฟังบรรยายในหลักสูตรที่สองได้."

 จบแล้ว!

จบแล้วเหรอ!

หลักสูตรดังกล่าวนี้กินเวลานานไม่น้อย,ถึงสองชั่วโมงทีเดียว,หากแต่เฉินปิงยวีนั้นคิดว่ามันเพิ่งผ่านไปแค่ห้านาทีเท่านั้น.

เฉินปิงยวีตอนนี้พบว่ามีหลายส่วนทีเดียวที่นางไม่สามารถเข้าใจได้ในการบรรยายนี้!

 เหล่าคนมากมายที่ฟังจบแล้วก็ได้ลึกขึ้นยืน,พร้อมกับเก็บสมุดจดเตรียมที่จะจากไป.

 

"ช้าก่อน!"เฉินปิงยวีที่กล่าวหยุดคนหนึ่งเอาไว้,"ขอข้าดูสมุดจดของเจ้าได้หรือไม่."

คนดังกล่าวถึงกับกอดสมุดแน่น แนบอกในทันทีและจ้องมองไปยังนางราวกับว่านางคือโจรผู้ร้าย"เจ้ากำลังทำอะไรนะ?นี่คือผลงานของข้านะ,ทำไมจะต้องให้เจ้าดูด้วย!เจ้าไม่รู้รึไงว่าภายนอกนั้นมันมีมูลค่าเท่าไหร่กัน?"

เฉินปิงยวีกล่าวออกมา"เจ้าต้องการเงินใช่ใหม?เจ้าบอกจำนวนมาเลย,ข้าขอซื้อ!"

"ประสาทรึไง,เก็บเงินของเจ้าไว้ซะ!คิดว่าตัวเองรวยรึไง?สิ่งนี้ไม่ได้มีเอาไว้ขายซะหน่อย!ภูมิปัญญาชั้นยอดเช่นนี้มันวัดค่าด้วยเงินได้ด้วยรึ?เจ้านี่หยาบคายยิ่งนัก!ชิ!"

"เจ้า..."

"หลบๆ!หลีกไปให้พ้น!"

ชายคนดังกล่าวถึงกับสบถออกมา,พร้อมทั้งหาว่านางเป็นโรคประสาทอีก,จากนั้นก็กอดสมุดของเขาแล้วออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วเท่าที่จะเป็นไปได้.

หากว่าเขารู้ว่าคนที่ขอดูสมุดจดของเขานั้นเป็นถึงรองอาจารย์ใหญ่ของสถาบันการศึกษาแห่งรัฐกลางล่ะก็,บางทีเขาคงจะขวัญหนีดีฝ่อวิญญาณหลุดลอยออกไปจากร่างแน่นอน!

เฉินปิงยวีรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากและนางยังคงขอคนอื่นต่อ.

"เจ้าจะทำอะไรนะ?"

"เข้ามาฟังโดยไม่ได้เตรียมสมุดจดเข้ามาด้วย,จะโทษใครล่ะต้องโทษตัวเจ้าเอง?"

"หลบไปให้เร็ว!อย่าทำให้ข้าเสียเวลา,ข้าจะต้องนำมันกลับไปศึกษา!"

"ไปให้พ้น!ไสหัวไป!ข้าไม่มีทางยอมมอบสมุนจดของข้าให้เจ้าแน่!"

เหล่าคนที่มาฟังนั้นเกือบทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นผู้เยาว์ที่มาจากตระกูลขุนนางกันเกือบทั้งหมด.

สิ่งที่พวกเขาจดลงไปด้านในนั้นถือว่าเป็นสมบัติล้ำค่าที่จะต้องรีบนำมันกลับบ้านเพื่อให้เหล่าผู้เชี่ยวชาญของตระกูลพวกเขาเองวิเคราะห์ภูมิปัญญาที่ซ่อนอยู่ข้างในนี้,จากนั้นพวกเขาก็จะนำมันออกไปเผยแพร่ในวารสารวิชาการหรือหนังสือพิมพ์รายใหญ่ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องสร้างชื่อเสียงและทำเงินให้กับพวกเขามากมายแน่.

สามารถบอกได้เลยว่า.

ทุกๆหลักสูตรของห้องเรียนกิเลนนั้น,เป็นเหมือนกับแร่ทอง,ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถเข้าใจความรู้และภูมิปัญญาดังกล่าวได้,พวกเขาก็จะสามารถหากำไรกลับคืนมาได้หลายเท่านัก,แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องรีบกับไปให้เร็วเพื่อที่จะชิงความได้เปรียบก่อนที่คนอื่นจะสามารถก้าวได้เร็วกว่าพวกเขานั่นเอง.

คงมีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะขายสมุดจดของตัวเองตอนนี้!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน