Miracle Throne Chapter 118 Electromagnetism broadcast tower

Miracle Throne Chapter 118 Electromagnetism broadcast tower

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 118 หอคอยกระจายเสียงคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า.

บทที่ 118 หอคอยกระจายเสียงคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า.

แม้ว่าจะจากเมืองเทียนหนานไปไม่กี่วันเท่านั้น,ทว่าเมืองเทียนหนานเองก็ได้เปลี่ยนไปมากทีเดียว.

ถนนหลัก หลายสาย,ถูกติดตั้งหอคอยไฟสูงเพื่อให้แสงสว่าง,แน่นอนว่า,พวกเขาไม่ได้เรียกว่าถนนแห่งแสงอีกต่อไป,เมิ่งชิงอู๋ได้ตั้งชื่อมันว่า หอคอยแห่งแสง.

เพราะว่ารูปร่างของเสาไฟถนนนั้นเหมือนกับหอคอยนั่นเอง.

เสาไฟนั้นทำมาจากไม้เนื้อแข็งและมีหลอดไฟขนาดเล็กประดับจากด้านบนลงมา,รูปร่างของมันนั้นดูงดงามเป็นอย่างมาก,และยังดูแข็งแรง,ไม่เสียหายง่ายอย่างแน่นอน,เป็นสิ่งประดิษที่ดึงดูดคนสัญจรไปมาที่พบเห็นเป็นอย่างมาก

หลอดไฟฟ้าพลังเวทย์ของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นเป็นสินค้าหลักในชีวิตประจำวัน.

หลังจากเตรียมการมาทั้งเดือน,ในที่สุดก็ถึงเวลาเปิดตัวสู่สาธารณะชน?

มูลค่าทางการตลาดของหลอดไฟหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นมีมูลค่าสูงมาก,ด้วยหลอดไฟฟ้านั้นมีตลาดที่ใหญ่โต,สามารถที่จะทำกำไรกับประชาชนธรรมดาได้ด้วย,ทั้งครอบครัวขนาดเล็ก,ขนาดกลางหรือขนาดใหญ่ กลายเป็นที่ต้องการของทุกกลุ่มเป้าหมาย,นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มชื่อเสียงของหอการค้าปาฏิหาริย์ และยังทำให้หอการค้าปาฏิหาริย์ในตอนนี้มีอิทธิพลยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก!

ฉู่เทียนที่กลับมายังสำนักงานใหญ่หอการค้าปาฏิหาริย์และได้นำแมลงอสูรสามชีพที่ถูกปล้นไปกลับมาด้วย,เขาได้ให้คนส่งมอบมันทุกอย่างไปให้กับเมิ่งชิงอู๋,เพื่อที่จะให้นางจัดแจงให้กับเหล่าพนักงานนำไปสกัดกลั่นปรุงเป็นยาต่อไป.

หลังจากนั้นฉู่เทียนได้ให้คนไปเรียกจิงหู่มา.

หลังจากรักษาตัวที่เมืองเทียนหนานมาหลายวันแล้ว,อาการบาดเจ็บของจิงหู่นั้นได้หายดีเป็นเหมือนดังเดิมแล้ว.เมื่อเขารู้ว่าฉู่เทียนสามารถนำสินค้าเหล่านั้นกลับมาได้,เขาอดไม่ได้เลยที่จะรู้สึกกระอักกระอวลใจ.

"ท่านประธานฉู่,สินค้าได้กลับคืนมาแล้ว,ข้าเองก็ควรที่จะกลับไปรายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้น,เพียงแต่"

"เพียงแต่อะไรรึ?"

จิงหู่เองต้องการที่จะสอบถามเรื่องเงิน,หากแต่คำพูดของเขานั้นมันจุกอยู่ที่ลำคอจนแล้วจนรอดเขาก็ได้กลืนมันกลับลงไป!

ตามธรรมเนียมแล้ว,วัตถุดิบหรือสินค้าหากสูญหายระหว่างขนส่ง,เจ้าของวัตถุดิบจะรับผิดชอบครึ่งหนึ่ง,อีกครึ่งหนึ่งทั้งสองฝั่งต้องยอมรับค่าเสียหายร่วมกัน.

ส่วนเจ้านายที่อยู่ด้านหน้าเขานั้นไม่ใช่คนทั่วไปที่จะต่อรองได้ง่ายๆ,แม้แต่รองประธานหรือนายน้อยประธานยังไม่สามารถต่อรองกับเขาได้เลย,นับตั้งแต่ที่เขาทำสินค้าสูญหายไป,จิงหู่เองก็เตรียมใจไว้แล้วว่าเขาอาจจะไม่ได้รับอะไรเลยแม้แต่แดงเดียว.

ลำพังที่พวกเขาทำสินค้าหายกลางทางแล้ว,ยังไม่สามารถนำมันกลับคืนมาได้,จนท้ายที่สุดกลายเป็นฉู่เทียนที่ต้องออกไปตามหาด้วยตัวเอง,จนสามารถนำสินค้ากลับคืนมาได้.

จิงหู่สอบถามออกไปมาว่า"ขอให้ท่านประธานฉู่ได้มอบยาแก้พิษมาให้กับข้าด้วยเถอะ,ด้วยเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นข้าจะได้กลับไปรายงาน...."

เขาคงไม่สามารถได้รับเงินในการค้าในครั้งนี้แน่.

แต่อย่างน้อยที่สุดก็ควรที่จะได้รับการยืดชีวิตของรองประธานและประธานน้อยเอาไว้ก่อน.

ฉู่เทียนได้ล้วงขวดกระเบื้องออกมาจากอกเสื้อของเขา"กินหนึ่งเม็ดทุกๆเจ็ดวัน,มันสามารถใช้ได้ประมาณหนึ่งเดือน,เมื่อครบหนึ่งเดือนหลังจากนั้นข้าจะมอบมันให้กับพวกเจ้าอีก."

ชายคนนี้เป็นคนที่โหดเหี้ยมจริงๆ!

เขาจะควบคุมหอการค้าเทียนเฉินด้วยพิษในระยะยาวทีเดียว!

จิงหู่ไม่มีทางเลือกเลยได้แต่เก็บความขุ่นเคืองใจเอาไว้,ใครบอกให้พวกเขามีความแข็งแกร่งน้อยกว่าคนผู้นี้ล่ะ?

กลับกันที่เมืองชังอวิ๋นหากว่าพวกเขาสามารถจัดการเจ้าเด็กนี้ได้,ก็จะเป็นพวกเขาจะได้รับการดูแลเช่นนี้แทน!

"เช่นนั้นผู้น้อยขอลา!"

"ช้าก่อน!"

"ท่านประธานฉู่,ยังมีอะไรจะชี้แนะอย่างงั้นรึ?"

ร่างกายของจิงหู่ถึงกับสั่น,คิดแต่เพียงในใจว่าเจ้าเด็กนี้คงจะไม่โลภ,ต้องการที่จะสั่งสินค้าเพิ่มอีกฃุดใช่ใหม?

หอการค้าเทียนเฉินที่เสียทรัพยากรรอบๆเมืองชังอวิ๋นไปทั้งหมด,ยังมีอีก 1 ล้านเหรียญสำหรับวัตถุดิบในครั้งนี้,แม้ว่าจะไม่ทำให้กระดูกพวกเขาหักในทันที,ทว่ากับถูกกัดกินเจ็บลึกไปแทบทำให้พวกเขาขาดใจ.

หากว่ายังเป็นเช่นนี้,หอการค้าเทียนเฉินพวกเขาจะอยู่รอดได้อย่างไร?

ฉู่เทียนไม่ได้กล่าวอ้อมอะไร,เขาได้กล่าวชี้ไปในสิ่งที่เขาต้องการ,"สินค้าของเจ้านับว่ามีคุณภาพดี,เจ้ากลับไปบอกจิงเซียน,ไมว่าเจ้าจะหาจากช่องทางใหนก็ตาม,ข้าต้องการแมลงอสูรสามชีพ,หญ้าเพลิงอเวจีและศิลาผลึกแม่เหล็กๆไฟฟ้ามากกว่าเดิมสามเท่า."

ใบหน้าของจิงหู่ถึงกับเปลี่ยนเป็นขาวซีด!

นี่มันปิศาจร้ายกินเลือดกินเนื้อชัดๆ!

หอการค้าเทียนเฉินได้นำสินค้าทั้งหมดในคลังสินค้าของพวกเขาออกมาทั้งหมดแล้วยังไม่เพียงพอต่อความต้องการของฉู่เทียนอีกเหรอ,หากว่าพวกเขาต้องการวัตถุดิบดังกล่าวอย่างเร่งด่วนล่ะก็,แน่นอนว่าราคาของพวกมันจะต้องเพิ่มขึ้นมาอีกหลายเท่า,และยังต้องการจำนวนมากกว่าเดิมอีก สามเท่าเลยรึ?ถึงแม้ว่าจะไม่เพิ่มราคา,รายการวัตถุดิบดังกล่าวก็มีมูลค่า 5 -6 ล้านแล้ว!

ไม่ใช่ว่าหอการค้าเทียนเฉินไม่สามารถจ่ายได้.

ทว่า,หากว่าพวกเขาไม่ได้รับเงินใดๆมาเลยและสินค้าหายไปเรื่อยๆล่ะก็,เรื่องดังกล่าวนี้ทั้งรองประธานและประธานน้อยจะยังสามารถซ่อนมันได้อีกเหรอ?นั่นไม่ได้หมายถึงว่าต้องการชีวิตของพวกเขาเลยหรอกรึ!

ใบหน้าของจิงหู่นั้นดูขมขื่นเป็นอย่างมาก"ข้า..ข้า"

ฉู่เทียนที่ขมวดคิ้วไปมา"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?เจ้ามีความคิดเห็นอะไรรึอย่างไร?"

"ไม่กล้า,ข้าไม่กล้า!"จิงหู่ถึงกับสั่นเทายกมือคารวะมาข้างหน้าพร้อมกับโก่งโค้งคำนับไปมา,"พวกเราจะทำให้ดีที่สุดแต่ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะต้องทำให้ประธานฉู่ต้องรอนานเท่าไหร่."

"เจ้าก็น่าจะรู้ว่าข้าไม่ใช่คนที่มีความอดทน,ดังนั้นพวกเจ้าจงหาทางให้เร็ว,ข้าให้เวลาพวกเจ้าหนึ่งอาทิตย์,ข้ากำลังจะไปรัฐกลางเร็วๆนี้,เมื่อถึงเวลานั้นสินค้ายังมาไม่ถึงล่ะก็!เจ้ารู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น?"

หนึ่งอาทิตย์?

กำลังจะเดินทางไปยังรัฐกลาง!

จิงหู่รู้สึกหน้ามืดตาลายคล้ายจะหมดสติ,เจ้าปิศาจร้ายตนนี้กำลังจะกินเลือดกินเนื้อหอการค้าเทียนเฉินจนหมดตัวรึไง!

"ขอรับ,ข้า..."

ไม่ว่าอย่างไร,เขาควรจะกลับไปตั้งหลักก่อน.

"เช่นนั้นแล้วข้าขอลาก่อน!"

"รอเดี๋ยว!เจ้ามีสิ่งใดร้อนใจขนาดนั้น ถึงได้ต้องการที่จะจากไปเร็วขนาดนี้กัน?"

"เออ! ท่าน,ท่านประธานฉู่ยังต้องการที่จะสั่งอะไรอีกอย่างงั้นรึ?"

"เจ้าทำธุรกิจ,จริงๆแล้วเจ้าก็ไม่ควรที่จะลืมรับค่าสินค้าน่ะ."ฉู่เทียนโบกมือไปมา"จ่ายค่าสินค้าให้กับพวกเขา!"

จ่ายค่าสินค้าอย่างงั้นรึ?

เมิ่งหยิงหยิงที่ถือถาดออกมาด้วยตัวเอง,พร้อมกับใบหน้าที่บูดบึ้งไม่เป็นมิตร,กล่าวออกไปด้วยเสียงขุ่นเคือง"ในครั้งนี้นับว่าเจ้าโชคดี,ที่ฉู่เทียนตามสินค้ากลับมาได้!หากยังกล้าทำสินค้าหายไปอีกล่ะก็,พวกเราจะไม่จ่ายเงินพวกเจ้าแม้แต่แดงเดียวแน่!"

บนถาดที่นำมานั้นมีกองของการ์ดระดับทองอยู่เต็มไปหมด,แต่ละใบนั้นมีมูลค่า 10,000 เหรียญทอง,นอกจากการ์ดเก็บเงินแล้วยังมีขวดหยกอยู่อีกหลายขวด,เป็นขวดยาเม็ดนั่นเอง.

เมิ่งหยิงหยิงกล่าวออกมาอย่างจงใจเพื่อชี้ให้เห็นความสำคัญ"สำหรับสินค้าของพวกเจ้านั้นมีมูลค่า 1.05 ล้านเหรียญทอง,หอการค้าปาฏิหาริย์จ่ายให้พวกเจ้า 1.1 ล้านเหรียญทอง, ห้าหมื่นเหรียญทองนั้นเป็นค่าแรงพิเศษให้กับเหล่าแรงงานของพวกเจ้า,พร้อมกับค่าชดเชยที่ได้ส่งสินค้ามายังหอการค้าปาฏิหาริย์ สำหรับเหล่าทหารรับจ้างที่ถูกสังหารไป!"

จิงหู่แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลย!

คาดไม่ถึงเลยว่าหอการค้าปาฏิหาริย์จะจ่ายพวกเขา!

คาดไม่ถึงเลยว่าฉู่เทียนจะยอมจ่าย!

นอกจากนี้ยังเพิ่มให้พวกเขาอีก 50,000 เหรียญทองอีกด้วย!

จิงหู่จ้องมองไปยังขวดยาหลายขวด,"นี่คือ...อะไรอย่างงั้นรึ?

เมิ่งหยิงหยิงที่ยักคิ้วไปมา"นี่คือเม็ดยาฉีเหลียน,มีอยู่ด้วยกันทั้งหมด 30 เม็ด,ตามที่ได้ตกลงและเซ็นตสัญญากันที่เมืองชังอวิ๋น,เจ้าจัดเตรียมวัตถุดิบให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์,หอการค้าปาฏิหาริย์ก็จะแบ่งผลประโยชน์ให้กับพวกเจ้าด้วย,เจ้าน่าจะรู้ว่าในตลาดใต้ดินตอนนี้เม็ดยาดังกล่าวนี้มีราคาถึง 10,000-20,000 เหรียญทอง,ส่วนพวกเจ้าจะขายอย่างไรก็แล้วแต่พวกเจ้า!"

เม็ดยาสามสิบเม็ด,มูลค่าอย่างต่ำก็ 300,000 เหรียญทองแล้ว!

และที่สำคัญที่สุด,นี่คือสินค้าที่หายากมาก,แม้ว่าหอการค้าเทียนเฉินจะสามารถเก็บเอาไว้ได้,ไม่เพียงแต่นำมาใช้ภายในแล้ว,ยังสามารถนำมาเป็นเบี้ยต่อรองกับตระกูลที่มีอิทธิพลได้อีกด้วย,นี่นับว่าทำให้หอการค้าพวกเขาได้รับผลประโยชน์มากมายมหาศาลเลยทีเดียว!

ฉู่เทียนใจกว้างขนาดนี้เลยอย่างงั้นรึ?

เขาในตอนนี้มีอำนาจสิทธิ์ขาย,ควบคุมชีวิตของรองประธานและประธานน้อยของพวกเขาเอาไว้,สิ่งเหล่านี้เขาไม่จำเป็นต้องทำก็ได้,แม้แต่บอกกล่าวว่าไม่ต้องการจ่ายค่าสินค้าพวกเขายังทำได้เลย!

หากแต่ฉู่เทียนกลับไม่ทำเช่นนั้น!

เขาไม่เพียงจ่ายค่าสินค้าทั้งหมดให้,นอกจากนี้ยังจ่ายเพิ่มเป็นพิเศษให้กับพวกเขาอีกด้วย!

"มีปัญหาอะไร,เจ้าคิดว่าข้าจะไม่จ่ายเงินอย่างงั้นรึ?"

"ใช่...อ๋า,ไม่,ไม่,ข้าไม่เคยคิดเช่นนั้น!"

"ชิ,เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นเป็นพวกเจ้าทำตัวเองทั้งนั้น,ในเมื่อพวกเจ้าร้ายมา,ข้าจึงไม่มีทางเลือก,ที่จริงข้านั้นยุติธรรมเสมอ"ฉู่เทียนยืนอยู่อย่างสุขุมพร้อมกับกล่าวอย่างหนักแน่น."เจ้ากลับไปบอกจิงเซียน,ทำให้เขามั่นใจ,ตราบเท่าที่หอการค้าเทียนเฉินร่วมงานกับข้าด้วยดีล่ะก็,ผลประโยชน์มากมายนั้นไม่มีทางที่พวกเจ้าจะไม่ได้,หากหอการค้าปาฏิหาริย์ได้กินเนื้อ,พวกเจ้าก็จะต้องได้กินซุป,แต่หากพวกเจ้ากล้ามีเล่ห์เหลี่ยมกับข้าล่ะก็,หรือทรยศหักหลังหอการค้าปาฏิหาริย์ ข้าฉู่เทียนขอปฏิญาณเอาไว้เลยว่าพวกเจ้าจะไม่มีทางอยู่อย่างสงบแน่!มันคนใดก็ตามที่ขวางทางข้า,ท้ายที่สุดไม่เคยจบดีสักคน,สามตระกูลใหญ่อะไรนั้น,ยังไม่อยู่ในสายตาของข้าด้วยซ้ำ,ลำพังพวกเจ้ายิ่งไม่มีอะไรเลย!"

ตอนนี้จิงหู่เปลี่ยนเป็นชื่นชมฉู่เทียนเป็นอย่างมาก,เขารีบโก่งโค้งพร้อมกับยกมือคารวะไปด้านหน้าพร้อมกับกล่าวออกไปว่า"พวกข้าจะจำให้ขึ้นใจทีเดียว,หลังจากนี้ข้าจะรีบกลับไปรายงาน,แน่นอนว่าจะต้องแจ้งข่าวไปยังท่านรองประธานอย่างแน่นอน."

ฉู่เทียนโบกมือไปมา"ก็ดี,งั้นเจ้ากลับรัฐกลางไปแล้ว,อย่าได้ลืมคำสั่งของข้าล่ะ!"

ใบหน้าของจิงหู่ที่ออกไปนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

เมิ่งหยิงหยิงถึงกับตุปัดตุป่อง,จ้องมองเขม็งไปยังด้านหลังของจิงหู่ที่เดินออกไป,ก่อนที่จะหันหน้ามาบ่นอุบอิบ"ยาเม็ดในร้านขายยาพวกเรายิ่งไม่พอขาย,ทำใมจะต้องมอบมันให้กับพวกเขาด้วย?"

ฉู่เทียนกล่าวตอบ"เด็กโง่,เจ้าคิดแต่กำไรในวันนี้หรือไง?พวกเราจะต้องมองการไกล,หอการค้าเทียนเฉินนั้นเป็นหอการค้าที่ขายวัตถุดิบใหญ่ที่สุดในรัฐกลางแห่งนี้,ยิ่งพวกเขาได้รับผลประโยชน์มากเท่าไหร่,พวกเราก็จะยิ่งควบคุมพวกเขาได้มากเท่านั้น,ยังมีวัตถุดิบอีกมากมายที่หอการค้าปาฏิหาริย์ต้องการจากพวกเขา."

เมิ่งหยิงหยิงนั้นเป็นคนที่ตรงไปตรงมา,หลังจากที่หอการค้าเทียนเฉินได้ล่วงเกินพวกเขาในครั้งก่อน,นางก็รู้สึกไม่ดีกับหอการค้าเทียนเฉินเป็นอย่างมาก.

คนพวกนี้จะต้องได้รับการสั่งสอนอย่างโหดร้ายถึงจะได้หลาบจำ!

ฉู่เทียนกล่าวสอบถามออกไป"ข้าไม่เห็นท่านหญิงเลยไปใหนอย่างงั้นรึ?"

เมิ่งหยิงหยิงที่เอียงศีรษะ,คิดใคร่ครวญอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"ตอนนี้ท่านพี่ไม่ว่างเอาซะเลย,นางเตรียมที่จะเปิดห้างขายสินค้าที่ใจกลางเมืองนะ!"

ฉู่เทียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย"ห้างอย่างงั้นรึ?"

"ข้าเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน,ท่านพี่กล่าวมาว่าจะสร้างร้านค้าที่เป็นตลาดขนาดใหญ่,เป็นศูนย์กลางการซื้อขายขนาดใหญ่,มีการกำหนดราคาสินค้าที่ชัดเจน,แบ่งแยกสินค้าแต่ละอย่างเป็นประเภทต่างๆ,เพื่อที่จะทำให้ทุกคนมีความสะดวกสบายในการซื้อของ"เมิ่งหยิงหยิงกล่าวออกมาอย่างภูมิใจ"เจ้าคงยังไม่รู้ว่าหลอดไฟฟ้าของหอการค้าปาฏิหาริย์ที่มีตอนนี้มีมากถึงหลายแสนดวงเลยล่ะ!"

"100,000 ? มีมากขนาดนั้นเลย!"

"ใช่แล้ว!"เมิ่งหยิงหยิงเผยยิ้มอย่างเฉิดฉายหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข"พวกเรามีโคมไฟที่หรูหรามากกว่า 2000 ชุด!ธุรกิจหลักของหอการค้าปาฏิหาริย์ในครั้งนี้คือหลอดไฟฟ้ายังไงล่ะ!จากนั้นพวกเราก็ได้เตรียมยาเม็ดและยันต์เวทย์,เพื่อที่จะนำมาขายร่วมกัน,และนอกจากนี้ท่านพี่ยังได้ติดต่อเหล่าร้านค้าอื่นๆทั่วเมืองเทียนหนาน,ให้พวกเขานำสินค้ามาขายในห้างขายสินค้าแห่งนี้ด้วย,เลยทำให้ห้างขายสินค้าตอนนี้มีสินค้ามากมายหลากหลายทีเดียว!"

นับเป็นพื้นที่ขายสินค้าที่ไม่เล็กเลยจริงๆ!

แนวคิดเรื่องห้างสรรพสินค้านี้นับว่าเป็นระดับสูงทีเดียว!

หากว่าแนวคิดด้านห้างสรรพสินค้านี้เป็นที่ยอมรับแล้ว,แน่นอนว่ามันจะกลายเป็นรูปแบบเครื่องหมายการค้าที่เป็นเอกลักษณ์,และก็จะกลายเป็นตลาดขนาดมหึมาที่คนในภูมิภาคแห่งนี้นี้ขาดไม่ได้เลย!

"นอกจากนี้ท่านเจ้าเมืองยังได้เซ็นต์สัญญาสร้างโครงการขนาดใหญ่,ลงทุนมากกว่า 3 ล้านเหรียญทอง,เพื่อที่จะขยับขนายหอคอยแห่งแสงตามถนนสายหลักและรองทั้งหมด,หอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราตอนนี้กลายเป็นหอการค้าที่ได้กำไรและทรงพลังที่สุดในเมืองเทียนหนานแห่งนี้แล้ว!"

ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย"เช่นนั้น,เจ้าเริ่มสัมผัสได้ถึงร่องรอยของความสำเร็จแล้วใช่ใหม?"

"อืม!"เมิ่งหยิงหยิงที่พยักหน้าไปมา,ใบหน้าของนางนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย"มันไม่ง่ายเลยจริงๆ!"

นับตั้งแต่ก่อตั้งหอการค้าปาฏิหาริย์จนมาถึงตอนนี้.

หอการค้าปาฏิหาริย์ต้องผ่านความยากลำบากมากมายผ่านมาแล้วราวๆสองเดือน!

จากไม่มีสิ่งใดเลยต่อสู้ฝ่าฟันจนกลายเป็นโดดเด่นอยู่ในแถวหน้าของเมือง!

พัฒนาการของหอการค้าปาฏิหาริย์นั้นนับว่ารวดเร็วยิ่งนัก,ฉู่เทียนนั้นทำให้นางนั้นพึงพอใจเป็นอย่างมาก,เมิ่งหยิงหยิงเองรู้สึกภาคภูมิใจไปด้วยเช่นกัน,ที่นางได้กลายเป็นหนึ่งในคนที่มีส่วนร่วม,เป็นเรื่องที่นางมีความสุขที่สุดในชีวิตจริงๆ!,

"ท่านหญิงที่ทำงานจริงจังเช่นนี้,พวกเราก็ไม่ควรที่จะหยุดนิ่งไม่ทำอะไร?ไปกันเถอะ,ข้ามีอุปกรณ์ใหม่,เดี๋ยวข้าพาเจ้าไปดูอะไรบางอย่าง!

เมิ่งหยิงหยิงเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาในทันที.

มันจะเป็นอะไรกันนะ?

อุปกรณ์มากมายเท่าไหร่ที่ฉู่เทียนสร้างขึ้นมาก่อนหน้านี้,หอการค้าปาฏิหาริย์ยังไม่สามารถทำทุกสิ่งที่ฉู่เทียนได้มอบให้มา ด้วยความยากลำบากที่จะสร้างได้ทั้งหมด,ฉู่เทียนในตอนนี้ยังมีอุปกรณ์ใหม่อะไรมาแสดงให้ดูอีกล่ะ?

เมิ่งหยิงหยิงนั้นเต็มไปด้วยความอยากรู้อย่าเห็น,ทันใดนั้นนางก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่ฉู่เทียนพานางมายังลานหลังบ้าน,ก่อนที่จะเห็นกองของศิลาชังอวิ๋นมากมายวางซ้อนกันอยู่ในสถานที่แห่งนี้.

"นี่ไม่ใช่ศิลาที่ใช้ทำเครื่องขยายเสียงหรอกหรือ?"เมิ่งหยิงหยิงกล่าวต่อ"เครื่องขยายเสียงนั้น,ใช้งานง่ายจริงๆ,อุปกรณ์ดังกล่าวนี้จึงเป็นสินค้าที่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเลย!"

ฉู่เทียนเบ้ปากอย่างเหยียดหยัน,"เครื่องขยายเสียงรึ?มันเป็นเพียงแค่สินค้าทั่วไปเท่านั้น!สิ่งที่เจ้าจะได้เห็นนี้มันมีระดับสูงกว่าอุปกรณ์ดังกล่าว,เอาล่ะ,มาเริ่มกันเลย,ข้าจะทำการหลอมอุปกรณ์ดังกล่าวรวมเข้ากับศิลาชังอวิ๋น."

เมิ่งหยิงหยิงที่สงสัย"ทำไมต้องเอาศิลาชังอวิ๋นไปหลอมด้วยล่ะ?"

"ศิลาชังอวิ๋นนั้นสามารถแบ่งออกเป็นหลายระดับทีเดียว,ศิลาชังอวิ๋นที่เพิ่งเก็บมานั้น,เป็นเพียงแค่วัตถุดิบระดับพื้นฐานที่สุดในระดับ 1 ,ซึ่งมันสามารถนำมาใช้ทำเป็นได้แค่เพียงเครื่องขยายเสียง,หากว่าพวกเราหลอมเขากับวัตถุดิบใหม่,พวกเราก็จะสามารถใช้งานศิลาชังอวิ๋นแบบใหม่ได้,เดี๋ยวข้าจะแสดงให้เจ้าดูเอง."

เมิ่งหยิงหิยงเองก็คิดว่ามันน่าสนใจเป็นอย่างมาก"แล้วพวกเราจะทำอย่างไรล่ะ?"

ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"เจ้ารู้ใหมว่าทำไมข้าจะต้องสั่งซื้อศิลาผลึกแม่เหล็กไฟฟ้าระดับหนึ่งกลับมาด้วยล่ะ? เพราะว่าศิลาชังอวิ๋นและศิลาผลึกแม่เหล็กไฟฟ้านั้นสามารถนำมาหลอมรวมกันได้ไงล่ะ,และพวกเราก็จะได้วัตถุดิบระดับ 2 ศิลาเสียงแม่เหล็ก!"

"แล้ว ศิลาเสียงแม่เหล็กนี้มันเป็นวัตถุดิบเอาไว้ทำอะไรล่ะ?"

ฉู่เทียนกล่าวตัดบทของนาง"หลังจากมันเสร็จแล้ว,เจ้าก็จะรู้เองล่ะ."

ฉู่เทียนที่ให้เมิ่งหยิงหยิงกลายเป็นผู้ช่วยของเขา,ในการส่งศิลาแม่เหล็กไฟฟ้าและศิลาชังอวิ๋นที่หอการค้าเทียนเฉินได้นำส่งมาให้,ด้วยต้องใช้กระบวนการที่ค่อนข้างสลับซับซ้อนในการหลอมอุปกรณ์ดังกล่าวจึงจำเป็นต้องใช้เวลา,สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ได้วัตถุดิบระดับ 2 ศิลาเสียงแม่เหล็ก!

ศิลาเสียงแม่เหล็กนั้นมีกระบวนในการหลอม เป็นกระบวนการหลอมวัตถุดิบในระดับสอง,แน่นอนว่าจำเป็นหลอมโดยผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิตขึ้นไปเท่านั้น,หากฉู่เทียนยังไปไม่ถึงผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิตแล้วล่ะก็,บางทีถึงเขาจะมีวัตถุดิบ,เขาก็ไม่สามารถที่จะหลอมและสร้างวัตถุดิบใหม่ขึ้นมาได้.

ฉู่เทียนที่ได้เมิ่งหยิงหยิงช่วย,เขาได้ใช้ศิลาเสียงแม่เหล็กสร้างหอคอยที่มีความสูงเท่ากับคนๆหนึ่ง,เขาได้สลักวงเวทย์อักขระลงไปบนหอคอยก่อนที่จะเพิ่มแบตเตอรี่พลังเวทย์เพื่อเป็นแหล่งพลังงานเข้าไปอีก.

"เอาล่ะเสร็จแล้ว!"

ฉู่เทียนที่เปิดใช้งานวงเวทย์อักขระทำให้บนหอกคอยขนาดเล็กนั้นเต็มไปด้วยแสงที่ปกคลุมไปทั่ว,คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มองไม่เห็นได้แผ่พลังออกไปรอบๆคลุมบริเวณพื้นที่ขนาดใหญ่เลยทีเดียว.

เมิ่งหยิงหยิงที่ไม่เข้าใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย"เจ้าทำสิ่งนี้ขึ้นมาเพื่ออะไร?"

"เจ้าไม่เข้าใจอย่างงั้นรึ?"ฉู่เทียนเผยยิ้มอย่างมีเลศนัยน์,"นี่เรียกว่าหอคอยกระจายคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าอย่างไงล่ะ,มันสามารถใช้งานได้หลายอย่างทีเดียว,มันมีประโยชน์เพียงพอที่จะเปลี่ยนความคิดและทำลายความรู้ที่เคยมีมาของมนุษย์อีกครั้งได้เลย."

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน