Miracle Throne Chapter 56 Symbol technique
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่ 56 - วิชาอักขระ
บทที่ 56 - วิชาอักขระ
หากไม่ใช่ยาพิษจิตวิญญาณโลหิตแล้วมันคือยาพิษอะไรล่ะ?
"อย่ามาหลอกข้า!"ใบหน้าของหลีซางหยุนที่เต็มไปท่าทางดูหมิ่นดูแคลน,"วัตถุดิบที่นำมาสกัดกลั่นนั้น,ทั้งสีและกลิ่น,เป็นยาพิษจิตวิญญาณโลหิตแน่นอน,จะกลายเป็นพิษอย่างอื่นได้อย่างงั้นรึไง?"
"วัตถุดิบเหล่านั้นใช้สกัดกลั่นยาพิษจิตวิญญาณโลหิตแน่นอน,ทว่าสัดส่วนของวัตถุดิบนั้น,ข้าได้เปลี่ยนแปลงมันเล็กน้อย,สัดส่วนเปลี่ยน,แน่นอนว่าผลก็ต้องเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน."
"เจ้ากล่าวอะไรออกมานะ!"
"เป็นเจ้าที่ประมาทข้าเอง,เจ้าคงจะไม่ได้สังเกตสินะ,แต่ว่าข้านะได้ใส่จำนวนของหญ้าโทมนัสไปมากกว่าเดิมถึงห้าเท่าในกระบวนการปรุงยา."
ใบหน้าของซ่างหลีซิงถึงกับเปลี่ยนเป็นขาวซีด,"นั่นมันเรื่องอะไรกัน!"
"ยาพิษจิตวิญญาณโลหิตเป็นเพียงแค่การอำพราง,ที่ซ่อนอยู่ภายในนั้นก็คือพิษโทมนัสร่ำร้องต่างหากที่จะสังหารเจ้า!พิษโทมนัสร่ำร้องนั้นไร้สีไร้กลิ่น,ส่วนพิษจิตวิญญาณโลหิตเป็นเพียงเกราะกำบังที่ปกปิดพิษดังกล่าวนี้ได้อย่างไร้ที่ติเลยทีเดียว."
พิษโทมนัสร่ำร้องอย่างงั้นรึ?
พิษอะไรที่มีชื่อว่าโทมนัสร่ำร้องกันล่ะ!
หลีซางหยุนไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย,ยังคงพูดอย่างสุขุม,พร้อมกับกล่าวเย้ยหยันออกมา"เจ้าอย่ามาหลอกข้าซะให้ยาก,ข้าเห็นเจ้าสกัดกลั่นยาโดยใช้ยาขวดเดียวตั้งแต่ต้นจนจบกระบวนการ."
"เพราะว่าพิษทั้งสองประเภทดังกล่าวนั้นสามารถสกัดกลั่นพร้อมกันได้ยังไงล่ะ!"
ซ่งเทียนเหยี่ยน,เข้าใจถึงศาสตร์การปรุงยาดังกล่าวได้,ทำให้เขานั้นตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก!
ใช้ขวดยาเพียงขวดเดียว,พร้อมกับวัตถุดิบแบบเดียวกัน,วงเวทย์ปรุงยาอย่างเดียวกัน,ทำไมถึงสามารถสร้างยาได้ถึงสองชนิดเลยรึ?
หากกล่าวว่าหลีซางหยุนที่สามารถสกัดกลั่นยาพิษสองชนิดแล้วนำมาผสมกันสร้างยาพิษใหม่ได้,นับเป็นสุดยอดทักษะแล้ว,เช่นนั้นฉู่เทียนที่สกัดกลั่นยาครั้งเดียวให้ได้ยาสองอย่างนี้คืออะไร,ไม่เคยมีใครสามารถทำได้มาก่อนเลย!
ฉู่เทียนยังคงกล่าวต่อ"เจ้าใช้ผลมะเดื่อเพื่อใช้เป็นตัวยาหลักในการแก้พิษ,ความจริงมันเป็นวิธีการในการแก้พิษจิตวิญญาณโลหิตที่ได้ผลดีทีเดียว,อย่างไรก็ตามเจ้าคงไม่รู้ว่า,ผลมะเดื่อที่เจ้าใช้ในการแก้พิษครั้งนี้,แม้ว่าจะสามารถแก้พิษจิตวิญญาณโลหิตได้,แท้จริงแล้วมันกลับไปเพิ่มความรุนแรงของพิษโทมนัสร่ำร้องที่ทำจากหญ้าโทมนัสถึงสิบเท่า!"
"อะ...อะไรนะ!"
หลีซางหยุนเริ่มรู้สึกหน้ามืด,ตาพร่ามัว,สติของเขาเริ่มที่จะหลุดลอย,จนเขาแทบจะไม่สามารถยืนอยู่กับที่ได้!
"ยาพิษโทมนัสร่ำร้องคงเริ่มออกฤทธิ์แล้ว"เสียงของของฉู่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างสุขุม,ดังสั่นสะท้านอยู่ภายในหู"เจ้าแก่โง่!เจ้าแพ้แล้ว!"
พ่ายแพ้!
หลี่ซางหยุนพ่ายแพ้แล้ว!
หลีซางหยุนนั้นถูกพิษจริงๆรึ!
ด้วยศาสตร์การปรุงยาที่ล้ำสมัย,ยอดเยี่ยม,เหนือล้ำเกินกว่าคนทั่วไปจะรับรู้.
ด้วยวัตถุดิบเหมือนกัน,หากแต่สัดส่วนแตกต่างกันไป,ซ้ำยังใช้ขวดสกัดกลั่นขวดเดียวกัน,สกัดกลั่นที่เหมือนกัน....ที่จริงแล้วไม่เห็นฉุ่เทียนแยกส่วนประกอบออกจากกันเลยสักครั้ง,กลับสามารถสร้างพิษสองประเภทออกมาได้.
เผยออกมาให้เห็นแต่ด้านนอก!
พร้อมกับซ่อนเนื้อแท้เอาไว้ข้างใน!
ฉู่เทียนเป็นคนที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก,เขาสามารถคาดการณ์ได้อีกว่าหลีซางหยุนจะใช้วัตถุดิบใดในการสร้างยาแก้พิษ,คิดถึงผลของยาที่จะเกิดขึ้นอีก,ทำให้เพิ่มความรุนแรงที่เขาได้ซ่อนเอาไว้อีกหลายเท่า!
"ไม่,ไม่ใช่!"
"เป็นไปไม่ได้!"
หลีซางหยุน บ้าคลั่งคำรามออกมา
เสียการควบคุมตัวเอง.
ในเวลาเดียวกันนั้น,สายตาของเขาเลือนลางพร่ามัว,สมองของเขามืดมนวุ่นวาย,แทบจะไม่สามารถรับรู้ได้ว่าทิศใหนเป็นทิศตะวันออก,ใต้,ตะวันตกและทิศเหนือ,แม้แต่เสียงที่เขาได้ยินนั้นสับสนปนเปไปหมด,ราวกับว่าเขากำลังหวาดกลัวต่อภูติผีปีศาจที่จะมาทำร้าย,ร่างกายของเขาที่กำลังบิดไปมา,ส่งผลทำให้เขาร่ำร้องออกมาด้วยความโศกเศร้าสะอึกสะอื้น.
"เจ้าเด็กยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!"
"ข้าจะพ่ายแพ้แก่เจ้าได้อย่างไร?"
หลีซางหยุนที่ประสาทเสียไปแล้ว,ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง,ปลดปล่อยจิตวิญญาณงูหลามยักษ์ออกมา,พุ่งทยานขึ้นฟ้าพร้อมกับพุ่งตรงลงมา.
"ข้าต้องการให้เจ้าตาย!"
ภูติวิญญาณงูหลามยักษ์ที่โหยหวน,ปลดปล่อยพลังวิญญาณที่รุนแรงออกมา,ทว่าเพียงแค่งูหลามเตรียมตัวที่จะโฉบลงมาโจมตีเท่านั้น.
„!”
หลีซางหยุนก็ตะโกนออกมาอย่างน่าสงสาร,พ่นโลหิตคำโตออกมา,พร้อมกับล้มลงไปนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้น,ภูติวิญญาณงูหลามยักษ์เองก็ดูเหมือนว่าจะถูกกัดกร่อน,ทั่วทั้งร่างของมันระเบิดออกมาเป็นชิ้นๆชิ้นส่วนแปรเปลี่ยนเป็นขี้เถ้าในทันที.
ภูติวิญญาณได้รับบาดเจ็บด้วยอย่างงั้นรึ?
นี่มันเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน!
ฉู่เทียนยังคงยืนนิ่งไม่เคลื่อนไหว,เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นราวกับว่าเขาได้คาดการณ์เอาไว้แล้ว"ข้าลืมบอกเจ้าไปนะ,ถึงมันจะถูกเรียกว่ายาพิษโสมนัสร่ำรองแต่มันก็ติดพิษไปถึงภูติวิญญาณด้วย,อย่างไรก็ตามถึงมันจะไม่รุนแรงเท่าใดนัก,แต่หากเร่งรีบใช้พลังวิญญาณล่ะก็,จะเป็นเหตุให้ภูติวิญญาณของเจ้าเกิดแผลได้,จนทำให้ภูติวิญญาณที่เจ้ามีพลอยได้รับบาดแผลอย่างหนักอีกต่างหาก!"
หลีซางหยุนที่ล้มลงนอนกอง,ใบหน้าที่ซีดเผือด,หายใจโรยระริน,"เจ้า.,เจ้า...."
ร้ายกาจ!
ร้ายกาจจริงๆ!
ถึงกับล้มผู้ฝึกตนเขตแดนปลุกดวงจิต,น่าชื่นชมฉู่เทียนจริงๆ!
หนานกงอี้กำหมัดด้วยความตื่นเต้น"หลีซางหยุนพ่ายแพ้!พ่ายแพ้การเดิมพัน, ต้องถูกเนรเทศ!ดำเนินการในทันที!"
หลีซางหยุนถึงกับพ่นโลหิตออกมาไม่หยุด.
สลบไสลไปอย่างสมบูรณ์.
หนานกงอี้ที่กวาดสายตาจ้องมองไปยังคนที่อยู่รอบๆ"ฉู่เทียนมีความสามารถในศาสตร์การปรุงยา,สามารถชนะประธานสมาคมปรุงยา,ยังมีใครที่ยังสงสัย,ใครที่มันกล้าพูดจาต้มตุ่นหลอกลวงคนอื่นอีกกัน?!"
บุคคลเช่นหลีช่างหยุนนี้นะรึ
ที่จะเป็นนักต้มตุ๋น?
ไม่ใช่ว่าเป็นตลกร้ายครั้งใหญ่อย่างงั้นรึ?
"จ้องมองอะไรอยู่?ข้าเป็นเพียงขี้ขโมยเทคโนโลยีของพวกเจ้า,เข้ามาลงโทษข้าซิ!"ท่าทางของฉู่เทียนนั้นเต็มไปด้วยท่าทางเหน็บแนม,"ไม่ใช่ว่าพวกเจ้ายังมีโอกาสอีกสองครั้ง!กลัวจนไม่กล้า อย่างงั้นรึ?จะใช้วิธีอะไรตามสบายเลย!"
ฉู่เทียนเป็นคนที่แข็งแกร่งจริงๆ.
ตะโกนเสียงดังไปยังเหล่าตระกูลใหญ่!
หนานกงหยุนถึงกับระเบิดเสียงหัวเราะออกมา"ยอดเยี่ยม!ท่านประธาน,ท่านช่างเป็นนักรบที่ห้าวหาญมาก,คุณแม่คนนี้ชอบผู้ชายอย่างเจ้าจริงๆ!เร็วเข้าสิ!รีบสั่งสอนพวกมันให้รู้จักหลาบจำซะดีๆ!"
หนานกงหยุนเป็นนางมารร้ายที่ปากหนักอยู่แล้ว,คิดอะไรก็แทบจะกล่าวสิ่งนั้นออกมาทันที.
เมิ่งชิงอู๋และเมิ่งหยิงหยิงเองอดไม่ได้ที่จะมองไปยังหล่อนพร้อมๆกัน.
ตระกูลเย่,ตระกูลถู,
ลวอ ยวังซานและฉู่อี้,ใบหน้าเปลี่ยนเป็นน่าเกียจน่ากลัวไปในทันที!
พวกเขาที่เผชิญหน้ากับฉู่เทียนที่กำลังยโสโอหัง
เยาะเย้ยพวกเขา,ราวกับว่าพวกเขานั้นเป็นคนสร้างปัญหาใหญ่ขึ้นมา,ในเวลานี้พวกเขาไม่สามารถจัดการคนอย่างฉู่เทียนได้,กลับกลายเป็นว่าพวกเขายกหินขึ้นมาทับเท้าตัวเอง!
ฉู่เทียนตะโกนออกมาเสียงดัง"อย่างไรเล่า?มันเป็นเพียงแค่การแข่งขัน!พวกเจ้าทุกคนหวาดกลัวอย่างงั้นรึ?!"
"หยุดปากพล่อยๆของเจ้าซะ!ข้าจะเล่นกับเจ้าเอง!"ลวอ
ยวังซานที่บ้าคลั่งไปแล้วใบหน้าของเขาถึงกับเปลี่ยนเป็นสีฟ้าทีเดียว"ข้าจะแข่งกับเจ้า
เรื่องวงเวทย์อักขระ!"
แข่งศาสตร์การเขียนวงเวทย์อักขระอย่างงั้นรึ?
ลวอ ยวังซานค่อนข้างมีชื่อเสียงในเมืองหลวง,เกี่ยวกับวงเวทย์อักขระ,เขามีทักษะที่สูงทีเดียว,เขามีชื่อเสียงไม่ได้ด้อยไปกว่าซ่างหลีซิงของเมืองเทียนหนานแม้แต่น้อย,คนทั่วไปที่ชมอยู่,ไม่อยากเชื่อเลยว่า
ลวอ ยวังซานจะชั่วร้ายถึงขนาดนี้,ฉู่เทียนที่ยังเยาว์นัก,จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะสามารถเชี่ยวชาญศาสตร์การเขียนวงเวทย์อักขระอย่างงั้นรึ?
ซ่างหลีซิงและหนานกงหยุนที่ได้ยินเช่นกัน.
แทบจะยิ้มออกมาพร้อมๆกันทีเดียว.
ต้องการแข่งขันเรื่องวงเวทย์อักขระเช่นนี้?ชายคนนี้ช่างโชคร้ายจริงๆ!
ฉู่เทียนที่ยืนมือค้ำคางตัวเอง,"เรื่องเช่นนี้มันคงยากที่จะจัดการได้,เจ้าเป็นคนของรัฐกลาง,ดังนั้นเจ้าจึงไม่มีทรัพย์สินที่มีค่าในเมืองแห่งนี้,ข้าจะต้องแลกชีวิตกับเจ้า,แล้วเจ้าล่ะจะนำสิ่งใดมาพนันกับข้าได้?"
"เจ้าชนะได้แค่การแข่งขันเดียวเท่านั้น,ไม่มีทางที่แมวตาบอดจะเจอกับหนูตายได้อีก,คงยากที่เจ้าจะเอาชนะด้วยแผนการ
งี่เง่าอะไรได้,ตอนนี้เจ้าไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะชนะด้วยซ้ำ!"
ฉู่เทียนส่ายหน้าไปมา"ไม่ได้เรื่อง,ไม่มีรางวัลเดิมพันเช่นนั้นแล้วข้าต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงด้วยรึ?"
ลวอ
ยวันซานกัดฟันแน่น,พร้อมกับล้วงการ์ดคลิสตัลส่องแสงระยิบระยับออกมา"นี่เป็นการ์ดเก็บเงิน
500,000 เหรียญทอง,มันมากซะยิ่งกว่ามากกับชีวิตสารเลวเช่นเจ้าอีก!"
"ยังไม่พอ!"ดวงตาของฉู่เทียนจ้องมองออกไป,"ข้าต้องการโรงงานผลิตอาวุธของตระกูลถูด้วย!"
"อะไรนะ?"ถูกเจิ้นเทียนถึงกับตื่นตระหนก,ไม่คาดคิดเลยว่าฉู่เทียนจะมีความคิดเช่นนั้น"ทรัพย์สินตระกูลถูก,จะสามารถเอามาเทียบกับโจรกระจอกอย่างเจ้าได้อย่างไร!"
ธุรกิจของตระกูลถูนั้นเชี่ยวชาญเกี่ยวกับการสร้างอาวุธเป็นอย่างมาก.
โรงงานของพวกเขาในเมืองเทียนหนานแห่งนี้มีขนาดใหญ่ที่สุดแล้ว!
ถึงเทคโนโลยีในยุคนี้จะยังล้าหลัง,ทว่าอย่างน้อยที่สุดแม่พิมพ์สามมิติก็มีการใช้งานในยุคนี้แล้ว.
ยกตัวอย่าง,แบบโครงสร้างปลอกมีดหรือฝังดาบ,โดยสามารถที่จะนำวัสดุไปวางไว้บนวงเวทย์อักขระและหลังจากนั้นเพียงแค่เปิดใช้งานวงแหวนเวทย์การผลิต,ก็จะสามารถในการผลิตรูปร่างดังกล่าวของวัตถุที่ต้องการสร้างขึ้นมาอย่างง่ายๆได้.
นี่จึงถูกเรียกว่า,เทคโนโลยีการสร้างวัตถุสามมิตินั่นเอง!
ในยุคของฉุ่เทียนนั้น,เน้นในการสร้างชิ้นส่วนที่ถูกต้องแม่นยำ,จนสามารถนำมาประกอบเป็นเรือเหาะขนาดใหญ่ได้,จนแทบจะใช้เทคโนโลยีสามมิติในการผลิตเลยทีเดียว,อย่างไรก็ตาม,ในยุคนี้,สามารถทำได้เพียงแค่รูปร่างอย่างง่ายเท่านั้น.
หากว่าหอการค้าปาฏิหาริย์ได้โรงงานเช่นนี้มา.
ความเร็วของการผลิตหลอดไฟจะเพิ่มขึ้นอีกเป็นร้อยเท่า,การที่จะสามารถผลิตจำนวนมากกว่าหนึ่งหมื่นชิ้นทุกๆวันก็จะไม่มีปัญหา!
ภายในโรงงานของถูเจิ้นเทียนนั้นมีวัสดุอุปกรณ์ในการใช้สร้างชิ้นส่วนสามมิติ,มีราคาอย่างน้อยก็ไม่ต่ำกว่า
1 ล้านเหรียญทองเป็นแน่,หากว่าหอการค้าปาฏิหาริย์สามารถได้สิ่งเหล่านั้นมาครอบครองก็จะทำให้สามารถแก้ไขปัญหาเรื่องเงินทุนได้เลย!
ลวอ
ยวังซานและเย่ซ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย,เจ้าเวรนี้ช่างกล้าหน้าด้านจริงๆ!
เย่ซ่งกล่าวออกมาว่า"พี่ถูท่านไม่เชื่อใจทักษะของท่าน
ลวอ อย่างงั้นรึ?"
ลวอ
ยวังซานกล่าวเสริมอีกคน,"โปรดวางใจ,เขาไม่มีโอกาสชนะข้าเลยแม้แต่น้อย!"
ถูเจิ้นเทียนรู้สึกเศร้าใจเล็กน้อย.
เขาไม่รู้มาก่อนเลยว่าจะต้องตกบันไดพลอยโจรเช่นนี้!
ตระกูลถูกับฉู่เทียนนั้นมีความแค้นที่ลึกล้ำเป็นอย่างมาก,และถูเจิ้นเทียนก็ค่อนข้างหวาดกลัวต่อการเติบโตของฉู่เทียนเป็นอย่างมากในอนาคตข้างหน้าเขาจะกลายเป็นก้างขวางคอชิ้นใหญ่สำหรับธุรกิจตระกูลถู,เหตุการณ์ตอนนี้กับกลายเป็นเช่นนี้,ตอนนี้ยังไม่สามารถจัดการฉู่ได้ด้วยซ้ำ,ซ้ำร้ายเขาไม่คาดคิดเลยว่ากลับไปสร้างศัตรูกับจ้าวเมือง,ซ่างหลีซิงและซ่งปิงเพิ่มมาซะแล้ว..
"ก็ได้,ข้าขอพนัน!"
ถูเจิ้นเทียนไม่มีทางเลือกเลย,จึงจำเป็นต้องกัดฟันยอมรับ.
ลวอ
ฮวังซานยังคงยืนอยู่อย่างสุขุมจ้องมองอย่างเหยียดยันไปยังฉู่เทียนพร้อมกับกล่าวออกมาว่า"เจ้าควรจะรู้ว่าวิชาวงเวทย์อักขระนั้นมีส่วนในการช่วยสนับสนุนการต่อสู้ได้,วิชาอักขระของราชอาณาจักรแห่งนี้ทรงพลังหรือไม่นั้น,เจ้าก็ควรจะรู้นะว่ากองกำลังแห่งชาตินั้นแข็งแกร่งขนาดใหน,ด้วยวิชาวงเวทย์อักขระของข้านั้นแข็งแกร่งเกินกว่าเจ้าจะเทียบได้อย่างแน่นอน!"
ต้องการจะบอกกล่าวสิ่งใด!
ใบหน้าของหนานกงหยุนและซ่างหลีซิงเปลี่ยนเป็นจริงจังทันที.
ลวอ
ยวังซานนี้ช่างเป็นคนปากว่าตาขยิบจริงๆ!
รูปแบบของยันต์เวทย์มีหลาย,พลังที่รุนแรงและสะดวกในการใช้,พลังทำลายล้าง,การสร้างสรรค์,ความสะดวกในการใช้งาน,การผลิตที่ยากลำบาก,และขนาดของแต่ละวงเวทย์,ล้วนแล้วแต่มีผลต่อคุณภาพทั้งนั้น..
ความจริงแล้วลวอ
ยวังซานแทบจะไม่ใส่ใจกับเรื่องอื่นๆเลย.
เขาเพียงแค่ต้องการวัดพลังของวิชาวงเวทย์อักขระในการต่อสู้กับฉู่เทียนเท่านั้น!
จะมีใครที่จะเทียบกับเขาได้หรือไม่?
ลวอ
ยวังซานนั้นเป็นผู้ฝึกตนที่มีพลังดินแดนปลุกดวงจิต,เขาสามารถที่จะสร้างและกระตุ้นการทำงานของวงเวทย์ระดับ
2 ได้,ฉู่เทียนที่มีพลังปรุงร่างระดับหนึ่ง,จึงสามารถใช้ยันต์เวทย์ระดับ 1
ได้เพียงอย่างเดียว.
นับว่าเป็นสถานการณ์ที่ห่างชั้นอยู่เหมือนเดิม!
ท่าทางของลวอ
ยวังซานนั้นราวกับว่าเขานั้นยอดเยี่ยมได้รับชัยชนะไปเรียบร้อยแล้ว"มีปัญหาอะไร?กลัวรึ?"
ฉู่เทียนกล่าวออกไปอย่างไม่ลังเล"ไม่เกี่ยวกับว่าเป็นวงเวทย์อะไร?ข้าก็สามารถสู้กับเจ้าได้!"
สามารถสร้างยันต์เวทย์ที่มีประสิทธิภาพมากกว่าจริงๆรึ?
ด้วยพลังที่แตกต่างกันมากมายขนาดนั้น,ฉู่เทียนย่อมไม่มีทางที่จะใช้กลยุทธ์ใดที่จะทำให้ประสบความสำเร็จได้เลย!
ต้องไม่ลืมว่าพลังที่มากมายมหาศาลเอง,ก็ยากที่จะสามารถจัดการได้ด้วยทักษะการต่อสู้,คนหลายคนเองถึงกับเป็นกังวลอยู่เช่นกัน.
เหล่าวงเวทย์อักขระมากมายหลากหลาย,จึงถูกสร้างมาเพื่อทดแทนสิ่งดังกล่าว.
การต่อสู้กันระหว่างผู้ใช้วิชาอักขระ,กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า!
ลวอ
ยวังซานไม่มีใครไม่รู้ว่าเขามีชื่อเสียงขนาดใหนในการใช้วงเวทย์อักขระ,เขาได้คว้าไปที่ปากกาคลิสตัล,พร้อมกับวาดวงเวทย์อักขระไปบนกระดาษเปล่า,นี่คือวงเวทย์อักขระระดับสอง,กลิ่นอายพลังที่ร้อนรุ่มถูกแผ่ออกมา,ราวกับว่าพลังดังกล่าวกำลังจะระเบิด,มันได้เจาะเข้าไปในกระดาษที่อยู่ด้านหน้า,แต่ละวง,อักษรรูนแต่ล่ะตัว,กำลังปะทุพลังที่บ้าคลั่งออกมา.
ซ่างหลีซิงที่มองดูถึงกับหน้าเปลี่ยนสี"นั่นมัน
อักขระเพลิงระเบิดระดับ 2 !"
หนานกงหยุนที่พอเข้าใจวงเวทย์อักขระเช่นกันกล่าวออกมาว่า"นั่นคงไม่ใช่ยันต์เวทย์ระดับสอง,ยันต์เวทย์ที่มีพลังทำลายล้างสูงสุดหรอกรึ?"
ซ่างหลีซิงพยักหน้าอย่างจริงจัง,"นั่นคือยันต์เวทย์ที่มีชื่อเสียงมาก
อักขระเพลิงระเบิด
มันเพียงพอที่จะจัดการผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตได้อย่างสบายๆเลย,นับว่าเป็นภัยคุกคามอย่างร้ายแรงทีเดียว."
หนานกงหยุนที่เจ็บแค้น"เจ้าคนชั่วร้าย!"
ชายเฒ่านอกจากตัวเองจะมีพลังฝึกตนที่เหนือกว่า,ยังใช้วงเวทย์อักขระระดับ
2 ที่เหนือกว่าในการวัดพลังกับวงเวทย์อักขระระดับ 1 นับว่าเป็นเรื่องที่น่ารังเกียมาก,
ลวอ
ยวังซานไม่เพียงแต่ใช้อักขระเวทย์ระดับสอง,ยังใช้วงเวทย์ระดับสอง,ที่เหนือกว่าหนึ่งขั้นอีกด้วย.
นี่มันจะแข่งขันกันได้อย่างไร?
เพียงช่องว่างระหว่างพลังฝึกตนก็ห่างกันมากมายแล้ว!
เพียงแค่ผู้ฝึกตนระดับดินแดนปรุงร่างยังยากที่จะต่อกรกับผู้ฝึกตนดินแดนปลุกดวงจิตได้แล้ว!
ยันต์เวทย์นั้นจะมีทักษะในการดูดกลืนพลังวิญญาณ,ก่อนที่จะปลดปล่อยพลังออกมา,ยันต์เวทย์ระดับหนึ่งย่อมมีความแข็งแกร่งที่น้อยกว่ายันต์เวทย์ระดับสองเป็นธรรมดา
นี่คือความแตกต่าง!
เป็นความแตกต่างที่ยากจะเทียบกันได้!
ฉู่เทียนจะต้องใช้ยันต์เวทย์แบบใดเพื่อที่จะใช้ต่อกรกับ
ลวอ ยวังซานกัน,ที่จริงแล้วอักขระวงเวทย์
เพลิงระเบิดนับว่าเป็นผลงานชิ้นเอก,ถึงแม้ว่าจะผ่านมาหลายพันหลายหมื่นปีแล้วก็ตาม,เทคโนโลยียันต์เวทย์ที่พัฒนาแล้วพัฒนาอีก,แต่ยันต์เวทย์ชิ้นนี้ก็ยังอยู่,ไม่มีทางที่จะสามารถถูกแทนที่ลบหายไปได้.
จุดเด่นที่สุดของมันคือพลังทำลายล้าง!
หากว่าความแข็งแกร่งของทั้งคู่ไม่ห่างกันมาก,แน่นอนว่าฉู่เทียนต้องได้รับชัยชนะอย่างง่ายดาย,ทว่าในเงื่อนไขปัจจุบันนี้,หากเขาต้องการชนะ,นับว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย.
ทว่าแน่นอนว่า,ไม่ใช่จะไม่มีซะทีเดียว.
ในความคิดของฉู่เทียนนั้นคิดวิธีต่างๆเอาไว้หลายวิธี...ตัวอย่าง,"อักขระฝุ่นระเบิด"นี่เป็นยันต์เวทย์ที่มีคุณสมบัติสองแบบ,และก่อให้เกิดเปลวเพลิงระเบิดได้,เนื่องจากฝุ่นนั้นเป็นต้นเหตุของระเบิดที่รุนแรงนั่นเอง,พลังทำลายล้างเองก็น่าสะพรึงกลัว,และก็ยังมี"อักขระลำแสงพิฆาต"นี่เป็นรูปแบบอักขระที่มีพลังงานความเข้มข้นสูง,สามารถทำลายพื้นที่ขนาดเล็กได้,มีพลังในการทะลุทะลวงเป็นอย่างมาก,นับว่าเป็นอักขระสังหารที่ทรงประสิทธิภาพทีเดียว.
อักขระระเบิดฝุ่นก็นับว่ายอดเยี่ยม.
อักขระลำแสงพิฆาตก็ถือว่าดี.
ทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นผลงานชิ้นเอกในยุคใหม่,หากนำออกมาใช้จะต้องสั่นคลอนไปทั้งทวีปแน่,ทว่า.....ไม่ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนตื่นตะลึง!
ฉู่เทียนนั้นต้องการที่จะทำให้ผู้ชมทั้งหมดตื่นตาตื่นใจ
ตื่นตะลึงตาตั้ง,ชัยชนะที่ได้รับนี้จะต้องไม่ธรรมดา,เขาจะต้องทำให้ทุกคนต้องโจษจันเชื่อมั่นในความสามารถของเขา,ต้องมีผลทำให้ทุกคนจ้องมองตาโตให้ได้.
ยังมีวงเวทย์อักขระใดอีกที่จะสามารถทำให้ทุกคนนับถืออย่างสุดซึ้งนะ!
วงเวทย์อักขระระดับ
1 ,จริงๆแล้วมันยังมีอะไรที่มีพลังมหาศาลอย่างงั้นรึ?
ฉู่เทียนที่จ้องมองพื้นแล้วแลท้องฟ้า,ทันใดนั้นเขาก็มีความคิดบางอย่างในใจได้"เอาล่ะ,ตัดสินใจแล้วใช้ไอ้นั่นก็แล้วกัน!"
ทั้งสองต่างก็ได้สร้างยันต์เวทย์เรียบร้อยแล้ว.
หนานกงอี้กล่าวออกมา"ที่นี่มีเป็นที่อยู่อาศัยของเป็นจำนวนมากไม่เหมาะสมที่จะใช้ทดสอบ,ขอให้ทุกคนย้ายไปยังสถานทีเปิดโล่งด้านนอกด้วย!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
สนุกมากเลยครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบ