Miracle Throne Chapter 120 Lightens south the day

Miracle Throne Chapter 120 Lightens south the day

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 120 เทียนหนานเมืองแห่งแสง.

บทที่ 120 เทียนหนานเมืองแห่งแสง.

หลายวันหลังจากนั้น,ถนนหลักและจุตรัสเมืองเทียนหนาน,เหล่าสถานที่สำคัญของเมือง,ได้มีการติดตั้งหอคอยแห่งแสงทั้งหมด.

เป็นข่าวที่น่าตื่นเต้นเป็นอย่างมาก!

ห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์ได้เปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่!

รองประธานหอการค้าปาฏิหาริย์เมิ่งชิงอู๋ได้ประกาศว่าหอการค้าปาฏิหาริย์จะทำการขายหลอดไฟฟ้าภายในห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์ด้วย!

เมื่อข่าวนี้ได้กระจายออกไป,ไม่มีใครในเมืองเทียนหนานที่จะไม่ตื่นตะลึง.

ทีจริงแล้วก่อนหน้านี้หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ใช้ลำโพงขยายเสียงขนาดใหญ่ในการแจ้งข่าวสารโฆษณาไปทั่วทั้งเมืองเทียนหนานเรียบร้อยแล้ว,ทั้งคนร่ำรวยมีชื่อเสียงไปจนถึงพ่อค้าและคนทั่วไป,ไม่มีใครที่จะไม่รู้ข่าวคราวเรื่องนี้.

หลินฟ่านเองก็เป็นหนึ่งในคนเหล่านั้น!

หลินฟ่านที่มีอายุ 16 ปี ,เป็นผู้ฝึกตนปรุงร่างระดับ 5 ,เกิดในตระกูลธรรมดาๆเท่านั้น,เป็นหนึ่งในผู้เยาว์ในตระกูลที่ยากจน,ความฝันอันสูงสุดของเขานั้นคือการสามารถทะลวงพลังฝึกตน ไปให้ถึงระดับปรุงร่างขั้นที่ 6 ก่อนอายุ 20 ปี,จากนั้นก็เข้าทำงานเป็นทหารรับจ้างของตระกูลผู้มีอิทธิพล,เพื่อหาเงินและสร้างครอบครัว มีบุตร,ใช้ชีวิตธรรมดาทั่วไป.

หนึ่งเดือนที่แล้ว!

ฉู่เทียนที่ปรากฏขึ้นมาในทันทีทันใด!

หลินฟ่านรู้สึกสนใจผู้เยาว์คนนี้เป็นอย่างมาก,ถึงจะมีฐานที่ต่ำต้อยในตระกูล,แต่กลับสามารถกรุยทางก้าวขึ้นไปอยู่ในระดับสูงได้,ไม่ว่าจะเป็นการทำลายล้างแผนร้ายของตระกูลหาน,จนถึงเรื่องการชุมนุมใหญ่ของเมืองเทียนหนาน,เข้าต่อสู้กับสุดยอดผู้เยาว์มากพรสวรรค์จากสี่ตระกูลใหญ่,จนท้ายที่สุด,ถึงกับกล้าทุบตีหนึ่งในสี่ต้าซือสุดยอดพรสวรรค์แห่งรัฐกลาง,และยังเฆี่ยนก้นเย่เทียนหลานต่อหน้าเย่อู๋เต๋าอีกด้วย.

การกระทำของเขานี้สร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก.

ทรงพลังและบ้าคลั่ง,มีพรสวรรค์ที่เป็นเอกลักษณ์น่าตื่นตะลึง!

เป็นบุรุษที่แท้จริง,เป็นตัวของตัวเอง,กล้าที่จะรักและเกลียด,บ้าดีเดือด,ไม่หวาดกลัวต่อความตาย!

วีรกรรมเหล่านั้นมันประทับและสร้างความตื่นตะลึงลงไปบนหัวใจของหลินฟ่าน,เขาเทิดทูนบูชาเอาฉู่เทียนเป็นเป็นวีรบุรุษในใจอย่างหนักแน่น,เขาได้รวบรวมข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับฉู่เทียนและหอการค้าปาฏิหาริย์,ไม่ว่าจะเป็นข้อมูลใดก็ตามที่เขาได้รับมามันทำให้หัวใจของเขานั้นสั่นระรัวด้วยความสุขในทุกๆครั้ง.

และแล้วในที่สุด.

ค่านิยม ทัศนคติและความใฝ่ฝันของเขาก็ได้เปลี่ยนไป!

ชีวิตธรรมดาเรียบงานที่เคยวาดฝันเอาไว้,ตอนนี้ มันไม่ใช่เส้นทางชีวิตและความใฝ่ฝันที่เขาต้องการอีกต่อไปแล้ว!

หลินฟ่านต้องการที่จะก้าวขึ้นไปเหนือยิ่งกว่าคนธรรมดา,ก้าวขึ้นไปเกินกว่าความฝันของคนธรรมดา,ก้าวผ่านชีวิตของคนธรรมดา,เขาตัดสินใจแล้วจะต้องวิ่งตามเส้นทางของฉู่เทียนให้ได้,ต้องเป็นพยานความยิ่งใหญ่ของยุคแห่งปาฏิหาริย์นี้ให้จงได้!

ใช่แล้ว!

ยุคแห่งปาฏิหาริย์!

ชายผู้นี้จะเป็นคนสร้างยุคสมัยแห่งปาฏิหาริย์ขึ้นมานั่นเอง!

พันปีหลังจากนี้,คนมากมายนับไม่ถ้วนจะต้องอ่านพงศาวดารบันทึกประวัติศาสตร์ของเขาในยุคนี้,แน่นอนภายใจของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความเคารพและบูชา,หลินฟ่านคิดว่าตัวเขานี้ช่างโชคดีเหลือเกิน!

เขาที่ได้อาศัยในยุคแห่งปาฏิหาริย์นี้.

เขาที่ได้อาศัยในสถานที่ ที่จะเป็นปาฏิหาริย์แห่งนี้.

เขาที่จะได้เห็นช่วงชีวิตที่รุ่งโรจน์ของตำนานผู้นี้!

"น้องเล็ก,น้องเล็ก"หญิงสาวร่างเพรียวระหงวิ่งเข้ามา,แม้ว่านางเองจะสวมชุดที่ดูหยาบก้าน,ทว่าความสวยของนางนั้นก็ไม่หายไป,"เจ้าได้ยินรึยัง?หอการค้าปาฏิหาริย์ได้เปิดธุรกิจใหม่อีกแล้ว!"

หลินเฉวียน,พี่สาวของหลินฟ่าน.

หลินเฉวียนนั้นมีพลังฝึกตนปรุงร่างขั้นที่ 4 ,เปรียบกับน้องชายของนางแล้วนับว่าอ่อนแอกว่า,ความใฝ่ฝันของหลินเฉวียนนั้นต้องการที่จะเป็นอาจารย์ปรุงยา,นางเองก็เหมือนกับน้องชายที่เทิดทูนบูชาบุรุษแห่งปาฏิหาริย์ฉู่เทียนด้วยเช่นกัน.

หลินฟ่านตบโต๊ะดังฉาดและลุกขึ้นยืน"พูดจาไร้สาระ,เรื่องใหญ่เช่นนี้,ข้าจะไม่รู้ได้อย่างไรล่ะ?เร็วเข้า ไปหา,อี้หู่และเอ้อหนิว พร้อมกับคนอื่นๆกันเถอะ,พวกเราจะต้องรีบไปให้ทันเวลาแล้ว!"

หลินเฉวียน หลินฟ่าน พร้อมกับเหล่าผู้เยาว์คนอื่นๆ 5-6 คนเริ่งรีบบึ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.

ผู้เยาว์เหล่านี้ยังเป็นเด็กกันอยู่เลย,อายุของพวกเขานั้นยังไม่มีใครที่เกิน 20 ปีสักคนเดียว,อายุน้อยสุดนั้นคือ 13 หรือ 14 ปี ,พวกเขาทุกคนในตอนนี้ต่างเต็มไปด้วยชีวิตชีวา,รุ่มร้อนเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น,ภายในดวงตาของพวกเขานั้นลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิง,พวกเขาทั้งหมดนั้นต่างก็นับถือเทิดทูนครั่งไคร้ในตัวของฉู่เทียนเป็นอย่างมาก!

ภายในห้องเรียนที่ซอมซ่อ,คนทั้งแปดคนทั้งเด็กชายเด็กหญิงโลหิตกำลังเดือดปุดๆ,ภายในห้องเรียนแห่งนี้ไม่ว่าจะเป็นเสาและฝาผนังนั้นเต็มไปด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ถูกตัดออกมา,ทุกๆข่าวสารนั้นต่างก็ต้องมีข้อมูลของ "ฉู่เทียน" และ "หอการค้าปาฏิหาริย์" เพียงสองคำนี้อยู่ด้วย.

"วันนี้พวกเรากลุ่มพันธมิตรเทียน,ทำไมถึงได้รวมตัวกันคงจะรู้กันดีอยู่แล้ว!"

กลุ่มพันธมิตรเทียน!

ช่างดูเป็นชื่อที่ดูร้ายกาจยิ่งนัก!

ที่จริงแล้วองค์กรขนาดเล็กของพวกเขานั้นมีอยู่ด้วยกันแค่แปดคนเอง.

คำว่า เทียน ของ กลุ่มพันธมิตรเทียนนั้น มาจากชื่อของฉู่เทียนนั่นเอง,ที่พวกเขาเรียกตัวเองว่ากลุ่มพันธมิตรเทียนนั้น,เป็นเพราะทุกคนต่างคลั่งไคร้และเทิดทูนฉู่เทียนเหมือนกัน!

เด็กชายอ้วนลุกขึ้นยืน"แน่นอน!พวกเราจะต้องสนับสนุนวีระบุรุษของพวกเรา!"

เด็กหญิงคนหนึ่งกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น"เจ้าบอกว่าพวกเราจะได้เห็นวีรบุรุษของเราวันนี้เหรอ?"

"แน่นอน!พวกเราจะต้องได้เห็นเขาอย่างแน่นอน!"ภายในดวงตาของหลินฟ่านนั้นลุกโชนเผาไหม้อย่างรุนแรง"ห้างสรรพสินค้าของวีรบุรุษของพวกเราได้เปิดธุรกิจแล้ว,พวกเราจะไม่ไปอุดหนุนเขาได้อย่างไร?"

"แล้วพวกเราจะไปอุดหนุนอะไรได้ล่ะ?"

"ยาเม็ดก็มีราคาแพงมากเลย,พวกเราคงไม่สามารถจ่ายได้,ทว่าพวกเราสามารถรวบรวมเงินกันเพื่อซื้อหลอดไฟฟ้าได้,ข้าคิดว่าน่าจะไม่มีปัญหา!"

"ทุกๆคนมารวมเงินกัน!"

"ข้ามีสองเหรียญทองและ16 เหรียญเงิน!"

"ข้ามี หนึ่งเหรียญทอง 58 เหรียญเงิน 13 เหรียญทองแดง!"

"...."

ทรัพยากรในการบำเพ็ญนั้นนับว่ามีราคาแพงเป็นอย่างมาก,พวกเขาทุกคนเองก็มาจากครอบครัวที่ยากจน,ย่อมไม่มีเงินมากมายที่จะสามารถนำมาใช้จ่ายได้,โดยปรกติแล้วทีมของพวกเขานั้นจะช่วยกันทำงานอย่างหนัก,เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเพื่อไล่ล่าสัตว์อสูรเพื่อที่จะให้ได้เงินมา,ทว่ามันก็ไม่เพียงพอที่จะใช้จ่าย,แต่ว่าพวกเขานั้นต้องการที่จะอุดหนุนวีรบุรุษของพวกเขา,ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงเล็กน้อยก็ตามที.

"พวกเราไป!"

"พวกเราจะได้ไปทันเข้าแถว!"

คนทั้งแปดนั้นวางแผนไว้ที่ 15 เหรียญทอง,พวกเขาใช้เงินไม่กี่เหรียญทองแดงเพื่อซื้อน้ำเปล่าแก้กระหาย,พวกเขาเดินทางมาถึงตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเพื่อที่จะได้เข้าแถวรอในตำแหน่งที่ยอดเยี่ยมรอเวลาให้ห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์เปิด,ซึ่งพวกเขาจะทำการเปิดอย่างเป็นทางการในตอนเย็นของอีกวันถัดไป,พวกเขาทั้งแปดคนนั้นเดินทางมารอก่อนถึงหนึ่งวัน หนึ่งคืนทีเดียว,ยากที่จะจินตนาการถึงระดับความชื่นชอบและเทิดทูนของพวกเขาได้จริงๆ.

ห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์นั้นตั้งอยู่ใจกลางของเมืองเทียนหนาน.

หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นได้จ่ายเงิน  500,000 เหรียญทอง,ซื้อสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ที่หรูหราที่สุดของเมืองเทียนหนาน,สิบวันหลังจากนั้น,ก็ทำการฟื้นฟูตกแต่งใหม่อย่างสมบูรณ์แบบ,และพร้อมที่จะเปลี่ยนสิ่งดังกล่าวนี้ให้กลายเป็นศูนย์กลางของตลาดซื้อขาย.

คนทั้งแปดที่มาถึงสถานที่แห่งนี้,รอบๆห้างสรรพสินค้าของเมืองเทียนหนางต่างก็ห้อมล้อมไปด้วยคนเป็นจำนวนมากแล้ว.

หลินเฉวียนถึงกับขมวดคิ้วเล็กน้อยพร้อมกับกล่าวออกไปว่า"คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขา จะมาก่อนพวกเราอีก!"

คนจำนวนมากที่มาจากตระกูลที่ต่างกัน,มีเหล่าผู้เยาว์มากมายที่เดินทางมาหลายคน,บนใบหน้าของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความชื่นชม,เห็นฉุ่เทียนที่เป็นเหมือนกับวีระบุรุษ,ดังนั้นพวกเขาจึงได้มาก่อนเวลาเพื่อที่จะได้ตำแหน่งที่ยอดเยี่ยม,หวังไว้ภายในใจว่าจะสามารถได้เห็นใบหน้าของวีระบุรุษของพวกเขาได้.

นอกจากนี้ยังมีเหล่าพ่อค้าและบรรดาสื่อต่างๆ,แน่นอนว่าไม่เห็นเหตุการณ์เช่นนี้บ่อยนัก.

ดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงกลายเป็นเวลากลางวันแล้ว.

และเวลากลางวันก็ได้ผ่านไป.

ที่ด้านหน้าของห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์นั้นมีฝูงชนมากมาย,เมื่อแสงตะวันค่อยๆคล้อยต่ำลงลับของฟ้า,อารมณ์ของทุกคนตอนนี้เปลี่ยนเป็นตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.

หลินฟ่านและหลินเฉวียนสองพี่น้องที่กุมมือกันแน่น,แม้ว่าจะผ่านมาหนึ่งวันเต็มที่ไม่ได้หลับนอน,ทว่าพวกเขายังคงมีพลังเต็มเปี่ยม,ใบหน้าของพวกเขานั้นตื่นเต้นเปื้อนไปด้วยความคาดหวัง,สายตาของพวกเขาจับจ้องไปยังประตูด้านหน้าที่ยังคงปิดแน่นอยู่เช่นเดิม.

ทันใดนั้น!

พรึบ!

หอคอยแห่งแสงทั่วจตุรัสเมืองเทียนหนาน,ก็เปิดการทำงานโดยอัตโนมัติ,ส่องแสงปกคลุมไปทั่วทุกพื้นที,หอคอยแห่งแสงตามทางเดินเองก็เปิดขึ้นมาในทันทีเช่นกัน,พื้นที่ทุกตรอกซอกซอนของเมืองเทียนหนานก็ส่องสว่างๆไล่ตามๆกันไป,สร้างความประทับใจและตื่นเต้นต่อพวกเขามาก.

"หอคอยแห่งแสงเหล่านี้เปิดการทำงานได้อย่างไรกัน?"

"มันคือเวทย์มนต์อย่างงั้นรึ?"

เหล่าฝูงชนที่ได้พบเหตุการณ์ดังกล่าวเองก็รู้สึกตื่นเต้นประทับใจและในเวลาเดียวกันภายในใจก็เต็มไปด้วยความสงสัย.

หลินฟ่าน,หลินเฉวียนเองแสดงท่าทางเหยียดหยันคนพวกนี้จริงๆ,ไม่รู้รึอย่างไรนี่คือผลงานวิจัยของวีรบุรุษของพวกเขาอย่างแน่นอน,หอแห่งแสงนั้นถูกติดตั้งวงเวทย์อักขระเกี่ยวกับแสงเอาไว้เมื่อมีแสงสว่างส่องอยู่จะทำให้วงเวทย์ดังกล่าวไม่ทำงานและเมื่อความมืดมาเยือนในระดับหนึ่ง,หอคอยแห่งแสงก็จะถูกเปิดการใช้งานทันที.

ด้วยหอคอยแห่งแสงมากมายตามถนนหนทางต่างๆทั่วทั้งเมือง,มันจะไม่เป็นปัญหารึอย่างไรหากว่าต้องใช้วิธีการเปิดด้วยมือ!

นี่คือสิ่งประดิษฐ์ที่สร้างความสะดวกสบายเป็นอย่างมาก!

มันช่างสะดวกสบายจริงๆ!

ในเวลาเดียวกัน,เสียงดนตรีที่ไพเราะเพราะพริ้ง,ได้ดังผ่านออกมาจากห้างสรรพสินค้า,เป็นเสียงที่ดังก้องสะท้อนไปทั่วจัตุรัสแห่งนี้เลยก็ว่าได้,เป็นเสียงที่สดใสและมีชีวิตชีวา,ทำให้ทุกคนรู้สึกสงบเงียบ,ทำให้เสียงคุยกันดังเซ็งแซ่ของคนจำนวนมากก่อนนี้เปลี่ยนเป็นเงียบในทันที.

เครื่องขยายเสียง!

มันคือเครื่องขยายเสียง!

ทุกคนต่างก็มองเห็นสิ่งของบางอย่างที่มีขนาดใหญ่บนหลังคาห้างสรรพสินค้าได้,มันได้ติดตั้งเครื่องขยายเสียงขนาดใหญ่เอาไว้,พร้อมกับมีเสียงดนตรีที่ไพเราะดังออกมาจากเครื่องขยายเสียงดังกล่าว.

แปลกจัง,คนเล่นอยู่ตรงใหนกัน?

แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นเครื่องขยายเสียงของหอการค้าปาฏิหาริย์,ไม่เพียงเท่านั้นพวกเขายังเห็นการใช้งานของเครื่องขยายเสียงดังกล่าวอีกด้วย,โดยปรกติแล้วจะต้องมีคนที่อยู่ด้านหลังเพื่อที่จะใช้เครื่องดังกล่าว,ตอนนี้กลับเห็นแค่เพียงเครื่องขยายเสียงไม่เห็นมีคนอยู่ด้านหลังเลย,แล้วเครื่องขยายเสียงดังกล่าวนี้ดังขึ้นมาได้อย่างไร?

"ยินดีต้อนรับทุกท่านที่มาร่วมงานเปิดห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์อย่างเป็นทางการของพวกเรา!"

"เชิญท่านประธานกล่าว!"

ประตูขนาดมหึมาด้านหน้า,ในที่สุดแล้วมันก็เปิดขึ้นอย่างช้าๆ,แสงสีทองส่องประกายเจิดจ้าส่องออกมา.

ชายหนึ่งคนและผู้หญิงหนึ่งคน,คนทั้งสองที่สวมชุดสีขาว,ก้าวผ่านออกมาบนพรมแดงอันหรูหรา,เดินออกมาจากสิ่งก่อสร้างดังกล่าว.

หญิงสาวที่ดูสูงเพรียวสง่า,ดูเลอค่าสูงศักดิ์,ร่างกายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์,ความงามราวกับเทพธิดา,ราวกับว่าเพิ่งเสด็จลงมาจากสวรรค์ชั้นเก้า,ทำให้ทุกคนยากที่จะไม่สนใจนางได้.

ชายหนุ่มเองก็สวมชุดคลุมยาวสีขาว,ที่ด้านหลังนั้นเหน็บกระบี่วิเศษ,ดูฉลาดหลักแหลม,ท่าทางสบายๆ,ดวงตาสีดำขลับ,ราวกับดางดาราที่ส่องสกาวเวลากลางคืน,ทำให้ทุกๆคนรู้สึกด้อยค่าลงไปในทันที.

เมิ่งชิงอู๋,ฉู่เทียน!

สองประธานของหอการค้าปาฏิหาริย์นั่นเอง!

ผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิต,ตัวตนระดับตำนานของเมืองเทียนหนาน!

ฉู่เทียน!

ฉู่เทียน!

ฉู่เทียน!

หลินเฉวียนและหลินฟ่านพวกเขาที่สามารถมองเห็นวีรบุรุษของพวกเขาในระยะใกล้,พวกเขาอดไม่ได้เลยที่จะกรีดร้องออกมาเสียงดัง,ราวกับว่าพวกเขานั้นอยู่ในความฝัน,ไม่แน่ใจว่าตอนนี้เป็นความจริงหรือไม่.

ฉู่เทียนและเมิ่งชิงอู๋ได้เริ่มกล่าวปราศรัยไม่ยาวนัก,ด้วยไม่ต้องการที่จะทำให้เสียเวลามากนัก,ดังนั้นพวกเขาจึงได้พูดแค่สั้นๆและได้ใจความ,หลังจากการกล่าวปราศรัยจบแล้ว.

เจ้าเมืองหนานกงอี้เมืองเทียนหนานและประธานสมาคมปรุงยาซ่งเทียนเหยี่ยนและซ่างหลีซิงประธานวงเวทย์อักขระ เองก็ได้ออกมากล่าวปราศรัยตามลำดับ.

เป็นการเปิดตัวที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้เลยรึ?

นี่จะเป็นอีกหนึ่งหน้าประวัติศาสตร์ของเมืองเทียนหนาน,ที่มีเหล่าคนที่มีชื่อเสียงตัวตนระดับต้นๆของเมืองได้มาปรากฏตัวอยู่บนเวทีพร้อมๆกัน!

"ห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์ได้เปิดทำการค้าอย่างเป็นทางการแล้ว,ด้วยการเปิดทำการค้าในวันแรกนี้,พวกเราได้จัดเตรียมหลอดไฟฟ้า 20,000 ชุด,สินค้าอื่นๆอีก 60,000 รายการ,และนับจากวันนี้ไปอีกเจ็ดวัน,หากสรรพสินค้าปาฏิหาริย์ได้จัดเตรียมมอบของสมนาคุณให้ทุกท่านได้จับสลากรางวัล,และเพื่อตอบแทนทุกท่านมีรางวัลมูลค่ากว่า 100,000 เหรียญทองในทุกๆวัน."

"ห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์ของพวกเรา,ในทุกๆคนจะเปิดโอกาสให้ทุกคนได้จับสลากคนล่ะหนึ่งครั้ง!"

"ขออวยพรให้ทุกคนคงจงโชคดี!"

เสียงดังกล่าวที่ดังผ่านไปยังคนทุกคนในฝูงชนด้วยเครื่องขยายเสียงขนาดใหญ่.

เมื่อหอการค้าปาฏิหาริย์ประกาศได้เปิดการค้านับจากนี้,หลินฟ่านและคนอื่นๆต่างตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น,ก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าไปยังห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์ในทันที,หลังจากที่พวกเขาเข้ามาภายในห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์แล้ว,ทุกคนต่างก็ตื่นตะลึงกับภาพที่ได้เห็นในทันที.

สถานที่แห่งนี้ราวกับเขาวงกตขนาดใหญ่!

ยามากมาย,ยันต์เวทย์,อาวุธ,วัตถุดิบต่างๆที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตประจำวัน,แม้แต่อาหารกระป๋องก็ยังมีเลย!

มีพนักงานของหอการค้าปาฏิหาริย์หลายร้อยคนที่คอยแนะนำ,พร้อมกับเหล่าทหารคุ้มกันที่ยืนอยู่ตามจุดต่างๆ,คอยแนะนำเหล่าลูกค้าด้วยเช่นกัน!

แสงภายในหอการค้าปาฏิหาริย์แห่งนี้ราวกับว่าพวกเขานั้นอยู่ในเวลากลางวัน,และยังมีหลอดไฟฟ้า,โคมไฟฟ้ารูปแบบต่างๆที่แขวนอยู่เต็มไปหมด,นอกจากนี้ยังมีโคมไฟที่หรูหราสุดๆ,ที่ถูกผลิตขึ้นมาจากผลึกคลิสตัล,ส่องแสงที่ดูล้ำค่า,นับว่าเป็นโคมไฟตกแต่งที่สวยสง่าราคาแพงเป็นอย่างมาก ส่วนราคานั้นก็มีราคาถึงหมื่นเหรียญทอง,นับว่าเป็นหลอดไฟคลิสตัลที่แพงสุดๆทีเดียว!

ตะเกียงคลิสตัลแบบเก่านั้นยากมากที่จะนำมาสร้างเป็นหลอดไฟตกแต่งที่ดูหรูหราได้เช่นนี้.

โครงสร้างการออกแบบของหลอดไฟฟ้าและโคมไฟฟ้าของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นไม่จำกัดตายตัว,ดังนั้นจึงมีผลิตภัณฑ์ที่มากมายหลากหลายซ้ำยังดูหรูหราราคาแพงไป และโคมไฟธรรมดาที่มีราคาถูกก็ยังมี.

ส่วนโคมไฟระย้าที่ดูราคาแพงสูงสุดนั้นมีราคาถึง 100,000 เหรียญทอง,เป็นโคมไฟที่ได้ติดตั้งอยู่ที่คฤหาสน์เจ้าเมืองมาแล้ว,ส่วนโคมไฟและหลอดไฟธรรมดาที่มีราคาถูกสุดก็เพียงแค่ 70-80 เหรียญเงินและ20-30 เหรียญเงินเท่านั้น,มีราคาไม่ถึงหนึ่งเหรียญทองด้วยซ้ำ.

เป็นราคาที่สามัญชนทั่วไปสามารถยอมรับได้,และยังมีคุณภาพเทียบเท่ากับตะเกียงคลิสตัลแบบเก่าอีกด้วย,หลอดไฟฟ้าของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นยังมีราคาถูกกว่าหลอดไฟคลิสตัลแบบเดิมสิบเท่าหรือแม้แต่ร้อยเท่า,ซ้ำยังมีอายุการใช้งานที่นานกว่า,รังสีที่ปล่อยออกมานั้นไม่เป็นอันตราย,ใช้แล้วได้รับความปลอดภัยกว่าด้วย!

"ยินดีต้อนรับสู่ห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์,เจ้าต้องการสินค้าใดเหรอ!"

"พวกเราต้องการที่จะซื้อโคมไฟฟ้า!"

หลินฟ่าน,หลินเฉวียนและคนอื่นๆ,ที่ได้รับการชี้แนะสถานที่,พวกเขาได้เร่งรีบมายังเขตตรงกลางของห้างสรรพสินค้าในทันที,สถานที่แห่งนี้มีโคมไฟที่พิเศษแปลกตามากมาย,ไม่เพียงหลินฟาน หลินเฉวียนเท่านั้นยังมีเหล่าผู้ฝึกตนอีกมากมาย,หลอดไฟฟ้าคลิสตัลไม่ต้องสังสัยเลยว่าเป็นหลอดไฟฟ้าที่ดูหรูหราราคาแพง,ถึงจะเป็นกลางคืน,ก็จะสามารถใช้ศึกษาอ่านตำราแทนตะเกียงและเทียนไขได้อย่างมีประสิทธิภาพมากว่า.

ช่างเป็นสินค้าที่ให้ความสะดวกสบายยิ่งนัก!

การซื้อหลอดไฟสำหรับพวกเขานั้น,เป็นอะไรที่มีความหมายเป็นอย่างมาก!

คนทั้งแปดได้ซื้อโคมไฟตั้งโต๊ะ,ซึ่งมันมีราคาเพียงแค่ 40 เหรียญเงินเท่านี้น,ราคานี้ช่างปาฏิหาริย์ยิ่งนัก.

พวกเขาได้สนับสนุนวีรบุรุษของพวกเขาแล้ว.

เป็นเรื่องที่พวกเขาพึงพอใจยิ่งนัก.

นับว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวจริงๆ!

เมื่อพวกเขาทุกคนได้เลือกหลอดไฟและโคมไฟพร้อมกับนำมันไปจ่ายตังที่โต๊ะจ่ายเงิน,มันช่างเป็นช่วงเวลาที่พวกเขามีความสุขยิ่งนัก,ทันใดนั้นพวกเขาทั้งหมดถึงกับต้องร้องออกมาเสียงดัง.

"ช้าก่อนสักครู่,หอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราได้เตรียมสมนาคุณพวกท่านทุกคน ตอบแทนลูกค้าหลายแสนเหรียญต่อวัน,พวกเราจะเปิดโอกาสให้ทุกคนสามารถจับสลากในทุกๆวันได้,พวกเจ้าทุกคนพร้อมที่จะจับสลากเสี่ยงโชคหรือยัง?"

จับฉลาก!

ทำไมพวกเขาจะไม่พร้อมเล่า!

เด็กชายร่างอ้วนเป็นคนแรกที่ก้าวออกมาจับฉลากชิงโชค.

"ขอแสดงความเสียใจด้วย,ฉลากของท่านั้นไม่ได้รับรางวัลใดๆ,ทว่าท่านสามารถรับมีดเหล็กล้าที่สร้างจากตระกูลถูเป็นของปลอบใจเป็นรางวัลในครั้งนี้."

มีดเหล็กกล้าของตระกูลถูอย่างงั้นรึ?

ราคาอย่างต่ำก็หลายเหรียญเงินแล้ว!

หอการค้าปาฏิหาริย์ช่างมั่งคั่งจริงๆ,ของปลอบใจดังกล่าวนี้เป็นเพียงแค่ของทั่วไปอย่างงั้นรึ?

หลินเฉวียนได้ออกมาจับฉลากด้วยเช่นกัน.

"โอ้ว..ยินดีกับเจ้าด้วย,เจ้าจับสลากได้รางวัลที่สาม,เป็นรางวัลตั๋วเข้าศึกษาเรียนปรุงยาที่สมาคมปรุงยาฟรีเป็นเวลาสองเดือน!"

"ผู้กล้าของข้าจงเจริญ!"

หลินเฉวียนตื่นเต้นแทบบ้าแล้วในตอนนี้,การที่จะได้เข้าศึกษาเรียนปรุงยาที่สมาคมปรุงยาถึงสองเดือนนั้น,มันช่างเป็นสมบัติล้ำค่ากับนางยิ่งกว่าสิ่งของล้ำค่าอื่นใดซะอีก.

คนอื่นๆเองต่างก็เรียงหน้ากันเข้ามาจับสลาก.

"ยินดีด้วย,เจ้าเองก็ได้รับรางวัลที่สี่,เป็นยันต์เวทย์ผิวศิลาหนึ่งชิ้น!"

ยันต์เวทย์ผิวศิลานั้นเป็นยันต์เวทย์ที่เปิดขายเมื่อเร็วๆนี้,ภายในตลาดนั้นไม่สามารถซื้อได้แล้ว,ราคาขายของมันเองก็มีราคาหลายสิบเหรียญทอง,ของชิ้นนี้มันมีราคามากกว่าค่าใช้จ่ายพวกเขาทั้งแปดคนจ่ายซื้อของในหอการค้าปาฏิหาริย์ซะอีก.

หอการค้าปาฏิหาริย์ช่างเป็นหอการค้าที่ใจกว้างจริงๆ!

ทุกๆคนที่ได้จับสลาก,ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รางวัลใหญ่,ทว่าเพียงแค่รางวัลปลอบใจก็มีราคาหลายสิบเหรียญเงินแล้วนับว่าคุ้มค่าซะยิ่งกว่าคุ้มกับสิ่งของที่พวกเขาได้รับ.

หลินฟ่านเป็นคนสุดท้าย,เขาที่เปื้อนไปด้วยความตื่นเต้น,ยืนมือเข้าไปในกล่อง,ราวกับกำลังค้นหาขุมทรัพย์ก่อนที่จะได้ลูกปรายสีทอง.

"ยินดีกับเจ้าด้วย!"

"เจ้าได้รับรางวัลที่หนึ่ง!"

"เจ้าได้รับเม็ดยาฉีเหลียนของหอการค้าปาฏิหาริย์!"

ทุกคนตอนนี้ถึงกับหยุดนิ่ง,เพียงแค่ได้ยินก็แทบจะกลืนน้ำลายคำโตลงไปในลำคอเสียงดัง.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน