Miracle Throne Chapter 86 The anger of Chu day
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 86 - ความโกรธเกรี้ยวของฉู่เทียน
บทที่ 86 - ความโกรธเกรี้ยวของฉู่เทียน
เย่ซ่งที่แข็งกร้าวกดดันครั้งแล้วครั้งเล่า,เพื่อที่จะทำลายลายชื่อเสียงของฉู่เทียน,ที่จริงแล้วฉู่เทียนไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย,จะดีหรือจะร้ายเขาก็มาจากอนาคน
30,000 ปี,เป็นหนึ่งในคนที่ยืนอยู่บนจุดสุดยอดของโลก,สำหรับคนในอาณาจักรเล็กๆเช่นนี้,ในสายตาของเขานั้นแทบจะไม่แตกต่างไปจากมดแมลงเลยไม่ใช่รึ?
ยักษาใยต้องใส่ใจการกระทำของมดอย่างงั้นรึ?
ฉู่เทียนนั้นไม่ให้ค่าที่จะไปสู้รบตบมือแลกเป็นแลกตายกับคนเช่นนี้.
ตอนนี้แตกต่างออกไป,เย่ซ่งที่ต้องการชีวิตของฉู่เทียนครั้งแล้วครั้งเล่า,ตอนนี้ยังคุกคามชีวิตของหยิงหยิงอีก.
นี่ถึงได้เรียกว่า
การยั่วยุมังกรให้โกรธนั้นไม่ควรกระทำ!
ฉู่เทียนย่อมไม่คิดที่จะสร้างปัญหาอะไรหากว่าคนอื่นนั้นไม่มาขวางหน้าของเขา,เช่นนั้นตอนนี้ฉู่เทียนไม่มีทางที่จะยอมให้อีกต่อไปแล้ว!
หวาดกลัว?
มีสิ่งใดที่จะต้องทำให้เขาหวาดกลัวได้!
ในพจนานุกรมของฉู่เทียนไม่เคยมีคำนี้อย่างแน่นอน!
ไม่ได้มีอะไรมากหากว่าต้องการชีวิตของเขา,ทว่าหากต้องการชีวิตของสหายและครอบครัวของเขาล่ะก็,เรื่องเช่นนี้ไม่มีทางยอมรับได้อย่างแน่นอน!
เย่ซ่งต้องถูกกำจัด!
วันนี้!
เมืองเทียนหนานแห่งนี้จะต้องไม่มีเสี้ยนหนามของเขาอีกต่อไป!
ฉู่เทียนได้ตัดสินใจแล้ว!
เขาจะต้องแก้แค้นและคิดบัญชีต่างๆที่มีทั้งหมด!
............
ในเวลาเดียวกัน,มีคนมากมายออกันขวางถนนเต็มไปหมดราวกับกำแพงกั้นน้ำไม่ให้ใครผ่านไปได้..
ความขัดแย้งระหว่างฉู่เทียนกับตระกูลเย่และตระกูลฉู่
ปะทุขึ้นมาแล้ว,ทุกคนทั่วเมืองต่างรู้เรื่องนี้ดี,เวลาวิกฤติเช่นนี้,ไม่มีแม้แต่เวลาให้พวกเขาได้หลบหนี,ทำไมเขาถึงได้กลับมายังเมืองเทียนหนานอีกล่ะ?
โลกนี้,ยุคนี้,ยังมีเรื่องศีลธรรมมากมายให้กล่าวถึงอีกรึ?
การสังหารคนบางครั้ง,ก็ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล,กฏหมายในยุคนี้ยังนับว่าอ่อนแออยู่ไม่น้อย.
หากตระกูลเย่และตระกูลฉู่สังหารฉู่เทียนจริงๆ,คิดว่าอาณาจักรแห่งนี้จะลงโทษพวกเขานะรึ?เป็นแค่เพียงเรื่องขำขันเท่านั้น!
ฉู่เทียนที่กลับมาในเวลานี้,ทิ่จริงแล้วเขายังมีสติดีอยู่อีกเหรอ!
เขาคงจะรู้แล้วกระมั้งว่าไม่สามารถหนีการหลบหนี
ตระกูลเหล่านั้นได้,เขาจึงกลับมาเพื่อรับความตายรึอย่างไร?
ที่ด้านหน้าของคฤหาสน์เจ้าเมือง,ร่าง
18
แปดร่างที่ส่งกลิ่นอายลึกลับออกมาจากภายในชุดคลุมสีดำ,พวกเขายืนเด่นเป็นสง่า,ราวกับเป็นรูปปั้นที่ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย.
ชายหนุ่มในชุดสีเทาเหน็บกระบี่โบราณเอาไว้ที่ด้านหลัง,ก่อนที่จะเดินออกไป.
เสียงกระดิ่งโบราณที่ดังใสก้องกังวานบนข้อมือของเขา,ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งดังกล่าวนี้มีไว้ใช้ทำอะไร,รับรู้เพียงกลิ่นอายที่บ้าคลั่งและน่ากลัวของชายหนุ่มคนนี้,มีพลังกดดันอันหนักหน่วงที่สามารถคุกคามจิตวิญญาณของพวกเขาได้,กำลังแพร่ออกมาปนอยู่ในอากาศ.
ถนนในตอนนี้เต็มไปด้วยความเงียบสงบ.
เหล่าคนมากมายที่แอบชำเลืองมองเขาไม่วางตา.
เมื่อฉู่เทียนและร่างทมิฬผ้าคลุมดำอีก
18 ร่างผ่านเลยไปทำให้ร่างของพวกเขาถึงกับสั่นสะท้านเลยทีเดียว,รู้สึกหวาดกลัว ลึกไปถึงดวงจิต,จากทิศทางของฉู่เทียนที่ก้าวไปนั้น,บอกได้เลยว่าเป็นทิศทางของคฤหาสน์ตระกูลเย่นั่นเอง.
หนานกงอี้และเมิ่งชิงอู๋,พร้อมกับคนอื่นๆที่จ้องมองด้วยสายตาแปลกประหลาดไปยังผู้ติดตามของฉู่เทียน.
เหล่าประชาชนมากมายถึงกับตื่นตะลึงเมื่อเห็นพวกเขา,หลายคนเองก็รู้สึกชื่นชมพวกเขาอยู่ด้วยเช่นกัน.
อิทธิพลของคนจากรัฐกลางที่นำมาซึ่งบรรยากาศคุกคามสร้างบรรยากาศที่หนักอึ้งไปทั่วเมืองเทียนหนาน,ทำให้ทุกคนรู้สึกไม่ปลอดภัย,ผู้เชี่ยวชาญหลายคนจากรัฐกลางราวกับภูเขาที่สูงตระหง่าน,กดดันทุกคนให้ทำได้แค่แหงนมองจนร่างกายสั่นไปหมด,เป็นการข่มขู่เพื่อคุกคามให้พวกเขาต้องยอมจำนน.
ทุกๆคนต่างก็คิดว่าฉู่เทียนหลบหนีไปแล้ว.
แต่แล้วตอนนี้ผู้เยาว์ที่ไม่ธรรมดาสวมชุดสีเทาที่ดูน่าพิศวง,พร้อมกับที่มือของเขานั้นกุมกระบี่โบราณที่ลึกลับเอาไว้อยู่,สายตาของผู้คนมากมายถึงกับตื่นตะลึง,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเดินตรงไปยังคฤหาสน์ตระกูลเย่ด้วยตนเองเลย.
เด็กหนุ่มคนนี้จะรู้หรือไม่ว่ามีภูเขาที่สูงใหญ่หลายลูกตั้งตระหง่านอยู่ในทิศทางที่เขาจะเดินทางไป,พวกเขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าชายหนุ่มคนนี้กำลังตรงไปท้าทายคนเหล่านั้น
หนานกงอี้ที่กำลังตามไปห่างๆ.
หญิงสาวที่ทรงเสน่ห์อย่างเมิ่งชิงอู๋
เป็นหญิงสาวที่สวมงามโดดเด่นเป็นอย่างมากตามมาด้วยอีกคน.
เมื่อเห็นใบหน้าของผู้เยาว์ที่ไม่มีใครเหมือนนี้,อดไม่ได้เลยที่จะทำให้พวกเขาต้องตามไปดู!
ชายหนุ่มทีดูเหลาะแหละ,แต่กลับห้าวหาญไม่หวาดหวั่นต่อสิ่งใด,ถึงเป็นพระเจ้าหรือเซียนก็ไม่หวาดกลัว,แสดงออกถึงความรักและเกลียดอย่างตรงไปตรงมา,หากว่ายังดำเนินชีวิตเช่นนี้ล่ะก็,ไม่ช้าก็เร็วอาจจะก้าวไปสู่เส้นทางแห่งความตายแน่นอน,หากเป็นคนทั่วไปล่ะก็พวกเขาจะต้องรู้จักใคร่ครวญถึงเส้นทางข้างหน้าว่าควรทีจะก้าวหรือหลบเลี่ยงเพื่อให้สามารถมีชีวิตอย่างเป็นสุขไม่ใช่รึ?.
จะต้องตามไปดู!
จะต้องไม่พลาดที่จะไปดูอย่างแน่นอน!
นี่อาจจะเป็นเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ของเมืองเทียนหนานก็เป็นได้!
ฉู่เทียนตอนนี้ก็เปรียบได้กับตัวแทนของสามัญชนที่อ่อนแอ
หาญกล้าท้าทายตระกูลขุนนางชั้นสูง,เขาอาจจะเป็นเพียงคนๆเดียวที่สามารถแบกรับความโกรธเกรี้ยวของฝูงชนทั้งหมดได้,เป็นตัวตนที่ที่จะสามารถท้าทายต่อสู้กับเจ้าหน้าที่รัฐที่เต็มไปด้วยการกดขี่ข่มเหง.
ฉู่เทียนที่ต้องการแก้แค้นให้กับตัวเขาเอง.
เรื่องดังกล่าวนี้ถูกกล่าวขวัญไปทั่วเมืองเลยทีเดียว!
เหล่าชาวเมืองที่ตามไปดูจาก
20 ก็กลายเป็นร้อย,ทั่วทั้งเมืองเทียนหนานค่อยๆออกมาตามเขาไปด้วย,ทุกคนต่างโกรธเกรี้ยวโห่ร้องส่งเสียงเชียร์,ผู้เยาว์แห่งปาฏิหาริย์ของเมืองเทียนหนานได้กลับมาแล้ว,เขาจะสามารถแก้แค้นได้สำเร็จจริงๆหรือไม่?
นี่ไม่ใช่การแข่งขันการต่อสู้อีกต่อไปแล้ว.
แต่เป็นการวัดความแข็งแกร่งในการต่อสู้กันจริงๆ!
พรสวรรค์ที่เขามีนั้นจะสามารถใช้ประโยชน์ได้หรือไม่?
"ฉู่เทียน!"
"เจ้ากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?"
"เจ้ากำลังทำอะไร?เจ้ากำลังไปหาความตายรึ?รอข้าก่อน!"
หนานกงหยุน,ซ่างหลีซิงและ
ซ่งเทียนเหยี่ยนกับพี่ชาย,ทุกคนที่ได้ยินข่าวต่างก็เริ่งรีบเข้ามา,เมื่อเขาเห็นฉู่เทียนกลับมายังเมืองเทียนนานแล้ว,นอกจากนี้ยังทำให้พวกเขาต้องตื่นตะลึงที่เห็นฉู่เทียนเตรียมตัวไปล้างแค้นอีกด้วย.
จงใจที่จะสร้างปัญหาชัดๆ!
เหล่าผู้เชี่ยวชาญทีมาจากรัฐกลางนั้น,หาได้ใช่คนธรรมดา,ถึงจะมีผู้คนมากมายก็ตามที,การที่จะไปต่อกรกับพวกเขานั้น,มีแต่จะได้รับอันตรายเท่านั้น.
ฉู่เทียนที่ราวกับไม่ได้ใส่ใจสิ่งใด,เขาที่เห็นซ่างหลีซิงส่งยิ้มให้เขาอย่างสุขุมเป็นคนแรก
จึงได้กล่าวออกไปว่า,"ไม่ได้เจอกันหลายวันเลยนะ,ตาเฒ่าซ่าง,ใบหน้าของเจ้าดูดีขึ้นมาก!
ซ่งเทียนเหยี่ยน....นี่เจ้าสามารถทะลวงไปถึงระดับปลุกดวงจิตแล้วอย่างงั้นรึ?"
ซ่งเทียนเหยี่ยนที่สามารถทะลวงผ่านพลังฝึกตนไปยังเขตแดนปลุกดวงจิตอย่างราบรื่นทีเดียว.
ตอนนี้เขาก็กลายเป็นประธานสมาคมปรุงยา,เขาได้ยึดตำแหน่งเดินของหลีซางหยุนประธานคนก่อนเรียบร้อยแล้ว.
ซ่งเทียนเหยี่ยนที่ดูทรงพลังขึ้นมามากมายทีเดียว,ใบหน้าของหนานกงหยุนเองดูแดงระเรื่อด้วยความตื่นเต้น,ตะโกนออกมาเสียงดังโดยไม่ได้หวั่นเกรงว่าจะสร้างปัญหา"ฉู่เทียน!ขุ่นแม่และคนอื่นๆได้รับความเจ็บปวดจริงๆ!ข้าพร้อมแล้วที่จะไปทวงแค้นกับเจ้า จัดการพวกกลุ่มสารเลวนั่น! วิชาบำเพ็ญ <<กายานิรันดรโอบแสงดารา>>ของข้าสำเร็จขั้นหนึ่ง สำเร็จดินแดนขนาดเล็กแล้ว,วันนี้ข้าจะไปช่วยเจ้าอีกแรง!"
"อะไร?"
นี่ทำให้ฉู่เทียนถึงกับตื่นตกใจทีเดียว!
วิชากายานิรันดร์โอบแสงดาราของหนานกงหยุน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะรวดเร็วเทียบเท่ากับฉู่เทียนได้เลยรึ?
แม้ว่าฉู่เทียนจะจากไปเพียงแค่สิบวันไม่ได้ฝึกฝนก็ตามที,ทว่าหนานกงหยุนกับใช้เวลาเพียงสิบวันสามารถไล่ตามเขาทัน,นี่เพียงพอที่จะบอกได้เลยว่าพรสวรรค์ของนางนั้นน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก!
หากไม่เพราะว่าหนานกงหยุนจำต้องปิดกั้นพลังฝึกตนของตัวเองเอาไว้
2-3
ปี,บางทีนางเองอาจจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มากพรสวรรค์ที่สุดไม่ได้ด้อยไปกว่าสี่ต้าซือแห่งรัฐกลางแน่นอน!
แม่เสือสาวคนนี้นับว่ามีพลังที่ไร้ขีดจำกัดจริงๆ!
"ไม่เชื่อข้ารึ?เจ้ามองมาที่ข้า!"หนานกงหยุนที่ดูอิ่มอกอิ่มใจ,นางกำหมัดสองข้า,ทั่วทั้งร่างของนางก็มีแสงดาราไหลมารวมกัน,ก่อนที่จะปกคลุมไปทั่วร่างสร้างผิวที่โปล่งใสและมันวาวส่องสว่างวับวาว,"เป็นอย่างไรล่ะ,พี่สาวคนนี้ร้ายกาจใหม?ข้าบอกเจ้าเลยนะ,ตอนนี้ข้ากลายเป็นผู้ฝึกตนปลุกดวงจิตแล้ว,ข้าสามารถที่จะตั้นหน้าพวกมันได้อย่างสบายๆเลย!วันนี้จะให้เจ้าพวกบัดซบนั่นรู้ถึงความร้ายกาจของข้า!"
ดี,ยอดเยี่ยม!
ร้ายกาจจริงๆ!
หนานกงหยุนที่สามารถสร้างกายแก้วขึ้นมาอย่างง่ายดาย!
"ยอดเยี่ยม,เจ้าร้ายกาจมาก,แต่ว่านะ...."ฉู่เทียนที่กวาดสายตากลับไปมองคนที่อยู่รอบๆ"เรื่องในวันนี้,เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามายุ่ง!"
เพียงแค่ทุกคนได้ยินคำพูดดังกล่าวแล้ว.
ทุกคนถึงกับตื่นตะลึงไปตามๆกัน.
ฉู่เทียนปฏิเสธไม่ให้ช่วยอย่างงั้นรึ?
หากไม่มีหนานกงอี้และซ่างหลีซิงและคนอื่นๆช่วยเหลือ,เขาจะสามารถรอดชีวิตจากน้ำมือของเย่ซ่งได้อย่างงั้นรึ?นี่มันไม่ใช่เรื่องน่าขันไปหรอกเหรอ!
หนานกงอี้ที่อ้าปากกล่าวออกมาทันควัน."ให้เขาเป็นคนจัดการ!"
หนานกงอี้,ซ่างหลีซิงและซ่งปิง,พวกเขาที่แสดงท่าทางแปลกประหลาดออกมา,เหล่าคนชุดดำทั้ง
18 คนที่ฉุ่เทียนนำมานั้น,ราวกับว่ามีกลิ่นอายแห่งความตายแผ่ออกมา.
พวกเขาทั้งสามคนนั้นเป็นผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตมานานหลายปีแล้ว.
ซ่างหลีซิงและซ่งปิงนั้นเป็นผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตระดับ
2และหนานกงอี้ที่แข็งแกร่งที่สุดตอนนี้เขามีพลังฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตระดับ 3
ขั้นปลาย.
พวกเขาทั้งสามคนเมื่ออยู่ต่อหน้าเหล่าคนชุดดำที่อยู่ข้างๆฉู่เทียนแล้ว,กับรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายที่อันตรายเป็นอย่างมาก.
หนานกงอี้ที่มีการรับรู้ที่รุนแรงที่สุด,เขาสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน,ว่าเหล่าคนชุดดำเหล่านี้ได้ซ่อนกลิ่นอายแห่งความตายมากมายเอาไว้,เป็นกลิ่นอายที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยว่าจะเป็นคนที่มีชีวิต,หรือไม่แล้วจะต้องเป็นคนที่ฝึกฝนวิชามารที่พิเศษลึกล้ำเป็นอย่างมากอยู่ในระดับที่สูงลิบลิ่วเท่านั้น!
เหล่าคนที่ลึกลับทั้ง
18 คนที่ปรากฏตัวออกมานี้บางที..!
อาจจะเกี่ยวข้องกับหุบเขาหยินซี?
จะอย่างไรก็ตาม,คนชุดดำทั้ง
18 คนนี้,จะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน!
"สุนัขเฒ่าเย่!"
"เผยหัวออกมาเดียวนี้!"
ฉู่เทียนที่เดินทางมาถึงคฤหาสน์ตระกูลเย่,ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"สามหาว!"
"มันเป็นใครกัน!"
เหล่าทหารลาดตระเวนได้พุ่งกระโจนออกมา,เมื่อพวกเขาเห็นกองกำลังที่อยู่ด้านหน้า,ร่างกายถึงกับสั่นสะท้าน.
ฉู่เทียนที่ปลดปล่อยภูติวิญญาณกระบี่ออกมา"พวกมดปลวกไม่ใช่คู่มือของข้า,ไสหัวไปให้พ้น!"
กระบี่อเวจีที่ปลดปล่อยสายลมอันเยือกเย็นออกไป,กลายเป็นพลังรุนแรงที่กระแทกตรงไปยังกำแพงคฤหาสน์ตระกูลเย่ทันที,ราวกับพายุที่รุนแรง.
เหล่าทหารลาดตะเวนที่อยู่ในรัศมีไร้ซึ่งพลังต่อต้านลอยละลิ่วไปตามพายุ,ถูกพายุคมกระบี่พัดปลิวออกไปกระแทกกำแพง,พ่นโลหิตสาดกระจาย,ได้รับบาดแผลจนหมดสติไปในทันที.
เหล่าคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างขวัญหนีดีฝ่อไปตามๆกัน!
เพียงแค่สะบัดกระบี่ครั้งเดียวกลับสามารถเป่าเหล่าทหารรับจ้างกว่าสิบคนปลิวออกไปได้ในทันที!
เขาที่ยังไปไม่ถึงดินแดนปลุกดวงจิตเลยด้วยซ้ำ!
ยังไม่ทันให้ทุกคนได้ตอบสนองใดๆ,ฉู่เทียนก็พุ่งเข้าไปในประตูของตระกูลเย่,ก่อนที่จะตวัดฟันไปยังประตูออกมาหนึ่งครั้ง!
โครมมม!
"ฉู่เทียน?"
"เจ้าถึงกับกล้ามารับความตายด้วยตัวเองเลยเรอะ!"
"หากว่าวันนี้ไม่สังหารเจ้าล่ะก็,เกียรติของตระกูลเย่ยังจะมีเหลืออยู่ต่อไปอีกรึ?"
กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมาจากภายในคฤหาสน์ตระกูลเย่,ร่างหลายร่างต่างก็โผล่ออกมาในทันที,นำออกมาโดยเย่ซ่งที่อยู่ด้านหน้า.
มีมือกระบี่อีกหลายคนของตระกูลฉู่,ทันทีที่เห็นฉู่เทียนก็เผยสีหน้าแห่งความโกรธเกรี้ยว.
"เป็นเจ้าจริงๆ!"
"เจ้าเด็กสารเลวเจ้ายังกล่าวกลับมาอีกเหรอ!"
ฉู่เทียนที่สังหารฉู่อี้,ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้เยาว์ทีมีพรสวรรค์ของตระกูล,จึงเป็นเหตุให้สร้างความปั่นป่วนภายในตระฉู่เป็นอย่างมาก,เหล่าผู้เชี่ยวชาญที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง,จึงถูกส่งมาจัดการฉู่เทียนภายในเมืองเทียนหนานแห่งนี้.
เจ้าสารเลวนี่กลับกล้าแสดงท่าทีต่อต้านเหล่าผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิต?
เหล่าคนมากมายที่ไม่สามารถอดกลั้นความเกรี้ยวโกรธเอาไว้ได้อีกต่อไปแล้ว,เมื่อพวกเขาเดินทางมาถึงเมืองเทียนหนาน,พวกเขากลับไม่สามารถหาตัวฉู่เทียนเจอ,ทำให้พวกเขาต้องควานหาฉู่เทียนที่หายไปอย่างยากลำบาก.
ภารกิจดังกล่าวหากไม่สำเร็จ,พวกเขาก็ไม่สามารถกลับได้,เมื่อไม่สามารถกลับได้,ดังนั้นจึงทำให้พวกเขาต้องทนอยู่เมืองเทียนหนานที่คับแคบแห่งนี้มาหลายวัน,ภายในหัวใจของพวกเขาแทบจะปะทุความโกรธเกรี้ยวจนจะระเบิดออกมาแล้ว.
ใครจะรู้ล่ะว่าฉู่เทียนกลับเดินเข้ามาหากพวกเขาเอง!
"แส่หาความตาย!"
ฉู่เทียนที่กุมกระบี่ยกมันขึ้นสูง.
ฉู่เทียนแค่นเสียงขณะพูด,"พวกเจ้าไม่มีคุณสมบัติพอที่จะคุยกับข้า!"
เสียงกระดิ่งดังขึ้นในทันที.
พริบตาเดียว,ลมอันเย็นยะเยือบก็แผ่พุ่งออกมา,ศพทมิฬพี่พ่นหมอกพิษออกมา,ก่อนที่ศพทมิฬหลายตนจะกระโดดโผทะยานออกมา.
เหล่ามือกระบี่ของตระกูลฉู่ที่ฟันกระบี่ออกไปยังศพทมิฬ,ทว่ากลับไม่สามารถสร้างแม้แต่รอยขีดข่วนให้กับศพทมิฬแม้แต่น้อย,ก่อนที่ศพทมิฬที่ปล่อยฝ่ามือพิษโต้กลับมาทันทีเช่นกัน,ก่อนที่จะฟาดไปยังเหล่าคนที่อยู่ด้านหน้าอีกหลายคน.
เพียงพริบตาเดียว.
เหล่าผู้เชี่ยวชาญหลายต่อหลายคนต่างล้มลงนอนกองอยุ่กับพื้น,ปากพ่นโลหิตสีดำออกมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาถูกพิษที่รุนแรงเป็นอย่างมาก.
"นี่มันศพทมิฬ?"
"จะสามารถจัดการศพทมิฬที่เต็มไปด้วยพิษร้ายแรงได้อย่างไร?"
"หรือว่าคนเหล่านี้ก็?"
เย่ซ่งและคนอื่นๆต่างเผยสีหน้าประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
เสียงกระดิ่งที่ดังก้องกังวานเสียงดังสดใส,พร้อมกับเสียงของฉู่เทียนออกคำสั่งไปยังศพทหาร,"ทำลายพลังฝึกตนพวกมันทั้งหมด!"
มือกระบี่ตระกูลฉู่และเหล่าผู้เชี่ยวชาญตระกูลเย่ต่างรู้สึกตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก.
"เจ้ากล้า!"
"เจ้ารู้ใช่ใหมว่าพวกเราเป็นใคร?!"
"กล้าทำอะไรพวกเราเช่นนี้,พวกเราทั้งสองตระกูลจะไม่ปล่อยให้เจ้าได้ตายดีอย่างแน่นอน!"
เหล่าศพทหารทั้ง
18 ตนต่างคำรามดังลั่นราวกับสัตว์ป่า.
ศพทมิฬทั้ง 18
ตนพุ่งออกไปราวกับประกายแสง.
"อ๊าก!"
"อภัยให้กับพวกเราด้วย!"
"ปล่อยพวกเราไป!"
"ข้ายอมแล้ว,ข้ายอมแพ้แล้ว!"
คนของตระกูลเย่และตระกุลฉู่จะสามารถต้านเหล่าศพทมิฬที่น่าสะพรึงกลัวได้อย่างงั้นรึ?
พวกเขาแต่ละคนถึงกับร้องระงม
หาพ่อหาแม่เลยทีเดียว,ไม่มีใครที่จะมีพลังในการต้านทานได้เลย.
"ทำลายพลังฝึกตนพวกมันให้หมด!"
ฉู่เทียนยังออกคำสั่งอย่างแข็งขัน,เหล่าศพทมิฬที่มีพลังปิศาจพิษ,ทะลวงไปยังท้องน้อยของเหล่าผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิต,พลังวิญญาณของพวกเขาถึงกับแตกซ่านและแตกกระจายหายไปในทันที.
เหล่าคนที่พบเห็นต่างตื่นตระหนกตกใจเป็นอย่างมาก!
ไม่มีใครคิดเลยว่าจะเป็นการโจมตีแต่เพียงฝั่งเดียว!
ฉู่เทียนที่สั่งคนชุดดำทั้ง
18
คนเข้าต่อสู้แต่เพียงฝ่ายเดียว,เหล่าคนตระกูลเย่และตระกูลฉู่,ไม่มีผู้เชี่ยวชาญคนใหนที่จะสามารถต้านทานได้เลย,พวกเขาถูกโจมตีอยุ่ฝ่ายเดียว,เป็นเรื่องที่เหนือจินตนาการต่างจากที่พวกเขาคิดเอาไว้มากมายนัก.
เหล่าผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิตทั้งหมดถูกเปลี่ยนเป็นคนพิการทั้งหมดเลยรึ?
หากว่าข่าวดังกล่าวนี้ไปถึงรัฐกลาง,จะสั่นสะเทือนรัฐกลางขนาดใหนกัน!
"เย่ซ่งเจ้าหมาแก่!"ฉู่เทียนที่ยกกระบี่ด้วยความโกรธเกรี้ยวชี้ไปยังเย่ซ่ง,"เจ้าที่เชื้อเชิญความฉิบหายมาสู่ตัวเองข้าจะจัดการเจ้าเป็นคนแรก!หนี้ของพวกเราจะได้ถูกชำระสักที!"
เย่ซ่งที่จ้องมองไปยังเหล่าผู้เชี่ยวชาญของทั้งสองตระกูลที่กำลังนอนเกลือกกลิ้งร้องระงมด้วยความเจ็บปวดทรมาน,มันแทบที่จะทำให้สติของเขาหลุดลอยหายไป.
ความตื่นตระหนก!
ความหวาดกลัว!
ตลอดจนความเศร้าเสียใจ.
อารมณ์มากมายหลากปลายประดังประเดเข้ามาไม่หยุด.
เขารับรู้ได้แล้วว่ามันได้จบแล้ว,จบสิ้นสมบูรณ์แล้ว,ฉู่เทียนที่จัดการเหล่าผู้เชี่ยวชาญมากมายไปจนหมดเกลี้ยง,เขาจะสามารถหยุดฉู่เทียนได้อย่างงั้นรึ?
"เจ้าๆอาศัยความแข็งแกร่งของคนอื่น!"เย่ซ่งที่ตัวสั่นงันงก กล่าวออกมาราวกับคนเป็นโรคประสาทด้วยเสียงสั่นเคลือ,"เจ้า,หากเจ้าเป็นลูกผู้ชาย...,เจ้าใช้ความสามารถตัวเองมาต่อสู้กับข้าสิ!"
"ฮ่า ฮ่า
ฮ่า ฮ่า!ไอ้แก่อนุญาตให้แต่เจ้าคนเดียวรึไง?ที่สามารถนำกำลังเสริมจากรัฐกลางมาช่วย,แต่กับไม่อนุญาตให้ข้า หาคนมาช่วยได้อย่างงั้นรึ?เจ้านี่มันบัดซบ
สารเลวจริงๆ!"ฉู่เทียนที่หัวเราะอย่างบ้าครั้งพร้อมกับกล่าวออกมาอีกว่า"แต่ว่านะ,เจ้าพูดถูกแล้ว,สวะเช่นเจ้า,ทำไมต้องให้เหล่าองค์รักษ์ข้าจัดการด้วยล่ะ?ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้ดวลกับข้าก็แล้วกัน!"
ภายใต้สายตาของฝูงชนมากมายที่มองมา,ฉู่เทียนองอาจไม่หวาดกลัวยอมรับการท้าทายของเย่ซ่ง!
ทั่วทั้งร่างของเย่ซ่งมีประกายของพลังวิญญาณที่แผ่พุ่งออกมา,รวมตัวกันขึ้นเป็นหมาป่าดุร้ายสีน้ำตาล."ตายไปซะ!"
ขาทั้งสองข้างของเขากระโดดเข้ามา.
ราวกับการกระโดดของหมาป่าที่จู่โจมเข้าตระครุบเหยื่อ.
เต็มไปด้วยจิตสังหารที่ถาโถมเข้าหาฉู่เทียน.
ที่บนร่างของฉู่เทียนนั้นมีประกายแสงสีดำทมิฬ,เขาที่ยกกระบี่อเวจีขึ้นสูง,ภูติวิญญาณกระบี่เทพมารที่หลอมรวมกับภูติกระบี่อเวจี,พร้อมกับพุ่งตรงเข้าไปกลายเป็นริ้วแสงลากยาวออกไป,เขาไม่ถอยหลัง
หลบหนีแม้แต่น้อย,เข้าปะทะกับศัตรูด้านหน้าอย่างองอาจ.
ประกายแสงสีเหลืองของหมาป่าอันดุร้ายและริ้วแสงของปราณกระบี่สีดำทมิฬเข้าปะทะกันอย่างรุนแรง.
พลังที่รุนแรงของทั้งสองฝ่ายต่างผลักดันกันไปมา.
พวกเขาทั้งคู่ต่างยั้งเท้าอยู่กับที่ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย.
ในเวลาเดียวกัน,ในตอนนี้ราวกับว่าเวลาได้หยุดนิ่งไป!
ดวงตาทั้งสองข้างของเย่ซ่งที่เบิกกว้างกลมโต,มีเส้นสีแดงขนาดใหญ่เกิดขึ้นที่ลำคอของเขา,โลหิตที่พุ่งกระฉูดออกมา,ภายในประกายแสงดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยท่าทางไม่ยอมรับและไม่อยากเชื่อก่อนที่ท้ายที่สุดจะล้มฟุบไปกับพื้นไม่ขยับอีกเลย.
เขาคนนี้ที่ยืนอยู่ในระดับต้นๆของเมืองเทียนหนานแห่งนี้,กับมาตายภายใต้น้ำมือของผู้เยาว์คนหนึ่ง.
ทุกคนที่เห็นต่างเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง,จนไม่มีแม้แต่คำพูดจะกล่าวออกมา,บรรยากาศรอบๆถึงกับเงียบกริบ!
ตอนนี้เกิดสิ่งใดขึ้นกัน?
ไม่มีแม้แต่คนที่สามารถให้คำตอบได้.
ภายในใจของทุกคนถึงกับขวัญหายไปหมด!
ผู้เยาว์คนหนึ่งที่เพิ่งชนะการแข่งขันงานชุมนุมเมืองเทียนหนาน,ทุกคนต่างรู้ดีว่าเขามีพลังปรุงร่างขั้นที่
6 ,เพียง 20
วันหลังจากผ่านงานนั่นมา,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะก้าวไปถึงดินแดนปรุงร่างระดับ 9
ขั้นปลายได้.
ซ้ำในตอนนี้เขาก็สามารถสังหารผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิตระดับ
1 ขั้นปลายได้อีกด้วย.
การเติบโตที่น่าสะพรึงกลัว,ด้วยทรัพยากรพลังวิญญาณที่เบาบางของอาณาจักรหนานเซี่ย,นับเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน,ทั้งนี้เขายังสามารถสังหารผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิต,ทั้งทีตัวเองมีพลังดินแดนปรุงร่างเท่านั้น.
เพียงแค่กระบี่เดียว.
กุดหัวของเย่ซ่ง!
ความโกรธเกรี้ยวของฉู่เทียนนั้น,ทรงพลังราวกับสายฟ้าฟาด!
ชะตากรรมสำหรับคนที่ล่วงเกินฉู่เทียน.
ผลสุดท้ายของคนที่ล่วงเกินหอการค้าปาฏิหาริย์!
เย่ซ่งที่เปี่ยมไปด้วยความยโสโอหังในเมืองเทียนหนานแห่งนี้,ท้ายที่สุดผลสุดท้ายสิ่งที่เขาได้รับคือความเศร้าสลดเท่านั้น!
ที่มาจากhttp://www.novelupdates.com/series/miracle-throne/
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
รวดเดียวจบ แบบนี้ตระกูลหลัก(ที่รัฐกลาง)คงเดือดหนักแน่นอน
ตอบลบทีมงานหอการค้า รูดทรัพย์ซิ รออะไร ^^
ตอบลบสุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตอบลบไม่ต้องสงสัย ขนาดนี้แล้วมันตีองสร้างอาณาจักรของตัวเองละ
ตอบลบจอมมหาวายร้ายฉู่เทียน!!!!!
ตอบลบรูทของสิครับรอไร
ตอบลบ