Miracle Throne Chapter 64 In the danger withdraws

Miracle Throne Chapter 64 In the danger withdraws

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 64 - หลบหนี

บทที่ 64 - หลบหนี

พลังที่เก็บสะสมไว้ของผู้ฝึกตนดินแดนปรุงร่างระดับ 9 ขั้นปลาย,พลังวิญญาณแผ่พุ่งออกมาอย่างรุนแรงและในเวลาเดียวกันนั้นมันได้กลายเป็นนกกระเรียนสีขาว,ที่กำลังสยายปีพวยพุ่งกระโดดเข้าไป,กระบี่เปล่งแสงวับวาวราวกับว่าจะส่งไปถึงสวรรค์,ดูน่าเกรงขามและทรงพลังราวกับจะแยกนภาออกจากกัน.

ตึบบบ!

ศพทมิฬตวัดกงเล็บโจมตีออกมาอย่างรุนแรง!

กงเล็บสีดำและใบกระบี่ที่คมกริบเข้าไปทะกันอย่างรุนแรง!

พลังที่รุนแรงสองสายพวยพุ่งแตกพล่านออกมาในทันที,ไป๋จื่อโม่และศพทมิฬต่างก็ถูกกระแทกให้ถอยหลังออกมาหลายฟุต!

รุนแรงเป็นอย่างมาก.

คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีพลังเท่ากัน!

ไฉ่เตี๋ย,เซี่ยงหู่และถีเจียนราวกับว่ากำลังคาดหวัง,ไป๋จื่อโม่ต้องสามารถที่จะจัดการศพทมิฬตนนั้นได้,การต่อสู้ที่เกิดขึ้นนี้ยังคงพอมีหวังอยู่.

ตราบเท่าที่ไป๋จื่อโม่สามารถรั้งศพทมิฬร้อยปีเอาไว้ได้,พวกเขาทั้งสี่ก็จะมีอาการใช้เวลาในการจัดการเหล่าศพทมิฬทั่วไป,ก่อนที่จะร่วมมือกันจัดการกับศพทมิฬร้อยปี,เช่นนั้นย่อมมีหวังที่จะได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน!

อย่างไรก็ตามไป๋จื่อโม่กลับไม่คิดเช่นนั้น!

เพียงแค่เข้าปะทะเพียงหนึ่งกระบวนท่า!

ไป๋จื่อโม่รู้สึกได้ถึงพลังที่มากมายนับไม่สิ้นสุด,เพียงแค่ที่เขาฟาดฟันไปนั่นถูกสะท้อนพลังกระบี่ของเขาออกมา,พลังของศพทมิฬตัวดังกล่าวนี้เหนือล้ำเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการถึงได้,หากว่ายังคงต่อสู้กับมันอยู่ล่ะก็,มีความเสี่ยงที่เขาจะพ่ายแพ้ได้เลย.

เขาเป็นใครกัน?

ทำไมจะต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงกับคนเหล่านี้ด้วยล่ะ?

ศพทมิฬตนนี้ไม่เพียงแค่แข็งแกร่งธรรมดา,ไป๋จื่อโม่ไม่คิดว่าจะชนะได้เลย,ถึงแม้ว่าจะร่วมมือกับคนทั้งสี่,ช่วยกันสังหารมัน,ไป๋จื่อโม่คิดว่าตนเองคงจะได้รับบาดเจ็บไม่น้อย.

เป้าหมายที่แท้จริงของเขาก็คือสมบัติที่หลงเหลืออยู่ของสำนักโบราณที่ลึกลับต่างหาก.

ค้นหาแก่นหยิน,เพื่อนำไปแลกเปลี่ยนกับทรัพยากร,เพียงแค่เรื่องฆ่าเวลา.

หากว่าเขาได้รับบาดเจ็บด้วยเหตุผลดังกล่าวนี้ล่ะก็,มันไม่คุ้มค่าเอาซะเลย!

แน่นอนว่าหากเขาสบโอกาสเมื่อไหร่ต้องหลบหนีไปในทันที!

ศพทมิฬที่กระโจนเข้ามาอีกครั้ง.

ไป๋จื่อโม่ที่ถอนกระบี่ของตัวเองกลับมา,ก่อนที่จะระเบิดพลังภูติวิญญาณนกกระเรียนสีขาวที่คลุมตัวเขาไว้เพิ่มความเร็วให้กับเขาเพียงแค่สะบัดปีกครั้งเดียวก็มาอยู่ด้านข้างถีเจียนแล้ว,ดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยประกายแสงที่เย็นเยือก.

"เจ้า.....เจ้าจะทำอะไร!"

ถีเจียนที่รับรู้ถึงกลิ่นอายของฝ่ายตรงข้าม,เผยท่าทางตื่นตระหนก,หากแต่ก็ไร้ซึ่งพลังเวลาที่จะต้านทาน,ไป๋จื่อโม่ที่กุมไปที่ไหล่ของถีเจียนที่ไร้กำลังต้านทาน.

ไป๋จื่อโม่ที่คว้าไหล่ถีเจียนโม่เพื่อใช้เป็นโล่พร้อมทั้งโยนตัวถีเจียนออกไปหาศพทมิฬร้อยปี!

ไฉ่เตี๋ยและเซียงหู่รู้สึกตกใจสุดๆถึงกับอุทานออกมาสุดเสียง"เจ้าคนสารเลว!"

"กลุ่มขยะเช่นพวกเจ้า,ข้าไม่สามารถร่วมทีมได้อีกต่อไป,ดูแลตัวเองเถอะ!"

ภูติวิญญาณนกกระเรียนขาวของไป๋จื่อโม่,มีทักษะพุ่งทะยานระยะใกล้,ด้วยความเคลื่อนเร็วชั่วพริบตาในระยะหนึ่งร้อยเมตร,ด้วยความเร็วที่คนอื่นๆไม่สามารถตามทัน,ทันใดนั้นเขาก็ได้หายไปในทันที!

วิ่งหนีอย่างงั้นรึ?

คาดไม่ถึงจริงๆ!

จะมีคนที่หน้าด้านไร้ยางอายถึงเพียงใหนถึงจะทำเช่นนี้ในเวลาแบบนี้กัน!

เมื่อพบเข้ากับสถานการณ์อันตรายถึงกับทิ้งเพื่อร่วมทีมวิ่งหนี,ไม่เพียงเท่านั้นคาดไม่ถึงจริงๆ ยังใช้เพื่อนร่วมทีมซื้อเวลาให้ตัวเองหลบหนีอีก!

"ช่วยด้วย!"

ฉู่เทียนจัดการศพทมิฬทั่วไปสองตนที่ขวางทางอยู่พุ่งเข้าไปหาถีเจียนในทันที.

สายไปแล้ว!

ถีเจียนไม่ได้มีพลังเพียงพอที่จะต้านทานศพทมิฬร้อยปีอยู่แล้ว,พลังฝึกตนของเขาเองก็ด้อยกว่าไป๋จื่อโม่,ซ้ำพลังของถีเจียนเองก็ไม่ถนัดในการต่อสู้ระยะประชิดอีกด้วย,เขาจะสามารถป้องกันได้อย่างงั้นรึ?

การโจมตีกงเล็บแรก!

กระบี่สั้นในมือของเขาก็ถูกปัดออกมาปลิวลอยระลิ่ว!

การโจมตีกงเล็บที่สอง!

อกและท้องของเขาถูกตวัดฉีกกระชากเป็นทางยาว!

กงเล็บที่สาม!

กระซวกเขาไปบนท้องจนเป็นรูโบ๋!

นี่คือการโจมตีที่รุนแรงและรวดเร็ว,ถึงฉู่เทียนต้องการที่จะเข้าช่วยเหลือก็ไม่ทันแล้ว!

"เอื๊อก!

ถีเจียนร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทรมาน,โลหิตกำลังไหลเปียกโชกไปบนพื้น,เหล่าศพทมิฬที่อยู่รอบๆต่างก็จับจ้องมองมาอย่างตื่นเต้น,ค่อยๆคืบคลานเข้าไป,เป็นเหตุการณ์ที่น่าสยดสยองเป็นอย่างมาก!

ถีเจียนตายแล้วอย่างงั้นรึ?

ถึงจะไม่ตายทันทีแต่คงจะอยู่รอดได้อีกไม่นาน !

เหล่าศพทมิฬทั้งหมดเริ่มบ้าคลั่งแล้ว!

หากปล่อยไปเช่นนี้คงจะจบสิ้นทุกคน!

ฉู่เทียนไม่มีความสามารถพอที่จะเข้าไปช่วยได้เลย ตอนนี้ที่ด้านหน้าศพทมิฬร้อยปีก็ออกมาขวางทางเขาไว้แล้ว,มันได้ตวัดกงเล็บที่รุนแรงมายังที่ไหล่ขวาของเขาทุลุเข้าไปบนเหล่าของฉู่เทียนกงเล็บของมันทะลวงไปบนไหล่ของเขาหลายนิ้วทีเดียว,พลังอำนาจแห่งดวงดาราที่คลุมร่างของเขาอยู่นั้น,คาดไม่ถึงเลยว่ามันถึงกับฉีกขาด!

เป็นพลังโจมตีที่รุนแรงและทรงพลังเป็นอย่างมาก!

ฉู่เทียนที่รู้สึกว่าไหล่ของเขาที่กระชากนั้นเริ่มเจ็บปวด,ศพทมิฬร้อยปีนั้นมีความแข็งแกร่งและเจ้าเล่ห์มาก,คาดไม่ถึงจริงๆว่ามันจะสามารถทะลวงวิชาป้องกันร่างกายของเขาได้,ซ้ำยังสร้างบาดแผลบนไหล่ของเขาอีกด้วย,แม้ว่าบาดแผลจะไม่ได้ลึกเท่าใด,ทว่าโลหิตบริเวณดังกล่าวนั้น,ที่จริงแล้วมันเริ่มกลายเป็นสีดำ,เห็นได้ชัดว่าเหล่าศพทมิฬเหล่านี้มีพิษอยู่นั่นเอง!

ศพทมิฬพุ่งเข้ามาทุกทิศทุกทางเต็มไปหมด

ฉู่เทียนตะโกนออกไปเสียงดัง"ขวางศพทมิฬทั่วไปไว้,เจ้าตัวนี้ข้าจะจัดการมันเอง!"

ไฉ่เตี๋ยและเซียงหู่ถึงกับตื่นตระหนก.

ชายผู้มีพลังดินแดนปรุงร่างขั้นที่แปดอันขี้ประติ๋ว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะรับกงเล็กของศพทมิฬร้อยปีแล้วยังไม่ตายอย่างงั้นรึ?

ความแข็งแกร่งของเจ้าสัตว์ประลาดนั่นเทียบเคียงได้กับผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิต!

ในเวลาเดียวกันนั้นดวงตาของอสูรศพทมิฬก็ได้เปลี่ยนไป,เผยถึงสายตาที่กระหายโลหิตอย่างเต็มที,ปากของมันยื่นออกมาคล้ายสุนักมีฟันที่แหลมคมมากมายยื่นออกมา,พร้อมกันนั้นมันได้พ่นหมอกทมิฬออกมาในทันทีพุ่งตรงคลุมร่างของฉู่เทียนเอาไว้.

ไฉ่เตี๋ยและเซี่ยงหู่จ้องมองกันและกันด้วยท่าทางขวัญหนีดีฝ่อ!

เป็นการโจมตีที่ร้ายแรงที่สุดของศพทมิฬโดยการปลดปล่อยพิษของพวกมันออกมานั่นเอง.

หมอกพิษที่รุนแรงของศพทมิฬ,ถึงจะเป็นผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตยังไม่สามารถทนได้เลย,เป็นไปได้อย่างไรที่ผู้ฝึกตนระดับปรุงร่างจะสามารถทนได้,เขาจะสามารถมีชีวิตต่อไปได้อย่างงั้นรึ?

ฉู่เทียนสะบัดขวดยาน้ำออกมา,ก่อนที่จะเปิดขวดและดื่มมันเข้าไปทั้งหมด,มันสามารถสลายพิษความมืดที่อยู่ภายในร่างกายของเขาให้หายไปอย่างรวดเร็ว,พร้อมกับสามารถต้านทานพิษของศพทมิฬไม่ให้ซึมเข้ามาในร่างกายของเขาอีกด้วย.,

ฉู่เทียนรู้สึกปลาบปลื้มกับการเตรียมตัวที่พร้อมของเขา,ไม่เช่นนั้นด้วยพิษของศพทมิฬ,เขาคงจะไม่สามารถต่อกรกับมันได้เป็นแน่!

ถึงแม้ว่าจะเป็นเช่นนั้นก็ตาม,เขาเองก็ไม่กล้าที่จะประมาทพวกมัน!

ความเร็วของศพทมิฬนั้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก,ความแข็งแกร่งเองก็มหาศาลเช่นกัน,ทันใดนั้นมันก็พุ่งมาด้านหน้าเขาในทันที,กงเล็บได้กะซวกไปยังหน้าอกของฉู่เทียน,เห็นแค่เพียงพลังดวงดาราที่ระยิบระยับแตกสลายกระจายไปทุกทิศทุกทาง,ฉู่เทียนราวกับเป็นลูกกระสุนที่ถูกยิ่งออกไป,ลอยออกไปจากหมอกทมิฬ,ร่างของเขากระแทกไปยังพื้นเกิดแอ่งขนาดใหญ่ขึ้นมาทันที.

"โฮกกกก!"

ศพทมิฬแปรเปลี่ยนเป็นเงามืดพร้อมกับตรงออกมา,กระทืบไปบนพื้นที่มีฉู่เทียนนอนอยู่.

ฉู่เทียนตบไปยังพื้นกระแทกร่างกายของตัวเองออกมา,เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีที่หนักหน่วงนั่นซึ่งเฉียดไปเพียงแค่ปลายเส้นขน.

โครมมม!

แรงกระแทกที่เกิดจากศพทมิฬกระทืบออกไปนั้น,ถึงกับเป่าฉู่เทียนลอยออกไปหลายเมตรเลยทีเดียว.

ฉู่เทียนนั้นไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป,เขามีประสบการต่อสู้มากมาย,ขณะที่เขาลอยออกไปนั้นยังคงรักษาสมดุลร่างกายได้เป็นอย่างดี,เท้าทั้งสองข้างทันทีที่ลงพื้น,คลื่นกระแทกสายฟ้าจากหมัดของเขา,ถูกปลดปล่อยออกไปยังร่างของศพทมิฬในทันที.

ตูมมมม!

ร่างของเขาและศพทมิฬสั่นสะท้านอย่างรุนแรง.

ไฉ่เตี๋ยที่กำลังฟันเหล่าศพทมิฬทั่วไปด้วยกระบี่ของนางอยู่นั้น,เมื่อเห็นทักษะต่อสู้ของฉู่เทียนที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,ก็เผยท่าทางประหลาดใจเลยทีเดียว,นางพบว่าความแข็งแกร่งของฉู่เทียนนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าไป๋จื่อโม่เลยแม้แต่น้อย,สามารถที่จะต่อสู้ได้พอฟัดพอเหวี่ยงกับศพทมิฬตนนี้ทีเดียว,นอกจากนี้เขายังไม่หวาดกลัวต่อพิษของศพทมิฬเลยด้วย,หลายต่อหลายครั้งที่เขาเข้าปะทะกับร่างของศพทมิฬโดยตรง,เป็นไปได้ว่านั่นจะต้องเป็นทักษะพลังป้องกันของวิชาบำเพ็ญของเขาเป็นแน่!

แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก!

ชายหนุ่มคนนี้มีพลังดินแดนปรุงร่างระดับ 8 เท่านั้น!

คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถต่อสู้กับอสูรที่มีพลังเทียบเท่ากับผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตได้!

เซี่ยงหู่ที่ตวัดฆ้อนยักษ์ของเขากวาดเหล่าศพทมิฬทั่วไปที่ล่ะตัวสองตัว,ตะโกนออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้นเป็นอย่างมาก"พวกเราจะพยายามให้มาก,ขวางทางเหล่าฝูงศพทมิฬทั่วไป,ไม่ให้ไปแผ้วพานน้องชายให้ได้!"

"ใช่แล้ว!"

ไฉ่เตี๋ยเองก็กล่าวเสริมอีกคน.

กระบี่วารีหลั่งไหลส่องประกายแสงสาดไปทั่วบริเวณ.

ศพทมิฬ 4-5 ตัวก็ยืนนิ่งไม่ไหวติง,ก่อนที่จะถูกเฉือนออกเป็นส่วนๆ.

หลายต่อหลายการโจมตี,พลังวิญญาณของฉู่เทียนเริ่มที่จะลดน้อยถอยลงเริ่มจะไม่สามารถคงพลังระดับเดิมอยุ่ได้,เพราะพลังฝึกตนที่มีจำกัด,พลังวิญญาณของเขาจึงไม่ได้มีมากนัก,หากปล่อยการต่อสู้ยืดเยื้อไปเรื่อยๆ,เขาจะต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย!

เขาพยายามที่จะค้นหาวิธี,เพื่อที่จะจัดการล้มมันภายในการโจมตีเดียว!

ฉู่เทียนปิดสัมผัสรู้ด้วยอวัยวะ,ก่อนที่จะเปิดใช้งานทักษะเนตรจิตร,พลังวิญญาณถูกควบรวมกันอย่างสมบูรณ์,ก่อนที่จะเห็นแสงดาราที่อาบไปทั่วร่างของเขาก่อนที่จะเริ่มจับตัวกันและฉาบไปทั่วร่าง,จนท้ายที่สุดแล้วก็เปล่งแสงเปล่งประกายส่องสว่างวับวาว!

ในเวลานี้เขาได้ใช้พลังวิญญาณไปอย่างมาก!

จะชนะหรือแพ้ก็วัดที่การโจมตีในครั้งนี้!

นี่คือพลังป้องกันกายแก้วชั่วคราวเป็นทักษะป้องกันที่ทรงพลังที่สุด,แม้แต่พลังทำลายที่รุนแรงเป็นอย่างมากของฉู่อี้ยังไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนได้,ทำให้เขาสามารถจัดการฉู่อี้ได้อย่างง่ายดาย

เขาสะบัดสิ่งของบางอย่างออกมาจากแขนเสื้อ.

ยันต์เวทย์สองชิ้นก็หล่นลงมาบนฝ่ามือของเขา.

"โฮกกกกก!"

ศพทมิฬที่ปลดปล่อยกลิ่นอายมหาศาลโถมกระหน่ำมายังเขา,ก่อนที่ฝ่ามือของมันจะกระแทกออกไปยังหน้าอกของฉู่เทียน,เกิดแสงสว่างระยิบระยับโปร่งแสงลุกโชนวับวาว,เกิดรอยแตกจำนวนมากปรากฏขึ้นมาทันที,ทว่าศพทมิฬกับถูกกระแทกให้ลอยออกไปสองเมตรด้วยพลังปะทะที่น่าสะพรึงกลัว.

ตอนนี้ล่ะ!

ยันต์เวทย์แปรเปลี่ยนเป็นหอกแสงสองเล่ม,ทะลวงไปยังร่างของศพทมิฬอย่างรุนแรงในทันที.

หนังหนาเกินไปแล้ว!

ฉู่เทียนที่ปลดปล่อยพลังทั้งหมดที่เขามีอยู่ออกมา,ทว่าก็ยังทะลวงเข้าไปได้แค่นิดเดียวเอง.

อู้ว!!

ศพทมิฬร้องตะโกนออกมาอย่างทรมาน,หมอกทมิฬทั่วร่างของมันถูกทะลวงเข้าไปอย่างช้าๆ,พลังงานแสงที่สว่างโชติช่วงสร้างความเสียหายให้กับมันอย่างรุนแรง.

ตูมมมม!

ศพทมิฬที่พยายามขัดขืนมันได้ปล่อยหมัดไปยังร่างของฉู่เทียน,กายแก้วของเราถูกทำลายออกเป็นเสี่ยงๆในทันที,กลายเป็นชิ้นส่วนของแสงดวงดาราที่ฟุ้งไปทั่ว,ที่มุมปากของฉู่เทียนเองก็มีโลหิตที่ไหลออกมาจากมุมปากเช่นกัน.

กายแก้วถูกทำลายไปแล้ว!

หากว่าศพทมิฬโจมตีเข้ามาอีกล่ะก็,ชีวิตของฉู่เทียนต้องอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน!

"ทะลวงไปซะ!!!"

มือทั้งสองข้างของฉู่เทียนกุมหอกแสงเอาไว้แน่น,พยายามใช้พลังที่เหลืออยู่ออกไปจนเต็มที,หอกแสงที่คอยๆขยับเข้าไปทีละนิด,และแล้วท้ายที่สุด,ก็สามารถทะลวงเข้าไปยังร่างของมัน,พลังมหาศาลถึงกับถูกยิงออกไปยังหินขนาดมหึมาด้านหลัง,ถูกทะลวงเป็นรูขนาดใหญ่ทันที!

ขาทั้งสองข้างของเขาเริ่มก้าวไปด้านหน้า.

ฉู่เทียนผลักดัร่างของศพทมิฬออกไป.

ศพทมิฬที่ร้องโหยหวนตะเกียกตะกายตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวดทรมาน,ทั่วทั้งร่างของมันนั้นเริ่มมีเปลวเพลิงลุกไหม้,ผ่านไปนานเหมือนกัน,พลังที่มากมายมหาศาลของศพทมิฬ,ก็ถูกเผาไหม้จนร่างกายของมันไม่ขยับ.

ฉู่เทียนมุ่งไปช่วยไฉ่เตี๋ยและเซี่ยงหู่จัดการพวกที่เหลือ,ผ่านไปไม่ถึงห้านาที,ศพทมิฬระดับทั่วไปก็ถูกกวาดจนเรียบ.

"นี่เป็นฝีมือพวกเราจริงๆรึ?"

ไฉ่เตี๋ยจ้องมองไปยังศพทมิฬที่อยู่รอบๆ,นางเองไม่อยากเชื่อสายตาของนางเองเลย,คนทั้งสามสามารถสังหารศพทมิฬที่แข็งแกร่งกว่าร้อยตัว,นอกจากนี้ยังมีหนึ่งตนที่มีขนสีดำซ้ำมีพลังมหาศาลอยู่อีกด้วย!

เซี่ยงหู่ชื่นชมยกยอฉู่เทียนเป็นอย่างมาก"น้องชาย,เจ้ายังเป็นคนอยู่อีกรึ?เจ้านี้มันสัตว์ประหลาดชัดๆ!"

ฉู่เทียนที่เหนื่อยแทบขาดใจ,ทั่วทั้งร่างของเขานั้นได้รับบาดเจ็บหลายแห่ง,"เก็บแก่นหยินกันเถอะ,น่าจะมี 130-140 นอกจากนี้ยังเต็มไปด้วยคุณภาพด้วย!"

ไฉ่เตี๋ยและเซี่ยงหูนั้นเพิ่งจะถูกฉุดขึ้นมาจากความตาย,พวกเขาเองก็ยังหวาดกลัวสั่นสะท้านอยู่ภายในใจ,ด้วยคำพูดของฉู่เทียน,พวกเขาค่อยเผยท่าทางปลื้มปิติขึ้นมาทันที!

ถูกแล้ว!

นี่คือการรับผลตอบแทนจากการต่อสู้!

พวกเขาได้ใช้เวลาไปนานเหมือนกันก่อนที่จะเก็บแก่นหยินเต็มกระเป๋าเก็บของ!

ไฉ่เตี๋ยที่ยกกระเป๋าที่หนักขึ้นมา,เผยรอยยิ้มที่ซาบซึ้งเป็นอย่างมาก"พวกเราสามารถเก็บเกี่ยวได้มากมายขนาดนี้,อย่างน้อยที่สุดน่าจะมีแก่นหยินมากกว่า 300 ชิ้น,น้องลู่เร็น,โชคดีจริงๆที่ได้พบกับเจ้า,ไม่เช่นนั้นข้าคงตายก่อนไปถึงที่หมายแน่นอน,ข้ามอบแก่นหยินให้กับเจ้าครึ่งหนึ่งเลย!"

เซี่ยงหู่เองก็กล่าวออกมาเช่นกัน,"ข้าเองก็ขอมอบให้เจ้าครึ่งหนึ่งด้วย."

ฉู่เทียนที่กล่าวออกมาทันที"ทำเช่นนั้นมันไม่เหมาะสม!"

ไฉ่เตี๋ยเผยยิ้มออกมาอย่างเป็นกันเอง"ที่เหลืออยู่ก็มากสำหรับพวกเราแล้ว,เจ้าทำงานหนักกว่าเพื่อน,อย่าได้ปฏิเสธเลย!"

ฉู่เทียนรู้สึกประทับใจคนทั้งคู่เป็นอย่างมาก,พวกเขาเต็มไปด้วยท่าทางซาบซึ้งในตัวเขา,อย่างน้อยที่สุดก็เป็นตัวตนที่ไม่เลวเลย,ความจริงแล้วฉู่เทียนมีความจำเป็นต้องการแก่นหยินจำนวนมากเช่นกันเพื่อนำไปแลกวัสดุที่มีค่า,ดังนั้นเขาจึงไม่เกรงใจเช่นกัน.

"เฮ้,พวกเจ้าเหมือนว่าจะลืมข้าไปแล้วนะ!"

ขณะที่ทั้งสามคนกำลังพักอยู่นั้น,เสียงที่ไม่แยแสต่อสิ่งใดก็ดังผ่านเข้ามา.

"ไป๋จื่อโม่!"

"เจ้า....เจ้ายังกล้าโผล่หน้ามาอีกเรอะ!"

ไป๋จื่อโม่ในชุดสีขาวล้วน,พร้อมกับกุมกระบี่ยาวเดินเข้ามา,สายตาของเขานั้นกวาดตาจ้องมองไปยังศพทมิฬ,พร้อมกับจ้องมองไปยังคนทั้งสามที่ดูจะหมดเรี่ยวแรงเรียบร้อยแล้ว,ที่มุมปากของเขาก็ยกขึ้นมาอย่างเหยียดหยัน,"ไม่คาดคิดจริงๆเลยว่าจะเป็นฝีมือพวกเจ้า,ข้าไม่ต้องการพูดอะไรให้เสียเวลา,แบ่งของเหล่านั้นมาให้ข้าด้วย"

เซี่ยงหู่กล่าวออกมาด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยว,"เจ้ายังหน้าด้านกล่าวว่าตัวเองมีส่วนเกี่ยวข้องอยู่รึ?"

ไป๋จื่อโม่ตวัดกระบี่ปลดปล่อยปราณกระบี่พุ่งออกไป.

เซี่ยงหู่เริ่งรีบแกว่งฆ้อนยักษ์ของเขาเข้าป้องกัน,เป็นพลังที่รุนแรงเป็นอย่างมากกระแทกให้เขาถอยหลังออกมาหลายก้าวเลยทีเดียว,ก่อนที่จะมีโลหิตที่ไหลออกมาจากมุมปากของเขาด้วย.

"ข้าเปลี่ยนใจแล้ว,แก่นหยินทั้งหมดนั้น,ข้าต้องการ,...ส่วนพวกเจ้านั้นก็อยู่ภายในหุบเขาหยินซีนี้ไปตลอดการเถอะ,บางทีหลังจากนี้อีกหลายปี,น่าจะกลายเป็นศพทมิฬได้อยู่."ไป๋จือโม่เองก็ไม่ต้องการให้ใครนำเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ออกไปเช่นกัน,การจะปิดปากพยานได้อย่างหมดจดคือการสังหารนั่นเอง.

ไฉ่เตี๋ยยากที่จะเชื่อได้,"เจ้าต้องการที่จะสังหารพวกเราทั้งหมดอย่างงั้นรึ?"

"ขออภัยเป็นอย่างมาก,แม่นางไฉ่เตี๋ย,จริงๆแล้วข้าชอบเจ้านะ,ช่างน่าสงสารจริงๆที่ไม่มีโอกาสอยู่ด้วยกันเพื่อลิ้มลองร่างกายของเจ้าเลย."ไป๋จื่อโม่จับจ้องมองไปยังร่างของไฉ่เตี๋ยที่สง่างามพร้อมด้วยสายตากระเหี้ยนกระหือรือ,ก่อนที่ท้ายที่สุดก็ไปหยุดอยู่ที่กระบี่ยาววารีหลั่งไหล,"นั่นคงจะเป็นกระบี่วารีหลั่งไหลสินะ?กระบี่ชั้นดีเช่นนั้น,อยู่ในมือของเจ้ามันช่างไร้ประโยชน์จริงๆ,หากอยู่ในมือข้าคงจะมีค่าขึ้นมาบ้าง!"

ฉู่เทียนที่ลุกขึ้นยืนช้าๆ,"ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีความสุขเร็วเกินไปนะ."

ไป๋จื่อโม่มองขวางมายังฉู่เทียน,พร้อมกับปลดปล่อยรังสีอมหิตตรงมายังเขาทันที,"พล่ามมากไปแล้ว!งั้นเริ่มที่เจ้าคนแรกเลย!"

ประกายแสงที่เย็นเยียบพุ่งตรงมา!

กระบี่ล้ำค่าของไป๋จื่อโม่พุ่งตรงเข้ามา!

"กากถั่วเหลืองเช่นเจ้าต้องการที่จะสังหารข้าอย่างงั้นรึ?!"

ฉู่เทียนเปิดใช้งานทักษะเนตรจิตร,เขาสามารถมองเห็นพลังวิญญาณที่กำลังไหลไปทั่วร่างของฝ่ายตรงข้ามได้,รวมทั้งความแข็งแกร่งและจุดอ่อน,แยกออกมาในระดับในในล้านส่วนเลยทีเดียว,เขาสามารถที่จะหลบหลีกกระแสของกระบี่ที่อันตรายได้ด้วย!

ก่อนที่จะยกเท้าขึ้นอย่างดุร้าย.

กระทืบไปยังท้องของไป๋จื่อโม่!

ไป๋จื่อโม่ร้องออกมาอย่างทรมาน,ราวกับว่าถูกกระแทกเข้ามาด้วยหินขนาดมหึมา,ร่างกายของเขาราวกับจะฉีกขาดออกจากันด้วยการโจมตีที่หนักหน่วงนั่น.

ไป๋จื่อโม่พ่นโลหิตออกมาไม่หยุด,เปื้อนเต็มไปบนชุดเสื้อผ้าของเขา,มงกุฏหยกบนหัวหล่นลงบนพื้น,ทรงผมกลายเป็นกระเซอะกระเซิง,ดูคับแค้นเจ็บปวดเป็นอย่างมาก"เจ้า....เจ้า,มันเป็นไปไม่ได้!"

ฉู่เทียนเก็บกระบี่บนพื้นขึ้นมา,ก่อนที่จะเดินตรงไปหาไป๋จื่อโม่ทีละก้าวๆ.

ไป๋จื่อโม่ที่หวาดผวา,ฝืนขยับตะเกียกตะกายถอยหลังออกไป,"ช้าก่อน,,ข้าไม่ต้องการแล้ว,แก่นหยินเหล่านั้นข้าไม่เอาแล้ว!"

สายตาของฉู่เทียนจ้องมองไปยังเขาอย่างอเนจอนาถสังเวชในใจ.

ไป๋จื่อโม่กำหมัดของตัวเองแน่น,เผยประกายแสงที่โหดร้าย"พี่ชายของข้าอยู่ภายในที่ตั้งค่ายพักตลาดมืด,เจ้ากล้าแตะข้าแม้แต่ปลายขน!เจ้ากล้าสังหารข้าล่ะก็,เจ้าจะต้องถูกลบออกไปทั้งตระกูลแน่นอน!"

"น่าขัน!ข้านี้รึจะไม่กล้าสังหารเจ้า?"

ฉู่เทียนที่กุมกระบี่ยาวยกขึ้น.

"ไม่!"

ไป๋จื่อโม่ตะโกนออกมาอย่างไรซึ่งกำลัง,ประกายแสงของกระบี่ก็ฟันไปยังศีรษะของเขาทันที.

ก่อนที่จะทิ้งกระบี่ลงไปบนพื้น,ท้ายที่สุดตอนนี้พลังวิญญาณของเขาถูกใช้ไปจนหมด,ฉู่เทียนรู้สึกหน้ามืด,เร่งรีบนำขวดยาน้ำออกมาจากกระเป๋าเพื่อฟื้นฟูพลังของเขาในทันที.

ไฉ่เตี๋ยและเซี่ยงหู่จ้องมองหน้ากันอย่างอักอ่วน.

"เจ้าสังหารเขาจริงรึ?"

"พี่ชายของไป๋จื่อโม่นั้นเป็นผู้ฝึกตนระดับปลุกดวงจิต,เป็นคนมีมีชื่อเสียงในค่ายตลาดมืดเป็นอย่างมาก,ถ้าเขาตายพวกเราเกรงว่าจะ...."

ฉู่เทียนจ้องมองไปยังพวกเขา "พวกเจ้าอย่าได้ไร้เดียงสาเกินไปน่า,ชายคนนั้นหักหลังเพื่อนร่วมทีมแทบจะไม่คิดเลย,เจ้าคิดว่าหากปล่อยเขากลับไป,แล้วข้ายังจะปลอดภัยอยู่อีกรึ? ในเมื่อเรื่องเป็นเช่นนี้แล้ว,ข้าจำเป็นต้องสังหารเขา!"

พวกเขาต่างเพ่งพิศ.

ถูกต้องแล้ว!

วายร้ายเช่นนี้,หากว่าปล่อยให้อยู่มีแต่จะนำภัยพิบัติมาให้!

ฉู่เทียนที่พักอยู่หลายนานทีเช่นกันก่อนที่จะกล่าวว่า"ที่ใกล้ๆนี้ศพทมิฬเริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้นและก็มากขึ้นอีกด้วย!พวกเรารีบไปกันเถอะ!"

หุบเขาหยินซีในวันนี้ดูไม่ปรกติเลย,ศพทมิฬมากมายมีจำนวนมากจนเกินไปทั้งที่มันควรที่จะหลับอยู่ตลอดเวลา,มันกับถูกปลุกขึ้นมาอย่างลึกลับ,ศพทมิฬภายในหุบเขาหยินซีเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆนอกจากนี้พวกมันยังเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งเป็นอย่างมาก.

อย่างไรก็ตาม,ศพทมิฬที่มีจำนวนมากขึ้นนั้น,กลับไม่สามารถพบเห็นศพทมิฬร้อยปีปรากฏตัวขึ้นเลย.

ทั่วทั้งถนนเต็มไปด้วยศพทมิฬมากมายจนน่าตกใจทว่าก็ยังไม่มีตัวอันตรายโผล่ออกมา.

เมื่อพวกเขาผ่านหมอกหนามาได้,คนทั้งสามก็สามารถมาถึงจุดหมาย,ในที่สุดแล้วฉู่เทียนก็สามารถเห็นตลาดมืดในตำนานได้.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย

Half-Drunk Wanderer
????

สนใจสนับสนุนพวกเรา เข้าร่วมกลุ่ม VIP  Click

-เว็ปฟรี 2 วันนอัพหนึ่งตอน

-กรุ๊ป vip วันล่ะ 2 ตอน