Miracle Throne Chapter 71 Resentful spirit palace
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 71 ตำหนักภูติแห่งความโกรธเกรี้ยว
บทที่ 71 ตำหนักภูติแห่งความโกรธเกรี้ยว
ฉู่เทียนโดยปกติแล้วจะไม่ใส่ใจกับผู้คนมากนัก,ทว่าหยุนเหยาไม่ได้สร้างความประจับใจตั้งแต่แรกกับเขาเลย,นางคนนี้บ้าคลั่งจนเกินไป,ซ้ำยังยโสโอหัง,ทำยังกำว่าเขานั้นไม่มีตัวตนอยู่ภายใต้ผืนฟ้าเดียวกัน.
เป็นเพียงเด็กหญิงที่มีพลังดินแดนปลุกดวงจิตระดับ
3 ในประเทศอันกระจ่อยร่อย.
ข้าเองก็ไม่เคยทำเช่นนั้น,แล้วเจ้าคิดว่าตัวเองนั้นจะทำได้เหรอ!
คนผู้นี้,นับตั้งแต่เด็กคงถูกตามใจ,ถูกยกยอจนมีนิสัยยโสโอหัง,หากปราศจากสายน้ำย่อมไม่มีทะเลสาบ,ย่อมไม่มีพืชพรรณเกิดขึ้น,คงถูกยกยอว่าตัวเองนั้นเหนือกว่าทุกๆคนอยู่!
ด้วยโทนเสียงที่เต็มไปด้วยการคุกคามไม่ยอมให้คนอื่นขัดขืนได้"ข้างหน้านั้นมีสมบัติล้ำค่าซ่อนอยู่ข้าต้องการมัน,ไปช่วยข้านำภูติผีปิศาจเหล่านั้นออกไป,หลังจากเสร็จงานแล้ว,ข้าจะมอบสินน้ำใจให้กับเจ้าแทนก็แล้วกัน!"
น้ำเสียงของหยุนเหยานั้นเต็มไปด้วยความเหยียดหยัน.
คนทั่วไปในสายตานาง,ที่ไร้ความแข็งแกร่งคงไม่ต่างจากบ่าวรับใช้เท่านั้น!
ด้วยเกียรติและความแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยการข่มเหง,มีรึที่เขาจะกล้าขัดคำสั่ง?
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าหยุนเหยานั้นเตรียมการมาเพื่อต้องการสมบัติบางอย่าง,เห็นได้ชัดว่ามีเหล่าภูติอสูรมากมายที่คอยตามตอแย,นางต้องการให้ใครเป็นตัวล่อให้มันออกไป,นางจึงคิดที่จะใช้ฉู่เทียนเป็นตัวไล่ภูติอสูรเหล่านั้นนั่นเอง.
ไม่ใช่ว่าแม้แต่สัตว์ประหลาดเหล่านี้นางยังไม่สามารถจัดการได้หรอกรึ?
หากเป็นคนรับใช้แล้วยังมีหวังที่จะมีชีวิตอยู่อีกเหรอ?
เห็นได้ชัดเจนเลยว่าหญิงสาวคนนี้ไม่ได้ใส่ใจให้ค่ากับชีวิตของคนอื่นเลย!
ทุกๆการเหยียดหยามที่เขาได้รับ,ตราบเท่าที่มันไม่มากจนเกินไป,แน่นอนฉู่เทียนจะคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องตลกและยิ้มออกมา,ด้วยตัวตนที่แท้จริงของเขานั้น,ถึงแม้ว่าเขาจะอ่อนแอลงด้วยการกลับมาเกิดใหม่,นั่นจึงทำให้เขาไม่อยากที่จะโต้เถียงกับคนอย่างสาวน้อยที่ไร้การเคารพ,มังกรที่ยิ่งใหญ่ใยต้องใส่ใจมดตัวกระจิดริดด้วยล่ะ?
อย่างมากที่สุดเขาควรที่จะสอนบทเรียนให้กับนางบ้าง.
ตอนนี้มันต่างออกไป,นางต้องการที่ให้เขาเป็นเพียงแค่กำแพงเนื้อ,ถึงกับจะใช้เขาเป็นเหยื่อ!
ยังจะให้เขานั้นทนได้อยู่อีกรึ?ด้วยนิสัยของฉู่เทียนแล้วไม่เคยถูกใครเอาเปรียบ,นางกล้ายุแหย่ฉู่เทียนแล้วครั้งหนึ่ง,ตอนนี้ยังกล้าท้าทายเขาอีกครั้ง,ฉู่เทียนยังจะสามารถกลืนคำดูแคลนได้อีกเหรอ,คนเยี่ยงเขาแล้วจะต้องตอบแทนอย่างสาสมแน่!
หยุนเหยายังคงกล่าวออกมาเสียงดัง"หูหนวกหรือไง?ยังไม่รีบเดินอีก!"
"คำพูดที่เจ้าพ่นออกมานั่นต้องการให้คนอื่นเอาคอขึ้นเขียงเพื่อบริการเจ้า,คิดว่าตัวเองเป็นราชาอยู่หรือไง!"
ฉู่เทียนที่ตะเบ็งเสียง,ตอกกลับไปยังหยุนเหยา.
ชายคนนี้ช่างน่าประทับใจเหลือขนาดจริงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าโต้แย้งด้วยท่าทางเช่นนั้นออกมา.
"ข้าไม่ใช่ราชา,ข้าเป็นใครเจ้าควรจะรู้ดี,ขอเตือนเจ้าหากไม่รู้ผิดชอบชั่วดี,ในรัฐกลางนั้นเจ้าไม่รู้หรือว่ามีคนมากมายต่างก็บุกน้ำลุยไฟเพื่อข้า(*),เจ้าทำงานให้ข้านั้นควรจะรู้สึกภูมิใจแล้ว!ตอนนี้โอกาสดีได้มาหาเจ้าแล้ว!ยังไม่ไปอีกรึ?"
ฉู่เทียนเผยยิ้ม,หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข"ข้าล่ะอย่างรู้จริงๆ,ด้วยพลังฝึกตนเขาเจ้าที่ถูกผนึกไว้,เจ้าไปเอาความมั่นใจนั่นมาจากใหนกัน?"
ใบหน้าของหยุนเหยาเปลี่ยนเป็นซับซ้อน."โอหัง!"
ฉู่เทียนที่จงใจแสดงท่าทางเย้ยหยัน"เอาล่ะ,ผู้หญิงเช่นเจ้า,ข้ารู้ทันหรอกว่าเจ้ามีแผนการอะไรอยู่,อย่าได้มาให้โอกาสอะไรกับข้าด้วยคำพูดปัญญาอ่อนนั่น,ข้าไม่ชอบผู้หญิงแบบเจ้า,อย่ามาพูดจาอะไรอีก,ข้าไม่ต้องการ,จะไปตายที่ใหนก็รีบไปซะ!ไม่เช่นนั้นแล้วอีกไม่กี่นาที,พี่ชายคนนี้จะสอนเรื่องต่างๆให้กับเจ้าเป็นการส่วนตัวเลย!"
นี่...บ้าบอคอแตกอะไรกัน!
ใบหน้าของหยุนเหยานั้นเปลี่ยนเป็นขาวซีดด้วยความโกรธ.
เจ้าคนนี้มันได้กินเสือดาวไปรึอย่างไรถึงได้มีความกล้าถึงเพียงนี้?
ในรัฐกลางแม้แต่เหล่าผู้อาวุโสยังสุภาพอ่อนน้อมต่อนางเลย.
นางที่เป็นหนึ่งในสี่ต้าซือแห่งรัฐกลาง,เป็นหนึ่งในสี่ที่เป็นหญิงสาวเพียงคนเดียว,เป็นหนึ่งในหญิงสาวที่มีพรสวรรค์และมีความสวยที่หาใครเทียบได้ในรัฐกลาง,มีแต่ผู้คนมากมายน้อมนอบเสนอตัวมาอยู่รอบๆนาง,จะให้นางสามารถยอมรับการกระทำเช่นนี้ได้อย่างไร?
ในโลกนี้ยังมีคนเช่นนี้ที่ไม่ไว้หน้าของนางอยู่อีกเหรอ?
ท่านหญิงเช่นนางควรค่าแล้วเหรอที่จะถูกคนดาดๆดูถูก,ความแข็งแกร่งระดับสามัญ,ซ้ำยังเป็นไปได้ว่าชาติกำเนิดเองก็คงต่ำต้อยอีกด้วย?
สายตาของหยุนเหยางถึงกับลุกวาวมีประกายสายฟ้าที่อันตรายโคจรอยู่,"เจ้าคิดว่า,ข้าไม่สามารถสังหารเจ้าได้อย่างงั้นรึ?"
"คนที่ต้องการสังหารข้านั้นมีมากมายนับไม่ถ้วน,ท้ายที่สุดพวกมันต่างก็ได้รับชะตากรรมที่เลวร้ายกลับไป."ภายในใจของฉู่เทียนนั้นมีจิตสังหารแผ่ออกมา"เจ้าเองไม่ลองดูเล่า?"
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมภายในใจของหยุนเหยานั้นถึงกับเต้นไปมาโครมคราม!
ด้วยสัมผัสที่ไม่ดีภายในใจนาง,ทำให้จิตสังหารของนางนั้นถูกข่มเอาไว้.
"วางใจได้,เจ้ายังมีประโยชน์ต่อข้า,ข้ายังไม่สังหารเจ้าหรอก."ทั่วทั้งร่างกายของนางนั้นมีสายฟ้าคลุมไปทั่วร่าง,ก่อนที่จะมีอักษรรูนที่ลึกซึ้งมากมายปรากฏขึ้นมาคลุมร่างนางเอาไว้"ทว่าข้าคงต้องให้บทเรียนกับเจ้าสักหน่อย,เจ้าจะได้รู้ตัว,คนอ่อนด้อยสุดท้ายก็คืออ่อนด้วย,เอาเป็นว่าให้เจ้าได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดเล็กๆน้อยหน่อยก็แล้วกัน!"
"สายฟ้า!"
ด้วยเสียงที่หวานหยดย้อยของหยุนเยา,สายฟ้าสีแดงม่วงและลำแสดงฟ้าแลบก็ปรากฏขึ้นมา!
คาดไม่ถึงเลยว่าภูติวิญญาณของหญิงสาวคนนี้ก็คือ
สายฟ้าคำราม!
สายฟ้าคำรามนั้นเห็นหนึ่งในภูติที่มีพลังงานธรรมชาติที่น่าสะพรึงกลัว!
ภูติวิญญาณสายฟ้าคำรามของหยุนเหยานั้นมีพลังทำลายล้างที่ไม่อ่อนด้อยอย่างแน่นอน!
สายไฟฟ้า 4-5
เส้นส่องประกายแปลบๆ,พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า,นับว่าเป็นพลังที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,ราวกับว่ามันมีความคิดเป็นของตนเอง,มันได้กระตุ้นให้ลมพายุก่อเกิดเป็นเมฆตั้งเค้าพร้อมกับประกายแสงฟ้าแลบ.
ปัง ปัง!
สายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้าในทันที!
พลังอำนาจแห่งดวงดาราหมุนวนผสานกันป้องกัน!
สายฟ้าคำรามถูกแสงดวงดาราป้องกันเอาไว้ด้านนอก.
ฉู่เทียนยังคงยืนนิ่งไม่พูดจารับพลังสายฟ้าที่กระแทกเข้ามาไม่หยุด,แน่นอนว่ามันไม่สามารถโจมตีเขาได้เลย"ที่จริงแล้วภูติวิญญาณสายฟ้ามีหลายชนิด,แต่ถึงกระนั้นภูติสายฟ้าของเจ้ากับด้อยกว่าทุกตน!ภูติสายฟ้าเก้าสวรรค์ข้าเคยเห็นมาก่อนเช่นกัน,แต่ว่าข้าไม่รู้เลยว่าภูติวิญญาณของผู้หญิงเช่นเจ้านี้มันจะสุดยอดอย่างไร!คงจะเป็นพวกโลกแคบ,โง่งมเชื่อไปเองสินะ!"
หยุนเหยาที่ตื่นตกใจและเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว!
ชายคนนี้มีพลังฝึกตนดินแดนปรุงร่างขั้นที่
9 ระดับต้นไม่ใช่เหรอ?
หยุนเหยาถึงแม้ว่าจะถูกจำกัดพลังฝึกตน,อย่างน้อยนางก็ยังมีพลังฝึกตนปรุงร่างระดับ
9 ชั้นสูงสุด,ถึงจะมีระดับเดียวกัน,จะเอาไปเทียบกับผู้ฝึกตนทั่วไปได้ไง.
นางไม่ใช่คนทั่วๆไปนะ.
นางเป็นถึงหนึ่งในสี่ต้าซือแห่งรัฐกลางนะ!
ทั่วทั้งแคว้นประชากรกว่าสิบล้านคนเป็นคนที่มีพรสวรรค์ที่เจิดจรัสที่สุด!
ภูติวิญญาณสายฟ้าคำรามของนางนั้น,สร้างความตื่นตะลึงไปทั้งแปดทิศ,ทำให้คนจำนวนมากเต็มไปด้วยความอิจฉา!
ไม่เคยมีใครเทียบเคียงมีความสามารถและพรสวรรค์เท่านางมาก่อน,ในระดับพลังฝึกตนเดียวกันนั้นแทบจะไม่มีใครควรค่าเป็นคู่มือให้นาง,ทว่าเจ้าเด็กนี้พลังวิญญาณยังไม่ถึงปรุงร่างระดับ
9 ขั้นปลายเลยด้วยซ้ำ.
"เจ้าบังคับข้าเอง!"
หยุนเหยานั้นมั่นใจในฝีมือตัวเองเป็นอย่างมาก,การที่นางไม่สามารถโจมตีได้อย่างตั้งใจทำให้นางโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,นางระดมยิงหอกสายฟ้าไปยังร่างกายของเขา,พลังที่รุนแรงป่าเถื่อนกระแทกออกไปไม่หยุดปะทะเข้ากับเกราะแสงดาราจนกายเป็นไอระเหยกลายเป็นหมอกขนาดใหญ่.
กระแสไฟฟ้าที่ไหลเชี่ยวราวกับสายน้ำ,ไหลมารวมตัวกันที่แขนของนาง,มันส่องสว่างโชติช่วงกลายเป็นใบมีสายฟ้า,ส่องแสงสว่างจ้า,เกิดประกายแสงแวววับ,แทบจะไม่สามารถจ้องมองลงไปตรงๆได้เลย.
"ตัดสายฟ้า!"
หยุนเหยาสะบัดมือของนางไปด้านในทันที
เร็ว!
เคลื่อนที่รวดเร็วเป็นอย่างมาก!
แม้แต่เงายังมองตามไม่ทัน!
แขนทั้งสองข้างของร่างสีม่วงก็ฟันลงมาอย่างรวดเร็ว!
ด้วยความเร็วของหยุนเหยานั้นได้ฟาดฟันมากกว่าหนึ่งครั้งไปยังฉู่เทียน,หากเป็นผู้ฝึกตนคนอื่นล่ะก็,คงไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีของนางได้อย่างแน่นอน.
"จิตสัมผัส!"
ฉู่เทียนที่ขยับร่างกายอย่างนุ่มนวล,หลบเลี่ยงเพียงแค่เล็กน้อย.
หยุนเหยาใช้แขนทั้งสองข้างเป็นใบดาบ,ฟันแล้วฟันอีกพลาดเป้าทุกครั้ง,ภายในใจของนางถึงกับตื่นตระหนก,เป็นการเคลื่อนทีหลบอย่างประณีตงดงามเป็นอย่างมาก,คนทั่วไปไม่สามารถที่จะทำสำเร็จได้แน่.
จิตสัมผัส?
คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมีทักษะที่ล้ำลึกจิตสัมผัสด้วย!
ขณะที่ฉู่เทียนหลบเลี่ยงอยู่นั้นเขาได้กวาดมือซ้ายออกไป,มันได้สะบัดปัดไปบนใบหน้าของนางเบาๆ,หยุนเหยารู้สึกได้ถึงผ้าคลุมใบหน้าของนางนั้นโดนปัดจนหลุดออกมา.
"เจ้า...."
หยุนเหยาที่รู้สึกได้ถึงใบหน้าที่ว่างเปล่า,ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นแดงซ่าน.
ใบหน้าที่แท้จริงเผยออมาให้เห็น,นับว่าเป็นความงามล่มเมืองโดยแท้,ไม่ได้ด้อยไปกว่าสองพี่น้องเมิ่งชิงอู๋เลย,หากแต่เป็นความสวยคนและแบบกัน,มีเสน่ห์ดึงดูดที่ต่างกัน.
"คืนมันมาให้กับข้า!"
ฉู่เทียนหัวเราะดังลั่น,ก่อนที่แหวนที่อยู่ในมือของเขาจะปล่อยลำแสงออกไป,เป็นปราณกระบี่ที่รุนแรงถูกยิงออกไปอย่างรวดเร็ว,หยุนเหยาเร่งรีบเรียกสายฟ้ามาปกคลุมร่างของนางด้วยเช่นกัน,ปราณกระบี่ถูกยิงออกไปยังร่างของนางส่งผลให้นางต้องถอยออกไปหลายก้าว,ทว่าก็ไม่ได้ทำอันตรายต่อร่างกายของนางได้แต่อย่างใด.
หยุนเหยาเองก็ไม่ไช่คนธรรมดา.
ไม่คาดคิดเช่นกันว่านางจะสามารถป้องกันปราณกระบี่ที่รุนแรงระดับปลุกดวงจิตขั้นที่
1 ได้.
ฉุ่เทียนที่ยกผ้าคลุมหน้าของนางส่ายไปมา,ใบหน้าที่สงบเงียบเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง"สี่ต้าซือแห่งรัฐกลางไม่สมควรจะมีชื่อเสียงขนาดนั้น,เจ้าเองคงไม่ใช่ของปลอมหรอกนะ!"
หยุนเหยาที่เย่อหยิงและจองหองจะทนได้อย่างไร?
การที่ต้องถูกยั่วยุซ้ำไปซ้ำมา,ไม่สามารถทนได้ต่อไปแล้ว!
"ฝ่ามือสายฟ้าหลั่งไหล!"
สายฟ้าสีม่วงมากมายนับไม่ถ้วนส่องสว่างอย่างรุนแรงส่องประกายที่สวยงาม,เป็นพลังสายฟ้าที่เปล่งรัศมีแสงออกมา,รวมกับกับหมอกที่อยู่รอบๆ,ก่อนที่สายฟ้าทั้งหมดจะมารวมตัวกันที่แขนของนางอีกครั้ง,แขนที่ขาวเรียวเหมือนหยกสลักของนางเต็มไปด้วยประกายสายฟ้าที่โคจรไปรอบๆไม่หยุดหย่อน.
เป็นกลิ่นอายแรงกดดันที่รุนแรงเป็นอย่างมาก!
ดูแล้วการโจมตีนี่ฉู่เทียนจำต้องระมัดระวังเลยทีเดียว.
เกรงว่าแม้แต่ผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตระดับ
1 ก็ยากที่จะป้องกันเอาไว้ได้!
เรื่องของพลังโจมตีแล้ว,ไม่ได้แพ้หนานกงหยุนแม้แต่น้อย.
ทันใดนั้นร่างกายของนางก็หายไปในทันที,ก่อนที่ประกายสายฟ้าทั้งสองสายจะมาปรากฏที่ด้านหน้าของฉู่เทียน,ทักษะของหยุนเหยานั้นไม่เพียงแค่พลังสายฟ้าจะมีพลังทำลายล้างที่มหาศาล,ความเร็วที่เกิดจากสายฟ้าของนางเองก็นับว่ารวดเร็วยิ่งนัก!
แน่นอนว่าฉู่เทียนนั้นไม่มีโอกาสที่จะหลบเลย,เขาได้สร้างพลังดวงดาราขึ้นมาปกป้องร่างกายของเขา,มันได้รวมตัวกันส่องแสงวับวาวเป็นชุดเกราะโปล่งแสงที่แวววับ!
ตูมมมมม!
พลังฝ่ามือแฝดสายฟ้าหลั่งไหลของนางกระแทกไปยังเกราะป้องกันของฉู่เทียน.
ลำแสงสายฟ้าถูกเบี่ยงยิงออกไปสี่ทิศทาง!
พลังดวงดาราถึงกับสั่นไหว!
ฉู่เทียนรู้สึกเย็นเยือบอีกนิดเดียวสายฟ้าจะตัดผ่านเข้ามายังเขาซะแล้ว.
หยุนเหยาเองรู้สึกราวกับว่าได้ฟันไปยังเกราะเพชรที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
ฝ่ามือสายฟ้าหลั่งไหลของนางนั้นกระแทกไปยังพลังแห่งดวงดาราจนฟุ้งกระจายระยิบระยับไปหมด,ทว่ากับไม่สามารถสร้างบาดแผลหรือรอยขีดข่วนกับฉู่เทียนได้เลย,นางถึงกับต้องถอยหลังออกมาหลายก้าวทีเดียว,ฉู่เทียนที่สบโอกาสพุ่งออกมาต่อยไปยังหน้าหยุนเหยาด้วยมือขวา,ส่งนางลอยละลิ่วปลิวออกไปหลายเมตรทีเดียว.
"ความแข็งแกร่งของเจ้าก็แค่พื้นๆ!"
ฉู่เทียนลูบหมัดของเขาไปมา,ทั่วทั้งใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยท่าทางดูถูกและเหยียดหยัน.
ผมสลวยของหยุนเหยาถึงกับพันกันยุ่งเหยิง,ใบหน้าครึ่งหนึ่งของนางถึงกับบวมฉึ่ง,ภายในใจของนางนั้นถูกกระแทกด้วยความตื่นตะลึงอย่างรุนแรง,มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!
ทำไมเขาถึงสามารถป้องกันฝ่ามือสายฟ้าหลั่งไหลของนางได้?
ในเวลาเดียวกัน,ฉู่เทียนที่ไร้รอยขีดข่วนยืนอยู่กับที,พลังสายฟ้ามากมายที่กลายเป็นเคียวสายลมพุ่งตรงไปทั่วร่างของเขา,พลังอำนาจแห่งดวงดาราที่ระยิบระยับสว่างจ้าออกมาไม่หยุนหย่อน,ราวับว่าเป็นเทพเซียนที่เสด็จลงมาจากสวรรค์เปี่ยมไปด้วยพลังอำนาจเป็นล้นพ้น.
ไม่แค่เพียงที่เขามีพลังอำนาจที่ไม่สามารถเทียบได้เท่านั้น.
นอกจากนี้เขายังโจมตีโหดร้ายรุนแรงอีกด้วย!
หญิงสาวที่งามล่มเมืองอย่างนาง,ฉู่เทียนกับไม่ใสใจเลยซ้ำยังโจมตีต่อยมายังใบหน้าของนาง,นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้เหลียวมองความงามของเขาเลยอย่างงั้นรึ.
สมองของนางที่ขาวโล่ง!
ความคับข้องใจกำลังเอ่อล้นขึ้นมาอย่างเข้มข้น!
พลังโจมตีสูงสุดของนางไม่สามารถสร้างแม้แต่รอยขีดข่วนให้กับฝ่ายตรงข้ามได้!
สิ่งที่เกิดขึ้นสร้างผลกระทบต่อหยุนเหยาเป็นอย่างมาก!
สิ่งที่นางคิดก่อนหน้านี้เขาเป็นเพียงแค่คนใจเสาะไม่ต่างจากชานอ้อยจะจิกหัวใช้อย่างไรก็ได้,ไม่คาดคิดเลยว่ากลับกลายเป็นนางเองที่เตะเข้าไปยังแผ่นเหล็กหนา!
ทำไมถึงได้กลายเป็นเช่นนี้ไปได้?
ผู้เยาว์ที่เปี่ยมพรสวรรค์ที่สุดในรัฐกลางเป็นข้าที่แข็งแกร่งที่สุด,ไม่ใช่ว่าเหลือเพียงสามแล้วหรือ?
ทำไมถึงได้มีสามัญชนไร้ชื่อ,เผยตัวออกมาล้มข้าได้กัน!
"ความแข็งแกร่งของเจ้านะรึ?อ่อนแอ!ไม่ได้มีเพียงแค่ข้าหรอกนะ,เพื่อนของข้ายังสามารถจัดการเจ้าได้อย่างสบายๆ!"
แน่นอนว่าฉู่เทียนนั้นหมายถึงหนานกงหยุนนั่นเอง,หากมีระดับพลังที่เท่ากันล่ะก็,หนานกงหยุนไม่มีทางพ่ายแพ้หยุนเหยาอย่างแน่นอน.
"หากเจ้ามีความสามารถล่ะก็ไปสู้กับข้าด้านนอกสุสานซิ!"หยุดเหยากำหมัดทั้งสองของนางแน่น,ตะโกนออกไปด้วยความโกรธ,"เพียงนิ้วเดียวของข้าก็สังหารเจ้าได้แล้ว!"
"โอ้ว,เจ้ากล้าขู่ข้าอย่างงั้นรึ?"ฉู่เทียนที่มาอยู่ด้านหน้าหยุนเหยา"สิ่งที่เจ้าพูดมาสมเหตุสมผลดี,ทว่าสิ่งที่เจ้ากล่าวออกมานั้นจะให้ข้าปล่อยโอกาสให้เจ้าเหรอ."
ปัง!
ปัง!
ฝ่ามือขวาของฉู่เทียนก็ประทับไปยังอกที่ตั้งตระหง่านของนาง,พร้อมกับใช้นิ้วบีบเค้นกดลงไปปลดปล่อยพลังจากปลายนิ้ว,ส่งพลังวิญญาณพุ่งทะลวงไปยังเส้นปราณของนาง,พร้อมกับปิดผนึกจุดรวมปราณหลักๆหลายจุดไว้.
ร่างของหยุนเหยาถึงกับสั่นสะท้าน.
แก้มที่ขาวเนียนราวหิมะกลายเป็นแดงกล่ำ!
เจ้าเด็กเวรนี้กล้าสร้างราคีให้ข้ารึ?
ฉู่เทียนที่ไร้มารยาทสำรวจร่างกายของหยุนเหยาจากบนลงล่าง,เขาคิดว่ารูปร่างของหญิงนางนี้เองก็นับว่ายอดเยี่ยม,ส่วนที่ควรจะใหญ่ก็ใหญ่,ส่วนที่ควรจะเล็กก็เล็ก.
"สี่ต้าซืออะไรนั่นไร้สาระ!ควรจะเปลี่ยนชื่อเป็นสี่ห่วยผู้ชั่วร้ายถึงจะดี!"ฉู่เทียนพบว่ามีขวดยาหลายขวดและยังมีกำไลแขน,สร้อยคอ,ก่อนที่จะไม่สามารถหาอะไรได้อีกแล้ว,เขาแสดงท่าทางขุ่นเคือง,"มีของมีค่าเท่านี้เองเหรอ!เจ้าไม่อายบ้างเหรอที่มีของล้ำค่าเท่านี้?หากเป็นข้าคงแทบเอาหน้าซุกดินหนีไปแล้ว!"
ใบหน้างามของหยุนเหยาถึงกับแดงซ่านทั้งรู้สึกอับอายและขุ่นเคืองไปพร้อมๆกัน!
นางถูกเขาปล้นชิงไปแล้ว!
นางที่เป็นหนึ่งในสี่ต้าซือแห่งรัฐกลางที่เอาจริงเอาจัก,มีพรสวรรค์ที่สุด,สามารถก้าวไปยังดินแดนปลุกดวงจิตก่อนอายุ
20 ปี,ตอนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญดินแดนปลุกดวงจิตระดับ 3!
จะไปคิดได้อย่างไรว่ากลับถูกชายระดับปรุงร่างคนนี้ดูหมิ่นเอาได้?
หากว่านางสามารถมีชีวิตออกไปได้ล่ะก็,นางจะต้องฉีกเขาออกเป็นหมื่นชิ้นอย่างแน่นอน!
"วางใจได้,ข้าไม่สังหารเจ้าหรอก,เพราะว่าเจ้ายังมีประโยชน์."ฉู่เทียนที่ได้ผนึกจุดปราณของหยุนเหยาเอาไว้แล้ว,"ข้าสนใจสมบัติที่เจ้ากำลังมองหาอยู่ตอนนี้,ช่วยข้าล่อภูติผีปิศาจเหล่านั้นออกไป,หลังจากเสร็จงานแล้ว,ข้าจะมอบสินน้ำใจให้กับเจ้าแทนแล้วกัน!"
หยุนเหยาแทบจะระเบิดความโกรธออกมาทันที!
ไม่ใช่ว่าคำพูดนี้เป็นนางที่กล่าวก่อนหน้าไม่ใช่หรือ?
กลับออกมาจากฉู่เทียน.
นับว่าเป็นการตบหน้านางชัดๆ!
อับอาย!
น่าอายเกินไป!
เป็นเรื่องที่น่าอับอายเกินไปแล้ว!
ฉู่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างชั่วร้าย"หูหนวกรึอย่างไรยังไม่ลุกขึ้นอีก?ตอนนี้เจ้าเป็นเชลยของข้าแล้ว!ยังไม่ลุกขึ้นไปช่วยข้าอีก!"
"เหลวไหล!ข้าหยุนเหยาทำไมต้องให้คนอย่างเจ้าจิกหัวใช้กัน!"หยุนเหยาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,พลังสายฟ้าที่ถูกปลดปล่อยออกมามากขึ้นและก็มากขึ้น,พร้อมกับพุ่งเข้ามาโจมตี,"ข้าจะข้อสู้ตายกับเจ้า!"
อีกครั้งและก็อีกครั้ง.
หยุนเหยาที่โถมตัวจู่โจมครั้งแล้วครั้งเล่า.
ฉู่เทียนที่ป้องกันหน้าอกตัวเองเอาไว้,ที่มุมปากของเขานั้นมีโลหิตไหลออกมา,เสื้อผ้าของเขาถึงกับไหม้ไปหมด,บนร่างเต็มไปด้วยควันสีดำ,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาได้รับบาดเจ็บหลายแห่ง.
หญิงสาวนางนี้เต็มไปด้วยหนามจริงๆ!
ฉู่เทียนที่กดศีรษะของนางเอาไว้,ถึงอย่างไรเขาก็ยังคงเหนือกว่านางชัดเจน.
หยุนเหยาที่คับอกคับใจที่สุด,ทรงผมของนางกระเซอะกระเซิง,เป็นภาพที่ไม่น่าดูยิ่งนัก,ใบหน้าที่งามสง่าถูกตีจนบวมปูดไปหมด,พร้อมกับแสดงท่าทางบ้าคลั่งราวกับเป็นโรคประสาทออกมา"หากเก่งพอก็สังหารข้าซะ,ไม่เช่นนั้นแล้วข้าไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!"
นางพุ่งตัวเข้ามาอีกครั้งและก็อีกครั้ง.
บัดซบ,นางจะมีอารมณ์รุนแรงดุร้ายเกินไปแล้ว!
นิสัยที่หัวแข็งโกรธเกรี้ยวทำให้ฉู่เทียนเดือดดาลเหมือนกัน!
ไม่เคยพบเคยเห็น,ผู้หญิงเช่นนี้,แต่ว่านะจะจัดการผู้หญิงเช่นนี้,พี่ใหญ่ฉู่เทียนมีประสบการณ์อยู่แล้ว!
"เจ้าไม่เชื่อฟังข้าอย่างงั้นรึ?"ฉู่เทียนที่จับหยุนเหยากดลง,พร้อมกับใช้ฝ่ามือฟาดไปที่ก้นที่อวบอิ่มของนาง,"บิดาผู้นี้จะตีเจ้าจนกว่าจะยอมเลย!"
ทันใดนั้นสมองของหยุนเหยาถึงกับโล่งไปในทันที.
คาดไม่ถึงเลยเขา...จะตีก้นข้า!
*赴汤蹈火 ฟู่ ทัง เต๋า หั่ว Go through hell and
high water บุกน้ำลุยไฟ,ไม่กลัวความยากลำบากและอันตราย
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP Click
-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน
-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน
เจอเด็กดื้อ...
ตอบลบต่อยหน้า และตี้ก้น แต่ไม่ฆ่าในทันที่แบบนี้คงถูกเก็บเข้าคลังว่าที่ภรรยาแบบเมิ่งชิงอู๋ซะล่ะมั๊ง
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบเรื่องที่แล้ว ก้มีแบบนี้คนนึง สุดท้ายก้เสดงานฮาเรม
ตอบลบไม้ตายออกมาแล้ว โดนตีก้นนี่เรียบร้อย
ตอบลบข่มขืนนางซะฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ตอบลบไอ้เลว
ลบ