Miracle Throne Chapter 107 The goods were robbed

Miracle Throne Chapter 107 The goods were robbed

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 107 สินค้าที่ถูกปล้น

บทที่ 107 สินค้าที่ถูกปล้น

เย่อู๋เต๋าพ่ายแพ้,ไม่สามารถเดินทางมาสร้างปัญหาให้เขาในเมืองเทียนหนานได้อีกต่อไป,นอกจากนี้หนานกงอี้ยังสามารถทะลวงผ่านยกระดับพลังฝึกตนกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญปลุกดวงจิตขั้นที่ 4 ได้แล้ว,มีคุณสมบัติได้รับตำแหน่งผู้อาวุโสของตระกูลหนานกงอย่างเป็นทางการ.

ฉู่เทียน,เมิ่งหยิงหยิงและเมิ่งชิงอู๋,ด้วยการรับรองของหนานกงอี้แล้ว,นับจากนี้พวกเขาทุกคนจะกลายเป็นทูตพิเศษของตระกูลหนานกง,อยู่ภายใต้ร่มเงาของตระกูลหนานกง,และมีสิทธิได้รับการปกป้องจากอิทธิพลของตระกูลหนานกง,จากนี้ไปความปลอดภัยของพวกเขาก็ถูกยกระดับขึ้นมาอีกขั้นหนึ่ง.

หนานกงอี้คิดว่าฉู่เทียนนั้นโชคดีเกินคาดพร้อมกับกล่าวออกไปว่า"ในรัฐกลางนั้นไม่มีใครเลยที่จะกล้าข่มเหงเย่อู๋เต๋า,โดยที่จะสามารถรอดปลอดภัยอย่างมีสวัสดีภาพ,เด็กอย่างเจ้านับว่าเป็นคนแรกเลย!"

ทีจริงแล้วฉู่เทียนเองก็กังวลอยู่เล็กน้อย"ความเกลียดชังของเย่อู๋เต๋าต่อข้านั้นคงจะฝังลึกไปถึงกระดูก,จะรู้ได้อย่างไรล่ะว่าเขาจะไม่กลับมาแก้แค้นอีกครั้ง? คนผู้นี้น่าจะมีพลังปลุกดวงจิตระดับ 5 หรือ 6,หากวันใหนเขาต้องการล้างแค้น,เพียงแค่ตำแหน่งทูตพิเศษกิตติมศักดิ์นี้คงไม่เพียงพอ!"

ความเป็นจริงฉู่เทียนที่ต้องการขอตำแหน่งทูตพิเศษนั้น,เพียงเพราะต้องการความคุ้มครองจากการสังหารเย่ซ่งเท่านั้น.

เย่ซ่งเป็นเพียงอาวุโสธรรมดา,ถึงจะมีตำแหน่งอยู่บ้าง,การที่จะสังหารเขาไปแน่นอนว่าถึงจะทำให้ตระกูลเย่โกรธ,ทว่าไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีราคาเพียงพอที่จะต้องทำให้พวกเขาต้องล่วงเกินตระกูลหนานกงเพียงเพื่อคนที่ไม่สำคัญ จนต้องไล่ล่าเขาอย่างจริงจัง,ซึ่งเรื่องดังกล่าวนี้แน่นอนว่าตระกูลเย่ต้องใคร่ครวญอย่างดีในการจะเรื่องใดๆ.

หากแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนถึงตอนนี้กลับแตกต่างออกไป.

ฉู่เทียนและตระกูลเย่ตอนนี้ไม่สามารถที่จะอยู่ร่วมโลกกันได้อีกต่อไปแล้ว!

ฉู่เทียนที่จับตัวของนายน้อยหมาป่าสวรรค์,สร้างความอัปยศตบหน้าพวกเขาอย่างรุนแรง,ทำให้เย่อู๋เต๋าเสียหน้าอย่างหนัก,ด้วยนิสัยที่ดุร้ายกดขี่ของเขาแล้ว,จะสามารถกลืนมันลงไปได้จริงๆรึ?

หนานกงอี้ที่กล่าวออกมาอย่างมั่นใจ"โหวเย่ว์วายุเทพที่ออกมาไกล่เกี่ยด้วยตัวเองเช่นนี้,ไม่ว่าเย่อู๋เต๋าจะเกลียดเจ้าอย่างไรก็ไม่กล้าที่จะจัดการเจ้าอย่างโจ่งแจ้งแน่นอน,สิ่งที่เกิดขึ้นมานี้เจ้าวางใจได้!"

"โหวเย่ว์วายุเทพนี้เป็นใครมาจากใหนอย่างงั้นรึ?"

"เจ้าเป็นคนของรัฐกลาง,กับไม่รู้จักโหวเย่ว์วายุเทพอย่างงั้นรึ?"

เมื่อหนานกงอี้กล่าวถึงโหวเย่ว์วายุเทพนั้น,สายตาของเขานั้นค่อนข้างชื่นชมทีเดียว,"โหวเย่ว์วายุเทพเฟิงหยุนเทียนนั้นเป็นวีรบุรุษที่มีชื่อเสียงของอาณาจักรหนานเซียแห่งนี้เป็นอย่างมาก,ในอดีตนั้นเขาได้รับเหรียญสดุดีทางทหารที่โดดเด่นที่สุด,และหลังจากนั้นก็ได้พระราชทานนาม โหวเย่ว์วายุเทพ,และกลายเป็นหนึ่งในแปดโหวเย่ว์ของอาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้!"

"อาณาจักรหนานเซี่ยมีโหวเย่ว์แปดคนอย่างงั้นรึ?"

"เจ้าไม่รู้อะไรเลยหรืออย่างไร!"หนานกงอี้ที่จ้องมองไปยังฉู่เทียน"อาณาจักรหนานเซี่ยแห่งนี้มีด้วยกันทั้งหมดแปดแคว้น,มีโหวเย่ว์ประจำอยู่คนละแคว้น,เพื่อปกครองอาณาจักรแห่งนี้,โหวเย่ว์วายุเทพเองก็เป็นคนดูแลปกครองรัฐกลางแห่งนี้ยังไงล่ะ."

ฉู่เทียนที่ประหลาดใจเป็นอย่างมาก"เช่นนั้นรัฐกลางทั้งหมดก็อยู่ในการจัดการของเขาอย่างงั้นรึ?"

"ที่จริงแล้วมันไม่ใช่อย่างงั้นหรอก!ด้วยนิสัยของโหวเย่ว์วายุเทพแล้วเป็นคนที่ชอบสันโดษ,ไม่เคยสนใจเกี่ยวกับอำนาจและการแข่งขัน,ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ทุกคนใช้ชีวิตอย่างอิสระ,เขาเองนั้นใช้ชีวิตอย่างสันโดษไม่ยุ่งเกี่ยวกับกับความวุ่นวาย,แต่ว่าด้วยชื่อเสียงและความสามารถของโหวเย่ว์วายุเทพแล้ว,แทบจะไม่มีใครในรัฐกลางกล้าขัดใจเขาเลย!"

อาณาจักรหนานเซี่ยมีโหวเย่ว์แปดคน.

โหวเย่ว์วายุเทพก็เป็นหนึ่งในนั้น!

ด้วยชื่อเสียงที่ขจรขจายไปทั่วอาณาจักรหนานเซียแห่งนี้,เฟิงหยุนเทียนนับว่าเป็นตัวตนของบุคคลที่มีชื่อเสียงที่ยิ่งใหญ่ระดับอาณาจักรทีเดียว!

เรื่องที่ฉู่เทียนสร้างขึ้นมานั้นใหญ่โตเป็นอย่างมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าโหวเย่ว์วายุเทพถึงกับออกมาจัดการเรื่องในครานี้ให้!

ไม่แปลกใจเลยว่าเพียงแค่โหวเย่ว์วายุเทพเอ่ยปาก,เย่อู๋เต๋าถึงกับรีบถอนกำลังทันที,ซ้ำยังแทบจะไม่กล้าเอยปากจะสังหารคนทั้งหมดในเมืองอีก,เพราะเขามีความแข็งแกร่งพลังที่ลึกล้ำที่สุดในรัฐกลางเขาจึงมีสิทธิ์ขาดที่จะเอ่ยปากออกมาได้.

หากไม่เห็นแก่หน้าของโหวเย่ว์วายุเทพนะรึ?

คงไม่ต่างจากการแส่หาความตาย!

ด้วยนิสัยที่แปลกประหลาดของโหวเย่ว์วายุเทพ,น้อยคนมากนักที่จะโชคดีได้พบเห็นตัวตนของจริงๆ,จนโหวเย่ว์วายุเทพแทบจะเป็นตำนานของรัฐกลางก็ว่าได้.

ในครั้งนี้กลับออกมาไกลเกลี่ยความขัดแย้งให้กับฉู่เทียน,เป็นเรืองราวที่ไม่คาดคิดฝันเลยไม่ใช่หรือ?

เย่อู๋เต๋าที่ต้องให้คำมั่นว่าจะสลายความบาดหมาง,แน่นอนว่าเขาไม่กล้าที่จะยุแหย่โหวเยว์วายุเทพเป็นแน่,และไม่ผลีผลามแสดงท่าทางอะไรที่โจ่งแจ้งออกมาได้,ตระกูลฉู่และตระกูลลวอเอง,ก็ต้องระมัดระวังตัวอีกด้วยเช่นกัน.

ในเมื่อมีโหวเย่ว์วายุเทพที่ออกหน้าเรื่องนี้เอง,และเขายังเป็นทูตพิเศษของตระกูลหนานกง,ต่อไปเขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลแล้วไม่ใช่รึ?

อย่างน้อยที่สุด,ในระยะสั้นๆนี้,หลายตระกูลที่บาดหมางย่อมไม่เข้ามาคุกคามอย่างแน่นอน!

ดังนั้นแล้วชื่อเสียงของฉู่เทียนในตอนนี้,จึงได้เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าทีเดียว.

ฉู่เทียนที่จับตัวนายน้อยหมาป่าสวรรค์,พร้อมกับทารุนอย่างโหดร้ายทารุณต่อหน้ากองกำลังทหารตระกูลเย่มากมาย,เป็นภาพที่ถูกประทับลงไปในใจของพวกเขา.

ยุแหย่ยมบาลได้,แต่อย่างแหย่ฉู่เทียน!

เมื่อฉู่เทียนกลับไปยังที่พัก,ก็มีเหล่าผู้ส่งสารมากมายจากทั้งตระกูลขนาดกลางและขนาดใหญ่,ต่างเรียงหน้าเข้ามาหาทุกๆที่.

"ตระกูลถูได้ส่งของขวัญแสดงความยินดีมา!"

"ตระกูลหลีได้ส่งของขวัญแสดงความยินดีมา!"

หอการค้าอาชาทมิฬได้ส่งของขวัญมา!"

"กองทหารพยัคฆ์คลั่งได้ส่งของขวัญมา!"

"..."

ของขวัญมากมายหลากหลาย,ไหลมาราวกับหิมะตก,เมิงชิงอู๋และน้องสาวแทบจะออกมารับของขวัญดังกล่าวไม่หยุด.

หอการค้าปาฏิหาริย์ที่เติบโตขึ้นแบบฉุดไม่อยู่,ระยะเวลาสั้นๆเพียงหนึ่งเดือน,กลายเป็นหอการค้าที่มีอิทธิพลขนาดใหญ่,กลายเป็นเสาหลักของเมืองเทียนหนานไปแล้ว!

เมิ่งชิงอู๋ที่เห็นของขวัญกองเป็นภูเขาเลากา,ความรู้สึกของนางในตอนนี้ราวกับว่ากำลังตกอยู่ในความฝัน.

หนึ่งเดือนที่แล้ว.

หอการค้าหนานหยุนที่ถูกตัดความชั่วเหลือต้องยืนเพียงลำพัง,ไม่มีคนสนับสนุน,และไม่สามารถหาคนสนับสนุนได้อีกด้วย,ต้องก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง,ด้วยเกรงว่าจะไปยุแหย่หอการค้าอื่นๆอย่างไม่ตั้งใจ.

หนึ่งเดือนถัดมา.

สองพี่น้องเปลี่ยนแปลงอย่างยิ่งใหญ่กลายเป็นผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิตทั้งคู่,กลายเป็นคนที่คนนับหมื่นให้ความเคารพนับถือ.

หอการค้าหนานหยุนกลายเป็นไม่มีใครกล้าล่วงเกินอีกต่อไป,ซ้ำตอนนี้ยังต้องส่งของขวัญมาให้ไม่หยุดเพื่อยกย่องชมเชย,พวกเขาเหล่านั้น มีแต่ต้องคุกเข่าให้กับสองพี่น้องด้วยความเคารพ.

สองสาวที่ใช้ชีวิตไม่ต่างกับสามัญชนสักเท่าใดก่อนนี้,พวกนางจะเคยชินกับการได้รับเกียรติยศและความเคารพนี้ได้อย่างไรกัน?

ยิ่งหอการค้าปาฏิหาริย์น่าเกรงขามเท่าไหร่.

หอการค้าหนานหยุนก็จะยิ่งน่ายำเกรงมากขึ้นเท่านั้น.

เมิ่งชิงอู๋และเมิ่งหยิงหยิงก็จะยิ่งกลายเป็นตัวตนของคนที่น่ายำเกรงมากขึ้นไปอีก.

ภายในเมืองเทียนหนานแห่งนี้จะมีใครอีกที่จะกล้าดูหมิ่นพวกนางได้!

ฉู่เทียนที่กลับมาบ้านเองต่างก็ทบทวนคิดใคร่ครวญกับคำพูดของหนานกงอี้ไปมา,คำพูดของเมิ่งชิงอู๋ไม่ใช่เรื่องแปลก,หากนางจะให้ความเคารพยกย่องโหวเย่ว์วายุเทพถึงเพียงนั้น.

ตัวตนของคนผู้นี้เปรียบได้เหมือนกับเทพ!

ภายในรัฐกลางแห่งนี้ไม่มีใครกล้าล่วงเกินเขาอย่างแน่นอน!

แม้แต่วายร้ายเย่อู๋เต๋ายังต้องให้ความเคารพถึงเพียงนั้น!

เมิ่งชิงอู๋ตอนนี้รู้สึกวางใจได้แล้ว,ท้ายที่สุดนางก็สามารถขยายกำลังผลิตของหอการค้าได้อย่างไม่มีปัญหา "หลอดไฟและโคมไฟตอนนี้พวกเขาเก็บเอาไว้ถึง 50,000 ชุด,เป็นหลอดไฟฟ้าทั่วไปกว่า 80 %ส่วนอย่างอื่นก็เป็นหลอดไฟขนาดใหญ่,โคมไฟ,และยังมีหลอดไฟมือถือและโคมไฟมือถืออีกด้วย ....อีกมากมมาย,ตอนนี้ เงื่อนไขครบถ้วนแล้ว,เราควรที่จะผลิตหลอดไฟที่สามารถขายให้กับคนทั่วไปจำหน่ายทั่วทั้งเมืองเทียนหนานได้แล้ว!"

การเตรียมการที่จะขายให้กับคนทั่วไปทั่วทั้งเมืองเทียนหนานได้เตรียมการมาพักหนึ่งแล้ว,การผลิตของโรงงานผลิตหลอดไฟเองก็สามารถทำการผลิตได้ทุกวัน.

หอการค้าปาฏิหาริย์ได้ทำการผลิตสินค้าที่จะนำเข้าตลาด,แน่นอนว่าจะสามารถเริ่มธุรกิจได้ในทันที.

เกี่ยวกับการดำเนินธุรกิจนั้น,ปกติแล้วฉู่เทียนจะไม่ค่อยได้เข้าไปยุ่งและสนใจเท่าใดนั้น,ตอนนี้เขาคิดแค่เพียงหญ้าเปลวเพลิงอเวจีจากหอการค้าเทียนเฉิน,ตราบเท่าที่หญ้าเพลิงอเวจีจากหอการค้าเทียนเฉินมาส่ง,ฉู่เทียนก็จะสามารถเริ่มฝึกฝนกระบี่อเวจีได้นั่นเอง.

ความมั่งคั่งร่ำรวยนั้น,สามารถหาได้เสมอ!

หากแต่ความแข็งแกร่งเป็นพื้นฐานอย่างแรกที่จะสามารถมีชีวิตรอดปลอดภัยได้!

หากไม่เพราะว่าโหวเย่ว์วายุเทพที่ได้ออกโรงไกล่เกลี่ยเรื่องในใครนี้จะทำให้ฉู่เทียนปลอยภัยได้อยู่รึ?,เย่อู๋เต๋าไม่กล้าคุกคามเขา,แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะรามือเพียงเท่านี้?

"ผลกำไรที่จะได้จากหลอดไฟฟ้านั้นมหาศาล,ตลาดก็ใหญ่โต,ไม่เพียงแต่ผู้ฝึกตนเท่านั้น,เหล่าคนทั่วไปก็สามารถที่จะซื้อไปใช้ได้,ไม่เพียงแต่สามารถสร้างกำไรมากมายให้กับพวกเรา,ทว่ามันยังสามารถสร้างชื่อเสียงที่ดีให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์ของพวกเราด้วย"ฉู่เทียนที่กล่าวออกมาหยุดชั่วขณะ ก่อนที่จะกล่าวต่อไปว่า"ข้าจะสอนท่านเกี่ยวกับวิธีในการสร้างแบตเตอรี่พลังเวทย์,เพื่อจะสามารถนำมาใช้ในการผลิตส่วนเสริมของหลอดไฟ,อำนาจทุกอย่างนั้นขึ้นอยู่กับท่านทั้งหมด."

เทคโนโลยีเกี่ยวกับการสร้างแบตเตอรี่พลังเวทย์นั้นถูกเก็บเป็นความลับเป็นอย่างมาก.

และหอการค้าปาฏิหาริย์เองยังเก็บความลับเกี่ยวกับการทำเหมืองน้ำมันคลิสตัลเอาไว้อีกด้วย,แน่นอนว่าไม่สามารถที่จะเปิดเผยวิธีการสร้างแบตเตอรี่พลังเวทย์ให้กับสาธารณะชนได้.

เมิ่งชิงอู๋ที่มีภูติวิญญาณตำราสวรรค์,การเรียนรู้ของนางนั้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก,ฉู่เทียนอธิบายเพียงเล็กน้อย,เมิ่งชิงอู๋ก็สามารถเข้าใจและสามารถสร้างวงเวทย์อักขระและวิธีการในการสร้างแบตเตอรี่พลังเวทย์ได้แล้ว.

เมิ่งชิงอู๋กล่าวอย่างใจเย็น"โปรดวางใจ,ข้าจะเก็บวิธีการผลิตแบตเตอรี่พลังเวทย์ไว้เป็นอย่างดี!"

"ท่านประธาน!"

"ท่านประธาน!"

ผู้คุ้มกันคนหนึ่งเร่งรีบเข้ามา"ข้างนอกมีคนสองคน,บอกว่ามาจากหอการค้าเทียนเฉิน!"

ภายในใจของฉู่เทียนนั้นรู้สึกดีใจขึ้นมาเล็กน้อย.

เขาที่จ้องมองออกไปด้วยความกระตือรือร้น,สิ่งที่เขาหวังในที่สุดก็มาแล้ว!

ฉู่เทียนที่ออกไปดูพวกเขาด้วยตัวเอง,ใครจะรู้ล่ะเมื่อดูสภาพพวกเขาแล้ว,ถึงกับทำให้ฉู่เทียนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.

คนสองคนใบหน้าฉาบไปด้วยโลหิต,บนร่างกายได้รับบาดเจ็บ 4-5 แห่ง,ชุดเกราะและหมวกเหล็กเสียรูปและเป็นรอยฉีกขาด.

คนหนึ่งในนั้น,ฉู่เทียนพอจะจำได้,ไม่ใช่จิงหู่หรอกรึ?

ฉู่เทียนเร่งรีบสอบถามออกไป,"เกิดเรื่องอะไรกับพวกเจ้า?"

จิงหู่หลังจากเข้ามาในเมือง,ได้ยินกิตติศัพท์ที่แท้จริงของฉู่เทียนจวบจนถึงตอนนี้,เขารู้สึกหวาดกลัวฉู่เทียนเป็นอย่างมาก.

พรึบ!

จิงหู่คุกเขาลงกลับพื้นพร้อมกับคลานเข้าไปหาฉู่เทียน,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างเศร้าสร้อย"ท่านประธาน,อภัยให้กับพวกเราด้วย,ขบวนสินค้าที่เดินทางมาจากรัฐกลางนั่น,ระหว่างทางนั้นพวกเราถูกกลุ่มโจมที่ดุร้ายบุกเขาโจมตี,และพวกเขาได้ขโมยสินค้าทุกอย่างไป!"

"อะไรนะ?"ฉู่เทียนที่กัดฟันกรอดๆ,"พวกเจ้าถูกปล้นอย่างงั้นรึ?ไม่ใช่ว่าข้าบอกให้พวกเจ้าเดินทางมาเป็นความลับหรอกหรือ?"

จิงหู่ที่ยังคงกล่าวขอโทษขอโพย"พวกเราไม่ได้เปิดเผยความลับให้ใครรู้แน่นอน,ไม่มีใครรู้ว่าพวกเรากำลังส่งสำค้ามาให้กับหอการค้าปาฏิหาริย์...กลุ่มโจรนั่นพบพวกเราอย่างบังเอิญ,มันเป็นอุบัติเหตุที่ไม่ได้ตั้งใจจริง!"

"เจ้า,คิดว่าข้าโง่อย่างงั้นรึ?จะมีโจรกระจอกที่ใหนกล้าขโมยของจากหอการค้าเทียนเฉินกัน?"

ไม่ใช่แค่ฉู่เทียนเท่านั้น,เป็นใครก็ไม่มีทางเชื่อแน่นอน!

จิงหู่ที่เป็นคนคุ้มกันสินค้าด้วยตัวเอง,เขาที่เป็นถึงผู้เชี่ยวชาญระดับปลุกดวงจิต,ไม่ว่าผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิตจะไปที่ใหนก็ตาม,ก็ล้วนแล้วแต่มีคนหลบเลี่ยงพวกเขาตลอด.

หากแต่ตอนนี้.

จะมีกลุ่มโจรที่ใหนไม่รุ้ออกมาเข้าโจมตีหอการค้าเทียนเฉินอย่างงั้นเหรอ,หากว่ามีกลุ่มโจรที่แข็งแกร่งขนาดนั้น,ทั่วทั้งรัฐกลางไม่ต้องตกไปสู่ความวุ่นวายแล้วเหรอ.

"ฉู่เทียนอย่าเพิ่งมีอารมณ์เลย,เจ้าควรที่จะสอบถามเรื่องราวต่างๆให้มันชัดเจนซะก่อน."

เมิ่งชิงอู๋ที่เห็นท่าทางของจิงหู่แล้วดูเหมือนว่าจะไม่ได้หลอกลวงแต่อย่างใด,การสูญเสียสินค้าเองก็ทำให้นางเต็มไปด้วยความกระวนกระวายเช่นกันเพราะว่าเป็นสินค้าที่มีมหาศาลทีเดียว,ไม่ได้มีเพียงหญ้าเพลิงอเวจีเท่านั้นที่พวกเขาต้องการ,ยังมีวัตถุดิบอื่นๆอีกหลายอย่างที่จำเป็นต่อหอการค้าปาฏิหาริย์,รวมทั้งแมลงอสูรสามชีพที่จำเป็นในการผลิตเม็ดยาฉีเหลียนอีกด้วย.

สินค้าที่เสียหายครั้งนี้,นับว่ามหาศาลใหญ่โตทีเดียว!

จิงหู่เริ่มต้นอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างละเอียด,กองกำลังคาราวานสินค้าเทียนเฉินเดินทางมาด้วยดีจนมาถึงเมืองที่มีชื่อว่า "ฮวังซี"เป็นเมืองขนาดเล็ก,ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้พบเข้ากับเหล่าโจรที่ดักซุ่มอยู่เข้าโจมตีพร้อมกันหลายสิบคน,พร้อมกับแย่งชิงสินค้าไปอย่างรวดเร็ว.

จิงหู่ที่เข้าขัดขวาง,ไล่ล่าพวกมัน,ใครจะรู้ล่ะว่าความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามนั้นเกินกว่าพวกเขาจะจิตนาการถึงได้!

"หัวหน้ากลุ่มโจรนั้นแข็งแกร่งมาก,อย่างน้อยที่สุดควรจะมีพลังระดับปลุกดวงจิตระดับ 2 ขั้นปลาย,นอกจากนี้พวกเขายังมีวิชาศาสตร์แห่งปิศาจที่ไม่รู้จักอีกด้วย,เป็นวิชาที่ร้ายกายเหลือคณานับ,ข้าไม่สามารถต่อกรกับเขาได้เลย,เห็นท่าไม่ดีข้าจึงได้หลบหนีมา,พร้อมกับเดินทางมายังเมืองเทียนหนานเพื่อแจ้งข่าว."

โจรร้ายมีพลังร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?

ในเมื่อมีพลังที่ร้ายกาจถึงเพียงนั้น,แล้วทำไมยังต้องทำงานเป็นโจรด้วยล่ะ?

ฉู่เทียนค่อนข้างสนใจกับข้อมูลที่ได้เป็นพิเศษ"เจ้าบอกว่าเขาฝึกวิชาศาสตร์แห่งปิศาจอย่างงั้นรึ?เป็นศาสตร์แห่งปิศาจแบบใดกัน!"

จิงหู่เผยท่าทางหวาดกลัว"ข้าไม่รู้ว่าเป็นศาสตร์แห่งปิศาจแบบใด,ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนเลย,ข้าบอกได้เพียงว่าต้องไม่ใช่วิชาบำเพ็ญที่มีอยู่ในรัฐกลางเป็นแน่,ซ้ำยังร้ายกาจเป็นอย่างมากด้วย."

กลุ่มโจรกลุ่มนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ธรรมดาซะแล้ว.

เพราะข้อมูลที่ได้มานั้นมีน้อยมาก,ฉู่เทียนจึงไม่สามารถบอกได้ว่ามีความสัมพันธ์กับตระกูลขนาดใหญ่ในรัฐกลางหรือไม่.

เมิ่งชิงอู๋สอบถามฉู่เทียนออกไป,"เจ้าคิดว่าอย่างไร?"

ฉู่เทียนที่ส่ายหน้าไปมา"บอกอะไรไม่ได้มากนัก,ข้าต้องไปดูด้วยตัวเองซะแล้ว!"

เมิ่งชิงอู๋ที่รู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อยกล่าวออกมาว่า"ตอนนี้การออกจากเมืองเทียนหนานนั้นนับว่ามีอันตรายเป็นอย่างมาก?บางทีอาจจะเป็นกับดักของเย่อู๋เต๋าก็เป็นได้?"

"เป็นไปไม่ได้หรอก,เวลามันไม่สอดคล้องกัน."

"แต่ว่าสถานการณ์ตอนนี้ดูเปราะบางเป็นอย่างมากที่จะ...!

"โปรดวางใจ,ข้าจะให้ศพทมิฬอยู่ภายในเมืองแห่งนี้,ข้าจะออกเดินทางด้วยวิธีเดิมรับรองว่าไม่มีใครจดจำข้าได้ว่าข้าเป็นใคร."

สินค้าที่ถูกชิงไปนั้นมีความสำคัญกับฉู่เทียนมากและเกินกว่าที่เมิ่งชิงอู๋จะคิดถึงได้.

ฉู่เทียนมีความจำเป็นที่ต้องปลอมตัวออกสืบสวนเรื่องนี้.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน