Miracle Throne Chapter 119 Radio
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 119 วิทยุ
บทที่ 119 วิทยุ
เวลาเย็น.
เมิ่งชิงอู๋ที่กลับมาด้วยใบหน้าที่เหนื่อยล้า.
ชุดผ้าแพรสีขาวราวหิมะ,ร่างกายที่เพรียวสูง,ร่างของหญิงสาวเจริญวัย,เปรียบดังธิดาเทพที่ได้เสด็จมาบนผืนโลก,บนข้อมือมีกระดิ่งโบราณ,ทุกๆก้าวที่นางเดิน,กริ๊ก
กริ๊ก ,แม้ว่าจะเป็นเสียงที่ไม่ดังนัก,หากแต่มีพลังอำนาจทะลุทะลวง,ราวกับว่าจะกัดกินจิตวิญญาณของทุกคนที่ได้ยิน.
ร่างถมึงทึงไม่พูดไม่จา 18
ร่าง,เดินตามนางเป็นขบวน.
เมิ่งชิงอู๋ผู้ดำรงตำแห่งรองประธานหอการค้าปาฏิหาริย์,งานแทบจะทุกอย่างเกี่ยวกับหอการค้านั้นอยู่ภายใต้การจัดการของนาง,ส่วนประธานฉู่เทียน,ที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการทำอะไรเรื่อยเปื่อยๆไปวันๆ,แทบจะไม่มีส่วนในการบริหารงานเลยแม้แต่น้อย.
แต่ถึงกระนั้น,เมิ่งชิงอู๋ก็มีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ในตอนนี้ดี.
นางรู้สึกว่าสองเดือนที่ผ่านมานี้,รู้สึกพึงพอใจมากกว่าเวลาที่ผ่านมาตลอด
20 ปีซะอีก!
ขณะที่เมิ่งชิงอู๋เข้ามาในบ้าน.
"เฮ้!"
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังก้องขึ้นมาในทันที.
เมิ่งชิงอู๋ถึงกับกระสะดุ้งโหยงเลยทีเดียว!
เพราะว่าเมิ่งชิงอู๋จะดีจะร้ายนางก็เป็นถึงผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิต,แม้ว่าทักษะต่อสู้จะไม่แข็งแกร่งนัก,หากแต่มีคนอื่นเข้ามาใกล้นาง,นางจะไม่สามารถรับรู้ได้อย่างไร.
ที่จริงแล้วเสียงที่นางได้ยินนี้คงไม่หูแว่วไปเองนะ,นางที่สะดุ้งตื่นตกใจนั้น,แม้ว่าจะได้ยินเสียงแล้วก็ตาม,เมิ่งชิงอู๋ยังไม่สามารถสัมผัสกลิ่นอายของฝ่ายตรงข้ามได้เลยซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
"ท่านพี่,ข้าหยิงหยิงเอง,ท่านกลับมาแล้วเหรอ?"
เมิ่งชิงอู๋ที่ปรากฏแววตาสับสน,เสียงดังกล่าวนี้หาได้ใช่คนอื่น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นน้องสาวของนางเมิ่งหยิงหยิง,เมื่อเขากวาดตาจ้องมองไปรอบๆเพื่อค้นหาต้นกำเนิดเสียง,กลับกลายเป็นศิลาผลึกสีดำทีวางอยู่บนโต๊ะห้องนั่งเล่นนั่นเอง.
"นี่มันคืออะไรกัน?"
ศิลาผลึกก้อนนี้ดูคล้ายกับศิลาหยกจำลอง,นางไม่เคยเห็นวัสดุอุปกรณ์ที่ดูมีคุณภาพขนาดนี้มาก่อนเลย.
เมื่อเมิ่งชิงอู๋ตั้งสติได้ด้วยความสงสัยจึงได้หยิบศิลาก้อนดังกล่าวขึ้นมา.
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงของฉู่เทียนดังผ่านออกมาจากข้างใน,"ท่านหญิง,ท่านหญิง,ในที่สุดท่านก็มา!ท่านจะต้องช่วยข้าด้วยนะ!"
เมิ่งชิงอู๋ที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย"ฉู่เทียน,เจ้า..,เจ้าอยู่ข้างในเหรอ!"
ฉู่เทียนที่กล่าวเจียมเนื้อเจียมตัว,ส่งผ่านออกมาจากภายในศิลาก้อนนั้น"ข้าเกรงว่าข้ากับหยิงหยิงนั้นจะโดนคำสาปเข้าแล้ว,ตอนนี้จึงอยู่ในหินก้อนนี้,ถูกผนึกเอาไว้ทั้งที่มีชีวิตอยู่! ช่วย,ช่วยพวกเราด้วย!ข้ายังไม่ต้องการกลายเป็นหิน!"
"อะไรนะ?"เมิ่งชิงอู๋ที่สะดุ้งหวาดผวา,นางไม่สามารถเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นเลย,พร้อมกับเร่งรีบสอบถามออกไป,"พวกเจ้า,มันเกิดอะไรขึ้นกัน?แล้วคนจะเข้าไปอยู่ในหินได้ด้วยเหรอ!แล้วข้าจะต้องทำอย่างไรล่ะ?"
ในเวลาเดียวกันนั้นก็มีเสียงแอบหัวเราะ คริ
คริ ของหยิงหยิงผ่านออกมาเรื่อๆ.
ราวกับว่าได้ยินเสียงของฉู่เทียนที่กล่าวกับนางเบาๆ,"เจ้าจะหัวเราะทำไมเนี่ย."
คิ้วของเมิ่งชิงอู๋ขมวดเข้าหากัน ทันใดนั้นนางก็กระพริบตาไปมา,นางหาได้ใช่คนโง่,ทันที่ที่นางตรวจสอบศิลาก้อนนี้,บนผิวของศิลามีการสลักอักษรรูนเป็นจำนวนมากเอาไว้อยู่,และยังมีวงเวทย์อีกหลายวงและยังมีแบตเตอรี่พลังเวทย์ที่เชื่อมเอาไว้อีกด้วย.
นี่คงจะเป็นเพียงแค่การเล่นซนเท่านั้น!
งั้นเหรอ,เจ้าอันธพาล หลายวันมานี้ไม่อยู่!
เพียงแค่กลับมาก็เล่นสนุกกับนางเลยเหรอ!
ใครจะรู้เล่าหยิงหยิงก็เอากับเขาด้วย,นี่นางติดเชื้อไม่ดีมาจากเขาหรือไงกัน!
ต้องไม่ลืมว่า,เมิ่งหยิงหยิงก่อนนี้,นางไม่กล้าที่จะล้อเล่นกับพี่สาวของนางมาก่อนเลย!
เมิ่งชิงอู๋จงใจแค่นเสียงออกมา,"งั้นเจ้าก็บอกมาสิ,ข้าจะช่วยเจ้าออกมาอย่างไร?"
"ท่านหญิง,นี่มันเป็นคำสาบจากโบราณ,ตราบเท่าที่ท่านหญิงตะโกนคาถาแก้ออกมาดังๆก็จะแก้มันได้แล้ว,พวกเราก็จะสามารถออกมาจากข้างในได้!"ฉู่เทียนหยุดครู่หนึ่ง,ก่อนที่จะกล่าวอย่างยี่ยวน,"ส่วนบทคาถาดังกล่าวนั่น,เพียงแค่ตะโกนดังๆสิบครั้งว่า,
ฉู่เทียน,ข้ารักเจ้าหมื่นๆปีเลย!"
"โอ้ย...แอ๊ก"ฉู่เทียนโพลงออกมาด้วยความเจ็บ,และกล่าวออกไปเสียงอันดัง"แม่นางน้อย,เจ้ามาย่ำเท้าข้าทำไมนี่?"
"ท่านพี่,อย่าไปฟังคนบ้า พูดจาไร้สาระเลย!"คราวนี้เป็นเสียงของเมิ่งหยิงหยิงที่กล่าวด้วยท่าทางขุ่นเคืองออกมาจากศิลาก้อนดังกล่าว"พวกเราอยู่ลานหลังบ้าน,ท่านรีบมาเร็วเข้า,มีอะไรดีๆให้ท่านดูด้วยล่ะ!"
เมิ่งหยิงหยิงที่ยืนอยู่ลานหลังบ้าน.
"ท่านพี่,ข้าอยู่ที่นี่!"
เมิ่งหยิงหยิงที่โบกไม้โบกมือให้กับเมิ่งชิงอู๋,หากแต่ก็ยังส่งเสียงผ่านศิลาก้อนดังกล่าวอยู่.
เมิ่งชิงอู๋ที่จับจ้องไปยังศิลาคลิสตัลที่อยู่ในมือของนาง,เผยสายตาไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย,ใบหน้าของนางตอนนี้เต็มไปด้วยความสงสัย,นางพบว่ามีหอคอยที่ตั้งอยู่สวนหลังบ้านด้วย"นี่มันเรื่องอะไรกัน?"
"ท่านไม่ต้องแปลกใจหรอก,นี่คือสินค้าใหม่ชั้นยอดของฉู่เทียนล่ะ!"ใบหน้าของเมิ่งหยิงหยิงที่ กล่าวออกมาอย่างตื่นเต้น"ศิลาในมือท่านและหอคอยที่ตั้งอยู่นี้,มันเชื่อมต่อกันด้วยศิลาเสียงแม่เหล็ก,พวกเราสามารถใช้ศิลาเสียงแม่เหล็กสร้างวิทยุได้ล่ะ!"
สมองของเมิ่งชิงอู๋เปื้อนไปด้วยความสงสัย"ศิลาเสียงแม่เหล็กรึ?วิทยุรึ?"
ฉู่เทียนที่อธิบายคร่าวๆ"หอคอยคลื่นแม่เหล็กชิ้นนี้นับว่าเป็นอุปกรณ์ที่มหัศจรรย์,
จะทำการเปลี่ยนเสียงให้กลายเป็นสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าแล้วส่งคลื่นกระจายออกไป,ดังนั้นแล้วพื้นที่รอบๆนี้จึงถูกปกคลุมด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า,ทำให้เราสามารถที่จะสลักวงเวทย์แบบพิเศษเพื่อรับคลื่นเสียงดังกล่าวได้ด้วยศิลาเสียงแม่เหล็ก,จากนั้นก็ใช้ศิลาเสียงแม่เหล็กอีกก้อนในการกระจายเสียงออกไปนั่นเอง."
เมิ่งชิงอู๋รู้สึกราวกับว่าสมองของนางนั้นเล็กจนเกินไป.
ในโลกใบนี้มีสิ่งของลึกลับขนาดนี้เลยรึ?
ฉู่เทียนยังคงทำให้ภายในใจของเมิ่งชิงอู๋ตื่นตะลึง,"บอกได้เลยว่าหากนำมาติดตั้งกับลำโพงศิลาเสียงแม่เหล็กไปทุกแห่งทุกตรอกซอกซอนของเมืองเทียนหนาน,พร้อมกับติดตั้งหอคอยส่งคลื่นขนาดใหญ่เพื่อให้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าให้สามารถครอบคลุมไปทั่วเมืองเทียนหนานแห่งนี้แล้วล่ะก็,ท่านคิดว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะออกมาอย่างไร?"
เมิ่งชิงอู๋สามารถเข้าใจได้ในทันที"ทุกๆครั้งที่เรากล่าวออกไป,เสียงของพวกเราก็จะสามารถกระจายออกไปจนได้ยินกันทั่วเมือง!"
ฉู่เทียนดีดนิ้ว,"ใช่แล้ว!ตราบเท่าที่เราติดตั้งหอคอยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า,พวกเราก็จะสามารถแนะนำวิทยุของพวกเขา!เมื่อวิทยุถูกกระจายออกไปในทุกๆตระกูลแล้ว,เสียงพวกเราจากที่นี่,ก็จะสามารถส่งมันไปถึงทั่วทุกมุมของเมืองแห่งนี้,และไปถึงทุกๆบ้านได้."
ร่างของเมิ่งชิงอู๋ถึงกับสั่นสะท้าน.
สวรรค์!
สิ่งนี้คือสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่และมหัศจรรย์เป็นอย่างมาก!
สิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้มีความสำคัญมากยิ่งกว่าหลอดไฟฟ้าซะอีก!
เมิ่งหยิงหยิงที่ไม่รู้เรื่องอะไรได้แต่ยืนเกาศีรษะไปมา,"แล้ว,...มันมีประโยชน์อะไรเหรอ!"
ไม่แปลกใจเลยว่าเมิ่งหยิงหยิง,ซึ่งเป็นคนของยุคนี้,ความคิดของนางจึงมีจำกัด,เมื่อพวกเขาพบเข้ากับสิ่งแปลกใหม่นั้น,จึงไม่สามารถที่จะยอมรับสิ่งดังกล่าวได้ในในที,ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถที่จะค้นพบศักยภาพของมันได้ในทันที.
เมิ่งชิงอู๋นั้นต่างออกไป,นางที่มีความรู้ที่ล้ำลึก,ดังนั้นจึงไม่จำเป็นที่ต้องอธิบายมากนัก"หยิงหยิง,เจ้าคงจะเข้าใจอะไรผิดอยู่,สิ่งประดิษฐ์ที่เรียกว่าวิทยุนี้จะกลายเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่มีพลังเพียงพอ!จะวิวัฒนาการสื่อในยุคนี้ได้เลย!"
"สื่อ?"
"ในทวีปปัจจุบันนี้ข้อมูลหลักต่างๆที่สื่อทำการสื่อสารนั้นจะบันทึกระดาษ,ไม่เพียงแต่อาณาจักรขนาดใหญ่,หรือแคว้นขนาดเล็กก็ตาม,ทุกคนต่างก็ได้รับข้อมูลผ่านทางหนังสือพิมพ์ด้วยกันทั้งสิ้น,เมื่อมีสิ่งประดิษฐ์ใหม่เผยแพร่ต่อสาธารณะชนแล้ว,วงการสื่อตอนนี้ก็จะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงยังไงล่ะ."
ฉู่เทียนพยักหน้า,"ท่านหญิงกล่าวถูกแล้ว,ด้วยเทคโนโลยีชิ้นนี้,หอการค้าปาฏิหาริย์เป็นเจ้าของสื่อเพียงคนเดียว,นอกจากนี้ยังเป็นสื่อในรูปแบบใหม่,พวกเราสามารถที่จะสร้างสถานีกระจายเสียง,และสร้างวิทยุจำนวนมากขึ้นมา,ก่อนที่จะแจกจ่ายออกไปเพื่อให้พวกเขารับฟังเสียงของพวกเราแทน."
"ลองคิดดูซิ,เมื่อวิทยุของหอการค้าปาฏิหาริย์ได้สร้างขึ้นมา,และมีการเผยแพร่ออกไปแล้ว,อยู่ในมือของทุก,พวกเขาทุกคนก็ไม่จำเป็นต้องออกมาหาข่าวอีกแล้ว,ไม่จำเป็นที่จะต้องออกมาสอบถามข้อมูลอีกแล้ว,พวกเขาสามารถรับข่าวสารได้จากวิทยุในทันที,พวกเขาสามารถได้รับข่าวใหม่ล่าสุดได้เลย,ชีวิตของทุกคนจะสะดวกสบายแค่ใหน!"
"พวกเราสามารถที่จะสร้างวิทยุแบบพกพาติดบนเสื้อผ้าให้กับทุกคนนำพาไปใหนมาใหนได้ในอนาคตด้วย,พวกเขาทุกคนก็จะมีวิทยุติดตัวไปด้วยตลอด,ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ใหน,ไม่ว่าจะเป็นสถานที่แห้งแล้งเท่าใด,พวกเขาก็จะสามารถเปิดวิทยุรับข่าวสารได้ตลอด,ตราบเท่าที่สัญญาณไปถึง,ไม่ว่าจะเป็นข้อความอะไรก็ตาม,ลองคิดถึงความสะดวกสบายที่จะได้รับนี่ดูสิ!"
เมิ่งหยิงหยิงคิดว่านางได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ต่ำเกินไป!
วิทยุเครื่องรับส่งสัญญาณนี้หากว่าถูกเผยแพร่แล้วจะสะดวกสบายขนาดใหน!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ฉู่เทียนที่บอกจะทำวิทยุติดเสื้อผ้า,ตราบเท่าที่สวมอยู่กับร่างกาย,พวกเขาก็สามารถที่จะได้ยินเสียงที่ส่งผ่านมาได้,และถึงแม้ว่าจะอยู่ในชนบทที่ห่างไกลก็จะสามารถได้รับข้อมูลแบบทันท่วงที,ไม่ใช่ว่ามันเป็นยิ่งกว่าความสะดวกสบายหรอกเหรอ?
นี่คือสื่อกระจายเสียงแบบใหม่.
และสินค้าเหล่านี้มีมูลค่าทางการตลาดที่แฝงเอาไว้
สูงเป็นอย่างมาก.
ฉู่เทียนกล่าวต่อ"เมื่อวิทยุได้ถูกนำออกสู่ตลาด,มันจะสร้างผลกระทบต่อสื่อแบบเดิม,ทว่าวิทยุกระจายเสียงนี้ไม่เพียงแค่เป็นสื่อในการกระจายข้อมูลเท่านั้น,มันจะเป็นตัวผลักดันให้สังคมเปลี่ยนไปเป็นยุคของข้อมูลข่าวสาร,ไม่เพียงจะทำให้ชีวิตง่ายขึ้นเท่านั้น,มันยังสามารถส่งเสริมความบันทึงและพัฒนาสังคมไปสู่อารยะธรรมใหม่!"
เมิ่งชิงอู๋ไม่คิดเลยว่ามันจะลึกซึ้งอะไรเช่นนั้น,"เจ้าวิทยุสื่อสารนี้มันมีความสามารถมากมายขนาดนั้นเลยรึ?"
ฉู่เทียนเผยยิ้มเล็กน้อย"แน่นอน,เสาสัญญาณแม่เหล็กๆไฟฟ้านั้นมีรูปแบบการกระจายเสียงที่แตกต่างกัน,มีย่านความถี่ในการส่งข้อมูล,และวิทยุรับข่าวสารเองก็มีความสามารถที่จะปรับเปลี่ยนความถี่เพื่อเลือกรับข่าวสารถที่พวกเขาต้องการ
ที่ส่งออกไปด้วยช่องความถี่ที่มากมายนั้นได้."
"พวกเราสามารถที่จะปล่อยสัญญาณข่าวที่พิเศษในแต่ละย่านความถี่ได้,พวกเรายังสามารถที่จะอ่านบันทึกคำพูดเรื่องราวที่น่าสนใจเป็นพิเศษ,ไม่ว่าจะเป็นช่องสัญญาณข่าวสารเกี่ยวกับการขายสินค้า,ช่องสัญญาณเกี่ยวกับข่าวสารหรือมุมมองเกี่ยวกับการสอนวิชาการฝึกตนและยังมีเทคนิคเกี่ยวกับเทคโนโลยีที่พิเศษ,สามารถเผยแพร่ออกไปเพื่อดึงดูดความสนใจของพวกเขา,เจ้าควรจะรู้ได้ว่ามันหมายความว่าอย่างไร?"
เมิ่งชิงอู๋ที่พยักหน้าไปมา,น้ำเสียงของนางถึงกับสั่นไหว"หมายความว่าทุกคนที่ได้ฟังเกี่ยวกับเรื่องที่เราเผยแพร่,จะสามารถสร้างความเชื่อมั่นและสร้างความภัคดีต่อคนที่ได้ฟังทั้งหมดได้!"
"ใช่แล้ว!"ฉู่เทียนที่เผยรอยยิ้มที่ลึกลับ"วิทยุนั้นมีเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์,พวกเราสามารถที่จะดึงดูดและสร้างความประทับใจได้,มันสามารถที่จะสร้างดาวเด่นให้เกิดขึ้นในวงการต่างๆได้,มันจะสามารถทำให้หอการค้าปาฏิหาริย์เป็นที่นิยมและชื่นชมของคนทุกคนได้,หอการค้าปาฏิหาริย์ก็จะสามารถสร้างความภัคดีที่แข็งแกร่งต่อสาธารณะชนได้,เมื่อถึงตอนนั้น,ใครจะกล้าต่อต้านหอการค้าปาฏิหาริย์อีกรึ?"
เมิ่งชิงอู๋ยากที่จะจินตนาการถึงได้เลย.
หลังจากเทคโนโลยีเช่นนี้ถูกพัฒนาและกระจายไปทั่วแล้ว,จะเปลี่ยนแปลงหน้าประวัตศาสตร์ไปอย่างไร!
ในยุคนนี้,ยังขาดแคลนสิ่งบันเทิง,การแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารระหว่างประชาชนในอาณาจักรอื่นๆและยิ่งเหล่าคนที่อาศัยในดินแดนที่แห้งแล้งด้วยแล้ว,สื่อบันเทิงและข้อมูลข่าวสารยิ่งไปไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ.
ฉู่เทียนที่ได้นำวิทยุจากหลายหมื่นปีในอนาคตมาเปิดตัวในยุคนี้,ด้วยรูปแบบการดำเนินชีวิตของคนในยุคนี้,ไม่รู้ว่าจะก่อให้เกิดปฏิกิริยาหรือผลกระทบอย่างไรขึ้นมาบ้าง!
"เทคโนโลยีชิ้นนี้,มันอยู่ในช่วงของการทดสอบขั้นแรกอยู่,ศิลาผลึกแม่เหล็กไฟฟ้าที่ได้มาจากหอการค้าเทียนเฉินมีน้อยมาก,ตอนนี้ข้าเองก็ได้ใช้จนหมดแล้ว,พวกเราจำเป็นต้องการศิลาผลึกเม่เหล็กไฟฟ้าจำนวนมหาศาล,เพื่อที่จะนำมาหลอมรวมกับศิลาชังอวิ๋นเพื่อผลิตศิลาเสียงแม่เหล็ก."
และนั่นไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว!
ตราบเท่าที่พวกเขามีเทคโนโลยีในการผลิตในมือแล้ว.
ในแง่ของวัตถุดิบและแรงงานนั้น,หอการค้าปาฏิหาริย์เองก็เติบโตขึ้นทุกวัน,ไม่ใช่เรื่องยากที่จะจัดเตรียม.
เมิ่งชิงอู๋ที่คิดใคร่ครวญอยู่นานหลายนาที"เกี่ยวกับการเปิดสินค้าดังกล่าวแล้ว,ข้าคิดว่า
ไม่ควรที่จะเปิดตัวในเมืองเทียนหนาน!"
"ทำไมล่ะ?"
เมิ่งชิงอู๋ตอบกลับออกไปว่า"หอการค้าปาฏิหาริย์นั้นได้ไปถึงจุดสูงสุดมีชื่อเสียงที่สุดในเมืองเทียนหนานแล้ว,ข้าคิดว่าพวกเราคงถึงคราวต้องก้าวไปด้านหน้า,ไปยังรัฐกลางดินแดนใหม่ของพวกเรา,ผลักดันสินค้าใหม่ไปสู่ระดับที่สูงขึ้นของหอการค้า!"
"ไปยังรัฐกลางอย่างงั้นรึ?"ฉู่เทียนที่ลังเลพักหนึ่งก่อนที่จะพยักหน้า"บางทีคงถึงเวลาแล้ว!"
เมิ่งชิงอู๋กล่าวต่อ"ห้างสรรพสินค้าปาฏิหาริย์เริ่มที่จะทำธุรกิจใหม่มาหลายวันแล้ว,หลอดไฟฟ้าเองก็พร้อมที่จะเปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้ว,ข้าต้องการที่จะรอดูผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นก่อน,จากนั้นเราก็จะสามารถวางแผนที่จะไปยังรัฐกลางได้!"
"เยี่ยมเลย!"
ฉู่เทียนก็ไม่มีความเห็นอื่น!
ไม่ช้าก็เร็วก็จะต้องถึงเวลาที่พวกเขาจะต้องก้าวไปยังรัฐกลางอยู่แล้ว!
สถานการณ์ที่ดูซับซ้อนยุ่งเหยิง,มีเหล่าตระกูลใหญ่เป็นจำนวนมาก,และยังมีผู้เยาว์ที่มากพรสวรรค์อันเปี่ยมไปด้วยชื่อเสี่ยง
สี่ต้าซื่อแห่งรัฐกลางที่เจิดจรัสนั่น,เมื่อฉู่เทียนก้าวเข้าสู่รัฐกลางแล้วจะต้องเกิดการขัดแย้งขึ้นอย่างแน่นอน!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP Click
-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน
แล้วแม่นางหนานกงล่ะ ไปรัฐกลางแล้วหายไปเลย
ตอบลบไฮเทคขึ้นเรื่อยๆ... ขอบคุณครับ
ตอบลบ