วันเสาร์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2560

Miracle Throne Chapter 41 Crystal oil buried treasure

Miracle Throne Chapter  41 Crystal oil buried treasure

นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ ตอนที่  41 น้ำมันคลิสตัลสมบัติล้ำค่าที่ฝังอยู่


บทที่ 41 น้ำมันคลิสตัลสมบัติล้ำค่าที่ฝังอยู่



ในตอนเช้า,รถลากสีเงินที่ดูน่าเกรงขามก็ปรากฏที่หน้าประตู,ทหารองค์รักษ์กว่า 100 นาย พร้อมกับชุดเกราะเต็มยศ,ตั้งแถวสองแถวต้อนรับเขา,พวกกับยืนต้อนรับฉู่เทียนไปจนถึงทางขึ้นรถ.


ดูเหมือนว่าถึงกับส่งรถลากมารับ,พร้อมกับเหล่าผู้คุ้มกันจำนวนมาก.
.

ดูเหมือนว่าท่านเจ้าเมืองจะแสดงความจริงใจเป็นอย่างมากทีเดียว.



การกระทำเช่นนี้เห็นได้ชัดเจนว่ามันเกินกว่าปรกติในการเข้าพบเจ้าเมือง,ไม่เพียงแต่เขาได้เข้าพบเป็นการส่วนตัวแล้ว,ทว่ายังมีกองเกียรติยศถูกส่งออกมารับเขาอีกต่างหาก,ราวกับเป็นการบ่งบอกแสดงเจตจำนงให้เขาพึงพอใจอย่างชัดเจน.


แน่นอนว่าคงยากที่จะเชื่อว่าไม่มีแรงจูงใจอื่นใดที่ซ่อนเอาไว้!


จะอย่างไรก็ตามพลเมืองหนุ่มที่เจ้าเมืองให้ความสำคัญ,จะมองอย่างไรก็ไม่ใช่เรื่องไม่ดีอยู่แล้ว.


ฉู่เทียนเองไม่ได้กังวลอะไรเลยแม้แต่น้อย,หากจะต้องผ่านภูเขากระบี่ก็จะทำให้เป็นเพียงเศษเหล็ก,หากต้องผ่านลงไปในทะเลน้ำร้อน,ก็ใช้น้ำร้อนนั่นอาบแทนน้ำ,นี่คือความหนักแน่นของเขา,ที่ไม่เคยหวาดกลัวต่อสิ่งใด,เป็นการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์อันตราย.


ฉู่เทียนที่ขึ้นไปยังรถเทียมสัตว์อสูรคันใหญ่โตพร้อมกับมีทหารองค์รักษ์กว่าร้อยคนคอยป้องกัน.


หนานกงอี้ได้ออกมาต้อนรับเขาด้วยตัวเอง"ประธานฉู่เทียน,ท่านมาแล้ว!"


ชุดแต่งกายอย่างเป็นทางการที่แขนถูกขลิบด้วยสีไวน์แดง,ลักษณะท่าทางเป็นระเบียบเรียบร้อย,ดูนุ่มนวล,เขาสวมชุดคลุมที่ล้ำค่าสีขาว,บนศีรษะสวมหมวกเป็นทางการมีขนสัตว์ประดับประดา,เป็นการแต่งชุดที่เป็นทางการเป็นอย่างมาก,ใบหน้าของเขานั้นมีหนวดเคราเล็กน้อย,ทำให้ดูเหมือนกับขุนนางชั้นสูงที่น่าเกรงขาม.


"ต้องขอภัย,ท่านเจ้าเมืองคงจะรอนานเหมือนกัน"



ฉู่เทียนเดินผ่านอสูรร่างใหญ่ยักษ์สูงกว่าสองเมตร,พร้อมกับตบไปยังวัวทองแดงยักษ์ที่ลากรถพาเขามา,พร้อมเดาะลิ้นชื่นชมมัน.

"สมกับเป็นท่านเจ้าเมืองจริงๆ,รถเทียมสัตว์อสูรของท่านช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก,เจ้าวัวทองแดงตนนี้มีทักษะต่อสู้ที่สูงมาก,ถึงมันจะมีพลังเทียบเท่าผู้ฝึกตนระดับปรุงร่างขั้น 8 แต่กลับมีพลังเทียบได้กับระดับปรุงร่างขั้น 9 เลยทีเดียว!"


