Miracle Throne Chapter 73 Ghost king

Miracle Throne Chapter 73 Ghost king

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 73 ราชันย์ภูติ

บทที่ 73 ราชันย์ภูติ

การเดินทางของทั้งสี่นั้นยังไม่รู้เลยว่าจะพบสิ่งใด.

โม่เหยี่ยนนั้นร้อยเล่ห์เป็นเหมือนสุนักจิ้งจอกเฒ่า,หว่านอู๋ยี่เองก็มีแผนการที่ลึกซึ้ง,หยุนเหยาเองก็เต็มไปด้วยความคลั่งแค้นต่อฉู่เทียน,หากฉู่เทียนไม่ระวังพวกเขาทั้งสามให้ดีล่ะก็,จะต้องถูกหั่นเป็นชิ้นๆแน่.

พันธมิตรนี้อ่อนแอจนเกินไป!

เป็นการร่วมมือกันชั่วคราว,และพร้อมที่จะแตกคอกันได้ทุกเมื่อ!

โม่เหยี่ยนขณะที่เดินอยุ่นั้นได้กล่าวออกมาทันทีว่า"ท่านหญิงอสนีบาตม่วงมีมุกภูติวิญญาณสายฟ้าที่หายาก,หากว่าได้รับมุกภูติวิญญาณสายฟ้ามาอีก,เช่นนั้นเพียงแค่ในระยะเวลาไม่นานก็สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้นมาได้อีกหลายเท่า,ศพทมิฬหมื่นปีในสุสานโบราณแห่งนี้คงจะไม่สามารถเป็นคู่มือให้ท่านได้."

หากหยุนเหยาที่ได้รับพลังของมุกภูติวิญญาณสายฟ้าจะสามารถเพิ่มพลังขึ้นมาในทันที.

สำหรับคนอื่นแล้วไม่ใช่ว่าจะกลายเป็นอันตรายเพิ่มขึ้นหรอกเหรอ.

ภายในสายตาของหว่านอู๋เยี่ยเองก็มีประกายแสงที่โหดเหี่ยม,ด้วยรู้สึกหวั่นเกรงต่อหยุนเหยาอยู่เหมือนกัน.

หยุนเหยาถามกลับไปว่า"เปลวเพลิงอเวจีเองเป็นพลังของราชันต์ภูติที่หล่อหลอมมากว่าพันปี,ส่วนกระบี่อเวจีเองก็เป็นสำบัติล้ำค่าที่สุดของสำนักโบราณ,จะอันใหนก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ามุกภูติวิญญาณสายฟ้าเลยไม่ใช่รึ? ด้วยวิชาอำนาจเพลิงควบคุม ร่วมกับเพลิงอเวจี,และยังมี วิชาเพลิงกระบี่วายุน้ำแข็งของหว่านอู๋ยี่ หากได้รับกระบี่อเวจีมาล่ะก็,ใครกันแน่ที่จะมีพลังด้อยกว่ากัน?

โม่เหยี่ยนและหว่านอู่ยี่เงียบปากไม่กล่าวอะไรอีก.

ฉู่เทียนรู้สึกเสียความรุ้สึกเล็กน้อย.

เป้าหมายก็เป็นที่ชัดเจนอยุ่แล้ว,หากว่าสมบัติเหล่านั้นถูกเอาไปหมด,ยังจะเหลืออะไรให้บิดาผู้นี้ได้กินอีกรึ?

อย่างไรก็ตามฉู่เทียนก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา,ที่ตำหนักหลักนั้นมีราชันย์ภูติอยู่,ด้วยตัวคนเดียวของเขานั้นนับว่าเป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว,ไม่ต้องเอยเลยว่าจะยังสามารถได้รับสมบัติอยู่หรือไม่.

เมื่อพวกเขาได้เข้ามาด้านหน้าประตูของตำหนักแล้ว,ที่ห้องโถงใหญ่นั้นมืดสลัว,ทุกหนทุกแห่งเต็มไปด้วยโครงกระดูก,เศษหมวกเหล็กและเกราะเหล็กพร้อมกับเศษกระบี่ที่แตกหัก,วางมะเหรกเขกขากไปทั่วบริเวณ.

เหล่าซากกระดูกเหล่านี้ต้องเป็นเหล่านักสำรวจที่ตายไปก่อนหน้านี้เป็นแน่,ไม่ค่อยมีบ่อยนักที่เหล่าผู้ฝึกตนจะสามารถผ่านเข้ามาไล่ล่าสมบัติภายในตำหนักใต้พิภพแห่งนี้,เพราะพวกเขาทั้งหมดต่างก็ถูกสังหารไปหมดก่อนนั่นเอง

ขณะที่ทุกคนตอนนี้เหมือนจะเริ่มรู้สึกสังหรใจกับสถานที่ไม่ค่อยดีนัก.

ที่ใจกลางของห้องนั้น,รูปปั้นภูติวิญญาณปิศาจสามตายืนเด่นเป็นสง่า,รอคอยเหล่าผู้มาเยือนอย่างน่าซาบซึ้งใจ,สายตาของภูติวิญญาณเหล่านี้เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,มีประกายแสงสีม่วงส่องประกายวับวาว,ราวกับมันดูใหญ่โตเหมือนกับเหล่าเทพปิศาจ,พวกมันทั้งหมดต่างชำเลืองมายังพวกเขาอย่างดุร้าย.

หยุนเหยาตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น,"นั่นมันมุกภูติวิญญาณสายฟ้า!"

ที่ข้างในนั้นมีมุกที่ส่องแสงโชตช่วง,มีขนาดใหญ่เท่ากำปั้น,ส่องประกายโปล่งแสงวับวาว,ส่องประกายระยิบระยับไม่ธรรมดา,ถึงจะมองจากที่ไกลออกไป,ยังสามารถรับรู้ได้ถึงพลังที่ยอดเยี่ยมของมันที่แผ่ออกมา.

ฉู่เทียนที่ลูบคางไปมา"มุกคุณสมบัติสายฟ้าอย่างงั้นรึ?ผ่านมาหลายปีกลับยังไม่เสียหายเลย,คิดว่าเป็นสมบัติที่ล้ำค่าเป็นอย่างมาก,ไม่แปลกใจเลยที่หยุนเหยาถึงต้องการเช่นนั้น!"

"โม่เหยี่ยนและหว่านอู๋ยี่เติมไปด้วยความสงสัย.

สมบัติทั้งสามของตำหนักใต้พิภพ,มุกภูติวิญญาณสายฟ้า,กระบี่อเวจีและเปลวเพลิงอเวจี,ทำไมถึงได้เห็นเพียงมุกภูติวิญญาณสายฟ้า?

ที่ใจกลางของห้องโถงนั้นมีพายุน้ำแข็งก่อตัวขึ้นพุ่งออกมาจาทุกทิศทุกทาง,เหล่าซากกระดูกที่กองอยู่บนพื้นเริ่มส่องแสง,ผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่นาทีห้องโถงแห่งนี้ที่ว่างเปล่าก็เต็มไปด้วยมนุษย์กระดูกที่มีใบหน้าปราณสีม่วงปกคลุม,แต่ละตัวต่างก็ถือสามง่ามอยู่ในมือ.

"มีภูติมารคลั่งมากมายขนาดนี้เชียว!"

ใบหน้าของหยุนเหยาถึงกับเปลี่ยนเป็นดูไม่ได้เลย!

เหล่าภูติมารคลั่งได้ปรากฏตัวออกมา,ก่อนที่เปลวเพลิงภูติสีน้ำเงินจะถูกจุดขึ้นมาทันที,พร้อมกับพุ่งตรงมายังพวกเขา.

โม่เหยี่ยนขมวดคิ้วพร้อมกับกล่าวออกไปว่า"ทุกคน,บุก!"

หยุนเหยาที่อัญเชิญภูติวิญญาณสายฟ้าคำรามมาประทับตัว,ก่อนที่ประกายลำแสงสายฟ้านับร้อยส่องประกายระยิบระยับ,ก่อนที่จะพุ่งออกไปยังกับฝนดาวตก,พุ่งลงไปเป็นห่าฝนเข้าปะทะเหล่าภูติมารคลั่ง,ความแข็งแกร่งของหยุนเหยานั้นไม่ได้อ่อนแอเลย,ทว่าด้วยภูติมารคลั่งมีมากจนเกินไป,เป็นไปไม่ได้ที่นางคนเดียวที่จะสามารถจัดการได้หมด.

ฉู่เทียนเองก็เคลื่อนไหวเข้าต่อสู้เช่นกัน,นิ้วมือทั้งสองข้างคีบไปที่ยันต์เวทย์ธาตุแสงก่อนที่จะเปิดการทำงานของวงเวทย์อักขระ,แปรเปลี่ยนเป็นหอกแสงยาวสองท่อนทันที,พร้อมกับพุ่งออกไปวิ่งเข้าหาภูติมารคลั่งทันที.

ลำแสงไล่ล่า!

เหล่าภูติมารคลั่งต่างถูกขับไล่ให้ถอยออกไปหลายเมตรทีเดียว.

ฉู่เทียนที่ยืนอยู่ข้างหน้าหยุนเหยา,พลังงานแสงที่กำลังรวมตัวกันเป็นหอกขนาดใหญ่,ส่งผลให้เหล่าภูติมารคลั่งต่างเต็มไปด้วยความกลัว,จนทำให้ความเร็วของพวกมันลดลงกว่าเดิมหลายเท่าทีเดียว.

"เจ้าเด็กนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ,วิชาวงเวทย์อักขระนั่นไม่เคยเห็นมาก่อนเลย."

"คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถใช้พลังงานแสง,เพื่อต้านทานการโจมตีของเหล่าภูติพวกนี้ไม่ให้เข้ามาโจมตีได้!"

หว่านอู๋ยี่และโม่เหยี่ยนถึงกับสะดุ้งทีเดียว,เขายิ่งยากรู้ในตัวฉู่เทียนว่าเป็นใครมาจากใหนมากขึ้นและก็มากขึ้น,หากว่าคนผู้นี้อยู่ในรัฐกลาง,จะเป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาจะไม่รู้จัก,บางทีชายคนนี้คงไม่ใช่คนที่มาจากรัฐกลาง,บางทีเขาอาจจะไม่ใช่คนของอาณาจักรหนานเซี่ยอย่างงั้นรึ?

ภูติมารคลั่งนั้นยากที่จะรับมือได้,ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าพวกมันไม่มีร่างกายนั่นเอง.

การจะสร้างความเสียหายด้วยอาวุธธรรมดานั้นเป็นไปไม่ได้เลย.

เหล่าภูติมารคลั่ง พวกมันนั้นอยู่ในสุสานโบราณมานานจนไม่สามารถบอกได้,ด้วยถูกสุสานโบราณผนึกพลังฝึกตนเอาไว้,เป็นเหตุให้พลังสุดหยั่งของพวกมันถูกจำกัด,ทว่าด้วยพื้นฐานร่างกายของพวกมันเองก็ยังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,การจะสังหารพวกมันไม่ง่ายเลย!

โม่เหยี่ยนเองก็ลงมือด้วยเหมือนกัน,มือทั้งสองข้างกำลังรวบรวมพลัง,ก่อนที่เปลวเพลิงทมิฬจะปรากฏขึ้น,กลายเป็นบอลเพลิงสีดำหลายสิบลูกก่อนที่จะถูกยิงออกไปจากร่างของเขาร่วงหล่นลงไปยังด้านร่างราวกับห่าฝนเข้าปะทะภูติมารคลั่ง.

วิชาบำเพ็ญของโม่เหยี่ยนนั้นเป็น"วิชาลับเปลวเพลิงจักรพรรดิ "แน่นอนว่าภูติวิญญาณของเขาเองก็จะต้องมีคุณสมบัติธาตุเปลวเพลิง,ดังนั้นเขาจึงมีความสามารถควบคุมเพลิงได้หลากหลาย,ส่วนวิชาปรุงยานั้น,ก็ทำให้เพิ่มทักษะการปรุงยาให้กับเขามากขึ้นอีกด้วย,เขาผู้เป็นผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิต,เขาสามารถที่จะใช้เปลวเพลิงเพื่อนำมาเพิ่มทักษะการต่อสู้ของเขาได้!

โม่เหยี่ยนและหยุนเหยานั้นมีทักษะต่อสู้ระยะไกล.

ฉู่เทียนและหว่านอู๋ยี่ พุ่งออกไปแนวหน้า,เพื่อต่อสู้ระยะประชิด.

เหล่าภูติมารคลั่งมากมายนับไม่ถ้วน,ถูกคนทั้งสี่ขวางเอาไว้,ฉู่เทียนกลืนกินหญ้าแก่นหยวนพันปีไปส่วนหนึ่งแล้ว,เพื่อรักษาพลังวิญญาณให้เพียงพอในการต่อสู้,พร้อมกับพุ่งโจมตีเหล่าศัตรูด้านหน้าตัวแล้วตัวเล่า,หอกคู่ของเขานั้นทิ่มทะลวงไปยังภูติมารคลั่งตนหนึ่งส่งผลให้มันร้องออกมาเจ็บปวดทรมาน.

ตูมมม!

ภูติมารคลั่งตัวแล้วตัวเล่า ถูกสังหารไป!

หว่านอู๋ยี่นั้นเป็นมือกระบี่ที่มีชื่อเสียงในรัฐกลางเป็นที่รู้จักกันดีในผู้ฝึกตนเร่ร่อนเพลงกระบี่ลับกระบี่วายุน้ำแข็งซึ่งนับว่าเป็นหนึ่งในวิชามารเหมือนกัน,ด้วยสามารถโจมตีไปยังจิตวิญญาณดังนั้นทำให้เขาไม่ได้หวาดกลัวเหล่าภูติมารคลั่งแต่อย่างใด.

"อสูรโลหิต!"

หวานอู๋ยี่ที่ใช้วิชากระบี่,ภูติวิญญาณของเขานั้นไม่ใช่กระบี่,ทว่าเป็นปิศาจร้ายทั่วทั้งร่างของมันนั้นเปี่ยมมไปด้วยพลังที่น่าหวาดหวั่น!

"วายุน้ำแข็งตัดวิญญาณ!"

อสูรโลหิตที่เต็มไปด้วยความดุร้าย,ถูกยิงออกไปในระยะสิบเมตรในทันที,กระบี่โลหิตที่ตัดอากาศพร้อมกับเชือดเฉือนภูติมารคลั่งออกเป็นสองท่อนทันที.

หยุนเหยาถึงกับเผยท่าทางตื่นตะลึงเช่นกัน"ภูติวิญญาณสามารถใช้วิชากระบี่ได้ด้วยรึ?"

ภูติมารคลั่งนั้นเป็นร่างวิญญาณ.

ภูติวิญญาณเองก็มีร่างวิญญาณเช่นกัน.

ร่างจริงของหว่านอู๋ยี่นั้นไม่ขยับ,ภูติวิญญาณที่ใช้เพลงกระบี่,ได้โจมตีฝ่ายตรงข้ามที่เป็นจิตวิญญาณเช่นกัน,ทำให้กระบี่สามารถจัดการเหล่าภูติวิญญาณคลั่ง,ด้วยวิธีการนี้ดูมีประสิทธิภาพเหนือล้ำรวดเร็วยิ่งกว่าฉู่เทียนซะอีก.

"พายุน้ำแข็งหลบหลีก!"

เพียงพริบตาเดียวร่างของหว่านอู๋ยี่,ก็กลายเป็นพายุน้ำแข็ง,หายไปโดยไม่สามารถมองเห็นได้.

ฉู่เทียนเพ่งพิศ,"ภูติมารคลั่งนั้นไม่ได้ถูกสังหารเลย,ชายคนนี้ต้องการที่จะทำสิ่งใด?"

หว่านอู๋ยีก้าวข้ามเหล่าภูติมารคลั่งไปหลายตน,ก่อนที่จะไปโผล่ที่ข้างหน้ารูปปั้นวิญญาณอสูรสามตา,กระโดดต่ออีกสองครั้ง,กระโดยข้ามรูปปั้นดังกล่าวอีกครั้ง.

หยุนเหยาเข้าใจในสิ่งที่เขากำลังทำ.

เขาได้ฉวยโอกาสหาจังหวะที่จะคว้าเอามุกภูติวิญญาณสายฟ้า!

นางที่สบถออกมาด้วยความโกรธ"เจ้าคนสารเลว!"

"หยุดก่อน!"ฉู่เทียนราวกับพบเข้ากับอะไรบางอย่าง"มุกนั่นห้ามขยับมันเด็ดขาด!"

น่าขัน?

เจ้าต้องการให้ข้ารอเจ้ามาเอามันไปรึอย่างไร?

หว่านอู๋ยี่ไม่สนใจคำเตือนของฉู่เทียนเลยแม้แต่น้อย,กระบี่ของเขาจ้วงไปยังตาของรูปปั้น,ส่งผลให้อัญมณีสีม่วงล้ำค่าหล่นลงมา.

หว่านอู๋ยี่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง,ก่อนที่จะเอื้อมมือไปจับมุกล้ำค่าดังกล่าว"มุกภูติวิญญาณสายฟ้าสมบัติล้ำค่ามาตั้งแต่โบราณกาล,ข้าจะขอรับมันไปเอง!"

ฉู่เทียนที่ตะคอกออกไปด้วยความโกรธ,"เจ้าคนโง่เง่า!"

คลืนนนนนน!

ห้องโถงขนาดใหญ่ที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง.

ผิวของรูปปั้นปิศาจร้ายสามตา,เริ่มแตกออกมามายมาย,มันแตกขยายแพร่ออกไปเรื่อยๆ,ก่อนที่กลิ่นอายโบราณที่น่าสะพรึงกลัวถูกปลดปล่อยออกมาจากรูปปั้นปิศาจร้ายสามตา.

โม่เหยี่ยนถึงกับสะดุ้งตื่นตระหนกด้วยความโกรธเกรี้ยว,"นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"

ฉู่เทียนถอนหายใจ"มุกภูติวิญญาณสายฟ้านั่น,มันทำหน้าทีผนึกราชันย์ภูติเอาไว้,มุกภูติวิญญาณสายฟ้าถูกนำออกมาแล้ว,ราชันย์ภูติกำลังตื่นขึ้นมาแล้ว!"

อะไรนะ?

ราชันย์ภูติ!

หว่านอู๋ยี่หันหน้ากลับมาจ้องมองไปยังรูปปั้นปิศาจร้ายสามตา,มีรอยแตกจากหัวลงมาถึงเท้าของมันแล้ว,กลิ่นอายพลังวิญญาณสีดำม่วง,ถูกปล่อยปล่อยออกมาจากรอยแตกไม่หยุดหย่อน.

"ชิ!"

"ราชันย์ภูติแล้วไง!"

"บิดาผู้นี้มีมุกภูติวิญญาณสายฟ้าต้องกลัวมันรึ?"

หว่านอู๋ยี่ได้แผ่พุ่งพลังวิญญาณลงไปในมุกล้ำค่า,พยายามกระตุ้นสมบัติล้ำค่าดังกล่าวให้ทำงาน,เพื่อปลุกความแข็งแกร่งนำมาใช้งาน,ใครจะรู้ว่ากลับไม่สามารถกระตุ้นการทำงานของมุกล้ำค่าได้เลย,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะต่อต้านพลังของหว่านอู๋ยี่.

ตูมมมม!

พลังไฟฟ้าส่องประกายวับวาวยิงลำแสงออกมาสี่สาย!

ราวกับดอกไม้ไฟที่งดงาม!

หว่านอู๋ยี่ถูกแรงระเบิดกระแทกลอยออกไป,มุกภูติวิญญาณสายฟ้าเปลี่ยนเป็นลำแสง,หนีออกจากมือของเขา!

"บัดซบ!"

"กลับมาหาข้า!"

หว่านอู๋ยี่ได้รับบาดแผลจากมุกภูติวิญญาณสายฟ้า,เขาไม่สามารถที่จะคว้ามันเอาไว้แล้ว,มุกภูติวิญญาณสายฟ้าได้พุ่งหนีออกมาอย่างรวดเร็ว,ราวกับกำลังจะหนีออกไปจากตำหนักแห่งนี้.

ฉู่เทียนที่พุ่งออกไปลอยอยู่บนอากาศในทันที,ก่อนที่มันจะหนีออกไป,เขาได้คว้าไปยังมุกภูติวิญญาณสายฟ้า,ทันใดนั้นมันก็ปลดปล่อยสายฟ้าที่รุนแรงออกมาเช่นกัน,พร้อมที่จะตัดร่างของฉู่เทียนให้ขาดเป็นเสี่ยงๆ.

"เจ้ามุกโปเกนี่อารมณ์ร้อนจริงๆ!คิดจะต่อต้านสวรรค์รึไง!"

ฉู่เทียนที่ปลดปล่อยพลังดวงดารา,เพื่อต้านต้านพลังสายฟ้าของมุกภูติวิญญาณ,ก่อนที่จะจับมันยัดเข้ามาในอกเสื้อ,ผ่านไปไม่กี่วินาที,พลังของมุกภูติวิญญาณสายฟ้าก็สงบลง,ท้ายที่สุดกลายเป็นปกติและดูเหมือนจะหลับลึกเลยทีเดียว.

ฉู่เทียนที่ร่อนลงพื้น,ก่อนที่จะหายใจหอบๆ,พร้อมกับกลืนกินหญ้าแก่นหยวนเข้าไปอีกส่วนหนึ่ง.

มุกภูติวิญญาณสายฟ้านับว่ามีดวงจิตวิญญาณที่ล้ำค่าเป็นอย่างมาก!

ภูติวิญาณดังกล่าวเทียบได้กับศาสตราวิญญาณแล้วถือว่าสูงกว่า,หากนำภูติวิญญาณดังกล่าวมาสกัดกลั่นล่ะก็จะได้ศาสตราวิญญาณระดับปลุกดวงจิตทีเดียว,อาวุธวิญญาณทั่วไปนั้นจะไม่มีภูติวิญญาณ,ทว่าหากอาวุธวิญญาณเหล่านั้นมีภูติวิญญาณสิงอยู่ล่ะก็มันจะกลายเป็นอาวุธที่สามารถยกระดับตัวเองได้,มีสติปัญญาและยังสามารถฝึกวิชาพิเศษได้,ทำให้ภูติวิญญาณดังกล่าวจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ,

มุกภูติวิญญาณสายฟ้านั้นอยู่ภายในสุสานโบราณมามากกว่าพันปีแล้ว,ด้วยระยะเวลานานขนาดนั้น,หากเป็นสมบัติทั่วไปคงจะสลายหายเป็นฝุ่นไปแล้ว,ทว่ามุกภูติวิญญาณสายฟ้านั้น,ไม่เพียงไม่เสียหายเลย,ซ้ำยังพัฒนากลายเป็นภูติดวงหนึ่งได้อีกด้วย.

นับเป็นสมบัติที่น่ามหัศจรรย์จริงๆ!

ฉู่เทียนที่เตรียมเก็บมุกภูติวิญญาณสายฟ้าลงกระเป่า,จากนั้นเตรียมตัวที่จะหนีจากตำหนักแห่งนี้ในทันที!

ใครจะรู้ล่ะในเวลานั้น,เสียงหัวเราะที่น่าหวาดกลัวก็ดังก้องไปทั่วห้องโถง,ทันใดนั้นห้องโถงก็สั่นสะเทือนขึ้นมาในทันที,"อิ อี๊ อิ อี๊....แปลก,ประหลาด...!"

ภูติปิศาจร้ายแยกออกมาจากภายในรูปปั้น.

เหล่าปิศาจหมอกที่อยู่รอบๆเริ่มส่งกลิ่นอายที่ดุร้ายมากขึ้นราวกับกำลังตื่นเต้น,มันเริ่มกลายเป็นบ้าคลั่ง,ปลดปล่อยกลิ่นอายและแรงกดดันที่ทรงพลังออกมา,ปกคลุมไปทั่วทุกหนทุกแห่งที่อยู่รอบๆในทันที,ส่งผลให้คนที่อยู่ตอนนี้ถึงกับหายใจลำบาก.

"อิ อี๊ อิ อี๊!"

ร่างสีแดงขนาดมโหฬารได้ปรากฏขึ้นมาบนอากาศด้วยเช่นกัน.

หยุนเหยาถึงกับตะโกนออกมาด้วยท่าทางตื่นตระหนกและประหลาดใจ"นั่นมันคือสิ่งใด!"

ปิศาจที่น่าสะพรึงกลัวตนใดที่กำลังจะปรากฏขึ้นมา,แรงกดดันที่น่าพรั่นพรึงทำให้ทุกคนถึงกับหายใจไม่ออก,ทันใดนั้นร่างกายของมันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยพร้อมกับมาปรากฏตัวต่อหน้าผู้ฝึกตนที่หลงมาซึ่งอยู่ด้านหน้า.

คนหลายคนที่ไม่รู้มาจากใหนไม่ได้ขยับหรือแม้แต่มองเห็นได้ชัดเจน,โลหิตก็ถูกสูบออกไปจนแห้งเหือด.

ราชันย์ภูติได้สังหารผู้ฝึกตนไปหลายคน,ก่อนที่สายตาของมันจะจ้องมองมายังฉู่เทียน,แน่นอนว่ามันเป็นภูติวิญญาณที่มีเชาว์ปัญญา,ฉู่เทียนที่มีมุกภูติวิญญาณสายฟ้า,ส่งผลทำให้มันรู้สึกไม่ดีนัก,ดังนั้นมันจึงตัดสินใจที่จะจัดการสิ่งที่คุกคามมันออกไปให้เร็ว.

วูซซซ!

ร่างของราชันย์ภูติก็หายไปทันที!

พร้อมกับมาปรากฏที่ด้านหน้าของเขา.

กงเล็บสีแดงชาดก็ตวัดลงมาอย่างรุนแรง,แทบจะฉีกอากาศให้บิดเบี้ยวไปทันที,ฉู่เทียนที่ตั้งสติได้ก็เปิดใช้งานทักษะกายแก้วทันที.

ฟิ้ววว!

เสียงหวีดหวิวของสายลมที่ถูกฉีกกระชาก!

อวัยวะทั้งห้าของฉู่เทียนถึงกับสั่นสะท้าน,เขาถูกปะทะเข้าอย่างรุนแรงกระเด็นออกไปมากกว่า 20 เมตรทีเดียว,"มารดามันเถอะ,มันทำบิดาผู้นี้บาดเจ็บขนาดนี้เลยเรอะ!"

มุกภูติสายฟ้าในมือของเขานั้นเป็นเหมือนระเบิดเวลา,ไม่เพียงแค่ต่อต้านคนใช้และยังเรียกการโจมตีของราชันย์ภูติอีกด้วย,มันจะอันตรายเกินไปแล้ว!

ฉู่เทียนไม่มีทางเลือก,ก่อนที่เขาจะขวางมุกภูติวิญญาณสายฟ้าไปยังหยุนเหยา,"รับนี้ไป แล้วรีบจัดการมันเร็วเข้า!"

หยุนเหยานางรู้ซึ้งถึงพลังป้องกันของฉู่เทียนได้อย่างชัดแจ้ง.

ปิศาจตนนั้นสามารถที่จะอัดฉู่เทียนขนาดนั้น,แล้วจะยังมีใครอีกที่จะสามารถป้องกันพลังโจมตีมันได้.

หยุนเหยาที่คว้าไปยังมุกภูติวิญญาณสายฟ้า,ทันทีที่มันคืนสติขึ้นมา,ในเวลานี้มันไม่ต่อต้านคนใช้แล้ว,ซ้ำมันยังส่งความอบอุ่นมายังนาง,เหมือนดั่งเด็กที่ได้กลับมาสู่บ้านเกิดที่ได้รับการโอบกอดจากมารดา,เหมือนกับว่ามีสายสัมพันธ์สายโลหิตกัน.

นี่คือศาสตราเวทย์ที่มีคุณภาพจริงๆ!

ราชันย์ภูติที่กรีดร้องไปบนอากาศ,ก่อนที่จะพุ่งเข้าไปหาหยุนเหยาทันที.

ความเร็วของหยุนเหยานั้นรวดเร็วกว่าฉู่เทียนเป็นอย่างมาก,ทั้งร่างของนางนั้นถูกคลุมด้วยพายุสายฟ้า,ก่อนที่นางจะถอยห่างออกมาอย่างรวดเร็ว,พร้อมกันนี้นางได้กระตุ้นให้มุกภูติวิญญาณสายฟ้าทำงาน.

โฮกกกกกก!

สายฟ้ารวมตัวกันกลายเป็นงูหลามยักษ์,เลื้อยออกมาจากมุก,ราวกับอสูรพิษสายฟ้านับ,พุ่งตรงไปยังด้านหน้า,ถูกยิงพุ่งออกไปยังราชันย์ภูติ.

ใครจะรู้ล่ะราชันย์ภูตินั้นเหมือนกับรู้ล่วงหน้า,มันได้ปลดปล่อยพลังเปลวเพลิงสีขาวม่วงที่มืดมิด,ป้องกันงูหลามสายฟ้า.

แปลกประหลาดมากเปลวเพลิงสีขาวม่วง,ได้แผ่พุ่งคลุมสายฟ้าในทันที.

ด้วยพลังทำลายล้างที่นาอัศจรรย์,สายฟ้าถูกไหม้จนหายไปไม่เหลือ!

ทุกอย่างถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นประกายดวงดาราที่ระยิบระยับเป็นขี้เถ้าที่ฟุ้งกระจาย!

"เผาไหม้พลังวิญญาณได้!"

"นี่มันเปลวเพลิงอเวจี!"

"บัดซบ,นี่มันสามารถหลอมรวมเข้ากับเพลิงอเวจีได้ด้วย!"โม่เหยี่ยนถึงกับสะดุ้งตื่นตกใจและโกรธเกรี้ยวจนอุทานออกมาว่า"จบแล้ว,เปลวเพลิงอเวจี,จะการโจมตีใหนก็ไร้ผล,คงไม่มีใครเป็นคู่ต่อกรมันได้แล้ว!"

ฉู่เทียสามารถมองเห็นสีที่แท้จริงของราชันย์ภูติ,ร่างกายของราชันย์ภูติทั่วร่างนั้นจะขาวซีดเหมือนดังกระดาษ,สวมใส่ชุดคลุมยาวสีแดง,ร่างกายที่แท้จริงลอยอยู่บนอากาศ,เล็บทั้งสิบนั้นจะมีสีแดงชาดเหมือนสีโลหิต,ดวงตาทั้งสองข้างเป็นสีแดงโลหิต,เป็นสีแดงชาดที่ลึกล้ำ.

"กระตุ้นการทำงานของมุกภูติวิญญาณต่อไป,จ่ายพลังให้กับมุกภูติวิญญาณสายฟ้าเอาไว้ให้เยอะที่สุด!"

หยุนเหยาที่ปลุกพลังวิญญาณของมุกภูติสายฟ้า,ทำให้เกิดพลังสายฟ้าที่บ้าคลั่งไร้ขอบเขตไหลผ่านออมาคลุมทั่วร่างของนางในทันที,สายฟ้าคำรามกว่าสิบสาย,ราวกับอสรพิษมากมายหลายสิบตัว,ถูกกระตุ้นพร้อมกับยิ่งออกไปยังร่างของราชันย์ภูติอีกครั้ง.

ราชันย์ภูติยกมือของมันขึ้น,เปลวเพลิงอเวจีสีขาวน้ำเงินก็พวยพุ่งออกมา,เกิดเป็นกำแพงป้องกัน,ก่อนที่จะปะทะกันไปมา,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีพลังเทียบเท่ากันก่อนที่พลังทั้งสองจะหายไปในทันที.

โม่เหยี่ยนหลบฉากออกมา,ฝ่ามือทั้งสองข้างของเขามีเปลวเพลิงสีดำเกิดขึ้น,ก่อนที่จะแปรเปลี่ยนเป็นอสรพิษพุ่งโจมตีไปยังด้านหลังของราชันย์ภูติ,ก่อนที่มันจะหันหลังกลับมายกมือหนึ่งขึ้นกัน,ถึงแม้ว่ามันจะกำลังป้องกันพลังจากมุกภูติสายฟ้าอยู่ก็ตาม,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะสามารถป้องกันพลังของโม่เหยี่ยนได้ด้วย.

พวกเขาทั้งสามตอนนี้รู้สึกหมดสิ้นหนทางในทันที,ราชันย์ภูตินั้นเป็นร่างวิญญาณ,ซึ่งมองแทบไม่เห็น,ซ้ำยังสามารถกลืนกินพลังวิญญาณได้อีก.

ในเวลาเดียวกัน.

ราชันย์ภูติก็กรีดร้องพร้อมกับพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า!

ร่างกายของหยุนเหยาและโม่เยี่ยนถึงกับสั่นสะท้าน,ราวกับว่าจิตวิญญาณของพวกเขานั้นถูกทุบมาด้วยฆ้อนขนาดใหญ่,จนพ่นโลหิตคำโตออกมาเต็มพื้น.

ทันใดนั้นราชันย์ภูติที่กำลังจะปิดฉาก.

เปลวเพลิงอเวจีได้ถูกจุดขึ้นมา.

"ไม่ดีแล้ว!"

โม่เหยี่ยนและหยุนเหยาเผยสีหน้าขวัญหนีดีฝ่อ.

ใครจะรู้ว่าในเวลาวิกฤติ,ฉู่เทียนได้พุ่งออกมาด้านหน้าราชันย์ภูติ,ร่างอมตะที่มีพลังจากโบราณกาล,ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของฉู่เทียน,ปลดปล่อยพลังวิญญาณมากมายออกไป,คาดไม่ถึงเลยว่าที่ด้านหลังของฉู่เทียนนั้นมีร่างเงาขนาดมหึมารวมตัวกันขึ้น.

นั่นคืออะไร?

หยุนเหยาถึงกับตกตะลึง!

มันคือภูติวิญญาณของฉู่เทียนอย่างงั้นรึ?

แต่ว่านะ,ไม่ใช่ว่าภูติวิญญาณของเขาคือภูติวิญญาณกระบี่หรอกรึ?

ราชันย์ภูติทันที่ที่เห็นเงามหึมาจนหาอะไรเปรียบได้นั่น,ทันใดนั้นมันก็แสดงท่าทางหวาดกลัวอย่างรุนแรง,ความหวาดกลัวนั้นแทรกผ่านเข้าไปในจิตวิญญาณของมัน,เกินกว่าความเข้าใจของมัน,มันไม่สามารถเข้าใจได้เลยว่าตัวตนด้านหน้ามันนั้นทำไมถึงได้สร้างความหวาดกลัวให้กับมันถึงขนาดนั้น!

"ตอนนี้เจ้าจงตายไปซะ!"

ร่างของของภูติวิญญาณนั้นแปรเปลี่ยนเป็นพลัง,ก่อนที่จะหลอมรวมเข้ามาในร่างของเขา.

ชนะหรือพ่ายแพ้ตัดสินในหนึ่งขบวนท่า!

ฉู่เทียนปล่อยหมัดที่เต็มไปด้วยอักษรรูนที่ลึกซึ้งมากมายนับไม่ถ้วนถูกปลดปล่อยออกมา,ราวกับว่ามันเป็นอักษรรูนโบราณที่ลึกล้ำเกินกว่าจะเข้าใจได้,มันได้ถูกรวมมาอยู่ในหมัดของเขาแล้ว.

ตูมมมมม!

ราชันย์ภูติที่ถูกพลังงานที่ไร้เทียมทานกระแทกเข้าไป,เกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่อย่างไม่คาดคิด,เสียงโหยหวนเจ็บปวดทรมานถูกส่งออกมาไม่หยุด,ร่างกายของมันแตกสลายหายเป็นชิ้นๆ!

สายตาของโม่เหยี่ยนนั้นแทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น,"หมัดของเขา....คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถทำลายร่างกายวิญญาณได้โดยตรงเลย!"

ยังมีร่างมนุษย์คนใหนกันที่สามารถโจมตีไปยังร่างวิญญาณได้โดยตรง?

นี่มันเหนือยิ่งกว่าสามัญสำนึกที่จะมีได้อย่างสมบูรณ์แบบ!

ฉู่เทียนทำสำเร็จแล้ว,หมัดทีทรงพลังของเขาสามารถทำลายราชันย์ภูติได้,สามารถทำลายภูติปิศาจระดับราชันย์ที่มีพลังเกรี้ยวกราดได้อย่างหมดจด!

ชายธรรมดาๆคนนี้,เขายังคงซ่อนความลับที่ไม่มีใครรู้อะไรไว้อยู่อีกล่ะ?

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน