Miracle Throne Chapter 47 Chinese state Chu
นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ บทที่ 47 ตระกูลฉู่แห่งรัฐกลาง
บทที่ 47 ตระกูลฉู่แหงรัฐกลาง
Chapter 47 Chinese state Chu
บทที่ 47 ตระกูลฉู่แหงรัฐกลาง
บทที่ 47 ตระกูลฉู่แหงรัฐกลาง
ชายวันกลางคนสวมชุดคลุมสีแดงกระโดดเหินลงมาจากร้านน้ำชา,เป็นชายที่มีผมสั้นหัวล้านด้านหน้าเล็กน้อย,ที่มุมปากของเขานั้นมีหนวดขึ้นหรอมแหรม,นิ้วมือสวมแหวนหยกหลายวง ,ดูมีค่าราคาแพงอยู่เหมือนกัน,ชายคนนี้เองก็คงมีฐานะดีไม่ใช่น้อย.
ผู้เยาว์ทั้งสองคนต่างเร่งรีบตะโกนออกไปเสียงดัง"ลุงเจ็ด,ช่วยพวกเราด้วย!"
ชายวันกลางคนที่มองออกมาอย่างเหยียดๆ,แค่นเสียงขณะพูด"เจ้าพวกบ้าทำอะไรขายหน้าตระกูล,ไม่มีปัญญาทุบเจ้าสารเลวนี้,พวกแกนี่มันใช้การอะไรไม่ได้เลย?!"
"ท่านลุงเจ็ด,ท่าน..."
ใบหน้าของทั้งสองราวกับคนตายไปแล้ว.
ถึงจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญแต่กลับถูกเจ้าบัดซบนี่จัดการอย่างไร?
ทำไมเพียงแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะแข็งแกร่งจนน่าสะพรึงกลัวถึงเพียงนี้!
ชายวันกลางคนที่เต็มไปด้วยท่าทางยโสโอหัง,สายตาที่จดจ้องจับตามองไปยังฉู่เทียนจากหัวจรดเท้าพร้อมกล่าวออกมาอย่างเกรี้ยวโกรธ"ทุกคนต่างก็คิดว่าเจ้าตายไปแล้ว,ใครจะรู้เล่าว่าคนที่ทำขายขี้หน้าตระกูลเช่นเจ้าจะยังมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้?ซ้ำยังมีพลังฝึกตนที่ไม่น้อย!"
พวกเหล่าคนที่ไม่คุ้นหน้าเหล่านี้,แท้จริงแล้วเป็นใครมาจากไหนกัน?
ตอนนี้ฉู่เทียนยังหยุดนิ่ง,เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ดูแปลกประหลาดจริงๆ,หากว่าเขาเข้าต่อสู้ในตอนนี้,แน่นอนว่าเขาจะไม่สามารถรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่,หากว่าต่อสู้ทั้งที่ไม่เข้าใจสถานะการณ์,เช่นนั้นแล้วเขาย่อมไม่สามารถที่จะรู้และเข้าใจเลยด้วยซ้ำว่าสู้ไปเพื่ออะไร?
ชายวันกลางคนที่แสดงท่าทางโอหังและเต็มไปด้วยการดูถูก"กลุ่มผู้หญิงที่โง่เง่าอย่างเช่นพวกเจ้า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะตาถั่วถึงเพียงนี้?พวกเจ้าไม่รู้รึว่ามันเป็นใครและมีสถานะอะไรรึไง?"
หนานกงหยุนแค่นเสียงเย็นชาพร้อมกับกล่าวออกไปเสียงดัง"ตอนนี้เขาคือหัวหน้าของพวกเรา!ดีเยี่ยมกว่าวายร้ายอย่างเจ้าหลายร้อยเท่า!"
ชายวัยกลางคนตอกหน้ากลับด้วยคำเสียดสี,"เป็นถึงคนของตระกูลหนานกงที่น่าเคารพเป็นหนึ่งในสามของตระกูลอันยิ่งใหญ่ของอาณาจักรแห่งนี้,กลับมาเกลือกกลั้วอยู่รวมกับไอ้สารเลวป่าเถื่อนในสถานที่เดียวกัน,ต้องการให้ชื่อเสียงตระกูลหนานกงเสียชื่อรึอย่างไร!"
หนานกงหยุนถึงกับโกรธเกรี้ยวตำหนิออกไปอย่างรุนแรง"หุบปากเน่าๆของเจ้าซะ,หากไม่ล่ะก็,ขุ่นแม่คนนี้จะช่วยเย็บมันให้ติดกันให้เอง!"
เป็นคำกล่าวหาที่รุนแรงเป็นอย่างมาก!
ชายคนนี้รู้จักกับฉู่เทียนอย่างงั้นรึ!
ไม่เพียงแต่รู้จักฉู่เทียน.
เขายังรู้เรื่องราวต่างๆของฉู่เทียนด้วย.
แน่นอนว่าฉู่เทียนไม่สามารถจดจำชายคนนี้มาก่อนได้!
ไม่เช่นนั้นแล้วด้วยนิสัยและความคิดของฉู่เทียน,คงไม่ปล่อยให้ชายคนนี้ยืนตำหนิเขาอยู่เช่นนี้แน่!
มีความเป็นไปได้ว่า....ชายคนนี้จะมีความสัมพันธ์กับเจ้าของร่างเดิม,ร่างที่ฉู่เทียนคนนี้ได้รับมานั่นเอง.
เป็นเรื่องที่ยากจะจัดการเหมือนกัน,เพราะว่าฉู่เทียนที่แท้จริงนั้นได้หายไปแล้ว,ความทรงจำทุกอย่างเองก็ไม่มีเหลือ,ฉู่เทียนตอนนี้ไม่รู้อะไรมาก่อนเลย,ว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้นบ้าง.
จริงๆแล้วคนพวกนี้เป็นใครกัน?
ฉู่เทียนสายตาที่แข็งกร้าวจ้องมองออกไปพลางถามออกไปว่า"เจ้ามีเรื่องอะไรถึงได้มาหาข้าอย่างงั้นรึ?"
ชายวันกลางคนถึงกับโกรธเกรี้ยวตะโกนออกมาอย่างโอหัง"เจ้ามันแค่เจ้าสารเลวที่ไม่ควรจะเกิดมา,ที่มีเพียงโลหิตของตระกูลฉู่อยู่เท่านั้น,เจ้าหนีออกมาจากตระกูลฉู่,ทรยศตระกูล,ตายสักหมื่นครั้งยังไม่สามสม,ลำพังเจ้าทำลายญาติผู้พี่ทั้งสอง,ก็เป็นอาชญากรรมระดับสูงแล้ว!เจ้ายังกล้าพูด,กล้าถามข้าเช่นนี้อีกเรอะ!"
ทรยศตระกูล?
หมายความว่าอย่างไรกัน?
ชายหัวล้านนี่เป็นใครกัน!
ชายวัยกลางคนคิดว่าทุกคนคงตื่นตะลึง,จึงได้แค่นเสียงกล่าวออกไปอีกว่า"เมื่อได้ยินข่าวว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่แพร่ออกไป,มันค่อนข้างจะเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว,ทางตระกูลไม่เชื่อจึงได้ส่งพวกเรามายืนยันไงล่ะ,ทว่าไม่คาดคิดเลยว่า,เจ้าจะเปลี่ยนไปถึงเพียงนี้!เมื่อเจ้าตกอยู่ในมือของพวกเราแล้ว,โชคของเจ้าได้หายไปหมดแล้ว!"
เมิ่งชิงอู่และคนอื่นๆได้แต่คิด,ชายคนนี้เป็นผู้อาวุโสของฉู่เทียนอย่างงั้นรึ?
อย่างไรก็ตาม,มันก็ไม่ไช่เรื่องสำคัญอะไรถ้าเขาเป็นแค่ผู้อาวุโสคนหนึ่งเท่านั้น!
คำพูดที่ผรุสวาท,ต่ำช้า,ดูถูกคนสุดๆนั่น,เป็นผู้อาวุโสเช่นใดกัน?
ฉู่เทียนที่รู้สึกสมเพชเวทนา,จ้องมองอย่างน่ารังเกียจกับท่าทางอวดดีนั่น"เจ้าบอกว่าเจ้าต้องการสังหารข้าอย่างงั้นรึ?"
ชายวัยกลางคนยังยืนอยู่อย่างอหังการแสดงท่าทางกระหยิ่มยิ้มย่อง"อาชญากรรมที่ได้ทรยศตระกูล,ไม่สามารถให้อภัยได้,ถึงจะหั่นออกเป็นหมื่นๆชิ้นยังไม่เกินไปด้วยซ้ำ,อย่างไรก็ตาม,ข้าจะเห็นแก่หน้าพ่อแม่ของเจ้าที่ได้ตายไปแล้ว,ให้โอกาสเจ้าสักครั้ง!"
เมิ่งชิงอู๋คิดขึ้นมาได้ในทันที.
ตระกูลฉู่,ตระกูลฉู่ในรัฐกลาง,ฉู่เทียนเป็นคนของตระกูลฉู่ในรัฐกลางอย่างงั้นรึ?
ตระกูลฉู่ในรัฐกลางนั้นถือว่าเป็นตระกูลใหญ่,ที่มีอิทธิพลไม่ด้อยไปกว่าตระกูลเย่เลยแม้แต่น้อย!
บางที,ฉู่เทียนอาจจะเป็นคนของตระกูลฉู่ในรัฐกลางก็เป็นได้.
เพราะด้วยเหตุการณ์บางอย่างทำให้เขาถูกจับจนกลายเป็นทาส,ทางตระกูลจึงคิดว่าฉู่เทียนนั้นได้ตายไปแล้ว,จึงไม่คิดจะติดตาม,ทว่าในตอนนี้ได้ข่าวว่าฉู่เทียนยังมีชีวิตอยู่,ซ้ำยังเปิดตัวหอการค้าเป็นการส่วนตัว,ดังนั้นจึงได้ส่งคนมาสอบสวนสินะ.
คำอธิบายทั้งหมดนั่น,ดูสมเหตุสมผลเลยทีเดียว.
นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงไม่ได้ใส่ใจที่จะให้ความสำคัญใดๆกับฉู่เทียนเลย!
พวกเขามองแค่ว่าฉู่เทียนนั้นโตมาได้อย่างไร,พวกเขาคิดว่ามันส่งผลต่อการตัดสินใจของพวกเขา,ไม่มีใครคาดคิดว่าฉู่เทียนจะสามารถทำอะไรออกมาได้เช่นนี้.
นอกจากนี้,ข่าวเกี่ยวกับการมีชีวิตของฉู่เทียนนั้น,ราวกับว่ามีใครจงใจปล่อยข่าวไปยังรัฐกลาง,และซ่อนงำรายละเอียดทั้งหมด,จุดประสงค์เพื่อสร้างความขัดแย้งให้ฉู่เทียนและตระกูลฉู่,เพื่อเป้าหมายยืมมือฆ่าคนนั่นเอง!
บางที่เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี่อาจจะเป็นแผนที่ถูกวางเอาไว้ก็เป็นได้!
ฉู่เทียนเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย"เจ้าต้องการให้ข้าทำอะไรล่ะ?"
"เจ้าถึงกับสามารถเปิดหอการค้าได้,นับว่าเป็นเรื่องที่ดี,"ชายวัยกลางคนแสดงท่าทางละโมบเป็นอย่างมาก"มอบหุ้นทั้งหมดมาให้ข้า,จากนั้นก็ทำลายพลังฝึกตนตัวเองซะ,กลับไปตระกูลเพื่อรับโทษ,หากทำเช่นนั้นแล้ว,บางทีข้าอาจจะช่วยเจ้าผ่อนปรนโทษ,ทำให้โทษหนักกลายเป็นโทษเบาก็เป็นได้!หากว่าเจ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ละก็นะ!ข้าหวังว่าเจ้าจะคว้าโอกาสที่ดีเช่นนี้เอาไว้!"
ฉู่เทียนหัวเราะเสียงดัง!
"เจ้ากล้าหัวเราะเยาะข้า!ข้าเป็นลุงเจ็ดของเจ้านะ,ข้าเห็นต่อความยุติธรรมหรอกนะจึงได้เสนอที่จะช่วยเจ้า,คนสารเลวอย่างเจ้าไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเกิดมาด้วยซ้ำ,ข้าอุตส่ามอบโอกาสให้กับเจ้าแล้ว,แต่เจ้ากลับไม่รับ,อย่าหาว่าญาติพี่น้องไร้หัวใจ!ตระกูลเมิ่งเป็นเพียงตระกูลเล็กๆในเมืองเทียนหนานเท่านั้น,พวกมันเทียบไม่ได้แม้แต่ฝุ่นผงของตระกูลฉู่ด้วยซ้ำ!"
ชายคนนี้คงจะรู้จักฉู่เทียน คนก่อนเป็นอย่างดี,ดังนั้นจึงได้ตัดสินใจจะเขมือบทุกอย่างที่ฉู่เทียนมี.
"ต้องขออภัยเป็นอย่างมาก."ฉู่เทียนคนก่อนนี้ ฉู่เทียนคนปัจจุบันไม่รู้อะไรเลยว่าเป็นอย่างไร,มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง,ดังนั้นเขาจึงได้ถามออกไป,"เกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว,ข้าไม่ค่อยเข้าใจ,ข้าไปทรยศตระกูลฉู่ได้อย่างไร,ช่วยบอกข้าสักคำก่อนได้ใหม?"
ใบหน้าของชายวัยกลางคนเต็มไปด้วยความสงสัย.
นี่เขาได้ลืมทุกอย่างไปแล้วอย่างงั้นรึ?
ไอ้เจ้าบัดซบนี้ได้ไปพบอะไรเข้าอย่างงั้นรึ?
"ก็ได้,ข้าจะบอกเจ้าให้มันชัดแจ้งไปเลย!พ่อของเจ้านั้นเป็นผู้สืบทอดสายตรงของตระกูลฉู่,เป็นที่คาดหวังของทุกคนอย่างสูง,แต่แล้วกับไปรักใคร่ นังแพศยาตระกูลศัตรู,ไม่สนใจตระกูลซ้ำยังหนีตามกันไป,ท้ายที่สุดก็เกิดคนสารเลวอย่างเจ้าไงล่ะ."
"สิบปีที่แล้ว,พ่อของเจ้ากับนางแพศยานั่น ถูกตระกูลจับได้,ด้วยความเมตตาของท่านประมุข,จึงได้สังหารเพียงนังแพศยา,และปล่อยให้สองพ่อลูกเช่นเจ้ามีชีวิตอยู่,แม้แต่ให้การศึกษาเจ้า."
"ใครจะรู้,พ่อของเจ้าไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี,หกเดือนที่แล้วพาเจ้าหนีออกมา,ทว่าสุดท้ายแล้วก็ถูกจับตัวได้และถูกตัดสินให้ได้รับโทษเป็นกบฏต่อตระกูลยังไงล่ะ,ส่วนเจ้าสารเลวน้อยบังเอิญหนีรอดมาได้จึงมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้ไง,ในเมือเจ้าถูกพบตัวแล้ว,ดังนั้นก็จงยอมรับโชคชะตาของตัวเองซะ!"
"กฎเกณฑ์ของตระกูลฉู่นั้นเข้มงวด,ไม่มีใครสามารถช่วยเจ้าได้หรอก!"
พ่อแม่ถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยม!
โดนดูถูก สบประมาทมาอีกหลายปี!
เขาเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถหนีรอดมาได้!
แต่ท้ายที่สุดก็ถูกจับไปเป็นทาส!
เจ้าของร่างฉู่เทียนคนก่อน,ต้องประสบเรื่องเช่นนั้นอย่างงั้นรึ?
เมิ่งชิงอู๋และเมิ่งหยิงหยิงถึงกับตื่นตะลึง,ไม่อยากเชื่อเลยว่าชะตากรรมของฉู่เทียนจะตก ระกำลำบากขนาดนี้เลยรึ?
ปรกติที่เป็นคนไม่ค่อยสนโลก,และยังชอบมองโลกในแง่ดี.
ที่จริงแล้วอดีตที่เขาต้องพบเจอมานั้นเป็นเรื่องที่ไม่อยากนึกถึงเลยสินะ?
ทันใดนั้นทั้งสองสาวก็รู้สึกเห็นอกเห็นใจฉู่เทียนเป็นอย่างมาก.
ภายในใจของพวกนางเองก็รู้สึกชื่นชมเป็นอย่างมากด้วย!
"เรื่องเส็งเคร็งเช่นนี้,พวกเจ้ายังบอกว่ามันยุติธรรมอีกอย่างงั้นรึ?"หนานกงหยุนถึงกับโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง,แทบจะไม่สามารถทนได้,ใบหน้าของนางนั้นแดงไปหมด,"ยังมีครอบครัวที่โหดเหี้ยมและชั่วร้ายขนาดนี้อยู่อีกรึ?"
ชายวัยกลางคนแค่นเสียงอย่างเย็นชา,"อาณาจักรแห่งนี้ก็มีกฏของตัวเอง,เหล่าตระกูลอื่นๆต่างก็มีกฏของของตระกูลเช่นกัน,และกฏของตระกูลพวกเราก็เคร่งครัดเข้มงวด,ไม่มีใครที่กล้าทักท้วงกฎเกณฑ์ของพวกเรา,ถึงแม้ว่าจะเป็นราชอาณาจักรก็ตามทียังไม่มีสิทธิ์แทรกแซงกฏของตระกูลพวกเราเลย,คนของตระกูลหนานกงเช่นเจ้ากล้ายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลฉู่เรอะ!"
"แล้วไงล่ะ?"ภายในดวงตาของหนานกงหยุนเองเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน"ข้าต้องการยุ่งแล้วมีอะไร?"
ชายวัยกลางคนเผยท่าทางหวาดกลัว,"เจ้ากล้า!"
แปลกจริง,นางเองทำไมถึงได้แสดงท่าทางแข็งกร้าวถึงเพียงนี้กัน?
ฉู่เทียนเป็นเพียงไอ้ตัวบัดซบของตระกูลฉู่เท่านั้น!
เป็นได้อย่างไรที่คนอย่างหนานกงหยุน,จะมีความสัมพันธ์กับเจ้าสารเลวนี้กัน?พลังฝึกตนของหญิงสาวคนนี้สูงล้ำเป็นอย่างมาก,บางทีถึงเป็นเขาก็ยากจะต่อกรได้!
ชายวัยกลางคนได้ประเมินความแข็งแกร่งของฉู่เทียนผิดไป,ทว่าในเวลานี้,เขาไม่สามารถที่จะถอยกลับไปง่ายๆแน่"ตระกูลหน้านกงกล้าที่จะสร้างปัญหากับตระกูลฉู่อย่างงั้นรึ,เจ้าคิดดีให้ดีหากว่าทางเมืองหลวงรับรู้เรื่องนี้ล่ะก็,ตำแหน่งเจ้าเมืองของหนานกงอี้,จะต้องสั่นคลอนอย่างแน่นอน!"
เจ้าบัดซบนี่กล้าเอาบิดาของนางมาขู่อย่างงั้นรึ!
อย่างไรก็ตามสิ่งทีเขาพูดมานั้น,ไม่ผิดนัก,หากว่าเป็นคนของตระกูลเย่ที่มาก่อเรื่องเช่นนี้,หนานกงหยุนสามารถสังหารเขาได้โดยไร้ซึ่งปัญหา,ทว่าสามาชิกของตระกูลฉุ่นั้นแตกต่างกันไป,พวกเขามาในการจัดการเรื่องในตระกูลพวกเขามันเป็นเรื่องส่วนตัว จึงทำให้ยากที่จะเข้าไปยุ่งได้.
ตระกูลใหญ่ๆในตอนนี้,พวกเขาแทบจะแยกตัวออกมาเป็นอิสระ,การแทรกแซงเรื่องราวของตระกูลอื่นนั้นนับว่าเป็นการทำผิดกฎหมายของราชอาณาจักรอย่างชัดเจน.
อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าจะได้รับโทษตายแล้วมันอย่างไรล่ะ?
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกนางไม่มีทางปล่อยฉู่เทียนไปเด็ดขาด!
ฉู่เทียนเดินออกมาช้าๆ,"แม่นางหนานกง,เจ้าถอยออกมาก่อน."
"ฉู่เทียน เจ้า...."
"ข้าจะจัดการเอง!"
ดวงตาของฉู่เทียนยังคงสุขุมมั่นคง.
นอกจากจะใช้ร่างของเจ้าของเดิมมาเกิดใหม่,และยึดร่างนี้มาใช้งาน,อย่างน้อยก็ควรที่จะตอบแทบเขาบ้างสักหน่อย!
เหตุและผลต่างๆที่เจ้าของเดิมมี เขาเองก็ควรที่จะแบกมันเอาไว้,ข้า,ฉู่เทียน,จะแบกความทุกข์ทนและทวงความถูกต้องมาให้เจ้าเอง.
ฉู่เทียนคนปัจจุบันสามารถตระหนักได้ถึงจิตวิญญาณที่มากล้น,ที่กำลังสั่นไหวอย่างรุนแรงภายในร่างของเขา.
ชายหนุ่มเจ้าของร่างเดิมนี้ถึงแม้ว่าจะกลายเป็นอากาศธาตุไปแล้ว,แต่ก็ยังคงหลงเหลือความเกลียดชังที่ฝังแน่นอยู่ในร่างนี้ไม่หายไปใหน.
ความเครียดแค้นที่มารดาถูกสังหาร!
ความพยาบาทที่บิดาถูกฆาตกรรม!
สิบปีที่ถูกกักขังรับความทรมาน!
นี่คือความอัปยศอดสูทั้งหมดที่เขาได้รับมา!
อย่างไรก็ตามมันจบไปแล้ว,นับจากตอนนี้,เจ้าจงพักเถอะ!
ความแค้นทั้งหมดที่เจ้ามี,ข้าจะช่วยเจ้าชำระมันเอง,ความเกลียดชังนี้,ข้าจะช่วยมันบรรเทาให้เบาบางเอง!
ความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรงตอนนี้ก็ค่อยๆเบาบางลงอย่างช้าๆ.
ชายวัยกลางคนที่เห็นดวงตาที่ลุกโชนของฉู่เทียน,ทันใดนั้นเขาก็ไม่สามารถหาเหตุผลได้ถึงความเย็นเยือบผ่านเข้ามาในอากาศ,"เจ้าต้องการทำอะไร?"
"ฆ่าเจ้าไงล่ะ!"
สิบห้านาทีที่แล้ว,สายน้ำที่ไหลอย่างนุ่มนวล,ทันใดนั้นกับพุ่งทะยานขึ้นไปบนสวรรค์เต็มไปด้วยเจตจำนงแห่งการฆ่า.
ชายวัยกลางคนนั้นประหลาดใจสุดๆและแทบจะไม่สามารถต้านทานได้เลย,ความแข็งแกร่งของฉู่เทียนนั้นไกลเกินกว่าที่เขาจะคาดการณ์ได้,ฝ่ามือที่ซัดออกมานั้นบดขยี้แขนทั้งสองข้างของเขาทันที,ก่อนที่จะฟาดตบไปบนใบหน้า,ส่งผลให้เขาลอยละลิ่วไถลออกไปกว่าสิบเมตร.
ดวงตาทั้งสองข้างของชายวัยกลางคนเผยออกมาให้เห็นถึงความหวาดกลัวขวัญหนีดีฝ่อ!
มันเป็นไปไม่ได้?
แม้ว่าฉู่เทียนจะไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป,ทว่าเขาก็มีพลังดินแดนปรุงร่างระดับ 7 เท่านั้น,เขาที่มีพลังปรุงร่างระดับ 8 ขั้นปลาย,เป็นไปได้อย่างไรที่จะไม่สามารถป้องกันฉู่เทียนได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว?
และสิ่งที่ทำให้เขาไม่อยากจะเชื่อสุดๆ...เจ้าสารเลวฉู่เทียนกล้าขัดขืนพวกเขารึ?
ไม่ใช่ว่าความหวาดกลัวต่อตระกูลฉู่ได้ฝังลึก จมเข้าไปถึงจิตวิญญาณของเจ้าสารเลวนั่นแล้วหรอกเหรอ?
ชายวัยกลางคนถึงกับร้องตะโกนเอะอะโวยวาย"เจ้ากล้าสังหารข้า,ทั่วทั้งตระกูลฉู่ต้องตามล่าเจ้าแน่นอน!"
ฝ่ามือของฉู่เทียนราวกับทัณฑ์สวรรค์ที่เกาะกินไปทั้งจิตวิญญาณ,พุ่งทะลวงเจาะเข้าไปบนอกของชายคนดังกล่าว "ตระกูลฉู่นั้นเป็นหนี้ข้า,ล้างคอรอเอาไว้ได้เลยแล้วข้าจะกลับไป,การสังหารเจ้าคนแรกนี้นับว่าเป็นเรื่องน่าสนใจจริงๆ."
จากนั้นความหวาดกลัวได้ลอยคละคลุ้งแทรกเข้าไปในผู้เยาว์ทั้งสอง.
เขาสังหารคน!
ลุงเจ็ด,ถึงจะเป็นเพียงคนตระกูลสาขา,จะดีจะร้ายก็เป็นคนสายเลือดตระกูลฉู่.
เขาที่เป็นไอ้สารเลวไม่มีแม้แต่ชื่อในบันทึกชาติวงศ์(ทะเบียนบ้าน) ถึงจะมีสายเลือดเดียวกันก็ตาม,เขาคิดได้อย่างไรว่าจะไม่ถูกสังหาร!
"พวกเจ้า,เอาพวกมันทั้งหมดไปฝังให้เรียบร้อยเอาออกไปให้พ้นหน้าข้า,จัดการสถานที่แห่งนี้ให้เรียบร้อย,อย่าให้เกาะกะคนอื่นๆได้!"
เหล่าผู้คุ้มกันอีกหลายคนที่จ้องมองไปยังผู้เยาว์ที่พิการมีสีหน้าที่ซีดเผือดเต็มไปด้วยความหวาดกลัว,ก่อนที่จะจับยกไปสอดไม้ไปที่เสื้อผ้าของพวกเขาและยกออกไปอย่างรวดเร็ว,ราวกับกำลังยกหมูยกหมาห้อยไปกับไม้พร้อมแบกขึ้นไหล่ออกไป.
มารดามันเหอะ,โชคร้ายจริงๆเชียว!
เจอแต่พวกบัดซบเช่นนี้,วันที่อารมณ์ดีๆเสียหมด!
ฉู่เทียนที่หาญกล้าสังหารบุตรชายของเย่ซ่งไปแล้ว,ทั้งชายคนดังกล่าวที่ยโสโอหังเกินไป,ในเมื่อเขาได้ล่วงเกินตระกูลเย่ไปแล้ว,ไม่จำเป็นที่ต้องหวาดกลัวหากจะมีตระกูลฉู่อีกตระกูลเพิ่มเข้ามา!
หนานกงหยุนจ้องมองฉู่เทียนด้วยท่าทางประหลาดใจ,"ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าเป็นคนของตระกูลฉู่."
ฉู่เทียนที่ยกริมฝีปากขึ้นยิ้มอย่างเหยียดหยัน"เป็นคนของตระกูลฉู่แล้วไง?เจ้าไม่ได้ยินรึว่าพวกมันเรียกข้าว่าไอ้บัดซบ,คนอย่างพวกมันไม่มีทางมีเจตนาดีแน่,ขุ่นพ่อคนนี้หากว่าเจอพวกมันที่ใหนเดี๋ยวจะซัดไม่ยั้งเลย!"
เมิ่งชิงอู๋ขมวดคิ้ว"เรื่องนี้บางทีคงไม่ธรรมดาแน่!"
เมิ่งหยิงหยิงถามออกมา"ทำไมล่ะ?"
"หอการค้าปาฏิหาริย์ที่เพิ่งเปิดตัวได้ไม่กี่วัน,เป็นไปได้อย่างไรที่ตระกูลฉู่จากรัฐกลางจะรู้ได้?"
"ใช่แล้ว,เมืองเทียนหนานเองก็อยู่ห่างจากเมืองหลวงรัฐกลางถึงพันลี้,ข่าวคราวกับแพร่กระจายไปถึงได้เร็วขนาดนั้นเลยหรือ,บางทีมันควรที่จะต้องใช้เวลาอีกหลายวัน!หอการค้าของพวกเราเองก็เพิ่งเปิดมาได้ไม่กี่วัน,พวกเขาจะได้รับข่าวที่รวดเร็วถึงเพียงนั้นเลยเหรอ?"
หนานกงหยุนพยักหน้า,"ถ้าอย่างงั้น....คงมีใครบางคนจงใจส่งข่าวไปยังรัฐกลาง!"
"ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน."เมิ่งชิงอู๋เผยท่าทางเป็นกังวล"ตระกูลฉู่ที่ได้รับข่าวมานั้น,ที่จริงไม่ได้รับข่าวที่ชัดเจนและเนื้อหาทั้งหมด,ไม่รู้แม้กระทั่งว่าแม่นางหนานกง เองก็เป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้น,ไม่เช่นนั้นคงไม่ส่งเหล่าคนเล็กๆเท่านี้มาตรวจสอบ,ในความเห็นของข้า,มีใครบางคนที่ต้องการเผยความลับให้ตระกูลฉู่,และจงใจปกปิดเรื่องบางเรื่อง,เป้าหมายเพื่อให้ตระกูลฉู่สอบสวนฉู่เทียน!"
ถูกแล้ว!
เรื่องในวันนี้,ถึงแม้ว่าฉู่เทียนจะไม่สามารถจัดการได้,สามคนนั้นจะต้องโดนแม่นางหนานกงหยุนเป่าให้หายไปอยุ่ดี!
ในเมื่อคนทั้งสามถูกสังหารไปหมด,แน่นอนว่าตระกูลฉู่จะต้องโกรธเกรี้ยว,ไม่ว่าฉู่เทียนจะเป็นคนลงมือหรือไม่ก็ตามที,แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยฉู่เทียนไปแน่!
และเพราะเรื่องภายในตระกูล,ท่านเจ้าเมืองไม่มีทางเข้ามายุ่งได้,ไม่เช่นนั้นแล้วพวกเขาคงไม่ลงมือเช่นนี้,นี่อาจจะเป็นแผนยืมมือฆ่าคนนั่นเอง!
จะเป็นใครที่แอบทำเช่นนี้,ไม่จำเป็นที่ต้องคาดเดาพวกเขาย่อมรู้อยู่แล้ว.
"ปล่อยเรื่องนี้ไปก่อน!"ฉู่เทียนกล่าวออกมาอย่างไม่ใส่ใจ,"เรื่องด่วนตอนนี้,จำต้องทำให้ร้านอาหารกระทะร้อนเปิดบริการให้ได้ก่อน!ไม่จำเป็นต้องเอาเรื่องนี้มาใส่ใจ,ไม่เช่นนั้นมันอาจจะมีผลต่อขวัญกำลังใจของหอการค้าของพวกเราก็เป็นได้!"
ถึงยังไงเรื่องดังกล่าวก็ไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้อีกแล้ว!
แม้ว่าจะเป็นเหตุการณ์ที่พิเศษอย่างไรก็ตาม,ทว่าพวกเขาย่อมไม่อาจปล่อยให้มันส่งผลต่อวันพรุ่งนี้เป็นแน่!
ร้านอาหารกระทะร้อนพลังเวทย์ขนาดเล็กแห่งนี้เอง,ไม่ใช่แค่เพียงภัตตาคารอาหารเท่านั้น,ทว่ามันยังเป็นธุรกิจที่ขายอย่างเป็นทางการแห่งแห่งแรก,ถือเป็นจุดขายที่ยอดเยี่ยม,ไม่มีทางที่พวกเขาจะปล่อยให้มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น.
เดิมทีก็ตื่นเต้นวุ่นวายใจกันอยู่แล้ว.
กลับยังมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นอีก!
คืนนี้คงทำให้พวกเขาแทบนอนไม่หลับเป็นแน่แท้.
แน่นอนว่า,ฉู่เทียนเป็นคนเดียวที่เป็นข้อยกเว้น,เหตุการณ์เช่นนี้ไม่ใช่ว่าเขาเคยพบเห็นมาก่อนรึ?
ไม่มีอะไรต้องใส่ใจทั้งนั้น!
เขากลับห้องล้มตัวลงนอนส่งเสียงกรนหวีดหวิวอย่างสบายอารมณ์.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/miracle-throne
#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย
ขอบคุณมาก ๆ ครับ
ตอบลบท่าจะเป็นงานใหญ่
ตอบลบไหญ่มากด้วย
ตอบลบ