หนานกงอี้หลบสายตาเล็กน้อย,พร้อมกับเผยยิ้มออกมาและกล่าวไปว่า"รถเทียมสัตว์อสูรคันนี้มาจากเมืองหลวง,วัวทองแดงเองเป็นสัตว์อสูรที่ฝึกมาอย่างพิเศษรับการฝึกฝนจากผู้เชี่ยวชาญฝึกสัตว์อสูรอย่างดี,มันจึงแข็งแกร่งและทนทาน,มีความสามารถในการต่อสู้,สามารถลากรถ,และคุ้มกันเจ้าของได้ด้วย,เป็นรถส่วนตัวของเมืองเทียนหนาน,เป็นรถเทียมสัตว์อสูรที่เพียงหนึ่งในสิบคันในเมืองแห่งนี้."


รถเทียมสัตว์อสูรที่นำมาจาเมืองหลวงเลยรึ?


แน่นอนว่าต้องเป็นรถเทียมสัตว์อสูรชั้นหนึ่ง!


หนานกงอี้ยังคงกล่าวแนะนำต่อ"ตัวรถเองก็มีความสูงหนึ่งจ้าง(3.33เมตร)กว้างแปดฟุต,ภายในถูกปูด้วยเหล็กเย็น,ส่วนด้านนอกนั้นประกอบด้วยสัมฤทธิ์คุณภาพดี,โครงสร้างแข็งแรงสมบูรณ์,ใช้ในการเดินทางได้อย่างปลอดภัย,ไม่มีข้อต่อให้เป็นจุดอ่อน,สามารถป้องกันการโจมตี,และต้านทานการโจมตีจากผู้ฝึกตนที่มีพลังน้อยกว่าขั้นปลุกดวงจิตได้,รับรองความปลอดภัยทั้งผู้โดยสารและคนขับ."


ฉู่เทียนพยักหน้า,"สุดยอด,ยอดเยี่ยม!"


หนานกงอี้ที่ลอบมอง ท่าทางของฉู่เทียน,พร้อมกับกล่าวออกมาไม่ให้เขาได้ทันตั้งตัว"ของขวัญชิ้นแรกที่พวกเราได้พบกันอย่างเป็นทางการ,ข้าในฐานะเจ้าเมือง,เห็นทีว่าข้าควรที่จะมอบวัวยักษ์พร้อมรถลากเป็นของขวัญให้เจ้า,เจ้าจะรับมันได้หรือไม่?"


ใจกว้างขนาดนั้นเลยรึ?


ไม่มีอะไรเลยรึ?ราวกับว่าเอาอกเอาใจล่อโจรร้ายมาติดกับอยู่อย่างงั้น!


ท่านเจ้าเมืองเองก็เหมือนกับจิ้งจอกเฒ่า,เขาคงจะไม่มอบของให้โดยที่ไม่มีเหตุผลเป็นแน่!


ฉู่เทียนจงใจกล่าวออกมาอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว"โอ้ว,ข้าจะสามารถรับของขวัญเช่นนี้ได้อย่างไรล่ะ?"


หนานกงอี้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่นุ่มนวล,"ภายในตำหนักเจ้าเมืองแห่งนี้ยังมีอีกหลายคัน,การจะให้เจ้าไปสักคันจะเป็นไรไป,นอกจากนี้,เจ้ายังมีเรื่องกับคนพวกหนึ่งอยู่ด้วย,ข้าขอแจ้งข่าวกับเจ้าก็แล้วกัน,เย่ซงกำลังสืบเรื่องราวของเจ้าอยู่ตอนนี้."


"สืบเรื่องของข้ารึ?ฮ่า ฮ่า!ข้ามีเรื่องอะไรที่จะต้องให้ตรวจสอบกัน?"


"เรื่องดังกล่าวนั่น,ข้าเองก็ไม่รู้,ข้ารู้มาว่าเย่ซ่งได้ส่งคนอีกหลายคนไปยังรัฐกลางในคืนนั้น,ตอนนี้ไม่รู้ว่าพวกเขาได้วางแผนที่จะทำสิ่งใด."


ฉู่เทียนขมวดคิ้วแน่นก่อนที่จะกล่าวว่า"โอ้ว?แล้วจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นล่ะคราวนี้?"


"ไม่จำเป็นที่ต้องกังวลแต่อย่างใด,แม้ว่าตระกูลเย่นั้นจะมิอิทธิพลเป็นอย่างมาก,ทว่าเมืองเทียนหนานเองก็เป็นเขตแดนของข้า,พวกเขาย่อมเห็นแก่หน้าข้าคนนี้"หนานกงอี้ราวกับว่าได้แสดงท่าทางหนักแน่นเป็นผู้ปกป้องคุณธรรม,"อย่างไรก็ตาม,มันก็ง่ายที่จะซ่อนปืนแสงและลอบยิงจากด้านหลังได้,รถคนนี้เองก็มีวัวยักษ์รักษาความปลอดภัย,อย่างน้อยที่สุดก็น่าจะเพียงพอที่จะป้องกันการลอบโจมตีได้,เจ้ามีความจำเป็นกว่าข้ามาก!"


ฉู่เทียนไม่คิดจะปฏิเสธแต่อย่างใด"ในเมือท่านเจ้าเมืองกรุณาเช่นนี้,ข้าก็ยากที่จะปฏิเสธ,นับว่าเป็นประโยชน์ต่อข้ายิ่งนัก,ขอขอบคุณในความกรุณาของท่านเป็นอย่างมาก!"


ถึงจะได้รับการเตือนจากหนานกงหยุนก็ตามเขาก็ปล่อยมันผ่านไป,ฉู่เทียนไม่สนใจจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ตามที.


จะให้เขาคนนี้ปฏิเสธรถคันงานเช่นนี้ได้อย่างไร,มีวัวทองแดงลากรถในเมืองเทียนหนานแห่งนี้,นับเป็นรถคุณภาพที่ยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก,หากวิ่งไปบนถนนในเมืองจะไม่เป็นที่จับตามองเลยอย่างงั้นรึ!


หนานกงอี้ลอบพยักหน้า,ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร,ทว่ามันก็ทำให้เขารู้สึกพึงพอใจเช่นกัน,มันเป็นเหมือนดั่งของที่บิดาให้กับบุตรชายที่กตัญญู,ถึงชายคนนี้จะค่อนข้างมีเล่ห์เหลี่ยม,แต่วันข้างหน้าเขาจะต้องเป็นคนที่มีพรสวรรค์ที่ล้ำเลิศเป็นแน่!


รถเทียมวัวทองแดงคนนี้ไม่นับว่าชั้นยอดนักเมื่ออยู่เมืองหลวง,ถึงอย่างน้อยมันจะมีราคาถึง 10,000 เหรียญทองก็ตามที,แต่ทว่าในเมืองเทียนหนานแห่งนี้หากไม่ร่ำรวยจริงย่อมไม่สามารถซื้อมาใช้งานได้,


หนานกงอี้ที่ไม่รู้ว่าคิดอะไรในใจ,ทว่าก็ไม่สามารถมองออก,เขากล่าวออกมาแกมหัวเราะ"เจ้าเป็นคนที่ชนะการแข่งขัน,เจ้าสามารที่จะยึดครองเหมืองสี่แห่งเพื่อใช้ประโยชน์และยังมีฟาร์มสามแห่งและป่าไม้อย่างถูกต้องตามที่เจ้าต้องการ,โดยเลือกได้ภายในหนึ่งปี."


ฉู่เทียนที่แสดงท่าทางลังเลออกมา.


สายตามี่ปราดเปรื่องของหนานกงอี้,สามารถบอกได้ว่าฉู่เทียนนั้นคิดอะไรอยู่"เจ้าสามารถมอบสิทธิ์ให้คนอื่นและเก็บค่าเช่ากับพวกเขาได้,ยังทำให้เจ้าประหยัดเวลาและพลังงานในการครอบครอง,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"


เข้าใจแล้ว!


จิ้งจอกเฒ่าอาจจะจ้องมองเนื้อชิ้นนี้อยู่ก็เป็นได้!


หอการค้าปาฏิหาริย์ที่เพิ่งเปิดตัวขึ้นมา,แรงงานที่ไม่เพียงพอ,เขาย่อมไม่สามารถที่จะบุกเบิกหรือค้นหาที่ตั้งฟาร์มได้อย่างงั้นรึ?


ถึงแม้ว่าจะสามารถค้นพบเหมืองหรือที่ทำฟาร์ม,หอการค้าปาฏิหาริย์จะสามารถทำประโยชน์อย่างไม่กังวลได้รึ?อย่าโง่ไปหน่อยเลย,ถึงแม้ว่าจะมีข้อตกลงอยู่แล้วก็ตามที,ทั้งตระกูลเย่และตระกูลถูจะไม่กล้ามารบกวนเชียวรึ,หรือลอบกระทำการลับหลังหรืออย่างไร.


หอการค้าปาฏิหาริย์ที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นใหม่,ย่อมไม่มีกำลังที่จะดูแล,ตลอดจนเวลาในการจัดการอย่างแน่นอน.


ผลกำไรที่ได้จากแร่หลายแห่ง,ป่าไม้และฟาร์มนั้นไม่น้อยเลย.


นอกเหนือจากตำหนักเจ้าเมืองแล้ว,ใครจะยังกล้ารับของร้อนเช่นนี้มากันล่ะ!


ฉู่เทียนยังคงรักษาความสงบอยู่.


"ข้าไม่ต้องตายก่อนที่จะเห็นทำเลที่เหมาะสมหรอกเหรอ."


"อืม,เจ้าเมืองอย่างข้าจะแนะนำเจ้าเอง."


ภายในใจของเจ้าเมืองหดหู่อยู่เหมือนกัน,ชายคนนี้เจ้าเล่ห์นัก,ผลประโยชน์ที่อยู่ตรงหน้า,ทั้งที่แนะนำให้เห็นอย่างชัดแจ้งแล้ว,ยังแกล้งทำเป็นไม่รู้อยู่อีก!


เหมืองสี่แห่งประกอบไปด้วย,เหมืองคลิสตัลและเหมืองแร่เล็ก,เหมืองคลิสตัลนั้นเป็นเหมืองแร่ที่มีค่ามากที่สุด,สามารถสร้างคลิสตัลร้อนระดับ 1 ได้,เพียงแค่แห่งเดียวก็มีค่ามากกว่าเหมืองเหล็กสามเหมืองรวมกันซะอีก.



ฟาร์มป่าไม้สามแห่งและป่าแห่งจิตวิญญาณเองก็นับว่ายอดเยี่ยม,ฟาร์มสามแห่งนั้นนับว่าเป็นพื้นที่ล่าสัตว์ที่ดียิ่ง,มีขนาดค่อนข้างใหญ่,สัดส่วนพื้นที่กว้างขวาง,ไม่เพียงใช้ล่าสัตว์ได้,ยังสามารถปลูกพืชพันธ์ได้อีกด้วย,ส่วนสวนป่าจิตวิญญาณเองก็มีพืชป่าที่มียาสมุนไพรมากมาย,ไม่สามารถพบเห็นได้โดยง่าย,การที่สามารถได้ครอบครองนับว่า,จะสามารถได้รับสมุนไพรและพืชทำยาที่มากมายทีเดียว.


มันเป็นเหมือนบ่อน้ำมันดีๆนี่เอง,ไม่แปลกใจเลยว่าลูกหลานตระกูลขนาดใหญ่ต่างต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย!


อย่างไรก็ตามแม้ว่าทรัพยากรเหล่านี้จะน่าสนใจ,ที่จริงแล้วหอการค้าปาฏิหาริย์ย่อมไม่มีความสามารถพอที่จะทำเหมืองได้,อีกอย่างคงไม่มีทางเลือกเป็นอื่น,หนานกงอี้เองก็คงคิดที่จะหาประโยชน์ดังกล่าวจากเขาอยู่เหมือนกัน.


เขาจะรับมันมาได้อย่างไร?


ด้วยนิสัยของฉู่เทียนที่เป็นคนง่ายๆสบายๆ,ผลประโยชน์ที่จะได้ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว,เขาก็ไม่ต้องการให้คนอื่นเป็นต่อ,เขาจงใจที่จะลากเรื่องดังกล่าวนี้ให้ยาวไปอีก,เพื่อล่อความต้องการของหนานกงอี้,หากว่าเขาเป็นคนริเริ่มในการต่อรองได้ละก็,ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะเป็นฉู่เทียนที่เป็นคนกำหนด,และฉู่เทียนก็จะสามารถได้ผลตอบแทนที่ดีที่สุดนั่นเอง.


ทว่าหนานกงอี้เองไม่ใช่คนธรรมดา,เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเกิดสิ่งใดขึ้น,ถึงแม้ว่าเขาจะต้องการผลประโยชน์เป็นอย่างมาก ทว่าเขากลับยังไม่เปิดปาก,เขายังคงแสดงท่าทางว่าเขานั้นไม่ได้สนใจในทรัพยากรดังกล่าวเลย,เขายังคงแสดงท่าทางเป็นกันเองและเผยรอยยิ้มอบอุ่นให้กับฉู่เทียน.



เขาเองก็สามารถเข้าใจได้อย่างลึกซึ้ง,ทักษะ "เนตรจิตร,"เป็นพรสวรรค์ที่ล้ำลึกเป็นอย่างมาก,ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการที่จะให้เกิดความเกลียดชังขึ้นอย่างแน่นอน.


ตั้งแต่เริ่มแล้ว,หนานกงอี้ไม่คิดที่จะสร้างความปฏิปักษ์หรือความขุ่นเคืองให้เกิดขึ้น,ด้วยทรัพยากรเหล่านั้นก็ดี,หากว่าเขาไม่สามารถที่จะได้มาครองได้,หนานกงอี้ย่อมไม่มีทางที่จะสร้างความขุ่นเคืองให้เกิดขึ้นแน่.


พวกเขาได้ตระเวนออกมาพื้นที่ด้านนอกหลายชั่วโมงแล้ว.


ทันใดนั้น,ที่ด้านนอกก็มีเหมืองแห่งหนึ่งปรากฏขึ้นด้านหน้า.


ไม่เหมือนดั่งเหมืองทั่วๆไป,สถานที่แห่งนี้มีทหารมากมายคุ้มกันอยู่อย่างเข้มงวด,หากไม่สังเกตให้ดีล่ะก็,สถานที่แห่งนี้ดูเหมือนค่ายทหารมากกว่าเหมืองซะอีก.


ฉู่เทียนกล่าวออกมาด้วยท่าทางอยากรู้อยากเห็น"เกิดสิ่งใดขึ้นที่เหมืองแห่งนี้อย่างงั้นรึ?"


หนานกงอี้ตอบกลับ,"โอ้ว,นั่นนะรึ? มันคือแร่คลิสตัลเหลว,ไม่ได้มีค่าอะไรหรอก,มันอยู่ในการควบคุมของตำหนักเจ้าเมือง,เพราะต้อง ป้องกันการโจมตีจากสัตว์อสูรวิญญาณหรือพวกนอกกฎหมายเข้ามานะ,ต้องไม่ลืมว่า,คลิสตัลเหลวนั้นมีอันตราย,หากว่ามันระเบิดละก็,อาจจะมีผลต่อเมืองเทียนหนานเป็นอย่างมาก."


ดวงตาทั้งสองข้างของฉู่เทียนเป็นประกาย"คลิสตัลเหลว? น้ำมันคลิสตัล!"


"ใช่แล้ว,มันคือสิ่งเดียวกัน!"


"ข้าต้องการจะไปดู!"

ทั้งคู่ก็ได้เข้าไปในเหมือง,วัสดุอุปกรณ์ในการทำเหมืองหยาบเป็นอย่างมาก,ถึงแม้ว่าจะไม่มีการทำเหมืองแต่อย่างใด,แต่ก็มีทางเข้าเป็นอุโมงค์ขนาดเล็กมีทางลึกเข้าไปด้านใน,พวกเขาเข้าไปหยุดที่หน้าผาขนาดเล็กๆด้านใน.


หน้าผาแห่งนี้สูงราวๆสิบเมตร,ข้างล่างนั้นมีวัตถุบางอย่างที่ส่องสว่างเรืองแสงสีขาว.


วัตถุที่ส่องแสดงสีขาวนั้นไม่ใช่ของเข็ง,มันเป็นของเหลวหนืดเหนียว,มีสีที่ขาวบริสุทธ์เป็นอย่างมาก,มันไหลไปมาอย่างช้าๆ,ราวกับว่าข้างล่างนั้นเป็นทะเลสาบเล็กๆ,ที่มีของเหลวสีขาวส่องสว่างไหลวนไปมาอยู่ภายในถ้ำแห่งนี้.


ดวงตาของฉู่เทียนเปล่งประกายดีใจและประหลาดใจไปพร้อมๆกัน"แร่น้ำมันคลิสตัล เป็นตำหนักเจ้าเมืองที่ควบคุมอยู่อย่างงั้นรึ?"


แปลกตรงใหน!


เจ้าเด็กนี่มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?


น้ำมันคลิสตัลนั้นเป็นทรัพยากรที่ถูกมาก,มีคนใช้น้อยมาก,แต่ละอาณาจักรเองก็ผลิตออกมาเกินกว่าความต้องการ,นี่เป็นเหตุให้มีน้ำมันคลิสตัลมีอยู่มากมายในรัฐกลาง,และยังไม่มีการนำมันมาใช้แต่อย่างใด.


เจ้าเด็กคนนี้มีความสนใจในสิ่งดังกล่าวอย่างงั้นรึ?


เจ้าเมืองพยักหน้า"เป็นเช่นนั้น."


"ข้าต้องการเหมืองน้ำมันแห่งนี้!"ฉู่เทียนที่แปรเปลี่ยนอารมณ์อย่างรวดเร็ว,พร้อมกับกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า"ข้าต้องการเหมืองแห่งนี้โดยแลกกับ สามฟาร์มและสวนสมุนไพร,ที่ดูเหมือนว่าจะมีประโยชน์กับท่านเพื่อแลกสิ่งนี้!"


หนานกงอี้มึนงง,แทบจะล้มทั้งยืน,"เจ้า.....เจ้าว่าอะไรน่ะ...?เจ้าต้องการแลกกับเหมืองน้ำมันนี่!"


ฉู่เทียนพยักหน้าตอบรับ,"ข้ามีเงื่อนไข,เพียงแค่ท่านเจ้าเมืองส่งคนและผู้คุ้มกัน,ช่วยหอการค้าปาฏิหาริย์ในการทำเหมือนแห่งนี้!ท่านจะยอมรับหรือไม่?"


เจ้าเด็กคนนี้สมองฝ่อไปแล้วรึ?


บนโลกใบนี้จะมี พายเนื้อตกลงมาจากท้องฟ้าได้จริงๆสินะ!


"คำไหนคำนั้น!"



"ในเมื่อพูดแล้ว ก็ต้องทำให้ได้ตามที่พูด"


ภายในใจของหนานกงอี้ลอบดีใจ,เขาหัวเราะและกล่าวออกมาว่า"ด้วยความสัตย์จริง,เหมือนน้ำมันแห่งนี้มีน้ำมันสำรองอยู่เป็นจำนวนมา,ถึงแม้ว่าเจ้าจะหาสถานที่อื่นในรัฐกลางเจอจะที่หรือสองที่ทั่วอาณาจักร ก็ไม่มีสถานที่แห่งใหนที่มีปริมาณเท่ากับแห่งนี้,แม้ว่าจะกล่าวได้ว่าเหมืองน้ำมันคลิสตัลจะมีราคาถูก,หากมีไว้เป็นอย่างมากก็นับว่าเป็นประโยชน์,หอการค้าปาฏิหาริย์เองเพียงแค่ปีเดียว,ย่อมไม่สามารถเก็บเกี่ยวอะไรจากเหมืองไหม่ได้เป็นแน่,หากแต่เป็นที่แห่งนี้ล่ะก็,เจ้าจะสามารถนำมันมาใช้ได้เลย,จะสิบปีหรือยี่สิบปี,ใครจะรู้ว่าเจ้าก็ยังสามารถทำกำไรจากมันได้อยู่."


แม้แต่หนานกงอี้ที่กล่าวไปเช่นนั้น,เขาเองยังไม่เชื่อเลย.


เหมืองน้ำมันแห่งนี้จะสร้างเงินได้รึ?ประสาทกลับแล้ว!


การแลกเปลี่ยนเหมืองน้ำมันกับทรัพยากรที่มีคุณภาพมากมาย,เป็นอะไรที่คุ้มค่าทางการค้าเป็นอย่างมาก!


ท่านเจ้าเมืองคิดถึงน้ำมันคลิสตัลแล้ว,มันไม่เสถียรเป็นอย่างมาก,หากได้รับการเขย่าอย่างรุนแรงหรือผสมเข้ากับวัสดุอื่นละก็,อาจจะทำให้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรงได้,จนถึงเดียวนี้,นอกเหนือจากการใช้กับอาวุธบางอย่างที่รุนแรงเป็นอย่างมากแล้ว,น้ำมันคลิสตัล,แทบจะไม่มีใครนำมันมาใช้เลย.


แม้ว่าน้ำมันคลิสตัลเองจะมีไม่น้อยเลย,ทว่าก็ยังไม่มีใครพยายามนำมันมาปรับปรุงใช้งาน,จนแล้วจนรอดมันจึงต้องตกมาอยู่ในมือเจ้าเมืองเช่นเขา,นอกจากนี้เขายังไม่สามารถนำมันมาหากำไรได้เลย,สิ่งนี้ไม่สามารถนำมาขายเป็นสินค้าปรกติได้เลย,จะมีเพียงพวกเหล่าวายร้ายในเมือง,ที่นำมันมาทำระเบิด,ซึ่งหากไม่มีการควบคุมให้ดี,อาจจะกลายเป็นเรื่องใหญ่โตได้!


ฉู่เทียนเองไม่รู้ว่าเจ้าเมืองเองมีความคิดอะไรอยู่ภายในใจ?


แต่ช่างโง่เง่านัก!


ภายในสายตาของฉู่เทียนนั้นเผยประกายแสงน่าสังเวชแทน!


น้ำมันคลิสตัลนั้น,เป็นที่รู้จักในชื่อคลิสตัลเหลว.ไม่ใช่หินคลิสตัลจริงๆ,ไม่แม้แต่จะสามารถเรียกได้ว่าเป็นแร่ธาตุแต่อย่างใด,ทว่ามันเป็นการก่อรูปขึ้นมาจากขบวนการอินทรีย์.


จุรินทรีย์สารที่อัดแน่นในแร่คลิสตัล,โดยมันจะใช้แร่คลิสตัลกินเป็นอาหาร,หลังจากจุรินทรีย์ได้ตายลง,มันจะสะสมและตกตะกอนซ้อนทับกันอยู่ภายใต้พื้นโลก,ผ่านการเวลามาหลายล้านปีในการวิวัฒนาการ,จนท้ายที่สุดก็กลายเป็นน้ำมันคลิสตัลที่ล้ำค่า.


ในประวัติศาสตร์ของแต่ล่ะทวีปนั้น,น้ำมันคลิสตัลมีบทบาทที่สำคัญของความแข็งแกร่งมาเป็นระยะเวลานานเหมือนกัน,เหล่ามนุษย์ชาติใช้มันเป็นเชื้อเพลิง,บวกเขาการค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี,ใช้ในการก่อตั้งอุตสาหกรรมขนาดใหญ่,เพื่อควบคุมสงคราม,นับว่าเป็นทรัพยากรที่มีส่วนช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งของประเทศเลยทีเดียว!


20,000 หลังจากนี้,ไม่ว่าจะเป็นปัญญาประดิษฐ์แบบใดที่สร้างขึ้นมา,หินน้ำมันล้วนแล้วแต่เป็นแกนหลักในการขับเคลื่อนแทบทั้งสิ้น.


ทรัพยากรเหล่านี้จะกลายเป็นทรัพยากรที่ไม่เพียงพอและเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุดในทวีป,แต่ละประเทศต่อสู้แย่งชิงเหมืองน้ำมันอยู่แป็นประจำ,จนกลายเป็นการต่อสู้ภายในและถึงขึ้นสงครามระหว่างประเทศเลยทีเดียว.


จนถึงยุคของฉู่เทียนนั้น,น้ำมันคลิสตัลในทวีปของเขาได้ถูกใช้จนแทบจะหมดอยู่แล้ว,ดังนั้นผู้คนไม่มีทางเลือกที่จะค้นหาน้ำมันคลิสตัลจากทวีปภายนอก,ตลอดจนนอกอวกาศ,ทว่าพลังงานที่ได้กลับมีราคาที่สูงเป็นอย่างมาก,แค่คิดถึงยุคนั้นก็ได้แต่เสียใจที่ยุคทองของทรัพยากรได้กลายเป็นเพียงแค่อดีตเท่านั้น.


ตอนนี้!


น้ำมันคลิสตัลมีราคาต่ำกว่าแร่เหล็กซะอีก!


น้ำมันคลิสตัลนั้นแบ่งออกเป็นสามระดับ,ระดับแรกมีสีทอง,ระดับที่สองมีสีเงินและระดับที่สามมีสีขาว.


ในเป็นเหมืองแร่น้ำมันสีขาวที่มีระดับต่ำสุด,ตอนนี้มันมีค่าไม่ถึงแดงเดียว,ทว่าในอีก 10,000 ปีข้างหน้า,เหมือนน้ำมันแห่งนี้จะมีมูลค่าเพียงพอที่จะซื้อประเทศที่สวยงามได้หลายประเทศเลย!


เหมืองน้ำมันอยู่ในมือเขาแล้ว!


ก็เหมือนกับว่าหอกาค้าค้าปาฏิหาริย์ได้รับการช่วยเหลือจากสวรรค์นั่นล่ะ!


ฉู่เทียนแทบจะอดใจเอาไว้ไม่ได้,กล่าวต่อหนานกงอี้ในทันที,"ท่านจะช่วยข้านำมันใส่ขวดเพื่อนำมันกลับไปสักเล็กน้อย,ข้าต้องการที่จะนำไปศึกษา!"


หนานกงอี้เร่งรีบกล่าวเตือน"น้ำมันคลิสตัลภายในเหมืองแห่งนี้นั้นไม่เสถียรเป็นอย่างมาก,หากได้รับการกระทบกระเทือนหรือปนเปื้อนล่ะก็,อาจจะทำให้เกิดการระเบิดที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,จะมีเพียงแค่ผู้เชี่ยวชาญเท่านั้นถึงจะสามารถเก็บมันได้,ไม่มีใครกล้าจับสุ่มสี่สุมห้าหรอก,เจ้าอย่าได้ทำอะไรเลินเล่อเด็ดขาด!"


ฉู่เทียนกล่าว"ข้ารู้เรื่องดังกล่าวน่า,พวกเราเร่งรีบกลับไปยังเมืองตงลงทำสัญญาแลกเปลี่ยนกันเลยดีกว่า,ข้ายินดีที่จะมอบทรัพยากรที่ข้าจะได้ทั้งหมดให้กับท่านเพื่อแลกกับสถานที่แห่งนี้!"


หนานกงอี้ดูราวกับฉีดเลือดไก่(***)ขึ้นมาในทันที!


สามารถเก็บมาได้ขวดเดียวเท่านั้น!


ในความเห็นของเขานั้น,ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรในการเก็บเกี่ยว,อย่างแรกที่ต้องทำในตอนนี้คือเซ็นสัญญาเป็นเจ้าของเหมืองแห่งนี้ซะก่อน.



*** 打 ต่าจีเสี่ย  "ฉีดเลือดไก่" มาจากความเชื่อทางการแพทย์จีนเมื่อยุคปี 60 ว่าการฉีดเลือดไก่เข้าตัวเป็นยารักษาสารพัดโรค (Chicken-blood therapy)กล่าวคือเมื่อฉีดเลือดไก่เข้าเส้น จะมีอาการคึก เลือดลมสูบฉีด หน้าแดง ต่อมา "ฉีดเลือดไก่" จึงเป็นสำนวนที่ใช้เปรียบเปรยคนที่มีอาการคึก ตื่นเต้น



ที่มาจากhttp://www.novelupdates.com/series/miracle-throne/

#นิยาย บัลลังก์แห่งปาฏิหาริย์ #Miracle throne#นิยายแปลไทย



6 ความคิดเห็น: